V. Η Άρνηση του Θεού
1. Οι τελετές του θεού της ασθένειας είναι παράξενες και πολύ
απαιτητικές. Η χαρά ποτέ δεν επιτρέπεται, μιας και η κατάθλιψη είναι το σημάδι
της υποταγής σ’ αυτόν. Η κατάθλιψη σημαίνει ότι έχεις απαρνηθεί τον Θεό. Πολλοί
φοβούνται την βλασφημία, αλλά δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει. Δεν καταλαβαίνουν
ότι το να αρνούνται τον Θεό σημαίνει ότι αρνούνται την ίδια τους την Ταυτότητα,
και με αυτή την έννοια ο μισθός της αμαρτίας είναι ο
θάνατος. Η έννοια αυτή είναι κυριολεκτική· η άρνηση της ζωής αντιλαμβάνεται το
αντίθετό της, όπως όλες οι μορφές άρνησης αντικαθιστούν αυτό που είναι με κάτι
που δεν είναι. Κανένας δεν μπορεί πραγματικά να το κάνει αυτό, αλλά το
ότι εσύ νομίζεις ότι μπορείς να το κάνεις και πιστεύεις ότι το έχεις κάνει
είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση.
2. Όμως, μην ξεχνάς, ότι το να αρνείσαι τον Θεό αναπόφευκτα θα έχει σαν
αποτέλεσμα την προβολή, και θα πιστεύεις ότι όχι εσύ αλλά ότι οι άλλοι το
έχουν κάνει αυτό σε σένα. Πρέπει να λαμβάνεις το μήνυμα που δίνεις διότι αυτό
είναι το μήνυμα που θέλεις. Μπορεί να πιστεύεις ότι κρίνεις τους αδελφούς σου
από τα μηνύματα που σου δίνουν, αλλά εσύ τους έχεις κρίνει σύμφωνα με το μήνυμα
που τους δίνεις. Μην αποδίδεις την άρνησή για χαρά σε αυτούς, ειδάλλως
δεν θα μπορείς να δεις τον σπινθήρα μέσα τους που θα φέρει χαρά σε σένα.
Είναι η άρνηση του σπινθήρα που φέρνει την κατάθλιψη, επειδή κάθε φορά που
βλέπεις τον αδελφό σου δίχως αυτόν, αρνείσαι τον Θεό.
3. Η υποταγή στην άρνηση του Θεού είναι η θρησκεία του εγώ. Ο θεός της
ασθένειας προφανώς απαιτεί την άρνηση της υγείας, επειδή η υγεία βρίσκεται σε
άμεση αντίθεση με την δική του επιβίωση. Αλλά αναλογίσου τι σημαίνει αυτό για
σένα. Μόνο όταν είσαι ασθενής κρατάς τους θεούς που έφτιαξες, διότι μόνο στην
ασθένεια τους θέλεις. Η βλασφημία, λοιπόν, είναι αυτό –
καταστροφική, όχι Θεό – καταστροφική. Σημαίνει ότι είσαι πρόθυμος να μην
γνωρίσεις τον εαυτό σου με σκοπό να ασθενήσεις. Αυτή είναι η προσφορά που
απαιτεί ο θεός σου επειδή αφού τον έφτιαξες μέσα από την παράνοιά σου,
είναι μια παρανοϊκή ιδέα. Αυτός έχει πολλές μορφές, αλλά παρόλο που μπορεί να
φαίνεται ότι είναι πολλά διαφορετικά πράγματα δεν είναι παρά μια ιδέα· - η
άρνηση του Θεού.
4. Η ασθένεια και ο θάνατος φαίνεται πως εισήλθαν στο νου του Υιού του Θεού
ενάντια στο Θέλημα Του. Η «επίθεση προς τον Θεό» έκανε τον Υιό Του να νομίζει
ότι είναι ορφανός από Πατέρα, και μέσα στην κατάθλιψη του έφτιαξε τον θεό της
κατάθλιψης. Αυτό ήταν η εναλλακτική του για την χαρά, επειδή δεν
ήθελε να δεχτεί το γεγονός ότι, αν και ήταν δημιουργός, ο ίδιος είχε
δημιουργηθεί. Ο Υιός όμως είναι αβοήθητος χωρίς
τον Πατέρα, ο Οποίος είναι η μόνη του Βοήθεια.
5. Είπα και προηγουμένως ότι από μόνος σου δεν μπορείς να κάνεις τίποτα,
αλλά δεν προέρχεσαι από σένα. Αν ήταν έτσι, αυτό που έχεις φτιάξει θα ήταν αληθινό,
και δεν θα μπορούσες ποτέ να ξεφύγεις. Αυτό συμβαίνει διότι δεν έφτιαξες εσύ
τον εαυτό σου ώστε να χρειάζεται να προβληματίζεσαι για το τίποτα. Οι θεοί σου
δεν είναι τίποτα, επειδή ο Πατέρας σου δεν τους δημιούργησε. Δεν μπορείς να
φτιάξεις δημιουργούς που να μην είναι σαν τον Δημιουργό σου, όπως ούτε κι Αυτός
θα μπορούσε να έχει δημιουργήσει έναν Υιό που να μην είναι σαν Αυτόν. Αν
δημιουργία σημαίνει μοίρασμα, τότε δεν μπορεί να δημιουργεί κάτι που να μην
είναι σαν και αυτή. Μπορεί να μοιράζεται μόνο αυτό που είναι. Η κατάθλιψη είναι
απομόνωση, άρα δεν θα μπορούσε να έχει δημιουργηθεί.
6. Υιέ του Θεού, δεν έχεις αμαρτήσει, αλλά έχεις πλανηθεί. Αυτό όμως μπορεί
να διορθωθεί και ο Θεός θα σε βοηθήσει, γνωρίζοντας ότι δεν θα μπορούσες να
αμαρτήσεις εναντίον Του. Εσύ Τον αρνήθηκες επειδή Τον αγαπούσες, γνωρίζοντας
ότι αν αναγνώριζες την αγάπη σου γι Αυτόν, δεν θα μπορούσες να Τον αρνηθείς. Η
άρνηση σου επομένως σημαίνει ότι Τον αγαπάς, και ότι γνωρίζεις ότι και Αυτός σε
αγαπά. Να θυμάσαι ότι αυτό που αρνείσαι κάποτε το γνώριζες. Και αν δέχεσαι την
άρνηση, μπορείς να δεχτείς και την εξάλειψη της.
7. Ο Πατέρας σου δεν σε έχει αρνηθεί. Αυτός δεν αντεκδικείται, σε καλεί,
όμως, να επιστρέψεις. Όταν νομίζεις ότι Αυτός δεν έχει απαντήσει στο κάλεσμά
σου, εσύ δεν έχεις απαντήσει στο δικό Του. Σε καλεί από κάθε μέρος της
Υιότητας, εξαιτίας της Αγάπης Του για τον Υιό Του. Αν ακούσεις το μήνυμά Του
σου έχει απαντήσει, και θα μάθεις από Αυτόν αν ακούς ορθά. Η Αγάπη του Θεού
είναι μέσα σε όλα όσα δημιούργησε, διότι ο Υιός Του είναι παντού. Κοίταξε με
ειρήνη τους αδελφούς σου, και ο Θεός θα σπεύσει μέσα στην καρδιά σου με
ευγνωμοσύνη για το δώρο σου προς Αυτόν.
8. Μην στρέφεσαι στον θεό της ασθένειας για θεραπεία αλλά μόνο στον
Θεό της αγάπης, διότι η θεραπεία είναι η αναγνώριση Του. Όταν Τον αναγνωρίσεις
θα μάθεις ότι Αυτός ποτέ δεν έπαψε να σε αναγνωρίζει, και ότι στην δική
Του αναγνώριση έγκειται η ύπαρξή σου. Δεν είσαι άρρωστος και δεν μπορείς να
πεθάνεις. Αλλά μπορεί να μπερδέψεις τον εαυτό σου με πράγματα που το παθαίνουν.
Και να θυμάσαι, ότι το να παθαίνεις κάτι τέτοιο είναι βλασφημία, διότι σημαίνει
ότι κοιτάς δίχως αγάπη τον Θεό και την δημιουργία Του, από την οποία Αυτός δεν
μπορεί να διαχωριστεί.
9 . Μόνο ό,τι είναι αιώνιο μπορεί να αγαπηθεί, διότι η αγάπη δεν πεθαίνει.
Ό,τι προέρχεται από τον Θεό είναι δικό Του για πάντα, κι εσύ είσαι του Θεού. Θα
επέτρεπε Αυτός στον Εαυτό Του να υποφέρει; Και θα πρόσφερε Αυτός στον Υιό Του
κάτι που στον Ίδιο δεν είναι αποδεκτό; Αν δεχτείς τον εαυτό σου έτσι όπως σε
δημιούργησε ο Θεός, τότε θα είσαι ανίκανος να υποφέρεις. Όμως για να γίνει αυτό
πρέπει να Τον αναγνωρίσεις ως Δημιουργό σου. Όχι επειδή θα τιμωρηθείς αν δεν το
κάνεις. Απλά διότι η αναγνώριση του Πατέρα σου είναι η αναγνώριση του εαυτού
σου έτσι όπως είσαι. Ο Πατέρας σου σε δημιούργησε ολοκληρωτικά δίχως αμαρτία,
ολοκληρωτικά δίχως πόνο και βάσανα οποιουδήποτε είδους. Αν Τον αρνείσαι φέρνεις
την αμαρτία, τον πόνο και τα βάσανα μέσα στο νου σου εξαιτίας της δύναμης που
Αυτός του έδωσε. Ο νους σου είναι ικανός να δημιουργεί κόσμους, αλλά επειδή
είναι ελεύθερος μπορεί να αρνείται αυτό που δημιουργεί.
10. Δεν συνειδητοποιείς πόσα έχεις αρνηθεί στον εαυτό σου, και
πόσο ο Θεός, με την Αγάπη Του, δεν θέλει να συμβαίνει αυτό. Όμως δεν
παρεμβαίνει, διότι δεν θα γνώριζε τον Υιό Του αν αυτός δεν ήταν
ελεύθερος. Αν παρέμβαινε θα σήμαινε ότι επιτίθεται στον Εαυτό Του, και ο Θεός
δεν είναι παρανοϊκός. Όταν Τον αρνείσαι είσαι παρανοϊκός. Θα ήθελες Αυτός να
μοιραζόταν την παραφροσύνη σου; Ο Θεός ποτέ δεν θα παύσει να αγαπά τον Υιό Του,
και ο Υιός Του ποτέ δεν θα παύσει να Τον αγαπά. Αυτή ήταν η κατάσταση της
δημιουργίας του Υιού Του, εδραιωμένη έτσι για πάντα μέσα στο Νου του Θεού. Το
να το γνωρίζεις αυτό είναι σωφροσύνη. Να το αρνείσαι είναι παραφροσύνη. Ο Θεός
έδωσε τον Εαυτό Του σε σένα την ώρα της δημιουργίας σου, και τα δώρα Του είναι
αιώνια. Θα αρνιόσουν τον εαυτό σου σε Αυτόν;
11. Από τα δικά σου δώρα σε Αυτόν η Βασιλεία θα αποκατασταθεί στον Υιό Του.
Ο Υιός Του απομάκρυνε τον εαυτό του από τα δώρα Του αρνούμενος να δεχτεί αυτό
που είχε δημιουργηθεί γι αυτόν, και αυτό που είχε δημιουργήσει αυτός στο Όνομα
του Πατέρα Του. Ο Ουρανός προσμένει την επιστροφή του, διότι δημιουργήθηκε σαν
χώρος κατοικίας του Υιού του Θεού. Οπουδήποτε αλλού, ή σε οποιαδήποτε
άλλη κατάσταση, δεν βρίσκεσαι σπίτι σου. Μην αρνείσαι στον εαυτό σου την χαρά
που έγινε για σένα και στην θέση της δέχεσαι την δυστυχία που έφτιαξες για τον
εαυτό σου. Ο Θεός σου έχει δώσει τα μέσα για να καταργήσεις αυτό που έχεις
φτιάξει. Άκουσε, και θα μάθεις πώς να θυμηθείς τι είσαι.
12. Αν ο Θεός γνωρίζει τα παιδιά Του ως απόλυτα αναμάρτητα, είναι βλασφημία
να τα αντιλαμβάνεσαι ως αμαρτωλά. Αν ο Θεός γνωρίζει τα παιδιά Του ως
ολοκληρωτικά χωρίς πόνο, είναι βλάσφημο να αντιλαμβάνεσαι τον πόνο οπουδήποτε.
Αν ο Θεός γνωρίζει ότι τα παιδιά Του είναι απόλυτα χαρούμενα, είναι βλάσφημο να
πέφτεις σε κατάθλιψη. Όλες αυτές οι ψευδαισθήσεις, και οι πολλές μορφές που
μπορεί να πάρει η βλασφημία, είναι αρνήσεις να δεχτείς την δημιουργία έτσι όπως
είναι. Αν ο Θεός δημιούργησε τον Υιό Του τέλειο, έτσι πρέπει να μάθεις να τον
βλέπεις για να μάθεις για την πραγματικότητά του. Και σαν μέρος της Υιότητας ,
έτσι πρέπει να μάθεις να βλέπεις τον εαυτό σου για να μάθεις για την δική σου
πραγματικότητα.
13. Μην αντιλαμβάνεσαι ό,τι δεν δημιούργησε ο Θεός γιατί έτσι Τον αρνείσαι.
Η Πατρότητα είναι Δική Του, και μόνο επειδή Αυτός την έδωσε σε σένα είναι
δική σου. Τα δικά σου δώρα προς τον εαυτό σου δεν έχουν νόημα, αλλά τα δικά σου
δώρα προς τις δημιουργίες σου είναι σαν τα δικά Του, διότι δίδονται στο Όνομά
Του. Αυτός είναι ο λόγος που οι δημιουργίες σου είναι τόσο πραγματικές όσο και
οι δικές Του. Εν τούτοις, η πραγματική Πατρότητα πρέπει να αναγνωριστεί
αν είναι ν’αναγνωριστεί και ο αληθινός Υιός. Πιστεύεις ότι τα αρρωστημένα
πράγματα που έχεις φτιάξει είναι οι αληθινές σου δημιουργίες, επειδή πιστεύεις
ότι οι αρρωστημένες εικόνες που αντιλαμβάνεσαι είναι οι Υιοί του Θεού. Μόνο αν
δεχτείς την Πατρότητα του Θεού θα έχεις τα πάντα, διότι η Πατρότητά Του σου
έδωσε τα πάντα. Γι αυτό όταν Τον αρνείσαι σημαίνει πως αρνείσαι τον εαυτό σου.
14. Η αλαζονεία είναι η άρνηση της
αγάπης, επειδή η αγάπη θέλει να μοιράζεται ενώ η αλαζονεία θέλει να
κρατά. Για όσο διάστημα σου φαίνεται πως και τα δύο είναι επιθυμητά, η ιδέα της
επιλογής, η οποία δεν είναι από τον Θεό, θα παραμένει μαζί σου. Αν και αυτό δεν
είναι αλήθεια στην αιωνιότητα είναι αλήθεια στον χρόνο, γι αυτό, όσο διαρκεί ο
χρόνος μέσα στο νου σου θα υπάρχουν και οι επιλογές. Ο χρόνος ο ίδιος είναι κι
αυτός επιλογή σου. Αν θέλεις να θυμηθείς την αιωνιότητα, πρέπει να κοιτάζεις
μόνο ό,τι είναι αιώνιο. Αν αφήσεις τον εαυτό σου να απασχολείται με το εφήμερο,
τότε ζεις μέσα στον χρόνο. Όπως πάντα, η επιλογή σου καθορίζεται από αυτό στο
οποίο δίνεις αξία. Ο χρόνος και η αιωνιότητα δεν γίνεται να είναι και τα δύο
αληθινά, διότι το ένα αντικρούει το άλλο. Αν δεχτείς σαν αληθινό,
μόνο ό,τι είναι άχρονο τότε θα αρχίσεις να κατανοείς την αιωνιότητα και να την
κάνεις δική σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου