Πώς «μαθαίνουμε» από τους άλλους ανθρώπους;

Ερώτηση: Το εγχειρίδιο για δασκάλους των Μαθημάτων Θαυμάτων μιλά για τρία διαφορετικά επίπεδα σχέσεων. Αλλά τι εννοεί συγκεκριμένα ο Ιησούς όταν λέει ότι «μαθαίνουμε» από κάποιο άλλο άτομο; Για παράδειγμα, λέει ότι το δεύτερο επίπεδο σχέσης κρατά περισσότερο και σε αυτό δύο άνθρωποι εισέρχονται σε μια έντονη σχέση και μετά φαίνεται πως χωρίζουν. Όταν λέει ότι μαθαίνουμε από τον άλλον, αυτό δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι αυτός ή αυτή μας διδάσκει κάτι λεκτικά, σωστά; Σημαίνει ότι μαθαίνουμε να μην προβάλλουμε την ενοχή μας πάνω στον άλλον και ότι δεν υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα μας; Σημαίνει, όπως υπονοεί ο Ιησούς νωρίτερα, ότι μαθαίνουμε να μην βλέπουμε τον άλλον ως διαχωρισμένο και μετά βλέπουμε τα τεχνητά όρια ανάμεσα μας να εξαφανίζονται; Ή μπορεί να είναι οποιοδήποτε από αυτά ή όλα αυτά; 

Απάντηση: Η κατανόηση σου για το τι εννοεί ο Ιησούς για το να μαθαίνουμε από κάποιον άλλο είναι βασικά σωστή. Η μάθηση στην οποία αναφέρεται ο Ιησούς θα μπορούσε να εκδηλωθεί με πολλές διαφορετικές μορφές. Το περιεχόμενο είναι αυτό που τον ενδιαφέρει. Και αυτό το περιεχόμενο πάντα θα αποτελείται από μια εσωτερική αλλαγή από την ενοχή προς την συγχώρεση, και από την αντίληψη διαφορετικών συμφερόντων στην γνώση κοινών συμφερόντων.
Τα Μαθήματα μας διδάσκουν ότι ο σκοπός πίσω από την απόφαση του Υιού του Θεού να ονειρευτεί αυτόν τον κόσμο διαφορετικών σωμάτων και διαφορετικών συμφερόντων ήταν να έχει άλλους πάνω στους οποίους να μπορεί να προβάλλει την ενοχή του. Για το εγώ, η προβολή της ενοχής μας είναι ο μόνος σκοπός κάθε σχέσης – άσχετα με την μορφή που παίρνει η σχέση. Στην ενότητα στο εγχειρίδιο για δασκάλους στην οποία αναφέρεσαι, ο Ιησούς τονίζει ότι ακριβώς όπως το εγώ έχει έναν ενοποιημένο σκοπό για κάθε σχέση, το ίδιο και το Άγιο Πνεύμα. Σκοπός Του είναι να χρησιμοποιήσει όλες τις σχέσεις μας (και πάλι άσχετα με την μορφή τους) σαν ευκαιρίες να μας βοηθήσει να αλλάξουμε το νου μας από προβολή της ενοχής σε επέκταση της αγάπης. Έτσι, ο Ιησούς μας λέει, «Κάθε κατάσταση διδασκαλίας – μάθησης έχει να κάνει με μια διαφορετική σχέση στην αρχή, παρόλο που ο ύστατος στόχος είναι πάντα ο ίδιος ∙ να κάνει την σχέση άγια σχέση, στην οποία και οι δύο να μπορούν να βλέπουν τον Υιό του Θεού ως αναμάρτητο» (Εγχειρίδιο για Διδασκάλους:3.1:1,2)

Επειδή η μάθηση μας στην πραγματικότητα είναι για μια μόνο αλλαγή από την ενοχή στην αγάπη, ο Ιησούς δηλώνει ότι «τα επίπεδα διδασκαλίας των συμπαντικών μαθημάτων είναι μια ιδέα τόσο χωρίς νόημα στην πραγματικότητα όπως είναι και ο χρόνος» (Εγχειρίδιο για Διδασκάλους.3.3:1). Με άλλα λόγια στην πραγματικότητα δεν μπορεί να υπάρχουν επίπεδα μάθησης γιατί υπάρχει μόνο ένα μάθημα που χρειάζεται να μάθουμε. Αλλά δεν είναι έτσι η εμπειρία μας. Γι αυτό ο Ιησούς επιστρέφει στο δικό μας επίπεδο εμπειρίας και μας λέει ότι επειδή «το κάθε άτομο που είναι σε μια σχέση θα μάθει όσο περισσότερα μπορεί από το άλλο άτομο εκείνη την στιγμή» μπορούμε να μιλάμε για επίπεδα διδασκαλίας. (Εγχειρίδιο για Διδασκάλους.3.4:1,2). Μετά αναγνωρίζει τους τρεις τύπους ή τα τρία επίπεδα σχέσεων (καταστάσεις διδασκαλίας – μάθησης) ως: οι φαινομενικά τυχαίες συναντήσεις, οι σχέσεις που είναι πιο έντονες και οριοθετημένες, και τις ισόβιες σχέσεις στις οποίες οι εταίροι προσφέρουν ο ένας στον άλλον απεριόριστες ευκαιρίες για μάθηση.
Και πάλι, το κύριο σημείο αυτού του κομματιού είναι ότι με το Άγιο Πνεύμα για εσωτερικό Οδηγό μας, όλοι – από κάποιον που βλέπουμε σύντομα σε ένα λεωφορείο, μέχρι ένα ισόβιο σύντροφο, μέχρι και οι ηγέτες που βλέπουμε στην τηλεόραση, μέχρι και οι αγαπημένοι μας που έχουν φύγει από την ζωή και υπάρχουν μόνο στις αναμνήσεις μας – μας προσφέρουν μια ευκαιρία διδασκαλίας – μάθησης. Και αυτό είναι έτσι, γιατί στην πραγματικότητα δεν μαθαίνουμε καθόλου από τον άλλον. Απλά επιτρέπουμε στους άλλους, είτε τους αντιλαμβανόμαστε ως στοργικούς ή ως μισητούς, να γίνουν η αφορμή για να αποφασίσουμε άλλη μια φορά να πάρουμε το Χέρι του Αγίου Πνεύματος και να θυμηθούμε ότι η Αγάπη Του εξακολουθεί να υπάρχει μέσα στον δικό μας νου. Επομένως, οι άλλοι είναι δάσκαλοι για μας όχι εξαιτίας αυτού που είναι ή αυτού που λένε ή κάνουν, αλλά εξαιτίας μιας απόφασης που παίρνουμε. Αυτός είναι ο λόγος που ο Ιησούς μπορεί να μας λέει με βεβαιότητα ότι δεν μπορεί να αποτύχουμε να βρούμε την βοήθεια που χρειαζόμαστε (Εγχειρίδιο για Διδασκάλους.3.5:8).

http://facimoutreach.org/qa/questions/questions198.htm#Q978