Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

Αν κάποιος, λοιπόν, ασκεί βία εναντίον μου ή μου επιτίθεται λεκτικά θα πρέπει να τον αφήσω;



Το μάθημα 135 λέει: «Αν υπερασπίζομαι τον εαυτό μου δέχομαι επίθεση». Αν κάποιος, λοιπόν, ασκεί βία εναντίον μου ή μου επιτίθεται λεκτικά θα πρέπει να τον αφήσω;

Ερώτηση: Διαβάζω τα Μαθήματα Θαυμάτων για δεύτερη φορά και δυσκολεύομαι να καταλάβω το Μάθημα 135. Μήπως σημαίνει ότι αν κάποιος σου επιτεθεί σε σωματικό επίπεδο ή λεκτικά, ότι θα πρέπει να μην κάνεις τίποτα; Θα πρέπει να επιτρέψεις σε κάποιον να σε «χτυπήσει»; Δε νομίζω να εννοεί αυτό. Απλά θέλω να βεβαιωθώ αν το ερμηνεύω σωστά. Η πρακτική στις πολεμικές τέχνες έρχεται σε αντίθεση με την διδασκαλία των Μαθημάτων;

Απάντηση: έχεις δίκιο όσον αφορά το Μάθημα 135 «Αν υπερασπίζομαι τον εαυτό μου δέχομαι επίθεση.» Δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να επιτρέπεις να σε χτυπήσουν ή να σε κακοποιήσουν, ή να βλέπεις κάποιον άλλον να κακοποιείται χωρίς να παρέμβεις. Αυτή είναι μια από τις πιο παρεξηγημένες και λάθος εφαρμοσμένες ιδέες σε όλα τα Μαθήματα. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι τα Μαθήματα ποτέ δεν μιλούν για συμπεριφορά, και ότι η εφαρμογή των Μαθημάτων ποτέ δεν θα πρέπει να αποκλείει την κοινή λογική. Τα Μαθήματα πάντα εστιάζουν στο περιεχόμενο στο νου μας. Επομένως, μπορεί να βρίσκεσαι στον ορθό σου νου και ενεργά να σταματήσεις κάποιον άλλον από το να σε χτυπήσει, ή μπορεί να είσαι στον λανθασμένο νου σου και να κάνεις το ίδιο πράγμα. Μπορεί να είσαι στον ορθό νου σου και να μην κάνεις τίποτα, ή μπορεί να είσαι στον λανθασμένο νου σου και να μην κάνεις τίποτα. Αν μπορούμε να προσπεράσουμε το εγώ μας για μια στιγμή, τότε ό,τι και να κάνουμε ή να μην κάνουμε θα είναι «σωστό».
Σε όλα τα Μαθήματα, ο Ιησούς πάντα μας διδάσκει ότι η σκέψη μας κυμαίνεται είτε προς το εγωικό σύστημα σκέψης, είτε προς του Αγίου Πνεύματος, όποιο έχουμε επιλέξει. Άρα σε αυτό το μάθημα μας διδάσκει ειδικά ότι όποτε αντιλαμβανόμαστε ότι δεχόμαστε επίθεση και νιώθουμε μια ανάγκη να αμυνθούμε, έχουμε ενισχύσει στον εαυτό μας την ιδέα του φόβου και της τρωτότητας, που σημαίνει ότι βλέπουμε τον εαυτό μας ως σώμα, όχι έτσι όπως μας δημιούργησε ο Θεός. Μόνο αν φοβόμαστε χρειαζόμαστε τις άμυνες. Αυτές είναι βοηθητικές πληροφορίες, γιατί μας βοηθούν να γνωρίζουμε με ποιο σύστημα σκέψης ταυτιζόμαστε. Αλλά δεν μπορούμε να διορθώσουμε την λανθασμένη αυτό αντίληψη μας απλά με το να αφήνουμε τους άλλους να μας κακοποιούν ή να ασκούν βία επάνω μας με κάποιο τρόπο. Αυτό δεν θα μας προωθούσε πνευματικά, ακριβώς όπως αν αφαιρούσαμε όλες τις κλειδαριές από τις πόρτες μας και αν καταργούσαμε την κοινωνική μας ασφάλιση δεν θα μας προωθούσε πνευματικά. Για όσο βιώνουμε τον εαυτό μας σαν σώμα, τότε χρειάζεται να ανταποκρινόμαστε και να σεβόμαστε τις ανάγκες του σώματός μας, και τις υλικές και τις ψυχολογικές.
Ο Ιησούς μας μιλά από την δική του οπτική ως θεραπευμένος νους, που γνωρίζει με βεβαιότητα ότι τα σώματα και αυτός ο κόσμος είναι απόλυτα ψευδαισθησιακά. Απλά λέει ότι εμείς, που ο νους μας δεν είναι θεραπευμένος, θα πρέπει να δούμε με προσοχή το σύστημα σκέψης που έχουμε επιλέξει να ταυτιστούμε, και μετά να ζητήσουμε την βοήθεια του να κοιτάξουμε μέσα από τα μάτια του για να δούμε πώς είναι πραγματικά αυτός ο κόσμος, και ποιος είναι ο σκοπός του. Τότε θα έχουμε μια βάση για να επιλέξουμε διαφορετικά, μας βοηθά να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχει ένας έμφυτος φόβος μέσα στον καθέναν, και ότι αυτός ο φόβος προέρχεται από το νου μας, όχι από τα εχθρικά στοιχεία στο κόσμο ή στο σώμα, που είναι όλα μέρος της στρατηγικής του εγώ να μας κρατήσει μακριά από το νου. Μια άμυνα ενάντια στο φόβο και την ενοχή μέσα στο νου μας δεν είναι απαραίτητη, γιατί αυτά είναι κατασκευασμένα από το εγώ μας. Χρειάζεται μόνο να ζητήσουμε την βοήθεια του για να διορθώσουμε την λανθασμένη επιλογή μας να ταυτιστούμε με το εγωικό σύστημα σκέψης της αμαρτίας, της ενοχής, και του φόβου. Και γνωρίζουμε ότι έχουμε κάνει αυτή την  λανθασμένη επιλογή κάθε φορά που βιώνουμε τον εαυτό μας τρωτό και θύμα επίθεσης. Και πάλι, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν προστατεύουμε τον εαυτό μας με όποιο τρόπο θεωρούμε κατάλληλο στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων και των πολεμικών τεχνών.
Και τέλος, ο Ιησούς σε αυτό το μάθημα δεν εννοεί ότι ποτέ δεν θα πρέπει να κάνουμε σχέδια ∙ εννοεί μόνο ότι θα πρέπει πρώτα να τον συμβουλευόμαστε, γιατί οι αθεράπευτοι νόες δεν έχουν ιδέα ποιο είναι το καλύτερο συμφέρον τους, ή κανενός του καλύτερο συμφέρον. Πρέπει και να επαγρυπνούμε και ως προς το αν θεωρούμε ότι γνωρίζουμε ποια είναι τα προβλήματα μας, και μήπως πέσουμε στην παγίδα του εγώ και λέμε στο Ιησού ή στο Άγιο Πνεύμα πώς πρέπει να μας λύσουν τα προβλήματα. Οι ενέργειες μας και οι προσπάθειες μας θα έχουν πολύ καλύτερες βάσεις αν ζητάμε βοήθεια να συγχωρέσουμε, γιατί αυτό μόνο θα αφαιρέσει τα εμπόδια στο να ακούμε την Φωνή της Αγάπης, της Οποίας η σοφία θα μας οδηγήσει ευγενικά σε όλα μας τα λόγια και τις πράξεις. Η ενοχή είναι το πρόβλημα, η συγχώρεση είναι η απάντηση. Ποτέ δεν χρειάζεται να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι από αυτό.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...