Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015

ΜΑΘΗΜΑΤΑ 361 – 365 Αυτή την άγια στιγμή δίνω σε Σένα. Ας είσαι Εσύ ο υπεύθυνος. Διότι εγώ θέλω να Σε ακολουθώ. Βέβαιος ότι η καθοδήγησή Σου μου δίνει ειρήνη.



ΜΑΘΗΜΑΤΑ 361 – 365

Αυτή την άγια στιγμή δίνω σε Σένα. Ας είσαι Εσύ ο υπεύθυνος. Διότι εγώ θέλω να Σε ακολουθώ. Βέβαιος ότι η καθοδήγησή Σου μου δίνει ειρήνη.


Και αν χρειαστώ ένα λόγο να με βοηθήσει, Αυτός θα μου τον δώσει. Αν χρειαστώ μια σκέψη, και αυτή θα μου την δώσει. Και αν χρειαστώ μόνο ησυχία και ένα γαλήνιο, ανοιχτό νου, αυτά θα είναι τα δώρα που θα λάβω από Αυτόν. Αυτός είναι υπεύθυνος μετά από δικό μου αίτημα. Και θα ακούει και θα μου απαντά, διότι μιλά εκ μέρους του Θεού του Πατέρα μου και του Αγίου Του Υιού.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ Εισαγωγή



ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Εισαγωγή

1. Τα τελευταία μας μαθήματα θα είναι όσο το δυνατόν ελεύθερα από λέξεις. Τα χρησιμοποιούμε μόνο στην αρχή της πρακτικής μας, και μόνο για να μας υπενθυμίζουν ότι αναζητούμε να πάμε πέρα από αυτά. Ας στραφούμε προς Αυτόν που μας δείχνει τον δρόμο και κάνει βέβαια τα βήματα μας. Σε Αυτόν αφήνουμε αυτά τα μαθήματα, όπως σε Αυτόν αφήνουμε και την ζωή μας από τώρα και στο εξής. Διότι δεν θέλουμε να επανέλθουμε στην πίστη της αμαρτίας που έκανε τον κόσμο να μοιάζει άσχημος και ανασφαλής, επιθετικός και καταστροφικός σε όλους του τους δρόμους, και προδοτικός πέρα από ελπίδα εμπιστοσύνης και διαφυγής από τον πόνο. 

2. Δικός Του είναι ο μόνος τρόπος για να βρούμε την ειρήνη που μας έχει δώσει ο Θεός. Δικός Του είναι ο δρόμος που ο καθένας πρέπει να ταξιδέψει στο τέλος, διότι αυτό είναι το τέλος που όρισε ο Ίδιος ο Θεός. Μέσα στο όνειρο του χρόνου φαίνεται πως είναι μακριά. Ωστόσο, στην πραγματικότητα είναι ήδη εδώ ∙ ήδη μας υπηρετεί ως ευσπλαχνική καθοδήγηση στην πορεία μας. Ας ακολουθήσουμε μαζί τον δρόμο που μας δείχνει η αλήθεια. Και ας είμαστε εμείς οι οδηγοί πολλών αδελφών μας που αναζητούν τον δρόμο αλλά δεν τον βρίσκουν. 

3. Και σε αυτό τον σκοπό ας αφιερώσουμε το νου μας, κατευθύνοντας τις σκέψεις μας έτσι ώστε να υπηρετούν την λειτουργία της σωτηρίας. Σ’ εμάς δίδεται ο στόχος να συγχωρέσουμε τον κόσμο. Είναι ο στόχος που μας έχει δώσει ο Θεός. Το δικό Του τέλος στο όνειρο είναι που αναζητούμε, και όχι το δικό μας. Γιατί όλα όσα συγχωρούμε δεν θα αποτύχουμε να τα αναγνωρίσουμε ως μέρος του Θεού του Ίδιου. Κι έτσι η θύμηση Του επιστρέφει, ολοκληρωμένη και πλήρης.



Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 360 Ειρήνη σε μένα, τον άγιο Υιό του θεού. Ειρήνη στους αδελφούς μου, που είναι ένα μαζί μου. Ας είναι όλος ο κόσμος ευλογημένος με ειρήνη μέσα από εμάς.




ΜΑΘΗΜΑ 360

Ειρήνη σε μένα, τον άγιο Υιό του θεού. Ειρήνη στους αδελφούς μου, που είναι ένα μαζί μου. Ας είναι όλος ο κόσμος ευλογημένος με ειρήνη μέσα από εμάς.


Πατέρα, την δική Σου ειρήνη θέλω να δίνω, λαμβάνοντάς την από Σένα. Είμαι ο Υιός Σου, για πάντα ακριβώς όπως με δημιούργησες Εσύ, διότι οι Μεγάλες Αχτίδες παραμένουν για πάντα ακλόνητες και ατάραχες μέσα μου. Θέλω να τις φτάσω με ησυχία και βεβαιότητα, διότι πουθενά αλλού δεν μπορεί να βρεθεί η βεβαιότητα. Ειρήνη σε μένα, και ειρήνη σε όλο τον κόσμο. Μέσα στην αγιότητα δημιουργηθήκαμε, και μέσα στην αγιότητα παραμένουμε. Ο Υιός Σου είναι όμοιος με Σένα στην τέλεια αθωότητα. Και με αυτή την σκέψη με χαρά λέμε Αμήν.

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 359 Η απάντηση του Θεού είναι κάποια μορφή ειρήνης. Κάθε πόνος θεραπεύεται ∙ κάθε δυστυχία αντικαθίσταται με χαρά. Όλες οι πόρτες της φυλακής ανοίγουν. Και όλη η αμαρτία γίνεται κατανοητή ως απλά ένα λάθος.






ΜΑΘΗΜΑ 359

Η απάντηση του Θεού είναι κάποια μορφή ειρήνης. Κάθε πόνος θεραπεύεται ∙ κάθε δυστυχία αντικαθίσταται με χαρά. Όλες οι πόρτες της φυλακής ανοίγουν. Και όλη η αμαρτία γίνεται κατανοητή ως απλά ένα λάθος.

Πατέρα, σήμερα θα συγχωρέσουμε τον κόσμο Σου, και θ’ αφήσουμε την δημιουργία να είναι δική Σου. Έχουμε παρανοήσει τα πάντα. Αλλά δεν έχουμε κάνει αμαρτωλούς τους άγιους Υιούς του Θεού. Ό,τι Εσύ δημιούργησες αναμάρτητο παραμένει έτσι παντοτινά. Έτσι είμαστε. Και χαιρόμαστε που μαθαίνουμε ότι έχουμε κάνει λάθη που δεν είχαν καμιά πραγματική επίδραση επάνω μας. Η αμαρτία είναι αδύνατη, και πάνω σε αυτό το γεγονός η συγχώρεση βασίζεται σε μια σίγουρη βάση πιο στερεή από τον κόσμο των σκιών που βλέπουμε. Βοήθησέ μας να συγχωρέσουμε, διότι θέλουμε να λυτρωθούμε. Βοήθησέ μας να συγχωρέσουμε διότι θέλουμε να είμαστε σε ειρήνη.

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 358 Κανένα κάλεσμα προς τον Θεό δεν γίνεται να μην εισακουστεί ούτε να μείνει αναπάντητο. Και γι αυτό μπορώ να είμαι σίγουρος ∙ η απάντησή Του είναι αυτή που πραγματικά θέλω.





ΜΑΘΗΜΑ 358

Κανένα κάλεσμα προς τον Θεό δεν γίνεται να μην εισακουστεί ούτε να μείνει αναπάντητο. Και γι αυτό μπορώ να είμαι σίγουρος ∙ η απάντησή Του είναι αυτή που πραγματικά θέλω.

Εσύ που θυμάσαι τι είμαι στην πραγματικότητα, μόνο εσύ θυμάσαι και τι πραγματικά θέλω. Εσύ μιλάς εκ μέρους του Θεού, άρα και εκ μέρους μου. Και ό,τι μου δίνεις Εσύ έρχεται από τον Θεό τον Ίδιο. Η Φωνή Σου, λοιπόν Πατέρα μου, είναι και δική μου, και αυτό που θέλω είναι ό,τι μου προσφέρεις Εσύ, ακριβώς στην μορφή που επιλέγεις για να είναι δική μου. Ας θυμηθώ όλα όσα δεν ξέρω, και η φωνή μου ας σιωπήσει, όσο θυμάμαι. Αλλά ας μην ξεχνώ την Αγάπη και την φροντίδα Σου, κρατώντας στην επίγνωσή μου πάντα την υπόσχεσή Σου προς τον Υιό Σου. Ας μην ξεχνώ ότι ο εαυτός που έφτιαξα εγώ δεν είναι τίποτα, ενώ ο Εαυτός μου είναι τα πάντα.

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 357 Η αλήθεια απαντά σε κάθε κάλεσμα που κάνουμε προς τον Θεό, απαντώντας πρώτα με θαύματα, και έπειτα επιστρέφοντας σ’ εμάς για να είναι ο εαυτός της.




ΜΑΘΗΜΑ 357

Η αλήθεια απαντά σε κάθε κάλεσμα που κάνουμε προς τον Θεό, απαντώντας πρώτα με θαύματα, και έπειτα επιστρέφοντας σ’ εμάς για να είναι ο εαυτός της.

Η συγχώρεση, η αντανάκλαση της αλήθειας, μου λέει πώς να προσφέρω θαύματα, κι έτσι να ξεφύγω από την φυλακή στην οποία νομίζω ότι ζω. Μου υποδεικνύει τον άγιο Υιό Σου, πρώτα στον αδελφό μου, και έπειτα σε μένα. Η Φωνή Σου με καθοδηγεί υπομονετικά να ακούσω τον Λόγο Σου, και να δίνω καθώς λαμβάνω. Και καθώς κοιτώ τον Υιό Σου σήμερα, ακούω την Φωνή Σου να με οδηγεί να βρω τον δρόμο προς Εσένα, έτσι όπως Εσύ όρισες να είναι:

«Δες την αθωότητά του, και θεραπεύσου.»


Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 356 Η ασθένεια δεν είναι παρά ένα άλλο όνομα για την αμαρτία. Η θεραπεία δεν είναι παρά ένα άλλο όνομα για τον Θεό. Άρα το θαύμα είναι ένα κάλεσμα προς Εκείνον.



ΜΑΘΗΜΑ 356

Η ασθένεια δεν είναι παρά ένα άλλο όνομα για την αμαρτία. Η θεραπεία δεν είναι παρά ένα άλλο όνομα για τον Θεό. Άρα το θαύμα είναι ένα κάλεσμα προς Εκείνον.


Πατέρα, υποσχέθηκες ότι πάντα θα απαντάς σε κάθε κάλεσμα προς Εσένα από τον Υιό Σου. Δεν έχει σημασία πού είναι, ποιο φαίνεται ότι είναι το πρόβλημά του, ούτε τι πιστεύει ότι έχει γίνει. Είναι ο Υιός Σου, και θα του απαντήσεις. Το θαύμα αντανακλά την Αγάπη Σου, και επομένως του απαντά. Το Όνομά Σου αντικαθιστά κάθε σκέψη αμαρτίας, και όποιος είναι αναμάρτητος δεν γίνεται να υποφέρει πόνο. Το Όνομά Σου δίνει απάντηση στον Υιό Σου, διότι όταν καλεί το Όνομά Σου σημαίνει πως καλεί το δικό του.

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 355 Δεν υπάρχει τέλος σε όλη την ειρήνη και χαρά, και όλα τα θαύματα που θα δίνω, όταν δεχτώ τον Λόγο του Θεού. Γιατί όχι σήμερα;





ΜΑΘΗΜΑ 355

Δεν υπάρχει τέλος σε όλη την ειρήνη και χαρά, και όλα τα θαύματα που θα δίνω, όταν δεχτώ τον Λόγο του Θεού. Γιατί όχι σήμερα;

Γιατί να περιμένω, Πατέρα μου, για την χαρά που μου υποσχέθηκες; Διότι Εσύ θα κρατήσεις τον Λόγο Σου που έδωσες στον εξόριστο Υιό Σου. Είμαι σίγουρος ότι ο θησαυρός μου με περιμένει, και ότι δεν χρειάζεται παρά να απλώσω το χέρι μου για να τον βρω. Ακόμα και τώρα τα δάχτυλά μου τον αγγίζουν. Είναι πολύ κοντά. Δεν χρειάζεται να περιμένω στιγμή παραπάνω για να βρεθώ για πάντα σε ειρήνη. Εσένα επιλέγω, και την Ταυτότητά μου μαζί με Σένα. Ο Υιός Σου επιθυμεί να είναι ο Εαυτός Του, και να Σε γνωρίσει ως Πατέρα και Δημιουργό και Αγάπη Του.

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 354 Στεκόμαστε μαζί, ο Χριστός κι εγώ, με ειρήνη και βέβαιο σκοπό. Και μέσα σε Αυτόν βρίσκεται ο Δημιουργός Του, όπως και σε μένα.



ΜΑΘΗΜΑ 354

Στεκόμαστε μαζί, ο Χριστός κι εγώ, με ειρήνη και βέβαιο σκοπό. Και μέσα σε Αυτόν βρίσκεται ο Δημιουργός Του, όπως και σε μένα.


Η ενότητά μου με τον Χριστό με καθιερώνει ως Υιό Σου, πέρα από τα όρια του χρόνου, και απόλυτα ελεύθερο από κάθε άλλο νόμο εκτός από τον δικό Σου. Δεν έχω άλλο εαυτό εκτός από τον Χριστό μέσα μου. Δεν έχω σκοπό άλλο από τον δικό Του. Και Αυτός είναι σαν τον Πατέρα Του. Επομένως κι εγώ πρέπει να είμαι ένα με Σένα όπως και με Αυτόν. Γιατί ποιος είναι ο Χριστός εκτός από τον Υιό Σου έτσι όπως τον δημιούργησες Εσύ; Και τι άλλο είμαι εγώ εκτός από τον Χριστό μέσα μου; 

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 353 Τα μάτια μου, η γλώσσα μου, τα πόδια μου σήμερα δεν έχουν παρά μόνο ένα σκοπό ∙ να δοθούν στον Χριστό για να τα χρησιμοποιήσει για να ευλογεί τον κόσμο με θαύματα.



ΜΑΘΗΜΑ 353

Τα μάτια μου, η γλώσσα μου, τα πόδια μου σήμερα δεν έχουν παρά μόνο ένα σκοπό ∙ να δοθούν στον Χριστό για να τα χρησιμοποιήσει για να ευλογεί τον κόσμο με θαύματα.


Πατέρα, σήμερα δίνω ό,τι είναι δικό μου στον Χριστό, για να το χρησιμοποιήσει με όποιο τρόπο εξυπηρετεί καλύτερα τον σκοπό που μοιράζομαι μαζί Του. Τίποτα δεν είναι μόνο δικό μου, διότι Αυτός κι εγώ έχουμε ενωθεί σε σκοπό. Επομένως η μάθηση έχει φτάσει στο καθορισμένο τέλος της. Για λίγο δουλεύω μαζί με Αυτόν για να υπηρετήσω τον σκοπό Του. Έπειτα χάνομαι μέσα στην Ταυτότητά μου, και αναγνωρίζω ότι ο Χριστός δεν είναι παρά ο Εαυτός μου.

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 352 Η κρίση και η αγάπη είναι αντίθετα. Από την μία προέρχεται όλη η θλίψη του κόσμου. Και από την άλλη έρχεται η ειρήνη του Θεού του Ίδιου.



ΜΑΘΗΜΑ 352

Η κρίση και η αγάπη είναι αντίθετα. Από την μία προέρχεται όλη η θλίψη του κόσμου. Και από την άλλη έρχεται η ειρήνη του Θεού του Ίδιου.


Η συγχώρεση κοιτάζει μόνο την αθωότητα, και δεν κρίνει. Μέσω αυτής έρχομαι σε Σένα. Η κρίση μου δένει τα μάτια και με κάνει τυφλό. Όμως, η αγάπη, που εδώ αντανακλάται ως συγχώρεση, μου θυμίζει ότι μου έχεις δώσει έναν τρόπο να βρω και πάλι την ειρήνη Σου. Λυτρώνομαι όταν επιλέγω να ακολουθήσω αυτόν τον τρόπο. Δεν με έχεις αφήσει δίχως υποστήριξη. Έχω μέσα μου και την δική Σου θύμηση, και Κάποιον που με οδηγεί σε αυτή. Πατέρα, θέλω να ακούσω την Φωνή Σου και να βρω την ειρήνη Σου σήμερα. Διότι θέλω να αγαπήσω την δική μου Ταυτότητα, και να βρω σε Αυτήν την δική Σου θύμηση.

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 351 Ο αναμάρτητος αδελφός μου είναι οδηγός μου προς την ειρήνη. Ο αμαρτωλός αδελφός μου είναι οδηγός μου προς τον πόνο. Και ό,τι επιλέγω να δω, αυτό θα βλέπω.



ΜΑΘΗΜΑ 351

Ο αναμάρτητος αδελφός μου είναι οδηγός μου προς την ειρήνη. Ο αμαρτωλός αδελφός μου είναι οδηγός μου προς τον πόνο. Και ό,τι επιλέγω να δω, αυτό θα βλέπω.


Ποιος άλλος εκτός από τον άγιο Υιό Σου είναι ο αδελφός μου; Και αν τον βλέπω γεμάτο αμαρτία ανακηρύσσω τον εαυτό μου αμαρτωλό, και όχι Υιό του Θεού ∙ μόνον, δίχως φίλους μέσα σε ένα τρομακτικό κόσμο. Και όμως, αυτή η αντίληψη είναι μια επιλογή που κάνω, και μπορώ να αφήσω. Μπορώ επίσης να δω τον αδελφό μου αναμάρτητο, ως άγιο Υιό Σου. Και με αυτή την επιλογή βλέπω την δική μου αθωότητα, τον παντοτινό Εμψυχωτή μου και Φίλο δίπλα μου, και τον δρόμο μου ασφαλή και καθαρό. Διάλεξε, λοιπόν, για λογαριασμό μου, Πατέρα μου, μέσα από την Φωνή Σου. Διότι μόνο Αυτός προσφέρει κρίση με το Όνομά Σου.

ΤΙ ΕΙΜΑΙ;




ΤΙ ΕΙΜΑΙ;

1. Είμαι ο Υιός του Θεού, ολοκληρωμένος, θεραπευμένος και πλήρης, και λάμπω μέσα στην αντανάκλαση της Αγάπης Του. Μέσα σε μένα καθαγιάζεται η δημιουργία Του και είναι εγγυημένη η αιώνια ζωή. Μέσα σε μένα τελειοποιείται η αγάπη, ο φόβος είναι αδύνατος, και η χαρά διασφαλίζεται δίχως αντίθετο. Είμαι ο ιερός οίκος του Θεού του Ίδιου. Είμαι ο Ουρανός όπου διαμένει η Αγάπη Του. Είμαι η ιερή Του Αθωότητα η Ίδια, διότι μέσα στην αγνότητά μου ενοικεί και η δική Του.
2. Η χρήση των λέξεων έχει φτάσει σχεδόν στο τέλος της τώρα. Ωστόσο, αυτές τις τελευταίες ημέρες αυτού του χρόνου που δώσαμε στον Θεό μαζί, εσύ κι εγώ, βρήκαμε ένα και μοναδικό σκοπό που μοιραστήκαμε. Κι έτσι ενώθηκες μαζί μου, άρα αυτό που είμαι εγώ είσαι κι εσύ. Η αλήθεια αυτού που είμαστε δεν λέγεται ούτε περιγράφεται με λόγια. Και όμως μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε την λειτουργία μας εδώ, και τα λόγια μπορούν να μιλήσουν γι αυτήν, όπως και να την διδάξουν, αν εμείς οι ίδιοι γίνουμε τα παραδείγματα των λόγων μέσα μας.
3. Είμαστε οι κομιστές της σωτηρίας. Δεχόμαστε τον ρόλο μας ως σωτήρες του κόσμου, ο οποίος λυτρώνεται μέσα από την ενωμένη συγχώρεσή μας. Και αυτό το δώρο που δίνουμε, δίδεται και σε εμάς. Βλέπουμε τον κάθε έναν ως αδελφό, και αντιλαμβανόμαστε όλα τα πράγματα ως ευγενικά και καλά. Δεν αναζητούμε μια λειτουργία που είναι πέρα από την πύλη του Ουρανού. Η γνώση θα επανέλθει όταν έχουμε επιτελέσει τον ρόλο μας. Το μόνο μας μέλημα είναι να καλωσορίσουμε την αλήθεια.
4. Δικά μας είναι τα μάτια μέσα από τα οποία η όραση του Χριστού βλέπει ένα κόσμο λυτρωμένο από κάθε σκέψη αμαρτίας. Δικά μας είναι τα αυτιά που ακούν την Φωνή του Θεού να ανακηρύσσει τον κόσμο αναμάρτητο. Δικοί μας είναι οι νόες που ενώνονται καθώς ευλογούμε τον κόσμο. Και από τη ενότητα που κερδίσαμε καλούμε όλους τους αδελφούς μας, και τους ζητούμε να μοιραστούν την ειρήνη μας και να ολοκληρώσουν την χαρά μας.

5. Είμαστε οι ιεροί αγγελιαφόροι του Θεού που μιλούν γι Αυτόν, και φέρουμε τον Λόγο Του στον κάθε έναν που μας στέλνει Αυτός και έτσι μαθαίνουμε ότι είναι γραμμένος στις καρδιές μας. Κι επομένως αλλάζουμε γνώμη για τον σκοπό για τον οποίο έχουμε έρθει, και τον οποίο επιζητούμε να υπηρετούμε. Φέρουμε τα χαρμόσυνα νέα στον Υιό του Θεού, που νόμιζε ότι υπέφερε. Τώρα αυτός λυτρώνεται. Και καθώς βλέπει την πύλη του Ουρανού να στέκει ανοιχτή μπροστά του, θα εισέλθει και θα εξαφανιστεί μέσα στην καρδιά του Θεού.

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 350 Τα θαύματα καθρεφτίζουν την αιώνια Αγάπη του Θεού. Όταν τα προσφέρω Τον θυμάμαι, και μέσα από την θύμησή Του σώζω τον κόσμο.



ΜΑΘΗΜΑ 350

Τα θαύματα καθρεφτίζουν την αιώνια Αγάπη του Θεού. Όταν τα προσφέρω Τον θυμάμαι, και μέσα από την θύμησή Του σώζω τον κόσμο.

Ό,τι συγχωρούμε γίνεται μέρος από εμάς, έτσι όπως αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας. Ο Υιός του Θεού ενσωματώνει τα πάντα μέσα του έτσι όπως τον δημιούργησες Εσύ. Η θύμηση Σου εξαρτάται από την συγχώρεσή του. Αυτό που είναι, δεν επηρεάζεται από τις σκέψεις του. Αυτό που βλέπει όμως είναι το άμεσο αποτέλεσμά τους. Γι αυτό, Πατέρα μου, θα ήθελα να στραφώ προς τα Σένα. Μόνο η δική Σου θύμηση θα με απελευθερώσει. Και μόνο η συγχώρεσή μου με διδάσκει να αφήσω την δική Σου θύμηση να επιστρέψει σε μένα. και να την δώσω στον κόσμο με ευγνωμοσύνη.


Και καθώς μαζεύουμε θαύματα από Αυτόν, πραγματικά θα είμαστε ευγνώμονες. Διότι καθώς Τον θυμόμαστε, ο Υιός Του θα επανορθώνεται μέσα μας στην πραγματικότητα της Αγάπης.

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015

Πώς συμβιβάζεται ο πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία με τις διδασκαλίες των Μαθημάτων Θαυμάτων;



~ Μετάφραση, Αυγουστίνος Σαρίδης.
       ΕΡΩΤΗΣΗ #4: Αναρωτιέμαι : Είναι ποτέ δυνατόν για έναν μαθητή των μαθημάτων να          διεξάγει   έναν πόλεμο ενάντια στους τρομοκράτες και να μην είναι στο πραγματικό πεδίο μάχης με το εγώ αλλά αντιθέτως να είναι με τον Ιησού;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ναι, είναι δυνατόν σαν αρχή, αφού τα Μαθήματα θαυμάτων δεν είναι μια διδασκαλία  στην συμπεριφορά, αλλά μάλλον μια διδασκαλία το πώς θα αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε ∙ ή ακόμα καλλίτερα, με ποιόν σκεφτόμαστε. Το να πιστεύουμε διαφορετικά είναι σαν να λέμε ότι υπάρχει μια κατάσταση στον κόσμο που το Άγιο Πνεύμα ή ο Ιησούς δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν σαν μιαν ευκαιρία για εμάς για να μάθουμε την συγχώρεση.
Υπολογίζοντας ότι χρειάζονται δύο άνθρωποι, ο καθένας να συμμετέχει στο εγώ για να δημιουργήσει ένα πεδίο μάχης, ο ένας άνθρωπος που επιλέγει να σκέφτεται με τον Ιησού θα απέκλειε το πεδίο μάχης. Σε αυτό το σημείο ο ένας δεν θα διεξήγαγε πόλεμο, αλλά μάλλον, παραφράζοντας από το κείμενο, θα έβαζε έναν περιορισμό στην δυνατότητά του να δημιουργεί λανθασμένα (Κ-2.ΙΙΙ.3:3). Και όπως δηλώθηκε σε ένα άρθρο του Lighthouse για την τρομοκρατία της 11ης Σεπτεμβρίου στην Ν.Υ. ‘’Υπάρχει ένας τρόπος για να σταματήσει η επιθετικότητα, είτε είναι σε ατομικό επίπεδο είτε σε παγκόσμιο, που μπορεί να είναι σταθερός και αποφασιστικός, και ωστόσο να είναι τρυφερός.’’ Αυτός ο τρόπος είναι μέσω της συμμετοχής με τον Ιησού. Με τον Ιησού στο πλευρό μας, θα δούμε τους τρομοκράτες σαν φοβισμένους, μάλλον παρά κακούς. Αναγνωρίζοντας το κάλεσμά τους για βοήθεια και αγάπη, θα πραγματοποιήσουμε οποιαδήποτε δράση ή απραξία, η αγάπη του Ιησού θα μας οδηγήσει προς την ορθή κατάσταση.



ΜΑΘΗΜΑ 350 Τα θαύματα καθρεπτίζουν την αιώνια Αγάπη του Θεού. Όταν τα προσφέρω Τον θυμάμαι, και μέσα από την θύμησή Του σώζω τον κόσμο.



ΜΑΘΗΜΑ 350

Τα θαύματα καθρεφτίζουν την αιώνια Αγάπη του Θεού. Όταν τα προσφέρω Τον θυμάμαι, και μέσα από την θύμησή Του σώζω τον κόσμο.

Ό,τι συγχωρούμε γίνεται μέρος από εμάς, έτσι όπως αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας. Ο Υιός του Θεού ενσωματώνει τα πάντα μέσα του έτσι όπως τον δημιούργησες Εσύ. Η θύμηση Σου εξαρτάται από την συγχώρεσή του. Αυτό που είναι, δεν επηρεάζεται από τις σκέψεις του. Αυτό που βλέπει όμως είναι το άμεσο αποτέλεσμά τους. Γι αυτό, Πατέρα μου, θα ήθελα να στραφώ προς τα Σένα. Μόνο η δική Σου θύμηση θα με απελευθερώσει. Και μόνο η συγχώρεσή μου με διδάσκει να αφήσω την δική Σου θύμηση να επιστρέψει σε μένα. και να την δώσω στον κόσμο με ευγνωμοσύνη.

Και καθώς μαζεύουμε θαύματα από Αυτόν, πραγματικά θα είμαστε ευγνώμονες. Διότι καθώς Τον θυμόμαστε, ο Υιός Του θα επανορθώνεται μέσα μας στην πραγματικότητα της Αγάπης.



Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 349 Σήμερα αφήνω την όραση του Χριστού να βλέπει όλα τα πράγματα στην θέση μου και αντί να τα κρίνει, να δίνει στο κάθε ένα από ένα θαύμα αγάπης.



ΜΑΘΗΜΑ 349

Σήμερα αφήνω την όραση του Χριστού να βλέπει όλα τα πράγματα στην θέση μου και αντί να τα κρίνει, να δίνει στο κάθε ένα από ένα θαύμα αγάπης.

Έτσι θα απελευθερώσω όλα τα πράγματα που βλέπω, και θα δώσω σ’ αυτά την ελευθερία που αναζητώ. Διότι έτσι υπακούω το νόμο της αγάπης, και δίνω αυτό που θέλω να βρω και να κάνω δικό μου. Θα μου δοθεί, διότι το  έχω επιλέξει σαν το δώρο που θέλω να δίνω. Πατέρα, τα δώρα Σου είναι δικά μου. Το κάθε ένα που δέχομαι μου δίνει ένα θαύμα για να το χαρίσω. Και δίνοντας καθώς λαμβάνω, μαθαίνω ότι τα θεραπευτικά Σου θαύματα ανήκουν σε μένα.

Ο Πατέρας μας γνωρίζει τις ανάγκες μας. Μας δίνει την χάρη Του για να τις ικανοποιήσουμε όλες. Κι έτσι εμπιστευόμαστε Αυτόν να μας στείλει θαύματα για να ευλογήσουμε τον κόσμο, και να θεραπεύσουμε το νου μας καθώς επιστρέφουμε σε Αυτόν.


Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 348 Δεν έχω λόγο για θυμό ή φόβο, διότι Εσύ με περιβάλλεις. Και σε κάθε ανάγκη που αντιλαμβάνομαι, η χάρη Σου με ικανοποιεί.



ΜΑΘΗΜΑ 348

Δεν έχω λόγο για θυμό ή φόβο, διότι Εσύ με περιβάλλεις. Και σε κάθε ανάγκη που αντιλαμβάνομαι, η χάρη Σου με ικανοποιεί.

Πατέρα, ας θυμηθώ ότι βρίσκεσαι εδώ, και δεν είμαι μόνος. Περιβάλλομαι από παντοτινή Αγάπη. Δεν έχω λόγο για τίποτα άλλο εκτός από την απόλυτη ειρήνη και χαρά που μοιράζομαι μαζί Σου. Τι ανάγκη έχω για θυμό ή φόβο; Περιβάλλομαι από απόλυτη ασφάλεια. Είναι δυνατόν να φοβάμαι, όταν η αιώνια υπόσχεσή Σου πηγαίνει μαζί μου; Γύρω μου βρίσκεται τέλεια αθωότητα. Τι μπορώ να φοβηθώ, όταν Εσύ με δημιούργησες με αγιότητα τόσο τέλεια όσο η δική Σου;


Η χάρις του Θεού μας ικανοποιεί σε όλα όσα Αυτός θα ήθελε να κάνουμε. Και μόνο αυτό επιλέγουμε να είναι η θέλησή μας όπως και η δική Του.

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ.Κεφ.7.Ενότητα ΙΙ. Ο Νόμος της Βασιλείας.

Μια ερώτηση σχετικά με την χρήση του αρσενικού γένους στη γλώσσα των Μαθημάτων θαυμάτων.


 ~ Μετάφραση, Αυγουστίνος Σαρίδης
ΕΡΩΤΗΣΗ # 5 : Γιατί χρησιμοποιείται το αρσενικό άρθρο στη συγκεκριμένη γλώσσα; Μέχρι  τώρα δεν έχω συναντήσει ούτε μια αναφορά για το 50%  του πληθυσμού του κόσμου. Ή είναι  το θηλυκό στοιχείο μόνο άλλη μια ψευδαίσθηση; Εξακολουθώ να αγαπώ τα Μαθήματα, αλλά αυτή η  χρήση της αρσενικής αρχής στη γλώσσα είναι ενοχλητική.
 Α:  Αυτή η ερώτηση είναι παρόμοια με την ερώτηση 10 # Από το βιβλίο, ‘’Οι περισσότερο συνηθισμένες ερωτήσεις για τα Μαθήματα Θαυμάτων’’, του Kenneth και της Gloria Wapnick. Μια ελαφρώς τροποποιημένη απάντηση από αυτό το βιβλίο είναι ότι ο Ιησούς δεν εξασκείται στην τέχνη της ‘’πολιτικής ορθότητας’’. Αλλά αντιθέτως, η Διδασκαλία του είναι γλωσσολογικά γραμμένη στην αρσενικά-κυριαρχούμενη Ιουδαϊκό- Χριστιανική παράδοση, και χρησιμοποιεί την πατριαρχική βιβλική γλώσσα επάνω στην οποία βασίζεται αυτή η παράδοση. Επομένως, η Διδασκαλία προσαρμόζεται σε αυτή την θρησκευτική κουλτούρα χρησιμοποιώντας όρους που είναι αποκλειστικά αρσενικού γένους. Ο ίδιος ο Ιησούς μιλάει για την χρήση που κάνει αυτής της εγωιστικά - προσανατολισμένης γλώσσας.
Αυτή η Διδασκαλία παραμένει μέσα στον σκελετό του εγώ, όπου και χρειάζεται… χρησιμοποιεί λέξεις, οι οποίες είναι συμβολικές, και δεν μπορεί να εκφράσει τι βρίσκεται πέρα από τα σύμβολα. (Εγχειρ. Δ.Τ.Ο. 3:1,3).
Και έτσι είναι ξεκάθαρο ότι η σημασία των Μαθημάτων στην χρησιμοποίηση αυτής της αρσενικής γλώσσας βρίσκεται αλλού. Και ενώ η μορφή των λέξεων των Μαθημάτων είναι η ίδια με την είκοσι πέντε αιώνων δυτική παράδοση, το περιεχόμενό τους είναι ακριβώς το αντίθετο. Αυτό παρέχει ένα καλό παράδειγμα που διατυπώνεται δυο φορές στο κείμενο, ότι το Άγιο Πνεύμα δεν παίρνει από εμάς τις ιδιαίτερες σχέσεις μας (την μορφή) αλλά αντιθέτως τις μεταμορφώνει (αλλάζοντας τον σκοπό τους- το περιεχόμενο) (Κ.17.IV.2:3,4,5,6,- Κ.18.ΙΙ.6). Επομένως δίνεται στον αναγνώστη μια θαυμάσια ευκαιρία να εξασκήσει την συγχώρεση έχοντας τις όποιες θαμμένες σκέψεις κριτικής που είναι ασυνείδητα παρούσες να αναδυθούν στην επίγνωση από την ‘’σεξιστική’’ γλώσσα των Μαθημάτων, έτσι ώστε τώρα να ειδωθούν διαφορετικά με την βοήθεια του Αγίου Πνεύματος. Με αυτόν τον τρόπο, μια ιδιαίτερη σχέση μίσους(ή αγάπης) με τις πατριαρχικές αρχές – θρησκευτικές ή κοσμικές- μπορεί να μεταμορφωθεί σε μια άγια σχέση, η σχέση έχει τώρα την συγχώρεση και την ειρήνη σαν σκοπό της, αντί κριτικής και επίθεσης.
Με τον ίδιο τρόπο, μπορούμε να καταλάβουμε την χρήση από τα Μαθήματα του όρου Υ ι ό ς του Θεού. Για δύο χιλιάδες χρόνια έχει χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά από την Χριστιανική θεολογία για να δηλώσει μόνο τον Ιησού, του βιβλικού Θεού τον μοναδικό Υιό, και το Δεύτερο Πρόσωπο της Τριάδας. Επιπλέον του Ιησού η ιδιαιτερότητα τονίσθηκε με έμφαση από τον Απ. Παύλο υποβιβάζοντας την υπόλοιπη ανθρωπότητα στην κατάσταση των ‘’υιοθετημένων υιών’’ του θεού (προς Γαλάτες 4:4). Για να τονίσει το σημείο ότι αυτός είναι ίσος με εμάς, ο Ιησούς στα Μαθήματα Θαυμάτων χρησιμοποιεί τον ίδιο όρο που μέχρι τώρα είχε εξαιρέσει όλους τους άλλους εκτός από τον εαυτό του. Τώρα, όμως, σημαίνει όλους τους ανθρώπους: Τα παιδιά του θεού που πιστεύουν ακόμα ότι είναι σώματα και διαχωρισμένα από την Πηγή τους και επομένως διαφορετικά από αυτόν. Και ακόμα πιο συγκεκριμένα, ο όρος Υιός του Θεού σημαίνει τους μαθητές οι οποίοι διαβάζουν και μελετούν τα Μαθήματα θαυμάτων, μια μεταχείριση που έγινε ξεκάθαρα ασχέτως του φύλου τους.
Αυτός ο όρος χρησιμοποιείται έτσι εσκεμμένα για να βοηθήσει στην διόρθωση αυτού που  για δύο χιλιάδες χρόνια τα Μαθήματα Θαυμάτων βλέπουν σαν μια παραμόρφωση εκ μέρους του Χριστιανισμού του Ιησού το βασικό μήνυμα, σε αυτή την περίπτωση η τέλεια ισότητα και ενότητα της Υιότητας του Θεού. Και έτσι στα Μαθήματα ο Ιησούς παρουσιάζει τον εαυτό του σαν μη διαφορετικό από κάθε άλλον στην πραγματικότητα(αν και αυτός βέβαια είναι διαφορετικός από εμάς στον χρόνο). Επομένως, για να το επαναλάβουμε ακόμα μια φορά, τον ίδιο όρο- Υιός του Θεού-  που χρησιμοποιήθηκε μόνο για τον Ιησού τώρα χρησιμοποιείται για όλους μας. Επιπλέον, ο όρος επίσης χρησιμοποιείται για να εννοήσει τον Χριστό, Του Θεού η Δημιουργία πριν τον διαχωρισμό, τον έναν Υιό Του. Ξανά, βλέπουμε την χρήση της ίδιας μορφής και στον παραδοσιακό Χριστιανισμό, αλλά με ένα εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο. Η φράση Υιός του Θεού μπορεί εύκολα να κατανοηθεί σαν συνώνυμο με το παιδί , ένας όρος ο οποίος χρησιμοποιείται συχνά στα Μαθήματα.
Η επανερμηνεία του Υιού του Θεού από την αποκλειστική στην εντελώς παν-περιεκτική είναι κρίσιμη για των Μαθημάτων το σύστημα σκέψης. Και λόγω του Ιησού την αιτία που χρησιμοποιεί αυτόν τον όρο, οι μαθητές- άνδρες και γυναίκες εξίσου- οφείλουν να επαγρυπνούν ενάντια στον πειρασμό να αλλάξουν των Μαθημάτων την ‘’ενοχλητική’’ γλώσσα. Ενώ μια τέτοια πρακτική είναι κατανοητή, όμως πράγματι εξυπηρετεί  στο να εξασθενίζει  έναν από τους παιδαγωγικούς σκοπούς του Ιησού. Θα ήταν πολύ καλλίτερα να στεκόμαστε στις διδασκαλίες των μαθημάτων Θαυμάτων και να αφήναμε την μορφή έτσι όπως είναι, και να αλλάζαμε το νου μας μάλλον. Σε αυτές τις περιπτώσεις, θα ήταν καλλίτερο για κάποιον να παραφράσει την περίφημη φράση του κειμένου: Επομένως, μην αναζητάς να αλλάξεις την διδασκαλία, αλλά επέλεξε να αλλάξεις το νου σου για τη διδασκαλία (Κ.21.εισ. 1:7.). Επομένως, αφού η μορφή των Μαθημάτων δεν θα αλλάξει, οι μαθητές θα ήταν σοφό να χρησιμοποιούν την αντίδρασή τους σαν μια τάξη μάθησης στην οποία μπορούν να μάθουν να συγχωρούν, όχι μόνο τον Ιησού, την Έλεν, ή αυτά τα ίδια τα Μαθήματα Θαυμάτων, αλλά επίσης όλους αυτούς στο παρελθόν (ή στο παρόν) τους οποίους ή και άλλους έχουν αντιληφθεί ότι τους συμπεριφέρθηκαν άδικα.
Μια τελευταία σημείωση για το θέμα της αρσενικής γλώσσας των Μαθημάτων: Έχει υπάρξει από παλιά μια γραμματική σύμβαση ότι αντωνυμίες που αναφέρονται σε ένα ουδέτερο ουσιαστικό, όπως ‘’ένας’’ ή ‘’πρόσωπο’’, λαμβάνουν την αρσενική μορφή ‘’αυτός’’ Ξεκάθαρα, αφού η κεντρική διδασκαλία των Μαθημάτων Θαυμάτων είναι ότι δεν είμαστε σώματα, το ζήτημα, για μιαν ακόμα φορά, είναι απλά ένα είδος μορφής ή ύφους.

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.



ΜΑΘΗΜΑ 347

Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

 Πατέρα, θέλω αυτό που πηγαίνει ενάντια στην θέλησή μου, και δεν θέλω αυτό που είναι η θέλησή μου να έχω. Φέρε το νου μου σε ισορροπία, Πατέρα μου. Είναι άρρωστος. Αλλά Εσύ μου έχεις προσφέρει ελευθερία, και επιλέγω να διεκδικήσω το δώρο Σου σήμερα. Επομένως παραδίδω όλη την κρίση σε Εκείνον που μου έδωσες Εσύ για να κρίνει στην θέση μου. Αυτός βλέπει αυτά που βλέπω, και όμως γνωρίζει την αλήθεια. Αυτός βλέπει τον πόνο, και όμως καταλαβαίνει ότι δεν είναι αληθινός, και με την κατανόησή Του θεραπεύεται. Προσφέρει τα θαύματα που τα όνειρά μου ήθελαν να κρύψουν από την επίγνωσή μου. Ας κρίνει Αυτός σήμερα. Εγώ δεν γνωρίζω την θέληση μου, αλλά Αυτός είναι βέβαιος ότι είναι η δική Σου. Και θα μιλήσει στην θέση μου, και θα καλέσει τα θαύματά Σου να έρθουν σε μένα.


Σήμερα άκου. Να είσαι πολύ ήσυχος, και άκουσε την απαλή Φωνή που μιλά εκ μέρους του Θεού διαβεβαιώνοντάς σε ότι Αυτός σε έχει κρίνει ως τον Υιό που αγαπά.

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 346 Σήμερα με αγκαλιάζει η ειρήνη του Θεού, και ξεχνώ όλα τα πράγματα εκτός από την Αγάπη Του.




ΜΑΘΗΜΑ 346

Σήμερα με αγκαλιάζει η ειρήνη του Θεού, και ξεχνώ όλα τα πράγματα εκτός από την Αγάπη Του.

Πατέρα, σήμερα ξυπνώ με θαύματα να διορθώνουν την αντίληψή μου για όλα τα πράγματα. Και έτσι αρχίζει η μέρα που μοιράζομαι μαζί Σου όπως θα μοιράζομαι και την αιωνιότητα διότι ο χρόνος έχει παραμερίσει σήμερα. Δεν αναζητώ τα πράγματα του χρόνου, και έτσι δεν θα έχω στραμμένη την προσοχή μου σε αυτά. Αυτό που αναζητώ σήμερα υπερβαίνει όλους τους νόμους του χρόνου και τα πράγματα που αντιλαμβανόμαστε μέσα σ’ αυτόν. Θέλω να ξεχάσω τα πάντα εκτός από την Αγάπη Σου. Θέλω να κατοικώ μέσα σε Σένα, και να μην γνωρίζω άλλους νόμους εκτός από τον δικό Σου νόμο τις αγάπης. Και θέλω να βρω την ειρήνη που δημιούργησες Εσύ για τον Υιό Σου, ξεχνώντας όλα τα ανόητα παιχνίδια που έφτιαξα, καθώς θα βλέπω την δόξα την δική Σου και την δική μου.

Και όταν έρθει το βράδυ σήμερα, θα θυμάμαι μόνο την ειρήνη του Θεού. Διότι σήμερα θα μάθουμε ποια ειρήνη είναι δική μας, όταν ξεχάσουμε όλα τα πράγματα εκτός από την Αγάπη του Θεού.


Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 345 Σήμερα προσφέρω μόνο θαύματα, διότι θα ήθελα να επιστραφούν σε μένα.




ΜΑΘΗΜΑ 345

Σήμερα προσφέρω μόνο θαύματα, διότι θα ήθελα να επιστραφούν σε μένα.

Πατέρα, το θαύμα αντανακλά τα δώρα Σου σε μένα, τον Υιό Σου. Και το κάθε ένα που δίνω επιστρέφει σε μένα, θυμίζοντάς μου ότι ο νόμος της αγάπης είναι συμπαντικός. Ακόμα κι εδώ, παίρνει μια μορφή που να μπορώ ν’ αναγνωρίσω και να δω να λειτουργεί. Τα θαύματα που δίνω μου δίνονται πίσω ακριβώς στην μορφή που χρειάζομαι για να με βοηθήσει με τα προβλήματα που αντιλαμβάνομαι. Πατέρα, στον Ουρανό είναι διαφορετικά, διότι εκεί, δεν υπάρχουν ανάγκες. Αλλά εδώ,  στην γη, το θαύμα βρίσκεται πιο κοντά στα δικά Σου δώρα από οποιοδήποτε άλλο δώρο που μπορώ να προσφέρω. Ας δίνω, σήμερα, λοιπόν αυτό το δώρο και μόνο, το οποίο γεννημένο από αληθινή συγχώρεση, φωτίζει τον δρόμο που πρέπει να ταξιδέψω για να Σε θυμηθώ.


Σήμερα, ας γαληνέψουν όλες οι καρδιές που αναζητούν. Το φως έχει έρθει για να προσφέρει θαύματα για να ευλογήσουν τον κουρασμένο κόσμο. Αυτός θα αναπαυτεί σήμερα, διότι θα προσφέρουμε αυτό που έχουμε λάβει.

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 344 Σήμερα μαθαίνω τον νόμο της αγάπης ∙ ότι αυτό που δίνω στον αδελφό μου είναι το δώρο μου προς εμένα.



ΜΑΘΗΜΑ 344

Σήμερα μαθαίνω τον νόμο της αγάπης ∙ ότι αυτό που δίνω στον αδελφό μου είναι το δώρο μου προς εμένα.

Αυτός είναι ο δικός Σου νόμος , Πατέρα μου, όχι ο δικός μου. Δεν έχω καταλάβει τι σημαίνει το να δίνω, και σκέφτηκα να κρατήσω αυτό που επιθυμούσα μόνο για τον εαυτό μου. Και καθώς κοίταξα τον θησαυρό που νόμιζα ότι είχα, βρήκα έναν άδειο χώρο όπου τίποτα ποτέ δεν υπήρξε ούτε υπάρχει και θα υπάρξει. Ποιος μπορεί να μοιραστεί ένα όνειρο; Και τι μπορεί να μου προσφέρει μια ψευδαίσθηση; Όμως αυτός που συγχωρώ θα μου δώσει δώρα πέρα από την αξία που έχει οτιδήποτε εδώ στην γη. Οι αδελφοί που έχω συγχωρέσει ας γεμίσουν την αποθήκη μου με θησαυρούς του Ουρανού, οι οποίοι είναι οι μόνοι αληθινοί. Έτσι εκπληρώνεται ο νόμος της αγάπης. Κι έτσι ο Υιός σου σηκώνεται και επιστρέφει σε Σένα.

Πόσο κοντά είμαστε ο ένας στον άλλο, καθώς πορευόμαστε προς τον Θεό. Πόσο κοντά σε μας είναι Εκείνος. Πόσο κοντά είναι το τέλος του ονείρου της αμαρτίας, και η λύτρωση του Υιού του Θεού.


Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 343 Δεν μου ζητείται να κάνω κάποια θυσία για να βρω το έλεος και την ειρήνη του Θεού.



ΜΑΘΗΜΑ 343

Δεν μου ζητείται να κάνω κάποια θυσία για να βρω το έλεος και την ειρήνη του Θεού.

Το τέλος των δεινών δεν μπορεί να είναι απώλεια. Το δώρο που περιέχει τα πάντα δεν μπορεί παρά να είναι κέρδος. Εσύ μόνο δίνεις. Ποτέ δεν στερείς. Και Εσύ με δημιούργησες για να είμαι σαν Εσένα, άρα η θυσία γίνεται αδύνατη και για μένα όσο και για Σένα. Και εγώ πρέπει να δίνω. Επομένως όλα τα πράγματα δίνονται σε μένα για πάντα. Έτσι όπως δημιουργήθηκα, έτσι παραμένω. Ο Υιός Σου δεν γίνεται να κάνει καμιά θυσία, διότι πρέπει να είναι ολοκληρωμένος, εφόσον έχει την λειτουργία να ολοκληρώνει Εσένα. Είμαι ολοκληρωμένος διότι είμαι Υιός Σου. Δεν γίνεται να χάνω, διότι μπορώ μόνο να δίνω, και τα πάντα είναι αιώνια δικά μου.


Το έλεος και η ειρήνη του Θεού είναι ελεύθερα. Η σωτηρία δεν έχει κόστος. Είναι ένα δώρο που πρέπει να δίδεται και να λαμβάνεται ελεύθερα. Και αυτό είναι που επιθυμούμε να μάθουμε σήμερα.

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

ΔΕΝ ΜΟΥ ΦΤΑΝΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ

ΜΑΘΗΜΑ 342 Αφήνω την συγχώρεση να αναπαυτεί πάνω σε όλα τα πράγματα, διότι έτσι η συγχώρεση δίδεται και σε μένα.



ΜΑΘΗΜΑ 342

Αφήνω την συγχώρεση να αναπαυτεί πάνω σε όλα τα πράγματα, διότι έτσι η συγχώρεση δίδεται και σε μένα.

Σε ευχαριστώ, Πατέρα, για το σχέδιό Σου να με σώσεις από την κόλαση που έφτιαξα. Δεν είναι πραγματική.  Κι Εσύ μου έχεις δώσει τα μέσα να αποδείξω την μη πραγματικότητά της σε μένα. Το κλειδί βρίσκεται στο χέρι μου, κι έχω φτάσει στην πύλη πέρα από την οποία βρίσκεται το τέλος των ονείρων. Στέκομαι μπροστά στην θύρα του Ουρανού, και αναρωτιέμαι αν θα πρέπει να εισέλθω και να βρεθώ στην εστία μου. Ας μην περιμένω πάλι σήμερα. Ας συγχωρέσω όλα τα πράγματα, και ας αφήσω την δημιουργία να είναι όπως θα ήθελες Εσύ να είναι και όπως είναι στην πραγματικότητα. Ας θυμηθώ ότι είμαι ο Υιός Σου, και ανοίγοντας την πόρτα επιτέλους, ας ξεχάσω τις ψευδαισθήσεις μέσα στο λαμπερό φως της αλήθειας, καθώς η θύμηση Σου επιστρέφει σε μένα.

Αδελφέ, συγχώρεσε με τώρα. Έρχομαι σε σένα για να σε πάρω σπίτι μαζί μου. Και καθώς θα πηγαίνουμε, ο κόσμος θα έρχεται μαζί μας καθώς θα πορευόμαστε προς τον Θεό.



Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015

ΟΔΗΓΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ



 http://facimoutreach.org/qa/questions/questions302.htm


ΜετάφρασΜη ~ Μετάφραση: Αυγουστίνος Σαρίδης  

ΕΡΩΤΗΣΗ# 1385:  Υπάρχουν κάποια σημεία ή οδηγίες που μπορείτε να μας δώσετε έτσι ώστε να βοηθηθούμε στην προσπάθειά μας μέσα από το υλικό των Μαθημάτων; Πως μπορούμε να κερδίσουμε το περισσότερο δυνατόν μέσα από την μελέτη μας των τριών βιβλίων;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Θα προσφέρουμε μερικά γενικά σχόλια και μετά θα προτείνουμε άλλες συζητήσεις και πηγές  μέσα από αυτό το site.

Μέθοδοι μελέτης

Πρώτον, για να ακολουθήσουμε στην θεωρία τους, δεν υπάρχει η καλλίτερη ή η μοναδική μέθοδος για την μελέτη των Μαθημάτων Θαυμάτων. Είναι μια διδασκαλία που αναλαμβάνεται από τον μαθητή κάτω από την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος ή του Ιησού, και καθώς το εγχειρίδιο για δασκάλους συγκεκριμένα δηλώνει, η εκπαίδευση είναι ‘’υψηλά εξατομικευμένη’’ (Εγχ.9.1:5, -Εγχ.29.2:6). Επί πλέον, δεν μπορούν να υπάρχουν αυστηρές οδηγίες ή κανόνες που μπορούν να εφαρμόζονται σε κάθε ξεχωριστό άτομο, καθώς οι περιστάσεις, το υπόβαθρο και οι δυνατότητες, μεταξύ των άλλων παραγόντων, διαφέρουν πάρα πολύ.
Με σεβασμό στην ανάγνωση και την μελέτη του υλικού, ο Ιησούς δεν λέει ποιο πρέπει να είναι το πρώτο που θα αρχίσουμε, το κείμενο, το βιβλίο Ασκήσεων, ή το εγχειρίδιο. Αυτή η απόφαση εξαρτάται από τον κάθε μαθητή. Δεν υπάρχει λανθασμένος ή σωστός τρόπος προσέγγισης του υλικού. Ωστόσο, για να κατορθώσουμε μια ολοκληρωμένη κατανόηση του συστήματος σκέψης και μια σταθερή βάση στην εξάσκηση των μαθημάτων, οι μαθητές προτρέπονται να μελετήσουν το κείμενο σε κάποιο βαθμό κατά την διαδικασία τους. Ο Ιησούς μας συμβουλεύει να μελετάμε προσεχτικά, αλλά να μην βιαζόμαστε πάρα πολύ με αυτά, μήπως και εμπλακούμε αχρείαστα σε έναν υπερβολικό φόβο. (Κ. Ι.VII.4,5.) (Ερ.1163). Επίσης, στην εισαγωγή του Βιβλίου Ασκήσεων, ο Ιησούς εξηγεί ότι ‘’ η θεωρητική βάση.. που το κείμενο προσφέρει είναι απαραίτητο σαν ένα πλαίσιο για να έχουν οι ασκήσεις του Β.Α. νόημα. (Β. Α. εισ.  1:1 ). Έτσι, ο Ιησούς ξεκάθαρα περιμένει οι μαθητές του να ξοδεύουν κάποιο χρόνο με το κείμενο σε κάποιο βαθμό κατά την διάρκεια της διαδικασίας τους.

Μαθήματα Θαυμάτων: Μορφή και Περιεχόμενο

Η διδασκαλία χρησιμοποιεί αλληγορίες, και στην μορφή έχει πολλά αντικρουόμενα εδάφια. Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορεί να αναγνωστεί και να κατανοηθεί αποκλειστικά μόνο σε ένα διανοητικό επίπεδο. Το περιεχόμενό της και το τρυφερό της μήνυμα της συγχώρεσης μπορεί να κατανοηθεί μόνο με την προθυμία του νου να ανοιχτεί στην αλήθεια που αντανακλά. Η διδασκαλία των Μαθημάτων ότι ο κόσμος είναι μια ψευδαίσθηση και ότι ο διαχωρισμός ποτέ δεν συνέβη φαίνεται ότι έρχεται σε αντίθεση με το γεγονός ότι τα αυτά τα ίδια τα Μαθήματα υπάρχουν σε μορφή. Ξεκάθαρα , το λοιπόν, από την αρχή τους ακόμα τα Μαθήματα με τρυφερότητα προσαρμόζουν την μορφή τους για να είναι βοηθητική στο ενοχικά κυριαρχούμενο μέρος του νου του Υιού του θεού ο οποίος πιστεύει  ότι είναι ανεπανόρθωτα χαμένος εξ αιτίας της τρομερής του αμαρτίας. Σύμφωνα με την λογική του εγώ, η ενοχή η οποία ακολουθεί την ‘’αμαρτία’’ του διαχωρισμού προκαλεί τρομακτικό φόβο τιμωρίας από έναν θυμωμένο Θεό.    Ενώ τα Μαθήματα μας λένε ότι ο Θεός θρηνεί και αισθάνεται μοναχικά χωρίς εμάς. (Κ.5.VII.4). (Κ.2.ΙΙΙ.5) το μήνυμα είναι ότι Αυτός δεν είναι ένας θυμωμένος, και εκδικητικός Θεός, αλλά ένας Θεός που μας αγαπά και του λείπουμε. Αυτές οι συμβολικές μορφές είναι βοηθητικές για εμάς που είμαστε περισσότεροι ικανοί να σχετιστούμε με την ιδέα ενός αξιαγάπητου και τρυφερού πατέρα από την αφηρημένη φύση του Θεού. Καθώς ο Ιησούς μας λέει, ‘’δεν μπορείς ούτε καν να σκεφτείς τον Θεό χωρίς ένα σώμα, ή σε μια μορφή που θεωρείς ότι αναγνωρίζεις. (Κ.18.VIII.1:7).’’ Και  “ Ακόμα πρέπει Αυτό (Ο Δάσκαλος της Ενότητας) να χρησιμοποιεί την γλώσσα που ο νους του μπορεί να καταλάβει, στην κατάσταση στην οποία νομίζει ότι βρίσκεται. (25.Ι.7:4).
Αυτές οι γραμμές εξηγούν τις αλληγορίες που χρησιμοποιούν τα Μαθήματα, όπως επίσης και τα επίπεδα της διδασκαλίας. Από τη στιγμή που πιστεύουμε ότι είμαστε στον κόσμο, ο Ιησούς μας διδάσκει από το επίπεδο της εμπειρίας μας. Έχοντας επιλέξει να ταυτιζόμαστε με το σώμα μας, σκεφτόμαστε και ενεργούμε και ‘’κρίνουμε’’ σαν σώματα, έτσι τα Μαθήματα φτάνουν σε εμάς σε μια μορφή που μπορούμε να καταλάβουμε, και χρησιμοποιούν μερικές αλληγορίες, ποιητικές εικόνες, και σύμβολα που μιλούν σε εμάς για την Αγάπη που έχουμε αρνηθεί και έχουμε ξεχάσει.
Ξανά, τα Μαθήματα πρέπει να μας συναντήσουν εκεί όπου είμαστε, και εκεί όπου είμαστε είναι ένας κόσμος που είναι πολυσύνθετος. Αλλά αυτό συμβαίνει επειδή ο κόσμος μας έχει προέλθει από ένα πολύ μπερδεμένο σύστημα σκέψης, το σύστημα σκέψης που εξουσιάζει το νου μας. Επομένως, εάν ο Ιησούς πρόκειται να μας βοηθήσει, το περιεχόμενο
της διδασκαλίας του πρέπει να είναι αυτό το περίπλοκο και αχανές σύστημα σκέψης και των δύο κόσμων, του εσωτερικού και εξωτερικού κόσμου. Αυτό είναι που αυτός εννοεί όταν λέει ‘’Αυτή η διδασκαλία παραμένει μέσα στο πλαίσιο του εγώ, εκεί όπου και χρειάζεται. (Επ. τ. ο. εισ. 3:1). Πολυπλοκότητα είναι το όνομα του παιχνιδιού του εγώ, μας λέει στο κείμενο(Κ.15.IV.6:2.). Η διδασκαλία του πρέπει να απευθύνεται σε αυτή την πολυπλοκότητα για να την καταργήσει. Έτσι, όταν αρχίζουμε με τα Μαθήματα, πράγματι μπορεί να παρουσιασθεί ότι είναι απελπιστικά πολυσύνθετα, αλλά πάλι, αυτό συμβαίνει γιατί μας συναντά εκεί όπου είμαστε. Ο σκοπός τους, όμως, είναι να μας οδηγήσουν έξω από την πολυπλοκότητα στην ‘’απλότητα της σωτηρίας’’ (Κ.31.Ι.), όταν όλοι μας συνειδητοποιήσουμε τελικά ότι ‘’ αυτό που είναι λάθος είναι λάθος, και αυτό που είναι αληθινό ποτέ δεν έχει αλλάξει.’’ (Β.Α.ΙΙ.10.1:1). Αυτή είναι η απλή αλήθεια, που είναι κρυμμένη πίσω από την αχανή πολυπλοκότητα και των δυο, του εγώ το σύστημα σκέψης μέσα στο νου μας και του κόσμου ο οποίος έχει προέλθει από αυτό.
Ο καθένας μπορεί να ευνοηθεί από τα Μαθήματα Θαυμάτων. Δεν πρέπει να είναι διανοούμενος  για να μάθει από αυτά και να τα χρησιμοποιήσει σαν ένα πνευματικό μονοπάτι. Ωστόσο είναι φανερό ότι είναι γραμμένα σε ένα υψηλό διανοητικό επίπεδο με ραφιναρισμένη μεταφυσική, θεολογικές και ψυχολογικές ιδέες που ολοκληρώνονται στην διδασκαλία μέσα από τα τρία βιβλία. Ένα μεγάλο μέρος τους είναι γραμμένο σε ανομοιοκατάληκτο στοίχο. Έτσι ένας αναγνώστης/μαθητής ο οποίος δεν είναι διανοητικά προσκείμενος και δεν έχει υπόβαθρο σε αυτές τις περιοχές μπορεί να έχει μεγάλη δυσκολία στην κατανόηση του υλικού. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ένα τέτοιο άτομο δεν θα μπορούσε να βοηθηθεί διαβάζοντάς το και κάνοντας τις ασκήσεις από το βιβλίο Ασκήσεων. Εάν το άτομο θα βγει από τα Μαθήματα και θα είναι περισσότερο καλός, περισσότερο τρυφερός, και θα έχει επιβεβαιωθεί για την Αγάπη του Θεού, θα είναι λιγότερο θυμωμένος, καταθλιπτικός, και φοβισμένος, τότε ο σκοπός του έχει επιτευχθεί. Από την άλλη, έχουν υπάρξει πολλοί υψηλά εκπαιδευμένοι άνθρωποι οι οποίοι δεν μπορούσαν να σχετιστούν καθόλου με τα Μαθήματα. Θα βρουν ένα άλλο  μονοπάτι που θα ταιριάζει περισσότερο στις ανάγκες τους και στις κλίσεις τους.
Η διδασκαλία λέει για τον εαυτό της ότι είναι μόνο μία μεταξύ πολλών χιλιάδων άλλων μορφών της συμπαντικής διδασκαλίας (Εγχ.1.4). Δεν χρειάζεται να είναι για όλους. Μερικές θρησκείες έχουν ισχυριστεί ότι η δική τους είναι η μόνη αληθινή θρησκεία, ο μόνος τρόπος για να συμφιλιωθείς με τον Θεό. Τα Μαθήματα Θαυμάτων δεν είναι μεταξύ αυτών. Μάλλον, το ξεκάθαρο συμπέρασμα μέσα από όλη τη διδασκαλία είναι ότι όλοι οι άνθρωποι τελικά θα βρουν ένα μονοπάτι που θα τους οδηγήσει στο Θεό. Δεν χρειάζεται να είναι αυτό εδώ.

Τελικά, η δομή και η ροή του κειμένου μπορεί να παρομοιαστεί περισσότερο σαν μια συμφωνία όπου εισάγονται μοτίβα, μετά αφήνονται, επανεισάγονται, και αναπτύσσονται, αντί της γραμμικής ανάπτυξης των ιδεών που συνήθως βρίσκουμε σε ένα ακαδημαϊκό κείμενο, το οποίο συστηματικά αυξάνει σε πολυπλοκότητα. Αυτό καταλήγει σε ένα αλληλοσυνδεόμενο μάτριξ το οποίο κάθε μέρος είναι ακέραιο και ουσιώδες στο όλο, ενώ σιωπηρά περιέχει αυτό το όλο μέσα στον εαυτό του. Η διαδικασία της μάθησης, συνεπώς, μοιάζει με το ανέβασμα μιας σπειροειδούς σκάλας, με τον αναγνώστη να οδηγείται σε ένα κυκλικό σχέδιο, που κάθε μια σπείρα οδηγεί υψηλότερα μέχρι το φτάσιμο στην κορυφή, όπου οδηγεί στον Θεό. Ο τρυφερός ρυθμός του ανομοιοκατάληκτου στοίχου σε ένα μεγάλο μέρος του κειμένου ενισχύει την επίδραση των επαναλαμβανόμενων θεμάτων.
Οι μόνες διασαφηνίσεις για τα μαθήματα στο Βιβλίο Ασκήσεων δίνονται στη εισαγωγή τους. ‘’Μην αναλαμβάνεις να κάνεις περισσότερα από μια ομάδα ασκήσεων την ημέρα.’’ (Β.Α. εισ.2:6) Είναι συνετό για τους μαθητές να διαβάσουν αυτή την εισαγωγή πριν αρχίσουν τα μαθήματα, και να το ξαναδιαβάζουν ευκαιριακά μετά κατά καιρούς. Μια σημαντική αρχή στην εισαγωγή αναφέρεται στον προσανατολισμό του μαθητή: ‘’ Θυμήσου μόνο αυτό ∙ δεν χρειάζεται να πιστεύεις στις ιδέες, δεν χρειάζεται να τις αποδεχτείς, και δεν χρειάζεται ακόμα ούτε να τις καλοδεχτείς. Σε μερικές από αυτές μπορεί και να αντισταθείς δραστικά. Τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία, ούτε και θα μειώσει την αποτελεσματικότητά τους. Αλλά μην επιτρέψεις στον εαυτό σου να κάνει εξαιρέσεις στην εφαρμογή των ιδεών που το Βιβλίο Ασκήσεων περιέχει, και όποια και αν είναι η αντίδρασή σου στις ιδέες, χρησιμοποίησέ τες. Τίποτα περισσότερο από αυτό δεν απαιτείται. (Β.Α. εισ.9).
Τα μαθήματα μπορούν να επαναληφθούν εάν αυτό είναι επιθυμητό. Εάν υπάρχει ένα ιδιαίτερα σημαντικό ή δύσκολο μάθημα, θα ήταν μια καλή ιδέα να σταθούμε σε αυτό κάνα δυο ημέρες. Όμως, υπάρχει κάποιο ρίσκο στη σκέψη ότι ένα μάθημα χρειάζεται να ολοκληρωθεί τέλεια πριν να μετακινηθούμε στο επόμενο. Αυτό θα είναι μια παγίδα, γιατί είναι αδύνατον πολλοί από εμάς να μπορούν να κάνουν τέλεια οποιοδήποτε από τα μαθήματα. Εάν θα μπορούσαμε, θα είχαμε φτάσει σε μια τόσο προχωρημένη κατάσταση πνευματικής ανάπτυξης, που δεν θα χρειαζόμαστε καθόλου πια τα μαθήματα.
Το μεσαίο μέρος του μαθήματος 95 είναι αρκετά βοηθητικό στο να γνωρίζουμε το τι να κάνουμε εάν για μερικές ημέρες ή εβδομάδες δεν κάνουμε εξάσκηση των μαθημάτων. Είναι σημαντικό, ότι δεν χρειάζεται να αρχίσουμε από την αρχή ξανά. Η οδηγία στο μάθημα 95 εστιάζει στο να αναγνωρίσουμε τους τρόπους με τους οποίους το εγώ γλιστρά
4
μέσα στην διαδικασία και ότι οφείλουμε να ανταποκριθούμε στα ‘’ ολισθήματα στην επιμέλεια, και τις αποτυχίες μας στις οδηγίες’’ (Β.Α.95.8:3) με την συγχώρεση. Αυτό είναι το κλειδί. Ο Ιησούς δεν κρατάει σημειώσεις για το πόσο ακριβείς είμαστε στο να ακολουθήσουμε τις οδηγίες της ημέρας ∙ τον ενδιαφέρει μόνο να μας βοηθήσει να εκπαιδεύσουμε το νου μας να σκέφτεται όλο και περισσότερο με όρους της συγχώρεσης και τελικά να γενικεύσουμε την μάθησή μας σε κάθε όψη της ζωής και της εμπειρίας μας.Η κεντρική ιδέα είναι να είμαστε ειλικρινείς στην προσπάθειά μας να μελετήσουμε και να εξασκηθούμε σε αυτό που το Βιβλίο Ασκήσεων διδάσκει, να έχουμε επίγνωση ότι όλοι μας έχουμε ισχυρές αντιστάσεις, αλλά ωστόσο είμαστε πρόθυμοι να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας για τις συχνές ανεπαρκείς προσπάθειές μας. Για όσο καιρό συνεχίζουμε να μελετάμε και να εφαρμόζουμε τα μαθήματα όπως καθοδηγούμαστε να κάνουμε, θα έχουμε πρόοδο. Είναι σημαντικό να εστιάζουμε στο περιεχόμενο, αντί στη μορφή. Αυτό που έχει σημασία είναι να κάνουμε μια ειλικρινή προσπάθεια στο να ακολουθούμε τις οδηγίες τόσο προσεχτικά όσο μπορούμε, χωρίς να κρίνουμε τον εαυτό μας όταν αποτυγχάνουμε. Πράγματι μπορούμε να πούμε ότι ο σκοπός του να κάνουμε τις ασκήσεις είναι το να τις κάνουμε λάθος και μετά να συγχωρούμε τα λάθη μας. Αυτό θα αντανακλάσει την τελική μας συγχώρεση για τον εαυτό μας για το λάθος του διαχωρισμού από τον Δημιουργό και Πηγή μας. Το εγχειρίδιο για δασκάλους, το τρίτο βιβλίο, είναι το ευκολότερο και επίσης το περισσότερο κατανοητό από τα τρία. Η Διδασκαλία μας βοηθά να κατανοήσουμε ότι όλοι είμαστε δάσκαλοι και μαθητές ο ένας του άλλου, και δεν υπάρχει μια γραμμή που ξεχωρίζει τους δασκάλους από τους μαθητές. Καθώς διδάσκουμε μαθαίνουμε, και καθώς μαθαίνουμε διδάσκουμε ∙ αλλά αυτό δεν έχει τίποτα να κάνει με την καθιερωμένη μορφή διδασκαλίας. Η σημασία είναι ότι διδάσκουμε με το παράδειγμα. Τα Μαθήματα Θαυμάτων ποτέ δεν ενδιαφέρονται για την μορφή (σώμα) αλλά μόνο με το περιεχόμενο (Νους). Το εγχειρίδιο έρχεται στην μορφή της ερώτησης- απάντησης, με τις ερωτήσεις να απευθύνονται σε μερικά από τα πιο σημαντικά θέματα που βρίσκονται σε αυτή την ίδια την Διδασκαλία. Υπάρχει ένα προσάρτημα στο εγχειρίδιο, το οποίο η Έλεν κατέγραψε κάνα δυο χρόνια μετά την ολοκλήρωση των Μαθημάτων. Αυτό ονομάζεται διευκρίνιση των όρων, το οποίο υπό μια έννοια είναι ένα γλωσσάρι μερικών από τους όρους κλειδί που χρησιμοποιούνται στην διδασκαλία, ο φαινομενικός σκοπός του είναι να τους διευκρινίσει για τους μαθητές των Μαθημάτων. Αυτό που όμως κάποιος βρίσκει ,είναι ότι εάν δεν γνωρίζεις ήδη τι η λέξη εννοεί, η διευκρίνιση των όρων δεν θα είναι βοηθητική. Αυτό που όμως είναι, είναι μια τρυφερή και πολλές φορές ποιητική σύνοψη για το τι αυτοί οι όροι σημαίνουν. Είναι ένας άλλος τρόπος να επισκεφτούμε ξανά αυτό που ήδη έχουμε.                                         

ΕΡΩΤΗΣΗ # 1-   10/2002  Για την χριστιανική γλώσσα που χρησιμοποιούν τα Μαθήματα.

Ε: Φαίνεται ότι σε κάποιο σημείο όλες οι θεολογίες συγκλίνουν, και αφού συμβαίνει αυτό, αφήνουν πίσω τους τις ιδιαίτερες μορφές τους και γίνονται η καθαρή και αγνή Αλήθεια. Έχω δυσκολία να ασχοληθώ με αυτό επειδή -αυτό υπαινίσσεται ότι οι Χριστιανικές μορφές των Μαθημάτων είναι …(Συγχωρέστε με).. μιας χρήσης και προσωρινές. Γνωρίζοντας αυτό μερικές φορές βρίσκω τον εαυτό μου να είναι ανυπόμονος με τον συνεχή ανθρωπομορφισμό του κειμένου, και θα ευχόμουν να είναι πιο άμεσο. Περιττό  να πω ότι αυτό, συγκρούεται  με την προσωπική  μου εξέλιξη, αν και όχι με την ευλάβεια μου. Στην δική σας εμπειρία είναι αυτό ένα συνηθισμένο φαινόμενο; Παρέρχεται με τον καιρό; Είναι μόνο μια στρατηγική του εγώ; Πως θα έπρεπε να το χειριστώ;
Α: Το Χριστιανικό περιεχόμενο της Διδασκαλίας έχει υπάρξει ένα πρόβλημα για τους μαθητές από την αρχή ακόμα, και έχουν κάνει την ίδια σημαντική ερώτηση που κάνεις και συ. Για να επαναδιατυπώσω και να επεκτείνω ελαφρώς την ερώτησή σου, γιατί πρέπει ένα συμπαντικό μήνυμα να έλθει σε ένα τέτοιο συγκεκριμένο θρησκευτικό πλαίσιο;  Και αυτό δεν αναπτύσσει αναπόφευκτα περισσότερο διαχωρισμό, που την ίδια στιγμή αρνείται την καθολικότητα αυτής της συγκεκριμένης θρησκείας;
Πράγματι, η χριστιανική γλώσσα των Μαθημάτων θαυμάτων, χωρίς να αναφερθούμε στη παρουσία του Ιησού μέσα σε όλο το υλικό, μπορεί να προκαλέσει μεγάλη πρόκληση σε πολλούς μαθητές. Εάν το εγώ τους προσβλέπει να βρει τρόπους να ακυρώσει το υλικό, ή να τοποθετήσει εμπόδια στη μάθηση, τότε ο Ιησούς και ο Χριστιανισμός μπορούν να γίνουν χρήσιμοι σύμμαχοι στη μάχη ενάντια στην αλήθεια. Από την άλλη, ζητώντας από το Άγιο Πνεύμα βοήθεια, μπορεί να εισάγει μια ακόμα τάξη μάθησης στην οποία η συγχώρεση για την ιδιαιτερότητά μας, μπορεί να μαθευτεί με χαρά.
Ενώ εν τω μεταξύ, κανείς δεν θα θέλει να περιορίσει τα Μαθήματα Θαυμάτων σε μια συγκεκριμένη πολιτισμική ομάδα, ωστόσο μπορεί να ειπωθεί ότι στην ουσία είναι προσανατολισμένα προς δυτικούς ακροατές. Η γλώσσα τους, οι πολιτιστικές εκφράσεις τους, και τα φροϋδικά, Πλατωνικά, και Σαιξπηρικά στοιχεία, όλα αυτά απευθύνονται σε έναν αναγνώστη που έχει άνεση με την δυτική παράδοση. Και βέβαια μπορεί να ειπωθεί ότι η
κυρίαρχη επιρροή στον δυτικό κόσμο για τα τελευταία 2000 χρόνια έχει υπάρξει η Χριστιανική, με τον Ιησού να είναι ξεκάθαρα η κυρίαρχη μορφή, είτε σαν σύμβολο της αγάπης του Ουρανού, ή της ιδιαίτερης αγάπης (και μίσους) του εγώ. Και έτσι δεν μπορεί να υπάρχει δυτικός μαθητής – Χριστιανός, Ιουδαίος, αγνωστικιστής, ή αθεϊστής- ο οποίος με τον ένα τρόπο ή τον άλλο δεν έχει επηρεαστεί από τον Ιησού ή από τις θρησκείες που έχουν εμπλέξει το όνομά του. Έτσι το Χριστιανικό πλαίσιο των Μαθημάτων Θαυμάτων παρέχει μια φυσική ευκαιρία για μαθητές να εξασκηθούν στην συγχώρεση των περασμένων τους εμπειριών.

ΕΡΩΤΗΣΗ#2:  Σαν ένας σχετικά νέος μαθητής των Μαθημάτων, μου λείψανε οι ιεροτελεστίες που συνήθιζα να εξασκώ από την θρησκευτική μου ανατροφή. Υπάρχουν κάποια πράγματα που ένας μαθητής μπορεί να κάνει χωρίς να παραβιάζει την διδασκαλία των Μαθημάτων Θαυμάτων;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχουν ιεροτελεστίες στα Μαθήματα Θαυμάτων, αφού η εστίασή τους είναι πάντοτε στην αλλαγή του νου μας και όχι της συμπεριφοράς μας. Όμως, βέβαια δεν υπάρχει τίποτα που είναι έμφυτα ‘’λάθος’’ με τους μαθητές να εξασκούνται σε οτιδήποτε που ενθαρρύνει την πνευματικής τους ανάπτυξης με τα Μαθήματα. Υπάρχουν μερικά, πάρα πολύ λίγα πρέπει και δεν πρέπει στην διδασκαλία. Καθώς μας έχει ειπωθεί στο εγχειρίδιο ‘’ Η διδασκαλία είναι υψηλά εξατομικευμένη’’ (Εγχ. 29.2:6), και έτσι οι μαθητές καλά θα κάνουν να ακολουθήσουν την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος.                                  
Η μόνη προσοχή θα πρέπει να είναι να μην γίνουν οι ιεροτελεστίες υποκατάστατο για την εσωτερική εργασία. Καθώς ο Ιησούς αναφέρει στο Βιβλίο Ασκήσεων: ‘’ Οι ιεροτελεστίες δεν είναι ο σκοπός  μας, και θα ματαίωναν τον σκοπό μας’’ (Β. Α. Επαν. εισ.2:4). Και στο εγχειρίδιο: ‘’ Συνήθειες σαν αυτές είναι επικίνδυνες, επειδή εύκολα γίνονται θεότητες με δικά τους δικαιώματα απειλώντας τους ίδιους στόχους για τους οποίους καθιερώθηκαν.’’ (Εγχειρ.16.2:5).                                

Διαφορετικά επίπεδα νοήματος στην Διδασκαλία.

Ε.#3: Στο δικό μου είδος εργασίας, ο βαθμός  επιμονής στην λεπτομέρεια και στην ακρίβεια κάνει τη διαφορά για αυτό που γίνεται αποδεκτό σαν μια προσεχτική και επαγγελματική εργασία. Ωστόσο, μου έχει ειπωθεί από έναν αριθμό σπουδαστών των Μαθημάτων ότι το είδος της εργασίας δεν είναι σημαντικό στο μεγάλο σχέδιο των πραγμάτων, έτσι θα έπρεπε μόνο ‘’να μην δώσουμε προσοχή’’ όταν φτάνουμε στο σημείο να παράσχουμε ποιότητα στο τελικό προϊόν. Είμαι μπερδεμένος. Θα μπορούσατε σας παρακαλώ να με βοηθήσετε να καταλάβω τι είναι αυτό που μου ξεφεύγει;
Α:  Αυτό που σου ξεφεύγει είναι ότι μερικοί μαθητές των Μαθημάτων πάσχουν από αυτό που αναφέρουμε σαν ‘’Σύγχυση των επιπέδων.’’ Αυτό το συνηθισμένο λάθος μπερδεύει τις μεταφυσικές διδασκαλίες των Μαθημάτων (1ο Επίπεδο) με το μέρος των Μαθημάτων που ασχολείται μόνο με το ψευδαισθησιακό όνειρο (2ο Επίπεδο). Στην ερώτησή σου, το Επίπεδο 1 αντιπροσωπεύεται από το ‘’μεγάλο σχέδιο των πραγμάτων’’ ,δηλαδή,  ‘’Τίποτα μη πραγματικό δεν υπάρχει’’  (Κ. εισ. 2:3), και το Επίπεδο 2 αντιπροσωπεύεται από εσένα και το είδος της εργασίας σου, δηλαδή, ένα σώμα που ζει σε έναν κόσμο που ελέγχεται από κανόνες του καλού και του κακού. Για όσο καιρό πιστεύεις ότι είσαι σε αυτό τον κόσμο, είναι σημαντικό ότι κάνεις το καλλίτερο που μπορείς σε όποιον ρόλο έχεις επιλέξει. Οι συγκεκριμένοι ρόλοι σου είναι αυτό που απαρτίζει την τάξη μάθησή σου που το Άγιο Πνεύμα μπορεί να χρησιμοποιήσει για να σε διδάξει την συγχώρεση. Χωρίς τα συγκεκριμένα, ποτέ δεν θα φτάσουμε στον Ένα ο Οποίος είναι πέρα από τον  κόσμο απολύτως. Ωστόσο, είναι ανακουφιστικό να γνωρίζουμε ότι, στο τέλος, η εργασία που κάνεις δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι με ποιόν την κάνεις. Και μπορείς να πεις με ποιόν έχεις εργαστεί από το εάν είσαι γαλήνιος ή ανήσυχος.


ΜΑΘΗΜΑ 341 Μπορώ να επιτεθώ μόνο εναντίον της δικής μου αθωότητας, και μόνο αυτή είναι που με κρατά ασφαλή.




ΜΑΘΗΜΑ 341

Μπορώ να επιτεθώ μόνο εναντίον της δικής μου αθωότητας, και μόνο αυτή είναι  που με κρατά ασφαλή.

Πατέρα, ο Υιός Σου είναι άγιος. Εγώ είμαι αυτός στον οποίο χαμογελάς με αγάπη και τρυφερότητα τόσο γλυκιά, βαθιά και σταθερή που το σύμπαν Σου ανταποδίδει το χαμόγελο, και μοιράζεται την Αγιότητά Σου. Πόσο αγνοί, πόσο ασφαλείς, πόσο άγιοι, λοιπόν, είμαστε εμείς, που κατοικούμε μέσα στο Χαμόγελό Σου, με όλη Σου την Αγάπη χαρισμένη σε μας, ζώντας μαζί Σου ως ένα, με αδελφότητα και Πατρότητα ολοκληρωτική ∙ με αθωότητα τόσο τέλεια που ο Κύριος της Αθωότητας μας θεωρεί Υιό Του, ένα Σύμπαν Σκέψης που Τον συμπληρώνει.

Ας μην επιτεθούμε, λοιπόν, εναντίον της αθωότητάς μας, διότι αυτή περιέχει τον Λόγο του Θεού προς εμάς. Και μέσα στην ευγενική της αντανάκλαση σωζόμαστε.



ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ;



ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ;

1. Το θαύμα είναι μια διόρθωση. Δεν δημιουργεί, ούτε αλλάζει πραγματικά κάτι. Απλά κοιτάζει τον όλεθρο, κι υπενθυμίζει στο νου ότι αυτό που βλέπει είναι ψευδές. Καταργεί το σφάλμα, αλλά δεν επιχειρεί να πάει πέρα από την αντίληψη, ούτε να υπερβεί την λειτουργία της συγχώρεσης. Επομένως, μένει μέσα στα όρια του χρόνου. Ωστόσο, στρώνει τον δρόμο για την επιστροφή της αιωνιότητας και της αφύπνισης της αγάπης, διότι ο φόβος απομακρύνεται σιγά σιγά μετά από την ευγενική θεραπεία που προφέρει το θαύμα
2. Το θαύμα περιέχει το δώρο της χάριτος, διότι δίδεται και λαμβάνεται σαν ένα. Κι επομένως παρουσιάζει τον νόμο της αλήθειας που ο κόσμος δεν υπακούει, διότι δεν μπορεί καθόλου να καταλάβει τους τρόπους του. Το θαύμα αντιστρέφει την αντίληψη που ήταν ανάποδη πριν, κι επομένως δίνει τέλος στις παράξενες παραμορφώσεις που είχαν εκδηλωθεί. Τώρα η αντίληψη ανοίγει στην αλήθεια. Τώρα η συγχώρεση γίνεται αντιληπτή ως δικαιωμένη.

3. Η συγχώρεση είναι το σπίτι των θαυμάτων. Τα μάτια του Χριστού τα παραδίδουν με έλεος και αγάπη σε όλους όσους βλέπουν. Η αντίληψη στέκει διορθωμένη στην όρασή Του, και αυτό που πριν είχε σκοπό να κατηγορεί τώρα ευλογεί. Κάθε κρίνο συγχώρεσης προσφέρει σε όλο τον κόσμο το σιωπηλό θαύμα της αγάπης. Και το κάθε ένα εναποθέτεται ενώπιον του Λόγου του Θεού, πάνω στον συμπαντικό βωμό προς τον Δημιουργό και την δημιουργία στο φως της τέλειας αγνότητας και της ατέλειωτης χαράς.

4. Το θαύμα γίνεται δεκτό πρώτα με την πίστη, διότι όταν το ζητάς σημαίνει ότι ο νους έχει ετοιμαστεί να συλλάβει αυτό που δεν μπορεί να δει και να καταλάβει. Όμως η πίστη θα φέρει τις μαρτυρίες της για να δείξει ότι αυτό στο οποίο βασίστηκε είναι πραγματικά εκεί. Κι έτσι το θαύμα θα δικαιώσει την πίστη σου σ’ αυτό, και θα δείξει ότι βασίστηκε σε ένα κόσμο πιο πραγματικό από αυτόν που έβλεπες πριν ∙ ένα κόσμο λυτρωμένο από αυτό που νόμιζες ότι ήταν εκεί.


5. Τα θαύματα πέφτουν σαν σταγόνες θεραπευτικής βροχής από τον Ουρανό πάνω σε ένα στεγνό και σκονισμένο κόσμο, όπου πεινασμένα και διψασμένα πλάσματα έρχονται για να πεθάνουν. Τώρα έχουν νερό. Τώρα ο κόσμος πρασίνισε. Και παντού ξεπηδούν τα σημάδια της ζωής, για να δείξουν ότι αυτό που έχει γεννηθεί δεν μπορεί ποτέ να πεθάνει, διότι ό,τι έχει ζωή έχει αθανασία.

Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015

Κάθε σχέση πρέπει να είναι ιδιαίτερη, και είναι αυτό πάντα κακό;


ΕΡΩΤΗΣΗ 1383 : Με μπερδεύουν οι προειδοποιήσεις που παρουσιάζουν οι ιδιαίτερες σχέσεις. Έχω ανανεώσει μια ιερή φιλία με μια γυναίκα που ήξερα στο κολέγιο πριν από σχεδόν τριάντα χρόνια. Την αγαπώ πολύ και αυτή με αγαπά, και παρόλο που δεν βλεπόμαστε σχεδόν ποτέ, έχουμε αναλάβει το έργο να συστηθούμε εκ νέου μεταξύ μας και με τον Θεό. Γιατί είναι αυτό κάτι κακό; Γιατί το κείμενο το αναφέρει αυτό ως «η απάρνηση της Αγάπης του Θεού….»(T.16.V.4:2)? Ναι, υπάρχει σεξουαλική σχέση ανάμεσα μας. Γιατί θα πρέπει να απορρίψω αυτό το δώρο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο σκοπός που δίνεις στην σχέση είναι αυτό που καθορίζει αν είναι ή όχι απάρνηση της Αγάπης του Θεού. Η Αγάπη του Θεού είναι η ίδια μας η Ταυτότητα, η μόνη μας πραγματική σχέση, το μόνο που πραγματικά χρειαζόμαστε (T.15.VIII) ∙ επομένως αν η γαλήνη μας και η ευτυχία μας εξαρτάται από το αν έχουμε την στοργή, την υποστήριξη, την έγκριση, τα δώρα, την προσοχή, ή οτιδήποτε άλλο από  κάποιον άλλον άνθρωπο – σωματικό/συναισθηματικό/ψυχολογικό – τότε έχει γίνει ένα υποκατάστατο για την Αγάπη του Θεού, την οποία με τον εγωικό μας νου απορρίψαμε επειδή δεν μας προσέφερε την ιδιαιτερότητα που απαιτούσαμε. Αυτό εξηγεί το υπόλοιπο εδάφιο στο οποίο αναφέρθηκες: (η ιδιαίτερη σχέση) είναι η προσπάθεια να εξασφαλίσουμε για τον εαυτό μας την ιδιαιτερότητα την οποία Εκείνος μας αρνήθηκε»
Ο Ιησούς δεν μας ζητά να θυσιάσουμε αυτό που νομίζουμε ότι θέλουμε ∙ μας βοηθά να συνειδητοποιήσουμε ότι ήδη έχουμε κάνει μια υπερβολικά οδυνηρή θυσία και προσπαθούμε να την αντιμετωπίσουμε με ακατάλληλο τρόπο: «Το μόνο που κάνεις είναι να αναζητάς σε αυτές (τις ιδιαίτερες σχέσεις) αυτό που πέταξες μακριά. Και μέσα από αυτές ποτέ δεν θα μάθεις την αξία αυτού που παραπέταξες, αλλά ακόμα ποθείς με όλη σου την καρδιά» (T.15.VIII.2:1,2,3). Το κενό και η μοναξιά που νιώθουμε βαθιά μέσα μας εξαιτίας της απόρριψης του Θεού και της ενότητας μας μαζί Του, μας αναγκάζουν να ψάχνουμε για την εκπλήρωση από έξω – σε κάποιον άνθρωπο, ουσία, πράγμα, κλπ., και ο Ιησούς μας βοηθά να μάθουμε ότι η ιδιαίτερη σχέση δεν θα πετύχει να μας δώσει την αληθινή και διαρκή ευτυχία και γαλήνη επειδή δεν αντιμετωπίζουμε την πραγματική αιτία της αίσθησης της έλλειψης και της ανάγκης. Γι αυτό χρειαζόμαστε την βοήθεια του και την καθοδήγηση του στις σχέσεις μας.
Είναι ίσως ασφαλές να πούμε ότι κάθε σχέση αρχίζει σαν ιδιαίτερη σχέση και ότι πολλές σχέσεις ποτέ δεν φτάνουν πέρα από το επίπεδο της αμοιβαίας εκπλήρωσης αναγκών επειδή δεν έχουμε επίγνωση της αληθινής προέλευσης των επιθυμιών και των αναγκών μας. Ωστόσο, δεν μας ζητείται να παρατήσουμε τις ιδιαίτερες σχέσεις μας, γιατί αν το επιλέξουμε, αυτές μπορούν να υπηρετήσουν για να θεραπεύσουμε το νου μας από όλες τις σκέψεις του διαχωρισμού, και τότε, αντί να είναι υποκατάστατα της Αγάπης του Θεού, μπορούν να μας φέρουν πιο κοντά στον Θεό με το να γίνουν αντανακλάσεις της Αγάπης Του. Αυτή είναι η διαδικασία της μεταμόρφωσης μιας ιδιαίτερης σχέσης σε άγια.
Όταν εργαζόμαστε σε αυτήν την διαδικασία, είναι σημαντικό να διακρίνουμε ανάμεσα στην μορφή και το περιεχόμενο. Εκεί εστιάζεται κυρίως ο Κέννεθ Γουάπνικ στο βιβλίο του και στο ακουστικό άλμπουμ, Μορφή & Περιεχόμενο: Σεξ και Χρήμα. Το περιεχόμενο είναι ο σκοπός που επιλέγουμε μέσα στο νου μας, που μπορεί είτε να ενισχύει την διαχωριστικότητα μας ή να την καταργεί, επιλέγοντας τον σκοπό του Αγίου Πνεύματος να βλέπουμε τα συμφέροντα μας κοινά, όχι διαχωρισμένα και συγκρουόμενα.


ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...