Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 79



Ας αναγνωρίσω το πρόβλημα έτσι ώστε να μπορέσει να λυθεί.

1. Ένα πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί αν δεν γνωρίζεις ποιο είναι. Ακόμα κι αν ήδη έχει επιλυθεί ακόμα θα έχεις το πρόβλημα, διότι δεν θα αναγνωρίζεις ότι έχει λυθεί. Αυτή είναι η κατάσταση του κόσμου. Το πρόβλημα του διαχωρισμού, το οποίο είναι το μοναδικό πρόβλημα, έχει ήδη λυθεί. Όμως, η λύση δεν αναγνωρίζεται διότι δεν αναγνωρίζεται το πρόβλημα

2. Ο κάθε ένας σε αυτόν τον κόσμο φαίνεται πως έχει τα δικά του ιδιαίτερα προβλήματα. Και όμως, είναι όλα το ίδιο, και πρέπει ν’ αναγνωριστούν ως ένα αν θέλουμε η μοναδική λύση που τα λύνει όλα, να γίνει αποδεκτή. Ποιος μπορεί να δει ότι ένα πρόβλημα έχει λυθεί αν νομίζει ότι το πρόβλημα είναι κάποιο άλλο; Ακόμα κι αν του δίνεται η απάντηση, δεν μπορεί να δει την εφαρμογή της.

3. Αυτή είναι η θέση που βρίσκεσαι τώρα. Έχεις την απάντηση, αλλά είσαι ακόμα αβέβαιος για το ποιο είναι το πρόβλημα. Μια μεγάλη σειρά διαφορετικών προβλημάτων φαίνεται πως σε αντιμετωπίζει, και μόλις το ένα τακτοποιείται το επόμενο και μεθεπόμενο εμφανίζονται. Δεν φαίνονται να έχουν τέλος. Δεν υπάρχει στιγμή που να νιώθεις ότι είσαι εντελώς γαλήνιος και ελεύθερος από προβλήματα.

4. Ο πειρασμός να θεωρείς τα προβλήματα ως πολλά είναι ο πειρασμός να κρατάς ανεπίλυτο το πρόβλημα του διαχωρισμού. Ο κόσμος φαίνεται ότι σου παρουσιάζει ένα τεράστιο αριθμό προβλημάτων, και το καθένα πως χρειάζεται μια διαφορετική απάντηση. Αυτή η αντίληψη σε τοποθετεί σε μια θέση στην οποία η επίλυση του προβλήματος πρέπει να είναι ανεπαρκής, και η αποτυχία αναπόφευκτη.

5. Κανένας δεν θα μπορούσε να λύσει όλα τα προβλήματα που φαίνεται πως έχει ο κόσμος. Φαίνονται σαν να είναι σε τόσο πολλά επίπεδα, σε τόσες ποικίλες μορφές και με τόσο ποικίλο περιεχόμενο, ώστε έχεις ν’ αντιμετωπίσεις μια αδύνατη κατάσταση. Έτσι όπως τα βλέπεις η απογοήτευση και η δειλία είναι αναπόφευκτες. Μερικά ξεπηδούν απρόσμενα, ακριβώς την στιγμή που νομίζεις ότι έχεις επιλύσει τα προηγούμενα. Άλλα παραμένουν ανεπίλυτα κάτω από ένα νέφος άρνησης, και σηκώνονται για να στοιχειώσουν από καιρό σε καιρό, μόνο και μόνο για να κρυφτούν πάλι ανεπίλυτα.

6. ¨Όλη αυτή η πολυπλοκότητα δεν είναι παρά μια απελπισμένη προσπάθεια να μην αναγνωρίσεις το πρόβλημα, και επομένως να μην το αφήσεις να λυθεί. Αν μπορούσες ν’ αναγνωρίσεις ότι το μόνο σου πρόβλημα είναι ο διαχωρισμός, άσχετα με την μορφή που παίρνουν, θα μπορούσες να δεχτείς την απάντηση διότι θα έβλεπες την συνάφεια της. Βλέποντας την γενεσιουργή σταθερότητα σε όλα τα προβλήματα που φαίνεται πως σε αντιμετωπίζουν, θα καταλάβαινες ότι έχεις το μέσον να τα επιλύσεις όλα. Και θα χρησιμοποιούσες το μέσον, διότι αναγνωρίζεις το πρόβλημα.

7. Στις μεγαλύτερες περιόδους πρακτικής μας σήμερα θα ρωτήσουμε ποιο είναι το πρόβλημα, και ποια είναι η απάντηση σε αυτό. Δεν θα ισχυριστούμε ότι ήδη γνωρίζουμε. Θα προσπαθήσουμε να ελευθερώσουμε το νου μας από όλα τα πολλά είδη προβλημάτων που νομίζουμε ότι έχουμε. Θα προσπαθήσουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε μόνο ένα πρόβλημα, το οποίο έχουμε αποτύχει να αναγνωρίσουμε. Θα ρωτήσουμε ποιο είναι αυτό, και θα περιμένουμε την απάντηση. Θα μας δοθεί. Έπειτα θα ζητήσουμε και την λύση γι αυτό. Και θα μας δοθεί.

8. Οι σημερινές ασκήσεις θα είναι πετυχημένες στον βαθμό που δεν επιμένεις να προσδιορίσεις εσύ το πρόβλημα. Ίσως να μην μπορέσεις να αφήσεις να φύγουν όλες οι παλιές δοξασίες σου, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητο. Το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις κάποιες αμφιβολίες για την πραγματικότητα της δικής σου εκδοχής για το τι είναι τα προβλήματά σου. Προσπαθείς ν’ αναγνωρίσεις ότι σου έχει δοθεί η απάντηση μαζί την αναγνώριση του προβλήματος, έτσι ώστε το πρόβλημα και η απάντηση να μπορέσουν να βρεθούν μαζί και εσύ να μπορέσεις να είσαι γαλήνιος.

9. Οι πιο σύντομες περίοδοι για σήμερα δεν θα κανονίζονται από την ώρα, αλλά από την ανάγκη. Σήμερα θα δεις πολλά προβλήματα, που το κάθε ένα θα χρειάζεται μιαν απάντηση. Οι προσπάθειές μας θα κατευθυνθούν στο ν’ αναγνωρίσουμε ότι υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα και μία απάντηση. Με αυτή την αναγνώριση λύνονται όλα τα προβλήματα. Με αυτή την αναγνώριση υπάρχει ειρήνη.

10. Μην εξαπατηθείς από την μορφή των προβλημάτων σήμερα. Όποια δυσκολία κι αν φαίνεται πως προκύπτει, λέγε γρήγορα στον εαυτό σου:

Ας αναγνωρίσω αυτό το πρόβλημα έτσι ώστε να λυθεί.

Έπειτα προσπάθησε να αναστείλεις κάθε κρίση σου για το τι είναι το πρόβλημα. Αν είναι δυνατόν, κλείσε τα μάτια σου για μια στιγμή και ρώτησε τι είναι (το πρόβλημα). Θα εισακουστείς και θα λάβεις απάντηση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...