ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9 Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗΣ.VIII. Η Μεγαλοσύνη ενάντια στη Μεγαλοσχημοσύνη

VIII. Η Μεγαλοσύνη ενάντια στη Μεγαλοσχημοσύνη

1. Το μεγαλείο είναι του Θεού, και μόνο δικό Του.  Επομένως είναι και μέσα σε σένα. Όποτε αποκτάς αυτήν την επίγνωση, όσο αμυδρή και να είναι αυτή, εγκαταλείπεις το εγώ αυτόματα, διότι στην παρουσία του μεγαλείου του Θεού γίνεται απόλυτα φανερό  πόσο ανούσιο είναι το εγώ. Όταν συμβαίνει αυτό, το εγώ, παρόλο που δεν το καταλαβαίνει, πιστεύει ότι έχει χτυπήσει ο «εχθρός» του, και επιχειρεί να προσφέρει δώρα για να σε παρακινήσει να επιστρέψεις στην δική του «προστασία». Το μόνο που μπορεί να προσφέρει είναι έναν φουσκωμένο εαυτό. Η μεγαλοσχημοσύνη του εγώ είναι η δική του εναλλακτική απέναντι στο μεγαλείο του Θεού. Εσύ ποιο θα διαλέξεις;

2. Η μεγαλοσχημοσύνη είναι πάντα η κάλυψη της απελπισίας. Είναι χωρίς ελπίδα επειδή δεν είναι πραγματική. Είναι μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει την μικρότητά σου, βασισμένη στην πίστη ότι η μικρότητα είναι πραγματική. Χωρίς αυτή την πίστη η  μεγαλοσχημοσύνη  δεν έχει νόημα, και δεν  θα την ήθελες. Η ουσία της μεγαλοσχημοσύνης είναι ανταγωνιστική, διότι πάντα περιέχει επίθεση. Είναι μια απατηλή προσπάθεια να υπερισχύσει, όχι όμως και να εξαλείψει. Είπαμε και πριν ότι το εγώ ταλαντεύεται ανάμεσα στην καχυποψία και την μοχθηρότητα. Παραμένει καχύποπτο όσο εσύ απελπίζεσαι με τον εαυτό σου. Και γίνεται μοχθηρό όταν αποφασίσεις να μην ανέχεσαι τον αυτο-υποβιβασμό και αναζητάς  την ανακούφιση. Τότε σου προσφέρει την ψευδαίσθηση της επίθεσης ως «λύση».

3. Το εγώ δεν καταλαβαίνει την διαφορά ανάμεσα στη μεγαλοσύνη και την μεγαλοσχημοσύνη, διότι δεν βλέπει καμία διαφορά ανάμεσα στην παρόρμηση για  θαύματα και στις δικές του παράταιρες εγωικές πεποιθήσεις. Σου είπα ότι το εγώ έχει επίγνωση της απειλής προς την ύπαρξή του, αλλά δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε αυτά τα δύο πολύ διαφορετικά είδη απειλής. Η σοβαρότατη αίσθηση ευπάθειας του το καθιστά ανίκανο να κρίνει παρά μόνο με βάση  την επίθεση. Όταν το εγώ βιώνει απειλή, η μόνη του απόφαση είναι ή να επιτεθεί τώρα ή να αποσυρθεί για να επιτεθεί αργότερα. Αν δεχτείς την μεγαλοσχημοσύνη που σου προσφέρει θα επιτεθεί αμέσως. Αν όχι, θα περιμένει.

4. Το εγώ ακινητοποιείται ενώπιον του μεγαλείου του Θεού, διότι το μεγαλείο Του διασφαλίζει την ελευθερία σου. Ακόμα και ο παραμικρός υπαινιγμός της πραγματικότητάς σου κυριολεκτικά οδηγεί το εγώ έξω από το νου σου, διότι παραιτείσαι από κάθε επένδυση σε αυτό. Το μεγαλείο είναι ολοκληρωτικά δίχως ψευδαισθήσεις, και εφόσον είναι αληθινό είναι και απόλυτα πειστικό. Όμως, η βεβαιότητα της πραγματικότητας δεν θα παραμείνει μαζί σου παρά μόνο αν δεν επιτρέψεις στο εγώ να της επιτεθεί. Το εγώ θα κάνει κάθε προσπάθεια να συνέλθει και να ενεργοποιηθεί ενάντια στην απελευθέρωσή σου. Θα σου λέει ότι είσαι παρανοϊκός, και θα ισχυρίζεται ότι το μεγαλείο δεν μπορεί να είναι μέρος δικό σου εξαιτίας της μικρότητας στην οποία πιστεύει. Παρόλα αυτά το μεγαλείο σου δεν είναι απατηλό διότι δεν το έφτιαξες εσύ. Εσύ έφτιαξες την μεγαλοσχημοσύνη και την φοβάσαι διότι είναι μια μορφή επίθεσης, αλλά το μεγαλείο σου προέρχεται από τον Θεό, ο Οποίος το δημιούργησε από την Αγάπη Του.

5. Από το μεγαλείο σου μπορείς μόνο να ευλογείς, διότι το μεγαλείο σου είναι η αφθονία σου. Ευλογώντας το κρατάς μέσα στο νου σου, προστατεύοντάς το από τις ψευδαισθήσεις και κρατώντας τον εαυτό σου μέσα στο Νου του Θεού. Να θυμάσαι πάντα ότι δεν μπορείς να βρίσκεσαι πουθενά αλλού εκτός από το Νου του Θεού. Όταν το ξεχνάς αυτό, θα απελπίζεσαι και θα επιτίθεσαι.

6. Το εγώ εξαρτάται αποκλειστικά από την δική σου προθυμία να το ανεχτείς. Αν είσαι πρόθυμος να κοιτάξεις το μεγαλείο σου δεν θα απελπίζεσαι, κι επομένως δεν θα θέλεις το εγώ. Το μεγαλείο σου είναι η απάντηση του Θεού στο εγώ, διότι είναι αληθινό. Η μικρότητα και το μεγαλείο δεν μπορούν να συνυπάρξουν, ούτε είναι δυνατόν να εναλλάσσονται. Η μικρότητα και η μεγαλοσχημοσύνη μπορούν και πρέπει να εναλλάσσονται, εφόσον και τα δύο είναι ψεύτικα κι επομένως στο ίδιο επίπεδο. Επειδή το επίπεδο αυτό είναι  το επίπεδο της αλλαγής, βιώνεται με μεταπτώσεις, με τις ακρότητες σαν κύρια χαρακτηριστικά του.

7. Η αλήθεια και η μικρότητα αρνούνται η μία την άλλη διότι το μεγαλείο είναι η αλήθεια. Η αλήθεια δεν ταλαντεύεται∙ είναι πάντα αληθινή. Όταν το μεγαλείο γλιστρά μακριά σου, το έχεις αντικαταστήσει με κάτι που εσύ έφτιαξες. Ίσως είναι η πίστη στην μικρότητα∙ ίσως είναι η πίστη στην μεγαλοσχημοσύνη. Εν τούτοις πρέπει να είναι παρανοϊκή διότι δεν είναι αληθινή. Το μεγαλείο σου ποτέ δεν θα σε εξαπατήσει, οι ψευδαισθήσεις σου όμως θα το κάνουν πάντα. Οι ψευδαισθήσεις είναι αυταπάτες. Δεν γίνεται να θριαμβεύσεις, αλλά να εξυψωθείς. Και μέσα στην εξυψωμένη σου κατάστασή  αναζητάς άλλους σαν εσένα και αγαλλιάζεις  μαζί τους.

8. Είναι εύκολο να διακρίνεις  το μεγαλείο από την μεγαλοσχημοσύνη, επειδή στην αγάπη υπάρχει ανταπόδοση ενώ στην υπερηφάνεια όχι. Η περηφάνια δεν θα προκαλέσει θαύματα, κι επομένως θα σου στερήσει την αληθινή απόδειξη της πραγματικότητάς σου. Η αλήθεια δεν είναι ούτε ασαφής, ούτε κρυμμένη, αλλά το πόσο φανερή είναι  για σένα βρίσκεται στην χαρά που φέρνεις στους μάρτυρες της, οι οποίοι σου την δείχνουν. Αυτοί επιβεβαιώνουν το μεγαλείο σου, αλλά όχι την περηφάνια σου διότι η υπερηφάνεια δεν μοιράζεται. Ο Θεός θέλει να βλέπεις αυτό που δημιούργησε  επειδή αυτή είναι η χαρά Του.

9. Μπορεί το μεγαλείο σου να είναι αλαζονικό όταν ο Ίδιος ο Θεός είναι μάρτυρας του; Και τι μπορεί να είναι αληθινό όταν δεν έχει μάρτυρες; Τι καλό μπορεί να προέλθει από αυτό; Και αφού δεν μπορεί να βγει κανένα καλό το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να το χρησιμοποιήσει. Ό,τι Αυτό δεν μπορεί να το μεταμορφώσει σε Θέλημα του Θεού δεν υπάρχει καθόλου. Η μεγαλοσχημοσύνη είναι απατηλή, επειδή χρησιμοποιείται για να αντικαταστήσει το μεγαλείο σου. Εν τούτοις, αυτό που έχει δημιουργήσει ο Θεός δεν μπορεί να αντικατασταθεί. Ο Θεός  είναι ατελής  χωρίς εσένα επειδή το μεγαλείο Του είναι ολοκληρωτικό, και εσύ δεν είναι δυνατόν να λείπεις από αυτό.

10. Είσαι εντελώς αναντικατάστατος μέσα στο Νου του Θεού. Κανένας άλλος δεν μπορεί να γεμίσει το δικό σου μέρος, και όσο αφήνεις το δικό σου μέρος άδειο, η αιώνια θέση σου απλά περιμένει την επιστροφή σου. Ο Θεός, μέσα από την Φωνή Του, σου την θυμίζει, και ο Θεός ο Ίδιος κρατά τις επεκτάσεις σου ασφαλείς μέσα σε αυτήν. Όμως δεν τις γνωρίζεις μέχρι να επιστρέψεις σε αυτές. Δεν μπορείς να αντικαταστήσεις την Βασιλεία, όπως δεν  μπορείς να αντικαταστήσεις και τον εαυτό σου. Ο Θεός, ο Οποίος γνωρίζει την αξία σου, δεν θέλει να γίνει αυτό, και έτσι δεν γίνεται. Η αξία σου είναι μέσα στο Νου του Θεού και  επομένως όχι μόνο μέσα στον δικό σου. Η αποδοχή του εαυτού σου έτσι όπως σε δημιούργησε ο Θεός δεν είναι αλαζονεία, επειδή είναι η άρνηση της αλαζονείας. Η αποδοχή της μικρότητας είναι αλαζονεία, επειδή σημαίνει ότι πιστεύεις ότι η δική σου αξιολόγηση για τον εαυτό σου είναι πιο αληθινή από  την δική Του.

11. Αν όμως η αλήθεια είναι αδιαίρετη, η εκτίμηση του  εαυτού σου πρέπει να είναι του Θεού. Δεν καθιέρωσες εσύ την αξία σου και αυτή δεν χρειάζεται υπεράσπιση. Τίποτα δεν μπορεί να της επιτεθεί ή να επικρατήσει πάνω της. Δεν έχει διαβαθμίσεις. Απλά είναι. Ρώτα το Άγιο Πνεύμα ποια είναι και θα σου πει, αλλά μην φοβηθείς την απάντησή Του, διότι αυτή προέρχεται από τον Θεό. Είναι μια απάντηση που σε εξυψώνει  εξαιτίας της Πηγής της, που είναι αληθινή όπως και αυτή (η απάντηση). Άκου και μην αμφισβητείς αυτό που ακούς, διότι ο Θεός δεν εξαπατά. Αυτός θέλει να αντικαταστήσεις την πίστη του εγώ στην μικρότητα με την δική Του τιμητική Απάντηση σχετικά με αυτό που είσαι, έτσι ώστε να μπορέσεις να σταματήσεις να το  αμφισβητείς και να  το γνωρίσεις πραγματικά.