Τετάρτη 1 Μαΐου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 121 Η συγχώρεση είναι το κλειδί της ευτυχίας.


ΜΑΘΗΜΑ 121

Η συγχώρεση είναι το κλειδί της ευτυχίας.

1. Εδώ βρίσκεται η απάντηση στην αναζήτησή σου για ειρήνη. Εδώ βρίσκεται το κλειδί του νοήματος σε ένα κόσμο που δεν βγάζει κανένα νόημα. Εδώ βρίσκεται το κλειδί για την ασφάλεια μέσα στους φαινομενικούς κινδύνους που δείχνουν να σε απειλούν σε κάθε γωνιά, και φέρνουν αβεβαιότητα σε όλες σου τις ελπίδες για ηρεμία και ειρήνη. Εδώ απαντώνται όλες οι ερωτήσεις. Εδώ διασφαλίζεται, επί τέλους, το τέλος κάθε ανασφάλειας και αβεβαιότητας.

2. Ο νους που δεν συγχωρεί είναι γεμάτος φόβο, και δεν προσφέρει καθόλου χώρο στην αγάπη ∙ δεν της αφήνει καθόλου περιθώριο ν’ απλώσει ειρηνικά τα φτερά της και ν’ ανυψωθεί πάνω από τον αναβρασμό του κόσμου. Ο νους που δεν συγχωρεί είναι λυπημένος, χωρίς ελπίδα ανακούφισης και απελευθέρωσης από τον πόνο. Υποφέρει, και ζει μέσα στην μιζέρια, προσπαθεί να δει στο σκοτάδι χωρίς να τα καταφέρνει, όντας όμως σίγουρος για τον κίνδυνο που καραδοκεί εκεί.

3. Ο νους που δεν συγχωρεί διχάζεται από αμφιβολίες, μπερδεύεται για τον εαυτό του και όλα όσα βλέπει, φοβάται και θυμώνει, είναι αδύναμος και μαινόμενος, φοβάται να προχωρήσει, φοβάται να μείνει, φοβάται να ξυπνήσει αλλά και να κοιμηθεί, τρομάζει στον κάθε ήχο αλλά και ακόμα περισσότερο στην ησυχία ∙ τρέμει το σκοτάδι αλλά ακόμα περισσότερο τρέμει όταν πλησιάζει στο φως.  Τι άλλο εκτός από την καταδίκη του μπορεί να αντιληφθεί ο νους που δεν συγχωρεί; Τι άλλο μπορεί να δει εκτός από την απόδειξη ότι όλες του οι αμαρτίες είναι αληθινές;

4. Ο νους που δεν συγχωρεί δεν βλέπει σφάλματα, παρά μόνο αμαρτίες. Κοιτάζει τον κόσμο με μάτια που δεν βλέπουν, και κραυγάζει σπαρακτικά καθώς βλέπει την δική του προβολή να ετοιμάζεται να επιτεθεί στην αξιοθρήνητη παρωδία της ζωής του. Θέλει να ζήσει, και όμως εύχεται να ήταν νεκρός. Θέλει την συγχώρεση, όμως δεν βλέπει καμιά ελπίδα. Θέλει να ξεφύγει, αλλά δεν μπορεί να συλλάβει τον τρόπο διότι παντού βλέπει αμαρτωλούς.

5. Ο νους που δεν συγχωρεί είναι απελπισμένος, χωρίς την προοπτική για κάποιο μέλλον που θα του προσφέρει κάτι άλλο εκτός από ακόμα περισσότερη απελπισία. Παρόλα αυτά θεωρεί ότι η κρίση του για τον κόσμο είναι αμετάκλητη, και δεν καταλαβαίνει ότι ο ίδιος έχει καταδικάσει τον εαυτό του σε αυτή την απελπισία. Νομίζει ότι δεν μπορεί ν’ αλλάξει, γιατί αυτό που βλέπει του πιστοποιεί ότι η κρίση του είναι σωστή. Δεν ρωτά, γιατί νομίζει ότι ξέρει. Δεν αμφισβητεί, σίγουρος πως έχει δίκιο.

6. Η συγχώρεση αποκτιέται. Δεν είναι έμφυτη σε ένα νου, ο οποίος στην πραγματικότητα δεν είναι δυνατόν να αμαρτήσει. Όπως η αμαρτία ήταν μια ιδέα που εσύ δίδαξες στον εαυτό σου, έτσι και την συγχώρεση πρέπει να την μάθεις και αυτή, αλλά από έναν άλλο Δάσκαλο, ο οποίος αντιπροσωπεύει τον άλλο Εαυτό μέσα σου. Μέσα από Αυτόν μαθαίνεις πώς να συγχωρείς τον εαυτό που νομίζεις ότι έφτιαξες, και τον αφήνεις να εξαφανιστεί. Έτσι επιστρέφεις το νου σου ως ένα σε Αυτόν που είναι ο Εαυτός σου, και δεν είναι ποτέ δυνατόν να αμαρτήσει.

7. Κάθε νους που δεν συγχωρεί σου παρουσιάζει μια ευκαιρία να διδάξεις τον δικό σου νου πώς να συγχωρήσει τον εαυτό του. Όλοι περιμένουν την απελευθέρωσή τους από την κόλαση μέσα από σένα, και στρέφονται προς εσένα ικετεύοντας για τον Ουρανό εδώ και τώρα. Δεν έχουν άλλη ελπίδα εκτός από σένα. Και σαν δική τους ελπίδα, έτσι γίνεσαι και δική σου. Κάθε νους που δεν συγχωρεί πρέπει να μάθει μέσα από την δική σου συγχώρεση ότι έχει σωθεί από την κόλαση. Και καθώς διδάσκεις την σωτηρία, θα μαθαίνεις. Άφησε όλη σου την διδασκαλία και την μάθηση να μην είναι από σένα αλλά από τον Δάσκαλο που σου έχει δοθεί για να σου δείξει τον δρόμο προς εσένα.

8.. Σήμερα ασκούμαστε στο να μάθουμε να συγχωρούμε. Αν είσαι πρόθυμος, σήμερα μπορείς να μάθεις να παίρνεις το κλειδί της ευτυχίας, και να το χρησιμοποιείς προς όφελός σου. Θα αφιερώσουμε δέκα λεπτά το πρωί, και την νύχτα άλλα δέκα, στην εκμάθηση του τρόπου να δίνουμε , αλλά και να λαμβάνουμε συγχώρεση.

9. Ο νους που δεν συγχωρεί δεν πιστεύει ότι το να δίνεις και να παίρνεις είναι το ίδιο. Όμως, θα προσπαθήσουμε να μάθουμε σήμερα ότι είναι ένα και το αυτό, εξασκώντας την συγχώρεση προς κάποιον που θεωρούμε εχθρό και σε κάποιον που θεωρούμε φίλο. Και καθώς μαθαίνουμε να τους βλέπουμε και τους δύο σαν ένα, θα επεκτείνουμε το μάθημα και προς τον εαυτό μας, και θα δούμε ότι η δική τους διαφυγή περιλαμβάνει και την δική μας.

10. Άρχισε τις μεγαλύτερες περιόδους πρακτικής φέρνοντας στο νου σου κάποιον που δεν συμπαθείς, που φαίνεται ότι σε εκνευρίζει, ή σου προκαλεί δυσφορία όταν τον συναντάς ∙ κάποιον που αντιπαθείς πολύ έντονα, ή απλά προσπαθείς να αγνοήσεις. Δεν έχει σημασία τι μορφή παίρνει ο θυμός σου. Ίσως ήδη τον έχεις επιλέξει. Μας κάνει.

11. Τώρα κλείσε τα μάτια σου, δες τον μέσα στο νου σου, και παρατήρησέ τον για λίγο. Προσπάθησε ν’ αντιληφθείς κάποιο φως σε αυτόν κάπου ∙ μια μικρή λάμψη που δεν είχες μέχρι τώρα αντιληφθεί. Προσπάθησε να βρεις μια μικρή σπίθα φωτός να λάμπει μέσα από την άσχημη εικόνα που έχεις γι αυτόν. Κοίταζε αυτήν την εικόνα μέχρι να δεις ένα φως κάπου μέσα σε αυτήν, και έπειτα προσπάθησε να επεκτείνεις αυτό το φως μέχρι να τον καλύψει, και να κάνει την εικόνα όμορφη και καλή.

12. Κοίταξε αυτή την αλλαγμένη αντίληψη για λίγο, και έπειτα στρέψε το νου σου σε κάποιον που θεωρείς φίλο. Προσπάθησε να μεταφέρεις το φως που έμαθες να βλέπεις γύρω από τον πρώην «εχθρό» σου σε αυτόν. Δες τον τώρα σαν κάτι περισσότερο από φίλο, γιατί μέσα σε αυτό το φως η αγιότητά του σου δείχνει τον σωτήρα σου, που έχει ήδη σωθεί και σώζει, θεραπευμένος και ολοκληρωμένος.

13. Μετά άφησέ τον να σου προσφέρει το φως που βλέπεις σε αυτόν, και άφησε τον «εχθρό» σου και τον φίλο σου να ενωθούν ευλογώντας σε με ό,τι τους έδωσες. Τώρα είσαι ένα μαζί τους, και αυτοί είναι ένα με σένα. Τώρα ο εαυτός σου σε έχει συγχωρέσει. Μην ξεχνάς, κατά την διάρκεια της ημέρας, τον ρόλο που παίζει η συγχώρεση στο να φέρνει την ευτυχία σε κάθε νου που δεν συγχωρεί, με τον δικό σου να συμπεριλαμβάνεται μέσα σ’ αυτούς. Κάθε ώρα λέγε στον εαυτό σου:
Η συγχώρεση είναι το κλειδί για την ευτυχία. Θα ξυπνήσω από αυτό το όνειρο ότι είμαι θνητός, γεμάτος σφάλματα και αμαρτίες, και να γνωρίσω ότι είναι ο τέλειος Υιός του Θεού.


ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...