Κυριακή 8 Μαΐου 2016

ΜΑΘΗΜΑ 129 Πέρα από αυτό τον κόσμο υπάρχει ένας κόσμος που θέλω



ΜΑΘΗΜΑ 129

Πέρα από αυτό τον κόσμο υπάρχει ένας κόσμος που θέλω

1. Αυτή είναι η σκέψη που ακολουθεί αυτή που εφαρμόσαμε χτες. Δεν μπορείς να σταματήσεις στην ιδέα ότι ο κόσμος δεν έχει καμιά αξία, γιατί εκτός κι αν δεις ότι υπάρχει κάτι άλλο στο οποίο μπορείς να ελπίζεις, απλά θα είσαι  απογοητευμένος. Δίνουμε έμφαση όχι στην εγκατάλειψη του κόσμου, αλλά στην ανταλλαγή του με κάτι που είναι πολύ πιο ικανοποιητικό, γεμάτο χαρά, και ικανό να σου προσφέρει γαλήνη. Νομίζεις ότι αυτά μπορεί να σου τα προφέρει αυτός ο κόσμος;
2. Μπορεί να αξίζει τον κόπο να σκεφτούμε για άλλη μια φορά την αξία αυτού του κόσμου. Ίσως παραδεχτείς ότι δεν θα χάσεις τίποτα αν απελευθερώσεις κάθε σκέψη για αξία εδώ. Ο κόσμος που βλέπεις είναι άσπλαχνος πραγματικά, ασταθής, σκληρός, αδιάφορος για σένα, εκδικητικός, ανηλεής και γεμάτος μίσος. Δίνει μόνο για να το πάρει πίσω, και σου αφαιρεί όλα τα πράγματα που αγάπησες για λίγο. Σε αυτόν δεν βρίσκεις αγάπη που να διαρκεί, διότι εδώ δεν υπάρχει καμία. Αυτός είναι ο κόσμος του χρόνου, όπου όλα τα πράγματα έχουν ένα τέλος.
3. Είναι απώλεια να βρεις ένα κόσμο άλλο όπου το να χάνεις είναι αδύνατο ∙ όπου η αγάπη διαρκεί για πάντα, το μίσος δεν υπάρχει και η εκδίκηση δεν έχει κανένα νόημα; Είναι απώλεια να βρεις όλα όσα χρειάζεσαι πραγματικά, και να γνωρίζεις ότι δεν τελειώνουν και θα παραμείνουν ακριβώς όπως τα θέλεις συνεχώς; Ωστόσο, και αυτά στο τέλος θα ανταλλαγούν για αυτό το οποίο δεν μπορούμε καν να μιλήσουμε, γιατί από εκεί πηγαίνεις σε ένα τόπο όπου οι λέξεις σταματούν εντελώς να λειτουργούν, σε μια σιωπή όπου η γλώσσα δεν μιλιέται και όμως είναι κατανοητή με βεβαιότητα.
4. Η επικοινωνία, σαφής και ξεκάθαρη όπως η ημέρα, παραμένει αιώνια απεριόριστη. Και ο Θεός ο Ίδιος μιλάει στον Υιό Του, όπως και ο Υιός Του μιλάει σ’ Αυτόν. Η γλώσσα Τους δεν έχει λόγια, διότι αυτά που λένε δεν μπορούν να εκφραστούν με σύμβολα. Η γνώση Τους είναι άμεση και μοιράζεται ολοκληρωτικά και απόλυτα ως ένα. Πόσο μακριά από αυτό βρίσκεσαι εσύ που είσαι δέσμιος σε αυτό τον κόσμο. Και όμως, πόσο κοντά είσαι, όταν τον ανταλλάσσεις με τον κόσμο που θέλεις.
5. Τώρα είναι το τελικό βήμα βέβαιο ∙ τώρα στέκεσαι μόνο ένα βήμα πέρα από την αιωνιότητα. Εδώ κοιτάς μόνο μπροστά, ποτέ πίσω για να δεις ξανά ένα κόσμο που δεν θέλεις. Εδώ βρίσκεται ο κόσμος που έρχεται να πάρει την θέση του, καθώς αποδεσμεύεις το νου σου από τα μικρά πράγματα που ο κόσμος έχει θέσει για να σε κρατήσει δέσμιο. Μην τους δίνεις αξία, και θα εξαφανιστούν. Αν τα υπολήπτεσαι, τότε θα σου φαίνονται αληθινά.
6. Αυτή είναι η επιλογή. Τι απώλεια είναι δυνατόν να υπάρξει για σένα αν επιλέξεις να μην δίνεις αξία στο τίποτα; Αυτός ο κόσμος δεν έχει τίποτα που να θέλεις πραγματικά, αλλά αυτό που διαλέγεις για να πάρει την θέση του, το θέλεις πραγματικά! Ας σου δοθεί σήμερα. Δεν περιμένει παρά την επιλογή σου, για να πάρει την θέση όλων αυτών των πραγμάτων που αναζητάς αλλά δεν θέλεις.
7. Άσκησε την προθυμία σου να κάνεις αυτή την αλλαγή για δέκα λεπτά το πρωί και το βράδυ, και άλλα δέκα ανάμεσα. Άρχισε έτσι:

Πέρα από αυτό τον κόσμο υπάρχει ένα κόσμος που θέλω. Επιλέγω να βλέπω αυτό τον κόσμο αντί γι αυτόν που έβλεπα μέχρι τώρα, γιατί εδώ δεν υπάρχει τίποτα που να θέλω πραγματικά.

Έπειτα κλείσε τα μάτια σου στον κόσμο που βλέπεις, και μέσα στην σιγαλιά του σκοταδιού δες τα φώτα που δεν είναι από αυτόν τον κόσμο να ανάβουν ένα - ένα, μέχρι που το γεγονός ότι το ένα  αρχίζει και ένα άλλο τελειώνει χάνει κι αυτό την σημασία του καθώς όλα αναμειγνύονται και γίνονται ένα.
8. Σήμερα τα φώτα του Ουρανού υποκλίνονται σε σένα, για να λάμπουν πάνω στα βλέφαρά σου όσο αναπαύεσαι πέρα από τον κόσμο του σκότους. Εδώ βρίσκεται φως που τα μάτια σου δεν μπορούν να δουν. Και όμως, ο νους σου μπορεί να το δει πεντακάθαρα, και να το καταλάβει. Μια μέρα χάριτος σου δίνεται σήμερα, και δίνουμε τις ευχαριστίες μας. Αυτή την μέρα συνειδητοποιούμε ότι αυτό που φοβόσουν να χάσεις ήταν μόνο η ίδια η απώλεια.
9. Τώρα καταλαβαίνουμε ότι δεν υπάρχει απώλεια. Γιατί, επιτέλους έχουμε δει το αντίθετό της, και είμαστε ευγνώμονες για την επιλογή που κάναμε. Να θυμάσαι την απόφασή σου κάθε ώρα, και αφιέρωνε ένα λεπτό για να επιβεβαιώσεις την επιλογή σου αφήνοντας κατά μέρος τις όποιες σκέψεις έχεις, και στην θέση τους για λίγο μείνε μόνο σε αυτή:

Ο κόσμος που βλέπω δεν έχει τίποτα που να θέλω.
Πέρα από αυτόν τον κόσμο υπάρχει ένα κόσμος που θέλω.







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...