ΜΑΘΗΜΑ 44

Ο Θεός είναι το Φως με το Οποίο βλέπω.


Σήμερα συνεχίσουμε την χθεσινή ιδέα, προσθέτοντας μια άλλη διάσταση σε αυτή.


Για να δεις, πρέπει πρώτα ν’ αναγνωρίσεις ότι το φως βρίσκεται μέσα, και όχι έξω. Δεν βλέπεις έξω από τον εαυτό σου, ούτε το εργαλείο της όρασης βρίσκεται έξω από σένα. Ένα βασικό κομμάτι αυτού του εργαλείου είναι το φως που κάνει δυνατή την όραση. Αυτό είναι πάντα μαζί σου, κάνοντας την όραση δυνατή σε κάθε περίσταση.


Σήμερα θα προσπαθήσουμε να φτάσουμε αυτό το φως. Γι αυτό τον σκοπό, θα χρησιμοποιήσουμε μια μορφή άσκησης που έχουμε προτείνει και πριν, και την οποία θα αξιοποιούμε όλο και περισσότερο.
Είναι ιδιαίτερα δύσκολο για τον απειθάρχητο νου, και αντιπροσωπεύει ένα βασικό στόχο στην εκπαίδευση του νου. Χρειάζεται αυτό ακριβώς που στερείται ο ανεκπαίδευτος νους. Όμως, αυτή η εκπαίδευση πρέπει να γίνει αν πρόκειται να δεις.


Να έχεις τουλάχιστον τρεις περιόδους πρακτικής σήμερα, η κάθε μία από τρία έως πέντε λεπτά. Σας συστήνουμε θερμά να αφιερώσετε ακόμα περισσότερο χρόνο, αλλά μόνο εάν θεωρείτε ότι ο χρόνος κυλά με πολύ λίγο ή καθόλου ένταση. Η μορφή πρακτικής που θα χρησιμοποιήσουμε σήμερα είναι τόσο φυσική και εύκολη στον κόσμο για τον εκπαιδευμένο νου, όσο αφύσικη και δύσκολη για τον ανεκπαίδευτο.


Ο νους σου δεν είναι πια εξ ολοκλήρου ανεκπαίδευτος. Είσαι αρκετά έτοιμος να μάθεις την μορφή άσκησης που θα χρησιμοποιήσουμε σήμερα, αλλά μπορείς να βρεις ότι συναντάς ισχυρή αντίσταση. Ο λόγος είναι πολύ απλός. Όσο ασκείσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο, αφήνεις πίσω σου όλα όσα πιστεύεις τώρα, και όλες τις σκέψεις που έχεις επινοήσει. Για να μιλήσουμε σωστά, αυτή είναι η απελευθέρωση από την κόλαση. Όμως, αν το αντιληφθείς μέσα από τα μάτια του εγώ, αυτό είναι απώλεια ταυτότητας και κάθοδος στην κόλαση.


Αν μπορείς να παραμερίσεις το εγώ σου έστω και για τόσο λίγο, δεν θα έχεις καμία δυσκολία να αναγνωρίσεις ότι οι αντιθέσεις του και οι φόβοι του δεν έχουν κανένα νόημα. Μπορεί να σε βοηθήσει να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου, πότε - πότε, ότι για να φτάσεις το φως σημαίνει πως πρέπει να διαφύγεις από το σκοτάδι, όποια αντίθετη άποψη και να έχεις. Ο Θεός είναι το φως με το οποίο βλέπω. Εσύ επιχειρείς να φτάσεις Αυτόν.


Άρχισε της περιόδους πρακτικής επαναλαμβάνοντας την σημερινή ιδέα με ανοιχτά μάτια, και κλείσε τα αργά, επαναλαμβάνοντας την ιδέα αρκετές φορές ακόμα. Έπειτα προσπάθησε να βυθιστείς μέσα στο νου σου, αφήνοντας να φύγει κάθε είδος παρέμβασης και αυθαίρετης εισβολής, προσπερνώντας τες ήσυχα καθώς βυθίζεσαι. Ο νους σου δεν γίνεται να σταματήσει να κάνει κάτι τέτοιο εκτός κι αν εσύ επιλέξεις να τον σταματήσεις. Απλά παίρνει την φυσική του πορεία. Προσπάθησε να παρατηρείς τις περαστικές σκέψεις σου χωρίς ανάμειξη, και γλίστρησε ήσυχα δίπλα τους.


Ενώ δεν συνηγορούμε με κάποια ιδιαίτερη προσέγγιση γι αυτή την μορφή άσκησης, αυτό που χρειάζεται είναι η συναίσθηση της σημασίας αυτού που κάνεις ∙ την ανεκτίμητη αξία του για σένα, και μια επίγνωση ότι επιχειρείς κάτι πολύ ιερό. Η σωτηρία είναι το πιο ευτυχές σου επίτευγμα. Είναι επίσης και το μόνο που έχει νόημα, διότι το μόνο που είναι πραγματικά χρήσιμο για σένα.


Αν προκύψει αντίσταση οιασδήποτε μορφής, κάνε μια παύση για να επαναλάβεις την σημερινή ιδέα, κρατώντας τα μάτια σου κλειστά εκτός κι αν νιώσεις φόβο. Σε αυτή την περίπτωση, θα το βρεις πιο ενθαρρυντικό να ανοίξεις τα μάτια σου για λίγο. Προσπάθησε, όμως, να επιστρέψεις στις ασκήσεις με τα μάτια κλειστά όσο το δυνατόν γρηγορότερα.


Αν κάνεις τις ασκήσεις σωστά, θα πρέπει να νιώσεις κάποια αίσθηση χαλάρωσης, ακόμα και ένα αίσθημα ότι πλησιάζεις, αν όχι να εισέρχεσαι στο φως. Προσπάθησε να σκέφτεσαι φως, χωρίς μορφή και όριο, καθώς περνάς δίπλα από τις σκέψεις αυτού του κόσμου. Και μην ξεχνάς ότι αυτές δεν είναι ικανές να σε κρατήσουν στον κόσμο εκτός κι αν εσύ τους δώσεις την δύναμη να το κάνουν.