Κυριακή 8 Απριλίου 2018

κεφαλαιο 3 Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ.ΙV.Σφάλμα και Εγώ



ΙV.Σφάλμα και Εγώ

1. Οι ικανότητες που έχεις τώρα είναι μόνο σκιές της πραγματικής σου δύναμης. Όλες σου οι τωρινές λειτουργίες είναι διαιρεμένες και επιδέχονται  αμφισβήτηση και αμφιβολία. Αυτό συμβαίνει διότι δεν είσαι βέβαιος για το πώς να τις χρησιμοποιήσεις, επομένως δεν είσαι ικανός για την γνώση. Ακόμα, δεν είσαι ικανός για την γνώση διότι ακόμα μπορείς να αντιλαμβάνεσαι χωρίς αγάπη. Η αντίληψη δεν υπήρχε πριν ο διαχωρισμός εισάγει διαβαθμίσεις, πτυχές και διαστήματα. Το πνεύμα δεν έχει επίπεδα, και όλη η σύγκρουση προκύπτει από την αντίληψη των επιπέδων. Μόνο τα Επίπεδα της Τριάδας μπορούν να έχουν ενότητα. Τα επίπεδα που έχουν δημιουργηθεί από τον διαχωρισμό δεν γίνεται παρά να συγκρούονται. Αυτό συμβαίνει διότι δεν έχουν νόημα το ένα για το άλλο.
2. Η συνειδητότητα, το επίπεδο αντίληψης, ήταν η πρώτη διάσπαση που εισήχθη μέσα στο νου μετά από τον διαχωρισμό, κάνοντας τον νου περισσότερο να αντιλαμβάνεται  παρά να δημιουργεί. Η συνειδητότητα πολύ σωστά ορίζεται ως τομέας του εγώ. Το εγώ είναι μια προσπάθεια του εσφαλμένου νου, να αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου έτσι όπως επιθυμείς να είσαι, αντί για το πως είσαι πραγματικά. Εν τούτοις, μπορείς να γνωρίζεις τον εαυτό σου μόνο έτσι όπως είναι πραγματικά, διότι αυτό είναι το μόνο για το οποίο μπορείς να είσαι βέβαιος. Όλα τα άλλα είναι υπό αμφισβήτηση.
3. Το εγώ είναι η όψη αμφισβήτησης του εαυτού μετά τον διαχωρισμό, που κατασκευάστηκε και δεν δημιουργήθηκε. Είναι ικανό να κάνει ερωτήσεις αλλά όχι να αντιλαμβάνεται ουσιαστικές απαντήσεις, διότι αυτές χρειάζονται γνώση που δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή. Επομένως, ο νους βρίσκεται σε σύγχυση, διότι μόνο η Ενότητα του νου δύναται να είναι χωρίς σύγχυση. Ένας διαχωρισμένος ή διχασμένος νους πρέπει να βρίσκεται σε σύγχυση. Είναι αναγκαστικά αβέβαιος για το ποιος είναι. Πρέπει να βρίσκεται σε σύγκρουση διότι βρίσκεται σε ασυμφωνία με τον εαυτό του. Αυτό κάνει τις πλευρές του ξένες την μία προς την άλλη, και αυτή είναι η ουσία της επιρρέπειας στον φόβο, κατά την οποία η επίθεση είναι πάντα δυνατή. Έχεις κάθε λόγο να νιώθεις φοβισμένος έτσι όπως αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου. Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορείς να ξεφύγεις από τον φόβο μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι δεν δημιούργησες εσύ τον εαυτό σου και ούτε θα μπορούσες. Ποτέ δεν θα μπορέσεις να κάνεις τις εσφαλμένες αντιλήψεις σου αληθινές, και η δημιουργία σου βρίσκεται πέρα από το σφάλμα σου. Γι αυτό πρέπει εν τέλει να επιλέξεις να θεραπεύσεις τον διαχωρισμό.
4. Την ορθή κατάσταση του νου δεν πρέπει να την συγχέεις με το νου που γνωρίζει, επειδή αυτή ισχύει μόνο στην ορθή αντίληψη. Μπορείς να βρίσκεσαι σε ορθή ή εσφαλμένη κατάσταση του νου, και ακόμα και αυτό υπόκειται σε διαβαθμίσεις, δείχνοντας καθαρά ότι δεν αφορούν την γνώση. Ο όρος «ορθή κατάσταση του νου» χρησιμοποιείται σωστά ως η διόρθωση για την «εσφαλμένη κατάσταση του νου», και εφαρμόζεται στην κατάσταση του νου που επιφέρει ακριβή αντίληψη. Η ορθή αντίληψη είναι προσανατολισμένη στα θαύματα διότι θεραπεύει την εσφαλμένη αντίληψη, και αυτό είναι πραγματικά ένα θαύμα σχετικά με  το πώς αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου.
5. Η αντίληψη πάντα περιλαμβάνει κάποια λανθασμένη χρήση του νου, διότι φέρνει το νου σε κατάσταση αβεβαιότητας. Ο νους είναι πολύ δραστήριος. Όταν επιλέγει να είναι διαχωρισμένος επιλέγει να αντιλαμβάνεται. Μέχρι τότε επιθυμεί μόνο να γνωρίζει. Έπειτα μπορεί μόνο να επιλέγει διφορούμενα, και ο μόνος τρόπος να βγει από την αμφιβολία είναι η καθαρή αντίληψη. Ο νους επιστρέφει στην σωστή του λειτουργία μόνο όταν επιθυμεί να γνωρίζει. Αυτό τον θέτει στην υπηρεσία του πνεύματος, όπου η αντίληψη μετατρέπεται. Ο νους επιλέγει να διχάζει τον εαυτό του όταν επιλέγει να φτιάξει τα δικά του επίπεδα. Αλλά δεν θα μπορούσε να διαχωριστεί ολοκληρωτικά από το πνεύμα, διότι από το πνεύμα αντλεί ολόκληρη την δύναμή του για να κατασκευάζει ή να δημιουργεί. Ακόμα και στην εσφαλμένη δημιουργία ο νους επιβεβαιώνει την Πηγή του, ειδάλλως θα σταματούσε να υπάρχει. Αυτό είναι αδύνατον, διότι ο νους ανήκει στο πνεύμα το οποίο δημιούργησε ο Θεός, και επομένως είναι αιώνιο.
6. Η ικανότητα να αντιλαμβάνεσαι έδωσε δυνατότητα «ύπαρξης» στο σώμα, διότι πρέπει να αντιλαμβάνεσαι κάτι και με κάτι. Αυτός είναι ο λόγος που η αντίληψη περιλαμβάνει μια ανταλλαγή ή ερμηνεία, που η γνώση δεν χρειάζεται. Η ερμηνευτική λειτουργία της αντίληψης, μια διαστρεβλωμένη μορφή δημιουργίας, σου επιτρέπει, λοιπόν, να ερμηνεύεις το σώμα ως εαυτό σου σε μια προσπάθεια να διαφύγεις από την σύγκρουση που έχεις προξενήσει. Το πνεύμα, το οποίο γνωρίζει, δεν θα μπορούσε να συμφιλιωθεί με αυτή την απώλεια δύναμης, διότι δεν είναι ικανό για το σκοτάδι. Αυτό καθιστά το πνεύμα σχεδόν απρόσιτο στο νου και απόλυτα απρόσιτο στο σώμα. Επομένως, το πνεύμα γίνεται αντιληπτό ως απειλή, διότι το φως καταργεί το σκοτάδι απλά δείχνοντας σου ότι δεν βρίσκεται εκεί. Η αλήθεια πάντα ξεπερνά το σφάλμα με αυτό τον τρόπο. Αυτό δεν μπορεί να γίνει μια ενεργητική  διαδικασία διόρθωσης διότι, όπως έχω ήδη τονίσει, η γνώση δεν πράττει τίποτα. Μπορεί να γίνει αντιληπτό ως επιτιθέμενος, αλλά δεν γίνεται να επιτεθεί. Αυτό που εσύ αντιλαμβάνεσαι ως επίθεση του, είναι η δική σου ακαθόριστη αναγνώριση ότι η γνώση πάντα μπορεί να επιστρέψει στην μνήμη σου, καθώς  ποτέ δεν έχει καταστραφεί.
7. Ο Θεός και οι δημιουργίες Του πάντα παραμένουν ασφαλείς , και επομένως γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει καμιά εσφαλμένη δημιουργία. Η αλήθεια δεν μπορεί να αντιμετωπίσει  σφάλματα που θέλεις. Εγώ ήμουν ένας άνθρωπος που θυμήθηκε το πνεύμα και την γνώση του. Ως άνθρωπος δεν επιχείρησα να αντιδράσω στο σφάλμα με την γνώση, αλλά να διορθώσω το σφάλμα από την ρίζα του. Απέδειξα και την αδυναμία του σώματος και την δύναμη του νου. Ενώνοντας την θέλησή μου με εκείνη του Δημιουργού μου, θυμήθηκα φυσικά το πνεύμα και τον πραγματικό του σκοπό. Δεν μπορώ να ενώσω την δική σου θέληση με του Θεού, για σένα, αλλά μπορώ να διαγράψω όλες τις εσφαλμένες αντιλήψεις από το νου σου αν εσύ τον φέρεις κάτω από την καθοδήγησή μου. Μόνο οι εσφαλμένες αντιλήψεις σου στέκουν εμπόδιο στον δρόμο σου. Χωρίς αυτές η επιλογή σου είναι βέβαιη. Η υγιής αντίληψη επιφέρει και υγιή επιλογή. Δεν μπορώ να διαλέξω εγώ για σένα, αλλά μπορώ να σε βοηθήσω να κάνεις την δική σου σωστή επιλογή. Το «Πολλοί καλούνται αλλά λίγοι είναι οι εκλεκτοί» θα έπρεπε να είναι, «Όλοι καλούνται αλλά λίγοι επιλέγουν ν’ ακούσουν». Επομένως, δεν επιλέγουν σωστά. Οι «εκλεκτοί» είναι απλά εκείνοι που επιλέγουν σωστά συντομότερα. Οι ορθοί νόες μπορούν να το κάνουν αυτό τώρα, και θα βρουν ανάπαυση μέσα στην ψυχή τους. Ο Θεός σε γνωρίζει μόνο μέσα στην  ειρήνη, και αυτή είναι η πραγματικότητά σου.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...