Πέμπτη 19 Μαΐου 2016

ΜΑΘΗΜΑ 140 Μόνο η σωτηρία μπορούμε να πούμε ότι θεραπεύει




ΜΑΘΗΜΑ 140

Μόνο η σωτηρία μπορούμε να πούμε ότι θεραπεύει

1. Η «θεραπεία» είναι μια λέξη που δεν ταιριάζει σε κανένα γιατρικό που ο κόσμος αποδέχεται σαν ευεργετικό. Αυτό που ο κόσμος αντιλαμβάνεται ως θεραπευτικό δεν είναι τίποτα άλλο από κάτι που θα κάνει το σώμα «καλύτερα». Όταν προσπαθεί να θεραπεύσει το νου, δεν βλέπει κανένα διαχωρισμό από το σώμα, όπου πιστεύει ότι κατοικεί ο νους. Άρα, οι μορφές θεραπείας απλά αντικαθιστούν την ψευδαίσθηση με μια άλλη ψευδαίσθηση. Μια μορφή πίστης στην αρρώστια παίρνει μια άλλη μορφή, κι έτσι ο ασθενής τώρα αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως καλά.
2. Δεν έχει όμως θεραπευτεί. Απλά έβλεπε ένα όνειρο ότι ήταν άρρωστος, και στο όνειρό του βρήκε μια μαγική φόρμουλα για να τον κάνει καλά. Όμως, δεν ξύπνησε από το όνειρο, άρα ο νους του παραμένει ακριβώς όπως ήταν πριν. Δεν έχει δει το φως που θα τον ξυπνούσε και θα έδινε τέλος στο όνειρο. Τι διαφορά έχει το περιεχόμενο του ονείρου στην πραγματικότητα; Κάποιος είτε κοιμάται ή ξυπνά. Δεν υπάρχει τίποτα ενδιάμεσο.
3. Τα χαρούμενα όνειρα που φέρνει το Άγιο Πνεύμα είναι διαφορετικά από τα όνειρα του κόσμου, όπου απλά κάποιος ονειρεύεται ότι είναι ξύπνιος. Τα όνειρα που η συγχώρεση αφήνει το νου να αντιληφθεί δεν συνεπάγονται μια άλλη μορφή ύπνου, έτσι ώστε ο ονειρευτής να ονειρεύεται ένα άλλο όνειρο. Τα χαρούμενα όνειρά Του είναι οι προάγγελοι της αυγής της αλήθειας μέσα στο νου. Οδηγούν από τον ύπνο σε απαλό ξύπνημα, έτσι ώστε τα όνειρα να τελειώσουν. Κι έτσι θεραπεύουν για όλη την αιωνιότητα.
4. Η Επανόρθωση θεραπεύει με βεβαιότητα, και γιατρεύει κάθε αρρώστια. Γιατί ο νους που κατανοεί ότι η αρρώστια δεν μπορεί να είναι τίποτα παρά ένα όνειρο δεν εξαπατάται από τις μορφές που μπορεί να πάρει αυτό το όνειρο. Καμία αρρώστια δεν μπορεί να έρθει εκεί όπου απουσιάζει η ενοχή, γιατί η αρρώστια είναι μια άλλη μορφή ενοχής. Η Επανόρθωση δεν θεραπεύει τους αρρώστους, γιατί αυτό δεν είναι θεραπεία. Αφαιρεί την ενοχή που κάνει την αρρώστια δυνατή. Και αυτό είναι πραγματικά θεραπεία. Γιατί τώρα η αρρώστια έχει φύγει, και τίποτα δεν έχει απομείνει στο οποίο να μπορεί να επιστρέψει.
5. Ειρήνη σε σένα που έχεις θεραπευτεί μέσα στον Θεό, και όχι μέσα στα ανούσια όνειρα. Γιατί η θεραπεία πρέπει να έρχεται από την αγιότητα, και η αγιότητα δεν μπορεί να βρεθεί εκεί όπου η αμαρτία αγαπιέται. Ο Θεός κατοικεί σε ιερούς ναούς. Δεν μπαίνει εκεί που έχει εισέλθει η αμαρτία. Ωστόσο, δεν υπάρχει μέρος που Αυτός να μην βρίσκεται. Επομένως, η αμαρτία δεν μπορεί να έχει εστία όπου να μπορεί να κρυφτεί από την ευεργεσία Του. Δεν υπάρχει μέρος που να μην βρίσκεται η αγιότητα, και κανένα μέρος που να μπορούν να κατοικήσουν η αμαρτία και η αρρώστια.
6. Αυτή είναι η σκέψη που θεραπεύει. Δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε αναλήθειες. Ούτε αναζητά να θεραπεύσει αυτό που δεν είναι άρρωστο, αδιαφορώντας για το πού βρίσκεται η ανάγκη για θεραπεία.  Δεν είναι μαγεία. Είναι απλά μία έκκληση στην αλήθεια, που δεν γίνεται να αποτύχει να θεραπεύσει για πάντα. Δεν είναι μία σκέψη που κρίνει μία ψευδαίσθηση ανάλογα με το μέγεθός της, την φαινομενική της βαρύτητα, ή οτιδήποτε έχει σχέση με την μορφή που παίρνει. Απλά εστιάζει σε αυτό που είναι, και γνωρίζει ότι καμιά ψευδαίσθηση δεν μπορεί να είναι αληθινή.
7. Σήμερα ας μην προσπαθήσουμε να αναζητήσουμε να θεραπεύσουμε ό,τι δεν είναι δυνατόν να υποφέρει από ασθένεια. Την θεραπεία πρέπει να την αναζητήσουμε εκεί όπου βρίσκεται, και έπειτα να την εφαρμόσουμε σε ό,τι ασθενεί, έτσι ώστε να θεραπευτεί. Δεν υπάρχει γιατρικό που παρέχει ο κόσμος και που να μπορεί να πετύχει κάποια αλλαγή σε οτιδήποτε. Ο νους που φέρνει τις ψευδαισθήσεις στην αλήθεια είναι αυτός που αλλάζει πραγματικά. Δεν υπάρχει άλλη αλλαγή εκτός από αυτή. Γιατί πώς μπορεί μία ψευδαίσθηση να διαφέρει από κάποια άλλη παρά μόνο στα χαρακτηριστικά που δεν έχουν ουσία, καμία πραγματικότητα, κανένα βάθος και τίποτα που είναι αληθινά διαφορετικό;
8. Σήμερα αναζητούμε ν’ αλλάξουμε το νου μας για την πηγή της αρρώστιας, γιατί ζητούμε μια θεραπεία για όλες τις ψευδαισθήσεις, και όχι άλλη μια αλλαγή ανάμεσα σε αυτές. Σήμερα θα προσπαθήσουμε να βρούμε την πηγή της θεραπείας, η οποία βρίσκεται στο νου μας διότι εκεί την τοποθέτησε ο Πατέρας μας για εμάς. Δεν βρίσκεται πιο μακριά από τους εαυτούς μας. Είναι τόσο κοντά μας όσο και οι δικές μας σκέψεις ∙ τόσο κοντά που είναι αδύνατον να την χάσουμε. Δεν χρειάζεται παρά να την αναζητήσουμε και θα βρεθεί.
9. Δεν θα παραπλανηθούμε, σήμερα από ό,τι μας φαίνεται σαν άρρωστο. Θα πάμε πέρα από τα φαινόμενα και θα φτάσουμε στην πηγή της θεραπείας από την οποία τίποτα δεν εξαιρείται. Θα πετύχουμε στον βαθμό που συνειδητοποιούμε ότι δεν μπορεί να υπάρχει μία ουσιώδης διάκριση ανάμεσα σε αυτό που είναι αναληθές και σε αυτό που είναι εξίσου αναληθές. Εδώ δεν υπάρχουν διαβαθμίσεις, και ούτε πεποιθήσεις ότι αυτό που δεν υπάρχει είναι πιο αληθινό σε μερικές μορφές από ό,τι άλλα. Όλα είναι εσφαλμένα, και μπορούν να θεραπευτούν διότι δεν είναι αληθή.
10. Έτσι αφήνουμε κατά μέρος τα φυλαχτά μας, τα γούρια και τα φάρμακα, τις ψαλμωδίες μας και τα μαγικά, όποια μορφή και να έχουν. Θα ησυχάσουμε και θα ακούσουμε την Φωνή της θεραπείας, η οποία θα θεραπεύσει όλες τις αρρώστιες ως μία, επαναφέροντας την σωφροσύνη στον Υιό του Θεού. Καμία άλλη φωνή δεν μπορεί να θεραπεύσει εκτός από αυτή. Σήμερα ακούμε την μοναδική Φωνή που μας μιλά για την αλήθεια, όπου τελειώνουν οι ψευδαισθήσεις , και η ειρήνη επιστρέφει στην αιώνια, ήσυχη κατοικία του Θεού.
11. Ξυπνάμε ακούγοντάς Τον, και Τον αφήνουμε να μας μιλήσει για πέντε λεπτά όταν ξεκινά η μέρα, και τελειώνουμε την ημέρα μας ακούγοντάς Τον πάλι για πέντε λεπτά ακόμα πριν κοιμηθούμε. Η μόνη μας προετοιμασία είναι να αφήσουμε κατά μέρος όλες τις σκέψεις που παρεμβάλλονται, όχι μια - μια ξεχωριστά, αλλά όλες μαζί σαν μία. Είναι όλες ίδιες. Δεν χρειάζεται να τις κάνουμε διαφορετικές, και να καθυστερήσουμε έτσι την ώρα που να μπορέσουμε ν’ ακούσουμε τον Πατέρα μας να μας μιλά. Τον ακούμε τώρα. Ερχόμαστε σε Αυτόν σήμερα.
12. Με τα χέρια μας άδεια, πουθενά προσκολλημένοι, με ανυψωμένη καρδιά και νου που αφουγκράζεται προσευχόμαστε:
Μόνο η σωτηρία μπορούμε να πούμε ότι θεραπεύει. Μίλησέ μας, Πατέρα, ώστε να μπορέσουμε να θεραπευτούμε.
Και θα νιώσουμε την σωτηρία να μας καλύπτει με την απαλή της προστασία, και με μία γαλήνη τόσο βαθιά που καμιά ψευδαίσθηση δεν μπορεί να ταράξει το νου μας, ούτε να μας αποδείξει ότι είναι αληθινή. Αυτό θα μάθουμε σήμερα. Και θα λέμε την προσευχή μας για θεραπεία, κάθε ώρα, και θα αφιερώνουμε ένα λεπτό ανά ώρα, για ν’ ακούσουμε την απάντηση στην προσευχή μας καθώς ακούμε με προσοχή, σιωπηλά και χαρούμενα. Αυτή είναι η μέρα που η θεραπεία έρχεται σε μας. Αυτή είναι η μέρα που τελειώνει ο διαχωρισμός, και θυμόμαστε Ποιοι είμαστε πραγματικά.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...