ΕΡΩΤΗΣΗ: Τα Μαθήματα Θαυμάτων μας ζητούν να αλλάξουμε την αντίληψη μας και να βλέπουμε ειρήνη αντί για χάος. Αλλά θεωρητικά αν βλέπω τα πάντα ως ωραία και καλά τότε τι με σταματά από το να αψηφώ τους φυσικούς κινδύνους ή τους συναισθηματικούς που προέρχονται από τους άλλους (εφόσον είμαι από το πνεύμα και τίποτα δεν μπορεί να με βλάψει). Πώς να αντιλαμβανόμαστε σωστά, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες του σώματος μας όσο είμαστε στον κόσμο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Νομίζω ότι βρίσκεσαι σε σύγχυση σε σχέση με την δική σου ευθύνη, και την ευθύνη του Αγίου Πνεύματος. «Έργο σου δεν είναι να αναζητάς την αγάπη, αλλά απλά να αναζητήσεις και να βρεις όλα τα εμπόδια μέσα σου τα οποία έχεις χτίσει εναντίον της. Δεν είναι αναγκαίο να αναζητήσεις αυτό που είναι αληθινό, αλλά είναι αναγκαίο να αναζητήσεις αυτό που είναι εσφαλμένο» T.16.IV.6:1,2).
Κάποια στιγμή πράγματι καταλαβαίνουμε ότι το να λέμε στα λόγια ότι δεν χρειαζόμαστε άμυνες ενώ στην πραγματικότητα νιώθουμε απόλυτα ευάλωτοι, δεν βοηθά. Γι αυτό πρέπει να αναπτύξουμε μια ειλικρινή επικοινωνία με τον εαυτό μας. Εστίασε την προσοχή σου σε όλους τους τρόπους που δεν βλέπεις τα πράγματα με αγάπη, δλδ., τις κρίσεις για τον εαυτό σου και τους άλλους, τα συναισθήματα θυμού και πίκρας, σε κάθε είδους ανησυχία. Όταν είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου για το τι κάνεις ή το πώς νιώθεις, μπορείς τότε να το φέρεις στον Ιησού ή στο Άγιο Πνεύμα έτσι ώστε αυτοί να εκπληρώσουν το δικό τους μέρος: «Μπορώ να αναλάβω κάτω από τον δικό μου έλεγχο το καθετί που δεν έχει σημασία (το εγώ σου), ενώ η καθοδήγηση μου μπορεί να κατευθύνει το καθετί που έχει, αν εσύ το επιλέξεις» (T.2.VI.1:3). Το να φέρουμε το εγώ μας στην αλήθεια του Ιησού του επιτρέπει να μας καθοδηγήσει με τρόπους που είναι οι πιο βοηθητικοί. Μάλιστα, όσο πιστεύουμε ότι είμαστε σώματα, αυτός ποτέ δεν θα μας οδηγούσε να κάνουμε κάτι που να είναι βλαβερό ή επιζήμιο για μας, ή τους άλλους.
Και παρόλο που η επιλογή να φέρεις το εγώ σου στον Ιησού ή το Άγιο Πνεύμα είναι σημαντική επιλογή, μια άλλη εξίσου σημαντική επιλογή γίνεται πριν από αυτή την απόφαση – αυτή είναι η επιλογή να κοιτάξεις τον εαυτό σου με ειλικρίνεια. Εξαιτίας της ενοχής και την ντροπής σου, μπορεί να νομίζεις ότι κρύβεις «τις μυστικές σου αμαρτίες και τα κρυφά σου μίση» (T.31.VIII.9:2) από τον Ιησού, αλλά στην πραγματικότητα τα κρύβεις από τον εαυτό σου. Αυτός είναι ο λόγος που η ειλικρίνεια είναι ένα τόσο σημαντικό χαρακτηριστικό που χρειάζεται να αναπτύξεις. Η απλή πράξη της αναγνώρισης του φόβου σου, του τρόμου σου, του μίσους σου, κλπ., μπορεί να κάνει θαύματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου