Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

ΜΑΘΗΜΑΤΑ 214 - 223



ΜΑΘΗΜΑ 214
Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός
 (194) Εναποθέτω το μέλλον στα Χέρια του Θεού.
Το παρελθόν έχει φύγει ∙ το μέλλον δεν έχει έρθει ακόμα. Τώρα ελευθερώνομαι και από τα δύο. Διότι αυτό που δίνει ο Θεός μπορεί να είναι μόνο καλό. Και δέχομαι ως δικό μου, μόνο αυτό που δίνει Εκείνος.
Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός


ΜΑΘΗΜΑ 215
Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεό
195) Πορεύομαι με ευγνωμοσύνη στον δρόμο της αγάπης.
Το Άγιο Πνεύμα είναι ο μόνος Οδηγός μου. Πορεύεται μαζί μου με αγάπη. Και εγώ Του δίνω τις ευχαριστίες μου που μου δείχνει τον δρόμο για να πορευτώ.
Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

ΜΑΘΗΜΑ 216
Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός
 (196) Μόνο τον εαυτό μου γίνεται να σταυρώσω.
Όλα όσα κάνω τα κάνω στον εαυτό μου. Αν επιτεθώ, υποφέρω. Αλλά αν συγχωρήσω, η σωτηρία θα μου δοθεί.
Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

ΜΑΘΗΜΑ 217
Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός
 (197) Μόνο την δική μου ευγνωμοσύνη γίνεται να κερδίσω.
Ποιος άλλος εκτός από εμένα θα έπρεπε να δίνει ευχαριστίες για την σωτηρία μου; Και πώς αλλιώς εκτός από την σωτηρία μπορώ να βρω τον Εαυτό μου στον Οποίο οφείλω τις ευχαριστίες μου;
Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός


ΜΑΘΗΜΑ 218
Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός
 (198) Μόνο η δική μου κατάκριση με πληγώνει.
Η κατάκρισή μου κρατά την όρασή μου στο σκοτάδι και μέσα από τα τυφλά μου μάτια δεν μπορώ να δω το μεγαλείο μου. Όμως σήμερα μπορώ να δω αυτό το μεγαλείο και να χαρώ.
Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

ΜΑΘΗΜΑ 219
Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός
 (199) Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος.
Είμαι ο Υιός του Θεού. Ο νους μου ας ησυχάσει, και ας αναλογιστεί αυτό για μία στιγμή. Και έπειτα ας γυρίσει στην γη, χωρίς σύγχυση ως προς το τι αγαπά ο Πατέρας μου για πάντα ως Υιό Του.
Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

ΜΑΘΗΜΑ 220
Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός
 (200). Δεν υπάρχει άλλη ειρήνη από την ειρήνη του Θεού.
Ας μην περιπλανηθώ μακριά από τον δρόμο της ειρήνης, διότι χάνομαι όταν ακολουθώ άλλους δρόμους εκτός από αυτόν. Παρά ας ακολουθήσω Αυτόν που με οδηγεί σπίτι, και η ειρήνη είναι βέβαιη όπως η Αγάπη του Θεού.
Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

ΜΕΡΟΣ 2Ο

Εισαγωγή.
1. Οι λέξεις θα σημαίνουν πολύ λίγα τώρα. Τις χρησιμοποιούμε μόνο σαν οδηγούς, από τους οποίους δεν εξαρτιόμαστε τώρα πια. Διότι τώρα αναζητούμε μόνο άμεση εμπειρία της αλήθειας. Τα μαθήματα που  απομένουν είναι απλά εισαγωγή στις ώρες που αφήνουμε τον κόσμο του πόνου, και πηγαίνουμε να εισέλθουμε στην ειρήνη. Τώρα αρχίζουμε να φτάνουμε τον στόχο που έχουν θέσει αυτά τα μαθήματα, και να βρίσκουμε το σκοπό προς τον οποίο έχει κινητοποιηθεί η εξάσκησή μας.
2. Τώρα επιχειρούμε να αφήσουμε την άσκηση να είναι απλά μία αρχή. Διότι περιμένουμε με ήσυχη προσμονή τον Θεό και Πατέρα μας. Αυτός έχει υποσχεθεί να κάνει το τελικό βήμα ο Ίδιος. Και είμαστε σίγουροι ότι τηρεί τις υποσχέσεις Του. Έχουμε διανύσει αρκετά μεγάλη απόσταση στην διαδρομή μας, και τώρα περιμένουμε Αυτόν. Θα συνεχίσουμε να περνούμε χρόνο μαζί Του κάθε πρωί και την νύχτα, για όσο μας δίνει χαρά. Δεν θα μας απασχολεί η διάρκεια του χρόνου τώρα. Χρησιμοποιούμε όσον χρειαζόμαστε για το αποτέλεσμα που επιθυμούμε. Ούτε θα ξεχάσουμε την ωριαία υπενθύμιση μας στο ενδιάμεσο, καλώντας τον Θεό όταν Τον χρειαζόμαστε όποτε μπαίνουμε σε πειρασμό να ξεχάσουμε τον στόχο μας.
3. Θα συνεχίσουμε με μία κεντρική σκέψη για όλες τις μέρες που ακολουθούν, και θα χρησιμοποιούμε αυτή την σκέψη για να εισέλθουμε στις ώρες ανάπαυσης μας, και για να ηρεμούμε το νου μας όποτε χρειαστεί. Ωστόσο, δεν θα αρκεστούμε με την σκέτη άσκηση στις εναπομείναντες άγιες στιγμές που ολοκληρώνουν τον χρόνο που έχουμε δώσει στον Θεό. Λέμε μερικά απλά λόγια καλωσορίσματος, και περιμένουμε ο Πατέρας μας να αποκαλυφθεί, όπως το έχει υποσχεθεί ο Ίδιος. Εμείς Τον έχουμε καλέσει, και Αυτός έχει υποσχεθεί ότι ο Υιός Του δεν θα μείνει δίχως απάντηση όταν επικαλείται το Όνομά Του.
4. Τώρα ερχόμαστε σε Αυτόν με τον δικό Του Λόγο μόνο στο νου και στην καρδιά μας, και Τον περιμένουμε να κάνει το βήμα προς εμάς που μας έχει πει ότι θα έκανε σίγουρα,  μέσω της Φωνής Του, όταν Τον καλέσαμε. Αυτός δεν έχει αφήσει τον Υιό Του μέσα σε όλη του την τρέλα, ούτε πρόδωσε την εμπιστοσύνη του σε Αυτόν. Η πίστη Του δεν είναι αυτή που Του έχει εξασφαλίσει την πρόσκληση που ζητά για να μας κάνει χαρούμενους; Εμείς θα την προσφέρουμε, και θα γίνει αποδεκτή. Έτσι λοιπόν, θα περνάμε τις ώρες μαζί με Αυτόν. Λέμε τα λόγια της πρόσκλησης που προτείνει η Φωνή Του, κι έπειτα Τον περιμένουμε να έρθει σε εμάς.
5. Τώρα είναι η ώρα που εκπληρώνεται η προφητεία. Τώρα αναδύονται και τηρούνται πλήρως όλες οι αρχαίες υποσχέσεις. Κανένα βήμα δεν απομένει πια που να διαχωρίζει τον  χρόνο από την εκπλήρωσή του. Διότι τώρα δεν γίνεται να αποτύχουμε. Κάθισε σιωπηλός και περίμενε τον Πατέρα σου. Αυτός έχει θελήσει να έρθει σε σένα όταν θα έχεις αναγνωρίσει ότι είναι η δική σου θέληση να έλθει. Και ποτέ δεν θα μπορούσες να έχεις φτάσει τόσο μακριά εκτός κι αν έβλεπες, έστω και αμυδρά, ότι αυτή είναι και η δική σου θέληση.
6. Εγώ είμαι τόσο κοντά σου που δεν γίνεται να αποτύχεις. Πατέρα, δίνουμε αυτές τις άγιες ώρες σε Σένα, με ευγνωμοσύνη προς Εκείνον που μας δίδαξε πώς να αφήσουμε τον κόσμο της θλίψης ανταλλάσσοντάς τον με αυτόν που μας δίνεις Εσύ στην θέση του. Δεν κοιτάμε πίσω τώρα. Κοιτάμε μπροστά, με την ματιά σταθερή στο τέλος του ταξιδιού. Δέξου αυτά τα μικρά δώρα ευχαριστίας από εμάς, καθώς μέσα από την ματιά του Χριστού βλέπουμε ένα κόσμο πέρα από αυτόν που φτιάξαμε εμείς, και παίρνουμε αυτόν τον κόσμο ως ολοκληρωτικό αντικαταστάτη του δικού μας.
7. Και τώρα περιμένουμε ήσυχα, χωρίς φόβο και σίγουροι για τον ερχομό Σου. Έχουμε αναζητήσει να βρούμε τον δρόμο ακολουθώντας τον Οδηγό που μας έστειλες Εσύ. Εμείς δεν γνωρίζαμε τον δρόμο, αλλά Εσύ δεν μας ξέχασες. Και γνωρίζουμε ότι δεν θα μας ξεχάσεις τώρα. Δεν ζητούμε παρά να τηρηθούν οι αρχαίες υποσχέσεις Σου που Θέλησή Σου είναι να κρατήσεις. Μαζί Σου ζητούμε αυτό. Ο Πατέρας και ο Υιός, των Οποίων η άγια Θέληση δημιούργησε όλα όσα υπάρχουν, δεν γίνεται να αποτύχουν σε τίποτα. Με αυτή την βεβαιότητα, αναλαμβάνουμε αυτά τα τελευταία λίγα βήματα προς Εσένα, και αναπαυόμαστε με εμπιστοσύνη στην Αγάπη Σου, που δεν θα απογοητεύσει τον Υιό Σου που Σε καλεί.
8. Κι έτσι ξεκινάμε το τελευταίο μέρος αυτής της άγιας χρονιάς, που περάσαμε μαζί σε αναζήτηση της αλήθειας και του Θεού, ο Οποίος είναι ο μοναδικός Δημιουργός της. Έχουμε βρει τον δρόμο που διάλεξε Αυτός για εμάς, και κάναμε την επιλογή να τον ακολουθήσουμε όπως επιθυμεί για εμάς Αυτός. Το Χέρι Του μας έχει σηκώσει. Οι Σκέψεις Του έχουν φωτίσει τα σκοτάδια του νου μας. Η Αγάπη Του μας καλεί ασταμάτητα από τότε που άρχισε ο χρόνος.
9. Ευχηθήκαμε ο Θεός να μην έχει τον Υιό που δημιούργησε για τον Εαυτό Του. Θελήσαμε ο Θεός να αλλάξει τον Εαυτό Του, και να γίνει έτσι όπως θα θέλαμε να Τον φτιάξουμε εμείς. Και πιστέψαμε ότι οι παράλογες επιθυμίες μας ήταν η αλήθεια. Τώρα χαιρόμαστε που όλα αυτά ακυρώνονται, και δεν θεωρούμε πια ότι οι ψευδαισθήσεις είναι αλήθεια. Η μνήμη του Θεού λαμπυρίζει στους πλατιούς ορίζοντες του νου μας. Ένα λεπτό ακόμα, και θα ανατείλει και πάλι. Μία στιγμή ακόμα, κι εμείς που είμαστε Υιοί του Θεού, θα είμαστε ασφαλείς στο σπίτι μας, εκεί όπου Αυτός θέλει να είμαστε.

10. Τώρα έχει τελειώσει σχεδόν η ανάγκη για πρακτική εξάσκηση. Διότι σε αυτό το τελευταίο μέρος, θα καταλάβουμε ότι χρειάζεται μόνο να καλέσουμε τον Θεό, και όλοι οι πειρασμοί θα εξαφανιστούν. Αντί για τις λέξεις, δεν χρειάζεται παρά να νιώσουμε την Αγάπη Του. Αντί για τις προσευχές, δεν χρειάζεται παρά να καλέσουμε το Όνομά Του. Αντί να κρίνουμε, δεν χρειάζεται παρά να ησυχάσουμε και να αφήσουμε όλα τα πράγματα να θεραπευτούν. Θα δεχτούμε τον τρόπο που θα λήξει το σχέδιο του Θεού, όπως δεχτήκαμε και τον τρόπο που άρχισε. Τώρα αυτό ολοκληρώνεται. Αυτή η χρονιά μας έχει φέρει στην αιωνιότητα.
11. Κρατάμε ακόμα κάποια  χρήση των λέξεων. Από καιρού σε καιρό, θα μας δίδονται οδηγίες πάνω σε κάποιο θέμα σχετικό με τα καθημερινά μας μαθήματα και τις περιόδους  βαθιάς, δίχως λόγια εμπειρίας που επακολουθεί. Αυτές τις συγκεκριμένες σκέψεις θα πρέπει να τις ανακεφαλαιώνεις κάθε μέρα, συνεχώς, μέχρι να σου δοθεί η επόμενη. Θα πρέπει να τις διαβάζεις αργά και να τις σκέφτεσαι για λίγο, πριν από τις άγιες κι ευλογημένες στιγμές της ημέρας. Δίνουμε την πρώτη από αυτές τις οδηγίες τώρα.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ;
1. Η συγχώρεση αναγνωρίζει ότι αυτό που νόμιζες ότι σου έκανε ο αδελφός σου, δεν έχει συμβεί. Δεν συγχωρεί τις αμαρτίες ώστε να τις κάνει αληθινές. Βλέπει ότι δεν υπάρχει αμαρτία. Και με αυτή την οπτική όλες σου οι αμαρτίες συγχωρούνται. Τι άλλο είναι η αμαρτία, εκτός από μία λανθασμένη ιδέα για τον Υιό του Θεού; Η συγχώρεση απλά βλέπει το σφάλμα της, κι επομένως την αφήνει να φύγει. Και αυτό που είναι ελεύθερο να πάρει την θέση της είναι τώρα η Θέληση του Θεού.
2. Μία σκέψη μη συγχώρεσης είναι κάποια σκέψη που κάνει μία κρίση και δεν την αμφισβητεί παρόλο που δεν είναι αληθινή. Ο νους είναι κλειστός, και δεν επιθυμεί να  απελευθερωθεί. Η σκέψη αυτή προστατεύει την προβολή, σφίγγει τις αλυσίδες της, έτσι ώστε οι παραμορφώσεις να είναι πιο κρυφές και συγκαλυμμένες ∙ λιγότερο προσιτές σε αμφισβήτηση, και μακριά από κάθε λογική. Τι είναι αυτό που μπορεί να μπει ανάμεσα σε μία σταθερή προβολή και τον στόχο που αυτή έχει διαλέξει ως επιθυμητό;
3. Μία σκέψη μη συγχώρεσης κάνει πολλά πράγματα. Αναζητά ξέφρενα τον στόχο της, αναποδογυρίζοντας και αποφεύγοντας στο διάβα της ό,τι παρεμβάλλεται ανάμεσα σε αυτή και τον στόχο της. Η διαστρέβλωση είναι ο σκοπός της, αλλά και το μέσο με το οποίο επιδιώκει να τον εκπληρώσει. Καταπιάνεται με τις έξαλλες προσπάθειές της να συντρίψει την πραγματικότητα, χωρίς να νοιάζεται για τίποτα που μπορεί να φαίνεται ότι αντιτίθεται στην άποψή της.
4. Η συγχώρεση, από την άλλη, είναι ήρεμη, και σιωπηλά δεν κάνει τίποτα. Δεν προσβάλλει καμία πλευρά της πραγματικότητας, ούτε αναζητά να την παραμορφώσει σε μορφές που προτιμά. Απλά κοιτά, και περιμένει, και δεν κρίνει. Αυτός που δεν θέλει να συγχωρεί κρίνει, διότι πρέπει να δικαιολογήσει την αποτυχία του να συγχωρέσει. Αλλά αυτός που θέλει να συγχωρήσει τον εαυτό του πρέπει να μάθει να καλωσορίζει την αλήθεια ακριβώς έτσι όπως είναι.
5. Μην κάνεις τίποτα, λοιπόν, και άφησε την συγχώρεση να σου δείξει τι να κάνεις, μέσω Αυτού που είναι ο Οδηγός σου, ο Σωτήρας σου και ο Προστάτης, ισχυρός σε ελπίδα, και βέβαιος για την τελική επιτυχία σου. Σε έχει ήδη συγχωρέσει, διότι αυτή είναι η λειτουργία Του, που Του έχει δοθεί από τον Θεό. Τώρα πρέπει να μοιραστείς την λειτουργία Του, και να συγχωρέσεις αυτόν που Εκείνος έχει σώσει, του οποίου την αθωότητα βλέπει, και τιμά ως Υιό του Θεού.
ΜΑΘΗΜΑ 221
Ας ειρηνέψει ο νους μου. Ας ησυχάσουν όλες μου οι σκέψεις.
Πατέρα, έρχομαι σε Σένα σήμερα για να αναζητήσω την ειρήνη που μόνο Εσύ μπορείς να δώσεις. Έρχομαι μέσα στην σιωπή. Μέσα στην ησυχία της καρδιάς μου, τα βαθιά άδυτα του νου μου, περιμένω ν’ ακούσω την Φωνή Σου. Πατέρα μου, μίλησέ μου σήμερα. Έρχομαι για ν’ ακούσω την Φωνή Σου μέσα στην σιωπή, την βεβαιότητα και την αγάπη, βέβαιος ότι Εσύ θ’ ακούσεις το κάλεσμά μου και θα μου απαντήσεις.

Τώρα περιμένουμε σιωπηλά. Ο Θεός είναι εδώ, διότι περιμένουμε μαζί. Είμαι σίγουρος ότι θα σου μιλήσει, και ότι θ’ ακούσεις. Δέξου την βεβαιότητά μου, διότι είναι δική σου. Ο νους μας είναι ενωμένος. Περιμένουμε με μία πρόθεση, ν’ ακούσουμε την απάντηση του Πατέρα μας στο κάλεσμά μας, ν’ αφήσουμε τις σκέψεις μας να ησυχάσουν και να βρούμε την ειρήνη Του, να Τον ακούσουμε να μας μιλά για το τι είμαστε, και να αποκαλυφθεί στον Υιό Του.
.
ΜΑΘΗΜΑ 222
Ο Θεός είναι μαζί μου. Ζω και κινούμαι μέσα σ’ Αυτόν.

1. Ο Θεός είναι μαζί μου. Αυτός είναι η Πηγή της ζωής μου, η ζωή μέσα μου, ο αέρας που αναπνέω, η τροφή από την οποία συντηρούμαι, το νερό που με ανανεώνει και με καθαρίζει. Αυτός είναι το σπίτι μου, μέσα στο οποίο ζω και κινούμαι ∙ το Πνεύμα που κατευθύνει τις πράξεις μου, μου προσφέρει τις Σκέψεις Του, και εγγυάται την ασφάλειά μου από κάθε πόνο. Αυτός με σκεπάζει με καλοσύνη και φροντίδα, και κρατά με αγάπη τον Υιό πάνω στον οποίο λάμπει, και που κι αυτός λάμπει πάνω σε Εκείνον. Πόσο ήρεμος είναι αυτός που γνωρίζει την αλήθεια γι αυτό που λέει Εκείνος σήμερα!

Πατέρα, δεν έχουμε λόγια άλλα εκτός από το Όνομά Σου πάνω στα χείλη μας και μέσα στο νου μας, καθώς εισερχόμαστε ήσυχα στην Παρουσία Σου τώρα, και ζητάμε να αναπαυτούμε για λίγο μαζί Σου με ειρήνη.
ΜΑΘΗΜΑ 223
Ο Θεός είναι η ζωή μου. Δεν έχω άλλη ζωή εκτός από την δική Του.

Έκανα λάθος όταν νόμιζα ότι ζούσα ξεχωριστά από τον Θεό, μια διαχωρισμένη οντότητα που κινείτο σε απομόνωση, αποκομμένη, και στεγασμένη σε ένα σώμα. Τώρα γνωρίζω ότι η ζωή μου είναι του Θεού, και ότι δεν έχω άλλο σπίτι, και δεν υπάρχω ξέχωρα από Αυτόν. Αυτός δεν έχει Σκέψεις που να μην είναι μέρος από εμένα, κι εγώ δεν έχω καμία σκέψη παρά μόνο αυτές που είναι από Αυτόν.

Πατέρα μας, ας δούμε το πρόσωπο του Χριστού αντί για τα λάθη μας. Διότι εμείς που είμαστε ο άγιος Υιός Σου είμαστε αναμάρτητοι. Θα δούμε την αθωότητά μας, διότι η ενοχή διακηρύσσει ότι δεν είμαστε ο Υιός Σου. Και δεν θέλουμε να Σε ξεχνάμε πια. Νιώθουμε μοναξιά εδώ, και λαχταρούμε τον Ουρανό, όπου είμαστε στο σπίτι μας. Σήμερα θέλουμε να επιστρέψουμε. Το Όνομά μας είναι δικό Σου, και αναγνωρίζουμε ότι είμαστε ο Υιός Σου


ΜΑΘΗΜΑ 213 Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός



ΜΑΘΗΜΑ 213

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (193) Όλα τα πράγματα είναι μαθήματα που ο Θεός θα ήθελε να μάθω.

Ένα μάθημα είναι ένα θαύμα που μου προσφέρει ο Θεός, στην θέση των σκέψεων που έφτιαξα εγώ για να με πληγώνουν. Αυτό που μαθαίνω από Αυτόν γίνεται ο τρόπος που απελευθερώνομαι. Κι έτσι επιλέγω να μάθω τα δικά Του μαθήματα και να ξεχάσω τα δικά μου.


Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 212 Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός



ΜΑΘΗΜΑ 212

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (192) Έχω μια λειτουργία που ο Θεός θα ήθελε να εκπληρώσω.

Αναζητώ την λειτουργία που θα με απελευθερώσει από όλες τις μάταιες ψευδαισθήσεις του κόσμου. Μόνο η λειτουργία που μου έχει δώσει ο Θεός μπορεί να προσφέρει ελευθερία. Μόνο αυτήν αναζητώ, και μόνο αυτή θα δέχομαι ως δική μου.


Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Τρίτη 29 Ιουλίου 2014

Αισθήσεις & Συναισθήματα



Ο Kenneth Wapnick, Ph.D μιλά για την διάκριση ανάμεσα στα συναισθήματα και τις αισθήσεις του σώματος από εκείνες του νου, που είναι σκέψεις.

Αν δεν βγουν οι ελληνικοί υπότιτλοι από μόνοι τους, επιλέξετε τους από το cc κάτω δεξιά

ΜΑΘΗΜΑ 211 Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός



ΜΑΘΗΜΑ 211

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (191) Είμαι ο άγιος Υιός του Θεού του Ίδιου.

Μέσα σε ησυχία και αληθινή ταπεινότητα αναζητώ την δόξα του Θεού, να την δω στον Υιό που Αυτός δημιούργησε ως Εαυτό μου.


Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 210 Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός



ΜΑΘΗΜΑ 210

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (190) Διαλέγω την χαρά του Θεού αντί για τον πόνο.

Ο πόνος είναι δική μου ιδέα. Δεν είναι Σκέψη του Θεού, παρά είναι μία σκέψη ξέχωρη από Αυτόν και την Θέλησή Του. Η Θέλησή Του είναι χαρά, και μόνο χαρά για τον αγαπημένο Του Υιό. Και αυτήν επιλέγω, αντί για ό,τι έφτιαξα εγώ.


Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Κυριακή 27 Ιουλίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 209 Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός



ΜΑΘΗΜΑ 209

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (189) Νιώθω την Αγάπη του Θεού μέσα μου τώρα.

Η Αγάπη του Θεού είναι αυτό που με δημιούργησε. Η Αγάπη του Θεού είναι όλα όσα είμαι. Η Αγάπη του Θεού με ανακήρυξε Υιό Του. Η Αγάπη του Θεού μέσα μου με απελευθερώνει.


Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 208 Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός



ΜΑΘΗΜΑ 208

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (188) Η ειρήνη του Θεού λάμπει μέσα μου τώρα.

Θα μείνω ήσυχος, και θα αφήσω την γη να ησυχάσει μαζί μου. Και μέσα σε αυτή την ησυχία θα βρούμε την ειρήνη του Θεού. Αυτή είναι μέσα στην καρδιά μου, που φέρει τα πειστήρια του Θεού του Ίδιου.


Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 207 Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός



ΜΑΘΗΜΑ 207

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

(187) Ευλογώ τον κόσμο διότι ευλογώ τον εαυτό μου.

Η ευλογία του Θεού λάμπει επάνω μου μέσα από την καρδιά μου, όπου Αυτός κατοικεί. Δεν χρειάζεται παρά να στραφώ προς Αυτόν, και κάθε θλίψη λιώνει και εξαφανίζεται, καθώς δέχομαι την απεριόριστη Αγάπη Του για μένα.


Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 206 Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός



ΜΑΘΗΜΑ 206

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (186) Η σωτηρία του κόσμου εξαρτάται από εμένα.

Ο Θεός μου έχει εμπιστευτεί τα δώρα Του, διότι είμαι ο Υιός Του. Και εγώ θα δίνω τα δώρα Του εκεί όπου τα προορίζει Αυτός.


Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 205 Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός



ΜΑΘΗΜΑ 205

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (185) Θέλω την ειρήνη του Θεού.

Η ειρήνη του Θεού είναι όλα όσα θέλω. Η ειρήνη του Θεού είναι ο ένας μου στόχος ∙ ο σκοπός όλης της ζωής μου εδώ, το τέλος που αναζητώ, ο σκοπός και η λειτουργία μου και η ζωή μου, όσο κατοικώ εκεί όπου δεν είμαι στο σπίτι μου.


Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 204 Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός



ΜΑΘΗΜΑ 204

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (184) Το Όνομα του Θεού είναι η κληρονομιά μου.

Το Όνομα του Θεού μου θυμίζει ότι είμαι ακόμα ο Υιός Του, και όχι δούλος του χρόνου, αδέσμευτος από νόμους που κυβερνούν τον κόσμο των αρρωστημένων ψευδαισθήσεων, ελεύθερος μέσα στον Θεό, για πάντα μαζί Του.


Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 203 . Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός



ΜΑΘΗΜΑ 203
.
Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (183) Επικαλούμαι το Όνομα του Θεού και το δικό μου

Το Όνομα του Θεού είναι η απελευθέρωσή μου από κάθε σκέψη κακού και αμαρτίας, διότι είναι δικό μου, όπως και δικό Του.

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Κυριακή 20 Ιουλίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 202 Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός






ΜΑΘΗΜΑ 202

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (182) Θα ησυχάσω για μία στιγμή και θα πάω σπίτι μου. 

Γιατί να επιλέξω να μείνω έστω για μία στιγμή ακόμα εκεί όπου δεν ανήκω, όταν ο Θεός ο Ίδιος μου έχει δώσει την Φωνή Του για να με καλέσει σπίτι μου;

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Σάββατο 19 Ιουλίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 201 Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός.






ΜΑΘΗΜΑ 201

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός.

 (181) Εμπιστεύομαι τους αδερφούς μου, που είναι ένα με μένα.

Όλοι είναι αδελφοί μου. Είμαι ευλογημένος με την ενότητα με το σύμπαν και τον Θεό, τον Πατέρα μου, τον ένα Δημιουργό του όλου που είναι ο Εαυτός μου, για πάντα Ένα μαζί μου.

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός.

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ VI - ΕΙΣΑΓΩΓΗ





ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ VI

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

1. Γι αυτή την επανάληψη παίρνουμε μόνο μία ιδέα κάθε μέρα, και την ασκούμε όσο πιο συχνά είναι δυνατόν. Εκτός από τον χρόνο που δίνεις πρωί και βράδυ, που δεν πρέπει να είναι λιγότερος από δεκαπέντε λεπτά, και τις ωριαίες υπενθυμίσεις όλη την ημέρα, χρησιμοποίησε την ιδέα όσο πιο συχνά μπορείς ανάμεσα σε αυτές. Η κάθε μία από αυτές τις ιδέες μόνη της είναι επαρκής για την σωτηρία, αν μαθευτεί αληθινά. Η κάθε μία θα ήταν αρκετή για να δώσει απελευθέρωση σε σένα και στον κόσμο από κάθε μορφή δεσμών, και να προσκαλέσει την μνήμη του Θεού να επανέλθει.
2. Με αυτό κατά νου αρχίζουμε την πρακτική μας, κατά την οποία ανακεφαλαιώνουμε τις σκέψεις που μας έχει χαρίσει το Άγιο Πνεύμα στα τελευταία είκοσι μαθήματα. Η κάθε μία περιέχει όλη την διδακτέα ύλη αν γίνει κατανοητή, αποδεκτή, και εφαρμοστεί σε όλα τα φαινομενικά συμβάντα κατά την διάρκεια της ημέρας. Μία είναι αρκετή. Αλλά από αυτή την μία, δεν θα πρέπει να γίνει καμία εξαίρεση. Επομένως χρειάζεται να τις χρησιμοποιήσουμε όλες και να τις αφήσουμε να αναμειχθούν σαν μία, εφόσον η κάθε μία συνεισφέρει στο σύνολο που μαθαίνουμε.
3. Αυτές οι ασκήσεις, όπως και στην προηγούμενη ανακεφαλαίωση, επικεντρώνονται γύρω από ένα κεντρικό θέμα με το οποίο αρχίζουμε και τελειώνουμε κάθε μάθημα. Είναι αυτό:
Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός
 Η μέρα αρχίζει και τελειώνει με αυτό. Και το επαναλαμβάνομε κάθε ώρα, ή θυμόμαστε, ανάμεσα, ότι έχουμε μια λειτουργία που υπερβαίνει τον κόσμο που βλέπουμε. Πέρα από αυτό, και από την επανάληψη της συγκεκριμένης σκέψης που έχουμε για σήμερα, δεν χρειάζεται καμιά άλλη μορφή άσκησης, εκτός από μια βαθιά παράδοση του καθετί που ταράζει το νου, και τον κάνει κουφό στην λογική, την σωφροσύνη και την απλή αλήθεια.

4. Θα επιχειρήσουμε να πάμε πέρα από τις λέξεις και τις εξειδικευμένες μορφές άσκησης γι αυτή την ανακεφαλαίωση. Διότι, αυτή την φορά, επιχειρούμε, να πετύχουμε ένα γρήγορο βήμα σε ένα πιο σύντομο μονοπάτι προς την γαλήνη και τη ειρήνη του Θεού. Απλά κλείνουμε τα μάτια μας, και έπειτα ξεχνάμε όλα όσα νομίζαμε ότι ξέραμε και καταλαβαίναμε. Γιατί έτσι μας δίδεται ελευθερία από όλα όσα δεν ξέραμε και δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε.

5. Υπάρχει μόνο μια εξαίρεση σε αυτή την απουσία δομής στις ασκήσεις μας. Μην επιτρέψεις σε καμία νωθρή σκέψη να περάσει αναμφισβήτητη. Αν παρατηρήσεις κάποια, μην δεχτείς να σε κρατήσει και σπεύσε να διαβεβαιώσεις το νου σου ότι αυτό δεν είναι εκείνο που θέλει να έχει. Τότε, ευγενικά, άφησε το νου σου να παραιτηθεί από την σκέψη που αρνήθηκες, γρήγορα ανταλλάσσοντάς την με βεβαιότητα με την ιδέα που ασκούμε σήμερα.
6. Όταν μπαίνεις σε πειρασμό, σπεύσε να διακηρύξεις την ελευθερία σου από τον πειρασμό, καθώς λες:
-          Αυτή την σκέψη δεν την θέλω. Στην θέση της διαλέγω _________.
Και έπειτα επαναλαμβάνεις την σκέψη της ημέρας, και την αφήνεις να πάρει την θέση αυτής που σκέφτηκες εσύ. Πέρα από αυτές τις εφαρμογές της κάθε ιδέας για την ημέρα, θα προσθέσουμε μόνο μερικές τυπικές εκφράσεις ή συγκεκριμένες σκέψεις για να βοηθήσουν στην άσκησή μας. Θα δώσουμε, όμως, αυτές τις στιγμές ησυχίας στον Δάσκαλο που μας διδάσκει με ησυχία, μας μιλά για ειρήνη, και δίνει στις σκέψεις μας όποιο νόημα μπορεί να έχουν.
7. Σε Αυτόν προσφέρω αυτή την επανάληψη εκ μέρους σου. Σε εναποθέτω στην ευθύνη Του, και Τον αφήνω να σε διδάξει τι να κάνεις, να πεις και να σκεφτείς, κάθε φορά που στρέφεσαι προς Αυτόν. Αυτός πάντα θα είναι στην διάθεσή σου, κάθε φορά που Τον καλείς να σε βοηθήσει. Ας Του προσφέρουμε όλη την ανακεφαλαίωση που αρχίζουμε τώρα, και ας μην ξεχνάμε σε Ποιον την δίνουμε, καθώς ασκούμαστε μέρα με την ημέρα, προχωρώντας προς τον στόχο που Αυτός θέτει για εμάς ∙ επιτρέποντάς Του να μας διδάσκει πώς να πορευόμαστε, και να Τον εμπιστευόμαστε απόλυτα για τον τρόπο που η κάθε περίοδος άσκησης μπορεί να γίνει ένα δώρο αγάπης και ελευθερίας για τον κόσμο.

Παρασκευή 18 Ιουλίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 200 Δεν υπάρχει άλλη ειρήνη εκτός από την ειρήνη του Θεού






ΜΑΘΗΜΑ 200

Δεν υπάρχει άλλη ειρήνη εκτός από την ειρήνη του Θεού

1. Μην ψάχνεις άλλο. Δεν θα βρεις άλλη ειρήνη εκτός από την ειρήνη του Θεού. Αποδέξου αυτό το γεγονός, και σώσε τον εαυτό σου από την αγωνία και από τις ακόμα πιο πικρές απογοητεύσεις, την ψυχρή απελπισία, και την αίσθηση της παγωμένης απόγνωσης και αμφιβολίας. Μην αναζητάς άλλο. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο για να βρεις εκτός από την ειρήνη του Θεού, εκτός κι αν αναζητάς την δυστυχία και τον πόνο.

2. Αυτό είναι το τελικό σημείο στο οποίο πρέπει να φτάσουν όλοι στο τέλος, για να παρατήσουν κάθε ελπίδα ότι θα βρουν ευτυχία εκεί όπου δεν υπάρχει καθόλου, ότι μπορεί να τους σώσει αυτό που γίνεται μόνο να προκαλεί πόνο ∙ ότι θα φτιάξουν ειρήνη από το χάος, χαρά από τον πόνο, και τον Ουρανό από την κόλαση. Μην επιχειρείς πια να κερδίσεις χάνοντας, ούτε να πεθαίνεις για να ζήσεις. Δεν γίνεται παρά να ζητάς την ήττα.

3. Και όμως, το ίδιο εύκολα μπορείς να ζητήσεις αγάπη, ευτυχία, αιώνια ζωή μέσα σε ειρήνη που δεν έχει τέλος. Ζήτα αυτό, και μπορείς μόνο να κερδίσεις. Όταν ζητάς αυτό που ήδη έχεις, η επιτυχία είναι σίγουρη. Όταν ζητάς αυτό που είναι εσφαλμένο να γίνει αληθινό, τότε  η αποτυχία είναι εξασφαλισμένη. Συγχώρεσε τον εαυτό σου για τις μάταιες φαντασιώσεις του, και μην αναζητάς πια, αυτό που δεν μπορείς να βρεις. Γιατί τι θα ήταν πιο ανόητο από το να ψάχνεις και να ξαναψάχνεις για την κόλαση, όταν δεν έχεις παρά να κοιτάξεις με ανοιχτά μάτια για να δεις ότι ο Ουρανός βρίσκεται ακριβώς μπροστά σου, μέσα από μία πόρτα που ανοίγει εύκολα για να σε καλωσορίσει;

4. Γύρισε στην εστία σου. Δεν έχεις βρει την ευτυχία σε ξένα μέρη και σε αλλογενείς μορφές που δεν έχουν κανένα νόημα για σένα., παρόλο που προσπάθησες να τους αποδώσεις νόημα. Αυτός ο κόσμος δεν είναι ο τόπος που ανήκεις. Είσαι ξένος εδώ. Αλλά σου έχει δοθεί να βρεις το μέσον με το οποίο ο κόσμος δεν θα φαντάζει πια σαν φυλακή ή κρατητήριο για κανέναν.

5. Η ελευθερία σου δίδεται εκεί όπου πριν έβλεπες μόνο αλυσίδες και σιδερένιες πόρτες. Αλλά πρέπει ν’ αλλάξεις το νου σου για τον  σκοπό του κόσμου, αν θέλεις πραγματικά να βρεις διαφυγή. Θα είσαι δέσμιος μέχρι να δεις όλο τον κόσμο ως ευλογημένο, και όλους απελευθερωμένους από τα λάθη σου και με τις τιμές που τους αρμόζουν έτσι όπως είναι. Δεν τους έφτιαξες εσύ ∙ ούτε και τον εαυτό σου. Και καθώς ελευθερώνεις τον ένα, ο άλλος γίνεται δεκτός έτσι όπως είναι.

6. Τι κάνει η συγχώρεση; Στην αλήθεια, δεν έχει καμία λειτουργία, και δεν κάνει τίποτα. Διότι είναι άγνωστη στον Ουρανό. Μόνο στην κόλαση χρειάζεται, και εκεί έχει να υπηρετήσει μια ισχυρή λειτουργία. Δεν είναι άξιος σκοπός η απόδραση του αγαπημένου Υιού του Θεού από τα κακά όνειρα που φαντάζεται, και όμως θεωρεί αληθινά; Ποιος θα μπορούσε να ελπίζει για περισσότερα, ενώ φαίνεται πως υπάρχει επιλογή ανάμεσα στην επιτυχία και την αποτυχία ∙ την αγάπη και τον φόβο;

7. Δεν υπάρχει άλλη ειρήνη εκτός από την ειρήνη του Θεού, διότι Αυτός έχει έναν Υιό που δεν μπορεί να φτιάξει ένα κόσμο αντίθετο με το Θέλημα του Θεού και το δικό του, που είναι ίδιο με Εκείνου. Τι θα μπορούσε να ελπίζει ότι θα βρει σε ένα τέτοιο κόσμο; Δεν μπορεί να έχει πραγματικότητα, διότι δεν δημιουργήθηκε ποτέ. Εδώ θα πρέπει να αναζητήσει την ειρήνη; Ή πρέπει να καταλάβει ότι, έτσι όπως τον βλέπει, ο κόσμος το μόνο που κάνει είναι να εξαπατά; Ωστόσο μπορεί να μάθει να τον βλέπει με έναν άλλο τρόπο, και να βρει την ειρήνη του Θεού.

8. Η ειρήνη είναι η γέφυρα που όλοι πρέπει να διασχίσουν, για να αφήσουν πίσω τους αυτό τον κόσμο. Αλλά η ειρήνη αρχίζει μέσα στον κόσμο όταν γίνει αντιληπτός διαφορετικά, και οδηγεί από αυτή την νέα αντίληψη στην πύλη του Ουρανού και στον δρόμο πέρα από αυτή. Η ειρήνη είναι η απάντηση σε συγκρουόμενους στόχους, σε παράλογα ταξίδια, μανιώδεις, μάταιες αναζητήσεις, και ανούσιες προσπάθειες. Τώρα ο δρόμος είναι εύκολος, γέρνοντας απαλά προς την γέφυρα όπου η ελευθερία βρίσκεται μέσα στην ειρήνη του Θεού.

9. Ας μην χάσουμε ξανά τον δρόμο μας σήμερα. Πηγαίνουμε προς τον Ουρανό, και το μονοπάτι είναι ευθύ. Μόνο αν επιχειρήσουμε να παρεκτραπούμε μπορεί να υπάρξει καθυστέρηση, και αχρείαστη σπατάλη χρόνου σε παράδρομους γεμάτους αγκάθια. Μόνο ο Θεός είναι σίγουρος, και Αυτός θα καθοδηγήσει τα βήματά μας. Δεν θα εγκαταλείψει τον Υιό Του όταν Τον χρειάζεται, ούτε θα τον αφήσει να περιπλανιέται για πάντα μακριά από το σπίτι του. Ο Πατέρας καλεί, ο Υιός ακούει. Και μόνο αυτό υπάρχει σε αυτό που φαίνεται ότι είναι ένας κόσμος διαχωρισμένος από τον Θεό, όπου τα σώματα έχουν πραγματικότητα.

10. Τώρα υπάρχει ησυχία. Μην αναζητάς άλλο. Έχεις φτάσει εκεί όπου ο δρόμος είναι στρωμένος με φύλλα λανθασμένων επιθυμιών, που έχουν πέσει από τα δέντρα της απελπισίας που έψαχνες πριν. Τώρα βρίσκονται κάτω από τα πόδια σου. Και εσύ κοιτάς επάνω προς τον Ουρανό, με τα μάτια του σώματος να υπηρετούν μόνο για μια ακόμα στιγμή. Αναγνωρίζεις την ειρήνη επιτέλους, και μπορείς να νιώσεις το απαλό της αγκάλιασμα να περιβάλλει την καρδιά σου και τον νου σου με θαλπωρή και αγάπη.

11. Σήμερα δεν αναζητούμε είδωλα. Η ειρήνη δεν μπορεί να βρεθεί σ’ αυτά. Η ειρήνη του Θεού είναι δική μας, και μόνο αυτό θα δεχόμαστε και θέλουμε. Ειρήνη σ’ εμάς, σήμερα. Γιατί έχουμε βρει ένα απλό, χαρούμενο δρόμο για να αφήσουμε τον κόσμο της αμφιβολίας, και ν’ αντικαταστήσουμε όλους τους εναλλασσόμενους στόχους μας και τα μοναχικά μας όνειρα με ένα και μοναδικό σκοπό και συντροφικότητα. Γιατί η ειρήνη είναι ένωση, αν είναι από τον Θεό. Δεν αναζητούμε άλλο. Είμαστε κοντά στην εστία μας, και ερχόμαστε όλο και πιο κοντά κάθε φορά που λέμε:

Δεν υπάρχει άλλη ειρήνη από την ειρήνη του Θεού.
Και χαίρομαι που έτσι είναι.







ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...