ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

·                       

Αποσπάσματα από τα Μαθήματα Θαυμάτων που αναφέρονται στις ιδιαίτερες σχέσεις

Κεφάλαιο -15.VII.10. Όποτε θυμώνεις, μπορείς να είσαι σίγουρος ότι έχεις σχηματίσει μια ιδιαίτερη σχέση την οποία το εγώ έχει «ευλογήσει,» διότι ο θυμός είναι η ευλογία του.

·                     Κεφάλαιο -16.I.1. Το να συμπονάς  δεν σημαίνει να μοιράζεσαι τα βάσανα, διότι αυτό πρέπει να αρνηθείς να το καταλάβεις. Αυτή είναι η ερμηνεία του εγώ για τη συμπόνια, και χρησιμοποιείται πάντα για να σχηματίσει μια ιδιαίτερη σχέση στην οποία μοιράζονται τα βάσανα.

·                     Κεφάλαιο 16.V.1. Όταν εξετάζεις την ιδιαίτερη σχέση, είναι απαραίτητο πρώτα να συνειδητοποιήσεις ότι εμπεριέχει πολύ πόνο. Η ανησυχία, η απελπισία, η ενοχή και η επίθεση όλα εισέρχονται σε αυτή, με την παρεμβολή κάποιων διαλλειμάτων που κατά την διάρκειά τους φαίνεται  να  λείπουν.

·                     Κεφάλαιο -16.V.3. Η ιδιαίτερη σχέση αγάπης είναι το δώρο για το οποίο καυχιέται περισσότερο το εγώ, και είναι και το πιο ελκυστικό για εκείνους που δεν είναι πρόθυμοι να εγκαταλείψουν την ενοχή. Οι «δυναμικές» του εγώ είναι πεντακάθαρες εδώ, διότι βασισμένες στην έλξη αυτής της προσφοράς, οι φαντασιώσεις που επικεντρώνονται γύρω από αυτήν είναι ολοφάνερες. Εδώ κρίνονται συνήθως ως αποδεκτές, ακόμα και φυσιολογικές. Κανένας δεν το θεωρεί παράξενο να αγαπά και να μισεί συγχρόνως, και ακόμα κι εκείνοι που πιστεύουν ότι το μίσος είναι αμαρτία απλά νιώθουν ένοχοι, αλλά δεν το διορθώνουν. Αυτή είναι η «φυσιολογική» κατάσταση του διαχωρισμού, κι εκείνοι που μαθαίνουν ότι δεν είναι καθόλου φυσιολογικό θεωρούνται οι αφύσικοι. Διότι αυτός ο κόσμος είναι το αντίθετο του Ουρανού, όντας φτιαγμένος για να είναι το αντίθετό του, και τα πάντα εδώ παίρνουν μια κατεύθυνση ακριβώς αντίθετη από την αλήθεια. Στον Ουρανό, όπου είναι γνωστό το νόημα της αγάπης, η αγάπη είναι το ίδιο όπως και η ένωση. Εδώ, όπου γίνεται αποδεκτή η ψευδαίσθηση της αγάπης στην θέση της αγάπης, η αγάπη γίνεται αντιληπτή ως διαχωρισμός και εξαίρεση.

·                     Κεφάλαιο -16.V.4. Στην ιδιαίτερη σχέση, την γεννημένη από την κρυφή επιθυμία για ιδιαίτερη αγάπη από τον Θεό, είναι που θριαμβεύει το μίσος του εγώ. Διότι η ιδιαίτερη σχέση είναι η αποκήρυξη της Αγάπης του Θεού, και η προσπάθεια να κατοχυρώσει για τον εαυτό την ιδιαιτερότητα που Εκείνος αρνήθηκε. Είναι βασικό για την διατήρηση του εγώ να πιστεύεις ότι αυτή η ιδιαιτερότητα δεν είναι η κόλαση, αλλά ο Ουρανός.

·                     Κεφάλαιο -16.V.6. Η ιδιαίτερη σχέση  αγάπης είναι ένα παράξενο και αφύσικο τέχνασμα του εγώ για να ενώσει την κόλαση με τον Ουρανό, και να μην μπορεί κανείς να τα ξεχωρίσει. Και η προσπάθεια να βρει τα φανταστικά «καλύτερα» στοιχεία και από τους δύο κόσμους έχει οδηγήσει σε φαντασιώσεις και των δύο, και στην ανικανότητα να αντιληφθεί κανείς  κάποιον από τους δύο έτσι όπως είναι. Η ιδιαίτερη σχέση είναι ο θρίαμβος αυτής της σύγχυσης. Είναι ένα είδος ένωσης από την οποία η ένωση είναι αποκλεισμένη, και η βάση για την προσπάθεια στην ένωση βασίζεται στον αποκλεισμό. Τι άλλο καλύτερο παράδειγμα θα μπορούσε να υπάρξει για το ρητό του εγώ, «Αναζήτησε αλλά μην βρεις»;

·                     Κεφάλαιο -16.V.7. 7. Πιο περίεργη από όλα είναι η αντίληψη του εαυτού που το εγώ καλλιεργεί στην ιδιαίτερη σχέση. Αυτός ο «εαυτός» αναζητά την σχέση για να ολοκληρωθεί. Όμως όταν βρίσκει την ιδιαίτερη σχέση στην οποία νομίζει ότι μπορεί να το πετύχει αυτό εγκαταλείπει τον εαυτό του, και προσπαθεί να τον «ανταλλάξει» με τον εαυτό κάποιου άλλου. Αυτό δεν είναι ένωση, διότι δεν υπάρχει ούτε αύξηση, ούτε επέκταση. Ο κάθε σύντροφος προσπαθεί να θυσιάσει τον  εαυτό που δεν θέλει για κάποιον που νομίζει ότι θα προτιμούσε. Και νιώθει ένοχος για την «αμαρτία» που διαπράττει όταν παίρνει, και δεν δίνει τίποτα αξίας σε αντάλλαγμα. Πόση αξία μπορεί να θέσει σε έναν εαυτό που θα ήθελε να εγκαταλείψει για να τον ανταλλάξει με έναν «καλύτερο»;

·                     Κεφάλαιο -16.V.9. . Η γοητεία της κόλασης βρίσκεται μόνο στην τρομερή έλξη της ενοχής, την οποία προσφέρει το εγώ σε εκείνους που εναποθέτουν την πίστη τους στην μικρότητα. Η βεβαιότητα της μικρότητας βρίσκεται σε κάθε ιδιαίτερη σχέση, διότι μόνο οι στερημένοι θα μπορούσαν να δίνουν αξία στην ιδιαιτερότητα. Το να ζητάς την ιδιαιτερότητα, και η αντίληψη του να δίνεις την ιδιαιτερότητα σαν πράξη αγάπης, κάνει την αγάπη μισητή. Ο πραγματικός σκοπός της ιδιαίτερης σχέσης, σε αυστηρή συμφωνία με τους στόχους του εγώ, είναι να καταστρέψει την πραγματικότητα και να την αντικαταστήσει με την ψευδαίσθηση. Διότι το εγώ είναι το ίδιο μια ψευδαίσθηση, και μόνο οι ψευδαισθήσεις μπορεί να είναι μάρτυρες για την «πραγματικότητά» του.

·                     Κεφάλαιο -16.V.10.  Αν αντιλαμβανόσουν την ιδιαίτερη σχέση ως θρίαμβο πάνω στον Θεό, θα την ήθελες; Ας μην σκεφτόμαστε την τρομακτική της φύση, ούτε την ενοχή που περιέχει, ούτε την λύπη και την μοναξιά. Διότι αυτές είναι μόνο κάποιες από τις ιδιότητες ολόκληρης της θρησκείας του διαχωρισμού, και του συνολικού πλαισίου στο οποίο θεωρείται ότι συμβαίνουν. Το κεντρικό θέμα στην λιτανεία της προς τη θυσία είναι ότι ο Θεός πρέπει να πεθάνει έτσι ώστε να ζήσεις εσύ. Και αυτό είναι το θέμα που διαδραματίζεται στην ιδιαίτερη σχέση. Μέσω του θανάτου του δικού σου εαυτού νομίζεις ότι μπορείς να επιτεθείς σε έναν άλλο εαυτό, και να τον αρπάξεις από τον άλλον για να αντικαταστήσεις τον εαυτό που απεχθάνεσαι. Και τον απεχθάνεσαι διότι δεν θεωρείς ότι προσφέρει την ιδιαιτερότητα που απαιτείς. Και μισώντας τον, τον έχεις κάνει μικρό  και ανάξιο, διότι τον φοβάσαι.

·                     Κεφάλαιο -16.V.11.  Πώς μπορείς να αποδώσεις απεριόριστη δύναμη σε αυτό που νομίζεις ότι έχεις επιτεθεί; Η αλήθεια έχει γίνει τόσο τρομακτική για σένα που μόνο αν ήταν αδύναμη και μικρή, και ανάξια εκτίμησης, θα τολμούσες να την κοιτάξεις. Νομίζεις ότι είναι πιο ασφαλές να αποδώσεις στον μικρό εαυτό που έφτιαξες εσύ, την δύναμη που άρπαξες από την αλήθεια, θριαμβεύοντας πάνω σε αυτή κι αφήνοντάς την αβοήθητη. Δες πώς ακριβώς διεξάγεται αυτό το τελετουργικό στην ιδιαίτερη σχέση. Ένας βωμός ανεγείρεται ανάμεσα σε δύο διαχωρισμένους ανθρώπους, πάνω στον οποίο ο κάθε ένας τους αναζητά να σκοτώσει τον εαυτό του, και πάνω στο σώμα του να υψώσει έναν άλλον εαυτό να πάρει την δύναμη του από τον θάνατο του. Αυτό το τελετουργικό επαναλαμβάνεται πολλές φορές. Και ποτέ δεν ολοκληρώνεται, ούτε θα ολοκληρωθεί ποτέ. Η τελετή της ολοκλήρωσης δεν μπορεί να φέρει την ολοκλήρωση, διότι η ζωή δεν προέρχεται από τον θάνατο, ούτε ο Ουρανός από την κόλαση.

·                     Κεφάλαιο -16.V.12.  Όποτε κάποια μορφή ιδιαίτερης σχέσης σε βάλει στον πειρασμό να αναζητήσεις την αγάπη σε τελετουργίες, θυμήσου ότι η αγάπη είναι αυτάρκης, και όχι κάποια μορφή οποιουδήποτε είδους. Η ιδιαίτερη σχέση είναι μια τελετουργία μορφής, που στοχεύει στο να εξυψώσει την μορφή για να πάρει την θέση του Θεού εις βάρος του περιεχομένου. Δεν υπάρχει νόημα στην μορφή, και ποτέ δεν θα υπάρξει. Η ιδιαίτερη σχέση πρέπει να αναγνωριστεί γι αυτό που είναι· μία τελετή χωρίς νόημα κατά την οποία δύναμη αντλείται από τον θάνατο του Θεού, κι επενδύεται στον φονιά Του σαν σημάδι ότι η μορφή έχει θριαμβεύσει πάνω στο περιεχόμενο, και ότι η αγάπη έχει χάσει το νόημά της.

·                     Κεφάλαιο -16.V.13. . Στην ιδιαίτερη σχέση μην βλέπεις τίποτα άλλο εκτός από μια ανούσια προσπάθεια να υψώσεις άλλους θεούς στην θέση του Ίδιου του Θεού, και λατρεύοντάς τους να κρύβεις την ασημαντότητά τους και την δική Του μεγαλοσύνη. Στο όνομα της ολοκλήρωσής σου δεν το θέλεις αυτό. Διότι κάθε είδωλο που υψώνεις για να το τοποθετήσεις στην θέση του Θεού στέκεται μπροστά από σένα, στην θέση αυτού που είσαι.

·                     Κεφάλαιο -16.VI.1.  Η αναζήτηση για την ιδιαίτερη σχέση είναι το σημάδι ότι εξισώνεις τον εαυτό σου με το εγώ και όχι με τον Θεό. Διότι η ιδιαίτερη σχέση έχει αξία μόνο για το εγώ. Για το εγώ μόνο οι σχέσεις με κάποια ιδιαίτερη αξία, έχουν νόημα διότι αντιλαμβάνεται την αγάπη ως ιδιαίτερη. Όμως, αυτό δεν μπορεί να είναι φυσικό, διότι δεν μοιάζει καθόλου με την σχέση του Θεού με τον  Υιό Του, και όλες οι σχέσεις που δεν είναι όμοιες με αυτή πρέπει να είναι αφύσικες. Διότι ο Θεός δημιούργησε την αγάπη έτσι όπως ο Ίδιος την ήθελε να είναι, και την έδωσε έτσι. Η αγάπη δεν έχει κανένα νόημα εκτός όπως την όρισε ο Δημιουργός της με την Θέλησή Του. Είναι αδύνατον να την ορίσεις διαφορετικά και να την καταλάβεις.

·                     Κεφάλαιο 16.VI.2.  Η αγάπη είναι ελευθερία. Όταν την αναζητάς θέτοντας τον εαυτό σου σε δεσμά σημαίνει ότι διαχωρίζεσαι από αυτή. Διότι η αγάπη του Θεού, δεν αναζητά πλέον την ένωση στον διαχωρισμό, ούτε την ελευθερία στην σκλαβιά! Όπως ελευθερώνεις, θα ελευθερώνεσαι. Αυτό μην  το ξεχνάς, ειδάλλως η Αγάπη δεν θα μπορεί να σε βρει και να σε ανακουφίσει.

·                     Κεφάλαιο -16.VI.3 Υπάρχει ένας τρόπος με τον οποίο το Άγιο Πνεύμα ζητά την βοήθειά σου, αν κι εσύ θέλεις την δική Του βοήθεια. Η άγια στιγμή είναι το πιο χρήσιμο βοήθημά Του για να σε προστατέψει από την έλξη της ενοχής, το πραγματικό δόλωμα στην ιδιαίτερη σχέση. Δεν αναγνωρίζεις ότι αυτή είναι η αληθινή έλξη της, διότι το εγώ σε έχει διδάξει ότι εκεί βρίσκεται η ελευθερία. Όμως όσο κοιτάζεις την ιδιαίτερη σχέση από πιο κοντά, τόσο πιο προφανές γίνεται ότι ενισχύει  την ενοχή άρα είναι κάτι που σε φυλακίζει.

·                     Κεφάλαιο -16.VI.4Η ιδιαίτερη σχέση είναι χωρίς απολύτως κανένα νόημα δίχως ένα σώμα. Αν της δίνεις αξία, πρέπει να δίνεις αξία και στο σώμα. Και αυτό που δίνεις αξία θέλεις να το κρατήσεις. Η ιδιαίτερη σχέση είναι ένα τέχνασμα για να περιορίζει τον εαυτό σου σε ένα σώμα, και  την αντίληψή σου για τους άλλους στα δικά τους σώματα. Οι Μεγάλες Αχτίνες θα εδραίωναν την απόλυτη έλλειψη αξίας στην ιδιαίτερη σχέση, αν μπορούσες να τις δεις. Διότι μόλις τις έβλεπες το σώμα θα εξαφανιζόταν, επειδή θα χανόταν η αξία του. Κι έτσι όλη σου η επένδυση στο να το βλέπεις θα αποσυρόταν από αυτό.

·                     Κεφάλαιο -16.VI.5. Βλέπεις τον κόσμο στον οποίο δίνεις αξία. Σε αυτή την πλευρά της γέφυρας βλέπεις τον κόσμο των διαχωρισμένων σωμάτων, και αναζητάς να ενωθείς με τους άλλους μέσα από ξεχωριστές ενώσεις και να γίνεις ένα  χάνοντας. Όταν δύο άτομα επιζητούν να γίνουν ένα, προσπαθούν να μειώσουν την μεγαλοσύνη τους. Ο κάθε ένας θέλει να αρνηθεί την δική του δύναμη, διότι η ξεχωριστή ένωση αποκλείει το σύμπαν. Πολλά περισσότερα αποκλείονται παρά συμπεριλαμβάνονται, διότι αποκλείει τον Θεό και τίποτα δεν εισέρχεται σε αυτή. Όμως η ιδιαίτερη σχέση που το εγώ αναζητά δεν περιλαμβάνει ούτε καν ένα ολοκληρωμένο άτομο. Το εγώ θέλει μόνο ένα κομμάτι του, και βλέπει μόνο αυτό το κομμάτι και τίποτα άλλο. 

·                     Κεφάλαιο -16.VI.6. Μόλις περάσεις την γέφυρα όλα είναι τόσο διαφορετικά! Για κάποιο χρονικό διάστημα το σώμα είναι ακόμα ορατό, αλλά όχι μόνο αυτό αποκλειστικά, όπως το βλέπει κανείς  εδώ. Ο μικρός σπινθήρας που κρατά τις Μεγάλες Αχτίνες στο εσωτερικό, είναι επίσης ορατός, κι αυτός ο σπινθήρας δεν μπορεί να περιοριστεί για πολύ στην μικρότητα. Μόλις έχεις διασχίσει την γέφυρα, η αξία του σώματος υποβιβάζεται τόσο πολύ στην όρασή σου που δεν θα νιώθεις καμιά απολύτως ανάγκη να το μεγιστοποιείς. Διότι θα συνειδητοποιήσεις ότι η μόνη αξία που έχει το σώμα είναι να φέρει τους αδελφούς σου στην γέφυρα μαζί σου, και να απελευθερωθείτε εκεί μαζί.

·                     Κεφάλαιο -16.VI.7 Η γέφυρα η ίδια δεν είναι παρά μια μετάβαση στην πλευρά της πραγματικότητας. Σε αυτή την πλευρά, όλα όσα βλέπεις είναι χονδροειδώς διαστρεβλωμένα κι εντελώς εκτός προοπτικής. Αυτό που είναι μικρό και ασήμαντο μεγεθύνεται, κι αυτό που είναι ισχυρό και δυνατό υποβιβάζεται στην μικρότητα. Κατά την μετάβαση υπάρχει μια περίοδος σύγχυσης, στην οποία μπορεί να συμβεί κάποια αίσθηση αποπροσανατολισμού. Αλλά μην την φοβάσαι, διότι αυτό σημαίνει μόνο ότι είσαι πρόθυμος να αφήσεις να φύγει το παραμορφωμένο πλαίσιο αναφοράς που σου φαινόταν πως κρατούσε την συνοχή του κόσμου σου. Αυτό το πλαίσιο αναφοράς χτίζεται γύρω από την ιδιαίτερη σχέση. Χωρίς αυτή την ψευδαίσθηση δεν θα υπήρχε κάποιο νόημα που θα ήθελες να αναζητήσεις ακόμα εδώ.

·                     Κεφάλαιο -16.VI.8. Μην φοβάσαι ότι θα σηκωθείς απότομα και θα εκτοξευθείς μέσα στην πραγματικότητα. Ο χρόνος είναι ευγενικός, και αν τον χρησιμοποιείς για χάρη της πραγματικότητας, θα κάνει την μετάβασή σου γλυκιά και ανάλαφρη. Αυτό που επείγει είναι μόνο να μετατοπίσεις το νου σου από την προσκόλλησή του  εδώ. Αυτό δεν θα σε αφήσει άστεγο και δίχως πλαίσιο αναφοράς. Η περίοδος αποπροσανατολισμού, που προηγείται της αληθινής μετάβασης, είναι πολύ πιο σύντομη από ό,τι ο χρόνος που χρειάστηκε για να αγκιστρώσεις το νου σου τόσο σφικτά πάνω στις ψευδαισθήσεις. Η καθυστέρηση θα πονάει περισσότερο τώρα από ό,τι πριν, μόνο και μόνο επειδή συνειδητοποιείς ότι είναι καθυστέρηση, και ότι η διαφυγή από τον πόνο είναι πραγματικά δυνατή. Βρες ελπίδα και ανακούφιση, αντί γι απελπισία,  σε αυτό: Δεν θα μπορούσες πλέον να βρεις ούτε καν την ψευδαίσθηση αγάπης σε οποιαδήποτε  ιδιαίτερη σχέση εδώ. Διότι δεν είσαι πια εντελώς παρανοϊκός, και σύντομα θα αναγνωρίσεις τι είναι πραγματικά η ενοχή της προδοσίας του εαυτού.

·                     Κεφάλαιο -16.VI.9. Τίποτα από ό,τι προσπαθείς να ενδυναμώσεις μέσα στην ιδιαίτερη σχέση δεν είναι πραγματικά μέρος δικό σου. Και δεν γίνεται να κρατάς μέρος από το σύστημα σκέψης που σε δίδαξε ότι ήταν πραγματικό, και να κατανοείς την Σκέψη που γνωρίζει τι είσαι. Έχεις επιτρέψει στην Σκέψη της πραγματικότητας να εισέλθει στο νου σου, και επειδή την προσκάλεσες, θα διαμείνει μαζί σου. Η αγάπη σου γι αυτήν δεν θα σου επιτρέψει να προδώσεις τον εαυτό σου, και δεν θα μπορούσες να εισέλθεις σε μια σχέση όπου δεν θα ερχόταν  μαζί σου, διότι δεν θα ήθελες να είσαι χώρια από αυτήν.

·                     Κεφάλαιο 16.VI.10. 10. Να χαίρεσαι που έχεις ξεφύγει από την κοροϊδία της σωτηρίας που σου προσέφερε το εγώ, και μην κοιτάς πίσω λαχταρώντας την παρωδία που έφτιαξες  από τις σχέσεις σου. Τώρα δεν χρειάζεται κανένας να υποφέρει, διότι έχεις κάνει πολύ δρόμο για να υποχωρήσεις στην ψευδαίσθηση της ομορφιάς και στην αγιότητα της ενοχής. Μόνο οι απόλυτα παρανοϊκοί θα μπορούσαν να κοιτούν τον θάνατο και τα βάσανα, την ασθένεια και την απελπισία, και να τα βλέπουν έτσι. Αυτό που έχει σφυρηλατήσει η ενοχή είναι άσχημο, τρομακτικό και πολύ επικίνδυνο. Μην βλέπεις καμιά ψευδαίσθηση αλήθειας και ομορφιάς εκεί. Και να είσαι ευγνώμων που υπάρχει ένα μέρος όπου η αλήθεια και η ομορφιά σε περιμένουν. Πήγαινε να τις συναντήσεις χαρωπά και μάθε πόσα σε περιμένουν χάρη στην απλή σου προθυμία να παρατήσεις το τίποτα διότι δεν είναι τίποτα.

·                     Κεφάλαιο -16.VI.11. Η νέα οπτική που θα κερδίσεις όταν  διασχίσεις την γέφυρα θα είναι η κατανόηση του που είναι ο Ουρανός. Από αυτή την πλευρά, φαίνεται σαν να είναι απέξω και απέναντι. Ωστόσο, καθώς την διασχίζεις για να ενωθείς μαζί του, αυτός θα ενωθεί μαζί σου και θα γίνει ένα με σένα. Και θα σκεφτείς, προς μεγάλη σου έκπληξη, ότι δεν άφησες τίποτα για όλο αυτό! Η χαρά του Ουρανού, που δεν έχει όρια, αυξάνεται με κάθε φως που επιστρέφει για να πάρει την δικαιωματική του θέση μέσα σε αυτόν. Μην περιμένεις άλλο, για την Αγάπη του Θεού και για σένα. Και είθε η άγια στιγμή να επισπεύσει την διαδρομή σου, όπως σίγουρα θα κάνει αν μόνο την αφήσεις να έρθει σε σένα.

·                     Κεφάλαιο -16.VI.12. Το Άγιο Πνεύμα ζητά από σένα μόνο αυτή την μικρή βοήθεια: Όποτε οι σκέψεις σου περιπλανώνται σε μια ιδιαίτερη σχέση που ακόμα ασκεί έλξη επάνω σου, είσελθε μαζί Του σε μια άγια στιγμή, και εκεί άφησέ Το να σε απελευθερώσει. Χρειάζεται μόνο την προθυμία σου να μοιραστείς την οπτική Του για να στην δώσει ολοκληρωτικά. Και η προθυμία σου δεν χρειάζεται να είναι ολοκληρωτική διότι η δική Του είναι τέλεια. Έργο Του είναι να επανορθώσει την δική σου απροθυμία με την δική Του τέλεια πίστη, και την πίστη  Του  είναι που μοιράζεσαι μαζί Του εκεί. Και αναγνωρίζοντας την δική σου απροθυμία να απελευθερωθείς, σου δίδεται η δική Του τέλεια προθυμία. Επικαλέσου Το, διότι ο Ουρανός βρίσκεται στο Κάλεσμά Του. Και άφησέ Το να καλέσει τον Ουρανό για σένα.

·                     Κεφάλαιο -16.VII.1. Είναι αδύνατον να αφήσεις το παρελθόν να φύγει χωρίς να παραιτηθείς από την ιδιαίτερη σχέση. Διότι η ιδιαίτερη σχέση είναι μια προσπάθεια να ενεργοποιήσεις εκ νέου το παρελθόν και να το αλλάξεις. Φανταστικές ταπεινώσεις, πόνος που επιστρέφει στην μνήμη, παλιές απογοητεύσεις, αντιλήψεις αδικίας και στέρησης όλα εισχωρούν στην ιδιαίτερη σχέση, που γίνεται ένας τρόπος με τον οποίο αναζητάς να αποκαταστήσεις την τραυματισμένη σου αυτό – εκτίμηση. Τι βάση θα είχες στην επιλογή ενός ιδιαίτερου συντρόφου χωρίς το παρελθόν; Κάθε τέτοια επιλογή γίνεται εξαιτίας κάποιου «κακού» από το παρελθόν στο οποίο προσκολλάσαι, και για το οποίο κάποιος άλλος πρέπει να επανορθώσει.

·                     Κεφάλαιο -16.VII.2.   Η ιδιαίτερη σχέση παίρνει εκδίκηση για το παρελθόν. Αναζητώντας να μεταθέσει τον πόνο στο παρελθόν, ασχολείται υπερβολικά με αυτό και αφοσιώνεται ολοκληρωτικά σε αυτό,  παραβλέποντας έτσι το παρόν. Καμία ιδιαίτερη σχέση δεν βιώνεται στο παρόν. Σκιές του παρελθόντος την τυλίγουν, και την κάνουν αυτό που είναι. Δεν έχει κανένα νόημα στο παρόν, κι εφόσον δεν σημαίνει τίποτα τώρα, δεν μπορεί να έχει κανένα απολύτως πραγματικό νόημα. Με ποιο άλλο τρόπο μπορείς να αλλάξεις το παρελθόν εκτός από τις φαντασιώσεις; Και ποιος μπορεί να σου δώσει αυτό που νομίζεις ότι σου έχει στερήσει το παρελθόν; Το παρελθόν δεν είναι τίποτα. Μην επιζητάς να το κατηγορήσεις για ό,τι στερήθηκες, διότι το παρελθόν έχει φύγει. Δεν μπορείς πραγματικά να μην αφήσεις να φύγει αυτό που ήδη έχει φύγει. Επομένως, διατηρείς την ψευδαίσθηση ότι δεν έχει φύγει διότι νομίζεις ότι εξυπηρετεί κάποιο σκοπό που θέλεις να εκπληρωθεί. Και επίσης θεωρείς ότι  αυτός ο σκοπός δεν μπορεί να εκπληρωθεί στο παρόν, παρά μόνο στο παρελθόν.

·                     Κεφάλαιο -16.VII.3.  Μην υποτιμάς την έντονη τάση του εγώ για εκδίκηση για το παρελθόν. Είναι εντελώς βάρβαρη και παρανοϊκή. Διότι το εγώ θυμάται όλα όσα έχεις κάνει και το έχεις προσβάλλει, και αναζητά να στο ανταποδώσει. Οι φαντασιώσεις που φέρνει στις εκλεκτές του σχέσεις μέσα στις οποίες θέλει να διαδραματίσει το μίσος του είναι φαντασιώσεις για την καταστροφή σου.  Διότι το εγώ κρατά το παρελθόν εναντίον σου, κι αν εσύ διαφύγεις από το παρελθόν, θεωρεί ότι στερείται την εκδίκηση που πιστεύει ότι σου αξίζει τόσο πολύ.  Ωστόσο, δίχως τη δική σου συμμαχία για την δική σου καταστροφή, το εγώ δεν θα μπορούσε να σε κρατήσει στο παρελθόν. Στην ιδιαίτερη σχέση εσύ επιτρέπεις να συμβεί η καταστροφή σου. Είναι προφανές ότι αυτό είναι παρανοϊκό. Αλλά αυτό που είναι λιγότερο προφανές είναι ότι το παρόν σου είναι άχρηστο όσο επιδιώκεις τον στόχο του εγώ σαν σύμμαχός του.

·                     Κεφάλαιο -16.VII.5.  Στην ιδιαίτερη σχέση δεν είναι φανερό ότι αυτό που αναζητάς είναι να πραγματοποιήσεις την εκδίκηση.  Και ακόμα κι όταν το μίσος και η αγριότητα εισβάλλουν για λίγο, η ψευδαίσθηση της αγάπης δεν κλονίζεται συθέμελα. Όμως,  το ένα πράγμα που το εγώ ποτέ δεν επιτρέπει να φτάσει στην επίγνωση είναι ότι η ιδιαίτερη σχέση είναι η πραγματοποίηση της εκδίκησης πάνω στον εαυτό σου. Όμως, τι άλλο θα μπορούσε να είναι; Όταν αναζητάς την ιδιαίτερη σχέση, δεν ψάχνεις για την δόξα μέσα σου. Έχεις αρνηθεί ότι βρίσκεται εκεί, και η σχέση γίνεται το υποκατάστατο της. Η εκδίκηση γίνεται το υποκατάστατο σου για την Επανόρθωση, και  η διαφυγή από την εκδίκηση γίνεται η απώλεια σου.

·                     Κεφ. 17 ΙΙΙ  5. Πώς μπορεί το Άγιο Πνεύμα να φέρει την δική Του ερμηνεία του σώματος ως μέσον επικοινωνίας σε σχέσεις που ο μόνος τους σκοπός είναι ο διαχωρισμός από την πραγματικότητα; Αυτό που είναι η συγχώρεση Το καθιστά ικανό να το κάνει. Αν όλες οι σκέψεις εκτός από τις σκέψεις αγάπης ξεχαστούν, αυτό που παραμένει είναι αιώνιο. Και το μεταμορφωμένο παρελθόν γίνεται σαν το παρόν. Τώρα πια το παρελθόν δεν συγκρούεται με το τώρα. Αυτή η συνέχεια επεκτείνει το παρόν αυξάνοντας την πραγματικότητά του και την αξία του στην αντίληψή σου. Μέσα σε αυτές τις σκέψεις αγάπης βρίσκεται ο σπινθήρας της ομορφιάς κρυμμένος μέσα στην ασχήμια της ανίερης σχέσης όπου υπάρχει η θύμηση του μίσους· και περιμένει για να αναζωπυρωθεί καθώς η σχέση δίδεται στο Άγιο Πνεύμα που της δίνει ζωή και ομορφιά. Αυτός είναι ο λόγος που η Επανόρθωση επικεντρώνεται στο παρελθόν, το οποίο είναι η πηγή του διαχωρισμού, κι εκεί όπου πρέπει να καταργηθεί. Διότι ο διαχωρισμός πρέπει να διορθωθεί ακριβώς εκεί όπου κατασκευάστηκε.

·                     6. Το εγώ επιδιώκει να «λύσει» τα προβλήματά του, όχι στην πηγή τους, αλλά εκεί όπου δεν φτιάχτηκαν. Επομένως επιδιώκει να εγγυηθεί ότι δεν θα υπάρξει λύση. Το Άγιο Πνεύμα θέλει μόνο να κάνει τις δικές Του αποφάσεις ολοκληρωμένες και τέλειες, κι έτσι αναζητά και βρίσκει την πηγή των προβλημάτων εκεί που βρίσκεται, κι εκεί την καταργεί. Και με κάθε βήμα προς την κατάργηση που αναλαμβάνει, ο διαχωρισμός καταργείται όλο και περισσότερο, και η ένωση πλησιάζει όλο και πιο πολύ. Οι «λόγοι» του διαχωρισμού δεν Του προκαλούν καμία σύγχυση. Το μόνο που αντιλαμβάνεται στον διαχωρισμό είναι ότι πρέπει να καταργηθεί. Άφησε το Άγιο Πνεύμα να αποκαλύψει τον κρυμμένο σπινθήρα της ομορφιάς στις σχέσεις σου και να σου τον δείξει. Η ομορφιά του θα σε ελκύσει τόσο πολύ που δεν θα θέλεις πια να τον χάσεις ξανά από τα μάτια σου. Και θα αφήσεις αυτό τον σπινθήρα να μεταμορφώσει την σχέση σου έτσι ώστε να μπορείς να τον βλέπεις όλο και περισσότερο. Διότι θα τον θέλεις όλο και περισσότερο, και θα γίνεσαι όλο και πιο απρόθυμος να επιτρέψεις  να κρυφτεί από σένα. Και θα μάθεις να αναζητάς και να δημιουργείς τις προϋποθέσεις μέσα στις οποίες μπορεί να γίνει ορατή η ομορφιά.

·                     7. Όλα αυτά θα τα κάνεις με χαρά, αν μόνο Το αφήσεις να κρατά τον σπινθήρα μπροστά σου, να φωτίζει τον δρόμο σου και να σου τον κάνει ξεκάθαρο. Ο Υιός του Θεού είναι Ένας. Αυτούς που ο Θεός ένωσε ως ένα, το εγώ δεν μπορεί να τους διασπάσει. Ο σπινθήρας της αγιότητας μέσα σε κάθε σχέση  είναι ασφαλής, όσο κρυμμένος και να είναι. Διότι ο Δημιουργός της μιας σχέσης δεν έχει αφήσει κανένα μέρος της χωρίς τον Εαυτό Του. Αυτό είναι το μόνο μέρος της σχέσης που βλέπει το Άγιο Πνεύμα, διότι γνωρίζει ότι μόνο αυτό είναι αληθινό. Εσύ έχεις κάνει την σχέση αναληθή, άρα ανίερη, βλέποντάς την εκεί που δεν βρίσκεται και έτσι όπως δεν είναι. Δώσε το παρελθόν στο Άγιο Πνεύμα  που μπορεί να αλλάξει το νου σου σχετικά με αυτό, για λογαριασμό σου. Αλλά πρώτα, βεβαιώσου ότι συνειδητοποιείς πλήρως το τι έχεις κάνει το παρελθόν να εκπροσωπεί, και γιατί.

·                     10. Άγιε αδελφέ μου, θέλω να εισέλθω σε όλες σου τις σχέσεις, και να σταθώ ανάμεσα σε σένα και τις φαντασιώσεις σου. Άφησε την σχέση μου με σένα να είναι πραγματική για σένα, και άφησέ με να φέρω την πραγματικότητα στο τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τους αδελφούς σου. Δεν δημιουργήθηκαν για να σε κάνουν να μπορείς να βλάψεις τον εαυτό σου μέσα από αυτούς. Δημιουργήθηκαν για να δημιουργούν μαζί σου. Αυτή είναι η αλήθεια που θέλω να παρεμβάλλω ανάμεσα σε σένα και στον στόχο της τρέλας. Μην διαχωρίζεσαι από μένα, και μην αφήνεις να χάνεται στα όνειρα εκδίκησης ο άγιος σκοπός της Επανόρθωσης. Οι σχέσεις στις οποίες περιθάλπονται τέτοια όνειρα με έχουν αποκλείσει. Άφησέ με να εισέλθω στο Όνομα του Θεού και να σου φέρω ειρήνη, έτσι ώστε να μπορέσεις κι εσύ να προσφέρεις ειρήνη σε μένα.

·                     Κεφάλαιο -17.IV.2. Σε αυτόν τον κόσμο είναι αδύνατον να δημιουργείς. Ωστόσο, είναι δυνατόν να δίνεις ευτυχία. Έχω πει επανειλημμένα ότι το Άγιο Πνεύμα δεν θα σου στερήσει τις ιδιαίτερες σχέσεις σου, αλλά θα τις μεταμορφώσει. Και το μόνο που εννοώ με αυτό είναι ότι θα αποκαταστήσει σε αυτές την λειτουργία που τους έδωσε ο Θεός. Η λειτουργία που τους έδωσες εσύ σίγουρα δεν είναι να προσφέρουν ευτυχία. Αλλά η άγια σχέση μοιράζεται τον σκοπό του Θεού, αντί να στοχεύει στην κατασκευή ενός υποκατάστατού της. Κάθε ιδιαίτερη σχέση που έχεις κάνει είναι ένα υποκατάστατο της Θέλησης του Θεού, και εξυμνεί την δική σου θέληση αντί για την δική Του εξαιτίας της ψευδαίσθησης ότι αυτές οι δύο είναι διαφορετικές.

·                     Κεφάλαιο -17.IV.3. Έχεις κάνει πολύ πραγματικές σχέσεις ακόμα και σε αυτόν τον κόσμο. Όμως δεν τις αναγνωρίζεις διότι έχεις ανεβάσει τα υποκατάστατά τους σε τέτοια περίοπτη θέση που, όταν σε καλεί η αλήθεια, πράγμα που κάνει συνεχώς, εσύ απαντάς με ένα υποκατάστατο. Κάθε ιδιαίτερη σχέση που έχεις κάνει έχει, ως βασικό της σκοπό, τον στόχο να καταλάβει το νου σου τόσο ολοκληρωτικά ώστε να μην ακούς το κάλεσμα της αλήθειας.

·                     Κεφάλαιο -17.IV.4. Κατά μία έννοια, η ιδιαίτερη σχέση ήταν η απάντηση του εγώ στην δημιουργία του Αγίου Πνεύματος, το Οποίο ήταν η Απάντηση του Θεού στον διαχωρισμό. Διότι παρόλο που το εγώ δεν κατάλαβε τι είχε δημιουργηθεί, ένιωσε απειλή. Ολόκληρο το αμυντικό σύστημα του εγώ που αναπτύχθηκε για να προστατεύσει τον διαχωρισμό από το Άγιο Πνεύμα έγινε σαν  απάντηση προς το δώρο με το οποίο το ευλόγησε ο Θεός, και που με αυτή την ευλογία, του έδωσε την ικανότητα να θεραπευτεί. Αυτή η ευλογία κρατά μέσα της την αλήθεια για τα πάντα. Και η αλήθεια είναι ότι το Άγιο Πνεύμα βρίσκεται σε στενή σχέση μαζί σου, διότι μέσα σε Αυτό αποκαθίσταται η σχέση σου με τον Θεό. Η σχέση μαζί Του ποτέ δεν έχει διακοπεί, διότι το Άγιο Πνεύμα δεν είναι διαχωρισμένο από κανέναν από τότε που έγινε ο διαχωρισμός. Και μέσω Αυτού όλες σου οι άγιες σχέσεις έχουν φυλαχτεί με προσοχή, για να υπηρετούν τον σκοπό του Θεού για σένα.

·                     Κεφάλαιο -17.IV.5. Το εγώ πάντα επαγρυπνεί προς την απειλή, και το μέρος του νου σου μέσα στο οποίο έγινε δεκτό το εγώ πάντα ανησυχεί για να διατηρήσει τον δικό του λόγο ύπαρξης, έτσι όπως τον βλέπει. Δεν συνειδητοποιεί ότι είναι εντελώς παρανοϊκό. Κι εσύ πρέπει να συνειδητοποιήσεις τι ακριβώς σημαίνει αυτό αν θέλεις να αποκατασταθείς στην σωφροσύνη. Οι παρανοϊκοί προστατεύουν το σύστημα σκέψης τους, αλλά το κάνουν παρανοϊκά. Και όλες τους οι άμυνες είναι τόσο παρανοϊκές όσο αυτά που υποτίθεται ότι προστατεύουν. Ο διαχωρισμός δεν έχει τίποτα μέσα του, κανένα μέρος, κανένα «λόγο», και καμιά ιδιότητα που να μην είναι παρανοϊκή. Και η «προστασία» του είναι μέρος από αυτόν, το ίδιο παρανοϊκή όσο και το σύνολο. Η ιδιαίτερη σχέση, η οποία είναι η κύρια άμυνά του, πρέπει επομένως να είναι κι αυτή παρανοϊκή.

·                     Κεφάλαιο -17.IV.6. Τώρα πια πολύ μικρή δυσκολία έχεις να συνειδητοποιήσεις ότι το σύστημα σκέψης που προστατεύει η ιδιαίτερη σχέση δεν είναι παρά ένα σύστημα από αυταπάτες. Αναγνωρίζεις, τουλάχιστον σε γενικές γραμμές, ότι το εγώ είναι παρανοϊκό. Παρόλα αυτά η ιδιαίτερη σχέση ακόμα σου φαίνεται ότι κατά κάποιο τρόπο είναι «διαφορετική». Όμως την έχουμε κοιτάξει πολύ πιο κοντά σε σχέση με άλλες πλευρές του συστήματος σκέψης του εγώ που είσαι πιο πρόθυμος να αφήσεις να φύγουν. Όσο παραμένει, δεν θα αφήνεις τις άλλες να φύγουν. Διότι ούτε αυτή είναι διαφορετική. Αν την  κρατήσεις, τότε τις έχεις κρατήσει όλες.

·                     Κεφάλαιο -17.IV.7.Είναι βασικό να καταλάβεις ότι όλες οι άμυνες κάνουν αυτό που υπερασπίζονται. Η βάση για την αποτελεσματικότητά τους είναι ότι προσφέρουν αυτό το οποίο υπερασπίζονται. Αυτό που υπερασπίζονται ενσωματώνεται μέσα σε αυτές για να κρατηθεί ασφαλές, και καθώς αυτές λειτουργούν το φέρνουν σε σένα. Κάθε άμυνα λειτουργεί δίνοντας δώρα, και το δώρο είναι πάντα μια μικρογραφία του συστήματος σκέψης που προστατεύει η άμυνα, τοποθετημένο μέσα σε μια χρυσή κορνίζα. Η κορνίζα είναι πολύ περίτεχνη, στολισμένη με κοσμήματα, λαμπερή  και με βαθιά σκαλίσματα. Ο σκοπός της είναι να έχει αξία από μόνη της, και να αποσπάσει την προσοχή σου από αυτό που περιβάλλει. Αλλά δεν μπορείς να έχεις την κορνίζα χωρίς την εικόνα. Οι άμυνες λειτουργούν για να σε πείσουν ότι μπορείς.

·                     Κεφάλαιο -17.IV.8. Η ιδιαίτερη σχέση έχει την πιο επιβλητική και απατηλή κορνίζα από όλες τις άμυνες που χρησιμοποιεί το εγώ. Εδώ προσφέρεται το σύστημα σκέψης του, περιβαλλόμενο από μια κορνίζα τόσο βαριά και τόσο περίτεχνη που η εικόνα σχεδόν χάνεται εξαιτίας της επιβλητικής της κατασκευής. Μέσα στην κορνίζα είναι υφασμένες όλων των ειδών οι φανταχτερές και κατακερματισμένες ψευδαισθήσεις της αγάπης, στημένες με όνειρα θυσίας και συμφέροντος, συνυφασμένες με επιχρυσωμένες κλωστές αυτό – καταστροφής. Το αίμα λαμπυρίζει σαν ρουμπίνι, και τα δάκρυα έχουν  την όψη του διαμαντιού και γυαλίζουν μέσα στο θαμπό φως μέσα στο οποίο γίνεται η προσφορά.

·                     Κεφάλαιο -18.I.4. Εσύ που πιστεύεις ότι ο Θεός είναι φόβος έφτιαξες μόνο ένα υποκατάστατο. Έχει πάρει πολλές μορφές, διότι ήταν το υποκατάστατο της ψευδαίσθησης για την αλήθεια· του κατακερματισμού στην θέση της ολότητας. Έχει κατακερματιστεί τόσο πολύ και έχει υποδιαιρεθεί επανειλημμένα, που τώρα είναι σχεδόν αδύνατον να αντιληφθείς ότι κάποτε ήταν ένα, και ότι ακόμα είναι αυτό που ήταν. Αυτό το ένα σφάλμα, που μετέτρεψε την αλήθεια σε ψευδαίσθηση, το άπειρο σε χρόνο, και την ζωή σε θάνατο, ήταν το μόνο που έφτιαξες. Ολόκληρος ο κόσμος σου βασίζεται πάνω σε αυτό. Όλα όσα βλέπεις αυτό αντανακλούν, και κάθε ιδιαίτερη σχέση που έκανες ποτέ είναι μέρος αυτού.

·                     Κεφάλαιο -18.II.5. …. Στα όνειρα που βλέπεις όταν είσαι ξύπνιος, η ιδιαίτερη σχέση έχει ιδιαίτερη θέση. Είναι το μέσον με το οποίο προσπαθείς να επαληθεύσεις τα όνειρα που βλέπεις όταν κοιμάσαι. Από αυτή, δεν ξυπνάς. Η ιδιαίτερη σχέση είναι η απόφασή σου να κρατήσεις την προσκόλλησή σου στην μη πραγματικότητα, και να εμποδίσεις τον εαυτό σου από το να ξυπνήσει. Και όσο δίνεις μεγαλύτερη αξία στο να κοιμάσαι από το να ξυπνάς, δεν ελευθερώνεσαι από αυτήν.

·                     Κεφάλαιο -18.II.6. Το Άγιο Πνεύμα, πάντα πρακτικό μέσα στην σοφία Του, δέχεται τα όνειρά σου και τα χρησιμοποιεί ως μέσον αφύπνισης. Εσύ θέλησες να τα χρησιμοποιήσεις για να παραμείνεις κοιμισμένος. Είπα προηγουμένως ότι η πρώτη αλλαγή, πριν εξαφανιστούν τα όνειρα, είναι ότι τα όνειρα του φόβου σου μεταμορφώνονται σε χαρούμενα όνειρα. Αυτό είναι που κάνει το Άγιο Πνεύμα στην ιδιαίτερη σχέση. Δεν την καταστρέφει, ούτε σου την αρπάζει. Αλλά όντως την χρησιμοποιεί διαφορετικά, σαν βοήθεια για να κάνει τον σκοπό Του πραγματικό  σε σένα. Η ιδιαίτερη σχέση θα παραμείνει, όχι ως πηγή πόνου και ενοχής, αλλά σαν πηγή χαράς κι ελευθερίας. Δεν θα είναι για σένα μόνο, διότι εκεί βρίσκεται η δυστυχία της. Έτσι όπως η ανιερότητα της την κρατούσε ως κάτι διαχωρισμένο, η αγιότητα  της θα γίνει μια προσφορά σε όλους.

·                     Κεφάλαιο -18.II.7. Η ιδιαίτερη σχέση σου θα γίνει ένα μέσο κατάργησης της ενοχής από τον  καθένα που ευλογείται μέσω της άγιας  σου σχέσης. Θα γίνει  ένα χαρούμενο όνειρο, κάποιο που θα το μοιράζεσαι με όλους όσους βλέπεις. Μέσω αυτής, η ευλογία που έχει θέσει το Άγιο Πνεύμα επάνω της θα επεκτείνεται. Μην νομίζεις ότι Αυτό έχει λησμονήσει κάποιον στον σκοπό που σου έχει δώσει. Και μην νομίζεις ότι έχει ξεχάσει εσένα που σου  έδωσε το δώρο. Χρησιμοποιεί τον καθένα που Το καλεί ως μέσον για την σωτηρία όλων. Και θα ξυπνήσει τους πάντες μέσα από σένα που Του πρόσφερες την σχέση σου. Αν μόνο μπορούσες να αναγνωρίσεις την ευγνωμοσύνη Του! Ή την δική μου μέσα από την δική Του! Διότι είμαστε ενωμένοι σε ένα σκοπό, όντας  ένας  νους  μαζί  Του.

·                     Κεφάλαιο -18.II.8.Μην αφήνεις το όνειρο να σου κρατά κλειστά τα μάτια. Δεν είναι παράξενο που τα όνειρα μπορούν να φτιάχνουν ένα κόσμο που δεν είναι πραγματικός. Η επιθυμία να τον φτιάξεις είναι αυτή που είναι απίστευτη. Η σχέση σου με τον αδελφό σου έχει γίνει τώρα σχέση από την οποία αυτή η επιθυμία έχει απομακρυνθεί, διότι ο σκοπός της έχει αλλάξει από σκοπός των ονείρων σε σκοπό της αλήθειας. Δεν είσαι σίγουρος γι αυτό διότι νομίζεις ότι αυτός είναι στ’ αλήθεια το όνειρο. Είσαι τόσο συνηθισμένος να επιλέγεις ανάμεσα σε όνειρα που δεν βλέπεις ότι εσύ έχεις φτιάξει  την επιλογή ανάμεσα στην αλήθεια και όλες τις ψευδαισθήσεις.

·                     Κεφάλαιο -18.II.9. Όμως, ο Ουρανός είναι βέβαιος. Αυτό δεν είναι όνειρο. Ο ερχομός του σημαίνει ότι έχεις επιλέξει την αλήθεια, και ότι αυτή έχει έρθει διότι ήσουν πρόθυμος να αφήσεις την ιδιαίτερη σχέση σου να εκπληρώσει τις προϋποθέσεις του. Στην σχέση σου το Άγιο Πνεύμα έχει ευγενικά εναποθέσει τον πραγματικό  κόσμο· τον κόσμο των ευτυχισμένων ονείρων, από τον οποίο το ξύπνημα είναι τόσο εύκολο και τόσο φυσικό. Διότι όπως τα όνειρα που βλέπεις όταν κοιμάσαι και όταν ξυπνάς αναπαριστούν τις ίδιες επιθυμίες μέσα στο νου σου, έτσι και ο πραγματικός  κόσμος και η αλήθεια του Ουρανού ενώνονται μέσα στην Θέληση του Θεού. Το όνειρο της αφύπνισης μεταφέρεται εύκολα στην πραγματικότητά του. Διότι αυτό το όνειρο αντανακλά την δική σου θέληση ενωμένη με την Θέληση του Θεού. Και αυτό που θέλει αυτή η Θέληση να εκπληρώσει ποτέ δεν έχει μείνει ανεκπλήρωτο.

·                     Κεφάλαιο -18.V.5. Δεν είναι όνειρο ν’ αγαπάς τον αδελφό σου σαν τον εαυτό σου. Ούτε και η άγια σχέση σου είναι όνειρο. Το μόνο που παραμένει από το όνειρο σε αυτή είναι ότι ακόμα είναι μια ιδιαίτερη σχέση. Ωστόσο, είναι πολύ χρήσιμη στο Άγιο Πνεύμα, Το Οποίο έχει μια ιδιαίτερη λειτουργία εδώ. Θα γίνει ένα ευτυχισμένο όνειρο μέσα από το οποίο το Άγιο Πνεύμα μπορεί να σκορπά χαρά σε χιλιάδες χιλιάδων που πιστεύουν ότι η αγάπη είναι φόβος, και όχι ευτυχία. Άφησε  Το να εκπληρώσει την λειτουργία που έδωσε στην σχέση σου με το να την δεχτεί για σένα, και τίποτα δεν θα λείψει από ό,τι χρειάζεται για να γίνει έτσι όπως το Άγιο Πνεύμα την θέλει να είναι.

·                     Κεφάλαιο -18.VIII.12 Να είσαι σίγουρος γι αυτό·  η αγάπη έχει μπει στην ιδιαίτερη σχέση σου, και αυτό έχει γίνει ολοκληρωτικά μετά από το αδύναμο αίτημά σου. Δεν αναγνωρίζεις ότι η αγάπη έχει έρθει, επειδή ακόμα δεν έχεις αφήσει να φύγουν όλα τα εμπόδια που έχεις βάλει ενάντια στον αδελφό σου. Κι εσύ κι αυτός δεν θα μπορέσετε να καλωσορίσετε την αγάπη ξεχωριστά. Δεν θα μπορούσες να γνωρίσεις τον Θεό μόνος όπως ούτε και  Εκείνος  σε γνωρίζει δίχως τον αδελφό σου. Αλλά μαζί δεν μπορούσατε πλέον να μην έχετε επίγνωση της αγάπης όπως και δεν θα μπορούσε η αγάπη να μην σας γνωρίζει, ή να μην μπορεί να αναγνωρίσει τον εαυτό της μέσα σε σας.

·                     Κεφάλαιο -19.II.5. Οποιαδήποτε προσπάθεια να ερμηνεύσεις εκ νέου την αμαρτία ως λάθος είναι πάντα αβάσιμη για το εγώ. Η ιδέα της αμαρτίας είναι ιερή και απαραβίαστη στο σύστημα σκέψης του, και δεν προσεγγίζεται αλλιώς παρά μόνο με σεβασμό και δέος. Είναι η πιο «ιερή» αντίληψη στο σύστημα σκέψης του εγώ· ωραία και ισχυρή, απόλυτα αληθινή, και αναγκαστικά προστατευμένη με κάθε άμυνα που έχει στην διάθεσή του. Διότι εδώ βρίσκεται η «καλύτερη» άμυνα του, την οποία όλες οι άλλες υπηρετούν. Εδώ βρίσκεται η πανοπλία του, η προστασία του, και ο βασικός σκοπός έτσι όπως ερμηνεύεται στην ιδιαίτερη σχέση.

·                     Κεφάλαιο -19.IV.C.1.  Γ. Το Τρίτο Εμπόδιο: Η Έλξη του Θανάτου

·                     1. Σε σένα και τον αδελφό σου, στων οποίων την ιδιαίτερη σχέση εισήλθε το Άγιο Πνεύμα, σας δίδεται να απελευθερώνετε και να απελευθερωθείτε από την αφοσίωση στον θάνατο. Διότι σας προσφέρθηκε, και δεχτήκατε. Όμως πρέπει να μάθετε κι άλλα γι αυτή την παράξενη αφοσίωση, διότι αυτή περιέχει το τρίτο εμπόδιο το οποίο πρέπει να προσπεράσει η ειρήνη. Κανένας δεν μπορεί να πεθάνει εκτός κι αν επιλέξει τον θάνατο. Αυτό που φαινομενικά είναι ο φόβος για τον θάνατο είναι στην πραγματικότητα η έλξη του.  Και η ενοχή επίσης, προκαλεί φόβο και είναι τρομακτική. Ωστόσο, δεν θα μπορούσε να έχει καμία απολύτως δύναμη παρά μόνο σε κείνους που ελκύονται σε αυτήν και την αναζητούν. Το ίδιο συμβαίνει και με τον θάνατο. Φτιαγμένος από το εγώ, η σκοτεινή του σκιά πέφτει πάνω σε όλα τα ζωντανά πράγματα, διότι το εγώ είναι ο «εχθρός» της ζωής.