ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6 ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ. III. Η Απελευθέρωση από την Επίθεση

III. Η Απελευθέρωση από την Επίθεση

1.  Όπως έχουμε ήδη τονίσει, κάθε ιδέα αρχίζει μέσα στο νου αυτού που την σκέφτεται. Επομένως, ό,τι επεκτείνεται από το νου είναι ακόμα μέσα σε αυτόν, και γνωρίζει τον εαυτό του από αυτό το οποίο επεκτείνεται. Η λέξη «γνωρίζει» είναι σωστή εδώ, διότι το Άγιο Πνεύμα κρατά ακόμα την γνώση ασφαλή μέσα στο νου σου μέσω της αμερόληπτης αντίληψής Του. Με το να μην επιτίθεται σε τίποτε, δεν παρουσιάζει κανένα εμπόδιο στην επικοινωνία με  τον  Θεό. Επομένως, η ύπαρξη δεν απειλείται ποτέ. Ο νους σου που είναι καθ’ομοίωση του Θεού ποτέ δεν γίνεται να βεβηλωθεί. Το εγώ ποτέ δεν ήταν ούτε θα είναι μέρος από αυτόν, αλλά μέσα από το εγώ μπορείς να ακούσεις και να διδάξεις και να μάθεις ό,τι δεν είναι αληθινό. Έχεις διδάξει τον εαυτό σου να πιστεύει ότι δεν είσαι αυτό που είσαι. Δεν μπορείς να διδάξεις αυτό που δεν έχεις μάθει, και αυτό που διδάσκεις το ενδυναμώνεις στον εαυτό σου διότι το μοιράζεσαι. Κάθε μάθημα που διδάσκεις το μαθαίνεις.

2. Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να διδάσκεις μόνο ένα μάθημα. Αν θέλεις να ελευθερωθείς από την σύγκρουση, πρέπει να μαθαίνεις μόνο από το Άγιο Πνεύμα και να διδάσκεις  μόνο μέσω Αυτού. Είσαι μόνο αγάπη, αλλά όταν το αρνείσαι, κάνεις αυτό που είσαι κάτι που πρέπει να το μάθεις για  να το θυμηθείς. Είπα και πριν ότι το μήνυμα της σταύρωσης ήταν «Δίδασκε μόνο αγάπη, επειδή  αυτό είσαι.» Αυτό είναι το μόνο μάθημα που είναι απόλυτα ενοποιημένο, διότι είναι το μόνο μάθημα που είναι ένα. Μόνο διδάσκοντάς το μπορείς να το μάθεις. «Έτσι όπως διδάσκεις, θα μαθαίνεις.» Αν αυτό είναι αλήθεια, και πραγματικά είναι, μην ξεχνάς ότι αυτό που διδάσκεις σε διδάσκει. Και αυτό που προβάλλεις ή επεκτείνεις, το πιστεύεις.

3. Η μοναδική ασφάλεια βρίσκεται στο να επεκτείνεις το Άγιο Πνεύμα, διότι καθώς βλέπεις την ευγένειά Του στους άλλους, ο δικός σου νους αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως απόλυτα ακίνδυνο. Μόλις το δεχτεί αυτό ολοκληρωτικά, δεν βλέπει καμιά ανάγκη να προστατεύει τον εαυτό του. Τότε αρχίζει να ανατέλλει σε αυτόν η προστασία του Θεού, διαβεβαιώνοντάς τον πως είναι απόλυτα ασφαλής για πάντα. Οι απόλυτα ασφαλείς είναι απόλυτα αγαθοί. Ευλογούν διότι γνωρίζουν ότι είναι ευλογημένοι. Χωρίς την ανησυχία ο νους είναι απόλυτα καλός, και εφόσον επεκτείνει την αγαθοεργία ευεργετείται και ο ίδιος . Ασφάλεια σημαίνει απόλυτη απελευθέρωση  από την επίθεση. Κανένας συμβιβασμός δεν είναι δυνατός σε αυτό. Αν διδάσκεις την επίθεση  τότε την μαθαίνεις, και  αυτό θα σε πληγώνει. Όμως αυτό το μάθημα δεν είναι αθάνατο, και μπορείς να  ελευθερωθείς από αυτό με το να μην το διδάσκεις.

4. Εφόσον δεν γίνεται να μην διδάσκεις, η σωτηρία σου βρίσκεται στο να διδάσκεις το ακριβώς αντίθετο από όλα όσα πιστεύει το εγώ. Έτσι θα μάθεις την αλήθεια που θα σε απελευθερώσει, και θα σε κρατά ελεύθερο την ίδια στιγμή που οι άλλοι την μαθαίνουν από σένα. Ο μόνος τρόπος να έχεις ειρήνη είναι να διδάσκεις ειρήνη. Με το να διδάσκεις ειρήνη πρέπει να την μαθαίνεις και ο ίδιος, διότι δεν μπορείς να διδάσκεις κάτι από το οποίο ακόμα διαχωρίζεσαι. Μόνο έτσι μπορείς να κερδίσεις πίσω την γνώση που έδιωξες μακριά. Μια ιδέα που μοιράζεσαι πρέπει να την έχεις. Ξυπνάει μέσα στο νου σου μέσα από την σιγουριά της διδασκαλίας της. Όλα όσα διδάσκεις τα μαθαίνεις. Δίδασκε μόνο αγάπη, και μάθαινε ότι η αγάπη είναι δική σου και ότι είσαι αγάπη.

ΜΑΘΗΜΑ 120

ΜΑΘΗΜΑ 120

Για την πρωινή και βραδινή άσκηση:

(109) «Αναπαύομαι μέσα στο Θεό».

Μέσα στον Θεό αναπαύομαι σήμερα, και Τον αφήνω να εργαστεί μέσα μου και μέσα από μένα, ενώ εγώ αναπαύομαι μέσα σε Αυτόν με ήρεμη και απόλυτη βεβαιότητα.

(110) «Είμαι έτσι όπως με δημιούργησε ο Θεός».

Είμαι Υιός του Θεού. Σήμερα αφήνω κατά μέρος όλες τις αρρωστημένες ψευδαισθήσεις για τον εαυτό μου, και αφήνω τον Πατέρα μου να μου πει Ποιος πραγματικά είμαι.

Στην ώρα:

«Αναπαύομαι μέσα στο Θεό».

Στην μισή ώρα:

«Είμαι έτσι όπως με δημιούργησε ο Θεός».

ΜΑΘΗΜΑ 119

ΜΑΘΗΜΑ 119

Για την πρωινή και βραδινή άσκηση.

(107) «Η αλήθεια θα διορθώσει όλα τα λάθη μέσα στο νου μου»

Κάνω λάθος όταν νομίζω ότι μπορώ να πληγωθώ με τον οποιοδήποτε τρόπο. Είμαι Υιός του Θεού, του οποίου ο Εαυτός αναπαύεται με ασφάλεια μέσα στο Νου του Θεού.

(108) «Το να δίνεις και το να λαμβάνεις είναι ένα στην πραγματικότητα»

Θα συγχωρώ όλα τα πράγματα σήμερα, έτσι ώστε να μπορέσω να μάθω πώς να δέχομαι την αλήθεια μέσα μου, και να κατορθώσω να αναγνωρίσω την αθωότητά μου.

Στην ώρα:

«Η αλήθεια θα διορθώσει όλα τα λάθη μέσα στο νου μου»

Στην μισή ώρα:

«Το να δίνεις και το να λαμβάνεις είναι ένα στην πραγματικότητα»

ΜΑΘΗΜΑ 118

ΜΑΘΗΜΑ 118

Για την πρωινή και βραδινή άσκηση:

(105) «Η ειρήνη και η χαρά του Θεού είναι δικές μου».

Σήμερα θα δεχτώ την ειρήνη και την χαρά του Θεού, ανταλλάσοντας τες μετά χαράς με όλα τα υποκατάστατα για την ειρήνη και την ευτυχία, που έχω φτιάξει εγώ.

(106) «Ας ησυχάσω και ας ακούσω την αλήθεια»

Ας ησυχάσει η δική μου αδύναμη φωνή, και ας ακούσω την ισχυρή Φωνή της Αλήθειας να με επιβεβαιώνει η Ίδια ότι είμαι ο τέλειος Υιός του Θεού.

Στην ώρα:

«Η ειρήνη και η χαρά του Θεού είναι δικές μου».

Στην μισή ώρα:

«Ας ησυχάσω και ας ακούσω την αλήθεια»

ΜΑΘΗΜΑ 117

ΜΑΘΗΜΑ 117

Για την πρωινή και την βραδινή άσκηση:

(103) «Ο Θεός, εφόσον είναι Αγάπη, είναι επίσης και ευτυχία.»

Ας θυμηθώ ότι η αγάπη είναι ευτυχία, και τίποτα άλλο δεν φέρνει χαρά. Κι έτσι επιλέγω να μην δεχτώ κανένα υποκατάστατο για την αγάπη.

(104) «Αναζητώ αυτό που μου ανήκει αληθινά

Η αγάπη είναι κληρονομιά μου, και μαζί με αυτή και η χαρά. Αυτά είναι τα δώρα που μου έδωσε ο Πατέρας μου. Θέλω να δεχτώ ό,τι είναι δικό μου αληθινά.

Στην ώρα:

«Ο Θεός, εφόσον είναι Αγάπη, είναι επίσης και ευτυχία.»

Στην 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6 ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ. II. H Εναλλακτική Λύση στην Προβολή

II. H Εναλλακτική Λύση στην Προβολή

1. Κάθε διχασμένος νους περιλαμβάνει κάποια απόρριψη  ενός δικού του, τμήματος και αυτόείναι η πίστη στον διαχωρισμό. Η Ολότητα του Θεού, η οποία είναι η ειρήνη Του, δεν μπορεί να εκτιμηθεί παρά μόνο από ένα ολοκληρωμένο νου που αναγνωρίζει την Ολότητα της δημιουργίας του Θεού. Με αυτή την αναγνώριση γνωρίζει τον Δημιουργό του. Ο αποκλεισμός και ο διαχωρισμός είναι συνώνυμα, όπως είναι και ο διαχωρισμός με την αποσύνδεση. Έχουμε πει ξανά ότι ο διαχωρισμός ήταν και είναι αποσύνδεση(απομάκρυνση), και ότι μόλις συμβεί αυτό, η προβολή γίνεται η κύρια άμυνά του, ή το τέχνασμα που τον κάνει να συνεχίζεται. Ο λόγος, όμως, μπορεί να μην είναι τόσο εμφανής όσο νομίζεις.

2. Αυτό που προβάλλεις το αποποιείσαι, και επομένως δεν πιστεύεις ότι είναι δικό σου. Αποκλείεις τον εαυτό σου κρίνοντας ότι είσαι διαφορετικός από αυτόν πάνω στον οποίο προβάλλεις. Εφόσον έχεις ήδη κρίνει εναντίον αυτού που προβάλλεις, συνεχίζεις να του επιτίθεσαι διότι συνεχίζεις να τον κρατάς διαχωρισμένο. Κάνοντας αυτό ασυνείδητα, προσπαθείς να κρατήσεις έξω από την επίγνωσή σου το γεγονός ότι επιτέθηκες στον εαυτό σου, κι έτσι φαντάζεσαι ότι έχεις κάνει τον εαυτό σου ασφαλή.

3. Εν τούτοις, η προβολή πάντα θα σε βλάπτει. Ενισχύει την πίστη στον δικό σου διχασμένο νου, και ο μόνος της σκοπός είναι να συνεχίζει τον διαχωρισμό. Είναι αποκλειστικά ένα τέχνασμα του εγώ για να σε κάνει να νιώθεις διαφορετικός και ξεχωριστός από τους αδελφούς σου. Το εγώ το δικαιολογεί αυτό στην βάση του ότι σε κάνει να φαίνεσαι «καλύτερος» από αυτούς, αποκρύπτοντας έτσι ακόμα περισσότερο την ισότητά σου με αυτούς. Η προβολή και η επίθεση είναι αναπόφευκτα συνδεδεμένες, διότι η προβολή είναι πάντα ένα μέσο να δικαιολογείς την επίθεση. Ο θυμός είναι αδύνατος χωρίς προβολή. Το εγώ χρησιμοποιεί την προβολή μόνο για να καταστρέψει την αντίληψη του εαυτού σου και των αδελφών σου. Η διαδικασία αρχίζει με το να αποκλείει κάτι που υπάρχει μέσα σε σένα το οποίο εσύ δεν το θέλεις, και αυτό οδηγεί κατευθείαν στο να αποκλείει εσένα από τους αδελφούς σου.

4. Έχουμε μάθει, όμως, ότι υπάρχει μία εναλλακτική λύση για την προβολή. Για κάθε ικανότητα του εγώ υπάρχει μια καλύτερη χρήση, διότι οι ικανότητές του κατευθύνονται από το νου, ο οποίος έχει μία καλύτερη Φωνή. Το Άγιο Πνεύμα επεκτείνει και το εγώ προβάλλει. Όπως είναι αντίθετοι  οι στόχοι τους, έτσι είναι και το αποτέλεσμα.

5. Το Άγιο Πνεύμα αρχίζει με το να σε αντιλαμβάνεται τέλειο. Γνωρίζοντας ότι αυτή η αντίληψη μοιράζεται, την αναγνωρίζει και σε άλλους, ισχυροποιώντας την έτσι και στους δύο. Αντί για θυμό αυτό προκαλεί αγάπη και στους δύο, διότι διασφαλίζει την συμμετοχή όλων. Το Άγιο Πνεύμα αντιλαμβάνεται την ισότητα, άρα αντιλαμβάνεται ίσες ανάγκες. Αυτό προσκαλεί αυτόματα την Επανόρθωση, διότι η Επανόρθωση είναι η μοναδική ανάγκη σε αυτό τον κόσμο που είναι παγκόσμια. Το να αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου κατ’ αυτό τον τρόπο είναι ο μόνος τρόπος που μπορείς να βρεις την ευτυχία σε αυτό τον κόσμο. Αυτό συμβαίνει, επειδή είναι η αναγνώριση ότι δεν βρίσκεσαι  σε αυτό τον κόσμο, που  είναι δυστυχής.

6. Πως αλλιώς μπορείς να βρεις χαρά σε έναν τόπο δίχως χαρά παρά με την συνειδητοποίηση ότι δεν βρίσκεσαι εκεί; Δεν μπορεί να βρίσκεσαι κάπου όπου ο Θεός δεν σε έβαλε, και ο Θεός σε δημιούργησε ως μέρος δικό Του. Αυτός είναι ο τόπος όπου βρίσκεσαι, και αυτό που είσαι. Είναι ολοκληρωτικά αμετάβλητο. Είναι καθολική συμπερίληψη. Εσύ δεν μπορείς να το αλλάξεις αυτό, ούτε τώρα ούτε ποτέ. Είναι για πάντα αληθινό. Είναι για πάντα αληθινό. Δεν είναι πίστη, είναι Γεγονός. Όλα όσα δημιούργησε ο Θεός είναι εξίσου αληθή όσο Αυτός. Η αλήθεια τους βρίσκεται μόνο στην τέλεια συμπερίληψη τους  μέσα σε Αυτόν ο Οποίος είναι τέλειος. Αν το αρνείσαι αυτό, σημαίνει πως αρνείσαι τον εαυτό σου και Αυτόν, εφόσον είναι αδύνατον να δεχτείς το ένα χωρίς το άλλο.

7. Η απόλυτη ισότητα της αντίληψης του Αγίου Πνεύματος είναι η αντανάκλαση της τέλειας ισότητας της γνώσης του Θεού. Η αντίληψη του εγώ δεν έχει το αντίστοιχο της στον Θεό, αλλά το Άγιο Πνεύμα παραμένει η Γέφυρα ανάμεσα στην αντίληψη και την γνώση. Με το να σου δίνει την ικανότητα να χρησιμοποιείς την αντίληψη με ένα τρόπο που να αντανακλά γνώση, εν τέλει θα την θυμηθείς. Το εγώ θα προτιμούσε να πιστεύει ότι αυτή η μνήμη είναι αδύνατη, όμως την δική σου αντίληψη είναι που καθοδηγεί το Άγιο Πνεύμα. Η αντίληψή σου θα τελειώσει εκεί όπου άρχισε. Τα πάντα συναντώνται μέσα στον Θεό, διότι τα πάντα δημιουργήθηκαν από Αυτόν και μέσα σ’ Αυτόν.

8. Ο Θεός δημιούργησε του Υιούς Του επεκτείνοντας την Σκέψη Του, και κρατώντας  τις επεκτάσεις της Σκέψης Του μέσα στο Νου Του. Όλες οι Σκέψεις Του είναι επομένως τέλεια ενοποιημένες μέσα στον εαυτό τους  και αναμεταξύ τους. Το Άγιο Πνεύμα σε καθιστά ικανό να αντιλαμβάνεσαι αυτή την ολότητα τώρα. Ο Θεός σε δημιούργησε να δημιουργείς. Δεν μπορείς να επεκτείνεις την Βασιλεία Του μέχρι που να γνωρίσεις την ολότητά της.

9. Οι σκέψεις αρχίζουν μέσα στο νου αυτού που τις σκέφτεται, από όπου επεκτείνονται προς τα έξω. Αυτό ισχύει τόσο για την Σκέψη του Θεού όσο και για την δική σου. Επειδή ο νους σου είναι διχασμένος, μπορείς και να αντιλαμβάνεσαι όπως μπορείς και να σκέπτεσαι. Εν τούτοις, η αντίληψη δεν μπορεί να ξεφύγει από τους βασικούς νόμους του νου. Αντιλαμβάνεσαι με το νου σου και προβάλλεις τις αντιλήψεις σου προς τα έξω. Παρόλο που η αντίληψη οποιουδήποτε είδους είναι μη πραγματική, την έφτιαξες εσύ και επομένως το Άγιο Πνεύμα μπορεί να την χρησιμοποιήσει ωφέλιμα. Αυτός μπορεί να εμπνεύσει  την αντίληψη και να την οδηγήσει προς τον Θεό. Αυτή η σύγκλιση φαίνεται ότι είναι μακριά στο μέλλον μόνο και μόνο επειδή ο νους σου δεν βρίσκεται σε πλήρη ευθυγράμμιση με αυτή την ιδέα, και γι αυτό δεν την θέλει τώρα.

10. Το Άγιο Πνεύμα χρησιμοποιεί τον χρόνο, αλλά δεν πιστεύει σ’ αυτόν. Προερχόμενο  από τον Θεό, χρησιμοποιεί τα πάντα για καλό, αλλά δεν πιστεύει σε ό,τι  δεν είναι αληθινό. Εφόσον το Άγιο Πνεύμα είναι μέσα στο νου σου, ο νους σου μπορεί επίσης να πιστεύει μόνο ό,τι είναι αληθινό. Το Άγιο Πνεύμα μπορεί να μιλά μόνο γι αυτό, διότι μιλά για τον Θεό. Σου λέει να επιστρέψεις ολόκληρο το νου σου στον Θεό, επειδή ποτέ δεν Τον έχει αφήσει. Αν δεν Τον έχει αφήσει ποτέ, τότε χρειάζεται να το αντιλαμβάνεσαι αυτό  για να έχει επιστρέψει. Η πλήρης επίγνωση της Επανόρθωσης, λοιπόν, είναι η αναγνώριση ότι ο διαχωρισμός ποτέ δεν συνέβη. Το εγώ δεν μπορεί να επικρατήσει ενάντια σε αυτό διότι είναι μία ξεκάθαρη δήλωση ότι το εγώ ποτέ δεν υπήρξε.

11. Το εγώ μπορεί να δεχτεί την ιδέα ότι η επιστροφή είναι απαραίτητη διότι μπορεί πολύ εύκολα να κάνει την ιδέα να φαντάζει δύσκολη. Εν τούτοις, το Άγιο Πνεύμα σου λέει ακόμα ότι και η επιστροφή είναι μη αναγκαία, διότι αυτό που δεν συνέβη ποτέ δεν γίνεται να είναι δύσκολο. Όμως, εσύ μπορείς να κάνεις την ιδέα της επιστροφής και αναγκαία και δύσκολη. Εν τούτοις, είναι σίγουρα ξεκάθαρο ότι οι τέλειοι δεν χρειάζονται τίποτα, και δεν μπορείς να βιώσεις την τελειότητα σαν δύσκολο επίτευγμα, διότι αυτό είναι που είσαι. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να αντιλαμβάνεσαι τις δημιουργίες του Θεού, φέρνοντας όλες τις αντιλήψεις σου στην μία και μοναδική γραμμή που βλέπει το Άγιο Πνεύμα. Αυτή η γραμμή είναι η άμεση γραμμή επικοινωνίας με τον Θεό, και αφήνει το νου σου να συγκλίνει με τον δικό Του. Δεν υπάρχει καμία σύγκρουση πουθενά σε αυτή την αντίληψη, διότι σημαίνει ότι όλη η αντίληψη καθοδηγείται από το Άγιο Πνεύμα, του Οποίου ο Νους είναι σταθερά μέσα στον Θεό. Μόνο το Άγιο Πνεύμα μπορεί να επιλύσει την σύγκρουση, διότι μόνο το Άγιο Πνεύμα είναι ελεύθερο από σύγκρουση. Αυτό αντιλαμβάνεται μόνο ό,τι είναι αληθινό μέσα στο νου σου, και επεκτείνεται προς τα έξω μόνο   σε ό,τι είναι αληθινό μέσα σε άλλους νόες.

12. Η διαφορά ανάμεσα στην προβολή του εγώ και την επέκταση του Αγίου Πνεύματος είναι πολύ απλή. Το εγώ προβάλλει για να αποκλείσει, κι επομένως για να εξαπατήσει. Το Άγιο Πνεύμα επεκτείνει αναγνωρίζοντας τον Εαυτό Του μέσα σε κάθε νου, κι επομένως τους αντιλαμβάνεται όλους ως ένα. Τίποτα δεν συγκρούεται με αυτή την αντίληψη, διότι όλα όσα αντιλαμβάνεται το Άγιο Πνεύμα είναι το ίδιο. Όπου και να κοιτάξει βλέπει τον Εαυτό Του, κι επειδή είναι ενοποιημένος πάντα προσφέρει ολόκληρη την Βασιλεία. Αυτό είναι το μοναδικό μήνυμα που Του έδωσε ο Θεός και για το οποίο πρέπει να μιλά, διότι αυτό ακριβώς είναι Αυτός. Η ειρήνη του Θεού βρίσκεται μέσα σε αυτό το μήνυμα, κι επομένως η ειρήνη του Θεού βρίσκεται μέσα σε σένα. Η μεγάλη ειρήνη της Βασιλείας λάμπει μέσα στο νου σου για πάντα, αλλά αυτή πρέπει να λάμψει και προς τα έξω για να αποκτήσεις την επίγνωσή της.

13. Το Άγιο Πνεύμα σου δόθηκε με τέλεια αμεροληψία, και μόνο όταν το αναγνωρίσεις αμερόληπτα μπορείς να Το αναγνωρίσεις πραγματικά. Το εγώ είναι λεγεώνα , αλλά το Άγιο Πνεύμα είναι Ένα. Το σκοτάδι δεν βρίσκεται πουθενά μέσα στην Βασιλεία, αλλά ο δικός σου ρόλος είναι μόνο να μην επιτρέψεις στο σκοτάδι να κατοικήσει μέσα στον δικό σου νου. Αυτή η ευθυγράμμιση με το φως είναι απεριόριστη, διότι είναι σε ευθυγράμμιση με το φως του κόσμου. Ο κάθε ένας από εμάς είναι το φως του κόσμου, κι ενώνοντας τους νόες μας με αυτό το φως διακηρύσσουμε την Βασιλεία του Θεού μαζί ως ένα.

ΜΑΘΗΜΑ 116

ΜΑΘΗΜΑ 116

Για την πρωινή και την βραδινή άσκηση:

(101)« Το Θέλημα του Θεού για μένα είναι η απόλυτη ευτυχία.»

Το Θέλημα του Θεού είναι η απόλυτη ευτυχία για μένα. Και υποφέρω μόνο όταν πιστεύω ότι υπάρχει κάποια άλλη θέληση, ξέχωρη από την δική Του.

(102)«Μοιράζομαι το Θέλημα του Θεού για ευτυχία για μένα»

Μοιράζομαι το Θέλημα του Πατέρα μου για μένα, τον Υιό Του. Ό,τι μου έχει δώσει Αυτός, είναι το μόνο που θέλω. Ό,τι μου έχει δώσει είναι το μόνο που υπάρχει.

Στην ώρα:

« Το Θέλημα του Θεού για μένα είναι η απόλυτη ευτυχία.»

Στην μισή ώρα:

«Μοιράζομαι το Θέλημα του Θεού για ευτυχία για μένα»

ΜΑΘΗΜΑ 115

ΜΑΘΗΜΑ 115

Για την πρωινή και την βραδινή άσκηση:

(99) «Η σωτηρία είναι η μόνη μου λειτουργία εδώ.»

Η λειτουργία μου εδώ είναι να συγχωρέσω τον κόσμο για όλα τα σφάλματα που έχω κάνει. Γιατί έτσι απελευθερώνομαι κι εγώ από αυτά, μαζί με όλο τον κόσμο.

(100) «Ο ρόλος μου στο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία είναι θεμελιώδης.»

Είμαι σημαντικός για το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία του κόσμου. Διότι Αυτός μου έδωσε το σχέδιό Του, ώστε να μπορώ να σώσω τον κόσμο.

Στην ώρα:

«Η σωτηρία είναι η μόνη μου λειτουργία εδώ.»

Στην μισή ώρα:

«Ο ρόλος μου στο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία, είναι θεμελιώδης.»

ΜΑΘΗΜΑ 114

ΜΑΘΗΜΑ 114

Για την πρωινή και βραδινή άσκηση.

(97)«Είμαι πνεύμα».

Είμαι ο Υιός του Θεού. Κανένα σώμα δεν μπορεί να περιέχει το πνεύμα μου, ούτε να μου επιβάλει κάποιο περιορισμό που δεν δημιούργησε ο Θεός.

(98)«Θα δεχτώ το ρόλο μου στο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία.»

Ποια μπορεί να είναι η λειτουργία μου εκτός από το να δεχτώ το Λόγο του Θεού, ο Οποίος με δημιούργησε γι αυτό που είμαι και πάντα θα είμαι;

Στην ώρα:

 Είμαι πνεύμα.

Στην μισή ώρα:

Θα δεχτώ το ρόλο μου στο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6 ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ. Εισαγωγή .Ι.Το Μήνυμα της Σταύρωσης

Εισαγωγή

1. Η σχέση του θυμού με την επίθεση είναι προφανής, αλλά η σχέση του θυμού με τον φόβο δεν είναι πάντα τόσο φανερή. Ο θυμός έχει να κάνει πάντα με προβολή διαχωρισμού, ο οποίος τελικά πρέπει να γίνει αποδεκτός ως ευθύνη δική σου, παρά να κατηγορείς τους άλλους. Ο θυμός δεν μπορεί να εμφανιστεί εκτός κι αν πιστεύεις ότι έχεις δεχτεί επίθεση, ότι η ανταπόδοσή της είναι δικαιολογημένη, και ότι εσύ δεν είσαι με κανένα τρόπο υπεύθυνος γι αυτήν. Με αυτούς τους εντελώς παράλογους ισχυρισμούς, πρέπει να ακολουθεί και το εξίσου παράλογο συμπέρασμα ότι κάποιος αδελφός αξίζει την επίθεση περισσότερο από την αγάπη. Τι άλλο μπορείς να περιμένεις από παράλογους ισχυρισμούς εκτός από παράλογο συμπέρασμα; Ο τρόπος να ακυρώσεις ένα παράλογο συμπέρασμα είναι να αναλογιστείς την λογική  του ισχυρισμού στον οποίο βασίζεται. Δεν γίνεται να δεχτείς επίθεση, η επίθεση δεν έχει καμία δικαιολογία, και εσύ είσαι υπεύθυνος γι αυτό που πιστεύεις.

2. Σου έχει ζητηθεί να πάρεις εμένα ως πρότυπο για μάθηση, εφόσον ένα ακραίο παράδειγμα είναι ιδιαίτερα χρήσιμο μαθησιακό εργαλείο. Όλοι διδάσκουν, και διδάσκουν όλη την ώρα. Αυτή είναι μία ευθύνη που αναλαμβάνεις αναπόφευκτα από την στιγμή που αποδέχεσαι οποιαδήποτε πεποίθηση, και κανένας δεν μπορεί να οργανώσει την ζωή του χωρίς κάποιο σύστημα σκέψης. Μόλις αναπτύξεις οποιοδήποτε σύστημα σκέψης, ζεις σύμφωνα με αυτό και το διδάσκεις. Η ικανότητά σου να υπακούς σε  κάποιο σύστημα σκέψης μπορεί να έχει προσανατολιστεί λανθασμένα, αλλά εξακολουθεί να είναι μία μορφή πίστης και μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση.

Ι . Το Μήνυμα της Σταύρωσης

1. Ας αναλογιστούμε πάλι την σταύρωση για σκοπούς μαθησιακούς. Δεν επέμεινα σε αυτή εξαιτίας των τρομακτικών συνειρμών με τους οποίους μπορεί να την συνδέσεις. Η μόνη έμφαση που έχει δοθεί μέχρι τώρα ήταν η διευκρίνιση ότι δεν ήταν κάποια μορφή τιμωρίας. Όμως, τίποτα δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο με αρνητικούς όρους. Υπάρχει μία θετική ερμηνεία της σταύρωσης που είναι εξ ολοκλήρου δίχως φόβο, κι επομένως απόλυτα καλοσυνάτη στο μήνυμα που διδάσκει, αν γίνει σωστά κατανοητή.

2. Η σταύρωση δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ακραίο παράδειγμα. Η αξία της, σαν την αξία οποιουδήποτε διδακτικού εργαλείου, βρίσκεται μόνο στο είδος μάθησης που διευκολύνει. Μπορεί να παρεξηγηθεί, όπως και παρεξηγήθηκε. Αυτό συμβαίνει μόνο επειδή οι φοβισμένοι έχουν την τάση να αντιλαμβάνονται φοβισμένα. Σου έχω ήδη πει ότι πάντα μπορείς να με επικαλείσαι για να μοιραστείς την απόφαση μου, κι έτσι να την κάνεις ισχυρότερη. Σου έχω επίσης πει ότι η σταύρωση ήταν το τελευταίο άχρηστο ταξίδι που χρειάστηκε να κάνει η Υιότητα, και ότι αντιπροσωπεύει την απελευθέρωση από τον φόβο σε όσους την καταλαβαίνουν. Ενώ πριν έδωσα έμφαση μόνο στην ανάσταση, ο σκοπός της σταύρωσης και το πώς οδήγησε στην ανάσταση δεν ξεκαθαρίστηκε. Παρόλα αυτά, συμβάλλει καθοριστικά στην ζωή σου, και αν την αναλογιστείς χωρίς φόβο, θα σε βοηθήσει να καταλάβεις τον ρόλο σου ως δάσκαλος.

3. Πιθανόν για χρόνια αντιδρούσες σαν να σταυρωνόσουν. Αυτή είναι μια χαρακτηριστική τάση των διαχωρισμένων, που πάντα αρνούνται να αναλογιστούν τι έχουν κάνει στον εαυτό τους. Η προβολή σημαίνει θυμό, ο θυμός δημιουργεί την επίθεση, και η επίθεση παράγει τον φόβο. Η αληθινή σημασία της σταύρωσης βρίσκεται στην φαινομενική ένταση της επίθεσης κάποιων Υιών του Θεού εναντίον κάποιων άλλων. Αυτό, φυσικά είναι αδύνατον, και πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητό ως αδύνατον. Ειδάλλως, δεν μπορώ να γίνω για σένα  πρότυπο για μάθηση.

4. Η επίθεση, σε τελική ανάλυση, μπορεί να γίνει μόνο στο σώμα. Λίγες αμφιβολίες υπάρχουν για το ότι ένα σώμα μπορεί να επιτεθεί σε ένα άλλο, και μπορεί ακόμα και να το καταστρέψει. Εν τούτοις, αν η καταστροφή η ίδια είναι αδύνατη, οτιδήποτε μπορεί να καταστραφεί δεν μπορεί να είναι αληθινό. Επομένως, η καταστροφή του δεν δικαιολογεί  τον θυμό. Στο βαθμό που πιστεύεις ότι ο θυμός είναι δικαιολογημένος, δέχεσαι ψευδείς ισχυρισμούς και τους διδάσκεις και σε άλλους. Το μήνυμα της σταύρωσης είχε την πρόθεση να σε διδάξει ότι δεν είναι ανάγκη να αντιλαμβάνεσαι οποιαδήποτε μορφή επίθεσης όταν διώκεσαι, διότι δεν είναι δυνατόν να καταδιώκεσαι. Αν ανταποκριθείς με θυμό, τότε εξισώνεις τον εαυτό σου με αυτό που είναι δυνατόν να καταστραφεί, και επομένως βλέπεις τον εαυτό σου μέσα από μια παρανοϊκή οπτική.

5. Έχω ξεκαθαρίσει απόλυτα ότι κι εγώ είμαι σαν εσένα κι εσύ είσαι σαν εμένα, αλλά η θεμελιώδης ομοιότητά μας μπορεί να εκδηλωθεί μόνο μέσω της κοινής μας απόφασης. Είσαι ελεύθερος να αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου ως διωκόμενο αν αυτό επιλέγεις. Όταν το κάνεις αυτό επιλέγεις να αντιδράς με αυτό τον τρόπο, όμως θυμήσου ότι κι εγώ καταδιώχτηκα σύμφωνα με την κρίση του κόσμου, κι ότι εγώ ο ίδιος δεν μοιράστηκα αυτή την κρίση για μένα. Και επειδή δεν την μοιράστηκα, δεν την ενδυνάμωσα. Επομένως πρόσφερα μία διαφορετική ερμηνεία της επίθεσης, αυτή που θέλω να μοιραστώ και μαζί σου. Αν την πιστέψεις, θα με βοηθήσεις να την διδάξω.

6. Όπως έχω πει και παλαιότερα, «Αυτό που διδάσκεις, αυτό μαθαίνεις.» Αν αντιδράς σαν να έχεις διωχθεί, τότε διδάσκεις την καταδίωξη. Αυτό δεν είναι ένα μάθημα που θα ήθελε να διδάξει ένας Υιός του Θεού αν πρόκειται να συνειδητοποιήσει την δική του σωτηρία. Αντί γι αυτό, δίδασκε την δική σου απόλυτη ασφάλεια, η οποία είναι η αλήθεια μέσα σου, και συνειδητοποίησε  ότι  αυτή δεν είναι δυνατόν να υποστεί επίθεση. Μην προσπαθείς να την προστατέψεις ο ίδιος, γιατί έτσι πιστεύεις ότι είναι δυνατόν να υποστεί επίθεση. Δεν σου ζητείται να σταυρωθείς, πράγμα το οποίο ήταν μέρος της δικής μου διδακτικής προσφοράς. Απλά σου ζητείται να ακολουθήσεις το παράδειγμά μου  αντιμετωπίζοντας  πολύ λιγότερο ακραίους  πειρασμούς να  αντιλαμβάνεσαι εσφαλμένα, και χωρίς να τους δέχεσαι ως ψευδείς δικαιολογίες για να εκδηλώνεις θυμό. Δεν γίνεται να υπάρχει δικαιολογία για το αδικαιολόγητο. Μην πιστεύεις ότι υπάρχει, και μην διδάσκεις ότι υπάρχει. Να θυμάσαι πάντα ότι θα διδάσκεις αυτό που πιστεύεις. Πίστευε μαζί με μένα, και θα γίνουμε ίσοι ως διδάσκαλοι.

7. Η ανάστασή σου είναι η αφύπνισή σου. Εγώ είμαι το πρότυπο για την αναγέννηση, αλλά η ίδια η αναγέννηση είναι απλά η αυγή μέσα στο νου σου αυτού που ήδη βρίσκεται εκεί. Ο Θεός ο Ίδιος το τοποθέτησε εκεί, άρα είναι αληθινό για πάντα. Εγώ πίστεψα σε αυτό, και επομένως το δέχτηκα ως αληθινό για τον εαυτό μου. Βοήθησέ με να το διδάξω στους αδελφούς μας στο όνομα της Βασιλείας του Θεού, αλλά πρώτα πίστεψε ότι είναι η αλήθεια και για σένα, αλλιώς η διδασκαλία σου θα είναι λανθασμένη. Οι αδελφοί μου κοιμόντουσαν κατά την διάρκεια της επονομαζόμενης «αγωνίας στον κήπο», αλλά δεν μπορούσα να θυμώσω μαζί τους διότι ήξερα ότι δεν γινόταννα εγκαταλειφθώ.

8. Λυπάμαι όταν οι αδελφοί μου δεν μοιράζονται την απόφασή μου να ακούν μόνο μία Φωνή, διότι αυτό τους εξασθενεί ως διδασκάλους και ως μαθητές. Εν τούτοις, γνωρίζω ότι δεν γίνεται να προδώσουν πραγματικά τους εαυτούς τους ή εμένα, και ότι μέσα τους θα κτίσω τη εκκλησία μου. Δεν υπάρχει επιλογή σε αυτό, διότι μόνο εσύ μπορείς να είσαι το θεμέλιο της εκκλησίας του Θεού. Μια εκκλησία βρίσκεται εκεί που βρίσκεται ένας βωμός, και η παρουσία του βωμού είναι αυτό που κάνει την εκκλησία ιερή. Μία εκκλησία που δεν εμπνέει αγάπη έχει ένα κρυφό βωμό που δεν υπηρετεί τον σκοπό για τον οποίο το προόρισε ο Θεός. Πρέπει να ιδρύσω την εκκλησία Του πάνω σε σένα, διότι εκείνοι που με δέχονται ως πρότυπο είναι στην κυριολεξία μαθητές μου. Οι μαθητές είναι οπαδοί, και αν το πρότυπο που ακολουθούν έχει επιλέξει να τους σώσει  από τον πόνο με κάθε τρόπο, τότε δεν είναι συνετό να μην τον ακολουθήσουν.

9. Εγώ επέλεξα, για χάρη δική σου και δική μου, να αποδείξω ότι και η πιο εξωφρενική επίθεση, σύμφωνα με την κρίση του εγώ, δεν έχει καμία σημασία. Έτσι όπως κρίνει αυτά τα πράγματα ο κόσμος, αλλά όχι έτσι όπως τα γνωρίζει ο Θεός, προδόθηκα, εγκαταλείφτηκα, μαστιγώθηκα, βασανίστηκα, και τελικά θανατώθηκα. Ήταν ξεκάθαρο ότι αυτό έγινε μόνο εξαιτίας της προβολής των άλλων πάνω σε μένα, εφόσον δεν έβλαψα κανέναν και θεράπευσα  πολλούς.

10. Ακόμα είμαστε ίσοι ως μαθητές, παρόλο που δεν χρειάζεται να έχουμε τις ίδιες εμπειρίες. Το Άγιο Πνεύμα χαίρεται όταν μαθαίνεις από τις δικές μου εμπειρίες, και όταν αφυπνίζεσαι  από αυτές. Αυτός είναι και ο μοναδικός τους σκοπός, και αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορώ να είμαι  η οδός , η αλήθεια και η ζωή. Όταν ακούς μόνο μία Φωνή ποτέ δεν καλείσαι να κάνεις θυσίες. Αντίθετα, όταν μπορείς και ακούς το Άγιο Πνεύμα μέσα σε άλλους μπορείς να μαθαίνεις από τις εμπειρίες τους, και μπορείς να ωφελείσαι από αυτές χωρίς να τις βιώνεις άμεσα ο ίδιος. Αυτό συμβαίνει διότι το Άγιο Πνεύμα είναι Ένα, και όποιος το ακούει αναπόφευκτα οδηγείται να δείχνει τον δικό Του δρόμο σε  όλους τους άλλους.

11. Δεν καταδιώκεσαι, όπως ούτε κι εγώ καταδιώχτηκα. Δεν σου ζητείται να επαναλάβεις τις δικές μου εμπειρίες διότι το Άγιο Πνεύμα, το Οποίο μοιραζόμαστε, το  καθιστά μη αναγκαίο. Για να χρησιμοποιήσεις όμως τις δικές μου εμπειρίες δημιουργικά, πρέπει να ακολουθήσεις το παράδειγμά μου ως προς το πώς να τις αντιληφθείς. Οι αδελφοί μου και οι δικοί σου είναι συνεχώς απασχολημένοι στο να δικαιολογούν το αδικαιολόγητο. Το ένα μάθημα, που πρέπει να διδάξω όπως το έμαθα, είναι ότι καμία αντίληψη που δεν είναι σύμφωνη με την κρίση του Αγίου Πνεύματος δεν μπορεί να είναι δικαιολογημένη. Ανέλαβα να δείξω ότι αυτό ήταν αλήθεια σε μια ακραία περίπτωση, απλά για να αποτελέσει ένα καλό διδακτικό βοήθημα για εκείνους στους οποίους ο πειρασμός να ενδώσουν στον θυμό και την επίθεση δεν θα ήταν τόσο ακραίος. Θέλω, όπως και ο Θεός,  να μην υποφέρει κανένας από τους Υιούς Του.

12. Η σταύρωση δεν μπορεί να μοιραστεί διότι είναι ένα σύμβολο προβολής, αλλά η ανάσταση είναι το σύμβολο του μοιράσματος διότι η αφύπνιση κάθε Υιού του Θεού είναι αναγκαία ώστε η Υιότητα να γνωρίσει την Ολότητά της. Αυτό και μόνο είναι γνώση.

13. Το μήνυμα της σταύρωσης είναι απόλυτα ξεκάθαρο:

Δίδασκε μόνο αγάπη, γιατί αυτό μόνο είσαι.

14. Αν ερμηνεύσεις την σταύρωση με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, την χρησιμοποιείς σαν όπλο για επίθεση παρά σαν κάλεσμα για ειρήνη που ήταν ο προορισμός της. Οι Απόστολοι συχνά την παρεξήγησαν, για τον ίδιο λόγο που την παρεξηγούν όλοι. Η δική τους ατελής αγάπη τους έκανε ευάλωτους σε προβολή, και μίλησαν για την «οργή του Θεού» ως δικό Του όπλο εκδίκησης, λόγω του δικού τους φόβου. Και δεν μπόρεσαν να μιλήσουν για την σταύρωση χωρίς καθόλου θυμό, επειδή η δική τους αίσθηση ενοχής τους έκανε να θυμώνουν.

15. Αυτά είναι μερικά από τα παραδείγματα αντίστροφης σκέψης στην Καινή Διαθήκη, παρόλο που το ευαγγέλιό της είναι μόνο το μήνυμα της αγάπης. Αν οι Απόστολοι δεν είχαν νιώσει ένοχοι, ποτέ δεν θα είχαν αναφέρει ότι είπα, «Δεν ήρθα για να φέρω ειρήνη αλλά μάχαιρα». Αυτό είναι ξεκάθαρα το αντίθετο όλων όσων δίδαξα. Ούτε θα είχαν περιγράψει τις αντιδράσεις μου προς τον Ιούδα έτσι όπως έκαναν, αν με είχαν πραγματικά καταλάβει. Δεν θα μπορούσα να είχα πει, «Προδίδεις εσύ τον Υιό του ανθρώπου με ένα φιλί;» εκτός κι αν πίστευα στην προδοσία. Ολόκληρο το μήνυμα της σταύρωσης ήταν απλά ότι δεν το πίστευα. Η «τιμωρία» που λέχτηκε ότι επικαλέστηκα για τον Ιούδα ήταν ένα παρόμοιο λάθος. Ο Ιούδας ήταν αδελφός μου και ένας Υιός του Θεού, μέρος της Υιότητας  όσο και εγώ ο ίδιος. Ήταν ποτέ δυνατόν να τον καταδικάσω ενώ  ήμουν έτοιμος να αποδείξω ότι η καταδίκη είναι αδύνατη;

16. Όταν διαβάζεις τους Αποστόλους, να θυμάσαι ότι εγώ ο ίδιος τους είπα ότι υπήρχαν πολλά που θα τα καταλάβαιναν αργότερα, διότι δεν ήταν απόλυτα έτοιμοι να με ακολουθήσουν εκείνο τον καιρό. Δεν θέλω να επιτρέψω να εισέλθει καθόλου φόβος στο σύστημα σκέψης προς το οποίο σε καθοδηγώ. Δεν καλώ μάρτυρες, μόνο δασκάλους. Κανένας δεν τιμωρείται για αμαρτίες, και οι Υιοί του Θεού δεν είναι αμαρτωλοί. Οποιαδήποτε ιδέα τιμωρίας έχει να κάνει με την προβολή κατηγορίας , και ενισχύει την ιδέα ότι οι κατηγορίες είναι δικαιολογημένες. Το αποτέλεσμα είναι ένα μάθημα πάνω στην μομφή, διότι όλη η συμπεριφορά διδάσκει τα πιστεύω που την κινητοποιούν. Η σταύρωση ήταν το αποτέλεσμα ξεκάθαρα αντικρουόμενων συστημάτων σκέψης ∙ το τέλειο σύμβολο της σύγκρουσης ανάμεσα στο εγώ και τον Υιό του Θεού. Αυτή η σύγκρουση φαίνεται το ίδιο αληθινή τώρα, και τα μαθήματά της πρέπει να μαθευτούν το ίδιο καλά όσο τότε.

17. Εγώ δεν χρειάζομαι ευγνωμοσύνη, αλλά εσύ χρειάζεται να αναπτύξεις την εξασθενημένη σου ικανότητα να είσαι ευγνώμων, αλλιώς δεν θα εκτιμάς τον Θεό. Αυτός δεν χρειάζεται την δική σου εκτίμηση, αλλά εσύ την χρειάζεσαι. Δεν μπορείς να αγαπάς αυτό που δεν εκτιμάς, διότι ο φόβος κάνει την εκτίμηση αδύνατη. Όταν φοβάσαι αυτό που είσαι δεν το εκτιμάς, και επομένως θα το απορρίπτεις. Και το αποτέλεσμα θα είναι να διδάσκεις την απόρριψη.

18. Η δύναμη των Υιών του Θεού είναι παρούσα όλη την ώρα, διότι δημιουργήθηκαν ως δημιουργοί. Η επίδραση που έχουν ο ένας στον άλλο είναι δίχως όρια, και πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την κοινή σωτηρία τους. Ο κάθε ένας πρέπει να μάθει να διδάσκει ότι όλες οι μορφές απόρριψης δεν έχουν νόημα. Ο διαχωρισμός είναι η ιδέα της απόρριψης. Όσο το διδάσκεις αυτό  θα το πιστεύεις. Αυτός δεν είναι ο τρόπος που σκέφτεται ο Θεός, και εσύ πρέπει να σκέφτεσαι όπως Αυτός αν θέλεις να Τον γνωρίσεις ξανά.

19. Να θυμάσαι ότι το Άγιο Πνεύμα είναι ο Σύνδεσμος Επικοινωνίας ανάμεσα στον Θεό -Πατέρα και τους διαχωρισμένους Υιούς Του. Αν ακούσεις την Φωνή Του θα γνωρίσεις ότι δεν μπορείς να πληγωθείς ούτε να πληγώσεις, και ότι πολλοί είναι αυτοί που χρειάζονται την ευλογία σου για να τους βοηθήσει να μάθουν το ίδιο για τον εαυτό τους. Όταν αντιλαμβάνεσαι μόνο αυτή την ανάγκη σε αυτούς, και δεν ανταποκρίνεσαι σε καμία άλλη, θα έχεις διδαχθεί  από εμένα και θα είσαι εξίσου έτοιμος να μοιραστείς αυτό που έμαθες  με τους άλλους  όπως κι εγώ.