Τετάρτη 13 Ιουλίου 2016

ΜΑΘΗΜΑΤΑ 191 - 194



ΜΑΘΗΜΑ 191

Είμαι ο άγιος Υιός του Θεού του Ίδιου

1. Εδώ βρίσκεται η διακήρυξη της απελευθέρωσής σου από τα δεσμά αυτού του κόσμου. Κι εδώ, επίσης, απελευθερώνεται και όλος ο κόσμος. Δεν καταλαβαίνεις τι έχεις κάνει δίνοντας στον κόσμο τον  ρόλο του δεσμοφύλακα του Υιού του Θεού. Τι άλλο θα μπορούσε να είναι εκτός από μοχθηρός και φοβισμένος, τρομοκρατημένος από τις σκιές, εκδικητικός και άγριος, χωρίς καμία λογική, τυφλός, παράφρων από μίσος;
2. Τι έχεις κάνει ώστε να είναι αυτός ο κόσμος σου; Τι έχεις κάνει ώστε να βλέπεις κάτι τέτοιο; Αρνήσου την Ταυτότητά σου, και αυτό είναι που απομένει. Βλέπεις το χάος και το ανακηρύσσεις εαυτό σου. Δεν θα υπάρχει θέαμα που δεν θα σου αποδείξει αυτό. Δεν υπάρχει ήχος που να μην σου μιλά για το πόσο εύθραυστος είσαι μέσα σου αλλά και έξω ∙ ούτε μία ανάσα που να μην σε φέρνει όλο και πιο κοντά στο θάνατο ∙ καμία ελπίδα που να μην διαλύεται σε δάκρυα.
3. Αρνήσου την Ταυτότητά σου, και δεν θα ξεφύγεις από την τρέλα που προκάλεσε αυτή την αλλόκοτη, αφύσικη και στοιχειωμένη σκέψη που περιγελά την δημιουργία και γελά με τον Θεό. Αρνήσου την Ταυτότητά σου, και επιτίθεσαι μόνος σου σε όλο το σύμπαν, χωρίς ούτε έναν φίλο, ένα μικροσκοπικό μόριο από χώμα ενάντια στις λεγεώνες των εχθρών σου. Αρνήσου την Ταυτότητά σου, και κοιτάς το κακό, την αμαρτία και τον θάνατο, και παρατηρείς την απελπισία να αρπάζει από τα δάχτυλά σου κάθε θρύψαλο ελπίδας, μην αφήνοντάς σου τίποτα άλλο εκτός από την επιθυμία να πεθάνεις.
4. Ωστόσο, τι άλλο είναι αυτό εκτός από ένα παιχνίδι που παίζεις στο οποίο μπορείς να αρνείσαι την Ταυτότητά σου; Είσαι έτσι όπως σε δημιούργησε ο Θεός. Αν πιστεύεις οτιδήποτε άλλο, είναι αυταπάτη. Με αυτή την μοναδική σκέψη οι πάντες απελευθερώνονται. Με αυτή την μοναδική αλήθεια φεύγουν οι ψευδαισθήσεις. Με αυτό το γεγονός και μόνο η αθωότητά όλων διακηρύσσεται αιώνια, ο κεντρικός πυρήνας της ύπαρξής της και η εγγύηση της αθανασίας της.
5. Άφησε την σημερινή ιδέα να βρει μια θέση ανάμεσα στις σκέψεις σου και θα ανυψωθείς ψηλά, πάνω από τον κόσμο, και όλες τις εγκόσμιες σκέψεις που σε κρατούν αιχμάλωτο. Και από αυτή την θέση της ασφάλειας και διεξόδου θα επιστρέψεις και θα τον απελευθερώσεις. Διότι αυτός που δέχεται την πραγματική του Ταυτότητα σώζεται πραγματικά. Και η σωτηρία του είναι το δώρο που δίνει σε όλους, με ευγνωμοσύνη προς Εκείνον που του έδειξε τον δρόμο προς την ευτυχία που του άλλαξε ολόκληρη την οπτική αυτού του κόσμου.
6. Μόνο μια άγια σκέψη σαν αυτή και είσαι ελεύθερος. Είσαι ο άγιος Υιός του Θεού του Ίδιου. Και με αυτή την άγια σκέψη μαθαίνεις ότι έχεις απελευθερώσει και τον κόσμο. Δεν χρειάζεται να τον χρησιμοποιήσεις με σκληρότητα, κι έπειτα ν’ αντιληφθείς αυτή την άγρια ανάγκη μέσα σ’ αυτόν. Τον απελευθέρωσες από την αιχμαλωσία του. Δεν θα βλέπεις μία ολέθρια εικόνα του εαυτού σου να περπατά στον κόσμο τρομαγμένη, με τον κόσμο να σφίγγεται από αγωνία επειδή οι δικοί σου φόβοι έχουν θέσει το σημάδι του θανάτου πάνω στην καρδιά του.
7. Σήμερα να είσαι χαρούμενος που η κόλαση ακυρώνεται τόσο εύκολα. Δεν χρειάζεται παρά να πεις στον εαυτό σου:
Είμαι ο άγιος Υιός του Θεού του Ίδιου. Δεν γίνεται να υποφέρω, ούτε να πονάω∙ δεν γίνεται να υποφέρω από απώλειες, ούτε να μην μπορέσω να κάνω αυτό που ζητά η σωτηρία.
Και με αυτή την σκέψη όλα όσα βλέπεις αλλάζουν ολοκληρωτικά.
8. Ένα θαύμα έχει φωτίσει όλα τα σκοτεινά και αρχαία λαγούμια, όπου οι τελετουργίες του θανάτου ηχούσαν από τότε που άρχισε ο χρόνος. Διότι ο χρόνος έχει χάσει την κυριαρχία του πάνω στον κόσμο. Ο Υιός του Θεού έχει έρθει με δόξα να λυτρώσει τους χαμένους, να σώσει τους αβοήθητους, και να δώσει στον κόσμο το δώρο τους συγχώρεσής του. Ποιος θα μπορούσε να βλέπει τον κόσμο σκοτεινό και αμαρτωλό, όταν ο Υιός του Θεού έχει έρθει ξανά για να τον απελευθερώσει;
9. Εσύ που αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου ως αδύναμο και εύθραυστο, με μάταιες ελπίδες και κατεστραμμένα όνειρα, γεννημένος για να πεθάνεις, να θρηνήσεις και να πονέσεις άκου αυτό: Όλη η δύναμη στην γη και στον Ουρανό σου έχει δοθεί. Δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορείς να κάνεις. Παίζεις το παιχνίδι του θανάτου, και ότι είσαι αβοήθητος, και αξιοθρήνητα καταδικασμένος σε αποσύνθεση μέσα σε ένα κόσμο που δεν σου δείχνει κανένα έλεος. Και όμως, όταν εσύ του αποδώσεις έλεος, τότε το έλεός του θα λάμψει επάνω σου.
10. Άφησε, λοιπόν, τον Υιό του Θεού να ξυπνήσει από τον ύπνο του, και ανοίγοντας τα άγια του μάτια, να επιστρέψει και να ευλογήσει τον κόσμο που έφτιαξε. Άρχισε εσφαλμένα, αλλά θα τελειώσει με την αντανάκλαση της αγιότητάς του.. Και δεν θα κοιμάται πια και δεν θα ονειρεύεται τον θάνατο. Έλα, λοιπόν, μαζί μου σήμερα. Η δόξα σου είναι το φως που σώζει τον κόσμο. Μην αναχαιτίζεις την σωτηρία άλλο πια. Κοίταξε γύρω σου στον κόσμο, και δες αυτούς που υποφέρουν εκεί. Η καρδιά σου δεν είναι πρόθυμη να φέρει την ανάπαυση στους εξαντλημένους αδερφούς σου;
11. Αυτοί περιμένουν την δική σου απελευθέρωση. Μένουν αλυσοδεμένοι μέχρι να ελευθερωθείς εσύ. Δεν μπορούν να δουν το έλεος του κόσμου μέχρι να το βρεις εσύ μέσα σου. Αυτοί πονούν μέχρι να αρνηθείς εσύ την αιχμαλωσία σου σ’ αυτόν. Πεθαίνουν μέχρι να δεχτείς εσύ την αιώνια ζωή σου. Είσαι ο άγιος Υιός του Θεού του Ίδιου. Να το θυμάσαι αυτό, και όλος ο κόσμος απελευθερώνεται. Να το θυμάσαι αυτό, και η γη και ο Ουρανός γίνονται ένα.

ΜΑΘΗΜΑ 192

Έχω μια λειτουργία που ο Θεός θα ήθελε να εκπληρώσω

1. Είναι το Άγιο Θέλημα του Πατέρα σου να ολοκληρώσεις Αυτόν, και ο Εαυτός σου να είναι ο ιερός Του Υιός, για πάντα αγνός όπως Εκείνος, δημιουργημένος από αγάπη και προστατευμένος μέσα στην αγάπη, επεκτείνοντας αγάπη, δημιουργώντας στο όνομά της, για πάντα ένα με τον Θεό και με τον εαυτό σου. Και όμως, τι θα μπορούσε να σημαίνει μια τέτοια λειτουργία μέσα σε ένα κόσμο φθόνου, μίσους και επίθεσης;
2. Επομένως έχεις μια λειτουργία σύμφωνα με τους όρους αυτού του κόσμου. Γιατί ποιος μπορεί να καταλάβει μια άγνωστη σε αυτόν γλώσσα; Η συγχώρεση αντιπροσωπεύει την λειτουργία σου εδώ. Δεν είναι δημιουργία του Θεού, διότι είναι το μέσον με το οποίο μπορεί να ακυρωθεί το αναληθές. Και ποιος θα ήταν δυνατόν να συγχωρήσει τον Ουρανό; Ωστόσο στην γη, χρειάζεσαι το μέσον για να αφήσεις τις ψευδαισθήσεις να φύγουν. Η δημιουργία απλά περιμένει την επιστροφή σου για να αναγνωριστεί, όχι για να ολοκληρωθεί.
3. Αυτός ο κόσμος δεν μπορεί ούτε καν να συλλάβει με το νου του την δημιουργία. Δεν έχει κανένα νόημα εδώ. Η συγχώρεση είναι ό,τι πλησιέστερο σε αυτήν που  μπορεί να έρθει στην γη. Γιατί όντας γεννημένη στον Ουρανό, δεν έχει καθόλου μορφή. Όμως ο Θεός δημιούργησε Έναν ο Οποίος έχει την δύναμη να μεταφράζει σε μορφή το άμορφο. Αυτά που φτιάχνει είναι μεν όνειρα, αλλά ενός είδους που βρίσκονται τόσο κοντά στην αφύπνιση ώστε το φως της ημέρας λάμπει ήδη σε αυτά, και μάτια ήδη ανοίγουν για να δουν τα χαρμόσυνα θεάματα που περιέχουν οι προσφορές τους.
4. Η συγχώρεση ρίχνει την ματιά της πάνω σε όλα τα πράγματα που είναι άγνωστα στον Ουρανό, τα βλέπει να εξαφανίζονται, και αφήνει στον κόσμο ένα καθαρό και άσπιλο πινάκιο πάνω στο οποίο ο Λόγος του Θεού μπορεί τώρα να αντικαταστήσει τα ανούσια σύμβολα που ήταν γραμμένα εκεί πριν. Η συγχώρεση είναι το μέσο με το οποίο ξεπερνιούνται ο φόβος του θανάτου, διότι τώρα πια δεν ασκεί καμία μοιραία έλξη και η ενοχή έχει φύγει. Η συγχώρεση αφήνει το σώμα να γίνει αντιληπτό ως αυτό που είναι ∙ ένα απλό βοήθημα διδασκαλίας, το οποίο θα αφεθεί κατά μέρος όταν η μάθηση έχει ολοκληρωθεί, χωρίς ν’ αλλάξει καθόλου αυτός που μαθαίνει.
5.  Ο νους χωρίς το σώμα δεν μπορεί να κάνει λάθη. Δεν μπορεί να νομίζει ότι θα πεθάνει, ούτε ότι θα γίνει το θύμα ανηλεούς επίθεσης. Ο θυμός γίνεται αδύνατος, και πού είναι τότε ο τρόμος; Ποιοι φόβοι θα μπορούσαν ακόμα να επιτεθούν σε εκείνους που έχουν χάσει την πηγή κάθε επίθεσης, τον πυρήνα του άγχους και την έδρα του φόβου; Μόνο η συγχώρεση μπορεί να απαλλάξει το νου από την σκέψη ότι το σώμα είναι η κατοικία του. Μόνο η συγχώρεση μπορεί να επανορθώσει την ειρήνη που ο Θεός προόριζε για τον άγιο Του Υιό. Μόνο η συγχώρεση μπορεί να πείσει τον Υιό του Θεού να δει και πάλι την αγιότητά του.
6. Όταν έχει φύγει ο θυμός, τότε πραγματικά θα αντιληφθείς ότι δεν απαιτείται καμία θυσία για την θέαση του Χριστού και το δώρο της όρασης., και ότι μόνο ο πόνος είναι αυτός που αφαιρείται από έναν αρρωστημένο και βασανισμένο νου. Αυτό δεν είναι ευπρόσδεκτο; Μήπως πρέπει να το φοβάσαι; Ή μήπως πρέπει να το ελπίζεις, και να το δέχεσαι με χαρά και ευγνωμοσύνη; Είμαστε ένα, άρα δεν χάνουμε τίποτα. Μάλλον μας έχουν δοθεί τα πάντα από τον Θεό.
7. Ωστόσο, χρειαζόμαστε την συγχώρεση για να μπορέσουμε ν’ αντιληφθούμε ότι έτσι είναι. Χωρίς το απαλό της φως ψάχνουμε στα τυφλά μέσα στο σκοτάδι, χρησιμοποιώντας την λογική  για να δικαιολογήσουμε την οργή και την επίθεσή μας. Η κατανόησή μας είναι τόσο περιορισμένη ώστε αυτό που νομίζουμε ότι καταλαβαίνουμε δεν είναι παρά σύγχυση γεννημένη από το σφάλμα. Είμαστε χαμένοι μέσα σε ομίχλες εναλλασσόμενων ονείρων και τρομακτικών σκέψεων, με τα μάτια μας ερμητικά κλειστά προς το φως ∙ ενώ ο νους μας είναι απασχολημένος λατρεύοντας κάτι που δεν βρίσκεται εκεί.
8. Ποιος άλλος μπορεί να αναγεννηθεί μέσα στον Χριστό εκτός από αυτόν που έχει συγχωρέσει όλους όσους βλέπει, σκέφτεται ή φαντάζεται; Ποιος θα μπορούσε να απελευθερωθεί ο ίδιος όσο κρατά ακόμα αιχμαλώτους; Ένας δεσμοφύλακας δεν είναι ελεύθερος, διότι είναι δεμένος μαζί με τον φυλακισμένο του. Πρέπει να βεβαιωθεί ότι αυτός δεν θα διαφύγει, έτσι περνάει τον χρόνο του προσέχοντάς τον. Τα σίδερα που τον περιορίζουν γίνονται ο κόσμος στον οποίο ζει και ο δεσμοφύλακας μαζί με τον φυλακισμένο του. Και μόνο με την απελευθέρωσή του ανοίγει ο δρόμος για την ελευθερία και των δύο.
9. Γι αυτό, μην κρατάς κανέναν αιχμάλωτο. Απελευθέρωνε και μην δεσμεύεις, γιατί έτσι απελευθερώνεσαι. Ο τρόπος είναι απλός. Κάθε φορά που νιώθεις την μαχαιριά του θυμού, συνειδητοποίησε ότι κρατάς ένα σπαθί πάνω από το κεφάλι σου. Και αυτό είτε θα πέσει ή θα απομακρυνθεί, ανάλογα με το αν διαλέξεις να καταδικαστείς ή να απελευθερωθείς. Άρα όποιος φαίνεται ότι σε βάζει σε πειρασμό να θυμώσεις εκπροσωπεί τον σωτήρα σου από την φυλακή του θανάτου. Επομένως του χρωστάς ευγνωμοσύνη αντί για πόνο.
10. Να είσαι ελεήμων σήμερα. Ο Υιός του Θεού αξίζει το έλεός σου. Αυτός είναι τώρα που ζητά να δεχτείς τον δρόμο προς την ελευθερία. Μην του το αρνηθείς. Η Αγάπη του Πατέρα του γι αυτόν ανήκει σε σένα. Η λειτουργία σου πάνω στην γη είναι μόνο να τον συγχωρέσεις, ώστε να μπορέσεις να τον δεχτείς πίσω ως Ταυτότητα σου. Αυτός είναι έτσι όπως τον δημιούργησε ο Θεός. Και εσύ είσαι αυτό που είναι αυτός. Συγχώρεσε του τώρα τις αμαρτίες του, και θα δεις ότι είσαι ένα μαζί του.

ΜΑΘΗΜΑ 193

Όλα τα πράγματα είναι μαθήματα που ο Θεός θα ήθελε να μάθω

1. Ο Θεός δεν γνωρίζει για την μάθηση. Και όμως, η Θέλησή Του επεκτείνεται σε κάτι που Αυτός δεν καταλαβαίνει, διότι επιθυμεί η ευτυχία που έχει κληροδοτήσει στον Υιό Του, να μην διαταράσσεται από τίποτα ∙ να παραμένει αιώνια και η εμβέλειά της να αυξάνει παντοτινά, αιώνια επεκτεινόμενη μέσα στην χαρά της ολοκληρωμένης δημιουργίας, και αιώνια ανοιχτή και απόλυτα απεριόριστη μέσα σ’ Αυτόν. Αυτή είναι η Θέλησή Του. Και επομένως η Θέλησή Του παρέχει τα μέσα για να εγγυηθεί ότι θα γίνει.
2. Ο Θεός δεν βλέπει αντιθέσεις. Όμως, ο Υιός Του πιστεύει ότι τις βλέπει. Άρα χρειάζεται Έναν που να μπορεί να διορθώσει την εσφαλμένη όρασή του, και να του δώσει την όραση που θα τον οδηγήσει πίσω, εκεί όπου τελειώνει η αντίληψη. Ο Θεός δεν αντιλαμβάνεται καθόλου. Και όμως, είναι Αυτός που παρέχει το μέσον με το οποίο η αντίληψη να γίνει αρκετά όμορφη και ορθή, ώστε να αφήσει το φως του Ουρανού να λάμψει επάνω της. Αυτός είναι που απαντά σε αυτό που ο Υιός Του θέλει να αντικρούσει, και κρατά την αθωότητά του για πάντα ασφαλή.
3. Αυτά είναι τα μαθήματα που θα ήθελε να μάθεις ο Θεός. Η Θέλησή Του αντανακλά όλα αυτά, και αυτά αντανακλούν την στοργική Του καλοσύνη προς τον Υιό που αγαπά. Κάθε μάθημα έχει μια κεντρική σκέψη, που είναι η ίδια σε όλα. Μόνο η μορφή αλλάζει, με διαφορετικές περιστάσεις και γεγονότα ∙ με διαφορετικούς χαρακτήρες και διαφορετικά θέματα, φαινομενικά προφανή, αλλά όχι αληθινά. Είναι τα ίδια στο βασικό τους περιεχόμενο. Αυτό είναι:
-          Συγχώρεσε, και θα δεις αυτό διαφορετικά.
4. Είναι βέβαιο ότι κάθε στενοχώρια δεν φαίνεται πως δεν είναι τίποτα άλλο από έλλειψη συγχώρεσης. Ωστόσο, αυτό είναι το περιεχόμενο κάτω από την μορφή. Αυτή η ομοιότητα είναι που διασφαλίζει την μάθηση, διότι το μάθημα είναι τόσο απλό που στο τέλος είναι αδύνατον να μην γίνει αποδεκτό. Κανένας δεν μπορεί να κρυφτεί από μια αλήθεια που είναι τόσο προφανής που ενώ εμφανίζεται σε αμέτρητες μορφές, αναγνωρίζεται το ίδιο εύκολα σε όλες αυτές, φτάνει κάποιος να θέλει απλά να δει το ίδιο μάθημα εκεί:
-          Συγχώρεσε, και θα δεις αυτό διαφορετικά.
5. Αυτά είναι τα λόγια που λέει το Άγιο Πνεύμα σε όλες τις δοκιμασίες σου, όλους σου τους πόνους, όλα τα βάσανα, άσχετα με την μορφή τους. Αυτές είναι οι λέξεις με τις οποίες τελειώνει ο πειρασμός, και η ενοχή, εγκαταλελειμμένη πλέον, δεν δέχεται πια τον σεβασμό σου. Αυτά είναι τα λόγια με τα οποία λήγει το όνειρο της αμαρτίας, και ο νους απαλλάσσεται από τον φόβο. Αυτά είναι τα λόγια με τα οποία η σωτηρία έρχεται σε όλο τον κόσμο.
6. Δεν θα μάθουμε να λέμε αυτά τα λόγια όταν μπαίνουμε στον πειρασμό να πιστέψουμε ότι ο πόνος είναι αληθινός, και ο θάνατος γίνεται η επιλογή μας αντί για την ζωή; Δεν θα μάθουμε να λέμε αυτά τα λόγια όταν έχουμε καταλάβει την δύναμή τους να απελευθερώνουν κάθε νου από τα δεσμά; Αυτά είναι τα λόγια που σου δίνουν δύναμη πάνω σε όλα τα γεγονότα που φαινομενικά έχουν αποκτήσει δύναμη επάνω σου. Τα βλέπεις σωστά όταν κρατάς αυτά τα λόγια στην πλήρη επίγνωσή σου, και δεν ξεχνάς ότι αυτά τα λόγια ισχύουν και εφαρμόζονται σε καθετί που βλέπεις ή σε όποιον αδελφό έχεις κρίνει εσφαλμένα.
7. Πώς θα καταλαβαίνεις ότι δεν βλέπεις σωστά, ή ότι κάποιος άλλος δεν αντιλαμβάνεται το μάθημα που θα έπρεπε να μάθει; Ο πόνος εξακολουθεί να φαίνεται αληθινός στην αντίληψη; Αν ναι, να είσαι σίγουρος ότι το μάθημα δεν έχει μαθευτεί. Και ότι παραμένει κάτι που δεν έχει συγχωρεθεί κρυμμένο μέσα στο νου που βλέπει τον πόνο μέσα από τα μάτια που καθοδηγούνται από το νου.
8. Ο Θεός δεν θέλει να υποφέρεις έτσι. Θέλει να σε βοηθήσει να συγχωρέσεις τον εαυτό σου. Ο Υιός Του δεν θυμάται ποιος είναι. Και ο Θεός δεν θέλει να τον αφήσει να ξεχνά την Αγάπη Του, και όλα τα δώρα που η Αγάπη Του φέρει μαζί της. Θα ήθελες να αποκηρύξεις τώρα την δική σου σωτηρία; Θα ήθελες να μην μπορέσεις να μάθεις τα απλά μαθήματα που έχει θέσει ενώπιον σου ο Δάσκαλος του Ουρανού, έτσι ώστε κάθε πόνος να εξαφανιστεί και ο Θεός να μπορέσει να επανέλθει στην μνήμη του Υιού Του;
9. Όλα τα πράγματα είναι μαθήματα που ο Θεός θα ήθελε να μάθεις. Αυτός δεν θέλει να αφήσει ούτε μία σκέψη μη συγχώρεσης δίχως διόρθωση, ούτε ένα αγκάθι ή καρφί που να πονά τον άγιο Του Υιό με οποιοδήποτε τρόπο. Αυτός θα ήθελε να διασφαλίσει ότι η ιερή ανάπαυσή του παραμένει ανενόχλητη και γαλήνια, χωρίς φροντίδα, μέσα σε μία αιώνια κατοικία που φροντίζει γι αυτόν. Και Αυτός θα ήθελε να στεγνώσουν όλα τα δάκρυα, και να μην παραμένει ούτε ένα που να χρειαστεί να κυλήσει, και κανένα που να περιμένει την σειρά του για να πέσει. Διότι ο Θεός έχει θελήσει το κάθε ένα από αυτά να αντικατασταθεί με γέλιο, και ο Υιός Του να είναι πάλι ελεύθερος.
10. Σήμερα θα επιχειρήσουμε να ξεπεράσουμε χίλια φαινομενικά εμπόδια προς την ειρήνη μέσα σε μια μόνο μέρα. Άφησε το έλεος να έρθει σε σένα πιο γρήγορα. Μην προσπαθείς να το καθυστερήσεις άλλη μια μέρα, ούτε ένα λεπτό ή μια στιγμή. Ο χρόνος φτιάχτηκε γι αυτό το σκοπό. Χρησιμοποίησέ τον σήμερα γι αυτό που είναι ο σκοπός του. Πρωί και βράδυ, αφιέρωσε όσο χρόνο μπορείς για να υπηρετήσεις τον σωστό στόχο του, και μην αφήνεις αυτό το χρόνο να είναι λιγότερος από όσο χρειάζεσαι.
11. Δώσε όλα όσα μπορείς, και δώσε και λίγο ακόμα. Γιατί τώρα θα σηκωθούμε και θα σπεύσουμε για το σπίτι του Πατέρα μας. Λείπουμε πολύ καιρό, και δεν θέλουμε να χρονοτριβήσουμε άλλο. Και καθώς ασκούμαστε, ας σκεφτούμε όλα τα πράγματα που κρατήσαμε για τον  εαυτό μας, μακριά από την θεραπεία. Ας τα δώσουμε όλα σε Αυτόν που γνωρίζει τον τρόπο να τα κοιτάξει έτσι ώστε να εξαφανιστούν. Η αλήθεια είναι το μήνυμά Του ∙ η αλήθεια είναι η διδασκαλία Του. Δικά Του είναι τα μαθήματα που ο Θεός θα ήθελε να μάθεις.
12. Κάθε ώρα, πέρνα λίγο χρόνο σήμερα, αλλά και τις επόμενες μέρες, ασκώντας το μάθημα στην συγχώρεση με την μορφή που σου δίνεται κάθε μέρα. Και προσπάθησε να το εφαρμόσεις σε όλα τα γεγονότα που σου έφερε η ώρα, έτσι ώστε η επόμενη ώρα να είναι ελεύθερη από την προηγούμενη. Οι αλυσίδες του χρόνου εύκολα χαλαρώνουν με αυτό τον τρόπο. Μην αφήνεις καμιά ώρα να ρίξει την σκιά της σε αυτή που ακολουθεί, και όταν και αυτή φύγει, ας πάρει μαζί της και ό,τι συνέβη στην πορεία της. Έτσι θα μείνεις αδέσμευτος, μέσα σε ειρήνη αιώνια, κι ας βρίσκεσαι μέσα στον κόσμο του χρόνου.
13. Αυτό είναι το μάθημα που θα ήθελε να μάθεις ο Θεός: Υπάρχει ένας τρόπος να βλέπεις τα πάντα ώστε αυτά να γίνονται άλλο ένα βήμα προς Αυτόν, και την σωτηρία του κόσμου. Σε όλα όσα μιλούν για τρόμο, απάντησε έτσι:
Θα συγχωρήσω, και αυτό θα εξαφανιστεί
4. Σε κάθε έγνοια και σκοτούρα, και σε κάθε μορφή πόνου, επανάλαβε αυτές τις λέξεις. Και τότε θα κρατάς το κλειδί που ανοίγει την θύρα του Ουρανού, και φέρνει την Αγάπη του Θεού Πατέρα κάτω στην γη επιτέλους, για να την ανυψώσει στους Ουρανούς. Ο Θεός ο Ίδιος θα κάνει το τελευταίο βήμα. Μην αρνείσαι τα μικρά βήματα που σου ζητά να κάνεις προς Αυτόν.

ΜΑΘΗΜΑ 194

Εναποθέτω το μέλλον στα Χέρια του Θεού.

1. Η σημερινή ιδέα κάνει άλλο ένα βήμα προς την γρήγορη σωτηρία, και πραγματικά είναι ένα άλμα γιγαντιαίο! Τόσο μεγάλη είναι η απόσταση που καλύπτει, που σε αφήνει μόλις λίγο έξω από τον Ουρανό, με τον προορισμό μπροστά στα μάτια σου και τα εμπόδια πίσω σου. Το πόδι σου πατά  στις πρασιές που σε καλωσορίζουν στην θύρα του Ουρανού ∙ στον ήσυχο τόπο της ειρήνης, όπου αναμένεις με βεβαιότητα  το τελευταίο βήμα που κάνει ο Θεός. Πόσο έχουμε προχωρήσει αλήθεια από την γη! Πόσο κοντά πλησιάζουμε στον στόχο μας! Πόσο μικρό είναι το ταξίδι που έχουμε ακόμα να κάνουμε!
2. Αποδέξου την σημερινή ιδέα, και έχεις προσπεράσει όλο το άγχος, όλους τους λάκκους της κόλασης, όλη την μαυρίλα της κατάθλιψης, τις σκέψεις της αμαρτίας, και τον όλεθρο που προκαλεί η ενοχή. Δέξου την σημερινή ιδέα, και απελευθερώνεις τον κόσμο από την αιχμαλωσία λύνοντας τις βαριές αλυσίδες  που κλείδωναν την πόρτα προς την ελευθερία του. Σώζεσαι, και η σωτηρία σου γίνεται έτσι το δώρο που δίνεις στον κόσμο, διότι εσύ το έχεις λάβει.
3. Ούτε μία στιγμή δεν νιώθεις θλίψη, δεν βιώνεις πια πόνο ούτε αντιλαμβάνεσαι απώλεια. Ούτε για μία στιγμή δεν δίνεις θρόνο στην λύπη, όπου να λατρεύεται με πίστη. Ούτε μια στιγμή δεν μπορεί να πεθάνει κανένας. Κι επομένως η κάθε στιγμή που δίδεται στον Θεό καθώς περνά,  και η επόμενη που Του έχει ήδη δοθεί, γίνεται τώρα η ώρα της απελευθέρωσης σου από την δυστυχία, τον πόνο και από τον ίδιο τον θάνατο ακόμα.
4. Ο Θεός κρατά το μέλλον σου όπως κρατά και το παρελθόν και το παρόν. Είναι ένα γι Αυτόν, άρα θα πρέπει να είναι ένα και για σένα. Όμως, σε αυτό τον κόσμο, η προσωρινή ακολουθία φαίνεται ακόμα αληθινή. Επομένως δεν σου ζητείται να καταλάβεις την έλλειψη ακολουθίας που βρίσκεται πραγματικά στον χρόνο. Σου ζητείται, απλά, να απελευθερώσεις το μέλλον, και να το εναποθέσεις στα Χέρια του Θεού. Και θα νιώσεις ότι έχεις αφήσει και το παρελθόν και το παρόν στα Χέρια Του, διότι το παρελθόν δεν θα σε τιμωρεί πια, και ο τρόμος για το μέλλον θα είναι πια χωρίς νόημα.
5. Απελευθέρωσε το μέλλον. Γιατί το παρελθόν έχει φύγει, και αυτό που είναι παρόν, ελευθερωμένο από το κληροδότημα θλίψης και δυστυχίας, του πόνου και της απώλειας, γίνεται η στιγμή κατά την οποία ο χρόνος ξεφεύγει από τα δεσμά των ψευδαισθήσεων όπου μέχρι τώρα διένυε την αξιολύπητη αναπόφευκτη πορεία του. Τότε, κάθε στιγμή που ήταν μέχρι τώρα σκλάβα στον χρόνο μεταμορφώνεται σε άγια στιγμή, όπου το φως που υπήρχε κρυμμένο μέσα στον Υιό του Θεού ελευθερώνεται για να ευλογήσει τον κόσμο. Τώρα αυτός είναι ελεύθερος, και όλη του η δόξα λάμπει πάνω σε ένα κόσμο που έχει απελευθερωθεί μαζί του, για να μοιραστεί την αγιότητά του.
6. Αν μπορέσεις να δεις το σημερινό μάθημα ως την απελευθέρωση που είναι πραγματικά, δεν θα διστάσεις να του αφιερώσεις όση συνεπή προσπάθεια μπορείς, για να το κάνεις μέρος δικό σου. Καθώς αυτό θα γίνεται η σκέψη που κυβερνά το νου σου, μία συνήθεια στο ρεπερτόριο της επίλυσης των προβλημάτων σου, ένας τρόπος γρήγορης αντίδρασης στον πειρασμό, επεκτείνεις την μάθησή σου στον κόσμο. Και καθώς μαθαίνεις να βλέπεις την σωτηρία σε όλα τα πράγματα, έτσι και ο κόσμος θα αντιλαμβάνεται ότι σώζεται.
7. Ποια ανησυχία μπορεί να καταπονήσει τώρα αυτόν που παραδίδει το μέλλον του στα στοργικά Χέρια του Θεού; Τι είναι δυνατόν να υποφέρει; Τι μπορεί να του προξενήσει πόνο, ή να του φέρει εμπειρία απώλειας; Τι είναι δυνατόν να φοβηθεί; Και τι άλλο είναι δυνατόν να βλέπει εκτός από αγάπη; Γιατί αυτός που έχει ξεφύγει από τον φόβο για τον μελλοντικό πόνο έχει βρει τον δρόμο του προς την τωρινή ειρήνη, και την βεβαιότητα ότι απολαμβάνει μια φροντίδα που ο κόσμος δεν είναι δυνατόν να απειλήσει.. Είναι  σίγουρος ότι η αντίληψή του μπορεί να είναι εσφαλμένη, αλλά δεν θα του λείψει η διόρθωση. Είναι ελεύθερος να διαλέξει ξανά όταν πέφτει σε πλάνη ∙ ν’αλλάξει γνώμη όταν κάνει λάθος.
8. Εναπόθεσε, λοιπόν, το μέλλον σου στα Χέρια του Θεού. Γιατί έτσι καλείς την μνήμη Εκείνου να γυρίσει, αντικαθιστώντας όλες τις σκέψεις αμαρτίας, και κακού με την αλήθεια της αγάπης. Νομίζεις ότι ο κόσμος δεν θα κερδίσει από αυτό, και κάθε ζωντανό πλάσμα δεν θα ανταποκριθεί με θεραπευμένη αντίληψη; Όποιος εμπιστεύεται τον εαυτό του στον Θεό έχει επίσης εναποθέσει και τον κόσμο μέσα σε Χέρια τα οποία ο ίδιος έχει επικαλεστεί για παρηγοριά και ασφάλεια. Αφήνει κατά μέρος τις αρρωστημένες ψευδαισθήσεις του κόσμου μαζί με τις δικές του, και προσφέρει γαλήνη και στους δύο.
9. Τώρα σωζόμαστε πραγματικά. Γιατί στα Χέρια του Θεού αναπαυόμαστε ξέγνοιαστοι, σίγουροι ότι μόνο καλό μπορεί να έρθει σε μας. Αν ξεχαστούμε, θα ενθαρρυνθούμε ξανά, ευγενικά.. Αν δεχτούμε μια σκέψη μη συγχώρεσης, αυτή γρήγορα θα αντικατασταθεί με την αντανάκλαση της αγάπης. Και αν πέσουμε στον πειρασμό να επιτεθούμε, θα επικαλεστούμε Αυτόν που φρουρεί την ανάπαυσή μας να κάνει την επιλογή για λογαριασμό μας και ν’ αφήσει τον πειρασμό μακριά πίσω μας. Τώρα πια ο κόσμος δεν είναι εχθρός μας. γιατί έχουμε επιλέξει να είμαστε φίλοι του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...