Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 91 Τα θαύματα είναι ορατά στο φως.






ΜΑΘΗΜΑ 91

Τα θαύματα είναι ορατά στο φως.

1. Είναι σημαντικό να θυμάσαι ότι τα θαύματα και η όραση πηγαίνουν απαραίτητα μαζί. Αυτό χρειάζεται πολύ συχνή επανάληψη. Είναι μια κεντρική ιδέα στο νέο σύστημα σκέψης σου, και στην αντίληψη που παράγει. Το θαύμα είναι πάντα εκεί. Η παρουσία του δεν προκαλείται από την όρασή σου ∙ η απουσία του δεν είναι το αποτέλεσμα της αποτυχίας σου να δεις. Επηρεάζεται μόνο η επίγνωσή γι αυτά. Θα τα βλέπεις στο φως ∙ δεν θα τα βλέπεις στο σκοτάδι.
2. Για σένα, λοιπόν, το φως είναι πολύ σημαντικό. Όσο παραμένεις στο σκοτάδι, το θαύμα παραμένει αόρατο. Έτσι πείθεσαι ότι δεν υπάρχει. Αυτό είναι επακόλουθο  των προαναφερθέντων από τα οποία προέρχεται το σκοτάδι. Η άρνηση του φωτός οδηγεί σε αποτυχία να το αντιληφθείς. Το να μην μπορείς να αντιληφθείς φως σημαίνει πως αντιλαμβάνεσαι σκοτάδι. Το φως είναι άχρηστο για σένα τότε, παρόλο που βρίσκεται εκεί. Δεν μπορείς να το χρησιμοποιήσεις διότι η παρουσία του σου είναι άγνωστη. Και η φαινομενική πραγματικότητα του σκότους κάνει την ιδέα του φωτός χωρίς νόημα.
3. Το να σου λένε ότι υπάρχει κάτι που δεν βλέπεις ακούγεται παρανοϊκό. Είναι πολύ δύσκολο να πειστείς ότι είναι παρανοϊκό να μην βλέπεις αυτό που υπάρχει, και στην θέση του να βλέπεις αυτό που δεν υπάρχει. Δεν αμφισβητείς αυτό που βλέπουν τα μάτια του σώματος. Δεν αμφισβητείς ότι οι εικόνες που σου δείχνουν είναι πραγματικότητα. Η πίστη σου απόκειται στο σκοτάδι, και όχι στο φως. Πώς μπορεί αυτό να αντιστραφεί; Για σένα είναι αδύνατον, αλλά δεν είσαι μόνος σ’ αυτό.
4. Οι προσπάθειες σου, όσο μικρές και να είναι, έχουν ισχυρή υποστήριξη. Αν μόνο συνειδητοποιούσες πόσο μεγάλη είναι αυτή η δύναμη, οι αμφιβολίες σου θα εξαφανιζόντουσαν. Σήμερα θα αφοσιωθούμε στην προσπάθεια να αφεθείς να νιώσεις αυτή την δύναμη. Όταν έχεις νιώσει την δύναμη μέσα σου, η οποία κάνει όλα τα θαύματα πολύ διαθέσιμα σε σένα, δεν θα αμφιβάλεις. Τα θαύματα που κρύβει η αίσθηση αδυναμίας σου θα ξεπροβάλλουν στην επίγνωσή σου καθώς θα νιώθεις την δύναμη μέσα σου.
5. Τρεις φορές σήμερα, αφιέρωσε περίπου δέκα λεπτά για να ησυχάσεις και προσπάθησε να αφήσεις πίσω την αδυναμία σου. Αυτό επιτυγχάνεται πολύ απλά, καθώς διδάσκεις τον εαυτό σου ότι δεν είσαι σώμα. Η πίστη πηγαίνει εκεί που εσύ θέλεις, και διδάσκεις το νου σου ανάλογα. Η θέλησή σου παραμένει δάσκαλός σου, και η θέλησή σου έχει όλη την δύναμη να κάνει ό,τι επιθυμήσει. Μπορείς να ξεφύγεις από το σώμα αν το επιλέξεις. Μπορείς να βιώσεις την δύναμη μέσα σου.
6. Άρχισε τις μεγαλύτερες περιόδους πρακτικής με αυτή την δήλωση της αληθινής σχέσης αιτίας και αποτελέσματος.:

Τα θαύματα είναι ορατά στο φως. Τα μάτια του σώματος δεν αντιλαμβάνονται το φως. Αλλά δεν είμαι σώμα. Τι είμαι;

Η ερώτηση με την οποία τελειώνει αυτή η δήλωση χρειάζεται για τις ασκήσεις μας. σήμερα. Αυτό που νομίζεις ότι είσαι είναι μία πίστη που πρέπει να καταργηθεί. Αλλά αυτό που πραγματικά είσαι πρέπει να σου αποκαλυφθεί. Η πίστη ότι είσαι σώμα χρειάζεται διόρθωση, εφόσον είναι λάθος. Η αλήθεια για το τι είσαι χρειάζεται όλη την δύναμη που υπάρχει μέσα σου για να φέρει στην επίγνωσή σου αυτό που καλύπτει το λάθος.
7. Αν δεν είσαι σώμα τι είσαι; Χρειάζεται να γνωρίσεις αυτό που χρησιμοποιεί το Άγιο Πνεύμα για ν’ αντικαταστήσει την εικόνα ενός σώματος μέσα στο νου σου. Χρειάζεσαι να νιώσεις κάτι στο οποίο να μπορείς να εναποθέσεις την πίστη σου, καθώς την αποσύρεις από το σώμα. Χρειάζεσαι μια αληθινή εμπειρία από κάτι άλλο, κάτι πιο σταθερό και πιο βέβαιο ∙ πιο άξιο της πίστης σου, και που να βρίσκεται πραγματικά εκεί.
8. Αν δεν είσαι σώμα, τι είσαι; Ρώτησε αυτό με ειλικρίνεια, και έπειτα αφιέρωσε αρκετά λεπτά για να αφήσεις τις λανθασμένες σκέψεις σου σε σχέση με τις ιδιότητές σου να διορθωθούν, και ν’ αντικατασταθούν από τις αντίθετές τους. Πες, για παράδειγμα:

Δεν είμαι αδύναμος, είμαι  δυνατός. Δεν είμαι αβοήθητος, είμαι ισχυρός. Δεν είμαι περιορισμένος, είμαι απεριόριστος. Δεν είμαι γεμάτος αμφιβολίες, είμαι γεμάτος βεβαιότητα. Δεν είμαι μία ψευδαίσθηση, είμαι μία πραγματικότητα. Δεν μπορώ να δω στο σκοτάδι, αλλά στο φως.

Στην δεύτερη φάση της περιόδου άσκησης, προσπάθησε να βιώσεις αυτές τις αλήθειες για τον εαυτό σου. Συγκεντρώσου ιδιαίτερα στην εμπειρία της δύναμης. Θυμήσου ότι κάθε αίσθηση αδυναμίας είναι συνδεδεμένη με την πίστη ότι είσαι σώμα, μία πίστη που είναι λανθασμένη και δεν αξίζει να την ασπάζεσαι. Προσπάθησε να αποσύρεις την πίστη σου σε αυτή, έστω μόνο για μία στιγμή. Θα εξοικειωθείς με το να κρατάς την πίστη σου μαζί με ό,τι είναι πιο άξιο μέσα σου καθώς προχωράμε.
10. Χαλάρωσε για το υπόλοιπο της περιόδου άσκησης, βέβαιος ότι οι προσπάθειές σου, όσο μικρές και να είναι, έχουν απόλυτη στήριξη από την δύναμη του Θεού και όλων των Σκέψεών Του. Από Αυτές είναι που θα έρθει η δύναμή σου. Μέσα από την δική Του ισχυρή στήριξη θα νιώσεις την δύναμη μέσα σου. Είναι ενωμένες μαζί σου σε αυτή την περίοδο πρακτικής, κατά την οποία μοιράζεσαι ένα σκοπό όμοιο με τον δικό Τους. Δικό Τους είναι το φως με το οποίο θα δεις τα θαύματα, διότι η δύναμή Τους είναι δική σου. Η δύναμή Τους γίνεται τα μάτια σου, ώστε να μπορέσεις να δεις.
11. Πέντε ή έξι φορές την ώρα, σε τακτά διαστήματα, υπενθύμιζε στον εαυτό σου ότι τα θαύματα γίνονται ορατά στο φως. Ακόμα, βεβαιώσου ότι αντιμετωπίζεις κάθε πειρασμό με την σημερινή ιδέα.  Αυτή η μορφή θα ήταν χρήσιμη γι αυτό τον ειδικό σκοπό:

Τα θαύματα είναι ορατά στο φως. Γι αυτό ας μην κλείνω τα μάτια μου.


Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 90





ΜΑΘΗΜΑ 90

Γι αυτή την ανακεφαλαίωση θα χρησιμοποιήσουμε αυτές τις ιδέες:

 (79) Ας αναγνωρίσω το πρόβλημα έτσι ώστε να μπορέσει να λυθεί.

Ας αναγνωρίσω σήμερα ότι το πρόβλημα είναι πάντα κάποια μορφή πικρίας που θέλω να περιθάλψω. Ας καταλάβω, ακόμα, ότι η λύση είναι πάντα ένα θαύμα με το οποίο αφήνω να αντικατασταθεί αυτή η πικρία. Σήμερα θέλω να θυμηθώ την απλότητα της σωτηρίας ενισχύοντας το μάθημα ότι υπάρχει ένα πρόβλημα και μία λύση. Το πρόβλημα είναι μία πικρία ∙ η λύση είναι ένα θαύμα. Και προσκαλώ την λύση να έρθει σε μένα μέσω της συγχώρεσής της πικρίας μου, και καλωσορίζοντας  το θαύμα που παίρνει την θέση της.
Ειδικές εφαρμογές αυτής της ιδέας μπορεί να είναι σε αυτές τις μορφές:

Αυτό μου παρουσιάζει ένα πρόβλημα το οποίο θα ήθελα να επιλυθεί.
 Το θαύμα πίσω από αυτή την πικρία θα την επιλύσει για λογαριασμό μου.
Η απάντηση σε αυτό το πρόβλημα είναι το θαύμα που κρύβει πίσω του.

 (80) Ας αναγνωρίσω ότι τα προβλήματά μου έχουν λυθεί.

Φαίνεται πως έχω προβλήματα μόνο επειδή κάνω κακή χρήση του χρόνου. Πιστεύω ότι το πρόβλημα έρχεται πρώτο, και ότι πρέπει να περάσει χρόνος πριν μπορέσει να επιλυθεί. Δεν βλέπω ότι το πρόβλημα και η απάντηση συμβαίνουν ταυτόχρονα. Αυτό συμβαίνει διότι δεν συνειδητοποιώ ακόμα ότι ο Θεός έχει τοποθετήσει την απάντηση μαζί με το πρόβλημα, έτσι ώστε να μην μπορούν να διαχωριστούν από τον χρόνο. Το Άγιο Πνεύμα θα μου το διδάξει αυτό, αν Το αφήσω. Και θα καταλάβω ότι είναι αδύνατον να μπορώ να έχω κάποιο πρόβλημα που δεν έχει ήδη λυθεί.
Αυτές οι μορφές της ιδέας θα είναι χρήσιμες για εξειδικευμένες εφαρμογές:

Δεν χρειάζεται να περιμένω για να επιλυθεί αυτό.
Η απάντηση σε αυτό το πρόβλημα μου έχει ήδη δοθεί, αν θελήσω να την δεχτώ.
Ο χρόνος δεν μπορεί να διαχωρίσει αυτό το πρόβλημα από την λύση του.

Κυριακή 29 Μαρτίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 89



ΜΑΘΗΜΑ 89

Αυτή είναι η ανακεφαλαίωσή μας για σήμερα:

 (77) Τα θαύματα είναι δικαίωμά μου.

Τα θαύματα είναι δικαίωμά μου διότι δεν υπάγομαι σε κανέναν άλλο νόμο εκτός από του Θεού. Οι νόμοι Του με απελευθερώνουν από όλες τις πικρίες, και τις αντικαθιστούν με θαύματα. Και θέλω να δεχτώ τα θαύματα στην θέση των πικριών, οι οποίες δεν είναι παρά ψευδαισθήσεις που κρύβουν τα θαύματα που βρίσκονται πέρα από αυτές.  Τώρα η θέλησή μου είναι να δεχτώ μόνο αυτά που οι νόμοι του Θεού μου δίνουν το δικαίωμα να έχω, ώστε να μπορέσω να τα χρησιμοποιήσω για χάρη της λειτουργίας που μου έχει δώσει Εκείνος.
Θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις αυτές τις προτάσεις για εξειδικευμένες εφαρμογές αυτής της ιδέας:

Πίσω από αυτό βρίσκεται ένα θαύμα το οποίο δικαιούμαι.
Ας μην κρατώ πικρία εναντίον σου, (όνομα), παρά στην θέση της ας σου προσφέρω το θαύμα που σου ανήκει.
Αν δω αυτό ορθά, μου προσφέρει ένα θαύμα.

  (78) Τα θαύματα ας αντικαταστήσουν όλες τις πικρίες.

Με αυτή την ιδέα ενώνω την θέλησή μου με του Αγίου Πνεύματος, και τις αντιλαμβάνομαι ως ένα. Με αυτή την ιδέα δέχομαι την απελευθέρωσή μου από την κόλαση. Με αυτή την ιδέα εκφράζω την προθυμία μου να αφήσω όλες τις ψευδαισθήσεις μου να αντικατασταθούν από την αλήθεια. Δεν θα κάνω καμιά εξαίρεση και δεν θα έχω κανένα υποκατάστατο. Θέλω όλο τον Ουρανό και μόνο τον Ουρανό, όπως θέλει να έχω ο Θεός.
Χρήσιμες ειδικές μορφές για την εφαρμογή αυτής της ιδέας θα ήταν:

Δεν θέλω να κρατήσω αυτή την πικρία ξέχωρα από την σωτηρία μου.
Ας αφήσουμε όλες τις πικρίες μας να αντικατασταθούν με θαύματα, (όνομα).
Πέρα από αυτό είναι το θαύμα με το οποίο θα αντικατασταθούν όλες οι πικρίες μου.



Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

ΜΑΘΗΜΑΤΑ 87, 88







ΜΑΘΗΜΑ 87

Η ανακεφαλαίωσή μας σήμερα θα καλύψει αυτές τις ιδέες:

 (73) Η θέλησή μου είναι να γίνει φως.

Σήμερα θα χρησιμοποιήσω την δύναμη της θέλησής μου. Δεν είναι η θέλησή μου να  ψάχνω ψηλαφητά μέσα στο σκοτάδι, γεμάτος φόβο για τις σκιές και πράγματα αόρατα και μη πραγματικά. Το φως θα είναι ο οδηγός μου σήμερα. Θα το ακολουθήσω εκεί όπου με οδηγεί, και θα κοιτάζω μόνο ό,τι μου δείχνει. Σήμερα  θα βιώσω την ειρήνη της ορθής αντίληψης.
Αυτές οι μορφές αυτής της ιδέας θα ήταν χρήσιμες για συγκεκριμένες εφαρμογές: 

Αυτό δεν μπορεί να κρύψει το φως που είναι η θέλησή μου να δω.
Στέκεσαι μαζί μου στο φως, (όνομα).
Στο φως αυτό θα δείξει διαφορετικό.

 (74) Δεν υπάρχει άλλη θέληση από του Θεού.

Σήμερα είμαι ασφαλής διότι δεν υπάρχει άλλη θέληση από του Θεού. Φοβάμαι μόνο όταν πιστεύω ότι υπάρχει μια άλλη θέληση. Προσπαθώ να επιτεθώ μόνο όταν φοβάμαι, και μόνο όταν προσπαθώ να επιτεθώ μπορεί να πιστεύω ότι απειλείται η αιώνια ασφάλειά μου. Σήμερα θα αναγνωρίσω ότι όλα αυτά δεν έχουν συμβεί. Είμαι ασφαλής διότι δεν υπάρχει άλλη θέληση από του Θεού.
Αυτές είναι μερικές χρήσιμες μορφές αυτής της ιδέας για εξειδικευμένες εφαρμογές:

Ας αντιληφθώ αυτό σε συμφωνία με την Θέληση του Θεού.
Είναι η Θέληση του Θεού να είσαι Υιός Του, (όνομα), καθώς και η δική μου.
Αυτό είναι μέρος της Θέλησης του Θεού για μένα, όπως και να το βλέπω εγώ.



ΜΑΘΗΜΑ 88

Σήμερα θα ανακεφαλαιώσουμε αυτές τις ιδέες:

(75) Το φως έχει έρθει.
 
Επιλέγοντας την σωτηρία και όχι την επίθεση, απλά επιλέγω να αναγνωρίσω αυτό που είναι ήδη εκεί. Η σωτηρία είναι μια απόφαση που έχει ήδη ληφθεί. Η επίθεση και οι πικρίες δεν υπάρχουν για να τις επιλέξω. Αυτός είναι ο λόγος που πάντα επιλέγω ανάμεσα στην αλήθεια και την ψευδαίσθηση ∙ ανάμεσα σε αυτό που υπάρχει και σε αυτό που δεν υπάρχει. Το φως έχει έρθει. Δεν γίνεται παρά να επιλέξω το φως, διότι δεν έχει άλλη εναλλακτική. Έχει αντικαταστήσει το σκοτάδι, και το σκοτάδι έχει φύγει.
Αυτές είναι κάποιες χρήσιμες μορφές για ειδικές εφαρμογές αυτής της ιδέας:

Αυτό δεν μπορεί να μου δείχνει το σκοτάδι, διότι το φως έχει έρθει.
Το φως μέσα σε σένα είναι το μόνο που επιθυμώ να βλέπω, (όνομα)
Σε αυτό επιθυμώ να βλέπω μόνο ό,τι βρίσκεται εκεί.

 (76) Δεν υπάγομαι σε κανένα άλλο νόμο εκτός από του Θεού.

Εδώ είναι η τέλεια δήλωση της ελευθερίας μου. Δεν υπάγομαι σε κανένα άλλο νόμο εκτός από του Θεού. Συνεχώς βρίσκομαι στον πειρασμό να επινοώ άλλους νόμους και να τους δίνω δύναμη επάνω μου. Υποφέρω μόνο εξαιτίας της πίστης μου σ’ αυτούς. Δεν έχουν καμιά επίδραση επάνω μου. Είμαι απόλυτα ελεύθερος από τις επιδράσεις όλων των νόμων εκτός από του Θεού. Και οι δικοί Του νόμοι είναι οι νόμοι της ελευθερίας.
Για εξειδικευμένες μορφές στην εφαρμογή αυτής της ιδέας, αυτές θα ήταν χρήσιμες:

Η αντίληψή μου γι αυτό μου δείχνει ότι πιστεύω σε νόμους που δεν υπάρχουν.
 Βλέπω μόνο τους νόμους του Θεού να λειτουργούν σε αυτό.
Ας αφήσω τους νόμους του Θεού να λειτουργήσουν σε αυτό, και όχι τους δικούς μου.

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 86





ΜΑΘΗΜΑ 86

Αυτές οι ιδέες είναι για ανακεφαλαίωση σήμερα:

 (71) Μόνο το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία θα λειτουργήσει.

Η ξέφρενη αναζήτηση μου  για την σωτηρία δεν έχει κανένα νόημα. Την έχω δει σε πολλούς ανθρώπους και σε πολλά πράγματα, αλλά όταν την έφτανα, δεν ήταν εκεί. Έσφαλλα για το πού βρίσκεται. Έσφαλλα για το τι είναι. Δεν θα αναλάβω πια άσκοπες έρευνες. Μόνο το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία θα λειτουργήσει. Και εγώ θα χαίρομαι διότι το δικό Του σχέδιο δεν μπορεί ποτέ να αποτύχει.
Αυτές είναι μερικές προτεινόμενες μορφές για την εξειδικευμένη εφαρμογή αυτής της ιδέας:

Το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία θα με σώσει από την αντίληψη που έχω γι αυτό.
Αυτό δεν είναι καμιά εξαίρεση στο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία μου.
Ας αντιληφθώ  αυτό  μόνο στο φως του σχεδίου του Θεού για την σωτηρία.

 (72) Το να κρατώ πικρίες είναι επίθεση στο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία.

Το να κρατώ πικρίες είναι μια προσπάθεια να αποδείξω ότι το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία δεν θα λειτουργήσει. Και όμως, μόνο το δικό Του σχέδιο θα λειτουργήσει. Όταν λοιπόν κρατώ πικρίες, αποκλείω από την επίγνωση μου την μόνη μου ελπίδα για την σωτηρία. Δεν θέλω πια να ματαιώνω τα δικά μου συμφέροντα με αυτό τον παρανοϊκό τρόπο. Θέλω να δεχτώ το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία, και να είμαι ευτυχισμένος.
Εξειδικευμένες εφαρμογές γι αυτή την ιδέα θα μπορούσαν να είναι σε αυτές τις μορφές:

Ενώ κοιτάζω αυτό, επιλέγω ανάμεσα στην εσφαλμένη αντίληψη και την σωτηρία.
Αν βλέπω αιτιολογικό  για πικρίες σ’ αυτό, δεν θα βλέπω αιτία για την σωτηρία μου.
Αυτό απαιτεί σωτηρία, και όχι επίθεση.

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 85





ΜΑΘΗΜΑ 85

Η σημερινή ανακεφαλαίωση θα καλύψει αυτές τις ιδέες:

 (69) Οι πικρίες μου κρύβουν το φως του κόσμου μέσα μου.

Οι πικρίες μου, μου δείχνουν κάτι που δεν είναι εκεί, και κρύβουν από μένα αυτό που θα έβλεπα. Αναγνωρίζοντας αυτό, για ποιο λόγο να θέλω τις πικρίες μου; Με κρατούν στο σκοτάδι και κρύβουν το φως. Οι πικρίες και το φως δεν μπορούν να πάνε μαζί, αλλά το φως και η όραση πρέπει να είναι ενωμένα ώστε να μπορέσω να δω. Για να δω, πρέπει να αφήσω κατά μέρος τις πικρίες. Θέλω να δω, και αυτό θα είναι το μέσο με το οποίο θα πετύχω.
Ιδιαίτερες εφαρμογές γι αυτή την ιδέα θα μπορούσαν να γίνουν σε αυτές τις μορφές:

Ας μην χρησιμοποιήσω αυτό ως εμπόδιο στην όραση.
Το φως του κόσμου θα διώξει με την λάμψη του όλο αυτό.
Θέλω να δω.

 (70) Η σωτηρία μου προέρχεται από μένα.

Σήμερα θ’ αναγνωρίσω που είναι η σωτηρία μου. Βρίσκεται μέσα μου διότι ο Πηγή της βρίσκεται εκεί. Δεν έχει φύγει από την Πηγή της, επομένως δεν γίνεται να έχει φύγει από το νου μου. Δεν θα την ψάξω έξω από μένα. Δεν θα την βρω έξω και έπειτα να την φέρω μέσα. Αλλά από μέσα μου θα φτάσει πιο πέρα, και όλα όσα βλέπω θα αντανακλούν μόνο το φως που λάμπει μέσα σε μένα και στην ίδια.
Αυτές οι μορφές της ιδέας είναι κατάλληλες για πιο εξειδικευμένες εφαρμογές:

Αυτό ας μην με βάλει στον πειρασμό να κοιτάξω μακριά από μένα για την σωτηρία μου.
Δεν θ’ αφήσω αυτό να αναμειχθεί με την επίγνωση της Πηγής της σωτηρίας μου.
Αυτό δεν έχει καμία δύναμη να αφαιρέσει την σωτηρία από μένα.

Η Φόρμουλα του εγώ, Μέρος 3

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 84





ΜΑΘΗΜΑ 84

Αυτές είναι οι ιδέες για την σημερινή ανακεφαλαίωση:

 (67) Η αγάπη με δημιούργησε καθ’ ομοίωσή της.

Είμαι όμοιος με τον Δημιουργό μου. Δεν γίνεται να υποφέρω, δεν γίνεται να βιώνω απώλεια και δεν γίνεται να πεθάνω. Δεν είμαι σώμα. Θέλω ν’ αναγνωρίσω την πραγματικότητά μου σήμερα. Δεν θα λατρεύω είδωλα, ούτε θα εξυψώσω την αντίληψη που έχω για τον εαυτό μου με σκοπό ν’ αντικαταστήσω τον Εαυτό μου. Είμαι όμοιος με τον Δημιουργό μου. Η αγάπη με δημιούργησε σαν την ίδια.
Μπορεί να βρεις αυτές τις εξειδικευμένες μορφές χρήσιμες στην εφαρμογή της ιδέας:

Ας μην βλέπω μια ψευδαίσθηση του εαυτού μου σε αυτό.
Καθώς κοιτάζω αυτό, ας θυμάμαι τον Δημιουργό μου.
Ο Δημιουργός μου δεν δημιούργησε αυτό έτσι όπως το βλέπω εγώ.

 (68) Η αγάπη δεν κρατά πικρίες.

Οι πικρίες είναι εντελώς ξένες προς την αγάπη. Οι πικρίες επιτίθενται στην αγάπη και κρατούν κρυφό το φως της. Αν κρατώ πικρίες επιτίθεμαι στην αγάπη, και επομένως επιτίθεμαι στον Εαυτό μου. Ο Εαυτός μου έτσι γίνεται ξένος προς εμένα. Είμαι αποφασισμένος να μην επιτεθώ στον Εαυτό μου σήμερα, έτσι ώστε να μπορέσω να θυμηθώ Ποιος είμαι.
Αυτές οι συγκεκριμένες μορφές εφαρμογής αυτής της ιδέας μπορεί να είναι χρήσιμες:

Αυτό δεν είναι δικαιολογία για να αρνηθώ τον Εαυτό μου.
Δεν θα χρησιμοποιήσω αυτό για να επιτεθώ στην αγάπη.
Αυτό ας μην με βάλει σε πειρασμό να επιτεθώ στον  εαυτό μου.

Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 83





ΜΑΘΗΜΑ 83

Σήμερα ας ανακεφαλαιώσουμε αυτές τις ιδέες:

 (65) Η μόνη μου λειτουργία είναι αυτή που μου έδωσε ο Θεός.

Δεν έχω άλλη λειτουργία από αυτή που μου έδωσε ο Θεός. Αυτή η αναγνώριση με απελευθερώνει από κάθε σύγκρουση, διότι σημαίνει ότι δεν γίνεται να έχω συγκρουόμενους στόχους. Με ένα και μοναδικό σκοπό, είμαι πάντα σίγουρος για το τι να κάνω, τι να πω και τι να σκεφτώ. Κάθε αμφιβολία πρέπει να εξαφανιστεί καθώς αναγνωρίζω ότι η μόνη μου λειτουργία είναι αυτή που μου έδωσε ο Θεός.
Πιο συγκεκριμένες εφαρμογές αυτής της ιδέας μπορεί να πάρουν αυτές τις μορφές:

Η αντίληψή μου γι αυτό δεν αλλάζει την λειτουργία μου.
 Αυτό δεν μου δίνει κάποια άλλη λειτουργία από αυτή που μου έδωσε ο Θεός.
Ας μην χρησιμοποιήσω αυτό για να δικαιολογήσω μία λειτουργία που δεν μου έδωσε ο Θεός.

 (66) Η ευτυχία μου και η λειτουργία μου είναι ένα.

Όλα όσα προέρχονται από τον Θεό είναι ένα. Προέρχονται από την Ενότητα, και πρέπει να λαμβάνονται ως ένα. Η εκπλήρωση της λειτουργίας μου είναι η ευτυχία μου διότι και οι δύο προέρχονται από την ίδια Πηγή. Και πρέπει να μάθω ν’ αναγνωρίζω τι με κάνει χαρούμενο, αν επιθυμώ να βρω την ευτυχία.
Μερικές χρήσιμες μορφές για ειδικευμένες εφαρμογές αυτής της ιδέας είναι:

Αυτό δεν μπορεί να διαχωρίσει την ευτυχία μου από την λειτουργία μου.
Η ενότητα της ευτυχίας μου και η λειτουργία μου παραμένει απόλυτα ανέπαφη από αυτό.
Τίποτα, ούτε κι αυτό, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την ψευδαίσθηση της ευτυχίας ξεχωριστά από την λειτουργία μου.

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 82





ΜΑΘΗΜΑ 82

Θα ανακεφαλαιώσουμε αυτές τις ιδέες σήμερα:

 (63) Το φως του κόσμου φέρνει ειρήνη σε κάθε νου μέσω της δικής μου συγχώρεσης.

Η συγχώρεση μου είναι το μέσον με το οποίο το φως του κόσμου βρίσκει έκφραση μέσα από εμένα. Η συγχώρεσή μου είναι το μέσον με το οποίο αποκτώ επίγνωση του φωτός του κόσμου μέσα μου. Η συγχώρεση μου είναι το μέσον με το οποίο ο κόσμος θεραπεύεται, μαζί μου. Ας συγχωρέσω, λοιπόν, τον κόσμο, έτσι ώστε να μπορέσει να θεραπευτεί μαζί με μένα.
Προτάσεις για συγκριμένες μορφές εφαρμογής αυτής της ιδέας είναι:

Ας επεκταθεί η ειρήνη από το νου μου στον δικό σου, (όνομα).
Μοιράζομαι το φως του κόσμου μαζί σου, (όνομα).
Μέσα από την συγχώρεσή μου μπορώ να δω αυτό έτσι όπως είναι.

 (64) Ας μην ξεχνώ την λειτουργία μου.

Δεν θέλω να ξεχάσω την λειτουργία μου, διότι θέλω να θυμηθώ τον Εαυτό μου. Δεν μπορώ να εκπληρώσω την λειτουργία μου αν την ξεχνώ .Και μόνο αν εκπληρώνω την λειτουργία μου, θα βιώσω την χαρά που προορίζει για μένα ο Θεός.
Κατάλληλες συγκεκριμένες μορφές αυτής της ιδέας περιλαμβάνουν:

Ας μην χρησιμοποιήσω αυτό για να κρύψω από μένα την λειτουργία μου. Καλύτερα να το χρησιμοποιήσω σαν ευκαιρία για να εκπληρώσω την λειτουργία μου. Αυτό μπορεί να απειλεί το εγώ μου, αλλά δεν μπορεί να αλλάξει την λειτουργία μου κατά κανένα τρόπο.

Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 81






ΜΑΘΗΜΑ 81

Οι σημερινές ιδέες που επαναλαμβάνουμε είναι:

 (61) Είμαι το φως του κόσμου.

Πόσο άγιος είμαι, που μου έχει δοθεί η λειτουργία να φωτίζω τον κόσμο! Ας ησυχάσω ενώπιον της αγιότητάς μου. Μέσα στο ήρεμο φως της ας εξαφανιστούν όλες μου οι συγκρούσεις. Μέσα στην ειρήνη της ας θυμηθώ Ποιος είμαι.
Κάποιες πιο εξειδικευμένες μορφές για την εφαρμογή αυτής της ιδέας όταν φανεί πως προκύπτουν δυσκολίες, θα μπορούσαν να είναι:

Ας μην κρύβω το φως του κόσμου μέσα μου.
Το φως του κόσμου ας λάμψει μέσα από αυτή την φαινομενική κατάσταση.
Αυτή η σκιά θα εξαφανιστεί μπροστά στο φως.

 (62) Η συγχώρεση είναι η λειτουργία μου ως φως του κόσμου.

Μέσα από την αποδοχή της λειτουργίας μου θα μπορέσω να δω το φως μέσα μου. Και μέσα σ’ αυτό το φως η λειτουργία μου θα σταθεί καθαρή και απόλυτα αναμφίβολη ενώπιον της όρασής μου. Η αποδοχή μου δεν εξαρτάται από την αναγνώριση της λειτουργίας μου, διότι ακόμα δεν καταλαβαίνω την συγχώρεση. Όμως θα έχω εμπιστοσύνη ότι, μέσα στο φως, θα την δω έτσι όπως είναι.
Πιο εξειδικευμένες μορφές για την χρήση αυτής της ιδέας θα μπορούσαν να είναι:

Αυτό ας με βοηθήσει να μάθω τι σημαίνει η συγχώρεση.
Ας μην διαχωρίζω την λειτουργία μου από την θέλησή μου.
Δεν θα χρησιμοποιήσω αυτό για ένα ξένο σκοπό.

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ II ΕΙΣΑΓΩΓΗ





ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ  II

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

1. Τώρα είμαστε έτοιμοι για άλλη μία επανάληψη. Θα αρχίσουμε εκεί όπου μείναμε με την περασμένη μας ανακεφαλαίωση, και θα καλύπτουμε δύο ιδέες κάθε μέρα. Το πρώτο μέρος της ημέρας θα είναι αφιερωμένο στην μία από αυτές τις ιδέες, και το δεύτερο μέρος στην άλλη. Θα έχουμε μία πιο μεγάλη περίοδο πρακτικής, και συχνές συντομότερες κατά τις οποίες θα ασκούμαστε στην κάθε μία τους.
2. Οι πιο μεγάλες περίοδοι πρακτικής θα ακολουθούν αυτή την γενική μορφή: Αφιέρωσε περίπου δεκαπέντε λεπτά για την κάθε μία, και άρχισε σκεπτόμενος αυτές τις ιδέες για την ημέρα, και τα σχόλια που περιλαμβάνονται στην εργασία. Αφιέρωσε περίπου τρία με τέσσερα λεπτά για να τις διαβάσεις αργά, αρκετές φορές αν το επιθυμείς, και έπειτα κλείσε τα μάτια σου και άκου.
3. Επανάλαβε την πρώτη φράση της περιόδου άσκησης αν βρίσκεις ότι ο νους σου περιπλανάται, αλλά προσπάθησε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου να ακούς σιωπηλά αλλά με προσοχή. Υπάρχει ένα μήνυμα που σε περιμένει. Να είσαι βέβαιος ότι θα το λάβεις. Να θυμάσαι ότι σου ανήκει, και ότι το θέλεις.
4. Μην επιτρέψεις στην προσοχή σου να ταλαντεύεται παρασυρόμενη από σκέψεις που την αποσπούν. Συνειδητοποίησε ότι, όποια μορφή και να παίρνουν τέτοιες σκέψεις, δεν έχουν κανένα νόημα και καμιά δύναμη. Αντικατέστησε τες με την αποφασιστικότητά σου να πετύχεις. Μην ξεχνάς ότι η θέλησή σου έχει δύναμη πάνω από όλες τις φαντασιώσεις και τα όνειρα. Δείξε της εμπιστοσύνη ότι θα σε βοηθήσει και ότι θα σε οδηγήσει πέρα από όλα αυτά.
5. Θεώρησε αυτές τις περιόδους πρακτικής ως αφιερώσεις στον δρόμο, την αλήθεια και την ζωή. Αρνήσου να παρεκκλίνεις σε λοξοδρομήσεις, ψευδαισθήσεις και σκέψεις θανάτου. Είσαι αφοσιωμένος στην σωτηρία. Κάθε μέρα να είσαι αποφασισμένος να μην αφήνεις την λειτουργία σου ανεκπλήρωτη.
6. Δήλωσε πάλι την αποφασιστικότητα σου και στις πιο σύντομες περιόδους πρακτικής, χρησιμοποιώντας την αρχική μορφή της ιδέας για τις γενικές εφαρμογές, και πιο συγκεκριμένες μορφές όταν χρειάζεται. Αυτές, όμως, είναι απλές προτάσεις. Δεν είναι τα συγκεκριμένα λόγια που χρησιμοποιείς που έχουν σημασία.

Σάββατο 21 Μαρτίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 80 Ας αναγνωρίσω ότι τα προβλήματά μου έχουν λυθεί.





ΜΑΘΗΜΑ 80

Ας αναγνωρίσω ότι τα προβλήματά μου έχουν λυθεί.

1. Αν είσαι πρόθυμος ν’ αναγνωρίσεις τα προβλήματά σου, θ’ αναγνωρίσεις ότι δεν έχεις προβλήματα. Το ένα κεντρικό πρόβλημα έχει απαντηθεί, και δεν έχεις κανένα άλλο. Επομένως, βρίσκεσαι σε ειρήνη. Άρα η σωτηρία εξαρτάται από την αναγνώριση αυτού του ενός προβλήματος, και στην συνειδητοποίηση ότι έχει λυθεί. Ένα πρόβλημα, μία λύση. Η σωτηρία έχει επιτευχθεί. Η ελευθερία από την σύγκρουση σου έχει δοθεί. Δέξου αυτό το γεγονός, και είσαι έτοιμος να πάρεις την δικαιωματική σου θέση στο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία.
2. Το μοναδικό σου πρόβλημα έχει λυθεί! Επαναλάμβανέ το από μέσα σου πολλές φορές σήμερα, με ευγνωμοσύνη και αυτοπεποίθηση. Έχεις αναγνωρίσει το μόνο σου πρόβλημα, ανοίγοντας τον δρόμο για να σου δώσει το Άγιο Πνεύμα την απάντηση του Θεού. Έχεις παραμερίσει την αυταπάτη, και έχεις δει το φως της αλήθειας. Έχεις δεχτεί την σωτηρία για τον εαυτό σου φέρνοντας το πρόβλημα στην απάντηση. Και μπορείς ν’ αναγνωρίσεις την απάντηση, διότι το πρόβλημα έχει προσδιοριστεί.
3. Σήμερα δικαιούσαι την ειρήνη. Ένα πρόβλημα που έχει επιλυθεί δεν μπορεί να σε προβληματίζει. Μόνο βεβαιώσου ότι δεν ξεχνάς πως όλα τα προβλήματα είναι τα ίδια. Οι πολλές τους μορφές δεν θα σε εξαπατούν όσο θυμάσαι αυτό. Ένα πρόβλημα, μία λύση. Δέξου την ειρήνη που φέρνει αυτή η απλή δήλωση.
4. Στις μεγαλύτερες περιόδους πρακτικής σήμερα, θα διεκδικήσουμε την ειρήνη που πρέπει να είναι δική μας όταν το πρόβλημα και η απάντηση έχουν βρεθεί μαζί. Το πρόβλημα πρέπει να φύγει, διότι η απάντηση του Θεού δεν γίνεται να αποτύχει. Έχοντας αναγνωρίσει το ένα, αναγνωρίζεις και το άλλο. Η λύση είναι σύμφυτη μέσα στο πρόβλημα. Σου έχει δοθεί απάντηση, και την έχεις αποδεχτεί. Έχεις σωθεί.
5. Τώρα άφησε την ειρήνη που φέρνει η αποδοχή σου, να σου δοθεί. Κλείσε τα μάτια σου, και λάβε την ανταμοιβή σου. Αναγνώρισε ότι τα προβλήματά σου έχουν λυθεί. Αναγνώρισε ότι βρίσκεσαι έξω από την σύγκρουση ∙ ελεύθερος και σε ειρήνη. Πάνω απ’ όλα, να θυμάσαι ότι έχεις ένα πρόβλημα, και ότι το πρόβλημα έχει μία λύση. Σε αυτό βρίσκεται η απλότητα της σωτηρίας. Γι αυτό η λειτουργία της είναι εγγυημένη.
6. Βεβαίωνε συχνά τον εαυτό σου σήμερα ότι τα προβλήματά σου έχουν λυθεί. Επαναλάμβανε την ιδέα με βαθιά πεποίθηση, όσο πιο συχνά γίνεται. Και σιγουρέψου ειδικά ότι εφαρμόζεις αυτή την ιδέα σε όποιο συγκεκριμένο πρόβλημα μπορεί να προκύψει. Να λες γρήγορα:
Ας αναγνωρίσω ότι αυτό το πρόβλημα έχει λυθεί.
7. Ας είμαστε αποφασισμένοι να μην συλλέξουμε πικρίες σήμερα. Ας είμαστε αποφασισμένοι να είμαστε ελεύθεροι από προβλήματα που δεν υπάρχουν. Το μέσον είναι η απλή ειλικρίνεια. Μην αυταπατάσαι ως προς το τι είναι το πρόβλημα, και πρέπει ν’ αναγνωρίσεις ότι έχει λυθεί.

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

Η ΦΟΡΜΟΥΛΑ ΤΟΥ ΕΓΩ - ΜΕΡΟΣ 2ο

Η ΦΟΡΜΟΥΛΑ ΤΟΥ ΕΓΩ - ΜΕΡΟΣ 1ο

Αν το να συγχωρέσω πραγματικά κάποιον άνθρωπο οδηγεί στην σωτηρία για όλους, τότε γιατί είμαστε ακόμα εδώ;




 ΕΡΩΤΗΣΗ:  Στο Μάθημα 108 των Μαθημάτων Θαυμάτων, δηλώνει ότι, «Το να συγχωρείς έναν αδελφό ολοκληρωτικά είναι αρκετό για να φέρει την σωτηρία σε όλους τους νόες.» Ωστόσο ο Ιησούς συγχώρεσε ολόκληρη την αδελφότητα και αυτό δεν έφερε την σωτηρία σε όλους τους νόες. Αυτός συχνά επιμένει ότι είμαστε ένα με αυτόν, ότι μπορούμε να κάνουμε αυτό που έκανε κι αυτός, κλπ. Όμως, προφανώς, ένας από «εμάς», όχι ο Ιησούς, πρέπει να είναι αυτός που συγχωρεί ολοκληρωτικά τουλάχιστον ένα αδελφό. Το βλέπω σωστά;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όχι, δεν το βλέπεις και πολύ σωστά. Ο τίτλος του Μαθήματος 108 είναι, «Το να δίνεις και να λαμβάνεις είναι ένα στην αλήθεια.» Αυτή είναι μια δήλωση που δεν βγάζει κανένα νόημα από την οπτική του εγώ, που είναι ότι είμαστε διαχωρισμένα όντα (δλδ σώματα) με χωριστά συμφέροντα. Το εγώ μας λέει ότι η ίδια μας η επιβίωση εξαρτάται από το να παίρνουμε αυτό που χρειαζόμαστε εις βάρος κάποιου άλλου. Για παράδειγμα, αν πεινάω και δεν υπάρχει αρκετή τροφή, χρειάζεται να  βρω έναν τρόπο να τραφώ. Αν είσαι εκεί και πεινάς κι εσύ, πρέπει να σιγουρευτώ ότι το δικό μου σώμα και όχι το δικό σου θα είναι αυτό που θα λάβει την όποια περιορισμένη τροφή που είναι διαθέσιμη. Με άλλα λόγια, το έχω μόνο αν το κρατήσω. Αν το δώσω σε σένα, το χάνω.
Όσο πιστεύουμε ότι είμαστε σώματα και ότι αυτός ο κόσμος είναι πραγματικός, αυτή η δυναμική φαίνεται αληθινή. Αλλά ο Ιησούς γνωρίζει ότι δεν είμαστε σώματα. Δεν είμαστε καν διαχωρισμένοι νόες. Είμαστε ο ένας νους του Ενός Υιού του Θεού, που ονειρεύεται ότι θα μπορούσαμε να διαχωριστούμε από την Πηγή μας και ο ένας από τον άλλον. Γι αυτό, στην πραγματικότητα (επειδή είμαστε νους και όχι σώμα), στην πραγματικότητα δεν μπορούμε να δώσουμε τίποτα και να το αποχωριστούμε. Αυτό που δίνουμε το κρατάμε. Η αντανάκλαση αυτού μέσα σε αυτόν τον ονειρικό κόσμο είναι ότι όταν κάνουμε σκέψεις μίσους, θυμού, ή φόβου για κάποιον άλλον, είμαστε γεμάτοι μίσος, θυμό, ή φόβο. Όταν κάνουμε σκέψεις αγάπης για κάποιον, νιώθουμε αγάπη.
Αυτή είναι η οπτική του Ιησού όταν δηλώνει, « Μία σκέψη απόλυτα ενοποιημένη, θα λειτουργήσει για να ενοποιήσει όλες τις σκέψεις. Είναι το ίδιο σα να λέμε μία διόρθωση είναι αρκετή για ολόκληρη την διόρθωση, ή ότι το να συγχωρέσεις έναν αδελφό ολοκληρωτικά αρκεί για να φέρει την σωτηρία σε όλους τους νόες» (Βιβλίο εργασιών: 108.5:1,2). Αυτό που εννοεί είναι ότι μια σκέψη απόλυτης συγχώρεσης θα συγχωρέσει τους πάντες μέσα στο νου μας. Αυτό συμβαίνει γιατί  αληθινή συγχώρεση σημαίνει το να συγχωρούμε έναν αδελφό για ό,τι δεν έχει κάνει σε μας – αναγνωρίζοντας ότι απλά φανταστήκαμε ότι οι πράξεις κάποιου άλλου θα μπορούσαν να μας στερήσουν την γαλήνη μας. Και αν αληθινά αναγνωρίσουμε αυτό το γεγονός σε σχέση με έναν άνθρωπο, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό πρέπει να είναι αλήθεια για όλους – κανείς δεν μπορεί να μας βλάψει επειδή κανείς δεν έχει την δύναμη να μας στερήσει την ειρήνη του Θεού.
Άρα, μέσα στο νου μας, θα έχουμε φέρει την σωτηρία σε όλους τους νόες. Μάλιστα, αυτό είναι το μόνο που πρέπει να μας απασχολεί γιατί, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει κανένας – και μάλιστα, ούτε κανένας κόσμος – έξω από το νου μας. Τα Μαθήματα δεν λένε ότι ένας από «εμάς» χρειάζεται να συγχωρέσει έναν αδελφό για να αλλάξει τον κόσμο. Σου λένε ότι με το να συγχωρέσεις κάποιον ολοκληρωτικά, μπορείς να αλλάξεις την εμπειρία σου από τον κόσμο ολοκληρωτικά. Και με αυτόν τον τρόπο, μπορείς να θυμηθείς ότι η σωτηρία βρίσκεται ήδη εκεί για σένα, μέσα στο νου σου, φτάνει να την επιλέξεις.
Όταν, όπως ο Ιησούς, έχουμε μάθει να αφήνουμε το Άγιο Πνεύμα (την μνήμη της Αγάπης του Θεού)  να γίνει η μόνη  εσωτερική μας Φωνή, θα γίνουμε μια συνεχής αντανάκλαση αγάπης και συγχώρεσης μέσα στο όνειρο. Αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει ως υπενθύμιση στους άλλους ότι καμιά από τις φανταστικές τους αμαρτίες δεν είχε καμία επίδραση στην πραγματικότητα και ότι η σωτηρία είναι ήδη δική τους αν επιλέξουν να την βιώσουν. Αλλά το πότε, το αν, και το πώς θα κάνουν αυτή την επιλογή δεν χρειάζεται να απασχολεί εμάς.




ΜΑΘΗΜΑ 79 Ας αναγνωρίσω το πρόβλημα έτσι ώστε να μπορέσει να λυθεί.





ΜΑΘΗΜΑ 79

Ας αναγνωρίσω το πρόβλημα έτσι ώστε να μπορέσει να λυθεί.

1. Ένα πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί αν δεν γνωρίζεις ποιο είναι. Ακόμα κι αν ήδη έχει επιλυθεί θα εξακολουθείς να έχεις το πρόβλημα, διότι δεν θα αναγνωρίζεις ότι έχει λυθεί. Αυτή είναι η κατάσταση του κόσμου. Το πρόβλημα του διαχωρισμού, το οποίο είναι το μοναδικό πρόβλημα, έχει ήδη λυθεί. Όμως, η λύση δεν αναγνωρίζεται διότι δεν αναγνωρίζεται το πρόβλημα
2. Ο κάθε ένας σε αυτόν τον κόσμο φαίνεται πως έχει τα δικά του ιδιαίτερα προβλήματα. Και όμως, είναι όλα το ίδιο, και πρέπει ν’ αναγνωριστούν ως ένα αν θέλουμε η μοναδική λύση που τα λύνει όλα, να γίνει αποδεκτή. Ποιος μπορεί να δει ότι ένα πρόβλημα έχει λυθεί αν νομίζει ότι το πρόβλημα είναι κάποιο άλλο; Ακόμα κι αν του δίνεται η απάντηση, δεν μπορεί να δει την εφαρμογή της.
3. Αυτή είναι η θέση που βρίσκεσαι τώρα. Έχεις την απάντηση, αλλά είσαι ακόμα αβέβαιος για το ποιο είναι το πρόβλημα. Μια μεγάλη σειρά διαφορετικών προβλημάτων φαίνεται πως σε αντιμετωπίζει, και μόλις το ένα τακτοποιείται το επόμενο και μεθεπόμενο εμφανίζονται. Δεν φαίνονται να έχουν τέλος. Δεν υπάρχει στιγμή που να νιώθεις ότι είσαι εντελώς γαλήνιος και ελεύθερος από προβλήματα.
4. Ο πειρασμός να θεωρείς τα προβλήματα ως πολλά είναι ο πειρασμός να κρατήσεις ανεπίλυτο το πρόβλημα του διαχωρισμού. Ο κόσμος φαίνεται ότι σου παρουσιάζει ένα τεράστιο αριθμό προβλημάτων, και πως το καθένα χρειάζεται μια διαφορετική απάντηση. Αυτή η αντίληψη σε τοποθετεί σε μια θέση στην οποία η επίλυση του προβλήματος πρέπει να είναι ανεπαρκής, και η αποτυχία αναπόφευκτη.
5. Κανένας δεν θα μπορούσε να λύσει όλα τα προβλήματα που φαίνεται πως έχει ο κόσμος. Φαίνονται σαν να είναι σε τόσο πολλά επίπεδα, σε τόσες ποικίλες μορφές και με τόσο ποικίλο περιεχόμενο, ώστε έχεις ν’ αντιμετωπίσεις μια αδύνατη κατάσταση. Έτσι όπως τα βλέπεις η απογοήτευση και η δειλία είναι αναπόφευκτες. Μερικά ξεπηδούν απρόσμενα, ακριβώς την στιγμή που νομίζεις ότι έχεις επιλύσει τα προηγούμενα. Άλλα παραμένουν ανεπίλυτα κάτω από ένα νέφος άρνησης, και σηκώνονται για να στοιχειώσουν από καιρό σε καιρό, μόνο και μόνο για να κρυφτούν πάλι ανεπίλυτα.
6. ¨Όλη αυτή η πολυπλοκότητα δεν είναι παρά μια απελπισμένη προσπάθεια να μην αναγνωρίσεις το πρόβλημα, και επομένως να μην το αφήσεις να λυθεί. Αν μπορούσες ν’ αναγνωρίσεις ότι το μόνο σου πρόβλημα είναι ο διαχωρισμός, άσχετα με την μορφή που παίρνει, θα μπορούσες να δεχτείς την απάντηση διότι θα έβλεπες την συνάφεια της. Βλέποντας την γενεσιουργή σταθερότητα σε όλα τα προβλήματα που φαίνεται πως σε αντιμετωπίζουν, θα καταλάβαινες ότι έχεις το μέσον να τα επιλύσεις όλα. Και θα χρησιμοποιούσες το μέσον, διότι αναγνωρίζεις το πρόβλημα.
7. Στις μεγαλύτερες περιόδους πρακτικής μας σήμερα θα ρωτήσουμε ποιο είναι το πρόβλημα, και ποια είναι η απάντηση σε αυτό. Δεν θα ισχυριστούμε ότι ήδη γνωρίζουμε. Θα προσπαθήσουμε να ελευθερώσουμε το νου μας από όλα τα πολλά είδη προβλημάτων που νομίζουμε ότι έχουμε. Θα προσπαθήσουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε μόνο ένα πρόβλημα, το οποίο έχουμε αποτύχει να αναγνωρίσουμε. Θα ρωτήσουμε ποιο είναι αυτό, και θα περιμένουμε την απάντηση. Θα μας δοθεί. Έπειτα θα ζητήσουμε και την λύση γι αυτό. Και θα μας δοθεί.
8. Οι σημερινές ασκήσεις θα είναι πετυχημένες στον βαθμό που δεν επιμένεις να προσδιορίσεις εσύ το πρόβλημα. Ίσως να μην μπορέσεις να αφήσεις να φύγουν όλες οι παλιές δοξασίες σου, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητο. Το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις κάποιες αμφιβολίες για την πραγματικότητα της δικής σου εκδοχής για το ποια είναι τα προβλήματά σου. Προσπαθείς ν’ αναγνωρίσεις ότι σου έχει δοθεί η απάντηση μαζί με την αναγνώριση του προβλήματος, έτσι ώστε το πρόβλημα και η απάντηση να μπορέσουν να βρεθούν μαζί και εσύ να μπορέσεις να είσαι γαλήνιος.
9. Οι πιο σύντομες περίοδοι για σήμερα δεν θα κανονίζονται από την ώρα, αλλά από την ανάγκη. Σήμερα θα δεις πολλά προβλήματα, που το κάθε ένα θα χρειαστεί μιαν απάντηση. Οι προσπάθειές μας θα κατευθυνθούν στο ν’ αναγνωρίσουμε ότι υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα και μία απάντηση. Με αυτή την αναγνώριση λύνονται όλα τα προβλήματα. Με αυτή την αναγνώριση υπάρχει ειρήνη.
10. Μην εξαπατηθείς από την μορφή των προβλημάτων σήμερα. Όποια δυσκολία κι αν φανεί πως προκύπτει, πες γρήγορα στον εαυτό σου: 
Ας αναγνωρίσω αυτό το πρόβλημα έτσι ώστε να λυθεί.
Έπειτα προσπάθησε να αναστείλεις κάθε κρίση σου για το ποιο είναι το πρόβλημα. Αν είναι δυνατόν, κλείσε τα μάτια σου για μια στιγμή και ρώτησε ποιο είναι. Θα εισακουστείς και θα λάβεις απάντηση.

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 78 Τα θαύματα ας αντικαταστήσουν όλες τις πικρίες.






ΜΑΘΗΜΑ 78

Τα θαύματα ας αντικαταστήσουν όλες τις πικρίες.

1. Ίσως δεν σου είναι ακόμα απόλυτα ξεκάθαρο ότι κάθε απόφαση που παίρνεις βρίσκεται ανάμεσα σε μία πικρία ή ένα θαύμα. Κάθε πικρία στέκει σαν μια σκοτεινή ασπίδα μίσους μπροστά από το θαύμα που θέλει να καλύψει. Και καθώς την υψώνεις μπροστά στα μάτια σου, δεν θα βλέπεις το θαύμα που βρίσκεται πέρα από αυτή. Και όμως, όλο αυτό το διάστημα εκείνο σε περιμένει μέσα στο φως, αλλά εσύ προτιμάς να βλέπεις την πικρία σου αντί γι αυτό.
2. Σήμερα πηγαίνουμε πέρα από τις πικρίες, για να δούμε το θαύμα αντί γι αυτές. Θα αναιρέσουμε τον τρόπο που βλέπεις μην επιτρέποντας στην όραση να σταματήσει πριν δει πραγματικά. Δεν θα περιμένουμε μπροστά στην ασπίδα του μίσους, παρά θα την κατεβάσουμε και θα σηκώσουμε τα μάτια μας ευγενικά και σιωπηλά για να αντικρύσουμε τον Υιό του Θεού.
3. Αυτός σε περιμένει πίσω από τις πικρίες σου, και καθώς τις αφήνεις να κατέβουν αυτός θα εμφανιστεί μέσα σε λαμπρό φως εκεί όπου πριν βρισκόταν η κάθε μία από αυτές. Γιατί κάθε πικρία είναι ένα εμπόδιο στην όραση, και καθώς αυτό ανασηκώνεται βλέπεις τον Υιό του Θεού εκεί όπου βρισκόταν πάντα. Αυτός στέκεται μέσα στο φως, αλλά εσύ ήσουν στο σκοτάδι. Κάθε πικρία έκανε το σκοτάδι πιο βαθύ, και δεν μπορούσες να δεις.
4. Σήμερα θα επιχειρήσουμε να δούμε τον Υιό του Θεού. Δεν θα επιτρέψουμε  στον εαυτό μας να είναι τυφλός προς αυτόν ∙ δεν θα στρέψουμε το βλέμμα μας πάνω στις πικρίες μας. Έτσι αναιρείται ο τρόπος που βλέπει ο κόσμος, καθώς κοιτάζουμε προς το μέρος της αλήθειας, μακριά από τον φόβο. Θα επιλέξουμε ένα άτομο που έχουμε χρησιμοποιήσει ως στόχο για τις πικρίες μας, και θα παραμερίσουμε τις πικρίες και θα τον κοιτάξουμε. Ίσως να είναι κάποιος που φοβάσαι ή ακόμα και μισείς ∙ ή κάποιος που πιστεύεις ότι αγαπάς και σου προκάλεσε θυμό ∙ ή κάποιος που αποκαλείς φίλο, αλλά μερικές τον βλέπεις ως δύστροπο και δύσκολο να ικανοποιηθεί, απαιτητικό, εκνευριστικό ή άπιστο στο ιδανικό που θα έπρεπε να αποδεχτεί για τον εαυτό του, σύμφωνα με τον ρόλο που του έχεις ορίσει εσύ.
5. Ξέρεις ποιον να διαλέξεις ∙ το όνομά του έχει ήδη περάσει από το νου σου. Από αυτόν θα ζητήσουμε να μας δειχτεί ο Υιός του Θεού. Βλέποντάς τον πίσω από τις πικρίες που είχες υψώσει εναντίον του, θα μάθεις ότι αυτό που βρισκόταν κρυμμένο όσο δεν τον έβλεπες, είναι εκεί μέσα σε στον κάθε ένα, και μπορείς να το δεις. Αυτός που ήταν εχθρός είναι κάτι περισσότερο από φίλος όταν ελευθερωθεί και πάρει τον ιερό ρόλο που του έχει αναθέσει το Άγιο Πνεύμα. Άφησέ τον να γίνει ο σωτήρας σου σήμερα. Αυτός είναι ο ρόλος του μέσα στον Θεό, στο σχέδιο του Πατέρα σου.
6. Οι μεγαλύτερες περίοδοι πρακτικής σήμερα θα τον βλέπουν σε αυτόν τον ρόλο. Θα επιχειρήσεις να τον κρατήσεις μέσα στο νου σου, πρώτα όπως τον θεωρείς τώρα. Θα ανακεφαλαιώσεις τα σφάλματά του, τις δυσκολίες που είχες μαζί του, τον πόνο που σου προκάλεσε, την αμέλειά του, και όλες τις μικρές και μεγάλες πληγές που προξένησε. Θα σκεφτείς το σώμα του με τα ελαττώματά του αλλά και τα καλύτερα σημεία του, και θα σκεφτείς τα λάθη του, ακόμα και τις «αμαρτίες» του.
7. Έπειτα ας ζητήσουμε από Εκείνον που γνωρίζει αυτόν τον Υιό του Θεού μέσα στην πραγματικότητά και την αλήθεια του, να μπορέσουμε να τον κοιτάξουμε με διαφορετικό τρόπο, και να δούμε τον σωτήρα μας να λάμπει μέσα στο φως της αληθινής συγχώρεσης, να μας δίδεται. Του ζητάμε στο άγιο Όνομα του Θεού και του Υιού Του, του εξίσου άγιου όσο Εκείνος:
Ας δω τον σωτήρα μου σε αυτόν εδώ
που Εσύ έχεις ορίσει να είναι εκείνος
που θα του ζητήσω να με οδηγήσει στο άγιο φως
μέσα στο οποίο στέκεται, έτσι ώστε να μπορέσω να ενωθώ εκεί μαζί του.
Τα μάτια του σώματος είναι κλειστά, και καθώς σκέφτεσαι εκείνον που σε πίκρανε, άφησε το νου σου να του δειχτεί το φως που είναι μέσα σ’ αυτόν πέρα από τις πικρίες σου.
8. Αυτό που ζητάς δεν θα σου το αρνηθεί. Ο σωτήρας σου περίμενε πολύ καιρό γι αυτόν. Θέλει να ελευθερωθεί, και να κάνει την ελευθερία του δική σου. Το Άγιο Πνεύμα στρέφεται από αυτόν προς εσένα, μην βλέποντας διαχωρισμό στον Υιό του Θεού. Και αυτό που βλέπεις μέσα από Εκείνον θα ελευθερώσει και τους δυο σας. Μείνε πολύ ήσυχος τώρα, και κοίτα τον λαμπρό σωτήρα σου. Καμία σκοτεινή πικρία δεν κρύβει την θέασή του. Έχεις επιτρέψει στο Άγιο Πνεύμα να εκφράσει μέσα από αυτόν το ρόλο που έδωσε ο Θεός σε Αυτόν έτσι ώστε να σωθείς.
9. Ο Θεός σε ευχαριστεί γι αυτή την ήσυχη ώρα σήμερα κατά την οποία παραμέρισες τις δικές σου εικόνες, και κοίταξες το θαύμα της αγάπης που το Άγιο Πνεύμα σου έδειξε στην θέση τους. Ο κόσμος και ο Ουρανός ενώνουν τις ευχαριστίες τους προς εσένα, διότι όλες οι Σκέψεις του Θεού αγαλλιάζουν καθώς σώζεσαι εσύ, και όλος ο κόσμος μαζί σου.
10. Θα το θυμόμαστε αυτό σε όλη την διάρκεια της ημέρας, και θα πάρουμε τον ρόλο που μας έχει ανατεθεί ως μέρος του σχεδίου του Θεού για την σωτηρία, και όχι του δικού μας. Ο πειρασμός αποσύρεται όταν επιτρέψουμε στον κάθε ένα που μας πλησιάζει να μας σώσει, και αρνούμαστε να κρύψουμε το φως του πίσω από τις πικρίες μας. Σε όλους όσους συναντούμε, και σε όλους εκείνους που σκεφτόμαστε ή θυμόμαστε από το παρελθόν, επιτρέπουμε να δοθεί ο ρόλος του σωτήρα, ώστε να τον μοιραστούμε μαζί του. Για σας τους δυο, αλλά και για όλους όσους δεν βλέπουν, προσευχόμαστε:
Ας αφήσουμε τα θαύματα ν’ αντικαταστήσουν όλες τις πικρίες.

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

ΜΑΘΗΜΑ 77 Τα θαύματα είναι δικαίωμά μου.





ΜΑΘΗΜΑ 77

Τα θαύματα είναι δικαίωμά μου.

1. Τα θαύματα τα δικαιούσαι εξαιτίας αυτού που είσαι. Θα λάβεις θαύματα εξαιτίας αυτού που είναι ο Θεός. Και θα προσφέρεις θαύματα διότι είσαι ένα με τον Θεό. Ξανά, πόσο απλή είναι η σωτηρία! Είναι απλά μια δήλωση της αληθινής σου Ταυτότητας. Αυτό είναι που θα γιορτάσουμε σήμερα.
2. Η διεκδίκησή σου στα θαύματα δεν βρίσκεται στις ψευδαισθήσεις που έχεις για τον εαυτό σου. Δεν εξαρτάται από καμία μαγική δύναμη που έχεις αποδώσει στον εαυτό σου, ούτε σε κανένα από τα τελετουργικά που έχεις επινοήσει. Ενυπάρχει στην αλήθεια αυτού που είσαι. Εξυπακούεται από αυτό που είναι ο Θεός ο Πατέρας σου. Διασφαλίσθηκε στην δημιουργία σου, και είναι εγγυημένη από τους νόμους του Θεού.
3. Σήμερα θα διεκδικήσουμε τα θαύματα που είναι δικαίωμά σου, εφόσον σου ανήκουν. Σου έχει δοθεί η υπόσχεση πλήρης απελευθέρωσης από τον κόσμο που έφτιαξες. Σου έχει δοθεί η διαβεβαίωση ότι η Βασιλεία των Ουρανών βρίσκεται μέσα σου, και δεν μπορεί ποτέ να χαθεί. Δεν ζητάμε τίποτα περισσότερο από ό,τι μας ανήκει στ’ αλήθεια. Σήμερα, όμως, θα βεβαιωθούμε επίσης ότι δεν θα ικανοποιηθούμε με τίποτα λιγότερο.
4. Άρχισε τις μεγαλύτερες περιόδους πρακτικής λέγοντας στον εαυτό σου με μεγάλη αυτοπεποίθηση ότι δικαιούσαι θαύματα. Κλείνοντας τα μάτια σου, θύμισε στον εαυτό σου ότι ζητάς μόνο αυτό που είναι δικαιωματικά δικό σου. Θύμισε, ακόμα, στον εαυτό σου, ότι  υπερασπίζεσαι τα δικαιώματα όλων. Τα θαύματα δεν υπακούν τους νόμους αυτού του κόσμου. Απλά έπονται των νόμων του Θεού.
5. Μετά από αυτή την σύντομη εισαγωγική φάση, περίμενε υπομονετικά για την επιβεβαίωση ότι το αίτημα σου έχει εισακουσθεί. Έχεις ζητήσει την σωτηρία του κόσμου, και την δική σου. Έχεις ζητήσει να σου δοθούν τα μέσα με τα οποία θα επιτευχθεί. Δεν γίνεται να μην σου δοθούν εγγυήσεις γι αυτό. Δεν ζητάς παρά να γίνει το Θέλημα του Θεού.
6. Κάνοντας αυτό, στην πραγματικότητα δεν ζητάς τίποτα. Δηλώνεις ένα γεγονός που κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί. Το Άγιο Πνεύμα  δεν γίνεται παρά να σου διαβεβαιώσει ότι το αίτημα σου έχει εισακουσθεί. Το γεγονός ότι εσύ δέχτηκες πρέπει να είναι έτσι. Δεν υπάρχει χώρος για αμφιβολία και αβεβαιότητα σήμερα. Κάνουμε μια πραγματική ερώτηση επιτέλους. Η απάντηση είναι μια απλή δήλωση ενός απλού γεγονότος. Θα λάβεις την διαβεβαίωση που αναζητάς.
7. Οι πιο μικρές περίοδοι πρακτικής θα είναι συχνές, και θα είναι και αυτές αφιερωμένες σε μια υπενθύμιση ενός απλού γεγονότος. Πες στον εαυτό σου συχνά σήμερα:
Τα θαύματα είναι δικαίωμά μου.
Ζήτησε τα όποτε προκύψει μια κατάσταση στην οποία απαιτούνται. Θα τις αναγνωρίσεις αυτές τις καταστάσεις. Και εφόσον δεν βασίζεσαι στον εαυτό σου για να βρεις το θαύμα, έχεις απόλυτο δικαίωμα να το λάβεις όποτε το ζητήσεις.
8. Θυμήσου, ακόμα, να μην ικανοποιηθείς με τίποτα λιγότερο από την τέλεια απάντηση. Σε περίπτωση που μπεις σε πειρασμό, γρήγορα να λες στον εαυτό σου:
Δεν θα ανταλλάξω τα θαύματα με πικρίες. Θέλω μόνο αυτό που μου ανήκει. Ο Θεός έχει διασφαλίσει τα θαύματα ως δικαίωμά μου.

Τρίτη 17 Μαρτίου 2015

Πώς μπορώ να συγχωρήσω ανθρώπους όπως ο Χίτλερ και ο Σαντάμ Χουσεϊν; Πώς συγχωρώ ολοκληρωτικά και απόλυτα;





ΕΡΩΤΗΣΗ: Χρόνια τώρα μελετώ και βάζω τα δυνατά μου να εφαρμόσω τις αρχές των Μαθημάτων Θαυμάτων. Αλλά πώς στην ευχή συγχωρώ κάποιον όπως ο Σαντάμ Χουσεΐν; Αυτό σημαίνει ότι δεν έχω συγχωρήσει ολοκληρωτικά αφού φαίνεται ότι δεν είμαι ικανός να συγχωρήσω ηγέτες σαν αυτόν; Πάντα φαίνεται πως είναι άτομα που δεν γνωρίζω προσωπικά, αλλά που επιτρέπουν στις κυβερνήσεις τους να κάνουν τα πιο φρικτά πράγματα στους συνανθρώπους τους. Και καταλήγω στην ερώτηση: Πώς συγχωρώ ολοκληρωτικά και απόλυτα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όταν ο νους επιλέξει να πιστέψει ότι ο διαχωρισμός είναι πραγματικός αυτό προκαλεί ανυπόφορη ενοχή που πρέπει να προβληθεί έξω. Πρώτα προβάλλεται πάνω σε ένα φανταστικό θεό της εκδίκησης (θύτη), που θα τιμωρήσει τον Υιό (θύμα) για την φανταστική σκέψη του διαχωρισμού. Αυτή η εγωική δυναμική του «αθώου» θύματος που διώκεται από έναν θυμωμένο, κακό θύτη λειτουργεί σε κάθε σχέση εξουσίας στον κόσμο, σε πολλές διαφορετικές μορφές. Στο ακόλουθο εδάφιο περιγράφεται αυτή η δυναμική: Οι ταλαιπωρίες είναι μια έμφαση επάνω σε όλα όσα έχει κάνει ο κόσμος για να σε πληγώσει. Εδώ η παρανοϊκή έκδοση του κόσμου για την σωτηρία φαίνεται ξεκάθαρα. Όπως σε ένα όνειρο τιμωρίας, στο οποίο ο ονειρευτής δεν έχει συνείδηση του τι προκάλεσε την επίθεση εναντίον του, βλέπει τον εαυτό του δεχόμενο επίθεση άδικα και από κάτι έξω από τον εαυτό του. Αυτός είναι το θύμα αυτού του «κάτι άλλου,» ένα πράγμα έξω από τον ίδιον, για το οποίο δεν έχει κανένα λόγο να θεωρηθεί υπεύθυνος. Αυτός πρέπει να είναι αθώος επειδή γνωρίζει όχι το τι κάνει ο ίδιος, αλλά το τι του έχουν κάνει. Ωστόσο είναι η δική του επίθεση εναντίον του εαυτού του ακόμα φανερή, γιατί είναι αυτός που βασανίζεται. Και δεν μπορεί να ξεφύγει γιατί αντιλαμβάνεται  την πηγή των βασάνων του έξω από τον ίδιον.  (T.27.VII.1).
                                                                                                                                                                                              Εδώ  παρουσιάζονται αρκετές σημαντικές αρχές της διδασκαλίας των Μαθημάτων για την συγχώρεση, και είναι για να εφαρμοστούν ακριβώς στις καταστάσεις που περιγράφεις. Τα Μαθήματα μας λένε ότι η πηγή όλης της θυματοποίησης βρίσκεται μέσα στο νου που έχει επιτεθεί στον εαυτό του πιστεύοντας ότι μπορεί να είναι διαχωρισμένος από την Πηγή του (τον Θεό). Η επιλογή να πιστέψουμε σε αυτή την σκέψη του διαχωρισμού και στην επακόλουθη ενοχή έχει ξεχαστεί, και μετά εμφανίζεται σε κάποια μορφή σύγκρουσης στον κόσμο, με το θέμα της θυματοποίησης να κυριαρχεί σε αυτή. Δεν υπάρχει λύση σε αυτόν τον κόσμο.
Υπάρχει προφανώς ένα ατέλειωτο απόθεμα από Χίτλερ, Χουσεΐν, ή άλλα λιγότερο δραματικά παραδείγματα θυτών. Αυτό γίνεται διότι, όπως λένε τα Μαθήματα, το πρόβλημα είναι μέσα στο νου και όχι στον κόσμο. Το πρώτο βήμα στην διαδικασία της συγχώρεσης λοιπόν, είναι να αναγνωρίσουμε ότι η ενοχή μέσα στο νου είναι η αιτία όλης της σύγκρουσης, του πόνου, και της θυματοποίησης που βιώνουμε στον κόσμο. Αυτό είναι ένα πολύ δύσκολο βήμα επειδή οι καταστάσεις στον κόσμο είναι τόσο πειστικές. Με τους όρους του εγώ η προβολή λειτουργεί∙ κρατά σε λειτουργία τα βάσανα του κόσμου. Η ενοχή βρίσκεται θαμμένη μέσα σε όλους μας, κι έτσι μένει απαρατήρητη και αθεράπευτη. Όταν κάποια συγκεκριμένη μορφή κάποιου «κακού ανθρώπου» παρουσιάζεται και τον ή την κρίνουμε, μας δίνεται άλλη μια ευκαιρία να συγχωρήσουμε αυτή την ασυνείδητη ενοχή. Παρεμπιπτόντως, αυτό δεν σημαίνει ότι θα εγκρίνεις την σκληρότητα των άλλων, αλλά σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να καταδικάσεις τον άνθρωπο.
Αν μπορούσες να συγχωρέσεις ολοκληρωτικά και απόλυτα δεν θα χρειαζόσουν τα Μαθήματα Θαυμάτων για να σε οδηγήσουν ευγενικά, βήμα – βήμα, αφήνοντας το Άγιο Πνεύμα να μεταμορφώσει όλες τις πίστεις του εγωικού συστήματος σκέψης. Είναι αρκετό να είσαι πρόθυμος να αμφισβητήσεις την δική σου ερμηνεία για όλες τις καταστάσεις που περιγράφεις, με το να θυμάσαι την αληθινή πηγή της σύγκρουσης και να ζητάς μια νέα ερμηνεία: «Ο Καλεσμένος τον Οποίον ο Θεός σου έστειλε θα σε διδάξει πώς να το κάνεις αυτό, αν μόνο αναγνωρίσεις τον μικρό σπινθήρα και είσαι πρόθυμος να τον αφήσεις να μεγαλώσει. Η προθυμία σου δεν χρειάζεται να είναι τέλεια, γιατί η δική Του είναι» (T.11.II.6:5,6).


ΜΑΘΗΜΑ 76 Δεν βρίσκομαι κάτω από κανένα νόμο εκτός από του Θεού.





ΜΑΘΗΜΑ 76

Δεν βρίσκομαι κάτω από κανένα νόμο εκτός από του Θεού.

1. Παρατηρήσαμε πριν πόσα ανούσια πράγματα σου φαινόντουσαν ότι είναι η σωτηρία. Το κάθε ένα σε έχει φυλακίσει με νόμους το ίδιο ανούσιους όσο και το ίδιο. Δεν δεσμεύεσαι από αυτούς. Και όμως, για να καταλάβεις ότι έτσι είναι, πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσεις ότι η σωτηρία δεν βρίσκεται εκεί. Όσο εξακολουθείς να την αναζητάς σε πράγματα που δεν έχουν καμία σημασία, δεσμεύεις τον εαυτό σου σε νόμους που δεν έχουν κανένα νόημα. Επομένως αναζητάς να αποδείξεις ότι η σωτηρία βρίσκεται εκεί όπου δεν είναι.
2. Σήμερα θα χαρείς που δεν μπορείς να το αποδείξεις. Διότι αν μπορούσες, θα αναζητούσες για πάντα την σωτηρία εκεί όπου δεν βρίσκεται, και ποτέ δεν θα την έβρισκες. Η σημερινή ιδέα σου λέει για άλλη μια φορά πόσο απλή είναι η σωτηρία. Αναζήτησε την εκεί όπου σε περιμένει, κι εκεί θα την βρεις. Μην ψάξεις πουθενά αλλού, διότι δεν είναι πουθενά αλλού.
3. Σκέψου την ελευθερία που βρίσκεται στην αναγνώριση ότι δεν είσαι δεσμευμένος από όλους τους παράξενους και διαστρεβλωμένους νόμους που έχεις δημιουργήσει για να σε σώσουν. Πραγματικά θεωρείς ότι θα λιμοκτονούσες αν δεν έχεις μάτσα από πράσινα χαρτιά και σωρούς από μεταλλικούς δίσκους. Πραγματικά νομίζεις ότι ένα μικρό στρογγυλό μπαλάκι ή κάποιο υγρό που διοχετεύεις μέσα στις φλέβες σου μέσα από μια μυτερή βελόνα θα αποκρούσει την ασθένεια και τον θάνατο. Πραγματικά νομίζεις ότι είσαι μόνος εκτός κι αν ένα άλλο σώμα βρίσκεται κοντά σου.
4. Είναι παράνοια να πιστεύεις τέτοια πράγματα. Τα αποκαλείς νόμους, και τα βάζεις κάτω από διαφορετικά ονόματα σε ένα μακρύ κατάλογο τελετουργικών που δεν έχουν καμία χρήση και δεν εξυπηρετούν κανένα σκοπό. Νομίζεις ότι πρέπει να υπακούς τους «νόμους» της ιατρικής, των οικονομικών και της υγείας. Προστάτεψε το σώμα, και θα σωθείς.
5. Αυτοί δεν είναι νόμοι, μόνο παράνοια. Το σώμα μπαίνει σε κίνδυνο από το νου που βλάπτει τον εαυτό του. Το σώμα υποφέρει μόνο και μόνο για να μην μπορέσει ο νους να δει ότι γίνεται θύμα του εαυτού του. Τα βάσανα του σώματος είναι μία μάσκα που κρατά ο νους για να κρύψει αυτό που αληθινά πάσχει. Δεν θέλει να καταλάβει ότι είναι ο ίδιος ο εχθρός του εαυτού του, και ότι επιτίθεται στον εαυτό του και θέλει να πεθάνει. Από αυτό θέλουν οι δικοί σου «νόμοι» να σώσουν το σώμα. Γι αυτό το λόγο νομίζεις ότι είσαι ένα σώμα.
6. Δεν υπάρχουν άλλοι νόμοι εκτός από του Θεού. Αυτό χρειάζεται να το επαναλάβουμε, ξανά και ξανά, μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι ισχύει για όλα όσα έχεις φτιάξει σε αντίθεση με την Θέληση του Θεού. Τα μαγικά σου δεν έχουν κανένα νόημα. Αυτό που έχουν φτιαχτεί για να σώσουν δεν υπάρχει. Μόνο αυτό που θέλουν να κρύψουν είναι που θα σε σώσει.
7. Οι νόμοι του Θεού δεν γίνεται ποτέ να αντικατασταθούν. Θα αφιερώσουμε την σημερινή ημέρα στην χαρά και την αγαλλίαση που έτσι είναι. Δεν είναι πια μια αλήθεια που θα θέλαμε να κρύψουμε. Μάλιστα συνειδητοποιούμε, ότι είναι μία αλήθεια που μας κρατά για πάντα ασφαλείς. Τα μαγικά φυλακίζουν, αλλά οι νόμοι του Θεού απελευθερώνουν. Το φως έχει έρθει διότι δεν υπάρχουν άλλοι νόμοι από τους δικούς Του.
8. Θα αρχίσουμε τις μεγαλύτερες περιόδους πρακτικής σήμερα με μια μικρή ανακεφαλαίωση των διαφορετικών ειδών «νόμους» που πιστεύαμε ότι πρέπει να υπακούμε. Αυτοί θα περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, τους «νόμους» της διατροφής, της ανοσοποίησης, της φαρμακευτικής, και της προστασίας του σώματος με αμέτρητους τρόπους. Σκέψου ακόμα μακρύτερα ∙ πιστεύεις στους «νόμους» της φιλίας, των «καλών» σχέσεων και της αμοιβαιότητας. Ίσως ακόμα και να νομίζεις ότι υπάρχουν νόμοι που καθορίζουν αυτό που ανήκει στον Θεό και αυτό που ανήκει σε σένα. Πολλές «θρησκείες» είναι βασισμένες σε αυτά. Αυτές δεν σώζουν παρά καταδικάζουν εξ ονόματος του Ουρανού. Όμως, αυτές δεν είναι πιο παράξενες από τους άλλους «νόμους» που υποστηρίζεις ότι πρέπει να υπακούς για να σε κάνουν ασφαλή.
9. Δεν υπάρχουν άλλοι νόμοι από του Θεού. Διώξε όλες τις μαγικές πεποιθήσεις σήμερα, και κράτα το νου σου σε σιωπηλή ετοιμότητα να ακούσεις την Φωνή που σου λέει την αλήθεια. Θα ακούσεις τον Ένα που λέει ότι δεν υπάρχει καμία απώλεια κάτω από τους νόμους του Θεού. Δεν δίδεται, ούτε λαμβάνεται πληρωμή. Δεν μπορεί να γίνει ανταλλαγή ∙ δεν υπάρχουν υποκατάστατα ∙ και τίποτα δεν αντικαθίσταται με κάτι άλλο. Οι νόμοι του Θεού πάντα δίνουν και ποτέ δεν παίρνουν.
10. Άκουσε Αυτόν που σου λέει αυτό, και συνειδητοποίησε πόσο ανόητοι είναι οι «νόμοι» που νόμιζες ότι κρατούσαν τον κόσμο που νόμιζες ότι έβλεπες. Έπειτα αφουγκράσου ακόμα περισσότερο. Θα σου πει κι άλλα. Για την Αγάπη που έχει ο Πατέρας σου για σένα. Για την ατέλειωτη χαρά που σου προσφέρει Αυτός. Για την λαχτάρα Του για τον μοναδικό Του Υιό, τον δημιουργημένο ως κανάλι Του για δημιουργία ∙ που αυτός το έχει αρνηθεί από την πίστη του στην κόλαση.
11. Σήμερα ας ανοίξουμε τα κανάλια του Θεού προς Εκείνον, και ας αφήσουμε την Θέλησή Του να επεκταθεί μέσα από εμάς προς Αυτόν. Έτσι αυξάνεται εσαεί η δημιουργία. Η Φωνή Του θα μας μιλήσει γι αυτό, όπως και για τις χαρές του Ουρανού τις οποίες οι δικοί Του νόμοι κρατούν για πάντα απεριόριστες. Θα επαναλαμβάνουμε την σημερινή ιδέα μέχρι να ακούσουμε και να κατανοήσουμε ότι δεν υπάρχουν άλλοι νόμοι από του Θεού. Έπειτα θα πούμε στον εαυτό μας, σαν αφιέρωση με την οποία θα ολοκληρώσουμε την περίοδο πρακτικής μας:

Δεν βρίσκομαι κάτω από κανένα άλλο νόμο εκτός από του Θεού.

12. Θα επαναλαμβάνουμε αυτή την αφιέρωση όσο το δυνατόν πιο συχνά σήμερα ∙ τουλάχιστον τέσσερις με πέντε φορές την ώρα, καθώς και σε απάντηση σε οποιοδήποτε πειρασμό να βιώσουμε τον εαυτό μας ως υπόδουλο σε άλλους νόμους κατά την διάρκεια της ημέρας. Είναι η δήλωση της ελευθερίας μας από όλους τους κινδύνους και την τυραννία. Είναι η αναγνώρισή μας ότι ο Θεός είναι ο Πατέρας μας, και ότι ο Υιός Του σώζεται.

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...