ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12. ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.1. Η Κρίση του Αγίου Πνεύματος

1. Η Κρίση του Αγίου Πνεύματος

1. Σου έχει ειπωθεί να μην κάνεις το σφάλμα πραγματικό, και ο τρόπος να το κάνεις αυτό είναι πολύ απλός. Αν θέλεις να πιστεύεις στο σφάλμα, τότε θα πρέπει να το κάνεις εσύ πραγματικό, επειδή από μόνο του δεν είναι. Αλλά η αλήθεια είναι πραγματική από μόνη της, και για να πιστέψεις σ’ αυτήν δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα. Κατανόησε ότι δεν ανταποκρίνεσαι άμεσα σε τίποτα, παρά μόνο στην δική σου ερμηνεία γι αυτό. Η ερμηνεία σου, λοιπόν, δικαιολογεί  την αντίδραση. Γι αυτό το να αναλύεις τα κίνητρα των άλλων είναι επικίνδυνο για σένα. Αν αποφασίσεις ότι κάποιος πραγματικά προσπαθεί να σου επιτεθεί ή να σε εγκαταλείψει ή να σε υποδουλώσει, τότε θα αντιδράσεις σαν να το κάνει πραγματικά, και έτσι κάνεις  το σφάλμα πραγματικό για σένα. Όταν ερμηνεύεις το σφάλμα του δίνεις δύναμη, και κάνοντας το αυτό  θα παραβλέπεις την αλήθεια.

2. Η ανάλυση του κίνητρου του εγώ είναι πολύ περίπλοκη, πολύ ασαφής , και ποτέ δίχως την ανάμειξη του δικού σου εγώ. Η όλη διαδικασία αναπαριστά μια ξεκάθαρη προσπάθεια να αποδείξεις πόσο ικανός είσαι να καταλαβαίνεις αυτό που αντιλαμβάνεσαι. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι αντιδράς στις ερμηνείες που δίνεις σαν να ήταν σωστές. Μπορεί, τότε, να ελέγχεις τις αντιδράσεις σου όσον αφορά την  συμπεριφορά, αλλά όχι όσον αφορά τα συναισθήματα. Αυτό θα ήταν προφανώς ένας διχασμός ή μια επίθεση στην ακεραιότητα του νου σου, αντιπαραθέτοντας δύο επίπεδα το ένα εναντίον του άλλου.

3. Μόνο μια ερμηνεία κινήτρου είναι λογική. Κι επειδή είναι η κρίση του Αγίου Πνεύματος δεν απαιτεί καθόλου προσπάθεια από μέρους σου. Κάθε σκέψη αγάπης είναι αληθινή. Όλα τα άλλα είναι μια έκκληση για θεραπεία και βοήθεια, άσχετα με την μορφή που παίρνουν. Μπορεί κάποιος να είναι δικαιολογημένος όταν ανταποκριθεί με θυμό στην έκκληση ενός αδελφού για βοήθεια; Καμία άλλη αντίδραση δεν είναι κατάλληλη εκτός από την προθυμία να του την προσφέρεις, διότι αυτό και μόνο είναι που ζητά. Αν του προσφέρεις οτιδήποτε άλλο υποθέτεις ότι έχεις  το δικαίωμα να επιτεθείς στην πραγματικότητά του ερμηνεύοντάς την έτσι όπως την βλέπεις εσύ. Ίσως ο κίνδυνος αυτής της ενέργειας να μην είναι προφανής ακόμη μέσα στο νου σου. Αν πιστέψεις  ότι μια έκκληση για θεραπεία και βοήθεια είναι κάτι άλλο, τότε θα αντιδράσεις σε αυτό το κάτι άλλο. Άρα η ανταπόκρισή σου θα είναι ακατάλληλη για την πραγματικότητα έτσι όπως είναι, αλλά όχι και για την δική σου αντίληψη γι αυτήν.

4. Δεν υπάρχει τίποτα που να σε εμποδίζει να αναγνωρίσεις όλες  τις  εκκλήσεις για βοήθεια έτσι όπως είναι ακριβώς εκτός από την δική σου φανταστική ανάγκη να επιτίθεσαι.  Μόνο αυτό είναι που σε κάνει πρόθυμο να ασχολείσαι με ατέλειωτες «μάχες» με την πραγματικότητα, στις οποίες αρνείσαι την πραγματικότητα της ανάγκης για θεραπεία κάνοντάς την μη πραγματική. Αν δεν ήσουν τόσο απρόθυμος να δεχτείς την πραγματικότητα έτσι όπως είναι δεν θα το έκανες αυτό, στερώντας την έτσι και από τον εαυτό σου.

5. Σίγουρα μια καλή συμβουλή είναι να σου πούμε να μην κρίνεις αυτό που δεν καταλαβαίνεις. Κανένας ο οποίος έχει κάποιο προσωπικό συμφέρον δεν είναι αξιόπιστος μάρτυρας, διότι η αλήθεια γι αυτόν έχει γίνει αυτό που εκείνος θα ήθελε να είναι. Αν δεν είσαι πρόθυμος να αντιληφθείς μια έκκληση για βοήθεια, αυτό συμβαίνει διότι είσαι απρόθυμος να δώσεις βοήθεια και να την λάβεις. Όταν αποτυγχάνεις να αναγνωρίσεις ένα κάλεσμα για βοήθεια σημαίνει πως αρνείσαι την βοήθεια. Θα ισχυριζόσουν ότι δεν την χρειάζεσαι; Ωστόσο αυτό συμβαίνει  όταν αρνείσαι να αναγνωρίσεις την έκκληση ενός αδελφού για βοήθεια, διότι μόνο απαντώντας στην δική του έκκληση μπορείς να βοηθηθείς κι εσύ. Αν του αρνηθείς την βοήθειά σου δεν θα αναγνωρίσεις την Απάντηση του Θεού σε σένα. Το Άγιο Πνεύμα δεν χρειάζεται την βοήθειά σου για να ερμηνεύσει τα κίνητρα, όμως εσύ χρειάζεσαι την δική Του.

6. Μόνο η εκτίμηση είναι η κατάλληλη ανταπόκριση προς τον αδελφό σου. Του οφείλεις ευγνωμοσύνη και για τις σκέψεις αγάπης του και για την έκκλησή του για βοήθεια, διότι και τα δύο αυτά είναι ικανά να φέρουν στην επίγνωσή σου την αγάπη αν τα αντιληφθείς σωστά. Και όλη η αίσθηση έντασης που νιώθεις προέρχεται από τις προσπάθειές σου να μην κάνεις ακριβώς αυτό. Πόσο απλό, λοιπόν, είναι το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία. Δεν υπάρχει παρά μόνο μια ανταπόκριση σύμφωνα με την  πραγματικότητα, και η πραγματικότητα δεν δημιουργεί καμία σύγκρουση. Δεν υπάρχει παρά ένας Δάσκαλος της πραγματικότητας, ο Οποίος καταλαβαίνει ποια είναι. Αυτός δεν αλλάζει του Νου Του σχετικά με την  πραγματικότητα διότι η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Παρόλο που οι δικές σου ερμηνείες για την πραγματικότητα είναι δίχως νόημα μέσα στην διχασμένη σου κατάσταση, οι δικές Του παραμένουν πάντοτε αληθινές. Αυτός τις δίνει σε σένα διότι είναι για σένα. Μην επιχειρείς να «βοηθήσεις» έναν αδελφό με τον δικό σου τρόπο, διότι δεν μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Αλλά άκουσε το κάλεσμά του για την Βοήθεια του Θεού, και θα αναγνωρίσεις και την δική σου ανάγκη για τον Πατέρα.

7. Οι ερμηνείες που δίνεις για τις ανάγκες του αδελφού σου είναι η ερμηνεία που δίνεις για τις δικές σου ανάγκες. Με το να δίνεις βοήθεια την ζητάς, κι αν αντιληφθείς μόνο μια ανάγκη στον εαυτό σου θα θεραπευτείς. Διότι θα αναγνωρίσεις την Απάντηση του Θεού έτσι όπως Την θέλεις να είναι, και αν Την θέλεις αληθινά, θα γίνει δική σου αληθινά. Κάθε έκκληση που απαντάς στο Όνομα του Χριστού φέρνει την ενθύμηση του Πατέρα σου πιο κοντά στην επίγνωσή σου. Για χάρη της δικής σου ανάγκης, λοιπόν, άκου κάθε κάλεσμα για βοήθεια έτσι όπως είναι, για να μπορέσει ο Θεός να απαντήσει σε σένα.

8. Εφαρμόζοντας με όλο και μεγαλύτερη συνέπεια την ερμηνεία του Αγίου Πνεύματος για τις αντιδράσεις των άλλων, θα αποκτήσεις μια ολοένα αυξανόμενη επίγνωση ότι τα δικά Του κριτήρια είναι εξίσου εφαρμόσιμα σε σένα. Δεν είναι αρκετό να αναγνωρίσεις τον φόβο για να ξεφύγεις από αυτόν, παρόλο που η αναγνώριση είναι απαραίτητη για να δηλώσει την ανάγκη για διαφυγή. Το Άγιο Πνεύμα πρέπει να εξακολουθήσει να μεταφράζει τον φόβο σε αλήθεια. Αν μόλις αναγνώριζες τον φόβο έμενες με αυτόν τότε  θα έκανες ένα βήμα μακριά από την πραγματικότητα, και όχι προς αυτήν. Ωστόσο, έχουμε επανειλημμένα τονίσει την ανάγκη να αναγνωρίσεις τον φόβο ως ένα βασικό βήμα στην εξάλειψη του εγώ, και να τον αντιμετωπίσεις χωρίς μεταμφιέσεις. Αναλογίσου πόσο καλά θα σε εξυπηρετήσει τότε η ερμηνεία του Αγίου Πνεύματος για τα κίνητρα των άλλων. Έχοντας διδάξει εσένα να δέχεσαι μόνο τις σκέψεις αγάπης στους άλλους και όλα τα άλλα να τα θεωρείς ως έκκληση για βοήθεια, σε διδάσκει έτσι ότι και ο φόβος ο ίδιος είναι μια έκκληση για βοήθεια. Αυτή είναι η πραγματική αναγνώριση του φόβου. Αν δεν τον προστατεύεις, το Πνεύμα το Άγιο θα τον ερμηνεύσει εκ νέου. Αυτή είναι η υπέρτατη αξία του να μάθεις να αντιλαμβάνεσαι την επίθεση ως κάλεσμα για βοήθεια. Έχουμε ήδη μάθει ότι ο φόβος και η επίθεση συνδέονται αναπόφευκτα. Αν μόνο η επίθεση προκαλεί φόβο, κι αν δεις  την επίθεση ως κάλεσμα για βοήθεια, όπως και είναι, τότε η επίγνωση της μη πραγματικότητας του φόβου θα  ανατείλει μέσα σου. Διότι ο φόβος είναι ένα κάλεσμα γι αγάπη, αναγνωρίζοντας ασυνείδητα αυτό που έχεις αρνηθεί.

9. Ο φόβος είναι ένα σύμπτωμα της δικής σου βαθιάς αίσθησης απώλειας. Αν όταν τον αντιλαμβάνεσαι στους άλλους μαθαίνεις να καλύπτεις την απώλεια, τότε η βασική αιτία του φόβου απομακρύνεται. Έτσι διδάσκεις τον εαυτό σου ότι ο φόβος δεν υπάρχει μέσα σου. Τα μέσα για την απομάκρυνσή του βρίσκονται μέσα σε σένα, και το αποδεικνύεις  αυτό δίνοντάς τα. Ο φόβος και η αγάπη είναι τα μόνα συναισθήματα για τα οποία είσαι ικανός. Το ένα είναι εσφαλμένο, διότι είναι φτιαγμένο από την άρνηση ∙ και η άρνηση εξαρτάται από την πίστη στο αντικείμενο της άρνησης για την ίδια της την ύπαρξη. Ερμηνεύοντας τον φόβο σωστά σαν μια επιβεβαίωση της  υποκρυπτόμενης  πίστης που καλύπτει, υπονομεύεις  την χρησιμότητά του στην αντίληψή σου καθιστώντας τον άχρηστο. Οι άμυνες που δεν λειτουργούν καθόλου αποβάλλονται αυτόματα. Αν φέρεις στην επιφάνεια αυτό που κρύβει ο φόβος να κυριαρχήσει αναμφίβολα και ξεκάθαρα, τότε  χάνει το νόημά του. Του αρνείσαι την δύναμη να κρύβει την αγάπη, πράγμα το οποίο είναι και ο μοναδικός του σκοπός. Το πέπλο που έχεις τραβήξει μπροστά από το πρόσωπο της αγάπης εξαφανίζεται.

10. Αν θελήσεις να κοιτάξεις την αγάπη, η οποία είναι η πραγματικότητα του κόσμου, τι άλλο καλύτερο θα μπορούσες να κάνεις από το να αναγνωρίζεις σε κάθε άμυνα εναντίον της, την υποκείμενη έκκληση για αυτήν; Και πώς αλλιώς θα μπορούσες να μάθεις καλύτερα για την πραγματικότητά της από το να ανταποκριθείς  στην έκκληση και να την προσφέρεις; Η ερμηνεία του Αγίου Πνεύματος για τον φόβο πραγματικά τον εξαφανίζει, διότι δεν μπορείς να αρνηθείς την επίγνωση της αλήθειας. Έτσι το Άγιο Πνεύμα αντικαθιστά τον φόβο με την αγάπη και μεταφράζει το σφάλμα σε αλήθεια. Κι έτσι θα μάθεις από Αυτό πώς να αντικαθιστάς το όνειρο του διαχωρισμού σου με την πραγματικότητα της ενότητας. Επειδή ο διαχωρισμός είναι μόνο η  άρνηση της ενότητας, κι αν ερμηνευτεί σωστά, επιβεβαιώνει την αιώνια γνώση σου ότι η ενότητα είναι αληθινή.