Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2018

ΜΑΘΗΜΑ 305 Υπάρχει μια ειρήνη που μας την χαρίζει ο Χριστός.





ΜΑΘΗΜΑ 305

Υπάρχει μια ειρήνη που μας την χαρίζει ο Χριστός.

Όποιος χρησιμοποιεί μόνο την όραση του Χριστού βρίσκει μια ειρήνη τόσο βαθιά και ήρεμη, αδιασάλευτη και απόλυτα αναλλοίωτη, που ο κόσμος δεν έχει ανάλογη. Οι συγκρίσεις σταματούν μπροστά σε αυτή την ειρήνη. Και ολόκληρος ο κόσμος αποσύρεται σιωπηλά, καθώς αυτή η ειρήνη τον περιτυλίγει, και ευγενικά τον πηγαίνει στην αλήθεια, για να μην είναι πια το σπίτι του φόβου. Διότι η Αγάπη έχει έρθει, και έχει θεραπεύσει τον κόσμο δίνοντάς του την ειρήνη του Χριστού.

Πατέρα, η ειρήνη του Χριστού, μας  δίδεται, διότι είναι το Θέλημά Σου να σωθούμε. Βοήθησε μας σήμερα να δεχτούμε το δώρο Σου, και να μην το κρίνουμε. Διότι έχει έρθει για να μας σώσει από την κρίση μας προς τον εαυτό μας.

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2018

Κεφάλαιο 8 ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΓΥΡΙΣΜΟΥ.VIII. Το Σώμα σαν Μέσο ή Σκοπός




VIII. Το Σώμα σαν Μέσο ή Σκοπός

1. Οι διαθέσεις προς το σώμα είναι οι διαθέσεις προς την επίθεση. Οι ορισμοί που δίνει το εγώ σε οτιδήποτε είναι παιδαριώδεις, και βασίζονται πάντα στο τι πιστεύει το ίδιο για το τι είναι το κάθε τι. Αυτό συμβαίνει διότι είναι ανίκανο για αληθινές γενικεύσεις, και εξισώνει ότι βλέπει με την λειτουργία που  έχει αποδώσει το ίδιο. Δεν το εξισώνει με αυτό που είναι. Για το εγώ το σώμα είναι κάτι με το οποίο μπορείς να επιτίθεσαι. Εξισώνοντάς σε με το σώμα, σε διδάσκει ότι εσύ θα επιτεθείς με αυτό. Το σώμα, λοιπόν, δεν είναι η πηγή της δικής του υγείας. Η κατάσταση του σώματος βασίζεται αποκλειστικά στην δική σου ερμηνεία για την λειτουργία του. Οι λειτουργίες είναι μέρος της ύπαρξης μιας και ξεκινούν από αυτή, αλλά η σχέση δεν είναι αμφίδρομη. Το όλον προσδιορίζει το επιμέρους, αλλά το επιμέρους δεν προσδιορίζει το όλον. Εν τούτοις, το να γνωρίζεις εν μέρει σημαίνει ότι γνωρίζεις ολοκληρωτικά εξαιτίας της θεμελιώδους διαφοράς ανάμεσα στην γνώση και την αντίληψη. Στην αντίληψη το όλον είναι κατασκευασμένο από κομμάτια που μπορούν να διαχωρίζονται και να συναθροίζονται εκ νέου. Αλλά η γνώση ποτέ δεν αλλάζει, επομένως οι συναθροίσεις της   παραμένουν ίδιες. Η ιδέα των εν μέρει – ολοκληρωμένων σχέσεων έχει έννοια μόνο στο επίπεδο της αντίληψης, όπου η αλλαγή είναι δυνατή. Αλλιώς, δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο μέρος και το όλον.
2. Το σώμα υπάρχει σε ένα κόσμο που φαίνεται πως περιέχει δύο φωνές που αντιμάχονται για την κατοχή του. Στην αντίληψη αυτής της συνάθροισης , το σώμα θεωρείται  ικανό να εναλλάσσει συμμαχίες  από την μία φωνή στην άλλη, αποδίδοντας  έτσι  νόημα στις ιδέες και της υγείας και της ασθένειας. Το εγώ, όπως πάντα, κάνει μια βασική σύγχυση ανάμεσα στο μέσο και τον σκοπό. Θεωρώντας  το σώμα ως σκοπό, το εγώ δεν έχει καμιά αληθινή χρήση γι αυτό διότι το σώμα δεν είναι σκοπός. Πρέπει να έχεις παρατηρήσει ένα έντονο χαρακτηριστικό κάθε σκοπού που το σώμα έχει δεχτεί ως δικό του. Όταν τον πετυχαίνεις, δεν σε ικανοποιεί. Αυτός είναι ο λόγος που το εγώ αναγκάζεται να εναλλάσσεται ακατάπαυστα από τον ένα στόχο στον άλλο, έτσι ώστε  να συνεχίζεις να πιστεύεις ότι μπορεί ακόμα να σου προσφέρει κάτι.
3. Είναι ιδιαίτερα δύσκολο να ξεπεράσεις την πίστη του εγώ στο σώμα ως σκοπό, διότι είναι συνώνυμη με την πίστη στην επίθεση ως σκοπό. Το εγώ έχει μια σημαντική  επένδυση στην ασθένεια. Αν είσαι ασθενής, πως είναι δυνατόν να αντιτεθείς στον σταθερή πίστη του εγώ ότι δεν είσαι άτρωτος; Αυτό είναι ένα ελκυστικό επιχείρημα από την άποψη του εγώ, διότι αποκρύπτει την προφανή επίθεση που υποβόσκει κάτω από την ασθένεια. Αν το αναγνώριζες αυτό και επίσης αποφάσιζες εναντίον της επίθεσης, δεν θα μπορούσες να δίνεις αυτή την ψευδή μαρτυρία  στους ισχυρισμούς του εγώ.
4. Είναι δύσκολο να αντιληφθείς την ασθένεια ως ψευδομαρτυρία, διότι δεν συνειδητοποιείς ότι είναι κάτι εντελώς ξένο με αυτό με το οποίο θέλεις να  συμβαδίζεις. Αυτή η μαρτυρία, λοιπόν, είναι φαινομενικά αθώα και αξιόπιστη διότι δεν την έχεις εξετάσει διεξοδικά. Αν το είχες κάνει, δεν θα θεωρούσες την ασθένεια ως τόσο ισχυρό μάρτυρα υπέρ των απόψεων του εγώ. Μια πιο έντιμη δήλωση θα ήταν ότι εκείνοι που θέλουν το εγώ έχουν την προδιάθεση να το υπερασπίζονται. Επομένως, η επιλογή μαρτύρων τους  θα πρέπει να είναι ύποπτη εξ αρχής. Το εγώ δεν καλεί μάρτυρες που θα διαφωνούσαν με την υπόθεση του, ούτε το Άγιο Πνεύμα κάνει κάτι τέτοιο. Έχω πει ότι η κρίση είναι η λειτουργία του Αγίου Πνεύματος, και είναι μια λειτουργία για την οποία είναι τέλεια εξοπλισμένο να εκπληρώνει. Το εγώ ως κριτής κάνει οτιδήποτε εκτός από αμερόληπτη κρίση. Όταν το εγώ καλεί ένα μάρτυρα, έχει ήδη κάνει αυτόν τον μάρτυρα σύμμαχό του.
5. Είναι αλήθεια ότι το σώμα δεν έχει καμιά λειτουργία από μόνο του, διότι δεν είναι σκοπός. Το εγώ, όμως, το καθιερώνει ως σκοπό, διότι, ως τέτοιο, η αληθινή λειτουργία του αποκρύπτεται. Αυτός είναι ο σκοπός όλων όσων κάνει το εγώ. Ο μόνος του στόχος είναι να μην γίνεται ορατή  η  λειτουργία των πάντων. Ένα ασθενές σώμα δεν βγάζει κανένα νόημα. Δεν θα μπορούσε να βγάλει κανένα νόημα διότι η ασθένεια δεν είναι αυτό για το οποίο υπάρχει το σώμα. Η ασθένεια έχει νόημα μόνο αν τα δύο βασικά αξιώματα  πάνω στα  οποία   βασίζεται η ερμηνεία του εγώ για το σώμα  είναι αληθινά∙ ότι δηλαδή το σώμα είναι για  επίθεση, και ότι είσαι σώμα. Δίχως αυτά τα  αξιώματα   η ασθένεια είναι αδιανόητη.
6. Η ασθένεια είναι ένας τρόπος απόδειξης ότι είναι δυνατόν να πάθεις κακό. Είναι μια μαρτυρία της αδυναμίας σου, της ευπάθειάς σου, και της υπερβολικής  σου  ανάγκης  να εξαρτάσαι από εξωτερική καθοδήγηση. Το εγώ το χρησιμοποιεί αυτό σαν το καλύτερο επιχείρημά του να χρειάζεσαι  την δική του καθοδήγηση. Υπαγορεύει ατέλειωτες συνταγές για το πώς να αποφεύγεις τα καταστροφικά αποτελέσματα. Το Άγιο Πνεύμα, έχοντας τέλεια επίγνωση της ίδιας κατάστασης, δεν ασχολείται καθόλου με την ανάλυσή της. Αν τα δεδομένα είναι χωρίς νόημα δεν υπάρχει νόημα στο να τα αναλύεις. Η λειτουργία της αλήθειας είναι να συλλέγει πληροφορίες που είναι αληθινές. Με όποιο τρόπο και να χειριστείς το σφάλμα  αυτό δεν καταλήγει πουθενά. Όσο πιο περίπλοκα είναι τα αποτελέσματα, τόσο πιο δύσκολο μπορεί να είναι να αναγνωρίζεις την μηδαμινότητά τους, αλλά δεν είναι απαραίτητο να εξετάζεις όλα τις  πιθανές  εκβάσεις  που  προκύπτουν από τα  αξιώματα  για να τα κρίνεις σωστά.
7. Ένα μαθησιακό εργαλείο δεν είναι δάσκαλος. Δεν μπορεί να σου πει το πώς νιώθεις. Δεν γνωρίζεις πως νιώθεις διότι έχει δεχτεί την σύγχυση του εγώ, κι επομένως πιστεύεις ότι ένα μαθησιακό εργαλείο μπορεί να σου πει πως νιώθεις. Η ασθένεια είναι απλά άλλο ένα παράδειγμα της επιμονής σου να ζητάς καθοδήγηση από ένα δάσκαλο που δεν γνωρίζει την απάντηση. Το εγώ είναι ανίκανο να ξέρει το πώς νιώθεις. Όταν είπα ότι το εγώ δεν γνωρίζει τίποτα, είπα το μόνο πράγμα για το εγώ που είναι απόλυτα αληθινό. Αλλά υπάρχει ένα επακόλουθο∙ αν μόνο η γνώση έχει ύπαρξη και το εγώ δεν έχει γνώση, τότε το εγώ δεν έχει ύπαρξη.
8. Μπορείς πολύ δικαιολογημένα να ρωτήσεις πώς η φωνή από κάτι που δεν υπάρχει μπορεί να είναι τόσο επίμονη. Έχεις σκεφτεί την παραμορφωτική δύναμη που έχει κάτι που θέλεις, ακόμα κι αν αυτό δεν είναι πραγματικό; Υπάρχουν πολλά παραδείγματα για το πώς αυτό που θέλεις παραμορφώνει την αντίληψη. Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ικανότητα του εγώ στο να δημιουργεί ψεύτικες  υποθέσεις. Ούτε κανείς μπορεί να αμφισβητήσει την προθυμία σου να  ακούσεις μέχρι να επιλέξεις να μην δεχθείς  τίποτα άλλο εκτός από την αλήθεια. Όταν αφήσεις κατά μέρος το εγώ, αυτό θα χαθεί. Η Φωνή του Αγίου Πνεύματος είναι τόσο ισχυρή όση η προθυμία σου να ακούσεις. Δεν μπορεί να είναι ισχυρότερη χωρίς να παραβιάσει την ελευθερία επιλογής σου, την οποία το Άγιο Πνεύμα επιδιώκει να επανορθώσει, και ποτέ να υποβιβάσει.
9. Το Άγιο Πνεύμα σε διδάσκει να χρησιμοποιείς το σώμα μόνο για να επικοινωνείς με τους αδελφούς σου, έτσι ώστε να μπορεί να διδάξει το μήνυμά Του μέσα από σένα. Αυτό θα τους θεραπεύσει κι επομένως θα θεραπεύσει κι εσένα. Ό,τι χρησιμοποιείται σε συμφωνία με την λειτουργία του έτσι όπως την θεωρεί  το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να ασθενεί. Ό,τι χρησιμοποιείται με άλλο τρόπο, όμως, ασθενεί. Μην επιτρέπεις στο σώμα να είναι ο καθρέπτης ενός διχασμένου νου. Μην το αφήνεις να γίνει μια εικόνα της δικής σου αντίληψης  της  μικρότητας . Μην το αφήνεις ν’ αντανακλά την απόφασή σου να επιτίθεσαι. Η υγεία είναι η φυσική κατάσταση των πάντων όταν η ερμηνεία αφήνεται στο Άγιο Πνεύμα, το Οποίο δεν αντιλαμβάνεται επίθεση πουθενά. Η υγεία είναι το αποτέλεσμα της απελευθέρωσης όλων των προσπαθειών να χρησιμοποιείς το σώμα δίχως αγάπη. Η υγεία είναι η αρχή μιας σωστής προοπτικής  για την ζωή κάτω από την καθοδήγηση του Ενός Δασκάλου που γνωρίζει τι είναι η ζωή, εφόσον είναι η Φωνή της Ίδιας της Ζωής .

ΜΑΘΗΜΑ 304 Ο κόσμος μου ας μην κρύψει την όραση του Χριστού..




ΜΑΘΗΜΑ 304

Ο κόσμος μου ας μην κρύψει την όραση του Χριστού..

Μπορώ να κρύψω την άγια όραση μου, αν παρεμβάλλω τον κόσμο μου πάνω σε αυτή. Ούτε μπορώ να δω τα ιερά θεάματα που βλέπει η όραση του Χριστού αν δεν χρησιμοποιήσω την όρασή Του. Η αντίληψη είναι ένας καθρέπτης, όχι ένα γεγονός. Και αυτό που βλέπω είναι η κατάσταση του νου μου που αντανακλάται προς τα έξω. Θέλω να ευλογήσω τον κόσμο κοιτάζοντάς τον με τα μάτια του Χριστού. Και θα δω τα σίγουρα σημάδια ότι όλες οι αμαρτίες μου έχουν συγχωρεθεί.

Με οδηγείς από το σκοτάδι στο φως ∙ από την αμαρτία στην αγιότητα. Ας συγχωρήσω, και έτσι ας λάβω την σωτηρία για τον κόσμο. Είναι το δικό Σου δώρο, Πατέρα μου, που μου έχει δοθεί για να προσφέρω στον άγιο Υιό Σου, ώστε να μπορέσει να βρει ξανά την δική σου θύμηση, και του Υιού Σου έτσι όπως τον δημιούργησες Εσύ.

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2018

ΜΑΘΗΜΑ 303 Σήμερα, γεννιέται μέσα μου ο άγιος Χριστός.



 ΜΑΘΗΜΑ 303

Σήμερα, γεννιέται μέσα μου ο άγιος Χριστός.

Ελάτε να κοιτάξετε μαζί μου, άγγελοι, ελάτε να βλέπουμε μαζί σήμερα. Ας με περιβάλλουν όλες οι άγιες Σκέψεις του Θεού, και ας μείνουν ακόμα μαζί μου όσο γεννιέται ο Υιός του Ουρανού. Ας ησυχάσουν όλοι η γήινοι ήχοι, και τα θεάματα που έχω συνηθίσει ας εξαφανιστούν. Ας υποδεχτώ τον Χριστό εκεί όπου είναι το σπίτι Του. Και ας Τον αφήσω ν’ ακούσει τους ήχους που καταλαβαίνει, και να δει ό,τι Του δείχνει την Αγάπη του Πατέρα Του. Ας μην είναι πια ξένος εδώ, διότι γεννιέται μέσα μου σήμερα.

Ο Υιός Σου είναι καλοδεχούμενος, Πατέρα. Έχει έρθει να με σώσει από τον κακό εαυτό που έφτιαξα εγώ. Αυτός είναι ο Εαυτός που μου έχεις δώσει Εσύ. Δεν είναι παρά αυτό που είμαι πραγματικά. Είναι ο Υιός που αγαπάς πάνω από οτιδήποτε άλλο. Είναι ο Εαυτός μου έτσι όπως Εσύ με δημιούργησες. Ο Χριστός δεν μπορεί να σταυρωθεί. Ασφαλής στην Αγκαλιά Σου ας δεχτώ τον Υιό Σου.

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2018

ΜΑΘΗΜΑ 302 Εκεί που ήταν το σκοτάδι, βλέπω το φως.




ΜΑΘΗΜΑ 302

Εκεί που ήταν το σκοτάδι, βλέπω το φως.

Πατέρα, τα μάτια μας ανοίγουν επιτέλους. Ο άγιος κόσμος Σου μας περιμένει, καθώς η όρασή μας τελικά αποκαθίσταται και μπορούμε να δούμε. Νομίζαμε ότι υποφέραμε. Αλλά είχαμε ξεχάσει τον Υιό που δημιούργησες. Τώρα βλέπουμε ότι το σκοτάδι βρίσκεται στην φαντασία μας, και το φως είναι εκεί για να το δούμε. Η όραση του Χριστού μεταμορφώνει το σκοτάδι σε φως, γιατί ο φόβος πρέπει να εξαφανιστεί όταν έχει έρθει η αγάπη. Ας συγχωρέσω τον άγιο κόσμο Σου σήμερα, ώστε να μπορέσω να δω την αγιότητά του και να καταλάβω ότι δεν αντανακλά παρά μόνο την δική μου.

Η Αγάπη μάς προσμένει καθώς πηγαίνουμε προς Εκείνον, και περπατά δίπλα μας δείχνοντάς μας τον δρόμο. Δεν αποτυγχάνει σε τίποτα. Είναι ο Σκοπός που αναζητούμε, και το Μέσο με το οποίο πορευόμαστε προς Αυτόν.

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2018

ΜΑΘΗΜΑ 301 Και ο Θεός ο Ίδιος θα σκουπίσει όλα τα δάκρυα.


ΜΑΘΗΜΑ 301

Και ο Θεός ο Ίδιος θα σκουπίσει όλα τα δάκρυα.

Πατέρα, δεν μπορεί να θρηνώ εκτός κι αν κρίνω. Ούτε μπορεί να βασανίζομαι από πόνο, ή να νιώθω ότι είμαι εγκαταλελειμμένος ή αχρείαστος στον κόσμο. Αυτό είναι το σπίτι μου διότι δεν το κρίνω, άρα είναι αυτό που μόνο Εσύ θέλεις. Σήμερα ας το δω χωρίς κατάκριση, μέσα από χαρούμενα μάτια που η συγχώρεση έχει απελευθερώσει από κάθε παραμόρφωση. Ας δω τον κόσμο Σου αντί για τον δικό μου. Και όλα τα δάκρυα που έχυσα θα ξεχαστούν, γιατί η πηγή τους θα έχει εξαφανιστεί. Πατέρα, δεν θα κρίνω τον κόσμο Σου σήμερα.

Ο κόσμος του Θεού είναι ευτυχισμένος. Όσοι τον κοιτούν μπορούν μόνο να προσθέσουν την χαρά τους σ’ αυτόν, και να τον ευλογήσουν σαν αιτία περισσότερης χαράς γι αυτούς. Θρηνούσαμε επειδή δεν καταλαβαίναμε. Αλλά έχουμε μάθει ότι ο κόσμος που βλέπαμε ήταν ψεύτικος, και θα δούμε τον κόσμο του Θεού σήμερα.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ; ΜΑΘΗΜΑΤΑ 301-310




ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ;

1. Η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, η οποία είναι τόσο βέβαιη όσο κι ο Θεός, είναι απλά η διόρθωση των σφαλμάτων, και η επιστροφή της σωφροσύνης. Είναι ένα μέρος της κατάστασης που επαναφέρει αυτό που ποτέ δεν χάθηκε, και διασφαλίζει εκ νέου αυτό που ήταν, είναι και θα είναι για πάντα αλήθεια. Είναι η πρόσκληση προς τον Λόγο του Θεού να πάρει την θέση των ψευδαισθήσεων ∙ η προθυμία να αφήσεις την συγχώρεση να αναπαυτεί πάνω σε όλα τα πράγματα χωρίς εξαίρεση και χωρίς επιφύλαξη.
2. Είναι η τα πάντα περιέχουσα φύση της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού που της επιτρέπει να αγκαλιάζει τον κόσμο και να σε κρατά ασφαλή μέσα στην ευγενική της έλευση, η οποία περιλαμβάνει όλα τα ζώντα πράγματα μαζί με σένα. Δεν υπάρχει τέλος στην απελευθέρωση που φέρνει η Δευτέρα Παρουσία, εφόσον η δημιουργία του Θεού είναι απεριόριστη. Η συγχώρεση φωτίζει τον δρόμο της Δευτέρας Παρουσίας, διότι λάμπει πάνω στα πάντα ως ένα. Κι έτσι η ενότητα αναγνωρίζεται επιτέλους.
3. Η Δευτέρα Παρουσία τελειώνει τα μαθήματα που διδάσκει το Άγιο Πνεύμα, και ανοίγει τον δρόμο για την Έσχατη Κρίση, στην οποία τελειώνει η μάθηση με μία τελευταία συμπερίληψη που θα επεκταθεί πέρα από τον εαυτό της, και θα φτάσει στον Θεό. Η Δευτέρα Παρουσία είναι η ώρα κατά την οποία όλοι οι νόες δίδονται στα χέρια του Χριστού, για να επιστραφούν στο πνεύμα στο όνομα της αληθινής δημιουργίας και της Θέλησης του Θεού.
4. Η Δευτέρα Παρουσία είναι το μόνο γεγονός μέσα στον χρόνο που ο ίδιος ο χρόνος δεν μπορεί να επηρεάσει. Γιατί ο κάθε ένας που ήρθε ποτέ για να πεθάνει, ή πρόκειται να έρθει ή είναι παρών τώρα, απελευθερώνεται εξίσου από αυτό που έφτιαξε. Μέσα σε αυτή την ισότητα επανορθώνεται ο Χριστός ως μία Ταυτότητα, μέσα στην οποία οι Υιοί του Θεού αναγνωρίζουν ότι είναι όλοι ένα. Και ο Θεός ο Πατέρας χαμογελά στον Υιό Του, την μία Του δημιουργία και την μόνη Του χαρά.
5.  Προσευχήσου η Δευτέρα Παρουσία να συμβεί σύντομα, αλλά μην επαναπαύεσαι με αυτό. Χρειάζεται τα μάτια σου και τα αυτιά σου, τα χέρια και τα πόδια σου. Χρειάζεται την φωνή σου. Και κυρίως χρειάζεται την προθυμία σου. Ας αγαλλιάσουμε που μπορούμε να κάνουμε το Θέλημα του Θεού, και να ενωθούμε μαζί μέσα στο άγιο φως του. Δες τον Υιό του Θεού στον κάθε ένα από εμάς, και μπορούμε να φτάσουμε την Αγάπη του Πατέρα μας μέσω Αυτού.

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2018

Κεφάλαιο 8 ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΓΥΡΙΣΜΟΥ. VII. Το Σώμα σαν Μέσο Επικοινωνίας




VII. Το Σώμα σαν Μέσο Επικοινωνίας

1. Η επίθεση είναι πάντα σωματική. Όταν η επίθεση οποιασδήποτε μορφής εισέλθει στο νου σου τότε εξισώνεις τον εαυτό σου με το σώμα, εφόσον αυτή είναι η ερμηνεία του εγώ για το σώμα. Δεν χρειάζεται να επιτεθείς σωματικά για να δεχτείς αυτή την ερμηνεία. Την δέχεσαι απλά και μόνο με την πεποίθηση ότι η επίθεση μπορεί να σου αποφέρει κάτι που θέλεις. Αν δεν το πίστευες αυτό, η ιδέα της επίθεσης δεν θα ασκούσε καμία έλξη επάνω σου. Όταν εξισώνεις τον εαυτό σου με ένα σώμα πάντα θα βιώνεις κατάθλιψη. Όταν ένα παιδί του Θεού σκέφτεται για τον εαυτό του με αυτό τον τρόπο, τότε υποτιμά τον εαυτό του, και βλέπει και τους αδελφούς του το ίδιο υποτιμημένους. Εφόσον μπορεί να βρίσκει τον εαυτό του μόνο μέσα σε αυτούς, έχει αποκόψει τον εαυτό του από την σωτηρία.
2. Να θυμάσαι ότι το Άγιο Πνεύμα ερμηνεύει το σώμα μόνο ως μέσον επικοινωνίας. Εφόσον είναι ο Σύνδεσμος Επικοινωνίας ανάμεσα στον Θεό και τους διαχωρισμένους Υιούς Του, το Άγιο Πνεύμα ερμηνεύει όλα όσα έχεις φτιάξει στο φως του τι Αυτό το ίδιο είναι. Το εγώ διαχωρίζει μέσω του σώματος. Το Άγιο Πνεύμα προσεγγίζει μέσω αυτού τους άλλους. Εσύ δεν αντιλαμβάνεσαι τους αδελφούς σου έτσι όπως τους αντιλαμβάνεται το Άγιο Πνεύμα, διότι δεν θεωρείς τα σώματα ως ένα απλό μέσο σύνδεσης των νοών και  της  ένωσης  τους με τον δικό σου και τον δικό μου. Αυτή η ερμηνεία του σώματος θα σου αλλάξει εντελώς την γνώμη όσον αφορά την αξία του. Από μόνο του  το σώμα δεν έχει καμία αξία.
3. Αν χρησιμοποιείς το σώμα για επίθεση, τότε είναι βλαβερό για σένα. Αν το χρησιμοποιείς για να φτάσεις το νου εκείνων που πιστεύουν ότι είναι σώματα, και να τους διδάξεις μέσω του σώματος ότι δεν είναι έτσι, τότε θα καταλάβεις τη δύναμη του νου που βρίσκεται μέσα σου. Αν χρησιμοποιείς το σώμα γι αυτό και μόνο, τότε δεν μπορεί να το χρησιμοποιείς για επίθεση. Στην υπηρεσία της ένωσης γίνεται ένα όμορφο μάθημα επικοινωνίας, που έχει αξία μέχρι να γίνει η επικοινωνία. Αυτός είναι ο τρόπος του Θεού να κάνει απεριόριστο αυτό που εσύ έχει περιορίσει. Το Άγιο Πνεύμα δεν βλέπει το σώμα έτσι όπως το βλέπεις εσύ, διότι γνωρίζει ότι η  μόνη πραγματικότητα που υπάρχει στο κάθε τι είναι η υπηρεσία που προσφέρει στον Θεό για χάρη της λειτουργίας που του δίνει Εκείνος.
4. Η επικοινωνία δίνει τέλος στον διαχωρισμό. Η επίθεση τον προωθεί. Το σώμα είναι είτε όμορφο είτε άσχημο, ειρηνικό ή βάρβαρο, χρήσιμο ή βλαβερό, ανάλογα με την χρήση που του δίνεται. Και όποια χρήση έχεις δώσει στο δικό σου σώμα θα βλέπεις και στο σώμα κάποιου άλλου. Αν το σώμα γίνει ένα μέσον που δίνεις στο Άγιο Πνεύμα για να το χρησιμοποιήσει για χάρη της ένωσης της Υιότητας, τότε δεν θα βλέπεις τίποτα το υλικό σε αυτό εκτός από αυτό που είναι. Χρησιμοποίησέ το για την αλήθεια και θα το βλέπεις αληθινά. Αν το χρησιμοποιείς εσφαλμένα θα το παρανοείς, διότι ήδη θα το έχεις κάνει αυτό με το να το χρησιμοποιείς εσφαλμένα. Αν ερμηνεύεις οτιδήποτε ξεχωριστά  από το Άγιο Πνεύμα, τότε δεν θα το εμπιστεύεσαι. Αυτό θα σε οδηγήσει στο μίσος, την επίθεση και την απώλεια της ειρήνης.
5. Εν τούτοις, κάθε απώλεια προέρχεται μόνο από την δική σου εσφαλμένη κατανόηση. Απώλεια οποιουδήποτε  είδους είναι αδύνατη. Αλλά όταν βλέπεις κάποιον αδελφό ως σωματική οντότητα, τότε η δύναμη και η δόξα του είναι «χαμένες» για σένα και το ίδιο χαμένες θα είναι και οι δικές σου. Του έχεις επιτεθεί, αλλά πρώτα επιτέθηκες στον εαυτό σου. Μην τον βλέπεις με αυτό τον τρόπο για χάρη της δικής σου σωτηρίας, η οποία πρέπει να του φέρει και την δική του. Μην του επιτρέπεις να υποτιμά τον εαυτό του μέσα στο νου σου, αλλά ελευθέρωσε τον από την πίστη του στην μικρότητά του, και έτσι θα  ελευθερωθείς και εσύ. Είναι ιερός ως μέρος δικό σου. Κι εσύ είσαι ιερός, ως μέρος δικό μου. Το να επικοινωνείς με κάποιο μέρος του Θεού του Ίδιου σημαίνει ότι φτάνεις πολύ πιο πέρα από την Βασιλεία των Ουρανών, στον Δημιουργό της, μέσω της Φωνής Του την οποία έχει εξασφαλίσει  ως μέρος δικό σου.
6. Να χαίρεσαι, λοιπόν, που από μόνος σου δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Δεν προέρχεσαι από σένα. Αυτός από τον Οποίο είσαι θέλει την δύναμη και την δόξα για σένα, με τις οποίες μπορείς τέλεια να εκπληρώσεις την Ιερή Του Θέληση για σένα όταν την αποδεχτείς για τον εαυτό σου. Αυτός δεν έχει αποσύρει τα δώρα Του από σένα, αλλά εσύ πιστεύεις ότι τα έχεις αποσύρει από Αυτόν. Μην αφήνεις κανέναν Υιό του Θεού να παραμένει κρυμμένος για χάρη του Ονόματος Εκείνου, διότι το Όνομά του είναι δικό σου.
7. Η Βίβλος λέγει, «Ο Λόγος (ή η σκέψη) έγινε σάρκα.» Μιλώντας  κυριολεκτικά αυτό είναι αδύνατον, εφόσον φαίνεται να εμπλέκει την μετάφραση ενός επιπέδου πραγματικότητας σε κάποια άλλη. Τα διαφορετικά επίπεδα πραγματικότητας υπάρχουν μόνο φαινομενικά, ακριβώς όπως και τα διαφορετικά επίπεδα των θαυμάτων. Η σκέψη δεν μπορεί να γίνει σάρκα παρά μόνο με την πίστη, εφόσον η σκέψη δεν είναι σωματική. Εν τούτοις, η σκέψη είναι επικοινωνία, για την οποία μπορεί το σώμα να χρησιμοποιηθεί. Αυτή είναι η μόνη φυσιολογική χρήση του. Το να χρησιμοποιείς το σώμα μη φυσιολογικά σημαίνει ότι χάνεις από μπροστά σου τον σκοπό του Αγίου Πνεύματος, κι έτσι συγχέεις τον στόχο των μαθημάτων Του.
8. Δεν υπάρχει τίποτα πιο απογοητευτικό για έναν μαθητή όσο κάποια μαθήματα που δεν μπορεί να μάθει. Η αίσθηση της επάρκειας του δοκιμάζεται και στενοχωριέται. Το να βρίσκεσαι αντιμέτωπος με μια αδύνατη μαθησιακή κατάσταση είναι το πιο θλιβερό πράγμα στον κόσμο. Μάλιστα, αυτός είναι και ο τελικός λόγος που και  ο ίδιος ο κόσμος είναι καταθλιπτικός. Τα μαθήματα του Αγίου Πνεύματος ποτέ δεν προκαλούν κατάθλιψη, διότι είναι μαθήματα χαράς. Όποτε η αντίδραση σου στην μάθηση είναι η κατάθλιψη, αυτό συμβαίνει επειδή έχει χαθεί από μπροστά σου ο αληθινός στόχος των μαθημάτων.
9.  Σε αυτό τον κόσμο, ούτε καν το σώμα δεν γίνεται αντιληπτό ως ολοκληρωμένο. Ο σκοπός του γίνεται αντιληπτός ως θρυμματισμένος σε πολλές λειτουργίες με μικρή ή και καθόλου σχέση η μία με την άλλη, έτσι ώστε φαίνεται πως κυβερνάται από το χάος. Όταν καθοδηγείται από το εγώ, όντως κυβερνάται από το χάος. Όταν όμως καθοδηγείται από το Άγιο Πνεύμα, δεν συμβαίνει αυτό. Γίνεται ένα μέσον με το οποίο εκείνο το μέρος του νου που προσπάθησες να διαχωρίσεις από το πνεύμα μπορεί να ξεπεράσει τις διαστρεβλώσεις του και να επανέλθει στο πνεύμα. Ο ναός του εγώ γίνεται, λοιπόν, ναός του Αγίου Πνεύματος, όπου η αφοσίωση σε Αυτόν αντικαθιστά την αφοσίωση στο εγώ. Κατ’ αυτή την έννοια το σώμα γίνεται ένα ναός προς τον Θεό ∙ η Φωνή Του ενοικεί σε αυτό κατευθύνοντας την χρήση στην οποία έχει τεθεί.
10. Η θεραπεία είναι το αποτέλεσμα της χρησιμοποίησης του σώματος αποκλειστικά για επικοινωνία. Εφόσον αυτό είναι το φυσιολογικό, θεραπεύει ολοκληρώνοντας, πράγμα το οποίο είναι επίσης φυσιολογικό. Ολόκληρος ο νους είναι ολοκληρωμένος, και η πίστη ότι μέρος από αυτόν είναι σωματικό, ή όχι νους, είναι μια αποσπασματική ή αρρωστημένη ερμηνεία. Ο νους δεν μπορεί να γίνει σωματικός, αλλά μπορεί να εκδηλωθεί μέσα από το σώμα αν το χρησιμοποιήσει για να διευρυνθεί. Όταν απλώνεται προς τα έξω, ο νους επεκτείνει τον εαυτό του. Δεν σταματά στο σώμα, διότι αν κάνει κάτι τέτοιο εμποδίζεται ο σκοπός του. Ένας νους που έχει μπλοκαριστεί, έχει επιτρέψει στον εαυτό του να είναι ευάλωτος σε επίθεση, διότι έχει στραφεί εναντίον του εαυτού του.
11. Η αφαίρεση των εμποδίων, λοιπόν, είναι ο μόνος τρόπος που εγγυάται την βοήθεια και την θεραπεία. Η βοήθεια και η θεραπεία είναι οι φυσιολογικές εκφράσεις ενός νου που λειτουργεί μέσα από το σώμα, αλλά όχι μέσα σε αυτό. Αν ο νους πιστεύει ότι στόχος του είναι το σώμα, τότε θα διαστρεβλώνει την δική του αντίληψη για το σώμα, και εμποδίζοντας την δική του επέκταση πέρα από αυτό, θα προκαλέσει  ασθένεια ενθαρρύνοντας  τον διαχωρισμό. Η αντίληψη του σώματος ως ξεχωριστή οντότητα δεν γίνεται παρά να υποθάλψει  την ασθένεια, διότι αυτό δεν είναι αληθεια. Ένα μέσον επικοινωνίας χάνει την χρησιμότητά του αν χρησιμοποιηθεί για οτιδήποτε άλλο. Αν χρησιμοποιείς ένα μέσον επικοινωνίας ως μέσον επίθεσης, τότε γίνεται μια προφανής σύγχυση για τον  σκοπό του.
12. Το να επικοινωνείς σημαίνει να ενώνεις και το να επιτίθεσαι σημαίνει να διαχωρίζεις. Πως μπορείς να κάνεις και τα δύο με το ίδιο πράγμα συγχρόνως και να μην υποφέρεις; Η αντίληψη του σώματος μπορεί να ενοποιηθεί μόνο κάτω από ένα σκοπό. Αυτό απελευθερώνει το νου από τον πειρασμό να βλέπει το σώμα κάτω από πολλά πρίσματα οπτικής, και το παραδίδει ολοκληρωτικά στο Ένα Φως στο οποίο μπορεί πραγματικά να γίνει κατανοητό. Το να συγχέεις ένα μαθησιακό εργαλείο με τον στόχο των μαθημάτων είναι μια θεμελιώδης σύγχυση που εμποδίζει την κατανόηση και των δύο. Η μάθηση πρέπει να οδηγεί πέρα από το σώμα προς την επαναφορά της δύναμης του νου μέσα σε αυτό. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν ο νους επεκτείνεται προς άλλους νόες, και δεν συγκρατείται στην επέκτασή του. Αυτή η συγκράτηση είναι η αιτία όλων των ασθενειών, διότι η λειτουργία του νου είναι μόνο η επέκταση.
13. Το αντίθετο της χαράς είναι η θλίψη. Όταν η μάθησή σου προωθεί την θλίψη αντί για την χαρά, τότε δεν μπορεί να ακούσεις  τον χαρμόσυνο Διδάσκαλο του Θεού και να μάθεις τα δικά Του μαθήματα. Το να βλέπεις το σώμα ως οτιδήποτε άλλο εκτός από ένα μέσον επικοινωνίας σημαίνει ότι περιορίζεις το νου σου και βλάπτεις τον εαυτό σου. Επομένως η υγεία δεν είναι τίποτα άλλο από ένας ενοποιημένος σκοπός. Αν το σώμα τίθεται κάτω από τον σκοπό του νου, γίνεται ολοκληρωμένο διότι ο σκοπός του νου είναι ένας. Την επίθεση σαν σκοπό του σώματος μπορεί μόνο να την υποθέσει κανείς  διότι ξεχωριστά από το νου το σώμα δεν έχει κανέναν απολύτως σκοπό.
14. Εσύ δεν περιορίζεσαι από το σώμα, και η σκέψη δεν μπορεί να γίνει σάρκα. Όμως ο νους μπορεί να εκδηλωθεί μέσα από το σώμα αν πάει πέρα από αυτό και δεν το ερμηνεύει ως περιορισμό. Όποτε βλέπεις κάποιον άλλο ως περιορισμένο σε σώμα ή από το σώμα, τότε επιβάλλεις αυτόν τον περιορισμό στον εαυτό σου. Είσαι πρόθυμος να το δεχτείς αυτό, όταν ο μοναδικός  σου σκοπός  στην μάθηση θα πρέπει να είναι το πώς να διαφύγεις από τους περιορισμούς; Το να αντιλαμβάνεσαι το σώμα ως μέσον επίθεσης και το να πιστεύεις ότι αυτό θα μπορούσε να έχει σαν αποτέλεσμα την χαρά, είναι μια ξεκάθαρη ένδειξη ενός αδύνατου μαθητή. Έχει δεχτεί ένα μαθησιακό στόχο σε προφανή αντίθεση με τον ενοποιημένο στόχο των μαθημάτων, έναν  στόχο που τον καθιστά ανίκανο  να δεχτεί τον σκοπό των μαθημάτων ως δικό του.
15. Η χαρά είναι ενοποιημένος σκοπός, και ο ενοποιημένος σκοπός είναι μόνο του Θεού. Όταν ο δικός σου σκοπός ενοποιείται γίνεται δικός Του. Αν πιστεύεις ότι μπορείς να παρέμβεις στον δικό Του σκοπό, χρειάζεσαι σωτηρία. Έχεις καταδικάσει τον εαυτό σου, όμως  η καταδίκη δεν είναι από τον Θεό. Άρα δεν είναι αληθινή. Ούτε και τα φαινομενικά της αποτελέσματα. Όταν βλέπεις έναν αδελφό ως σώμα, τον καταδικάζεις διότι έχεις καταδικάσει τον εαυτό σου. Όμως, αν κάθε καταδίκη είναι μη πραγματική, και πρέπει να είναι μη πραγματική εφόσον είναι μια μορφή επίθεσης, τότε δεν μπορεί να έχει κανένα αποτέλεσμα.
16. Μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να υποφέρει από φανταστικά αποτελέσματα από κάτι που δεν είναι πραγματικό. Απελευθέρωσε το νου σου από την πίστη ότι αυτό είναι δυνατό. Η μόνη σου ελπίδα για απελευθέρωση βρίσκεται στο ότι αυτό είναι εντελώς αδύνατον. Αλλά ποια άλλη ελπίδα θα ήθελες; Η ελευθερία από τις ψευδαισθήσεις βρίσκεται μόνο στο να μην τις πιστεύεις. Δεν υπάρχει επίθεση, αλλά υπάρχει απεριόριστη επικοινωνία κι επομένως απεριόριστη δύναμη και ολότητα. Η δύναμη της ολότητας είναι η επέκταση. Μην δεσμεύεις  την σκέψη σου μέσα σε αυτό τον κόσμο, και θα ανοίξεις το νου σου στην δημιουργία εν Θεώ.


ΜΑΘΗΜΑ 300 Μόνο μια στιγμή διαρκεί αυτός ο κόσμος.




ΜΑΘΗΜΑ 300

Μόνο μια στιγμή διαρκεί αυτός ο κόσμος.

Αυτή είναι μια σκέψη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να πει ότι ο θάνατος και η θλίψη είναι τα μόνα σίγουρα για όσους έρχονται εδώ, διότι οι χαρές τους φεύγουν  πριν τις κάνουν δικές τους, ούτε καν να τις γευτούν. Και όμως, αυτή είναι επίσης η ιδέα που δεν αφήνει λανθασμένες αντιλήψεις να μας κρατήσουν αιχμάλωτους, ούτε να αντιπροσωπεύσουν κάτι περισσότερο από ένα περαστικό σύννεφο σε ένα ουρανό αιώνια γαλήνιο. Και αυτή την γαλήνη αναζητούμε, ασυννέφιαστη, ολοφάνερη και σίγουρη, σήμερα.

Σήμερα, αναζητούμε τον ιερό Σου κόσμο. Διότι εμείς, οι αγαπημένοι Σου Υιοί, έχουμε χάσει για λίγο τον δρόμο μας. Αλλά ακούσαμε την Φωνή Σου, και μάθαμε ακριβώς τι να κάνουμε για να επανέλθουμε στον Ουρανό και στην αληθινή μας Ταυτότητα. Και δίνουμε τις ευχαριστίες μας σήμερα που ο κόσμος διαρκεί μόνο για μια στιγμή. Η θέλησή μας είναι να πάμε πέρα από αυτή την μικρή στιγμή, στην αιωνιότητα.


Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2018

ΜΑΘΗΜΑ 299 Μέσα μου διαμένει η αιώνια αγιότητα.




ΜΑΘΗΜΑ 299

Μέσα μου διαμένει η αιώνια αγιότητα.

Η αγιότητά μου είναι πολύ πέρα από την ικανότητα μου  να την καταλάβω ή να την γνωρίσω. Όμως ο Θεός, ο Πατέρας μου, που την δημιούργησε, αναγνωρίζει την αγιότητά μου ως δική Του. Η Θέλησή Μας, μαζί, την καταλαβαίνει. Και η Θέλησή Μας, μαζί, γνωρίζει ότι έτσι είναι.

Πατέρα, η αγιότητά μου δεν προέρχεται από μένα. Δεν είναι δική μου για να καταστραφεί από την αμαρτία. Δεν είναι δική μου για να υποφέρει από επίθεση. Οι ψευδαισθήσεις μπορεί να την κρύβουν, αλλά δεν μπορούν να σβήσουν την ακτινοβολία της, ούτε να θαμπώσουν το φως της. Στέκει για πάντα τέλεια και ανέγγιχτη. Μέσα σε αυτή όλα τα πράγματα θεραπεύονται, διότι παραμένουν έτσι όπως τα δημιούργησες Εσύ. Και εγώ μπορώ να γνωρίσω την αγιότητά μου. Διότι η Αγιότητα η Ίδια με δημιούργησε, και  μπορώ να γνωρίσω την Πηγή μου διότι είναι Θέλημά Σου να γίνεις γνωστός.

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2018

ΜΑΘΗΜΑ 298 Πατέρα, Σε αγαπώ, και αγαπώ και τον Υιό Σου.




ΜΑΘΗΜΑ 298

Πατέρα, Σε αγαπώ, και αγαπώ και τον Υιό Σου.

Η ευγνωμοσύνη μου επιτρέπει στην αγάπη μου να γίνει δεκτή χωρίς φόβο. Κι έτσι, επιτέλους επαναφέρομαι στην πραγματικότητά μου. Όλα όσα εισέβαλαν στην ιερή μου όραση η συγχώρεση τα παίρνει μακριά. Κι εγώ φτάνω κοντά στο τέλος των ανούσιων ταξιδιών, των παρανοϊκών σταδιοδρομιών και των τεχνητών αξιών. Στην θέση τους δέχομαι αυτό που ο Θεός ορίζει ως δικό μου, βέβαιος ότι μόνο με αυτό θα σωθώ∙  βέβαιος ότι περνώ μέσα από τον φόβο για να συναντήσω την Αγάπη μου.

Πατέρα, έρχομαι σε Σένα σήμερα, διότι δεν θέλω να ακολουθήσω τον δικό μου δρόμο, παρά μόνο τον δικό Σου. Εσύ είσαι δίπλα μου. Βέβαιος είναι ο δρόμος Σου. Κι εγώ είμαι ευγνώμων για τα ιερά Σου δώρα του ασφαλούς ιερού καταφύγιου, και της διαφυγής από όλα όσα επισκιάζουν την αγάπη μου για τον Θεό τον Πατέρα μου και τον άγιο Υιό Του.

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2018

Κεφάλαιο 8 ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΓΥΡΙΣΜΟΥ.VI. Ο Θησαυρός του Θεού





VIΟ Θησαυρός του Θεού

1.  Είμαστε η κοινή θέληση της Υιότητας , της οποίας η Ολότητα είναι για όλους. Αρχίζουμε το ταξίδι της επιστροφής ξεκινώντας μαζί, και συγκεντρώνουμε τους αδελφούς μας καθώς συνεχίζουμε μαζί. Κάθε όφελος στην δύναμη μας, προσφέρεται για όλους, έτσι ώστε να μπορέσουν να παραμερίσουν την αδυναμία τους και να προσθέσουν την δύναμή τους σ’ εμάς. Το καλωσόρισμα του Θεού μας περιμένει όλους μας, και Αυτός θα μας καλωσορίσει όπως σε καλωσορίζω εγώ. Μην ξεχνάς την Βασιλεία  του Θεού για οτιδήποτε από όσα έχει να σου προσφέρει αυτός ο κόσμος.
2. Ο κόσμος δεν μπορεί να προσθέσει τίποτα στην δύναμη και την δόξα του Θεού και των ιερών Υιών Του, αλλά μπορεί να τυφλώσει τους Υιούς προς τον Πατέρα, αν αυτοί τον κοιτούν. Δεν μπορείς να κοιτάς τον κόσμο και να γνωρίσεις τον Θεό. Μόνο το ένα  είναι αληθινό.  Έχω έρθει για να σου πω ότι η επιλογή για το ποιο είναι αληθινό  δεν είναι δική σου για να την κάνεις. Αν ήταν, θα είχες καταστρέψει τον εαυτό σου. Όμως ο Θεός δεν θέλησε την καταστροφή των δημιουργημάτων του, διότι τα έχει δημιουργήσει για την αιωνιότητα. Το Θέλημα  Του σε έχει σώσει, όχι από τον εαυτό σου αλλά από την ψευδαίσθηση του εαυτού σου. Σε έχει σώσει για τον εαυτό σου.
3. Ας δοξάσουμε Αυτόν τον Οποίο ο κόσμος αρνείται, διότι στο δικό Του Βασίλειο ο κόσμος δεν έχει καμιά δύναμη. Κανένα δημιούργημα του Θεού δεν μπορεί να βρει χαρά σε τίποτα άλλο εκτός από το αιώνιο∙ όχι επειδή είναι στερημένο από οτιδήποτε άλλο, αλλά επειδή τίποτα άλλο δεν είναι αντάξιό του. Ό,τι δημιουργεί ο Θεός και οι Υιοί Του είναι αιώνιο, και μέσα σ’ αυτό και αυτό μόνο είναι η χαρά τους.
4. Άκουσε την ιστορία του άσωτου Υιού, και μάθε ποιος είναι ο θησαυρός του Θεού και ο δικός σου. Αυτός ο υιός ενός στοργικού πατέρα έφυγε από το σπίτι του και θεώρησε ότι είχε κατασπαταλήσει τα πάντα για πράγματα χωρίς αξία εντελώς, παρόλο που τότε δεν καταλάβαινε την αναξιότητά τους. Ντρεπόταν να γυρίσει στον πατέρα του, διότι νόμιζε ότι τον είχε πληγώσει. Εν τούτοις, όταν ήρθε σπίτι του ο πατέρας του τον υποδέχτηκε με χαρά, διότι ο υιός ο ίδιος ήταν ο θησαυρός του πατέρα του. Δεν ήθελε τίποτα άλλο.
5. Ο Θεός θέλει μόνο τον Υιό Του διότι ο Υιός Του είναι ο μόνος θησαυρός Του. Εσύ θέλεις τις δημιουργίες σου όπως Αυτός θέλει τις δικές Του. Οι δημιουργίες σου είναι το δώρο σου προς την Αγία Τριάδα, δημιουργημένες με ευγνωμοσύνη για την δική σου δημιουργία. Δεν σε εγκαταλείπουν περισσότερο από ότι εσύ εγκατέλειψες τον Δημιουργό σου, παρά επεκτείνουν την δημιουργία σου όπως ο Θεός επέκτεινε τον Εαυτό Του σε σένα. Είναι δυνατόν οι δημιουργίες του Θεού να βρίσκουν χαρά σε αυτό που δεν είναι πραγματικό; Και τι είναι  πραγματικό εκτός από τις δημιουργίες του Θεού και εκείνες που είναι δημιουργημένες σαν τις δικές Του; Οι δικές σου δημιουργίες σε αγαπούν όπως εσύ αγαπάς τον Πατέρα σου για το δώρο της δημιουργίας. Δεν υπάρχει άλλο δώρο που να είναι αιώνιο, άρα δεν υπάρχει άλλο δώρο που να είναι αληθινό. Πως, λοιπόν, είναι δυνατόν να δέχεσαι οτιδήποτε άλλο ή να δίνεις κάτι άλλο, και να περιμένεις χαρά σε ανταπόδοση; Και τι άλλο εκτός από την χαρά είναι αυτό που θα ήθελες; Δεν έφτιαξες εσύ τον εαυτό σου ούτε και την λειτουργία σου. Εσύ έφτιαξες μόνο την απόφαση να είναι ανάξιος και για τα δύο. Παρόλα αυτά δεν μπορείς εσύ να κάνεις τον εαυτό σου ανάξιο διότι είσαι ο θησαυρός του Θεού, και αυτό στο οποίο Αυτός δίνει αξία είναι πολύτιμο. Η αξία του δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, διότι η αξία του βρίσκεται στο ότι ο Θεός μοιράζεται τον Εαυτό Του με αυτό κι έτσι διασφαλίζει την αξία του για πάντα.
6. Η δική σου λειτουργία είναι να προσθέτεις στον θησαυρό του Θεού δημιουργώντας τον δικό σου. Η Θέλησή Του προς εσένα είναι η Θέλησή Του για εσένα. Αυτός δεν θα σου στερούσε την δημιουργία διότι η χαρά Του βρίσκεται σε αυτή. Δεν μπορείς να βρεις την χαρά παρά μόνο όπως την βρίσκει ο Θεός. Η χαρά Του γεννήθηκε όταν σε δημιούργησε, και επεκτείνει την Πατρότητά του σε σένα έτσι ώστε να μπορέσεις κι εσύ να επεκτείνεις τον εαυτό σου όπως Αυτός. Δεν το καταλαβαίνεις αυτό διότι δεν Τον καταλαβαίνεις. Κανένας που δεν δέχεται την λειτουργία του δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι, και κανένας δεν μπορεί να δεχτεί την λειτουργία του παρά μόνο αν γνωρίζει τι είναι ο ίδιος. Η δημιουργία είναι η Θέληση του Θεού. Η Θέλησή Του σε δημιούργησε για να δημιουργείς. Η θέλησή σου δεν δημιουργήθηκε ξέχωρα από την δική του, άρα πρέπει να βούλεσαι όπως βούλεται Αυτός.
7. Μια «απρόθυμη θέληση» δεν σημαίνει τίποτα, εφόσον είναι μια αντίφαση όρων που στην πραγματικότητα δεν σημαίνει τίποτα. Όταν νομίζεις ότι είσαι απρόθυμος να βούλεσαι μαζί με τον Θεό, τότε δεν σκέφτεσαι. Η Θέληση του Θεού είναι Σκέψη. Δεν γίνεται να μπορεί να αντικρουστεί από σκέψη. Ο Θεός δεν αντικρούει τον Εαυτό Του, και οι Υιοί Του, που είναι σαν Αυτόν, δεν μπορούν να αντικρούουν τον εαυτό τους ούτε και τον Ίδιο. Εν τούτοις, η σκέψη τους είναι τόσο ισχυρή, ώστε μπορούν ακόμα και να φυλακίσουν τον νου του Υιού του Θεού, αν το επιλέξουν. Αυτή η επιλογή κάνει πραγματικά την λειτουργία του Υιού άγνωστη στον ίδιο, αλλά ποτέ στον Δημιουργό του. Και αφού δεν είναι άγνωστη στον Δημιουργό του, είναι εν δυνάμει για πάντα γνωστή και σε αυτόν.
8. Δεν υπάρχει παρά μόνο ένα ερώτημα που θα έπρεπε να κάνεις στον εαυτό σου∙ «Θέλω να γνωρίσω την Θέληση του Πατέρα μου για μένα;» Αυτός δεν θα την κρύψει. Μου την έχει αποκαλύψει διότι Του την ζήτησα, και έμαθα τι είχε ήδη δώσει. Η λειτουργία μας είναι να δουλεύουμε μαζί, διότι χωριστά δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε καθόλου. Ολόκληρη η δύναμη του Υιού του Θεού βρίσκεται μέσα σε όλους μας, αλλά σε κανέναν από εμάς ξεχωριστά. Ο Θεός δεν θέλει να είμαστε μόνοι διότι ούτε Αυτός δεν θέλει να είναι μόνος. Γι αυτό δημιούργησε τον Υιό Του, και του έδωσε την δύναμη να δημιουργεί μαζί Του. Οι δημιουργίες μας είναι τόσο ιερές όσο εμείς, και εμείς είμαστε οι Υιοί του Θεού του Ίδιου τόσο ιεροί όσο και Αυτός. Μέσα από τις δημιουργίες μας επεκτείνουμε την αγάπη μας, κι έτσι αυξάνουμε την χαρά της Αγίας Τριάδας. Δεν το καταλαβαίνεις αυτό, διότι εσύ που είσαι ο θησαυρός του Ίδιου του Θεού δεν θεωρείς τον εαυτό σου πολύτιμο. Εφόσον έχεις αυτή την πίστη, δεν μπορείς να καταλάβεις τίποτα.
9. Μοιράζομαι με τον Θεό την γνώση της αξίας που σου έχει δώσει. Η αφοσίωση μου σε σένα δίνεται  από Αυτόν, εφόσον γεννήθηκε από την γνώση του εαυτού μου και Εκείνου. Δεν μπορούμε να χωριστούμε. Αυτούς που ο Θεός ένωσε δεν γίνεται να διαχωριστούν, και ο Θεός έχει ενώσει όλους τους Υιούς Του με τον Εαυτό Του. Είναι δυνατόν να είσαι διαχωρισμένος από την ζωή και την  ύπαρξή σου; Το ταξίδι σου προς τον Θεό είναι απλά η αφύπνιση της γνώσης του που βρίσκεσαι πάντα  και του τι είσαι παντοτινά. Είναι ένα ταξίδι δίχως απόσταση προς ένα στόχο που δεν έχει αλλάξει ποτέ. Η αλήθεια μπορεί μόνο να βιωθεί. Δεν μπορεί να περιγραφεί και δεν μπορεί να εξηγηθεί. Εγώ μπορώ να σε κάνω να γνωρίσεις τις συνθήκες της αλήθειας, αλλά το βίωμα είναι από τον Θεό. Μαζί μπορούμε να γνωρίσουμε τις συνθήκες της, αλλά η αλήθεια μόνη της θα ανατείλει σε σένα.
10. Αυτό που ο Θεός έχει θελήσει για σένα είναι δικό σου. Αυτός έχει δώσει την Θέλησή Του στον θησαυρό Του, και Αυτή (η Θέληση)είναι ο δικός του θησαυρός. Η καρδιά σου βρίσκεται εκεί όπου είναι ο θησαυρός σου, όπως  και η δική Του. Εσύ που είσαι ο αγαπημένος του Θεού είσαι απόλυτα ευλογημένος. Μάθε το αυτό από μένα, και ελευθέρωσε την ιερή θέληση όλων  εκείνων που είναι το ίδιο ευλογημένοι όπως εσύ.

ΜΑΘΗΜΑ 297 Η συγχώρεση είναι το μόνο δώρο που δίνω.




ΜΑΘΗΜΑ 297

Η συγχώρεση είναι το μόνο δώρο που δίνω.

Η συγχώρεση είναι το μόνο δώρο που δίνω, διότι είναι το μόνο δώρο που θέλω. Και ό,τι δίνω το δίνω στον εαυτό μου. Αυτή είναι η απλή συνταγή της σωτηρίας, κι εγώ, που θέλω να σωθώ, θα ήθελα να την κάνω δική μου, να είναι ο τρόπος που ζω μέσα σε ένα κόσμο που χρειάζεται σωτηρία, και που θα σωθεί καθώς δέχομαι την Επανόρθωση για τον εαυτό μου.

Πατέρα, πόσο βέβαιοι είναι οι τρόποι Σου ∙ πόσο σίγουρη είναι η τελική τους έκβαση, και πόσο πιστά είναι καθορισμένο κάθε βήμα μου στην σωτηρία, και εκπληρωμένο από την χάρη Σου. Σε ευχαριστώ για τα αιώνια δώρα Σου, και Σε ευχαριστώ για την Ταυτότητά μου.

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2018

ΜΑΘΗΜΑ 296 Το Άγιο Πνεύμα μιλά μέσα από μένα σήμερα.




ΜΑΘΗΜΑ 296

Το Άγιο Πνεύμα μιλά μέσα από μένα σήμερα.

Το Άγιο Πνεύμα χρειάζεται την φωνή μου σήμερα, έτσι ώστε όλος ο κόσμος να μπορέσει ν’ αφουγκραστεί την Φωνή Σου, και ν’ ακούσει το Λόγο Σου μέσα από μένα. Είμαι αποφασισμένος να Σε αφήσω να μιλάς μέσα από μένα, διότι δεν θέλω να χρησιμοποιώ άλλα λόγια από τα δικά Σου, ούτε να έχω άλλες σκέψεις ξεχωριστές από τις δικές Σου, γιατί μόνο ό,τι είναι από Σένα είναι αληθινό. Θέλω να γίνω ο σωτήρας του κόσμου που έφτιαξα. Γιατί αφού τον καταδίκασα θέλω τώρα να τον απελευθερώσω, έτσι ώστε να βρω διαφυγή, και ν’ ακούσω τον Λόγο που η Αγία σου Φωνή μου λέει σήμερα.

Σήμερα διδάσκουμε αυτό που θέλουμε να μάθουμε, μόνο αυτό. Κι έτσι ο μαθησιακός μας στόχος γίνεται ξεκάθαρος, και μπορούμε εύκολα να τον φτάσουμε και να τον πετύχουμε. Πόσο χαρούμενα το Άγιο Πνεύμα έρχεται να μας διασώσει σήμερα από την κόλαση, όταν αφήσουμε την διδασκαλία Του να πείσει τον κόσμο, μέσα από εμάς, ν’ αναζητήσει και να βρει το εύκολο μονοπάτι προς τον Θεό.

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2018

ΜΑΘΗΜΑ 295 Το Άγιο Πνεύμα κοιτάζει μέσα από μένα σήμερα.




ΜΑΘΗΜΑ 295

Το Άγιο Πνεύμα κοιτάζει μέσα από μένα σήμερα.

Ο Χριστός ζητά να μπορέσει να χρησιμοποιήσει τα μάτια μου σήμερα, και έτσι να λυτρώσει τον κόσμο. Ζητά αυτό το δώρο ώστε να μπορέσει να μου προσφέρει ειρήνη του νου, και ν’ απομακρύνει όλο τον τρόμο και τον πόνο. Και καθώς απομακρύνονται από μένα, τα όνειρα που φαίνονταν πως είχαν εγκατασταθεί πάνω στον κόσμο, φεύγουν. Η λύτρωση πρέπει να είναι μία. Καθώς σώζομαι εγώ, ο κόσμος σώζεται μαζί μου. Γιατί όλοι μας πρέπει να σωθούμε μαζί. Ο φόβος εμφανίζεται σε πολλές μορφές, η αγάπη όμως είναι μία.

Πατέρα μου, ο Χριστός έχει ζητήσει ένα δώρο από μένα, ένα δώρο που το δίνω για να μου δοθεί. Βοήθησέ με να χρησιμοποιήσω τα μάτια του Χριστού σήμερα, και έτσι να επιτρέψω στην Αγάπη του Αγίου Πνεύματος να ευλογεί όλα τα πράγματα που κοιτάζω σήμερα, έτσι ώστε η γεμάτη συγχώρεση Αγάπη Του να μπορέσει να αναπαυθεί επάνω μου.


Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2018

ΜΑΘΗΜΑ 294 Το σώμα μου είναι ένα απόλυτα ουδέτερο πράγμα.




ΜΑΘΗΜΑ 294

Το σώμα μου είναι ένα απόλυτα ουδέτερο πράγμα.

Είμαι ένας Υιός σου Θεού. Γίνεται, λοιπόν, να είμαι και κάτι άλλο; Δημιούργησε ο Θεός το θνητό και το φθαρτό; Τι χρησιμεύει στον αγαπημένο Υιό του Θεού αυτό που πρέπει να πεθάνει; Και όμως, ένα ουδέτερο πράγμα δεν βλέπει τον θάνατο, διότι εκεί δεν επενδύονται σκέψεις φόβου, ούτε έχει την ικανότητα να περιγελά την αγάπη. Η ουδετερότητά του το προστατεύει, όσο χρησιμεύει σε κάτι. Και έπειτα, άνευ σκοπού, αφήνεται κατά μέρος. Δεν είναι ούτε άρρωστο ούτε γέρικο ούτε πληγωμένο. Απλά, μην έχοντας καμία λειτουργία, δεν χρειάζεται και αποβάλλεται. Ας μην το βλέπω σαν κάτι περισσότερο από αυτό σήμερα ∙ ως χρήσιμο για κάποιο διάστημα και σε καλή κατάσταση να υπηρετεί, να κρατά την χρησιμότητά του όσο μπορεί να υπηρετεί, και έπειτα να αντικαθίσταται με κάτι σπουδαιότερο.

Το σώμα μου, Πατέρα, δεν μπορεί να είναι ο Υιός Σου. Και ό,τι δεν έχει δημιουργηθεί, δεν μπορεί να είναι ούτε αμαρτωλό ούτε αναμάρτητο, ούτε καλό ούτε κακό. Ας χρησιμοποιήσω, λοιπόν, αυτό το όνειρο για να βοηθήσω το σχέδιό Σου ώστε να ξυπνήσουμε από όλα τα όνειρα που φτιάξαμε.

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2018

Κεφάλαιο 8 ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΓΥΡΙΣΜΟΥ. V. Η Αδιαίρετη Θέληση της Υιότητας



V. Η Αδιαίρετη Θέληση της Υιότητας

1. Είναι δυνατόν να είσαι χωρισμένος από την ταυτότητά σου και να είσαι γαλήνιος; Ο διαχωρισμός  δεν είναι λύση∙ είναι αυταπάτη. Αυτοί που έχουν αυταπάτες πιστεύουν ότι η αλήθεια θα τους επιτεθεί, και δεν την αναγνωρίζουν διότι προτιμούν την αυταπάτη. Κρίνοντας την αλήθεια ως κάτι που δεν το θέλουν, αντιλαμβάνονται ψευδαισθήσεις που μπλοκάρουν την γνώση. Βοήθησέ τους προσφέροντάς τους τον ενοποιημένο νου σου για χάρη τους, όπως εγώ σου προσφέρω τον δικό μου για χάρη σου. Από μόνοι μας δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, αλλά μαζί οι νόες μας συγχωνεύονται σε κάτι του οποίου η δύναμη είναι πολύ πιο πέρα από την δύναμη των ξεχωριστών τμημάτων του. Με το να μην είναι διαχωρισμένος, ο Νους του Θεού εδραιώνεται μέσα στον δικό μας σαν δικός μας. Αυτός ο Νους είναι αήττητος διότι είναι αδιαίρετος.
2. Η αδιαίρετη θέληση της Υιότητας είναι ο τέλειος δημιουργός, εφόσον βρίσκεται σε απόλυτη ομοιότητα με τον Θεό, του Οποίου είναι η Θέληση. Δεν γίνεται να εξαιρεθείς από αυτή αν θέλεις να καταλάβεις τι είναι αυτή και τι είσαι εσύ. Όταν πιστεύεις ότι η θέλησή σου είναι ξεχωριστή από την δική μου, τότε εξαιρείς τον εαυτό σου από την Θέληση του Θεού η οποία είναι εσύ ο ίδιος. Εν τούτοις, το να θεραπεύεις εξακολουθεί να σημαίνει ότι ολοκληρώνεις. Επομένως, το να θεραπεύεις είναι να ενώνεσαι με εκείνους που είναι σαν εσένα, επειδή όταν αντιλαμβάνεσαι αυτή την ομοιότητα σημαίνει ότι αναγνωρίζεις τον Πατέρα. Αν η τελειότητα  σου είναι σε Αυτόν και μόνο σε Αυτόν, πως είναι δυνατόν να το γνωρίζεις χωρίς να Τον αναγνωρίζεις ; Η αναγνώριση του Θεού είναι η αναγνώριση του εαυτού σου. Δεν υπάρχει διαχωρισμός από τον Θεό και την δημιουργία Του. Θα το συνειδητοποιήσεις αυτό όταν καταλάβεις ότι δεν υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στην θέλησή σου και την δική μου. Άφησε την Αγάπη του Θεού να λάμψει επάνω σου με το να με αποδεχθείς. Η πραγματικότητά μου είναι δική σου και δική Του.  Ενώνοντας το νου σου με τον δικό μου δηλώνεις την επίγνωση σου ότι η Θέληση του Θεού είναι Μία.
3.  Η Ενότητα του Θεού και η δική μας δεν είναι διαχωρισμένες διότι η Ενότητά Του περιλαμβάνει και την δική μας. Όταν ενώνεσαι με μένα σημαίνει ότι αποκαθιστάς την δύναμή Του σε σένα διότι την μοιραζόμαστε. Σου προσφέρω μόνο την αναγνώριση της δικής Του δύναμης μέσα σου, αλλά σε αυτό βρίσκεται όλη η αλήθεια. Καθώς ενωνόμαστε, ενωνόμαστε μαζί Του. Δόξα στην ένωση του Θεού και των ιερών Του Υιών! Όλη η δόξα είναι σ’ Αυτούς διότι είναι ενωμένοι. Τα θαύματα που κάνουμε φέρνουν μαρτυρίες της Θέλησης του Πατέρα για τον Υιό Του, και της χαράς  που παίρνουμε όταν ενωνόμαστε με το Θέλημα του για εμάς.
4.  Όταν ενώνεσαι μαζί μου ενώνεσαι χωρίς το εγώ, διότι εγώ έχω αποκηρύξει το εγώ στον εαυτό μου κι επομένως δεν μπορώ να ενωθώ με το δικό σου. Η ένωσή μας, λοιπόν, είναι ο τρόπος να αποκηρύξεις το εγώ μέσα σου. Η αλήθεια και στους δυο μας είναι πέρα από το εγώ. Η επιτυχία μας στην υπέρβαση του εγώ είναι εγγυημένη από τον Θεό, κι εγώ μοιράζομαι αυτή την βεβαιότητα και για τους δυο μας και για όλους μας. Φέρνω την ειρήνη του Θεού πίσω σε όλα τα παιδιά Του διότι την έλαβα από Αυτόν για όλους μας. Τίποτα δεν μπορεί να επικρατήσει ενάντια στην ενωμένη θέλησή μας διότι τίποτα δεν μπορεί να επικρατήσει ενάντια στην Θέληση του Θεού.
5.  Θα ήθελες να ξέρεις το Θέλημα του Θεού για σένα; Ζήτησέ το από μένα που το γνωρίζω και θα το μάθεις. Δεν θα σου αρνηθώ τίποτα, όπως και ο Θεός δεν μου αρνιέται τίποτα. Δικό μας είναι απλά το ταξίδι του γυρισμού προς τον Θεό ο Οποίος είναι το σπίτι μας. Όποτε εισβάλει ο φόβος οπουδήποτε στον δρόμο προς την ειρήνη, αυτό γίνεται διότι το εγώ έχει επιχειρήσει να έρθει στο ταξίδι μαζί μας και δεν μπορεί να το κάνει. Το εγώ  εξαγριώνεται νιώθοντας την ήττα, βλέπει απόρριψη και γίνεται εκδικητικό. Είσαι άτρωτος απέναντι στην  εκδίκησή του επειδή είμαι μαζί σου. Σε αυτό το ταξίδι με έχεις επιλέξει σαν σύντροφό σου αντί για το εγώ. Μην επιχειρείς όμως να κρατηθείς και από τους δύο, γιατί θα παίρνεις  διαφορετικές κατευθύνσεις και θα χάσεις τον δρόμο .
6. Ο δρόμος του εγώ δεν είναι δικός μου, όπως επίσης δεν είναι και δικός σου. Το Άγιο Πνεύμα έχει μια κατεύθυνση για όλους τους νόες, και αυτή που με δίδαξε είναι η δική σου. Ας μην χάσουμε από τα μάτια μας την καθοδήγηση Του εξαιτίας των ψευδαισθήσεων, διότι μόνο οι ψευδαισθήσεις κάποιας άλλης καθοδήγησης μπορούν να συγκαλύψουν αυτή για την οποία η Φωνή του Θεού μιλά σε όλους μας. Ποτέ μην παραχωρήσεις στο εγώ την δύναμη να αναμιχθεί στο ταξίδι. Δεν έχει καμία δύναμη, διότι το ταξίδι είναι ο δρόμος προς αυτό που είναι αληθινό. Άφησε πίσω σου όλες τις ψευδαισθήσεις, και προσπέρασε  κάθε προσπάθεια του εγώ να σε καθυστερήσει. Πιάσε, λοιπόν,  το χέρι μου διότι θέλεις να ξεπεράσεις το εγώ. Η δύναμή μου ποτέ δεν θα σου λείψει, κι αν επιλέξεις να την μοιραστείς θα τα καταφέρεις. Την δίνω πρόθυμα και με χαρά, επειδή σε χρειάζομαι όσο με χρειάζεσαι κι εσύ.


ΜΑΘΗΜΑ 293 Όλος ο φόβος βρίσκεται στο παρελθόν και μόνο η αγάπη είναι εδώ.



ΜΑΘΗΜΑ 293

Όλος ο φόβος βρίσκεται στο παρελθόν και μόνο η αγάπη είναι εδώ.

Όλος ο φόβος βρίσκεται στο παρελθόν, διότι η πηγή του έχει φύγει, και όλες οι σκέψεις του έχουν φύγει μαζί της. Η αγάπη παραμένει η μόνη παρούσα κατάσταση , της οποίας η Πηγή βρίσκεται εδώ παντοτινά. Μπορεί ο κόσμος ποτέ να φανεί φωτεινός και καθαρός και ασφαλής και ευχάριστος, με όλα αυτά τα λάθη από το παρελθόν μου να τον καταπιέζουν, και να δείχνουν όλες τις παραμορφωτικές μορφές του φόβου; Και όμως, στο παρόν η αγάπη είναι ολοφάνερη, και οι επιδράσεις της προφανείς. Όλος ο κόσμος λάμπει με την αντανάκλαση του ιερού της φωτός, και εγώ απολαμβάνω επιτέλους ένα κόσμο συγχωρεμένο.

Πατέρα, σήμερα ας μην διαφεύγει από την όρασή μου ο ιερός Σου κόσμος. Ούτε τα αυτιά μου να κωφεύουν σε όλους του ύμνους ευγνωμοσύνης που ο κόσμος τραγουδά κάτω από τους ήχους του φόβου. Υπάρχει ένας αληθινός κόσμος που το παρόν κρατά ασφαλή από όλα τα λάθη του παρελθόντος. Και θέλω να δω μόνο αυτόν τον κόσμο μπροστά στα μάτια μου σήμερα.

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2018

ΜΑΘΗΜΑ 292 Μια ευτυχής έκβαση σε όλα τα πράγματα είναι βέβαιη.


ΜΑΘΗΜΑ 292

Μια ευτυχής έκβαση σε όλα τα πράγματα είναι βέβαιη.

Οι υποσχέσεις του Θεού δεν κάνουν εξαιρέσεις. Και Αυτός εγγυάται ότι μόνο η χαρά μπορεί να είναι η τελική έκβαση για τα πάντα. Όμως, από εμάς εξαρτάται πότε θα έρθει αυτή ∙ πόσο καιρό θα αφήνουμε μια ξένη θέληση να αντιτίθεται φαινομενικά στην δική Του. Και όσο θεωρούμε ότι αυτή η θέληση είναι πραγματική, δεν θα βρίσκουμε το τέλος που Εκείνος έχει ορίσει να είναι η έκβαση όλων των προβλημάτων που αντιλαμβανόμαστε, όλων των δοκιμασιών που βλέπουμε, και κάθε κατάστασης που αντιμετωπίζουμε. Και όμως, το τέλος είναι βέβαιο. Διότι η Θέληση του Θεού εκπληρώνεται και στην γη και στον Ουρανό. Θα αναζητήσουμε και θα βρούμε σύμφωνα με την θέληση Του, η οποία εγγυάται ότι εκπληρώνεται η δική μας θέληση.

Σε ευχαριστούμε, Πατέρα, για την εγγύησή Σου ότι μόνο ευτυχής έκβαση θα υπάρξει στο τέλος. Βοήθησέ μας να μην ανακατευόμαστε, και καθυστερούμε έτσι την ευτυχή έκβαση που Εσύ μας έχεις υποσχεθεί για κάθε πρόβλημα που νομίζουμε ότι αντιλαμβανόμαστε και για κάθε δοκιμασία που νομίζουμε ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε.

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2018

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ;ΜΑΘΗΜΑΤΑ 291-300




ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ;



1. Ο πραγματικός κόσμος είναι ένα σύμβολο, σαν τα υπόλοιπα που προσφέρει η αντίληψη. Ωστόσο, συμβολίζει αυτό που είναι αντίθετο με ό,τι έφτιαξες εσύ. Τον δικό σου κόσμο τον βλέπεις μέσα από τα μάτια του φόβου, και φέρνει πειστήρια του τρόμου στο νου σου. Ο πραγματικός κόσμος δεν μπορεί να γίνει αντιληπτός παρά μόνο μέσα από μάτια που ευλογεί η συγχώρεση, έτσι ώστε να δουν ένα κόσμο όπου ο τρόμος είναι αδύνατος, και δεν μπορούν να βρεθούν μαρτυρίες φόβου.

2. Ο πραγματικός κόσμος έχει μια αντισταθμιστική σκέψη για κάθε δυστυχισμένη σκέψη που αντανακλάται στον κόσμο σου ∙ μια σίγουρη διόρθωση για τα θεάματα του φόβου και τους ήχους της μάχης που περιέχει ο κόσμος σου. Ο πραγματικός κόσμος δείχνει ένα κόσμο που γίνεται ορατός διαφορετικά, μέσα από ήσυχη ματιά και με ειρηνικό νου. Τίποτα άλλο εκτός από ανάπαυση δεν βρίσκεται εδώ. Δεν ακούγονται κραυγές πόνου και θλίψης, διότι τίποτα άλλο δεν απομένει εδώ εκτός από την συγχώρεση. Και τα θεάματα είναι ευγενικά. Μόνο χαρούμενα θεάματα και ήχοι μπορούν να φτάσουν στο νου που έχει συγχωρήσει τον εαυτό του.

3. Τι ανάγκη έχει ένας τέτοιος νους για σκέψεις θανάτου, επίθεσης και φόνου; Τι άλλο μπορεί να αντιληφθεί ότι τον περιβάλλει εκτός από ασφάλεια, αγάπη και χαρά; Τι υπάρχει που θα μπορούσε να επιλέξει να καταδικάσει, και τι υπάρχει που να μπορούσε να κατακρίνει; Ο κόσμος που βλέπει προέρχεται από ένα νου που βρίσκεται σε ειρήνη με τον εαυτό του. Κανένας κίνδυνος δεν καραδοκεί σε τίποτα από ό,τι βλέπει, διότι είναι καλός, και μόνο καλοσύνη βλέπει.

4. Ο πραγματικός κόσμος είναι το σύμβολο ότι το όνειρο της αμαρτίας και της ενοχής έχει τελειώσει, και ο Υιός του Θεού δεν κοιμάται πια. Τα μάτια του που ξυπνούν αντιλαμβάνονται την αγνή αντανάκλαση της Αγάπης του Πατέρα του ∙ την βέβαιη υπόσχεση ότι έχει σωθεί. Ο πραγματικός κόσμος σηματοδοτεί το τέλος του χρόνου, διότι η αντίληψή του κάνει τον χρόνο άσκοπο.

5. Το Άγιο Πνεύμα δεν θα έχει ανάγκη τον χρόνο όταν έχει υπηρετήσει τον σκοπό Του. Τώρα περιμένει μόνο μια στιγμή ακόμα, ώστε ο Θεός να κάνει το τελικό Του βήμα, και ο χρόνος εξαφανίζεται, και παίρνει μαζί του και την αντίληψη καθώς φεύγει, αφήνοντας μόνο την αλήθεια να είναι ο εαυτός της. Εκείνη η στιγμή είναι ο στόχος μας, διότι περιέχει την ενθύμηση του Θεού. Και καθώς κοιτάμε ένα κόσμο που έχει συγχωρεθεί, Αυτός είναι που μας καλεί και έρχεται να μας πάρει σπίτι μας, θυμίζοντάς μας την Ταυτότητά μας που η συγχώρεση επανόρθωσε.

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...