Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 90



ΜΑΘΗΜΑ 90

Γι αυτή την ανακεφαλαίωση θα χρησιμοποιήσουμε αυτές τις ιδέες:

 (79) Ας αναγνωρίσω το πρόβλημα έτσι ώστε να μπορέσει να λυθεί.

Ας αναγνωρίσω σήμερα ότι το πρόβλημα είναι πάντα κάποια μορφή πικρίας που θέλω να περιθάλψω. Ας καταλάβω, ακόμα, ότι η λύση είναι πάντα ένα θαύμα με το οποίο αφήνω να αντικατασταθεί αυτή η πικρία. Σήμερα θέλω να θυμηθώ την απλότητα της σωτηρίας ενισχύοντας το μάθημα ότι υπάρχει ένα πρόβλημα και μία λύση. Το πρόβλημα είναι μία πικρία ∙ η λύση είναι ένα θαύμα. Και προσκαλώ την λύση να έρθει σε μένα μέσω της συγχώρεσής της πικρίας μου, και καλωσορίζοντας  το θαύμα που παίρνει την θέση της.
Ειδικές εφαρμογές αυτής της ιδέας μπορεί να είναι σε αυτές τις μορφές:

Αυτό μου παρουσιάζει ένα πρόβλημα το οποίο θα ήθελα να επιλυθεί.
 Το θαύμα πίσω από αυτή την πικρία θα την επιλύσει για λογαριασμό μου.
Η απάντηση σε αυτό το πρόβλημα είναι το θαύμα που κρύβει πίσω του.

 (80) Ας αναγνωρίσω ότι τα προβλήματά μου έχουν λυθεί.

Φαίνεται πως έχω προβλήματα μόνο επειδή κάνω κακή χρήση του χρόνου. Πιστεύω ότι το πρόβλημα έρχεται πρώτο, και ότι πρέπει να περάσει χρόνος πριν μπορέσει να επιλυθεί. Δεν βλέπω ότι το πρόβλημα και η απάντηση συμβαίνουν ταυτόχρονα. Αυτό συμβαίνει διότι δεν συνειδητοποιώ ακόμα ότι ο Θεός έχει τοποθετήσει την απάντηση μαζί με το πρόβλημα, έτσι ώστε να μην μπορούν να διαχωριστούν από τον χρόνο. Το Άγιο Πνεύμα θα μου το διδάξει αυτό, αν Το αφήσω. Και θα καταλάβω ότι είναι αδύνατον να μπορώ να έχω κάποιο πρόβλημα που δεν έχει ήδη λυθεί.
Αυτές οι μορφές της ιδέας θα είναι χρήσιμες για εξειδικευμένες εφαρμογές:

Δεν χρειάζεται να περιμένω για να επιλυθεί αυτό.
Η απάντηση σε αυτό το πρόβλημα μου έχει ήδη δοθεί, αν θελήσω να την δεχτώ.
Ο χρόνος δεν μπορεί να διαχωρίσει αυτό το πρόβλημα από την λύση του.


Κυριακή 30 Μαρτίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 89




ΜΑΘΗΜΑ 89

Αυτή είναι η ανακεφαλαίωσή μας για σήμερα:

 (77) Τα θαύματα είναι δικαίωμά μου.
Τα θαύματα είναι δικαίωμά μου διότι δεν υπάγομαι σε κανέναν άλλο νόμο εκτός από του Θεού. Οι νόμοι Του με απελευθερώνουν από όλες τις πικρίες, και τις αντικαθιστούν με θαύματα. Και θέλω να δεχτώ τα θαύματα στην θέση των πικριών, οι οποίες δεν είναι παρά ψευδαισθήσεις που κρύβουν τα θαύματα που βρίσκονται πέρα από αυτές.  Τώρα η θέλησή μου είναι να δεχτώ μόνο αυτά που οι νόμοι του Θεού μου δίνουν το δικαίωμα να έχω, ώστε να μπορέσω να τα χρησιμοποιήσω για χάρη της λειτουργίας που μου έχει δώσει Εκείνος.
Θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις αυτές τις προτάσεις για εξειδικευμένες εφαρμογές αυτής της ιδέας:

Πίσω από αυτό βρίσκεται ένα θαύμα το οποίο δικαιούμαι.
Ας μην κρατώ πικρία εναντίον σου, (όνομα), παρά στην θέση της ας σου προσφέρω το θαύμα που σου ανήκει.
Αν δω αυτό ορθά, μου προσφέρει ένα θαύμα.

  (78) Τα θαύματα ας αντικαταστήσουν όλες τις πικρίες.

Με αυτή την ιδέα ενώνω την θέλησή μου με του Αγίου Πνεύματος, και τις αντιλαμβάνομαι ως ένα. Με αυτή την ιδέα δέχομαι την απελευθέρωσή μου από την κόλαση. Με αυτή την ιδέα εκφράζω την προθυμία μου να αφήσω όλες τις ψευδαισθήσεις μου να αντικατασταθούν από την αλήθεια. Δεν θα κάνω καμιά εξαίρεση και δεν θα έχω κανένα υποκατάστατο. Θέλω όλο τον Ουρανό και μόνο τον Ουρανό, όπως θέλει να έχω ο Θεός.
Χρήσιμες ειδικές μορφές για την εφαρμογή αυτής της ιδέας θα ήταν:

Δεν θέλω να κρατήσω αυτή την πικρία ξέχωρα από την σωτηρία μου.
Ας αφήσουμε όλες τις πικρίες μας να αντικατασταθούν με θαύματα, (όνομα).

Πέρα από αυτό είναι το θαύμα με το οποίο θα αντικατασταθούν όλες οι πικρίες μου.

Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 88



ΜΑΘΗΜΑ 88

Σήμερα θα ανακεφαλαιώσουμε αυτές τις ιδέες:

(75) Το φως έχει έρθει.

Επιλέγοντας την σωτηρία και όχι την επίθεση, απλά επιλέγω να αναγνωρίσω αυτό που είναι ήδη εκεί. Η σωτηρία είναι μια απόφαση που έχει ήδη ληφθεί. Η επίθεση και οι πικρίες δεν υπάρχουν για να τις επιλέξω. Αυτός είναι ο λόγος που πάντα επιλέγω ανάμεσα στην αλήθεια και την ψευδαίσθηση ∙ ανάμεσα σε αυτό που υπάρχει και σε αυτό που δεν υπάρχει. Το φως έχει έρθει. Δεν γίνεται παρά να επιλέξω το φως, διότι δεν έχει άλλη εναλλακτική. Έχει αντικαταστήσει το σκοτάδι, και το σκοτάδι έχει φύγει.
Αυτές είναι κάποιες χρήσιμες μορφές για ειδικές εφαρμογές αυτής της ιδέας:

Αυτό δεν μπορεί να μου δείχνει το σκοτάδι, διότι το φως έχει έρθει.
Το φως μέσα σε σένα είναι το μόνο που επιθυμώ να βλέπω, (όνομα)
Σε αυτό επιθυμώ να βλέπω μόνο ό,τι βρίσκεται εκεί.

 (76) Δεν υπάγομαι σε κανένα άλλο νόμο εκτός από του Θεού.

Εδώ είναι η τέλεια δήλωση της ελευθερίας μου. Δεν υπάγομαι σε κανένα άλλο νόμο εκτός από του Θεού. Συνεχώς βρίσκομαι στον πειρασμό να επινοώ άλλους νόμους και να τους δίνω δύναμη επάνω μου. Υποφέρω μόνο εξαιτίας της πίστης μου σ’ αυτούς. Δεν έχουν καμιά επίδραση επάνω μου. Είμαι απόλυτα ελεύθερος από τις επιδράσεις όλων των νόμων εκτός από του Θεού. Και οι δικοί Του νόμοι είναι οι νόμοι της ελευθερίας.
Για εξειδικευμένες μορφές στην εφαρμογή αυτής της ιδέας, αυτές θα ήταν χρήσιμες:

Η αντίληψή μου γι αυτό μου δείχνει ότι πιστεύω σε νόμους που δεν υπάρχουν.
 Βλέπω μόνο τους νόμους του Θεού να λειτουργούν σε αυτό.

Ας αφήσω τους νόμους του Θεού να λειτουργήσουν σε αυτό, και όχι τους δικούς μου.

Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 87



ΜΑΘΗΜΑ 87

Η ανακεφαλαίωσή μας σήμερα θα καλύψει αυτές τις ιδέες:

 (73) Η θέλησή μου είναι να γίνει φως.

Σήμερα θα χρησιμοποιήσω την δύναμη της θέλησής μου. Δεν είναι η θέλησή μου να  ψάχνω ψηλαφητά μέσα στο σκοτάδι, γεμάτος φόβο για τις σκιές και πράγματα αόρατα και μη πραγματικά. Το φως θα είναι ο οδηγός μου σήμερα. Θα το ακολουθήσω εκεί όπου με οδηγεί, και θα κοιτάζω μόνο ό,τι μου δείχνει. Σήμερα  θα βιώσω την ειρήνη της ορθής αντίληψης.
Αυτές οι μορφές αυτής της ιδέας θα ήταν χρήσιμες για συγκεκριμένες εφαρμογές:

Αυτό δεν μπορεί να κρύψει το φως που είναι η θέλησή μου να δω.
Στέκεσαι μαζί μου στο φως, (όνομα).
Στο φως αυτό θα δείξει διαφορετικό.

 (74) Δεν υπάρχει άλλη θέληση από του Θεού.

Σήμερα είμαι ασφαλής διότι δεν υπάρχει άλλη θέληση από του Θεού. Φοβάμαι μόνο όταν πιστεύω ότι υπάρχει μια άλλη θέληση. Προσπαθώ να επιτεθώ μόνο όταν φοβάμαι, και μόνο όταν προσπαθώ να επιτεθώ μπορεί να πιστεύω ότι απειλείται η αιώνια ασφάλειά μου. Σήμερα θα αναγνωρίσω ότι όλα αυτά δεν έχουν συμβεί. Είμαι ασφαλής διότι δεν υπάρχει άλλη θέληση από του Θεού.
Αυτές είναι μερικές χρήσιμες μορφές αυτής της ιδέας για εξειδικευμένες εφαρμογές:

Ας αντιληφθώ αυτό σε συμφωνία με την Θέληση του Θεού.
Είναι η Θέληση του Θεού να είσαι Υιός Του, (όνομα), καθώς και η δική μου.

Αυτό είναι μέρος της Θέλησης του Θεού για μένα, όπως και να το βλέπω εγώ.

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 86



ΜΑΘΗΜΑ 86

Αυτές οι ιδέες είναι για ανακεφαλαίωση σήμερα:

 (71) Μόνο το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία θα λειτουργήσει.

Η ξέφρενη αναζήτηση μου  για την σωτηρία δεν έχει κανένα νόημα. Την έχω δει σε πολλούς ανθρώπους και σε πολλά πράγματα, αλλά όταν την έφτανα, δεν ήταν εκεί. Έσφαλλα για το πού βρίσκεται. Έσφαλλα για το τι είναι. Δεν θα αναλάβω πια άσκοπες έρευνες. Μόνο το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία θα λειτουργήσει. Και εγώ θα χαίρομαι διότι το δικό Του σχέδιο δεν μπορεί ποτέ να αποτύχει.
Αυτές είναι μερικές προτεινόμενες μορφές για την εξειδικευμένη εφαρμογή αυτής της ιδέας:

Το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία θα με σώσει από την αντίληψη που έχω γι αυτό.
Αυτό δεν είναι καμιά εξαίρεση στο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία μου.
Ας αντιληφθώ  αυτό  μόνο στο φως του σχεδίου του Θεού για την σωτηρία.

 (72) Το να κρατώ πικρίες είναι επίθεση στο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία.

Το να κρατώ πικρίες είναι μια προσπάθεια να αποδείξω ότι το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία δεν θα λειτουργήσει. Και όμως, μόνο το δικό Του σχέδιο θα λειτουργήσει. Όταν λοιπόν κρατώ πικρίες, αποκλείω από την επίγνωση μου την μόνη μου ελπίδα για την σωτηρία. Δεν θέλω πια να ματαιώνω τα δικά μου συμφέροντα με αυτό τον παρανοϊκό τρόπο. Θέλω να δεχτώ το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία, και να είμαι ευτυχισμένος.
Εξειδικευμένες εφαρμογές γι αυτή την ιδέα θα μπορούσαν να είναι σε αυτές τις μορφές:

Ενώ κοιτάζω αυτό, επιλέγω ανάμεσα στην εσφαλμένη αντίληψη και την σωτηρία.
Αν βλέπω αιτιολογικό  για πικρίες σ’ αυτό, δεν θα βλέπω αιτία για την σωτηρία μου.

Αυτό απαιτεί σωτηρία, και όχι επίθεση. 

Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 85



ΜΑΘΗΜΑ 85

Η σημερινή ανακεφαλαίωση θα καλύψει αυτές τις ιδέες:

 (69) Οι πικρίες μου κρύβουν το φως του κόσμου μέσα μου.

Οι πικρίες μου, μου δείχνουν κάτι που δεν είναι εκεί, και κρύβουν από μένα αυτό που θα έβλεπα. Αναγνωρίζοντας αυτό, για ποιο λόγο να θέλω τις πικρίες μου; Με κρατούν στο σκοτάδι και κρύβουν το φως. Οι πικρίες και το φως δεν μπορούν να πάνε μαζί, αλλά το φως και η όραση πρέπει να είναι ενωμένα ώστε να μπορέσω να δω. Για να δω, πρέπει να αφήσω κατά μέρος τις πικρίες. Θέλω να δω, και αυτό θα είναι το μέσο με το οποίο θα πετύχω.
Ιδιαίτερες εφαρμογές γι αυτή την ιδέα θα μπορούσαν να γίνουν σε αυτές τις μορφές:

Ας μην χρησιμοποιήσω αυτό ως εμπόδιο στην όραση.
Το φως του κόσμου θα διώξει με την λάμψη του όλο αυτό.
Θέλω να δω.

 (70) Η σωτηρία μου προέρχεται από μένα.

Σήμερα θ’ αναγνωρίσω που είναι η σωτηρία μου. Βρίσκεται μέσα μου διότι ο Πηγή της βρίσκεται εκεί. Δεν έχει φύγει από την Πηγή της, επομένως δεν γίνεται να έχει φύγει από το νου μου. Δεν θα την ψάξω έξω από μένα. Δεν θα την βρω έξω και έπειτα να την φέρω μέσα. Αλλά από μέσα μου θα φτάσει πιο πέρα, και όλα όσα βλέπω θα αντανακλούν μόνο το φως που λάμπει μέσα σε μένα και στην ίδια.
Αυτές οι μορφές της ιδέας είναι κατάλληλες για πιο εξειδικευμένες εφαρμογές:

Αυτό ας μην με βάλει στον πειρασμό να κοιτάξω μακριά από μένα για την σωτηρία μου.
Δεν θ’ αφήσω αυτό να αναμειχθεί με την επίγνωση της Πηγής της σωτηρίας μου.

Αυτό δεν έχει καμία δύναμη να αφαιρέσει την σωτηρία από μένα.

Κυριακή 23 Μαρτίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 82



ΜΑΘΗΜΑ 82

Θα ανακεφαλαιώσουμε αυτές τις ιδέες σήμερα:

 (63) Το φως του κόσμου φέρνει ειρήνη σε κάθε νου μέσω της δικής μου συγχώρεσης.

Η συγχώρεση μου είναι το μέσον με το οποίο το φως του κόσμου βρίσκει έκφραση μέσα από εμένα. Η συγχώρεσή μου είναι το μέσον με το οποίο αποκτώ επίγνωση του φωτός του κόσμου μέσα μου. Η συγχώρεση μου είναι το μέσον με το οποίο ο κόσμος θεραπεύεται, μαζί μου. Ας συγχωρέσω, λοιπόν, τον κόσμο, έτσι ώστε να μπορέσει να θεραπευτεί μαζί με μένα.
Προτάσεις για συγκριμένες μορφές εφαρμογής αυτής της ιδέας είναι:

Ας επεκταθεί η ειρήνη από το νου μου στον δικό σου, (όνομα).
Μοιράζομαι το φως του κόσμου μαζί σου, (όνομα).
Μέσα από την συγχώρεσή μου μπορώ να δω αυτό έτσι όπως είναι.

 (64) Ας μην ξεχνώ την λειτουργία μου.

Δεν θέλω να ξεχάσω την λειτουργία μου, διότι θέλω να θυμηθώ τον Εαυτό μου. Δεν μπορώ να εκπληρώσω την λειτουργία μου αν την ξεχνώ .Και μόνο αν εκπληρώνω την λειτουργία μου, θα βιώσω την χαρά που προορίζει για μένα ο Θεός.
Κατάλληλες συγκεκριμένες μορφές αυτής της ιδέας περιλαμβάνουν:


Ας μην χρησιμοποιήσω αυτό για να κρύψω από μένα την λειτουργία μου. Καλύτερα να το χρησιμοποιήσω σαν ευκαιρία για να εκπληρώσω την λειτουργία μου. Αυτό μπορεί να απειλεί το εγώ μου, αλλά δεν μπορεί να αλλάξει την λειτουργία μου κατά κανένα τρόπο.

Σάββατο 22 Μαρτίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 81



ΜΑΘΗΜΑ 81

Οι σημερινές ιδέες που επαναλαμβάνουμε είναι:

 (61) Είμαι το φως του κόσμου.

Πόσο άγιος είμαι, που μου έχει δοθεί η λειτουργία να φωτίζω τον κόσμο! Ας ησυχάσω ενώπιον της αγιότητάς μου. Μέσα στο ήρεμο φως της ας εξαφανιστούν όλες μου οι συγκρούσεις. Μέσα στην ειρήνη της ας θυμηθώ Ποιος είμαι.
Κάποιες πιο εξειδικευμένες μορφές για την εφαρμογή αυτής της ιδέας όταν φανεί πως προκύπτουν δυσκολίες, θα μπορούσαν να είναι:

Ας μην κρύβω το φως του κόσμου μέσα μου.
Το φως του κόσμου ας λάμψει μέσα από αυτή την φαινομενική κατάσταση.
Αυτή η σκιά θα εξαφανιστεί μπροστά στο φως.

 (62) Η συγχώρεση είναι η λειτουργία μου ως φως του κόσμου.

Μέσα από την αποδοχή της λειτουργίας μου θα μπορέσω να δω το φως μέσα μου. Και μέσα σ’ αυτό το φως η λειτουργία μου θα σταθεί καθαρή και απόλυτα αναμφίβολη ενώπιον της όρασής μου. Η αποδοχή μου δεν εξαρτάται από την αναγνώριση της λειτουργίας μου, διότι ακόμα δεν καταλαβαίνω την συγχώρεση. Όμως θα έχω εμπιστοσύνη ότι, μέσα στο φως, θα την δω έτσι όπως είναι.
Πιο εξειδικευμένες μορφές για την χρήση αυτής της ιδέας θα μπορούσαν να είναι:

Αυτό ας με βοηθήσει να μάθω τι σημαίνει η συγχώρεση.
Ας μην διαχωρίζω την λειτουργία μου από την θέλησή μου.

Δεν θα χρησιμοποιήσω αυτό για ένα ξένο σκοπό.

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ II ΕΙΣΑΓΩΓΗ



ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ II

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

1. Τώρα είμαστε έτοιμοι για άλλη μία επανάληψη. Θα αρχίσουμε εκεί όπου μείναμε με την περασμένη μας ανακεφαλαίωση, και θα καλύπτουμε δύο ιδέες κάθε μέρα. Το πρώτο μέρος της ημέρας θα είναι αφιερωμένο στην μία από αυτές τις ιδέες, και το δεύτερο μέρος στην άλλη. Θα έχουμε μία πιο μεγάλη περίοδο πρακτικής, και συχνές συντομότερες κατά τις οποίες θα ασκούμαστε στην κάθε μία τους.
2. Οι πιο μεγάλες περίοδοι πρακτικής θα ακολουθούν αυτή την γενική μορφή: Αφιέρωσε περίπου δεκαπέντε λεπτά για την κάθε μία, και άρχισε σκεπτόμενος αυτές τις ιδέες για την ημέρα, και τα σχόλια που περιλαμβάνονται στην εργασία. Αφιέρωσε περίπου τρία με τέσσερα λεπτά για να τις διαβάσεις αργά, αρκετές φορές αν το επιθυμείς, και έπειτα κλείσε τα μάτια σου και άκου.
3. Επανάλαβε την πρώτη φράση της περιόδου άσκησης αν βρίσκεις ότι ο νους σου περιπλανάται, αλλά προσπάθησε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου να ακούς σιωπηλά αλλά με προσοχή. Υπάρχει ένα μήνυμα που σε περιμένει. Να είσαι βέβαιος ότι θα το λάβεις. Να θυμάσαι ότι σου ανήκει, και ότι το θέλεις.
4. Μην επιτρέψεις στην προσοχή σου να ταλαντεύεται παρασυρόμενη από σκέψεις που την αποσπούν. Συνειδητοποίησε ότι, όποια μορφή και να παίρνουν τέτοιες σκέψεις, δεν έχουν κανένα νόημα και καμιά δύναμη. Αντικατέστησε τες με την αποφασιστικότητά σου να πετύχεις. Μην ξεχνάς ότι η θέλησή σου έχει δύναμη πάνω από όλες τις φαντασιώσεις και τα όνειρα. Δείξε της εμπιστοσύνη ότι θα σε βοηθήσει και ότι θα σε οδηγήσει πέρα από όλα αυτά.
5. Θεώρησε αυτές τις περιόδους πρακτικής ως αφιερώσεις στον δρόμο, την αλήθεια και την ζωή. Αρνήσου να παρεκκλίνεις σε λοξοδρομήσεις, ψευδαισθήσεις και σκέψεις θανάτου. Είσαι αφοσιωμένος στην σωτηρία. Κάθε μέρα να είσαι αποφασισμένος να μην αφήνεις την λειτουργία σου ανεκπλήρωτη.

6. Δήλωσε πάλι την αποφασιστικότητα σου και στις πιο σύντομες περιόδους πρακτικής, χρησιμοποιώντας την αρχική μορφή της ιδέας για τις γενικές εφαρμογές, και πιο συγκεκριμένες μορφές όταν χρειάζεται. Αυτές, όμως, είναι απλές προτάσεις. Δεν είναι τα συγκεκριμένα λόγια που χρησιμοποιείς που έχουν σημασία.

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 66 .Η ευτυχία μου και η λειτουργία μου είναι ένα.





 ΜΑΘΗΜΑ 66

.Η ευτυχία μου και η λειτουργία μου είναι ένα.

1. Σίγουρα θα έχεις παρατηρήσει κάποια έμφαση που δίνεται στα τελευταία μαθήματα στη σχέση ανάμεσα στην εκπλήρωση της λειτουργίας σου και στην επίτευξη της ευτυχίας. Αυτό γίνεται διότι δεν βλέπεις πραγματικά την σχέση. Και όμως υπάρχει κάτι περισσότερο από κάποια σχέση ανάμεσα σε αυτά τα δύο ∙ είναι τα ίδια. Οι μορφές τους είναι διαφορετικές, αλλά το περιεχόμενό τους είναι εξ ολοκλήρου ένα.
2. Το εγώ βρίσκεται σε συνεχή μάχη με τον Άγιο Πνεύμα για το βασικό ερώτημα για το ποια είναι η λειτουργία σου. Το ίδιο μάχεται με το Άγιο Πνεύμα για το τι είναι η ευτυχία σου. Αυτή δεν είναι μια αμφίδρομη μάχη. Το εγώ επιτίθεται και το Άγιο Πνεύμα δεν ανταποκρίνεται. Αυτό γνωρίζει ποια είναι η λειτουργία σου. Γνωρίζει ότι είναι η ευτυχία σου.
3. Σήμερα θα προσπαθήσουμε να προσπεράσουμε αυτήν την εντελώς ανούσια μάχη και να φτάσουμε στην αλήθεια για την λειτουργία μας. Δεν θα καταπιαστούμε με χωρίς νόημα διαφωνίες ως προς το τι είναι. Δεν θα εμπλακούμε σε προσδιορισμούς  για το τι είναι η ευτυχία και το πώς αποκτιέται. Δεν θα κάνουμε το χατίρι στο εγώ ακούγοντας τις επιθέσεις του προς την αλήθεια. Απλά χαιρόμαστε που μπορούμε να μάθουμε τι είναι η αλήθεια.
4. Η μεγαλύτερη περίοδος πρακτικής σήμερα έχει σκοπό να αποδεχτείς το γεγονός ότι όχι μόνο υπάρχει πραγματική σχέση ανάμεσα στην λειτουργία που σου έδωσε ο Θεός και στην ευτυχία σου, αλλά ότι είναι πραγματικά το ίδιο. Ο Θεός σου δίνει μόνο ευτυχία. Επομένως, η λειτουργία που σου έδωσε Αυτός πρέπει να είναι η ευτυχία, παρόλο που μπορεί να φαίνεται κάτι άλλο. Οι σημερινές ασκήσεις είναι μία προσπάθεια να υπερβούμε τις διαφορές στην μορφή, και ν’ αναγνωρίσουμε  ένα κοινό περιεχόμενο όπου υπάρχει στ’ αλήθεια.
5. Άρχισε τις δεκάλεπτες – δεκαπεντάλεπτες περιόδους άσκησης ανακεφαλαιώνοντας αυτές τις σκέψεις:

Ο Θεός μου δίνει μόνο ευτυχία. Αυτός μου έχει δώσει την λειτουργία μου. Άρα η λειτουργία μου πρέπει να είναι η ευτυχία.

Προσπάθησε να δεις την λογική σε αυτή την ακολουθία, ακόμα κι αν δεν αποδέχεσαι ακόμα το συμπέρασμα. Μόνο αν οι δύο πρώτες σκέψεις είναι λανθασμένες το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι εσφαλμένο. Ας σκεφτούμε, λοιπόν, τα προαναφερθέντα για λίγο, καθώς θα ασκούμαστε.
6. Η πρώτη δήλωση είναι ότι ο Θεός σου δίνει μόνο ευτυχία. Αυτό θα μπορούσε να είναι λανθασμένο, φυσικά, αλλά για να είναι λανθασμένο είναι απαραίτητο να δώσουμε ένα ορισμό στον Θεό ως κάτι που δεν είναι. Η Αγάπη δεν μπορεί να είναι κακό, και ό,τι δεν είναι ευτυχία είναι κακό. Ο Θεός δεν μπορεί να δώσει αυτό που δεν έχει, και δεν γίνεται να έχει αυτό που δεν είναι. Εκτός κι αν ο Θεός σου δίνει μόνο ευτυχία, τότε Αυτός πρέπει να είναι κακός. Και αυτόν τον ορισμό πιστεύεις γι Αυτόν αν δεν δέχεσαι την πρώτη δήλωση.
7. Η δεύτερη δήλωση είναι ότι ο Θεός σου έδωσε την λειτουργία σου. Έχουμε δει ότι υπάρχουν μόνο δύο μέρη  στο νου σου. Το ένα κυβερνάται από το εγώ, και είναι φτιαγμένο από ψευδαισθήσεις. Το άλλο είναι το σπίτι του Αγίου Πνεύματος, εκεί όπου κατοικεί η αλήθεια. Δεν υπάρχουν άλλοι οδηγοί από αυτούς για να επιλέξεις, και δεν υπάρχουν άλλα αποτελέσματα ως απόρροιες της επιλογής σου, από τον φόβο που πάντα γεννά το εγώ, και την αγάπη που το Άγιο Πνεύμα προσφέρει για να τον αντικαταστήσει.
8. Επομένως, η λειτουργία σου πρέπει να ορίζεται από τον Θεό μέσω της Φωνής Του, ή να φτιάχνεται από το εγώ που έφτιαξες εσύ για να Τον αντικαταστήσεις. Ποιο από τα δύο είναι αλήθεια; Εκτός κι αν ο Θεός είναι Αυτός που σου έδωσε την λειτουργία σου, πρέπει να είναι δώρο του εγώ. Όμως, το εγώ έχει πραγματικά δώρα για να δώσει, όντας το ίδιο ψευδαίσθηση και προσφέροντας μόνο ψευδαισθήσεις δώρων; 
9. Αυτό αναλογίσου κατά την μεγαλύτερη περίοδο άσκησης σήμερα. Αναλογίσου, ακόμα, και τις πολλές μορφές που έχει πάρει μέσα στο νου σου η ψευδαίσθηση της λειτουργίας σου, και τους πολλούς τρόπους με τους οποίους προσπάθησες να βρεις την σωτηρία κάτω από την καθοδήγηση του εγώ. Την βρήκες; Ήσουν ευτυχισμένος;. Σου έφεραν γαλήνη; Σήμερα χρειαζόμαστε μεγάλη ειλικρίνεια. Θυμήσου τις εκβάσεις αμερόληπτα, και σκέψου αν ήταν ποτέ λογικό να περιμένεις ευτυχία από οτιδήποτε σου έχει προτείνει ποτέ το εγώ. Και όμως το εγώ είναι η μόνη εναλλακτική στην Φωνή του Αγίου Πνεύματος.
10. Θα ακούς ή την τρέλα ή την αλήθεια. Προσπάθησε να κάνεις αυτή την επιλογή καθώς σκέφτεσαι τα προαναφερθέντα στα οποία βασίζεται το συμπέρασμά μας. Μπορούμε να συνεισφέρουμε σε αυτό το συμπέρασμα μόνο, και σε κανένα άλλο. Γιατί ο Θεός ο ίδιος το μοιράζεται μαζί μας. Η σημερινή ιδέα είναι άλλο ένα γιγάντιο άλμα στην αντίληψη αυτού που είναι ίδιο ως ίδιο, και του διαφορετικού ως διαφορετικό. 
11. Στις πιο μικρές περιόδους άσκησης, οι οποίες θα βοηθούσαν καλύτερα αν τις αναλάμβανες δύο φορές την ώρα, προτείνεται αυτή η μορφή εφαρμογής:

Η ευτυχία μου και λειτουργία μου είναι ένα, διότι ο Θεός μου έχει δώσει και τις δύο.


Δεν θα σου πάρει περισσότερο από ένα λεπτό, ίσως και λιγότερο, να επαναλαμβάνεις αυτά τα λόγια αργά και τα σκέφτεσαι για λίγο καθώς τα λες. 

Σάββατο 1 Μαρτίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 60



ΜΑΘΗΜΑ 60

Αυτές οι ιδέες είναι η επανάληψη για σήμερα:

Μάθημα 46
Ο Θεός είναι η Αγάπη με την οποία συγχωρώ.

Ο Θεός δεν συγχωρεί διότι δεν έχει ποτέ καταδικάσει. Ο άμεμπτος δεν μπορεί να κατηγορήσει. Και εκείνοι που έχουν αποδεχτεί την αθωότητά τους δεν βλέπουν τίποτα που να χρειάζεται συγχώρεση. Και όμως, η συγχώρεση είναι το μέσο με το οποίο θα αναγνωρίσω την αθωότητά μου. Είναι η αντανάκλαση της Αγάπης του Θεού στην γη. Θα με φέρει αρκετά κοντά στον Ουρανό, ώστε η Αγάπη του Θεού να μπορεί να με φτάσει και να με υψώσει σε Αυτόν.

Μάθημα 47
Ο Θεός είναι η δύναμη την οποία εμπιστεύομαι.

Δεν συγχωρώ μέσω της δικής μου δύναμης. Συγχωρώ μέσω της δύναμης του Θεού μέσα μου, την οποία θυμάμαι καθώς συγχωρώ. Καθώς αρχίζω να βλέπω, αναγνωρίζω την αντανάκλασή Του στην γη. Συγχωρώ όλα τα πράγματα διότι νιώθω την παρακίνηση της δικής Του δύναμης μέσα μου. Και αρχίζω να θυμάμαι την Αγάπη που είχα επιλέξει να ξεχάσω, η οποία όμως, δεν με έχει ξεχάσει.

Μάθημα 48
Δεν υπάρχει τίποτα να φοβηθώ.

Πόσο ασφαλής θα μου φαίνεται ο κόσμος όταν θα μπορώ να τον δω! Δεν θα μοιάζει καθόλου με τον κόσμο που φαντάζομαι ότι βλέπω τώρα. Οι πάντες και τα πάντα θα με ευλογούν. Στον κάθε ένα θα αναγνωρίζω τον πιο αγαπητό μου Φίλο. Τι θα μπορούσα να φοβηθώ σε ένα κόσμο που έχω συγχωρέσει, και με έχει συγχωρέσει;

Μάθημα 49
Η Φωνή του Θεού μου μιλά όλη την ημέρα.

Δεν υπάρχει στιγμή κατά την οποία η Φωνή του Θεού να σταματά να καλεί την συγχώρεσή μου για να με σώσει. Δεν υπάρχει στιγμή κατά την οποία η Φωνή Του να μην κατευθύνει τις σκέψεις μου, να καθοδηγεί τις πράξεις μου και να οδηγεί τα βήματα μου. Βαδίζω σταθερά προς την αλήθεια. Δεν γίνεται να πάω πουθενά αλλού, διότι η Φωνή του Θεού είναι η μόνη Φωνή και ο μόνος Οδηγός που έχει δοθεί στον Υιό Του.

Μάθημα 50
Με στηρίζει η Αγάπη του Θεού.

Καθώς ακούω την Φωνή του Θεού, με στηρίζει η Αγάπη Του. Καθώς ανοίγω τα μάτια μου, η Αγάπη Του φωτίζει τον κόσμο για να τον δω. Καθώς συγχωρώ, η Αγάπη Του μου υπενθυμίζει ότι ο Υιός Του είναι αναμάρτητος. Και καθώς κοιτώ τον κόσμο με την όραση που Αυτός μου έχει δώσει, θυμάμαι ότι είμαι ο Υιός Του.


ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...