ΜΑΘΗΜΑ 322 Μόνο αυτό που ποτέ δεν ήταν αληθινό γίνεται να παρατήσω.

Μόνο αυτό που ποτέ δεν ήταν αληθινό γίνεται να παρατήσω.
Θυσιάζω τις ψευδαισθήσεις ∙ τίποτα περισσότερο. Και καθώς οι ψευδαισθήσεις φεύγουν βρίσκω τα δώρα που προσπαθούσαν να κρύψουν, να με περιμένουν με λαμπερό καλωσόρισμα, σε ετοιμότητα να παραδώσουν σε μένα τα αρχαία μηνύματα του Θεού. Η θύμησή Του κατοικεί σε κάθε δώρο που λαμβάνω από Αυτόν. Και κάθε όνειρο χρησιμεύει μόνο για να κρύβει τον Εαυτό που είναι ο μοναδικός Υιός του Θεού, κατ’ εικόνα Εκείνου, του Ιερού Ενός που κατοικεί μέσα σ’ Αυτόν για πάντα, όπως κατοικεί και σε μένα, ακόμα.

Πατέρα, σε Σένα κάθε θυσία παραμένει για πάντα αδιανόητη. Επομένως δεν γίνεται να θυσιάζω παρά μόνο στα όνειρα. Έτσι όπως με δημιούργησες, δεν γίνεται να παρατήσω τίποτα από ό,τι μου έδωσες Εσύ. Ό,τι δεν μου έχεις δώσει δεν έχει πραγματικότητα. Τι απώλεια γίνεται να περιμένω εκτός από την απώλεια του φόβου, και την επιστροφή της αγάπης μέσα στο νου μου;