ΜΑΘΗΜΑ 163 Δεν υπάρχει θάνατος. Ο Υιός του Θεού είναι ελεύθερος

ΜΑΘΗΜΑ 163

Δεν υπάρχει θάνατος. Ο Υιός του Θεού είναι ελεύθερος

1. Ο θάνατος είναι μια σκέψη που παίρνει πολλές μορφές, πολύ συχνά μη αναγνωρίσιμες. Μπορεί να εμφανιστεί σαν λύπη, φόβος, άγχος ή αμφιβολία ∙ σαν θυμός, απιστία και έλλειψη εμπιστοσύνης ∙ ως έγνοια για το σώμα, φθόνος, και σε όλες τις μορφές με τις οποίες η ευχή σου να γίνεις έτσι όπως δεν είσαι, μπορεί να σε βάλει σε πειρασμό. Όλες αυτές οι σκέψεις δεν είναι παρά αντανάκλαση της λατρείας του θανάτου σαν σωτήρα και σαν χορηγό της απελευθέρωσης.

2. Όντας η ενσάρκωση του φόβου, ο οικοδεσπότης της αμαρτίας, ο θεός των ενόχων και ο άρχοντας όλων των ψευδαισθήσεων και αυταπατών, πραγματικά η σκέψη του θανάτου φαντάζει ισχυρή. Γιατί φαίνεται σαν να κρατά όλα τα ζωντανά πράγματα μέσα στα ζαρωμένα χέρια του ∙ όλες τις ελπίδες και τις επιθυμίες μέσα στην καταστροφική λαβή του ∙ κοιτώντας όλους τους στόχους με τα τυφλά του μάτια. Οι αδύναμοι, οι αβοήθητοι και ασθενείς υποκλίνονται μπροστά στην εικόνα του, νομίζοντας ότι αυτή και μόνο είναι αληθινή, αναπόφευκτη, άξια της εμπιστοσύνης τους. Γιατί μόνο αυτός είναι βέβαιο πως θα έρθει.

3. Όλα τα άλλα πράγματα εκτός από τον θάνατο φαίνονται αβέβαια, χάνονται πολύ γρήγορα ενώ αποκτώνται με πολύ μεγάλη δυσκολία, η έκβασή τους είναι αβέβαιη, έχουν την τάση να προδίδουν τις ελπίδες που κάποτε ενέπνευσαν και αφήνουν πίσω τους την γεύση της σκόνης και της στάχτης, στην θέση των ελπίδων και των ονείρων. Αλλά ο θάνατος είναι αξιόπιστος. Διότι θα έρθει με βέβαια βήματα όταν έρθει η ώρα για την άφιξή του. Αυτός ποτέ δεν θα αποτύχει να πάρει όλη την ζωή ως όμηρο του.

4. Θέλεις να υποκλίνεσαι σε είδωλα σαν αυτό; Εδώ η δύναμη και η ισχύς του Θεού του Ίδιου γίνονται αντιληπτές μέσα σε ένα είδωλο φτιαγμένο από σκόνη. Εδώ το αντίθετο του Θεού διακηρύσσεται άρχοντας όλης της δημιουργίας, ισχυρότερος από την Θέληση του Θεού για ζωή, ατέλειωτη αγάπη και την τέλεια, αναλλοίωτη σταθερότητα του Ουρανού. Εδώ η Θέληση του Πατέρα και του Υιού δέχονται την τελική τους ήττα για να τοποθετηθούν κάτω από την ταφόπετρα που ο θάνατος έθεσε πάνω στο σώμα του άγιου Υιού του Θεού.

5. Ανίερος μέσα στην ήττα του, αυτός έχει γίνει αυτό που θέλει να τον κάνει ο θάνατος. Ο επιτάφιός του, που ο ίδιος ο θάνατος έχει γράψει, δεν του δίνει κανένα όνομα, διότι έχει γίνει πια χώμα. Δεν λέει παρά αυτό: «Εδώ κείτεται ένας μάρτυρας που αποδεικνύει ότι ο Θεός είναι νεκρός.» Και αυτό γράφει ξανά, και ξανά, ενώ εν τω μεταξύ οι λάτρεις του συμφωνούν, και γονατίζοντας με το μέτωπο στο έδαφος, ψιθυρίζουν έντρομοι ότι έτσι είναι.

6. Είναι αδύνατον να λατρεύεις τον θάνατο σε οποιαδήποτε μορφή, και ακόμα να επιλέγεις κάποιες μορφές που δεν θα περιθάλπεις και θα αποφεύγεις, ενώ ακόμα πιστεύεις στις υπόλοιπες. Γιατί ο θάνατος είναι καθολικός. Είτε όλα τα πράγματα πεθαίνουν, είτε ζουν και δεν είναι δυνατόν να πεθάνουν. Δεν είναι δυνατός κανένας συμβιβασμός. Διότι εδώ ξανά βλέπουμε μία προφανή θέση, την οποία πρέπει να δεχτούμε αν θέλουμε να είμαστε σώφρονες ∙ ό,τι αντικρούει μία σκέψη ολοκληρωτικά δεν μπορεί να είναι αληθινό, εκτός κι αν το αντίθετο είναι αποδεδειγμένα λανθασμένο.

7. Η ιδέα του θανάτου του Θεού είναι τόσο εξωφρενική που ακόμα και οι παράφρονες έχουν δυσκολία στο να την πιστέψουν. Διότι υπονοεί ότι ο Θεός ήταν κάποτε ζωντανός και τώρα με κάποιο τρόπο πέθανε ∙ σκοτώθηκε, προφανώς, από εκείνους που δεν Τον ήθελαν ζωντανό. Η ισχυρότερη θέλησή τους θα υπερισχύσει της δικής Του, κι έτσι η αιώνια ζωή υποχώρησε μπροστά στον θάνατο. Και μαζί με τον Πατέρα πέθανε και ο Υιός.

8. Οι λάτρεις του θανάτου μπορεί να φοβούνται. Και όμως, είναι δυνατόν σκέψεις σαν αυτές να είναι τρομακτικές; Αν έβλεπαν ότι αυτό είναι το μόνο που πιστεύουν, τότε αμέσως θα απελευθερωνόντουσαν. Και εσύ αυτό θα τους δείξεις σήμερα. Δεν υπάρχει θάνατος, και τον αποκηρύσσουμε σε κάθε του μορφή, για την σωτηρία την δική τους αλλά και για την δική μας. Ο Θεός δεν έφτιαξε τον θάνατο. Άρα όποια μορφή και να παίρνει πρέπει να είναι ψευδαίσθηση. Αυτή την θέση παίρνουμε σήμερα. Και μας έχει δοθεί να κοιτάξουμε πέρα από τον θάνατο και να δούμε την ζωή πέρα από αυτόν.

9. Πατέρα μας, ευλόγησε τα μάτια μας σήμερα. Είμαστε οι αγγελιαφόροι Σου, και θέλουμε να δούμε την ένδοξη αντανάκλαση της Αγάπης Σου που λάμπει μέσα στο κάθε τι. Ζούμε και κινούμαστε μέσα σε Σένα μόνο. Δεν είμαστε διαχωρισμένοι από την αιώνια ζωή Σου. Δεν υπάρχει θάνατος, γιατί ο θάνατος δεν είναι το Θέλημά Σου. Και κατοικούμε εκεί όπου μας έθεσες, στην ζωή που μοιραζόμαστε μαζί με Σένα και όλα τα ζωντανά πράγματα, για να είμαστε σαν Εσένα και μέρος από Εσένα για πάντα. Δεχόμαστε τις Σκέψεις Σου ως δικές μας, και η θέλησή μας είναι ένα με την δική Σου εις τους αιώνες των αιώνων. Αμήν