Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2018

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10 ΤΑ ΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ .Εισαγωγή





ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10
ΤΑ ΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ
Εισαγωγή

1. Τίποτα έξω από σένα δεν μπορεί να σου προκαλέσει φόβο ή αγάπη, διότι τίποτα δεν είναι έξω από σένα. Ο χρόνος και η αιωνιότητα βρίσκονται και τα δύο μέσα στο νου σου, και θα συγκρούονται μέχρι να αντιληφθείς τον χρόνο αποκλειστικά σαν το μέσο να ξανακερδίσεις την αιωνιότητα. Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό όσο πιστεύεις ότι οτιδήποτε και να σου συμβαίνει προκαλείται από παράγοντες έξω από σένα. Πρέπει να μάθεις ότι ο χρόνος βρίσκεται αποκλειστικά στην δική σου διάθεση, και τίποτα στον κόσμο δεν μπορεί να πάρει αυτή την ευθύνη από σένα. Μπορεί μέσα στην φαντασία σου να παραβιάζεις τους νόμους του Θεού, αλλά δεν μπορείς να ξεφύγεις από αυτούς. Αυτοί καθιερώθηκαν για την δική σου προστασία και δεν είναι δυνατόν να παραβιαστούν, το ίδιο  και  η ασφάλειά σου.
2. Ο Θεός δεν δημιούργησε τίποτα άλλο εκτός από σένα και τίποτα άλλο εκτός από σένα δεν υπάρχει, διότι εσύ είσαι μέρος δικό Του. Και τι άλλο εκτός από Αυτόν μπορεί να υπάρχει; Τίποτα έξω από Αυτόν δεν μπορεί να συμβεί, διότι τίποτα εκτός από Αυτόν δεν είναι πραγματικό. Οι δικές σου δημιουργίες προσθέτουν σε Αυτόν όπως προσθέτεις κι εσύ, αλλά τίποτα δεν προστίθεται που να είναι διαφορετικό επειδή τα πάντα υπήρχαν από πάντα. Τι άλλο μπορεί να σε ενοχλήσει εκτός από το εφήμερο, και πως μπορεί το εφήμερο να είναι αληθινό αν εσύ είσαι η μόνη δημιουργία του Θεού και Αυτός σε δημιούργησε αιώνιο; Ο ιερός σου νους  δημιουργεί όλα όσα σου συμβαίνουν. Από εσένα εξαρτάται η κάθε αντίδραση απέναντι σε όλα όσα αντιλαμβάνεσαι, επειδή  ο νους σου καθορίζει τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι το κάθε τι.
3. Ο Θεός δεν αλλάζει την γνώμη Του για σένα, διότι Αυτός είναι βέβαιος για τον Εαυτό Του. Και αυτό που γνωρίζει Αυτός μπορείς να το γνωρίσεις, επειδή  δεν το γνωρίζει μόνο για τον Εαυτό Του. Σε δημιούργησε για τον Εαυτό Του, αλλά σου έδωσε και την δύναμη να δημιουργείς για τον εαυτό σου έτσι ώστε να είσαι σαν Αυτόν. Αυτός είναι ο λόγος που ο νους σου είναι ιερός. Μπορεί κάτι να υπερβεί την Αγάπη του Θεού; Μπορεί οτιδήποτε λοιπόν να υπερβεί την δική σου θέληση; Τίποτα δεν μπορεί να σε πλησιάσει πέρα από αυτήν επειδή αφού είσαι μέσα στον Θεό, συμπεριλαμβάνεις τα πάντα. Πίστεψέ το αυτό, και θα συνειδητοποιήσεις πόσα εξαρτώνται από σένα. Όταν κάτι  απειλεί την ειρήνη του νου σου, αναρωτήσου, «Έχει αλλάξει ο Θεός την γνώμη Του για μένα;» Έπειτα αποδέξου την δική Του απόφαση, διότι είναι πραγματικά αμετάβλητη, και αρνήσου να αλλάξεις γνώμη   για σένα. Ο Θεός ποτέ δεν θα αποφασίσει εναντίον σου, διότι θα είναι σαν να αποφασίζει ενάντια στον Εαυτό Του.

ΜΑΘΗΜΑ 335 Σήμερα επιλέγω να δω την αθωότητα του αδελφού μου.





ΜΑΘΗΜΑ 335

Σήμερα επιλέγω να δω την αθωότητα του αδελφού μου.

Η συγχώρεση είναι μια επιλογή. Ποτέ δεν βλέπω τον αδελφό μου έτσι όπως είναι, διότι αυτό υπερβαίνει κατά πολύ τα όρια της αντίληψης. Αυτό που βλέπω σε αυτόν είναι απλά αυτό που επιθυμώ να δω, διότι αυτό συμβολίζει αυτό που θέλω να είναι η αλήθεια. Μόνο σε αυτό ανταποκρίνομαι, όσο και να μου φαίνεται ότι εξαναγκάζομαι από εξωτερικά συμβάντα. Επιλέγω να δω αυτό που θέλω, και αυτό και μόνο βλέπω. Η αθωότητα του αδελφού μου, δείχνει σε μένα ότι θα ήθελα να δω και την δική μου. Και θα την δω, εφόσον έχω επιλέξει να δω τον αδελφό μου μέσα στο ιερό της φως.

Τι άλλο θα μπορούσε να επαναφέρει την θύμησή Σου σε μένα, εκτός από το να δω την αθωότητα του αδελφού μου; Η αθωότητά του μου θυμίζει ότι αυτός δημιουργήθηκε ένα μαζί μου, όμοιος με μένα. Σε αυτόν βρίσκω τον Εαυτό μου, και στον Υιό Σου βρίσκω και την δική Σου θύμηση.

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2018

ΜΆΘΗΜΑ 334 Σήμερα διεκδικώ τα δώρα που δίνει η συγχώρεση.




ΜΆΘΗΜΑ 334

Σήμερα διεκδικώ τα δώρα που δίνει η συγχώρεση.

Δεν θα περιμένω άλλη μια μέρα για να βρω τους θησαυρούς που μου προσφέρει ο Πατέρας μου. Οι ψευδαισθήσεις είναι όλες μάταιες, και τα όνειρα φεύγουν ακόμα και όταν υφαίνονται από σκέψεις βασισμένες σε εσφαλμένες αντιλήψεις. Ας μην δεχτώ τέτοια ασήμαντα δώρα ξανά, σήμερα. Η Φωνή του Θεού προσφέρει την γαλήνη του Θεού σε όλους όσους ακούν και επιλέγουν να Τον ακολουθήσουν. Αυτή είναι η επιλογή μου σήμερα. Επομένως πηγαίνω να βρω τους θησαυρούς που μου έχει δώσει ο Θεός.

Αναζητώ μόνο το αιώνιο. Διότι ο Υιός Σου δεν γίνεται να είναι ικανοποιημένος με τίποτα λιγότερο από αυτό. Ποια, λοιπόν, θα μπορούσε να είναι η παρηγοριά του εκτός από αυτό που προσφέρεις Εσύ στον συγχυσμένο νου του και την τρομαγμένη του καρδιά, για να του δώσει σιγουριά και να του φέρει γαλήνη; Σήμερα επιθυμώ να βλέπω τον αδερφό μου αναμάρτητο. Αυτό είναι το Θέλημά Σου για μένα, διότι έτσι θα δω την αθωότητά μου.

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2018

ΜΑΘΗΜΑ 333 Η συγχώρεση δίνει τέλος στο όνειρο της σύγκρουσης εδώ.




ΜΑΘΗΜΑ 333

Η συγχώρεση δίνει τέλος στο όνειρο της σύγκρουσης εδώ.

Η σύγκρουση πρέπει να επιλυθεί. Δεν μπορείς να την παρακάμψεις , να την παραμερίσεις να την αρνηθείς, να την μεταμφιέσεις, να την δεις κάπου αλλού, να την αποκαλέσεις με ένα άλλο όνομα, ούτε να την κρύψεις παραπλανητικά με οποιοδήποτε τρόπο, αν θέλεις να ξεφύγεις από αυτή. Πρέπει να την δεις ακριβώς έτσι όπως είναι, εκεί όπου νομίζεις ότι είναι, μέσα στην πραγματικότητα που της έχει δοθεί, και με τον σκοπό που της έχει αποδώσει ο νους. Γιατί μόνο τότε θα αρθούν όλες οι άμυνες, και η αλήθεια θα μπορέσει να λάμψει πάνω της καθώς θα εξαφανίζεται.

Πατέρα, η συγχώρεση είναι το φως που διάλεξες Εσύ για να διώξει με την λάμψη του όλη την σύγκρουση και όλη την αμφιβολία, και να φωτίζει τον δρόμο για την επιστροφή μας προς Εσένα. Κανένα άλλο φως δεν μπορεί να δώσει τέλος στα κακά μας όνειρα. Κανένα άλλο φως από αυτό δεν μπορεί να σώσει τον κόσμο. Γιατί αυτό μόνο δεν θα αποτύχει σε τίποτα, εφόσον είναι το δικό Σου δώρο προς τον αγαπημένο Σου Υιό.



Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2018

Κεφάλαιο 9 Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΕΞΙΛΕΩΣΗΣ.VIII. Η Μεγαλοσύνη ενάντια στη Μεγαλοσχημοσύνη




VIII. Η Μεγαλοσύνη ενάντια στη Μεγαλοσχημοσύνη

1. Το μεγαλείο είναι του Θεού, και μόνο δικό Του.  Επομένως είναι και μέσα σε σένα. Όποτε αποκτάς αυτήν την επίγνωση, όσο αμυδρή και να είναι αυτή, εγκαταλείπεις το εγώ αυτόματα, διότι στην παρουσία του μεγαλείου του Θεού γίνεται απόλυτα φανερό  πόσο ανούσιο είναι το εγώ. Όταν συμβαίνει αυτό, το εγώ, παρόλο που δεν το καταλαβαίνει, πιστεύει ότι έχει χτυπήσει ο «εχθρός» του, και επιχειρεί να προσφέρει δώρα για να σε παρακινήσει να επιστρέψεις στην δική του «προστασία». Το μόνο που μπορεί να προσφέρει είναι έναν φουσκωμένο εαυτό. Η μεγαλοσχημοσύνη του εγώ είναι η δική του εναλλακτική απέναντι στο μεγαλείο του Θεού. Εσύ ποιο θα διαλέξεις;
2. Η μεγαλοσχημοσύνη είναι πάντα η κάλυψη της απελπισίας. Είναι χωρίς ελπίδα επειδή δεν είναι πραγματική. Είναι μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει την μικρότητά σου, βασισμένη στην πίστη ότι η μικρότητα είναι πραγματική. Χωρίς αυτή την πίστη η  μεγαλοσχημοσύνη  δεν έχει νόημα, και δεν  θα την ήθελες. Η ουσία της μεγαλοσχημοσύνης είναι ανταγωνιστική, διότι πάντα περιέχει επίθεση. Είναι μια απατηλή προσπάθεια να υπερισχύσει, όχι όμως και να εξαλείψει. Είπαμε και πριν ότι το εγώ ταλαντεύεται ανάμεσα στην καχυποψία και την μοχθηρότητα. Παραμένει καχύποπτο όσο εσύ απελπίζεσαι με τον εαυτό σου. Και γίνεται μοχθηρό όταν αποφασίσεις να μην ανέχεσαι τον αυτο-υποβιβασμό και αναζητάς  την ανακούφιση. Τότε σου προσφέρει την ψευδαίσθηση της επίθεσης ως «λύση».
3. Το εγώ δεν καταλαβαίνει την διαφορά ανάμεσα στη μεγαλοσύνη και την μεγαλοσχημοσύνη, διότι δεν βλέπει καμία διαφορά ανάμεσα στην παρόρμηση για  θαύματα και στις δικές του παράταιρες εγωικές πεποιθήσεις. Σου είπα ότι το εγώ έχει επίγνωση της απειλής προς την ύπαρξή του, αλλά δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε αυτά τα δύο πολύ διαφορετικά είδη απειλής. Η σοβαρότατη αίσθηση ευπάθειας του το καθιστά ανίκανο να κρίνει παρά μόνο με βάση  την επίθεση. Όταν το εγώ βιώνει απειλή, η μόνη του απόφαση είναι ή να επιτεθεί τώρα ή να αποσυρθεί για να επιτεθεί αργότερα. Αν δεχτείς την μεγαλοσχημοσύνη που σου προσφέρει θα επιτεθεί αμέσως. Αν όχι, θα περιμένει.
4. Το εγώ ακινητοποιείται ενώπιον του μεγαλείου του Θεού, διότι το μεγαλείο Του διασφαλίζει την ελευθερία σου. Ακόμα και ο παραμικρός υπαινιγμός της πραγματικότητάς σου κυριολεκτικά οδηγεί το εγώ έξω από το νου σου, διότι παραιτείσαι από κάθε επένδυση σε αυτό. Το μεγαλείο είναι ολοκληρωτικά δίχως ψευδαισθήσεις, και εφόσον είναι αληθινό είναι και απόλυτα πειστικό. Όμως, η βεβαιότητα της πραγματικότητας δεν θα παραμείνει μαζί σου παρά μόνο αν δεν επιτρέψεις στο εγώ να της επιτεθεί. Το εγώ θα κάνει κάθε προσπάθεια να συνέλθει και να ενεργοποιηθεί ενάντια στην απελευθέρωσή σου. Θα σου λέει ότι είσαι παρανοϊκός, και θα ισχυρίζεται ότι το μεγαλείο δεν μπορεί να είναι μέρος δικό σου εξαιτίας της μικρότητας στην οποία πιστεύει. Παρόλα αυτά το μεγαλείο σου δεν είναι απατηλό διότι δεν το έφτιαξες εσύ. Εσύ έφτιαξες την μεγαλοσχημοσύνη και την φοβάσαι διότι είναι μια μορφή επίθεσης, αλλά το μεγαλείο σου προέρχεται από τον Θεό, ο Οποίος το δημιούργησε από την Αγάπη Του.
5. Από το μεγαλείο σου μπορείς μόνο να ευλογείς, διότι το μεγαλείο σου είναι η αφθονία σου. Ευλογώντας το κρατάς μέσα στο νου σου, προστατεύοντάς το από τις ψευδαισθήσεις και κρατώντας τον εαυτό σου μέσα στο Νου του Θεού. Να θυμάσαι πάντα ότι δεν μπορείς να βρίσκεσαι πουθενά αλλού εκτός από το Νου του Θεού. Όταν το ξεχνάς αυτό, θα απελπίζεσαι και θα επιτίθεσαι.
6. Το εγώ εξαρτάται αποκλειστικά από την δική σου προθυμία να το ανεχτείς. Αν είσαι πρόθυμος να κοιτάξεις το μεγαλείο σου δεν θα απελπίζεσαι, κι επομένως δεν θα θέλεις το εγώ. Το μεγαλείο σου είναι η απάντηση του Θεού στο εγώ, διότι είναι αληθινό. Η μικρότητα και το μεγαλείο δεν μπορούν να συνυπάρξουν, ούτε είναι δυνατόν να εναλλάσσονται. Η μικρότητα και η μεγαλοσχημοσύνη μπορούν και πρέπει να εναλλάσσονται, εφόσον και τα δύο είναι ψεύτικα κι επομένως στο ίδιο επίπεδο. Επειδή το επίπεδο αυτό είναι  το επίπεδο της αλλαγής, βιώνεται με μεταπτώσεις, με τις ακρότητες σαν κύρια χαρακτηριστικά του.
7. Η αλήθεια και η μικρότητα αρνούνται η μία την άλλη διότι το μεγαλείο είναι η αλήθεια. Η αλήθεια δεν ταλαντεύεται∙ είναι πάντα αληθινή. Όταν το μεγαλείο γλιστρά μακριά σου, το έχεις αντικαταστήσει με κάτι που εσύ έφτιαξες. Ίσως είναι η πίστη στην μικρότητα∙ ίσως είναι η πίστη στην μεγαλοσχημοσύνη. Εν τούτοις πρέπει να είναι παρανοϊκή διότι δεν είναι αληθινή. Το μεγαλείο σου ποτέ δεν θα σε εξαπατήσει, οι ψευδαισθήσεις σου όμως θα το κάνουν πάντα. Οι ψευδαισθήσεις είναι αυταπάτες. Δεν γίνεται να θριαμβεύσεις, αλλά να εξυψωθείς. Και μέσα στην εξυψωμένη σου κατάστασή  αναζητάς άλλους σαν εσένα και αγαλλιάζεις  μαζί τους.
8. Είναι εύκολο να διακρίνεις  το μεγαλείο από την μεγαλοσχημοσύνη, επειδή στην αγάπη υπάρχει ανταπόδοση ενώ στην υπερηφάνεια όχι. Η περηφάνια δεν θα προκαλέσει θαύματα, κι επομένως θα σου στερήσει την αληθινή απόδειξη της πραγματικότητάς σου. Η αλήθεια δεν είναι ούτε ασαφής, ούτε κρυμμένη, αλλά το πόσο φανερή είναι  για σένα βρίσκεται στην χαρά που φέρνεις στους μάρτυρες της, οι οποίοι σου την δείχνουν. Αυτοί επιβεβαιώνουν το μεγαλείο σου, αλλά όχι την περηφάνια σου διότι η υπερηφάνεια δεν μοιράζεται. Ο Θεός θέλει να βλέπεις αυτό που δημιούργησε  επειδή αυτή είναι η χαρά Του.
9. Μπορεί το μεγαλείο σου να είναι αλαζονικό όταν ο Ίδιος ο Θεός είναι μάρτυρας του; Και τι μπορεί να είναι αληθινό όταν δεν έχει μάρτυρες; Τι καλό μπορεί να προέλθει από αυτό; Και αφού δεν μπορεί να βγει κανένα καλό το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να το χρησιμοποιήσει. Ό,τι Αυτό δεν μπορεί να το μεταμορφώσει σε Θέλημα του Θεού δεν υπάρχει καθόλου. Η μεγαλοσχημοσύνη είναι απατηλή, επειδή χρησιμοποιείται για να αντικαταστήσει το μεγαλείο σου. Εν τούτοις, αυτό που έχει δημιουργήσει ο Θεός δεν μπορεί να αντικατασταθεί. Ο Θεός  είναι ατελής  χωρίς εσένα επειδή το μεγαλείο Του είναι ολοκληρωτικό, και εσύ δεν είναι δυνατόν να λείπεις από αυτό.
10. Είσαι εντελώς αναντικατάστατος μέσα στο Νου του Θεού. Κανένας άλλος δεν μπορεί να γεμίσει το δικό σου μέρος, και όσο αφήνεις το δικό σου μέρος άδειο, η αιώνια θέση σου απλά περιμένει την επιστροφή σου. Ο Θεός, μέσα από την Φωνή Του, σου την θυμίζει, και ο Θεός ο Ίδιος κρατά τις επεκτάσεις σου ασφαλείς μέσα σε αυτήν. Όμως δεν τις γνωρίζεις μέχρι να επιστρέψεις σε αυτές. Δεν μπορείς να αντικαταστήσεις την Βασιλεία, όπως δεν  μπορείς να αντικαταστήσεις και τον εαυτό σου. Ο Θεός, ο Οποίος γνωρίζει την αξία σου, δεν θέλει να γίνει αυτό, και έτσι δεν γίνεται. Η αξία σου είναι μέσα στο Νου του Θεού και  επομένως όχι μόνο μέσα στον δικό σου. Η αποδοχή του εαυτού σου έτσι όπως σε δημιούργησε ο Θεός δεν είναι αλαζονεία, επειδή είναι η άρνηση της αλαζονείας. Η αποδοχή της μικρότητας είναι αλαζονεία, επειδή σημαίνει ότι πιστεύεις ότι η δική σου αξιολόγηση για τον εαυτό σου είναι πιο αληθινή από  την δική Του.
11. Αν όμως η αλήθεια είναι αδιαίρετη, η εκτίμηση του  εαυτού σου πρέπει να είναι του Θεού. Δεν καθιέρωσες εσύ την αξία σου και αυτή δεν χρειάζεται υπεράσπιση. Τίποτα δεν μπορεί να της επιτεθεί ή να επικρατήσει πάνω της. Δεν έχει διαβαθμίσεις. Απλά είναι. Ρώτα το Άγιο Πνεύμα ποια είναι και θα σου πει, αλλά μην φοβηθείς την απάντησή Του, διότι αυτή προέρχεται από τον Θεό. Είναι μια απάντηση που σε εξυψώνει  εξαιτίας της Πηγής της, που είναι αληθινή όπως και αυτή (η απάντηση). Άκου και μην αμφισβητείς αυτό που ακούς, διότι ο Θεός δεν εξαπατά. Αυτός θέλει να αντικαταστήσεις την πίστη του εγώ στην μικρότητα με την δική Του τιμητική Απάντηση σχετικά με αυτό που είσαι, έτσι ώστε να μπορέσεις να σταματήσεις να το  αμφισβητείς και να  το γνωρίσεις πραγματικά.

ΜΑΘΗΜΑ 332 Ο φόβος κρατά τον κόσμο φυλακισμένο. Η συγχώρεση τον απελευθερώνει.


ΜΑΘΗΜΑ 332

Ο φόβος κρατά τον κόσμο φυλακισμένο. Η συγχώρεση τον απελευθερώνει.

Το εγώ φτιάχνει ψευδαισθήσεις. Η αλήθεια ακυρώνει τα άσχημα όνειρά του διώχνοντας τα μακριά με την λάμψη της. Η αλήθεια ποτέ δεν κάνει επίθεση. Απλά είναι. Και με την παρουσία της ο νους ανακαλείται από τις φαντασιώσεις, ξυπνώντας στην πραγματικότητα. Η συγχώρεση προσκαλεί αυτή την παρουσία να εισέλθει, και να πάρει τη δικαιωματική της θέση μέσα στο νου. Χωρίς συγχώρεση ο νους είναι αλυσοδεμένος, πιστεύοντας στην δική του ματαιότητα. Όμως με την συγχώρεση το φως λάμπει μέσα από το όνειρο του σκότους, προσφέροντας του ελπίδα, και δίνοντάς του το μέσο να συνειδητοποιήσει την ελευθερία που είναι η κληρονομιά του.


Δεν θέλουμε να κρατήσουμε φυλακισμένο ξανά τον κόσμο σήμερα. Ο φόβος τον κρατά αιχμάλωτο. Και όμως η Αγάπη Σου μας έχει δώσει τα μέσα να τον ελευθερώσουμε. Πατέρα, θέλουμε να τον απελευθερώσουμε τώρα. Διότι καθώς προσφέρουμε ελευθερία, δίδεται και σε μας. Και δεν θέλουμε να μείνουμε φυλακισμένοι, ενώ Εσύ μας προσφέρεις την ελευθερία. 

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2018

ΜΑΘΗΜΑ 331 Δεν υπάρχει σύγκρουση, γιατί η θέλησή μου είναι δική Σου.





ΜΑΘΗΜΑ 331

Δεν υπάρχει σύγκρουση, γιατί η θέλησή μου είναι δική Σου.

Πόσο ανόητο ήταν, Πατέρα, να πιστεύω ότι ο Υιός Σου μπορεί να κάνει τον εαυτό του να υποφέρει! Θα μπορούσε ποτέ να φτιάξει ένα σχέδιο για την καταδίκη του, και να μείνει χωρίς βέβαιο τρόπο για την απελευθέρωσή του; Με αγαπάς, Πατέρα. Ποτέ δεν θα μπορούσες να μ’ αφήσεις εγκαταλειμμένο, να πεθάνω μέσα σ’ ένα κόσμο πόνου και σκληρότητας. Πώς μπόρεσα να πιστέψω ότι η Αγάπη εγκατέλειψε τον Εαυτό της; Δεν υπάρχει θέληση άλλη από την Θέληση της Αγάπης. Ο φόβος είναι ένα όνειρο, και δεν έχει θέληση που μπορεί να αντικρούσει την δική Σου. Η σύγκρουση είναι ύπνος, και η ειρήνη αφύπνιση. Ο θάνατος είναι ψευδαίσθηση ∙ η ζωή, αιώνια αλήθεια. Δεν υπάρχει αντίσταση στην Θέλησή Σου. Δεν υπάρχει σύγκρουση, διότι η θέλησή μου είναι δική Σου.

Η συγχώρεση δείχνει ότι η Θέληση του Θεού είναι Μία, και ότι την μοιραζόμαστε. Σήμερα, ας δούμε τα άγια θεάματα που μας δείχνει η συγχώρεση, ώστε να μπορέσουμε να βρούμε την ειρήνη του Θεού. Αμήν.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ 331-340 ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΓΩ;



ΜΑΘΗΜΑΤΑ 331-340

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΓΩ;

1. Το εγώ είναι ειδωλολατρία ∙ το σύμβολο του περιορισμένου και διαχωρισμένου εαυτού, αυτού που έχει γεννηθεί μέσα σε ένα σώμα, καταδικασμένος να υποφέρει και η ζωή του να καταλήξει στον θάνατο. Είναι η «θέληση» που βλέπει την Θέληση του Θεού ως εχθρό, και παίρνει μια μορφή με την οποία την αρνείται. Το εγώ είναι η «απόδειξη» ότι η δύναμη είναι ασθενής και η αγάπη τρομακτική, η ζωή είναι πραγματικά θάνατος, και μόνο ό,τι έρχεται σε αντίθεση με τον Θεό είναι αληθές.
2. Το εγώ είναι παρανοϊκό. Στέκει μέσα στον φόβο πέρα από το Παντού, ξέχωρο από το Όλον, διαχωρισμένο από το Άπειρο. Μέσα στην παραφροσύνη του νομίζει ότι έχει νικήσει τον Ίδιο τον Θεό. Και μέσα στην τρομερή του αυτονομία «βλέπει» ότι η Θέληση του Θεού έχει καταστραφεί. Ονειρεύεται την τιμωρία, και τρέμει με τις φιγούρες μέσα στα όνειρά του ∙ τους εχθρούς του, που επιδιώκει να δολοφονήσει πριν μπορέσει να εξασφαλίσει την ασφάλειά του με το να τους επιτεθεί.
3. Ο Υιός του Θεού δεν έχει εγώ. Τι γνωρίζει αυτός από την τρέλα και τον θάνατο του Θεού, εφόσον ενοικεί σε Εκείνον; Τι μπορεί να ξέρει από την θλίψη και τα βάσανα, όταν ζει μέσα σε αιώνια χαρά; Τι μπορεί να γνωρίζει από τον φόβο και την τιμωρία, την αμαρτία και την ενοχή, το μίσος και την σύγκρουση, όταν όλα όσα τον περιβάλλουν είναι η αιώνια ειρήνη, όντας για πάντα ελεύθερος από σύγκρουση και ανενόχλητος μέσα σε βαθύτατη γαλήνη και μακαριότητα;
4. Το να γνωρίζεις την πραγματικότητα σημαίνει ότι δεν βλέπεις το εγώ και τις σκέψεις του, τα έργα του, τις πράξεις του, τους νόμους και τις δοξασίες του, τα όνειρά του, τις ελπίδες του, τα σχέδιά του για την σωτηρία του, και το κόστος που εμπεριέχει η πίστη σε αυτό. Με τον πόνο, το τίμημα για την πίστη σε αυτό είναι τόσο τεράστιο, που η σταύρωση του Υιού του Θεού προσφέρεται καθημερινά στον σκοτεινό ναό του, και το αίμα κυλά μπροστά στον βωμό όπου οι αρρωστημένοι ακόλουθοι του προετοιμάζονται για να πεθάνουν.
5. Παρόλα αυτά, ένα μόνο κρίνο συγχώρεσης θα μεταμορφώσει το σκοτάδι σε φως ∙ τον βωμό των ψευδαισθήσεων σε ναό της Ίδιας της Ζωής. Και η ειρήνη θα επανορθωθεί μια για πάντα στους αγίους νόες που ο Θεός δημιούργησε ως Υιό Του, κατοικία Του, χαρά Του, αγάπη Του, απόλυτα δικό Του, ολοκληρωτικά ένα με Αυτόν.

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2018

ΜΑΘΗΜΑ 330 Δεν θα πληγώσω ξανά τον εαυτό μου σήμερα.



ΜΑΘΗΜΑ 330

Δεν θα πληγώσω ξανά τον εαυτό μου σήμερα.

Αυτή την ημέρα ας δεχτούμε την συγχώρεση ως μοναδική μας λειτουργία. Γιατί να επιτεθούμε στο νου μας, και να του δώσουμε εικόνες πόνου; Γιατί να τον διδάσκουμε ότι είναι αδύναμος, όταν ο Θεός προσφέρει την δύναμη Του και την Αγάπη Του, και τον παροτρύνει να πάρει αυτό που είναι ήδη δικό του; Ο νους που έχει γίνει πρόθυμος να δεχτεί τα δώρα του Θεού έχει επανέλθει στο πνεύμα, και επεκτείνει την ελευθερία του και την χαρά του, καθώς η Θέληση του Θεού ενώνεται με την δική του. Ο Εαυτός που ο Θεός δημιούργησε δεν γίνεται να αμαρτήσει, επομένως δεν μπορεί να υποφέρει. Σήμερα ας επιλέξουμε να είναι Αυτός η Ταυτότητά μας, κι έτσι να ξεφύγουμε για πάντα από όλα τα πράγματα που φαίνεται ότι μας προσφέρει το όνειρο του φόβου.


Πατέρα, ο Υιός Σου δεν μπορεί να πληγωθεί. Και αν νομίζουμε ότι υποφέρουμε, απλά δεν καταφέραμε να γνωρίσουμε την μια Ταυτότητά μας που μοιραζόμαστε μαζί Σου. Επιθυμούμε να επιστρέψουμε σε Αυτή σήμερα, για να ελευθερωθούμε για πάντα  από όλα τα λάθη μας, και για να σωθούμε από αυτό που νομίζαμε ότι ήμασταν.


Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2018

Κεφάλαιο 9 Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΕΞΙΛΕΩΣΗΣ.VII. Οι Δύο Αξιολογήσεις




VII. Οι Δύο Αξιολογήσεις

1. Το Θέλημα του Θεού είναι η σωτηρία σου. Δεν θα σου έδινε και τα μέσα να την βρεις; Αν Αυτός βούλεται να την έχεις, τότε πρέπει να το έχει κάνει δυνατόν και εύκολο για σένα να την αποκτήσεις. Οι αδελφοί σου είναι παντού. Δεν χρειάζεται να ψάξεις μακριά για την σωτηρία. Κάθε λεπτό και κάθε δευτερόλεπτο σου δίνει την ευκαιρία να σωθείς. Μην χάνεις αυτές τις ευκαιρίες, όχι επειδή δεν θα επιστρέψουν, αλλά διότι η καθυστέρηση της χαράς είναι αχρείαστη. Ο Θεός βούλεται τέλεια ευτυχία για σένα τώρα. Είναι, λοιπόν, δυνατόν να μην είναι αυτό και το δικό σου θέλημα; Και είναι δυνατόν αυτό να μην είναι και το θέλημα των αδελφών σου;
2. Σκέψου, λοιπόν, ότι σε αυτή την κοινή θέληση είστε όλοι ενωμένοι, και μόνο σ’αυτή. Μπορεί να υπάρχει διαφωνία σε όλα τα άλλα, αλλά όχι σε αυτό. Εδώ, είναι λοιπόν, που κατοικεί ειρήνη. Κι εσύ κατοικείς  στην ειρήνη όταν το αποφασίζεις. Εν τούτοις, δεν μπορείς να κατοικείς στη ειρήνη παρά μόνο αν δεχτείς την Εξιλέωση  διότι η Εξιλέωση είναι ο δρόμος προς την ειρήνη. Ο λόγος είναι πολύ απλός, και τόσο φανερός που πολύ συχνά παραβλέπεται. Το εγώ φοβάται το φανερό, εφόσον το φανερό είναι το βασικό χαρακτηριστικό της πραγματικότητας. Όμως, εσύ δεν μπορείς να το παραβλέψεις εκτός κι αν δεν κοιτάς.
3. Είναι ολοφάνερο ότι αν το Άγιο Πνεύμα κοιτάζει με αγάπη όλα όσα αντιλαμβάνεται, τότε κοιτάζει με αγάπη κι εσένα. Η δική Του αξιολόγηση  για σένα βασίζεται στην γνώση Του για το τι είσαι, άρα σε αξιολογεί αληθινά. Και αυτή η αξιολόγηση βρίσκεται στον δικό σου νου, διότι Αυτό είναι εκεί. Το εγώ είναι και αυτό μέσα στο νου σου, επειδή το αποδέχτηκες. Η αξιολόγηση του για σένα, όμως, είναι ακριβώς η αντίθετη από του Αγίου Πνεύματος, επειδή δεν σε αγαπά. Δεν γνωρίζει τι είσαι, και δεν έχει καθόλου εμπιστοσύνη σε ό,τι αντιλαμβάνεται επειδή οι αντιλήψεις του αλλάζουν διαρκώς. Το εγώ επομένως, στην καλύτερη περίπτωση γίνεται καχύποπτο, και στην χειρότερη μοχθηρό. Αυτή είναι η ακτίνα δράσης του. Δεν μπορεί να την υπερβεί εξαιτίας της αβεβαιότητάς του. Και ποτέ δεν μπορεί να πάει πιο πέρα από αυτή διότι ποτέ δεν μπορεί να είναι βέβαιο.
4. Επομένως, έχεις δυο συγκρουόμενες αξιολογήσεις για τον εαυτό σου μέσα στο νου σου, και δεν γίνεται και οι δύο να είναι αληθινές. Δεν συνειδητοποιείς πόσο απόλυτα διαφορετικές είναι αυτές οι αξιολογήσεις, διότι δεν καταλαβαίνεις πόσο ανώτερη είναι η αντίληψη του Αγίου Πνεύματος για σένα. Αυτό δεν εξαπατάται από ό,τι  και αν κάνεις, διότι ποτέ δεν ξεχνά τι είσαι. Το εγώ εξαπατάται από όλα όσα κάνεις, ειδικά όταν ανταποκρίνεσαι στο Άγιο Πνεύμα, διότι εκείνες τις φορές η σύγχυσή του αυξάνει. Το εγώ, λοιπόν, το πιο πιθανόν είναι να σου επιτεθεί όταν αντιδράς με αγάπη, διότι σε έχει αξιολογήσει ανίκανο να αγαπάς  και όταν το κάνεις πηγαίνεις ενάντια στην κρίση του. Το εγώ θα επιτεθεί στα κίνητρά σου αμέσως μόλις αυτά σαφέστατα δεν συμφωνούν με την αντίληψη του για σένα. Τότε είναι που θα αλλάξει απότομα από την καχυποψία στην μοχθηρότητα, επειδή αυξάνεται η αβεβαιότητά του. Όμως, πάλι δεν έχει νόημα να αντεπιτεθείς. Τι άλλο θα μπορούσε να σημαίνει αυτό εκτός από το ότι συμφωνείς με την αξιολόγηση του εγώ για το τι είσαι;
5. Αν επιλέγεις να βλέπεις τον εαυτό σου χωρίς αγάπη δεν θα είσαι ευτυχισμένος. Καταδικάζεις τον εαυτό σου, άρα πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου ανεπαρκή. Θα στρεφόσουν λοιπόν στο εγώ για να σε βοηθήσει να ξεφύγεις από μια αίσθηση ανεπάρκειας που έχει προκαλέσει το ίδιο, και πρέπει να την διατηρήσει για την συνέχιση της ύπαρξής του; Είναι δυνατόν να ξεφύγεις από την αξιολόγηση  του για σένα χρησιμοποιώντας τις μεθόδους που χρησιμοποιεί  και το ίδιο για να κρατήσει αυτή την εικόνα ανέπαφη;
6. Δεν μπορείς να αξιολογήσεις ένα παρανοϊκό σύστημα πεποιθήσεων από μέσα από αυτό. Η ακτίνα δράσης του το αποκλείει. Μπορείς μόνο να πας πιο πέρα από αυτό, να το κοιτάξεις από κάποιο σημείο όπου υπάρχει λογική  και να δεις την αντίθεση. Μόνο από αυτή την αντίθεση μπορεί η παράνοια να χαρακτηριστεί ως παρανοϊκή. Με το μεγαλείο του Θεού μέσα σου, έχεις επιλέξει να είσαι μικρός και θρηνείς για την μικρότητά σου. Μέσα στο σύστημα που υπαγόρευσε αυτή την επιλογή ο θρήνος είναι αναπόφευκτος. Η μικρότητά σου θωρείται δεδομένη εδώ και δεν ρωτάς, «Ποιος την επέτρεψε;» Το ερώτημα δεν έχει κανένα νόημα μέσα στο σύστημα σκέψης του εγώ, διότι θα έθετε όλο αυτό το  σύστημα σκέψης υπό αμφισβήτηση.
7. Έχω πει ότι το εγώ δεν γνωρίζει τι είναι μια αληθινή ερώτηση. Η έλλειψη γνώσης οποιουδήποτε είδους πάντα συνδέεται με την απροθυμία να γνωρίσεις, και αυτό προκαλεί μια ολοκληρωτική έλλειψη γνώσης απλά και μόνο επειδή η γνώση είναι ολοκληρωτική. Επομένως, όταν δεν αμφισβητείς την μικρότητά σου σημαίνει ότι αρνείσαι όλη την γνώση, και ότι κρατάς ανέπαφο όλο το σύστημα σκέψης του εγώ. Δεν μπορείς να κρατάς μέρος ενός συστήματος σκέψης, διότι αυτό μπορεί να αμφισβητηθεί μόνο από τα θεμέλια του. Και αυτό πρέπει να γίνει  από κάπου πιο πέρα από αυτό, διότι μέσα του  έχει πολύ ισχυρές βάσεις. Το Άγιο Πνεύμα κρίνει ενάντια στην πραγματικότητα του συστήματος σκέψης του εγώ απλά και μόνο διότι γνωρίζει ότι τα θεμέλια του δεν είναι αληθινά. Επομένως, τίποτα από όσα προκύπτουν από αυτό δεν έχει κάποιο νόημα. Το Άγιο Πνεύμα κρίνει κάθε πίστη που έχεις σε σχέση με το από πού προέρχεται. Αν προέρχεται από τον Θεό, γνωρίζει ότι είναι αληθινή. Αν δεν προέρχεται από τον Θεό, γνωρίζει ότι δεν έχει κανένα νόημα.
8. Όποτε αμφισβητείς την αξία σου, να λες:
Ο Θεός ο Ίδιος δεν είναι ολοκληρωμένος δίχως εμένα.
Να το θυμάσαι αυτό κάθε φορά που μιλά το εγώ, και θα πάψεις να το  ακούς. Η αλήθεια για σένα είναι τόσο υψηλή που τίποτα ανάξιο του Θεού δεν είναι αντάξιό σου. Διάλεξε, λοιπόν, ότι  θέλεις σύμφωνα  με αυτούς τους όρους , και μην δέχεσαι τίποτα που δεν θα πρόσφερες στον Θεό ως ολοκληρωτικά κατάλληλο γι Αυτόν. Δεν θέλεις τίποτα άλλο. Επέστρεψε το δικό σου μέρος σε Αυτόν, και Αυτός θα σου δώσει όλον τον Εαυτό Του σε ανταλλαγή για την επιστροφή αυτού που Του ανήκει και Τον ολοκληρώνει.

ΜΑΘΗΜΑ 329 Έχω ήδη επιλέξει αυτό που θέλεις Εσύ.




ΜΑΘΗΜΑ 329

Έχω ήδη επιλέξει αυτό που θέλεις Εσύ.

Πατέρα, νόμιζα ότι είχα απομακρυνθεί από το Θέλημά Σου, ότι το είχα αψηφήσει, είχα παραβεί τους νόμους του, και ότι είχα παρεμβάλλει μια δεύτερη θέληση πιο ισχυρή από την δική Σου. Και όμως, αυτό που είμαι στ’ αλήθεια δεν είναι παρά η Θέλησή Σου, που έχει επεκταθεί και επεκτείνεται. Αυτό είμαι, και αυτό ποτέ δεν θ’ αλλάξει. Όπως Εσύ είσαι Ένας, έτσι κι εγώ είμαι Ένα μαζί Σου. Και αυτό επέλεξα την στιγμή της δημιουργίας μου, όπου η θέλησή μου έγινε για πάντα ένα με την δική Σου. Αυτή η επιλογή έγινε για όλη την αιωνιότητα. Δεν μπορεί ν’ αλλάξει, και να είναι σε αντίθεση με τον εαυτό της. Πατέρα, η θέλησή μου είναι δική Σου. Και είμαι ασφαλής, ατάραχος και γαλήνιος, σε ατέλειωτη χαρά, διότι είναι η Θέλησή Σου να είναι έτσι.


Σήμερα, θα δεχτούμε την ένωσή μας ο ένας με τον άλλο και την Πηγή μας. Δεν έχουμε θέληση άλλη ξεχωριστή από την δική Του, και όλοι μας είμαστε ένα διότι η Θέλησή Του μοιράζεται από όλους μας. Μέσα από αυτή αναγνωρίζουμε ότι είμαστε ένα. Μέσα από αυτή βρίσκουμε επιτέλους τον δρόμο μας για τον Θεό.

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2018

ΜΑΘΗΜΑ 328 Διαλέγω την δεύτερη θέση για να κερδίσω την πρώτη.




ΜΑΘΗΜΑ 328

Διαλέγω την δεύτερη θέση για να κερδίσω την πρώτη.

Αυτό που φαίνεται ότι είναι η δεύτερη θέση είναι η πρώτη, διότι όλα τα πράγματα που αντιλαμβανόμαστε είναι ανάποδα μέχρι να ακούσουμε την Φωνή που μιλά εκ μέρους του Θεού. Φαίνεται ότι θα αποκτήσουμε αυτονομία μόνο με τον αγώνα μας να είμαστε ξεχωριστοί, και ότι η ανεξαρτησία μας από την υπόλοιπη δημιουργία του Θεού είναι ο τρόπος με τον οποίο αποκτάται η σωτηρία. Και όμως, το μόνο που βρίσκουμε είναι ασθένεια, βάσανα, απώλεια και θάνατο. Αυτό δεν είναι το Θέλημα του Πατέρα μας για εμάς, ούτε υπάρχει δεύτερη στην Θέλησή Του. Το να ενωνόμαστε με την δική Του Θέληση σημαίνει ότι απλά βρίσκουμε την δική μας. Και εφόσον η θέλησή μας είναι η δική Του, σε Αυτόν είναι που πρέπει να πάμε για να αναγνωρίσουμε την δική μας θέληση.


Δεν υπάρχει άλλη θέληση από την δική Σου. Και χαίρομαι που τίποτα από όσα φαντάζομαι δεν αντικρούει αυτό που Εσύ θέλεις να είμαι. Η Θέλησή Σου είναι να είμαι απόλυτα ασφαλής, αιώνια σε ειρήνη. Και μετά χαράς μοιράζομαι αυτή την Θέληση την οποία Εσύ, ο Πατέρας μου, έδωσες ως μέρος από μένα.

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2018

ΜΑΘΗΜΑ 327 Δεν χρειάζεται παρά να Σε καλέσω κι Εσύ θα μου απαντήσεις.





ΜΑΘΗΜΑ 327

Δεν χρειάζεται παρά να Σε καλέσω κι Εσύ θα μου απαντήσεις.

Δεν μου ζητείται να πάρω την σωτηρία βασισμένος σε μια ανυποστήρικτη πίστη. Διότι ο Θεός μου έχει υποσχεθεί ότι θ’ ακούσει το κάλεσμά μου, και θ’ απαντήσει ο Ίδιος. Ας μαθαίνω μόνο από την εμπειρία μου ότι αυτό είναι αλήθεια, και η πίστη σίγουρα θα έρθει σε μένα. Αυτή είναι η πίστη που θα διαρκέσει, και θα με πάει ακόμα μακρύτερα στον δρόμο που οδηγεί σε Αυτόν. Διότι έτσι θα είμαι σίγουρος ότι Εκείνος δεν με έχει εγκαταλείψει και με αγαπά ακόμα, περιμένοντας μόνο το κάλεσμά μου για να μου δώσει όλη την βοήθεια που χρειάζομαι για να έρθω σε Αυτόν.


Πατέρα, Σε ευχαριστώ που οι υποσχέσεις Σου ποτέ δεν θα απογοητεύσουν την εμπειρία μου, αν απλά τις δοκιμάσω. Επομένως, ας επιχειρήσω να τις δοκιμάσω, και να μην τις κρίνω. Ο Λόγος Σου είναι ένα με Σένα. Εσύ μου δίνεις τα μέσα με τα οποία έρχεται η βεβαιότητα, και αποκτώ επιτέλους την σιγουριά της ενοικούσας Αγάπης Σου.

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2018

Κεφάλαιο 9 Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΕΞΙΛΕΩΣΗΣ.VI. Η Αποδοχή του Αδελφού σου




VI. Η Αποδοχή του Αδελφού σου

1. Πως μπορεί να αυξάνεται η επίγνωσή του Αγίου Πνεύματος μέσα σου  παρά από  τα αποτελέσματά Του; Δεν μπορείς να Το  δεις με τα μάτια σου ούτε να Το ακούσεις με τα αυτιά σου. Με ποιο τρόπο, λοιπόν, μπορείς να Το αντιληφθείς; Αν εμπνέεις χαρά και οι άλλοι αντιδρούν σε σένα με χαρά, ακόμα και όταν εσύ ο ίδιος δεν την βιώνεις, τότε πρέπει να υπάρχει κάτι μέσα σου που είναι ικανό να την παράγει. Αν αυτό  το κάτι είναι μέσα σου και μπορεί να παράγει χαρά, κι αν βλέπεις ότι πραγματικά το κάνει στους άλλους  τότε  εσύ το  διαχωρίζεις από τον εαυτό σου.
2. Σου φαίνεται ότι το Άγιο Πνεύμα δεν παράγει συνεχώς χαρά μέσα σου μόνο και μόνο επειδή εσύ δεν προκαλείς διαρκή χαρά στους άλλους. Οι αντιδράσεις τους προς εσένα είναι οι δικές σου εκτιμήσεις για την συνέπεια Εκείνου. Όταν δεν είσαι συνεπής δεν θα προκαλείς πάντα χαρά, κι επομένως δεν θα αναγνωρίζεις πάντα την δική Του συνέπεια. Αυτό που προσφέρεις στον αδελφό σου το προσφέρεις σε Εκείνο, διότι το Άγιο Πνεύμα σε αυτό που δίνει,  δεν μπορεί να ξεπεράσει  την δική σου προσφορά. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή Αυτό περιορίζει αυτό που δίνει, αλλά απλά και μόνο επειδή εσύ έχεις περιορίσει αυτό που λαμβάνεις. Η απόφαση να λαμβάνεις είναι η απόφαση να αποδέχεσαι.
3. Αν οι αδελφοί σου είναι μέρος από σένα, θα τους δεχτείς; Μόνο αυτοί μπορούν να σε διδάξουν τι είσαι, διότι η μάθησή σου είναι το αποτέλεσμα αυτού που τους δίδαξες. Αυτό που προσκαλείς μέσα τους , το προσκαλείς και στον  εαυτό σου. Και καθώς το προσκαλείς γι αυτούς γίνεται πραγματικό και για σένα. Ο Θεός έχει μόνο έναν Υιό, και τους γνωρίζει όλους ως Ένα. Μόνο ο Θεός ο Ίδιος είναι περισσότερο από ότι είναι αυτοί αλλά αυτοί δεν είναι λιγότερο από ό,τι είναι Αυτός. Θέλεις να ξέρεις τι σημαίνει αυτό; Αν αυτό που κάνεις στον αδελφό μου το κάνεις και σε μένα, και αν όλα τα κάνεις για τον εαυτό σου διότι είμαστε μέρος από σένα, ό,τι κάνουμε εμείς ανήκει και σε σένα. Όλοι  όσους  δημιούργησε ο Θεός είναι μέρος από σένα και μοιράζονται την δόξα Του μαζί σου. Η δόξα Του ανήκει σε Αυτόν, αλλά είναι εξίσου και δική σου. Επομένως, δεν μπορεί να είσαι λιγότερο ένδοξος από ό,τι Εκείνος.
4. Ο Θεός είναι περισσότερα από όσα είσαι εσύ μόνο και μόνο επειδή Αυτός σε δημιούργησε, αλλά ούτε και αυτό δεν σου το στέρησε. Επομένως κι εσύ μπορείς να δημιουργείς όπως Αυτός, και ο χωρισμός σου δεν θα το αλλάξει αυτό. Ούτε το φως του Θεού ούτε το δικό σου θαμπώνει επειδή εσύ δεν βλέπεις. Επειδή η Υιότητα πρέπει να δημιουργεί ως ένα, θυμάσαι την δημιουργία όποτε αναγνωρίζεις μέρος της δημιουργίας. Κάθε μέρος της που θυμάσαι προσθέτει στην ολότητά σου επειδή  κάθε μέρος είναι ολοκληρωμένο.  Η ολότητα είναι αδιαίρετη, αλλά εσύ δεν μπορείς να μάθεις για την ολότητά σου μέχρι να την δεις  παντού. Μπορείς να γνωρίσεις τον εαυτό σου μόνο έτσι όπως ο Θεός γνωρίζει τον Υιό Του, διότι η γνώση μοιράζεται με τον Θεό. Όταν αφυπνιστείς μέσα σε Αυτόν θα γνωρίσεις την μεγαλοσύνη σου αποδεχόμενος ότι είσαι απεριόριστος όπως και Αυτός. Αλλά εν τω μεταξύ θα αξιολογείς το μεγαλείο σου ανάλογα με το πώς αξιολογείς του αδελφού σου, και θα το  αποδέχεσαι όσο αποδέχεσαι το δικό του.
5. Δεν έχετε αφυπνιστεί ακόμη, αλλά θα μάθετε πως. Πολύ απλά, το Άγιο Πνεύμα σας διδάσκει πως να αφυπνίζετε τους άλλους. Καθώς τους βλέπετε   να αφυπνίζονται θα μάθετε τι σημαίνει αφύπνιση, και αφού έχετε επιλέξει να τους αφυπνίσετε, η ευγνωμοσύνη τους και η εκτίμησή τους γι αυτό που τους έχετε δώσει θα σας διδάξει την αξία του. Αυτοί θα γίνουν οι μάρτυρες της πραγματικότητά σας, όπως εσείς δημιουργηθήκατε μάρτυρες του Θεού. Εν τούτοις, όταν η Υιότητα  συγκεντρωθεί και δεχτεί την Ενότητά της θα γίνει γνωστή από τις δημιουργίες της που μαρτυρούν την πραγματικότητά της όπως ο Υιός  δίδει μαρτυρία για τον Πατέρα.
6. Τα θαύματα δεν έχουν θέση στην αιωνιότητα, διότι είναι διορθωτικά. Όμως, όσο χρειάζεσαι ακόμα θεραπεία, τα θαύματά σου είναι τα μόνα που μαρτυρούν για την πραγματικότητα που μπορείς να αναγνωρίσεις. Δεν μπορείς να κάνεις  ένα θαύμα για σένα, διότι τα θαύματα είναι ένας τρόπος να δίνεις και να λαμβάνεις αποδοχή. Μέσα στον χρόνο το να δίνεις προηγείται, αν και στην αιωνιότητα αυτά συμβαίνουν συγχρόνως, και δεν γίνεται να διαχωριστούν. Όταν μάθεις ότι είναι τα ίδια, η ανάγκη για τον χρόνο παύει να υπάρχει.
7. Η αιωνιότητα είναι ένα είδος χρόνου με  μόνη  διάσταση το «πάντα». Αυτό δεν μπορεί να σημαίνει τίποτα για σένα μέχρι να θυμηθείς την ανοιχτή Αγκαλιά του Θεού, και τελικά να γνωρίσεις τον ανοιχτό Του Νου. Σαν Αυτόν, κι εσύ είσαι «πάντα»· μέσα στο Νου Του και με ένα νου σαν τον δικό Του. Μέσα στον ανοιχτό σου νου βρίσκονται οι δημιουργίες σου, σε τέλεια επικοινωνία γεννημένες από τέλεια κατανόηση. Αν μόνο μπορούσες να δεχτείς μια από αυτές δεν θα ήθελες πια τίποτα από ό,τι έχει να προσφέρει ο κόσμος. Οτιδήποτε άλλο θα ήταν εντελώς δίχως νόημα. Το νόημα του Θεού είναι μη ολοκληρωμένο χωρίς εσένα, κι εσύ είσαι ατελής χωρίς τις δημιουργίες σου. Δέξου τον αδελφό σου σε αυτόν τον κόσμο χωρίς να δέχεσαι τίποτα άλλο, διότι μέσα σ’ αυτόν θα βρεις τις δημιουργίες σου που αυτός τις δημιούργησε μαζί με σένα. Ποτέ δεν θα γνωρίσεις ότι είσαι συν – δημιουργός με τον Θεό μέχρι να μάθεις ότι ο αδελφός σου είναι συν - δημιουργός με σένα.


ΜΑΘΗΜΑ 326 Είμαι παντοτινά ένα Αποτέλεσμα του Θεού.




ΜΑΘΗΜΑ 326

Είμαι παντοτινά ένα Αποτέλεσμα του Θεού.

Πατέρα, δημιουργήθηκα μέσα στο Νου Σου, μια άγια Σκέψη που ποτέ δεν άφησε την εστία της. Είμαι παντοτινά  δικό Σου Αποτέλεσμα, και Εσύ για πάντα είσαι η Αιτία μου. Έτσι όπως με δημιούργησες έχω παραμείνει. Εκεί όπου με εγκατέστησες ακόμα κατοικώ. Και όλες Σου οι ιδιότητες ενοικούν σε μένα, διότι είναι το Θέλημά Σου να έχεις έναν Υιό τόσο όμοιο με την Αιτία του ώστε η Αιτία και το Αποτέλεσμά Της να είναι αδιαίρετα. Σήμερα ας γνωρίζω ότι είμαι ένα Αποτέλεσμα του Θεού, κι επομένως έχω την δύναμη να δημιουργώ όπως Εσύ. Και όπως στον Ουρανό, έτσι και στην γη. Το σχέδιό Σου ακολουθώ εδώ, και στο τέλος γνωρίζω ότι θα συγκεντρώσεις όλα Σου τα αποτελέσματα μέσα στον γαλήνιο Ουρανό της Αγάπης Σου, εκεί όπου η γη θα εξαφανιστεί, και όλες οι σκέψεις διαχωρισμού θα ενωθούν ένδοξα ως Ένας Υιός του Θεού.

Σήμερα ας δούμε την γη να εξαφανίζεται, στην αρχή μεταμορφωμένη, και έπειτα, αφού την συγχωρέσουμε, να σβήσει ολοκληρωτικά μέσα στο άγιο Θέλημα του Θεού.

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2018

ΜΑΘΗΜΑ 325 Όλα όσα νομίζω ότι βλέπω αντανακλούν ιδέες.




ΜΑΘΗΜΑ 325

Όλα όσα νομίζω ότι βλέπω αντανακλούν ιδέες.

Το κλειδί για την σωτηρία είναι αυτή η ιδέα: Ό,τι βλέπω αντανακλά μια διαδικασία μέσα στο νου μου, η οποία αρχίζει με την ιδέα που έχω για το τι θέλω. Από εκεί, ο νους φτιάχνει μια εικόνα του πράγματος που θέλει, το κρίνει πολύτιμο, και επομένως αναζητά να το βρει. Αυτές οι εικόνες τότε προβάλλονται προς τα έξω, τις κοιτώ, τις εκτιμώ ως πραγματικές και τις περιφρουρώ ως δικές μου. Από παρανοϊκές ιδέες έρχεται ένας παρανοϊκός κόσμος. Από την κρίση έρχεται ένα κόσμος καταδικασμένος. Και από σκέψεις συγχώρεσης παρουσιάζεται ένας κόσμος ήπιος, γεμάτος έλεος για τον άγιο Υιό του Θεού, για να του προσφέρει ένα φιλικό σπίτι όπου μπορεί να αναπαυθεί για λίγο πριν συνεχίσει το ταξίδι του, και να βοηθήσει τους αδελφούς του να προχωρήσουν μαζί του, και να βρουν τον δρόμο για τον Ουρανό και τον Θεό.


Πατέρα μας, οι ιδέες Σου αντανακλούν την αλήθεια, ενώ οι δικές μου χωριστά από τις δικές Σου δεν φτιάχνουν παρά όνειρα. Ας βλέπω μόνο ό,τι αντανακλούν οι δικές Σου, διότι Αυτές και μόνο Αυτές εξασφαλίζουν την αλήθεια.

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2018

ΜΑΘΗΜΑ 324 Εγώ απλά ακολουθώ, διότι δεν θέλω να ηγούμαι.




ΜΑΘΗΜΑ 324

Εγώ απλά ακολουθώ, διότι δεν θέλω να ηγούμαι.

Πατέρα, Εσύ είσαι ο Ένας που μου έδωσε το σχέδιο για την σωτηρία. Εσύ έχεις ορίσει τον δρόμο που πρέπει ν’ ακολουθήσω, τον ρόλο που πρέπει να πάρω, και κάθε βήμα στην καθορισμένη μου διαδρομή. Δεν γίνεται να χάσω τον δρόμο. Μπορώ μόνο να επιλέξω να περιπλανηθώ άσκοπα για λίγο, κι έπειτα να επιστρέψω. Η στοργική Σου Φωνή πάντα θα με καλεί πίσω, και θα οδηγεί τα βήματά μου στον σωστό δρόμο. Όλοι οι αδελφοί μου μπορούν ν’ ακολουθήσουν στον δρόμο που τους οδηγώ. Αλλά εγώ απλά ακολουθώ τον δρόμο προς Εσένα, όπως Εσύ με καθοδηγείς και θέλεις να πορεύομαι.


Γι αυτό ας ακολουθήσουμε Έναν ο Οποίος γνωρίζει τον δρόμο. Δεν χρειάζεται να αργήσουμε και δεν γίνεται να ξεστρατίσουμε  πάνω από μια στιγμή μακριά από το στοργικό Του Χέρι. Πορευόμαστε μαζί, διότι ακολουθούμε Εκείνον. Και είναι Αυτός που κάνει το τέλος σίγουρο, και εγγυάται μια ασφαλή επιστροφή στην εστία μας.

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2018

Κεφάλαιο 9 Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΕΞΙΛΕΩΣΗΣ.V. Ο Αθεράπευτος Θεραπευτής




V. Ο Αθεράπευτος Θεραπευτής

1. Το σχέδιο του εγώ για την συγχώρεση χρησιμοποιείται πολύ περισσότερο από του Θεού. Αυτό συμβαίνει διότι το αναλαμβάνουν μη θεραπευμένοι θεραπευτές, και επομένως είναι του εγώ. Ας αναλογιστούμε τον μη θεραπευμένο θεραπευτή πιο προσεχτικά τώρα. Εξ ορισμού, αυτός προσπαθεί να δώσει κάτι που δεν έχει λάβει. Αν, για παράδειγμα, ένας μη θεραπευμένος θεραπευτής είναι ένας θεολόγος, τότε αυτός μπορεί να αρχίσει με τον συλλογισμό, «Είμαι ένας δυστυχισμένος αμαρτωλός, και  το ίδιο είσαι κι εσύ.» Αν είναι ένας ψυχοθεραπευτής, είναι πιο πιθανόν ν’αρχίσει με την εξίσου παράλογη πίστη ότι η επίθεση είναι πραγματική και γι αυτόν και για τον ασθενή, αλλά ότι αυτό δεν έχει σημασία για κανέναν τους.
2. Έχω πει επανειλημμένα ότι οι πεποιθήσεις του εγώ δεν μπορούν να μοιραστούν, γι αυτό και είναι μη πραγματικές. Πως γίνεται, λοιπόν, να γίνουν πραγματικές με το να τις «ξεσκεπάσεις»; Κάθε θεραπευτής που αναζητά τις φαντασιώσεις αντί για την αλήθεια δεν μπορεί να έχει θεραπευτεί, διότι δεν γνωρίζει που να ψάξει για την αλήθεια, κι επομένως δεν έχει την απάντηση για το πρόβλημα της θεραπείας.
3. Υπάρχει ένα πλεονέκτημα στο να φέρνεις τους εφιάλτες στην επίγνωση, αλλά μόνο για να διδάξεις ότι δεν είναι αληθινοί, και ότι όλα όσα περιέχουν δεν έχουν κανένα νόημα. Ο μη θεραπευμένος θεραπευτής δεν μπορεί να το κάνει αυτό διότι δεν το πιστεύει. Όλοι οι μη θεραπευμένοι θεραπευτές ακολουθούν το σχέδιο συγχώρεσης του εγώ με την  μία ή την άλλη μορφή. Αν είναι θεολόγοι πολύ πιθανόν να καταδικάζουν τον εαυτό τους, να διδάσκουν την καταδίκη και να προασπίζονται κάποια τρομακτική λύση. Προβάλλοντας την καταδίκη πάνω στον Θεό, Τον κάνουν να φαντάζει εκδικητικός, και φοβούνται την εκδίκησή Του. Αυτό που κάνουν είναι απλά να ταυτίζονται με το εγώ, και με το να αντιλαμβάνονται τι κάνει αυτό, να καταδικάζουν τους εαυτούς τους εξαιτίας αυτής της σύγχυσης. Είναι κατανοητό ότι έχουν υπάρξει ανταρσίες ενάντια σε αυτή την αντίληψη, αλλά το να επαναστατείς εναντίον της σημαίνει ότι ακόμα πιστεύεις σε αυτή.
4. Κάποιες νεότερες μορφές του σχεδίου του εγώ είναι το ίδιο μη βοηθητικές όσο και οι παλαιότερες, διότι η μορφή δεν έχει σημασία και το περιεχόμενο δεν έχει αλλάξει. Σε μια από τις νεότερες μορφές, για παράδειγμα, κάποιος ψυχοθεραπευτής μπορεί να ερμηνεύει τα σύμβολα του εγώ σαν έναν εφιάλτη, κι έπειτα να τα χρησιμοποιεί για να αποδείξει ότι ο εφιάλτης είναι πραγματικός. Κάνοντάς τον αληθινό, μετά προσπαθεί να διαλύσει τις επιδράσεις του με το να υποτιμά την σπουδαιότητα του ονειρευτή. Αυτό θα ήταν θεραπευτική προσέγγιση αν ο ονειρευτής επίσης αναγνωριζόταν ως μη πραγματικός. Αν ο ονειρευτής όμως εξισώνεται με το νου, η διορθωτική δύναμη του νου μέσω του Αγίου Πνεύματος δεν γίνεται αποδεκτή. Αυτό είναι μια αντίφαση, ακόμα και με τους όρους του εγώ, μια αντίφαση που την παρατηρεί ακόμα και μέσα στην σύγχυσή του.
5. Αν ο τρόπος να αντιμετωπίσεις τον φόβο είναι να μειώσεις την σπουδαιότητα του νου, τότε πως μπορεί αυτό να οικοδομήσει την δύναμη του εγώ; Τέτοιες προφανείς αντιφάσεις  δικαιολογούν το γιατί κανένας δεν έχει εξηγήσει πραγματικά τι συμβαίνει στην ψυχοθεραπεία. Τίποτα δεν μπορεί να το εξηγήσει. Τίποτα πραγματικό δεν έχει συμβεί στον μη θεραπευμένο θεραπευτή, και αυτός πρέπει να μάθει από την δική του διδασκαλία. Το εγώ του πάντα θα αναζητά να κερδίσει κάτι από την κατάσταση. Ο μη θεραπευμένος θεραπευτής, επομένως, δεν γνωρίζει πώς να δίνει, συνεπώς δεν μπορεί να μοιράζεται. Δεν μπορεί να διορθώσει διότι δεν λειτουργεί διορθωτικά. Πιστεύει ότι εξαρτάται από αυτόν να διδάξει τον ασθενή τι είναι πραγματικό, παρόλο που ο ίδιος δεν το γνωρίζει.
6. Τι θα έπρεπε λοιπόν να γίνει; Όταν ο Θεός είπε, «Γενηθήτω φως,» έγινε φως. Μπορείς να βρεις το φως αναλύοντας το σκοτάδι, όπως κάνει ο ψυχοθεραπευτής, ή όπως ο θεολόγος, αναγνωρίζοντας το σκοτάδι στον εαυτό σου και ψάχνοντας για κάποιο μακρινό φως να το απομακρύνει, ενώ την ίδια στιγμή δίνεις έμφαση στην απόσταση; Η θεραπεία δεν είναι μυστηριώδης. Τίποτα δεν θα αλλάξει αν δεν γίνει πρώτα κατανοητό, εφόσον το φως είναι κατανόηση. Ένας «δυστυχισμένος αμαρτωλός» δεν μπορεί να θεραπευτεί χωρίς μαγικά, ούτε ένας «ασήμαντος νους» μπορεί να εκτιμά τον εαυτό του χωρίς μαγεία.
7. Και οι δύο μορφές  προσέγγισης του  εγώ, λοιπόν, καταλήγουν σε αδιέξοδο∙ στην χαρακτηριστική «αδύνατη κατάσταση» στην οποία οδηγεί πάντα το εγώ. Μπορεί κάποιον να τον βοηθά να του τονίσεις το που κατευθύνεται, αλλά η σημασία αυτής της υπόδειξης χάνεται, αν δεν βοηθηθεί να αλλάξει την κατεύθυνσή του. Ο μη θεραπευμένος θεραπευτής δεν μπορεί να το κάνει αυτό γι’ αυτόν, εφόσον δεν μπορεί να το κάνει ούτε για τον εαυτό του. Στο μόνο που μπορεί να συνεισφέρει ο θεραπευτής είναι να παρουσιάσει ένα παράδειγμα κάποιου που βοηθήθηκε στο να αλλάξει την κατεύθυνση του, και που πια δεν πιστεύει σε κανενός είδους εφιάλτες. Επομένως, το φως μέσα στο νου του θα απαντήσει σ’ αυτόν που ρωτά, ο οποίος πρέπει να αποφασίσει μαζί με τον Θεό ότι υπάρχει φως επειδή το βλέπει. Και με αυτή του την αναγνώριση ο θεραπευτής γνωρίζει ότι αυτό είναι εκεί. Έτσι τελικά η αντίληψη μεταφράζεται  σε γνώση. Ο εργάτης των θαυμάτων αρχίζει με το να αντιλαμβάνεται το φως, και με το να το επεκτείνει συνεχώς αναγνωρίζοντας το, να μεταφράζει την αντίληψή του σε βεβαιότητα. Τα αποτελέσματά του τον διαβεβαιώνουν ότι αυτό είναι εκεί.
8. Ο θεραπευτής δεν θεραπεύει∙ αφήνει την θεραπεία να γίνει. Αυτός μπορεί να δείξει το σκοτάδι αλλά δεν μπορεί να φέρει το φως μόνος του, διότι το φως δεν προέρχεται από αυτόν. Εν τούτοις, όντας για αυτόν, πρέπει επίσης να είναι και για τον ασθενή του. Το Άγιο Πνεύμα είναι ο μόνος Θεραπευτής. Αυτό κάνει την θεραπεία ξεκάθαρη σε κάθε κατάσταση στην οποία είναι ο Οδηγός. Εσύ μπορείς μόνο να Το αφήσεις να εκπληρώσει την λειτουργία Του. Δεν χρειάζεται βοήθεια γι αυτό. Θα σου πει ακριβώς τι να κάνεις για να βοηθήσεις κάποιον που σου στέλνει για βοήθεια, και θα μιλήσει σε αυτόν μέσα από σένα αν εσύ δεν ανακατευτείς. Να θυμάσαι ότι εσύ επιλέγεις τον οδηγό που θα σε οδηγήσει, και η λάθος επιλογή δεν θα σε βοηθήσει. Αλλά να θυμάσαι ακόμα, ότι η σωστή επιλογή θα σε  βοηθήσει. Εμπιστεύσου το Άγιο Πνεύμα, διότι η λειτουργία Του είναι να βοηθά, και είναι από τον Θεό. Καθώς θα αφυπνίζεις άλλους νόες στο Άγιο Πνεύμα μέσω Αυτού, και όχι μέσα από σένα, θα καταλαβαίνεις ότι δεν υπακούς τους νόμους αυτού του κόσμου. Αλλά οι νόμοι στους οποίους υπακούς λειτουργούν. «Καλό είναι ό,τι  λειτουργεί» είναι μια βάσιμη όμως  ανεπαρκής δήλωση. Μόνο το καλό μπορεί να λειτουργήσει. Τίποτα άλλο δεν λειτουργεί καθόλου.
9. Αυτά τα μαθήματα προσφέρουν μια πολύ άμεση και απλή μαθησιακή κατάσταση, και παρέχουν τον Οδηγό ο Οποίος σου λέει τι να κάνεις. Αν το κάνεις, θα δεις ότι λειτουργούν. Τα αποτελέσματα τους είναι πιο πειστικά από ότι τα λόγια τους. Θα σε πείσουν ότι τα λόγια είναι αληθινά. Ακολουθώντας τον σωστό Οδηγό, θα μάθεις το πιο απλό από όλα τα μαθήματα:
Από τους καρπούς τους θα τους γνωρίσετε, και αυτοί θα γνωρίσουν τον εαυτό τους.


ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...