Κυριακή 15 Μαΐου 2016

ΜΑΘΗΜΑ 136 Η αρρώστια είναι μια άμυνα ενάντια στην αλήθεια.



ΜΑΘΗΜΑ 136

Η αρρώστια είναι μια άμυνα ενάντια στην αλήθεια.

1. Κανένας δεν μπορεί να θεραπευτεί εκτός κι αν κατανοήσει τι σκοπό φαίνεται ότι υπηρετεί η αρρώστια. Γιατί τότε θα καταλάβει ότι ο σκοπός της δεν έχει κανένα νόημα. Εφόσον δεν έχει αιτία ούτε κάποιο σκοπό με νόημα, δεν μπορεί να υπάρχει καθόλου. Όταν αυτό γίνει αντιληπτό, η θεραπεία είναι αυτόματη. Διαλύει αυτή την ανούσια ψευδαίσθηση με τον ίδιο τρόπο που φέρνει όλες τις ψευδαισθήσεις στην αλήθεια, και απλά τις αφήνει εκεί να εξαφανιστούν.
2. Η αρρώστια δεν είναι τυχαία. Όπως όλες οι άμυνες, είναι ένα παρανοϊκό τέχνασμα για αυταπάτη. Και σαν όλα τ’ άλλα, σκοπός της είναι να κρύψει την πραγματικότητα, να της επιτεθεί, να την αλλάξει, να την καταστήσει παράλογη, να την παραμορφώσει, να την διαστρεβλώσει, ή να την υποβιβάσει σε ένα μικρό σωρό από ασυνάρτητα κομμάτια. Ο στόχος κάθε άμυνας είναι να εμποδίσει την αλήθεια να είναι ολοκληρωμένη. Τα κομμάτια γίνονται αντιληπτά σαν να είναι το κάθε ένα ολοκληρωμένο από μόνο του.
3. Οι άμυνες δεν είναι ακούσιες, ούτε γίνονται χωρίς την επίγνωσή σου. Είναι μυστικά, μαγικά ραβδιά που χρησιμοποιείς όταν εμφανίζεται η αλήθεια να απειλήσει αυτό που θέλεις να πιστεύεις. Φαίνονται ότι είναι ασυνείδητες μόνο και μόνο από την ταχύτητα με την οποία επιλέγεις να τις χρησιμοποιήσεις. Εκείνο το δευτερόλεπτο, ίσως ακόμα λιγότερο, κατά το οποίο κάνεις την επιλογή αυτή, αναγνωρίζεις ακριβώς αυτό που θέλεις να επιχειρήσεις, και έπειτα προχωράς στο να σκεφτείς ότι έχει γίνει.
4. Ποιος άλλος εκτός από σένα αξιολογεί μία απειλή, αποφασίζει ότι είναι αναγκαία η διαφυγή, και στήνει μία σειρά από άμυνες για να μειώσει την απειλή την οποία έχει κρίνει ως αληθινή; Όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν ασυνείδητα. Αλλά μετά, το σχέδιό σου απαιτεί να ξεχάσεις ότι εσύ το έφτιαξες, άρα να φαίνεται ότι προέρχεται από κάπου έξω από την δική σου πρόθεση, ένα συμβάν πέρα από την δική σου νοητική κατάσταση, μία έκβαση με πραγματική επίδραση επάνω σου, αντί για κάτι που έγινε από σένα.
5. Αυτή η γρήγορη λησμονιά του ρόλου που έπαιξες εσύ στην «πραγματικότητά» σου είναι που κάνει τις άμυνες να φαντάζουν ότι είναι πέρα από τον δικό σου έλεγχο. Αλλά αυτό που έχεις ξεχάσει μπορείς να το θυμηθείς, αν δείξεις προθυμία να αναθεωρήσεις την απόφαση που είναι διπλά προστατευμένη από την λήθη. Το ότι δεν θυμάσαι δεν είναι παρά σημάδι ότι αυτή η απόφαση παραμένει ακόμα σε ισχύ, όσον αφορά τις επιθυμίες σου. Μην σε ξεγελά αυτό και το θεωρείς γεγονός. Οι άμυνες κάνουν τα γεγονότα μη αναγνωρίσιμα. Αυτό στοχεύουν να κάνουν, και αυτό κάνουν.
6. Κάθε άμυνα παίρνει θραύσματα του όλου, τα συναρμολογεί χωρίς να λάβει υπόψη την αληθινή τους σχέση, κι έτσι κατασκευάζει ψευδαισθήσεις ενός όλου που δεν βρίσκεται εκεί. Αυτή είναι η διαδικασία που επιβάλλει την απειλή, και όχι το όποιο αποτέλεσμα στο οποίο μπορεί να καταλήξει. Όταν τα κομμάτια αποσπώνται από το σύνολο και βλέπονται ως διαχωρισμένα και σύνολα από μόνα τους, γίνονται σύμβολα επίθεσης στο όλον ∙ με επιτυχές αποτέλεσμα ώστε ποτέ να μην ειδωθούν ξανά ως όλον. Ωστόσο, έχεις ξεχάσει ότι, μόνο και μόνο από δική σου απόφαση, βρίσκονται εκεί για να πάρουν την θέση αυτού που είναι πραγματικότητα.
7. Η αρρώστια είναι μια απόφαση. Δεν είναι ένα πράγμα που σου συμβαίνει, χωρίς να το έχεις καθόλου αποζητήσει, που σε κάνει αδύναμο και σου φέρνει βάσανα. Είναι μια επιλογή που κάνεις, ένα σχέδιο που καταστρώνεις, όταν για μια στιγμή η αλήθεια κάνει την εμφάνισή της στον παραπλανημένο νου σου, και τότε όλος σου ο κόσμος φαίνεται ότι κλονίζεται και ετοιμάζεται να πέσει. Τώρα είσαι άρρωστος και η αλήθεια μπορεί να φύγει και να μην απειλεί πια το κατεστημένο σου.
8. Πώς νομίζεις ότι η αρρώστια μπορεί να πετύχει να σε θωρακίσει από την αλήθεια; Διότι αποδεικνύει ότι το σώμα δεν είναι ξέχωρο από σένα, άρα πρέπει εσύ να είσαι ξέχωρος από την αλήθεια. Υποφέρεις από πόνο διότι υποφέρει το σώμα, και με αυτόν τον πόνο γίνεσαι ένα μαζί του. Έτσι διατηρείται η «αληθινή» σου ταυτότητα, και η παράξενη σκέψη που σε επισκέπτεται τόσο συχνά και σου ψιθυρίζει ότι μπορεί να είσαι κάτι πέρα από αυτό το μικρό σωρό σκόνης, σιγεί και ακινητοποιείται. Γιατί δες, αυτή η σκόνη έχει την δύναμη να σε κάνει να υποφέρεις, να σου στρεβλώνει τα οστά και να σταματά την καρδιά σου, και να σε προστάζει να πεθάνεις και να πάψεις να υπάρχεις.
9. Έτσι το σώμα γίνεται πιο δυνατό από την αλήθεια, που σου ζητά να ζήσεις, αλλά δεν μπορεί να ξεπεράσει την επιλογή σου να πεθάνεις. Κι έτσι το σώμα είναι ισχυρότερο από την αιώνια ζωή, ο Ουρανός πιο εύθραυστος από την κόλαση, και το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία του Υιού Του δέχεται επίθεση από μια απόφαση δυνατότερη από την Θέλησή Του. Ο Υιός Του είναι σκόνη, ο Πατέρας είναι ατελής, και το χάος κάθεται θριαμβευτικά στον θρόνο Εκείνου.
10. Αυτά είναι τα σχέδιά σου για την άμυνα σου. Και πιστεύεις ότι ο Ουρανός λιποψυχεί μπροστά σε τέτοιες παρανοϊκές επιθέσεις σαν αυτές, και ότι ο Θεός τυφλώνεται από τις ψευδαισθήσεις σου, ότι η αλήθεια γίνεται ψέμα, και ότι όλο το σύμπαν υποδουλώνεται στους νόμους που θέλουν να επιβάλλουν οι άμυνες σου. Όμως ποιος άλλος πιστεύει στις ψευδαισθήσεις εκτός από αυτόν που τις επινόησε; Ποιος άλλος τις βλέπει και αντιδρά σε αυτές σαν ήταν αληθινές;
11. Ο Θεός δεν γνωρίζει τα σχέδιά σου να αλλάξεις την Θέλησή Του. Το σύμπαν παραμένει αδιάφορο για τους νόμους που σκέφτηκες για να το κυβερνήσεις. Και ο Ουρανός δεν έχει υποκλιθεί στην κόλαση, ούτε η ζωή στον θάνατο. Μπορείς να επιλέξεις να νομίζεις πως πεθαίνεις, ή πως υποφέρεις από ασθένεια ή να παραμορφώνεις την αλήθεια με οποιοδήποτε τρόπο. Ό,τι είναι δημιουργημένο στέκει μακριά από όλα αυτά. Οι άμυνες είναι σχέδια να νικήσεις αυτό που δεν γίνεται να δεχτεί επίθεση. Αυτό που είναι αναλλοίωτο δεν μπορεί ν’ αλλάξει. Και αυτό που είναι απόλυτα αναμάρτητο δεν γίνεται να αμαρτήσει.
12. Αυτή είναι η απλή αλήθεια. Δεν κάνει έκκληση στην δύναμη ούτε στον θρίαμβο. Δεν απαιτεί υπακοή, ούτε επιδιώκει να αποδείξει πόσο αξιοθρήνητες και μάταιες είναι οι προσπάθειές σου να σχεδιάζεις άμυνες που θα μπορούσαν να την αλλάξουν. Η αλήθεια απλά θέλει να σου δώσει ευτυχία, γιατί αυτός είναι ο σκοπός της. Ίσως αφήνει ένα μικρό αναστεναγμό όταν εσύ πετάς τα δώρα της, και όμως γνωρίζει, με απόλυτη βεβαιότητα, ότι αυτό που θέλει ο Θεός για σένα πρέπει να γίνει αποδεκτό.
13. Αυτό είναι το γεγονός που δείχνει ότι ο χρόνος είναι μία ψευδαίσθηση. Διότι ο χρόνος σε αφήνει να νομίζεις ότι αυτό που σου έχει δώσει ο Θεός δεν είναι η αλήθεια αυτή την στιγμή, όπως θα έπρεπε να είναι. Οι Σκέψεις του Θεού είναι εντελώς ξεχωριστές από το χρόνο. Διότι ο χρόνος δεν είναι παρά άλλη μία ανούσια άμυνα που έφτιαξες ενάντια στην αλήθεια. Ωστόσο, ό,τι Αυτός βούλεται είναι εδώ, και εσύ παραμένεις έτσι όπως Αυτός σε δημιούργησε.
14. Η αλήθεια έχει μια δύναμη πολύ πέρα από κάθε άμυνα, γιατί καμιά ψευδαίσθηση δεν γίνεται να παραμείνει εκεί όπου έχει επιτραπεί στην αλήθεια να εισέλθει. Και αυτή έρχεται σε κάθε νου που καταθέτει τα όπλα του και παύει να παίζει με ανοησίες. Βρίσκεται οποιαδήποτε ώρα ∙ και σήμερα αν θέλεις, αν επιλέξεις να την καλωσορίσεις.
15. Αυτός είναι ο στόχος μας σήμερα. Και θα δώσουμε ένα τέταρτο της ώρας δύο φορές για να ζητήσουμε στην αλήθεια να έρθει σ’ εμάς και να μας ελευθερώσει. Και η αλήθεια θα έρθει, διότι ποτέ δεν ήταν χωρισμένη από εμάς.. Απλά περιμένει αυτή την πρόσκληση που δίνουμε σήμερα. Την ξεκινούμε με μια θεραπευτική προσευχή, για να μας βοηθήσει να υψωθούμε πάνω από την αμυντική θέση, και να αφήσουμε την αλήθεια να είναι έτσι όπως ήταν πάντα:
 Η αρρώστια είναι μια άμυνα ενάντια στην αλήθεια. Θα δεχτώ την αλήθεια για το τι είμαι, και θ’ αφήσω το νου μου να θεραπευτεί ολοκληρωτικά σήμερα.
16. Η θεραπεία θα λάμψει διασχίζοντας τον ανοιχτό νου σου, καθώς η ειρήνη και η αλήθεια ανυψώνονται για να πάρουν την θέση του πολέμου και των μάταιων φαντασιοπληξιών. Δεν θα υπάρξουν σκοτεινές γωνιές που να μπορεί να καλύψει η αρρώστια, και να τις κρατήσει, αμυνόμενη, από το φως της αλήθειας. Δεν θα υπάρχουν αμυδρές ανθρώπινες μορφές από τα όνειρά σου, ούτε θα παραμείνουν στον νου σου οι ανούσιες επιδιώξεις τους με τους διπλούς σκοπούς τους που επιδιώκονται ανισόρροπα. Ο νους σου θα θεραπευτεί από όλες τις αρρωστημένες επιθυμίες που προσπαθούσε να εξουσιοδοτήσει το σώμα να υπακούσει.
17. Τώρα θεραπεύεται το σώμα, επειδή η πηγή της αρρώστιας έχει ανοίξει στην ίαση. Και θα αναγνωρίσεις ότι ασκήθηκες καλά από αυτό: Το σώμα δεν θα πρέπει να νιώθει τίποτε. Αν είχες επιτυχία, δεν θα υπάρχει καμία αίσθηση αρρώστιας ή υγείας, πόνου ή ευχαρίστησης. Καμία ανταπόκριση καθόλου δεν υπάρχει μέσα στο νου για το τι κάνει το σώμα. Η χρησιμότητά του παραμένει και τίποτα άλλο.
18. Ίσως δεν συνειδητοποιείς ότι αυτό αφαιρεί τα όρια που έχεις τοποθετήσει στο σώμα με τους σκοπούς που του είχες αποδώσει. Καθώς αυτά παραμερίζονται, η δύναμη που έχει το σώμα θα είναι πάντα επαρκής για να υπηρετεί τους αληθινά χρήσιμους σκοπούς του. Η υγεία του σώματος είναι απόλυτα εγγυημένη, διότι δεν περιορίζεται από τον χρόνο, από τον καιρό ή την κούραση, από την τροφή και το ποτό, ή από κανένα νόμο που το είχες κάνει να υπηρετεί πριν. Δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα τώρα για να το κάνεις καλά, γιατί η αρρώστια έχει γίνει κάτι το αδύνατο.
19. Ωστόσο, αυτή η προστασία χρειάζεται να διατηρηθεί προσεκτικά. Αν αφήσεις το νου σου να τρέφει σκέψεις επίθεσης, να ενδώσει σε κρίσεις ή να κάνει σχέδια ενάντια σε μελλοντικές αβεβαιότητες , έχεις πάλι τοποθετήσει λαθεμένα τον εαυτό σου, και έφτιαξες μια ταυτότητα βασισμένη στο σώμα η οποία θα επιτεθεί σε αυτό, γιατί ο νους είναι άρρωστος.
20. Δώσε άμεση λύση, αν συμβεί κάτι τέτοιο, μην αφήνοντας τις άμυνες σου να σε πληγώνουν άλλο. Μην νιώσεις σύγχυση ως προς το τι πρέπει να θεραπευτεί, παρά πες στον εαυτό σου:
Έχω ξεχάσει ποιος πραγματικά είμαι, γιατί έκανα λάθος και πίστεψα ότι το σώμα μου είναι ο εαυτός μου.  Η αρρώστια είναι μια άμυνα ενάντια στην αλήθεια. Αλλά δεν είμαι ένα σώμα. Και ο νους μου δεν μπορεί να επιτεθεί. Επομένως δεν μπορεί να είμαι άρρωστος.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...