Σάββατο 31 Αυγούστου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 243 Σήμερα δεν θα κρίνω τίποτα από ό,τι συμβαίνει.

ΜΑΘΗΜΑ 243

Σήμερα δεν θα κρίνω τίποτα από ό,τι συμβαίνει.

Θα είμαι ειλικρινής με το εαυτό μου σήμερα. Δεν θα θεωρώ ότι ήδη γνωρίζω αυτό που πρέπει να μείνει πέρα από την τωρινή κατανόησή μου. Δεν θα θεωρώ ότι μπορώ να καταλάβω το όλον από κομμάτια της αντίληψής μου, τα οποία είναι το μόνο που μπορώ να δω. Σήμερα αναγνωρίζω ότι έτσι είναι. Κι έτσι απαλλάσσομαι από κρίσεις που δεν μπορώ να κάνω. Έτσι ελευθερώνω τον εαυτό μου και όλα όσα βλέπω, και τα αφήνω να είναι σε ειρήνη έτσι όπως μας δημιούργησε ο Θεός.


Πατέρα, σήμερα αφήνω την δημιουργία να είναι ο εαυτός της. Τιμώ όλα της τα μέρη, στα οποία συμπεριλαμβάνομαι κι εγώ. Είμαστε ένα διότι το κάθε μέρος περιέχει την μνήμη Σου, και η αλήθεια πρέπει να λάμψει σε όλους μας σαν ένα.

Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 242 Αυτή η μέρα είναι του Θεού. Είναι το δώρο μου προς Αυτόν.

ΜΑΘΗΜΑ 242

Αυτή η μέρα είναι του Θεού. Είναι το δώρο μου προς Αυτόν.

Δεν θα ζήσω την ζωή μου μόνος μου σήμερα. Δεν καταλαβαίνω τον κόσμο, άρα το να προσπαθώ να ζήσω την ζωή μου μόνος δεν μπορεί να είναι παρά ανοησία. Αλλά υπάρχει Ένας ο Οποίος γνωρίζει ποιο είναι το καλύτερο για μένα. Και Αυτός χαίρεται να μην κάνει για μένα άλλες επιλογές εκτός από αυτές που με οδηγούν στον Θεό. Δίνω αυτή την μέρα σε Αυτόν, διότι δεν η θέλησή δεν είναι να καθυστερήσω την επιστροφή μου στο σπίτι μου, και Αυτός είναι που γνωρίζει τον δρόμο για τον Θεό.


Έτσι δίνουμε την σημερινή μέρα σε Σένα. Ερχόμαστε με απόλυτα ανοιχτό νου. Δεν ζητούμε τίποτα που μπορεί να νομίζουμε ότι θέλουμε. Δώσε μας αυτό που Εσύ θα ήθελες να λάβουμε. Γνωρίζεις όλες τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας. Και θα μας δώσεις όλα όσα χρειαζόμαστε για να μας βοηθήσουν να βρούμε τον δρόμο προς τα Σένα.

Σάββατο 24 Αυγούστου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 241 Αυτή την άγια στιγμή έρχεται η σωτηρία.

( Αυτό είναι το μάθημα για τις 29 Αυγούστου)

ΜΑΘΗΜΑ 241

Αυτή την άγια στιγμή έρχεται η σωτηρία.

Πόση χαρά έχουμε σήμερα! Είναι μια ώρα ξεχωριστού εορτασμού. Γιατί η σημερινή μέρα φέρει την στιγμή της απελευθέρωσης στον σκοτεινιασμένο κόσμο. Η μέρα ήρθε που οι λύπες φεύγουν και ο πόνος τελειώνει. Η δόξα της σωτηρίας ανατέλλει σήμερα σε ένα κόσμο απελευθερωμένο. Αυτή είναι μια ώρα ελπίδας για αμέτρητα εκατομμύρια ανθρώπων. Θα ενώνονται μαζί σου καθώς τους συγχωρείς όλους. Διότι εγώ συγχωρούμαι από εσένα σήμερα.


 Έχουμε συγχωρέσει ο ένας τον άλλο τώρα, και επιτέλους έχουμε έρθει σε Σένα πάλι. Πατέρα, ο Υιός Σου, που ποτέ δεν έφυγε, επιστρέφει στον Ουρανό και στο σπίτι του. Πόσο χαρούμενοι είμαστε που η σωφροσύνη μας επανορθώνεται, και που θυμόμαστε ότι όλοι είμαστε ένα.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ;

(Αυτό είναι για τα μαθήματα που αρχίζουν στις 29 Αυγούστου)


ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ;



1. Ο κόσμος είναι μια εσφαλμένη αντίληψη. Είναι γεννημένος από το σφάλμα, και δεν έχει αφήσει την πηγή του. Θα παραμείνει για όσο εσύ συνεχίζεις να ασπάζεσαι την σκέψη που τoν γέννησε. Όταν η σκέψη του διαχωρισμού έχει αλλάξει σε σκέψη αληθινής συγχώρεσης, τότε ο κόσμος θα γίνει ορατός μέσα σε ένα πολύ διαφορετικό φως ∙ κάποιο που οδηγεί στην αλήθεια, όπου όλος ο κόσμος εξαφανίζεται και όλα του τα σφάλματα εξαλείφονται. Τώρα η πηγή του έχει φύγει, οπότε φεύγουν και οι επιδράσεις του. 

2. Ο κόσμος φτιάχτηκε σαν μια επίθεση εναντίον του Θεού. Συμβολίζει τον φόβο. Και τι άλλο είναι ο φόβος εκτός από απουσία αγάπης; Επομένως ο κόσμος ήταν προορισμένος να είναι ένας τόπος όπου ο Θεός δεν θα μπορούσε να εισέλθει, και όπου ο Υιός Του θα μπορούσε να είναι χωριστά από Αυτόν. Εδώ γεννήθηκε η αντίληψη, διότι η γνώση δεν θα μπορούσε να προκαλέσει τέτοιες παρανοϊκές σκέψεις. Αλλά τα μάτια εξαπατούν, και τα αυτιά ακούν λανθασμένα. Τώρα τα σφάλματα γίνονται πολύ πιθανά, διότι η βεβαιότητα έχει φύγει. 

3. Στην θέση της έχουν γεννηθεί οι μηχανισμοί της ψευδαίσθησης. Και τώρα πηγαίνουν να βρουν αυτό που τους έχει δοθεί να αναζητούν. Σκοπεύουν να εκπληρώσουν τον σκοπό για τον οποίο φτιάχτηκε να αποδείξει ο κόσμος και να τον πραγματοποιήσουν. Μέσα στις ψευδαισθήσεις του βλέπουν μόνο μία γερή βάση όπου υπάρχει η αλήθεια, διατηρημένη μακριά από τα ψέματα. Ωστόσο, όλα όσα αναφέρουν δεν είναι παρά ψευδαίσθηση που παραμένει μακριά από την αλήθεια. 

4. Η όραση αν και φτιάχτηκε για να σε οδηγήσει μακριά από την αλήθεια, μπορεί να αποκτήσει νέα κατεύθυνση. Οι ήχοι μπορούν να γίνουν το κάλεσμα για τον Θεό, και όλη η αντίληψη μπορεί να πάρει ένα νέο σκοπό από Αυτόν που ο Θεός όρισε ως Σωτήρα στον κόσμο. Ακολούθησε το φως Του, και δες τον κόσμο έτσι όπως τον βλέπει Αυτός. Άκου μόνο την Φωνή Του σε όλα όσα σου λέει. Και άφησε Αυτόν να σου δίνει την ειρήνη και την βεβαιότητα που έχεις πετάξει μακριά σου, αλλά ο Ουρανός έχει διατηρήσει μέσα σε Αυτόν για σένα. 

5. Ας μην επαναπαυτούμε ικανοποιημένοι μέχρις ότου όλος ο κόσμος να ενωθεί με την αλλαγμένη αντίληψή μας. Ας μην ικανοποιηθούμε έως ότου η συγχώρεση να ολοκληρωθεί.
 Και ας μην επιχειρήσουμε να αλλάξουμε την λειτουργία μας. Πρέπει να σώσουμε τον κόσμο. Διότι εμείς που τον φτιάξαμε πρέπει να τον δούμε μέσα από τα μάτια του Χριστού, έτσι ώστε αυτό που φτιάχτηκε για να πεθάνει να μπορεί να επανορθωθεί στην αιώνια ζωή.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ 237, 238, 239, 240

( Αυτά είναι τα μαθήματα για τις 25, 26, 27, 28 Αυγούστου)


ΜΑΘΗΜΑ 237

Τώρα θέλω να είμαι έτσι όπως με δημιούργησε ο Θεός.

Σήμερα θα δεχτώ την αλήθεια για μένα. Θα ανυψωθώ με μεγαλείο, και θα αφήσω το φως μέσα μου να λάμπει πάνω στον κόσμο, όλη την ημέρα. Φέρνω στον κόσμο τα νέα της σωτηρίας τα οποία ακούω καθώς ο Πατέρας μου μού μιλά. Και βλέπω τον κόσμο που ο Χριστός θέλει να δω, γνωρίζοντας ότι το πικρό όνειρο του θανάτου φτάνει στο τέλος του ∙ γνωρίζοντας ότι αυτό είναι το Κάλεσμα του Πατέρα μου προς εμένα.

Ο Χριστός είναι τα μάτια μου σήμερα, και Αυτός είναι τα αυτιά με τα οποία ακούω την Φωνή του Θεού σήμερα. Πατέρα, έρχομαι σε Σένα μέσω Εκείνου ο Οποίος είναι ο Υιός Σου, και ο αληθινός μου Εαυτός. Αμήν.


ΜΑΘΗΜΑ 238

Στην απόφασή μου βασίζεται ολόκληρη η σωτηρία.

Πατέρα, η εμπιστοσύνη σου προς εμένα είναι τόσο μεγάλη, που πρέπει να είμαι άξιος. Εσύ με δημιούργησες, και με γνωρίζεις έτσι όπως είμαι. Και όμως ανέθεσες την σωτηρία του Υιού Σου στα χέρια μου, και την άφησες να βασίζεται στην απόφασή μου. Πρέπει να με αγαπάς πραγματικά. Και αγιότητά μου πρέπει να είναι ακλόνητη κι αυτή, εφόσον μου έδωσες τον Υιό Σου με την βεβαιότητα ότι είναι ασφαλής, Αυτός που είναι μέρος δικό Σου, αλλά είναι και δικός μου, διότι Αυτός είναι ο Εαυτός μου.

Κι έτσι, γι άλλη μια φορά σήμερα, σταματούμε για να αναλογιστούμε πόσο μας αγαπά ο Πατέρας μας. Και πόσο αγαπητός παραμένει σε Αυτόν ο Υιός Του, ο δημιουργημένος από την Αγάπη Του και του Οποίου η Αγάπη ολοκληρώνεται μέσα σ’ αυτόν.

ΜΑΘΗΜΑ 239

Η δόξα του Πατέρα μου είναι δική μου.

Σήμερα η αλήθεια ας μην μείνει κρυμμένη πίσω από μια ψεύτικη ταπεινότητα. Αντί γι αυτό ας είμαστε ευγνώμονες για τα δώρα που μας έδωσε ο Πατέρας μας. Είναι δυνατόν να βλέπουμε σε εκείνους που Αυτός μοιράζεται την δόξα Του μαζί τους κανένα ίχνος αμαρτίας και ενοχής; Και είναι δυνατόν να μην βρισκόμαστε κι εμείς ανάμεσά τους, όταν Αυτός αγαπά τον Υιό Του για πάντα και με τέλεια συνέπεια, γνωρίζοντας ότι είναι έτσι όπως Αυτός τον δημιούργησε;

Σε ευχαριστούμε, Πατέρα, για το φως που λάμπει μέσα μας. Και το τιμούμε, διότι Εσύ το μοιράζεσαι μαζί μας. Μέσα σε αυτό το φως είμαστε ένα, ενωμένοι και ένα μαζί Σου, σε ειρήνη με όλη την δημιουργία και με τον εαυτό μας.

ΜΑΘΗΜΑ 240

Ο φόβος δεν δικαιολογείται σε καμία μορφή.

Ο φόβος είναι αυταπάτη. Επιμαρτυρεί ότι βλέπεις τον εαυτό σου έτσι όπως ποτέ δεν γίνεται να είναι, άρα βλέπεις ένα κόσμο που είναι αδύνατον να υπάρχει. Ούτε ένα πράγμα σε αυτό τον κόσμο δεν είναι αληθινό. Δεν έχει σημασία η μορφή με την οποία μπορεί να εμφανίζεται. Απλά φέρει μαρτυρίες των ψευδαισθήσεων που έχεις για τον εαυτό σου. Σήμερα ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Είμαστε οι Υιοί του Θεού. δεν υπάρχει φόβος μέσα μας, γιατί ο κάθε ένας από εμάς είναι μέρος της Ίδιας της Αγάπης.

Πόσο ανόητοι είναι οι φόβοι μας! Θα άφηνες Εσύ ποτέ τον Υιό Σου να υποφέρει; Δώσε μας πίστη σήμερα να αναγνωρίσουμε τον Υιό Σου, και να τον απελευθερώσουμε. Ας τον συγχωρήσουμε στο Όνομά Σου, ώστε να μπορέσουμε να καταλάβουμε την αγιότητά μας, και να νιώσουμε την αγάπη γι αυτόν που είναι και Δικός Σου.




ΜΑΘΗΜΑ 236 Κυβερνώ το νου μου, τον οποίο εγώ μόνο πρέπει να κυβερνώ.

ΜΑΘΗΜΑ 236

Κυβερνώ το νου μου, τον οποίο εγώ μόνο  πρέπει να κυβερνώ.

Έχω ένα βασίλειο που πρέπει να κυβερνήσω. Κάποιες φορές, φαίνεται σαν να μην είμαι καθόλου ο βασιλιάς του. Φαίνεται σαν να θριαμβεύει αυτό επάνω μου, και να μου λέει τι να σκέφτομαι, τι να κάνω και τι να νιώθω. Και όμως, μου έχει δοθεί για να υπηρετεί όποιο σκοπό αντιλαμβάνομαι εγώ σε αυτό. Ο νους μου μπορεί μόνο να υπηρετεί. Σήμερα τον θέτω στην υπηρεσία του Αγίου Πνεύματος για να τον απασχολήσει όπως Αυτό θεωρεί κατάλληλο. Αυτή την οδηγία δίνω στο νου μου, που μόνο εγώ μπορώ να κυβερνήσω. Κι έτσι τον απελευθερώνω για να κάνει το Θέλημα του Θεού.


Πατέρα, ο νους μου είναι ανοιχτός στις Σκέψεις Σου, και κλειστός σήμερα σε κάθε άλλη σκέψη εκτός από τις δικές Σου. Κυβερνώ το νου μου, και τον προσφέρω σε Σένα. Δέξου το δώρο μου, γιατί είναι το δικό Σου δώρο προς εμένα.

Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 235 Ο Θεός με το έλεος Του θέλει να σωθώ.

ΜΑΘΗΜΑ 235

Ο Θεός με το έλεος Του θέλει να σωθώ.

Δεν χρειάζεται παρά να κοιτάξω όλα τα πράγματα που φαίνεται ότι με πληγώνουν, και να διαβεβαιώσω τον εαυτό μου με απόλυτη σιγουριά, «Ο Θεός θέλει να σωθώ από αυτό», και απλά να τα παρακολουθήσω καθώς εξαφανίζονται. Δεν χρειάζεται παρά να κρατήσω στο νου μου ότι το Θέλημα του Θεού για μένα είναι μόνο η ευτυχία, για να διαπιστώσω ότι μόνο ευτυχία έρχεται σε μένα. Και δεν χρειάζεται παρά να θυμηθώ ότι η Αγάπη του Θεού περιβάλλει τον Υιό Του και κρατά την αθωότητά του για πάντα τέλεια, ώστε να σιγουρευτώ ότι έχω σωθεί και είμαι ασφαλής για πάντα μέσα στην Αγκαλιά Του. Είμαι ο Υιός που αγαπά. Και έχω σωθεί διότι ο Θεός με το έλεός Του θέλει να γίνει έτσι.

Πατέρα, η Αγιότητά Σου είναι δική μου. Η Αγάπη Σου με δημιούργησε, και έκανε την αθωότητά μου για πάντα μέρος δικό Σου. Δεν έχω ούτε ενοχή ούτε αμαρτία μέσα μου, γιατί δεν υπάρχει καμία ενοχή και αμαρτία σε Σένα.


Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 234 Πατέρα, σήμερα είμαι πάλι ο Υιός Σου.

ΜΑΘΗΜΑ 234

Πατέρα, σήμερα είμαι πάλι ο Υιός Σου.

Σήμερα προσδοκούμε την ώρα που τα όνειρα αμαρτίας και ενοχής φεύγουν, και φτάνουμε στην άγια ειρήνη από την οποία δεν φύγαμε ποτέ. Μια μόνο μικρή στιγμούλα έχει παρέλθει ανάμεσα στην αιωνιότητα και το σημείο που ο χρόνος τελειώνει. Τόσο μικρό ήταν αυτό το διάλειμμα που δεν υπήρξε καμιά διακοπή στην συνέχεια, ούτε κανένα ρήγμα στις σκέψεις που είναι για πάντα ενοποιημένες σαν ένα. Τίποτα δεν έχει συμβεί ποτέ που να ενοχλήσει την ειρήνη του Θεού του Πατέρα και του Υιού. Αυτό το δεχόμαστε ως απόλυτα αληθινό σήμερα.


  Σε ευχαριστούμε, Πατέρα, που δεν είναι δυνατόν να χάσουμε από την μνήμη μας Εσένα και την Αγάπη Σου. Αναγνωρίζουμε την ασφάλειά μας, και δίνουμε ευχαριστίες για όλα τα δώρα που μας έχεις χαρίσει, και για όλη την βοήθεια και την αγάπη που έχουμε λάβει, για την αιώνια υπομονή Σου, και τον Λόγο που μας έδωσες ότι έχουμε σωθεί.

Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 233 Δίνω την ζωή μου στον Θεό για να την καθοδηγεί, σήμερα.

ΜΑΘΗΜΑ 233

Δίνω την ζωή μου στον Θεό για να την καθοδηγεί, σήμερα.

Πατέρα, Σου δίνω όλες μου τις σκέψεις σήμερα. Δεν επιθυμώ να κρατήσω καμία δική μου. Στην θέση τους, δώσε μου τις Δικές Σου. Σου δίνω και όλες μου τις πράξεις, ώστε να μπορέσω να κάνω το Θέλημά σου αντί να αναζητώ ανικανοποίητους στόχους, και να σπαταλώ τον χρόνο μου σε μάταιες φαντασιώσεις. Σήμερα, έρχομαι σε Σένα. Εγώ θα αποσυρθώ και απλά θα Σε ακολουθώ. Ας είσαι Εσύ ο Οδηγός, και εγώ αυτός που ακολουθεί  χωρίς να αμφισβητεί την σοφία του Άπειρου, ούτε την Αγάπη που την τρυφερότητά της δεν μπορώ καν να συλλάβω με το νου μου, αλλά που είναι συνάμα το τέλειο δώρο Σου σε μένα.


Σήμερα έχουμε έναν Οδηγό, να μας καθοδηγεί. Και καθώς πορευόμαστε μαζί, θα δώσουμε αυτή την ημέρα σε Αυτόν χωρίς καμία επιφύλαξη. Αυτή είναι η ημέρα Του. και γι αυτό είναι μέρα αμέτρητων δώρων και ελέους σε μας.

Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 232 Να είσαι μέσα στο νου μου, Πατέρα, όλη την ημέρα.

ΜΑΘΗΜΑ 232

Να είσαι μέσα στο νου μου, Πατέρα, όλη την ημέρα.

Να είσαι μέσα στο νου μου, Πατέρα, όταν ξυπνώ, και λάμπε πάνω μου όλη την ημέρα σήμερα. Κάθε λεπτό ας είναι ώρα που ενοικώ μαζί Σου. Και ας μην ξεχνώ να Σου δίνω κάθε ώρα τις ευχαριστίες μου που έμεινες μαζί μου, και θα είσαι πάντα εκεί για να ακούς το κάλεσμά μου προς Εσένα και να μου απαντάς. Και όταν έρθει το βράδυ, όλες μου οι σκέψεις ας είναι ακόμα μαζί με Σένα και με την Αγάπη Σου. Και ας κοιμηθώ σίγουρος για την ασφάλειά μου, βέβαιος για την φροντίδα Σου, και με χαρά γνωρίζοντας ότι είμαι ο Υιός Σου.


Έτσι θα πρέπει να είναι κάθε μέρα. Σήμερα, ασκήσου στο τέλος του φόβου. Έχε πίστη σε Αυτόν που είναι ο Πατέρας Σου. Εμπιστεύσου τα πάντα σε Αυτόν. Άφησέ Τον να σου αποκαλύψει τα πάντα, και μην αποθαρρύνεσαι διότι είσαι ο Υιός Του.

Δευτέρα 19 Αυγούστου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 231 Πατέρα, το μόνο που θέλω είναι να Σε θυμηθώ.



ΜΑΘΗΜΑ 231

Πατέρα,  το μόνο που θέλω είναι να Σε θυμηθώ.

Τι άλλο εκτός από την Αγάπη σου, Πατέρα, μπορώ να αναζητήσω; Ίσως να νομίζω πως αναζητώ κάτι άλλο ∙ κάτι που έχω αποκαλέσει με πολλά ονόματα. Όμως η Αγάπη Σου είναι το μόνο πράγμα που αναζητώ, ή αναζήτησα ποτέ. Διότι δεν υπάρχει τίποτα άλλο που θα μπορούσα ποτέ να θέλω να βρω. Ας Σε θυμηθώ. Τι άλλο θα μπορούσα να θέλω εκτός από την αλήθεια για τον εαυτό μου;

Αυτή είναι η θέλησή σου, αδελφέ μου. Και μοιράζεσαι αυτή την θέληση με μένα, καθώς και με Αυτόν που είναι ο Πατέρας μας. Η θύμηση Του είναι ο Ουρανός. Αυτό αναζητούμε. Και μόνο αυτό θα μας δοθεί να βρούμε.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ;




ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ;

1. Η σωτηρία είναι μία υπόσχεση, δοσμένη από τον Θεό, ότι θα βρεις τον δρόμο σου προς Αυτόν στο τέλος. Δεν γίνεται παρά να τηρηθεί. Εγγυάται ότι ο χρόνος θα έχει ένα τέλος, και ότι όλες οι σκέψεις που έχουν γεννηθεί μέσα στον χρόνο θα τελειώσουν κι αυτές. Ο Λόγος του Θεού δίδεται σε κάθε νου που νομίζει ότι έχει ξέχωρες σκέψεις, και θα αντικαταστήσει αυτές τις σκέψεις σύγκρουσης με την Σκέψη της ειρήνης.
2. Η Σκέψη της ειρήνης δόθηκε στον Υιό του Θεού την στιγμή που ο νους του σκέφτηκε τον πόλεμο. Δεν υπήρχε ανάγκη για τέτοια Σκέψη πριν, διότι η ειρήνη είχε δοθεί δίχως αντίθετο, και απλά ήταν. Αλλά όταν ο νους διχάστηκε υπήρξε ανάγκη θεραπείας. Έτσι η Σκέψη που έχει την δύναμη να θεραπεύσει τον διχασμό έγινε μέρος κάθε θραύσματος του νου που κάποτε ήταν ένα, αλλά δεν μπορούσε να αναγνωρίσει την ενότητά του. Τώρα δεν γνώριζε τον εαυτό του, και νόμιζε ότι η Ταυτότητά του χάθηκε. 

3. Η σωτηρία είναι ακύρωση με την έννοια ότι δεν κάνει τίποτα, μην μπορώντας να υποστηρίξει τον κόσμο των ονείρων και της κακίας. Επομένως αφήνει τις ψευδαισθήσεις να φύγουν.
 Μην υποστηρίζοντάς τες, απλά τις αφήνει να γίνουν σκόνη. Και αυτό που έκρυβαν τώρα αποκαλύπτεται ∙ ένας βωμός   στο άγιο Όνομα του Θεού όπου είναι γραμμένος ο Λόγος Του, με τα δώρα της συγχώρεσής σου τοποθετημένα μπροστά του, και με την θύμηση του Θεού όχι μακριά πια. 

4. Ας ερχόμαστε καθημερινά σε αυτό το ιερό μέρος, και ας περνάμε λίγη ώρα μαζί. Εδώ μοιραζόμαστε το τελευταίο μας όνειρο. Είναι ένα όνειρο στο οποίο δεν υπάρχει θλίψη, διότι περιέχει έναν υπαινιγμό όλης της δόξας που μας δόθηκε από τον Θεό. Το χορτάρι βγαίνει από το χώμα, τα δέντρα μπουμπουκιάζουν τώρα, και τα πουλιά έρχονται να ζήσουν μέσα στις φυλλωσιές τους. Η γη ξαναγεννιέται με μια νέα οπτική.
 Η νύχτα έχει φύγει, και έχουμε έρθει στο φως μαζί 

5. Από εδώ δίνουμε σωτηρία στον κόσμο, διότι εδώ την δεχτήκαμε. Το τραγούδι της χαράς μας είναι το κάλεσμα προς όλο τον κόσμο, ότι η ελευθερία έχει επιστρέψει, ο χρόνος έχει σχεδόν τελειώσει, και ο Υιός του Θεού μόνο μια στιγμή ακόμα θα περιμένει μέχρι να θυμηθεί τον Πατέρα του, να τελειώσουν τα όνειρά του, η αιωνιότητα να διώξει με την λάμψη της τον κόσμο, και ο Ουρανός να είναι το μόνο που υπάρχει.

Κυριακή 18 Αυγούστου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 230 Τώρα θέλω να αναζητήσω και να βρω την ειρήνη του Θεού.



ΜΑΘΗΜΑ 230

Τώρα θέλω να αναζητήσω και να βρω την ειρήνη του Θεού.

Μέσα στην ειρήνη δημιουργήθηκα. Και μέσα στην ειρήνη παραμένω. Δεν μου έχει δοθεί να αλλάξω τον Εαυτό μου. Πόσο ελεήμων είναι ο Θεός ο Πατέρας μου, που όταν με δημιούργησε μου έδωσε την ειρήνη για πάντα. Τώρα ζητώ να είμαι μόνο αυτό που είμαι. Και μπορεί αυτό να μου το αρνηθεί κανείς ενώ είναι για πάντα αλήθεια;

Πατέρα, αναζητώ την ειρήνη που μου έδωσες ως δική μου όταν με δημιούργησες. Ό,τι δόθηκε τότε πρέπει να είναι εδώ και τώρα, διότι η δημιουργία ήταν πέρα από τον χρόνο, και ακόμα παραμένει πέρα από κάθε αλλαγή. Η ειρήνη με την οποία ο Υιός Σου γεννήθηκε μέσα στο Νου Σου λάμπει εκεί αμετάβλητη. Είμαι έτσι όπως με δημιούργησες Εσύ. Δεν χρειάζεται παρά να επικαλεστώ Εσένα για να βρω την ειρήνη που μου έδωσες. Είναι η Θέλησή Σου που την έδωσες στον Υιό Σου.

Σάββατο 17 Αυγούστου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 229 Είμαι η Αγάπη που με δημιούργησε.



ΜΑΘΗΜΑ 229

Είμαι η Αγάπη που με δημιούργησε.

Αναζητώ την δική μου Ταυτότητα, και Την βρίσκω σε αυτά τα λόγια: «Είμαι η Αγάπη που με δημιούργησε». Τώρα δεν χρειάζεται να ψάχνω άλλο. Η Αγάπη έχει επικρατήσει. Τόσο ήρεμα περίμενε την επιστροφή στο σπίτι μου, που κι εγώ δεν θα απαρνηθώ πια το πρόσωπο του Χριστού. Και αυτό που θα δω θα μαρτυρεί την αλήθεια της Ταυτότητας που επιδίωξα να χάσω, αλλά που ο Πατέρας μου έχει κρατήσει ασφαλή για μένα.

Πατέρα, δίνω τις ευχαριστίες μου σε Σένα γι αυτό που είμαι ∙ που κράτησες την Ταυτότητά μου ανέπαφη και αναμάρτητη, αναμεσίς όλων των σκέψεων αμαρτίας που επινόησε ο ανόητος νους μου. Και Σε ευχαριστώ που με έσωσες από αυτές. Αμήν.

Παρασκευή 16 Αυγούστου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 228 Ο Θεός δεν με έχει καταδικάσει. Ούτε κι εγώ καταδικάζω πια τον εαυτό μου.

ΜΑΘΗΜΑ 228

Ο Θεός δεν με έχει καταδικάσει. Ούτε κι εγώ καταδικάζω πια τον εαυτό μου.

Ο Πατέρας μου γνωρίζει την αγιότητά μου. Θα αρνηθώ την γνώση Του, και θα πιστεύω αυτό που η δική Του γνώση καθιστά αδύνατο; Θα δεχτώ ως αληθινό αυτό που Εκείνος διακηρύσσει ως εσφαλμένο; Ή θα δεχτώ τον Λόγο Του γι αυτό που είμαι, εφόσον Αυτός είναι ο Δημιουργός μου, και Αυτός που γνωρίζει την αληθινή κατάσταση του Υιού Του;


Πατέρα, έκανα λάθος για μένα, διότι δεν μπόρεσα να καταλάβω την Πηγή από την οποία προήλθα. Δεν έχω αφήσει αυτή την Πηγή για να εισέλθω σε ένα σώμα και να πεθάνω. Η αγιότητά μου παραμένει μέρος από μένα, όπως κι εγώ είμαι μέρος από Σένα. Και τα λάθη μου για τον εαυτό μου είναι όνειρα. Σήμερα τα αφήνω να φύγουν. Και είμαι έτοιμος να λάβω τον Λόγο Σου μόνο για το τι είμαι πραγματικά.

Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 227 Αυτή είναι η άγια στιγμή της απελευθέρωσής μου.

ΜΑΘΗΜΑ 227

Αυτή είναι η άγια στιγμή της απελευθέρωσής μου.

Πατέρα, σήμερα είμαι ελεύθερος, διότι η θέλησή μου είναι δική Σου. Σκέφτηκα να φτιάξω μία άλλη θέληση. Όμως, τίποτα από όσα έχω σκεφτεί ξέχωρα από Σένα δεν υπάρχει. Και είμαι ελεύθερος επειδή έκανα λάθος, και με τις ψευδαισθήσεις μου δεν επηρέασα καθόλου την δική μου πραγματικότητα. Τώρα παραιτούμαι από αυτές, και τις καταθέτω μπροστά στα πόδια της αλήθειας, για να απομακρυνθούν μια για πάντα από το νου μου. Αυτή είναι η άγια στιγμή της απελευθέρωσής μου. Πατέρα, γνωρίζω ότι η θέλησή μου είναι ένα με την δική Σου.


Κι έτσι σήμερα βρίσκουμε την χαρμόσυνη επιστροφή μας στον Ουρανό, από όπου ποτέ δεν φύγαμε πραγματικά. Σήμερα ο Υιός του Θεού εγκαταλείπει τα όνειρά του. Σήμερα, ο Υιός του Θεού γυρίζει και πάλι σπίτι του, απελευθερωμένος από την αμαρτία και τυλιγμένος με αγιότητα, με τον ορθό νου του ανακτημένο επιτέλους.

Τετάρτη 14 Αυγούστου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 226 Το σπίτι μου με περιμένει. Θέλω να φτάσω εκεί γρήγορα.

ΜΑΘΗΜΑ 226

Το σπίτι μου με περιμένει. Θέλω να φτάσω εκεί γρήγορα.

Αν το επιλέξω, μπορώ να φύγω από αυτό τον κόσμο ολοκληρωτικά. Δεν είναι ο θάνατος που κάνει κάτι τέτοιο δυνατό, παρά μόνο η αλλαγή του νου για τον σκοπό αυτού του κόσμου. Αν πιστεύω ότι έχει αξία έτσι όπως τον βλέπω τώρα, τότε έτσι θα παραμείνει για μένα. Αλλά εάν δεν βλέπω καμία αξία στον κόσμο έτσι όπως τον βλέπω, τίποτα σε αυτόν που να θέλω να κρατήσω για δικό μου ή να αναζητώ ως στόχο, τότε θα φύγει από μένα. Διότι δεν επιδίωξα οι ψευδαισθήσεις να αντικαταστήσουν την αλήθεια.


Πατέρα, το σπίτι μου περιμένει την χαρμόσυνη επιστροφή μου. Η Αγκαλιά Σου είναι ανοιχτή και ακούω την Φωνή Σου. Τι ανάγκη έχω να χρονοτριβώ σε ένα τόπο μάταιων επιθυμιών και κατεστραμμένων ονείρων, όταν ο Ουρανός μπορεί να γίνει δικός μου τόσο εύκολα;

Τρίτη 13 Αυγούστου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 225 Ο Θεός είναι ο Πατέρας μου, και ο Υιός Του Τον αγαπά.

ΜΑΘΗΜΑ 225

Ο Θεός είναι ο Πατέρας μου, και ο Υιός Του Τον αγαπά.

Πατέρα, πρέπει να ανταποδώσω την Αγάπη Σου για μένα, διότι το να δίνεις και να παίρνεις είναι το ίδιο, κι Εσύ έχεις δώσει σε μένα όλη την Αγάπη Σου. Εγώ πρέπει να την ανταποδώσω, διότι την θέλω δική μου με πλήρη επίγνωση, να λάμπει μέσα στο νου μου και να την κρατώ μέσα στο ευγενικό της φως, απαραβίαστη, αγαπημένη, με τον φόβο πίσω μου και μόνο την ειρήνη μπροστά μου. Πόσο γαλήνιος είναι ο δρόμος από τον οποίο ο αγαπημένος Σου Υιός οδηγείται σε Σένα!


Αδελφέ μου, βρίσκουμε αυτή την γαλήνη τώρα. Ο δρόμος είναι ανοιχτός. Τώρα τον ακολουθούμε μαζί ειρηνικά. Έχεις απλώσει το χέρι σου σε μένα, κι εγώ ποτέ δεν θα σε αφήσω. Είμαστε ένα, και αυτή την ενότητα είναι που αναζητούμε, καθώς εκπληρώνουμε αυτά τα λίγα τελευταία βήματα που δίνουν τέλος σε ένα ταξίδι που δεν άρχισε. 

Δευτέρα 12 Αυγούστου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 224 Ο Θεός είναι ο Πατέρας μου, και Αυτός αγαπά τον Υιό Του.

ΜΑΘΗΜΑ 224

Ο Θεός είναι ο Πατέρας μου, και Αυτός αγαπά τον Υιό Του.

Η αληθινή μου Ταυτότητα είναι τόσο ασφαλής, τόσο ευγενής, αναμάρτητη, λαμπρή και σπουδαία, απόλυτα καλή και ελεύθερη από ενοχή, που ο Ουρανός κοιτάζει σε Αυτή για να του δώσει φως. Αυτή φωτίζει και τον κόσμο. Είναι το δώρο που μου έδωσε ο Πατέρας μου ∙ αυτό που δίνω κι εγώ στον κόσμο. Δεν υπάρχει δώρο άλλο από αυτό που μπορεί να δοθεί ή να γίνει αποδεκτό. Αυτή είναι η πραγματικότητα, και μόνο αυτή. Αυτό είναι το τέλος της ψευδαίσθησης.  Αυτή είναι η αλήθεια.


Το Όνομά μου, Ω Πατέρα, είναι ακόμα γνωστό σε Σένα. Εγώ Το έχω ξεχάσει, και δεν ξέρω που πηγαίνω, ποιος είμαι, ούτε τι κάνω. Θύμισέ μου, Πατέρα, τώρα, διότι είμαι κουρασμένος από τον κόσμο που βλέπω. Αποκάλυψέ μου στην θέση του αυτό που Εσύ θέλεις  να δω.

Κυριακή 11 Αυγούστου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 223 Ο Θεός είναι η ζωή μου. Δεν έχω άλλη ζωή εκτός από την δική Του.

ΜΑΘΗΜΑ 223

Ο Θεός είναι η ζωή μου. Δεν έχω άλλη ζωή εκτός από την δική Του.

Έκανα λάθος όταν νόμιζα ότι ζούσα ξεχωριστά από τον Θεό, μια διαχωρισμένη οντότητα που κινείτο σε απομόνωση, αποκομμένη, και στεγασμένη σε ένα σώμα. Τώρα γνωρίζω ότι η ζωή μου είναι του Θεού, και ότι δεν έχω άλλο σπίτι, και δεν υπάρχω ξέχωρα από Αυτόν. Αυτός δεν έχει Σκέψεις που να μην είναι μέρος από εμένα, κι εγώ δεν έχω καμία σκέψη παρά μόνο αυτές που είναι από Αυτόν.


Πατέρα μας, ας δούμε το πρόσωπο του Χριστού αντί για τα λάθη μας. Διότι εμείς που είμαστε ο άγιος Υιός Σου είμαστε αναμάρτητοι. Θα δούμε την αθωότητά μας, διότι η ενοχή διακηρύσσει ότι δεν είμαστε ο Υιός Σου. Και δεν θέλουμε να Σε ξεχνάμε πια. Νιώθουμε μοναξιά εδώ, και λαχταρούμε τον Ουρανό, όπου είμαστε στο σπίτι μας. Σήμερα θέλουμε να επιστρέψουμε. Το Όνομά μας είναι δικό Σου, και αναγνωρίζουμε ότι είμαστε ο Υιός Σου

Σάββατο 10 Αυγούστου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 222 Ο Θεός είναι μαζί μου. Ζω και κινούμαι μέσα σ’ Αυτόν.

ΜΑΘΗΜΑ 222

Ο Θεός είναι μαζί μου. Ζω και κινούμαι μέσα σ’ Αυτόν.

1. Ο Θεός είναι μαζί μου. Αυτός είναι η Πηγή της ζωής μου, η ζωή μέσα μου, ο αέρας που αναπνέω, η τροφή από την οποία συντηρούμαι, το νερό που με ανανεώνει και με καθαρίζει. Αυτός είναι το σπίτι μου, μέσα στο οποίο ζω και κινούμαι ∙ το Πνεύμα που κατευθύνει τις πράξεις μου, μου προσφέρει τις Σκέψεις Του, και εγγυάται την ασφάλειά μου από κάθε πόνο. Αυτός με σκεπάζει με καλοσύνη και φροντίδα, και κρατά με αγάπη τον Υιό πάνω στον οποίο λάμπει, και που κι αυτός λάμπει πάνω σε Εκείνον. Πόσο ήρεμος είναι αυτός που γνωρίζει την αλήθεια γι αυτό που λέει Εκείνος σήμερα!


Πατέρα, δεν έχουμε λόγια άλλα εκτός από το Όνομά Σου πάνω στα χείλη μας και μέσα στο νου μας, καθώς εισερχόμαστε ήσυχα στην Παρουσία Σου τώρα, και ζητάμε να αναπαυτούμε για λίγο μαζί Σου με ειρήνη.

Παρασκευή 9 Αυγούστου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 221 Ας ειρηνέψει ο νους μου. Ας ησυχάσουν όλες μου οι σκέψεις.

ΜΑΘΗΜΑ 221

Ας ειρηνέψει ο νους μου. Ας ησυχάσουν όλες μου οι σκέψεις.

Πατέρα, έρχομαι σε Σένα σήμερα για να αναζητήσω την ειρήνη που μόνο Εσύ μπορείς να δώσεις. Έρχομαι μέσα στην σιωπή. Μέσα στην ησυχία της καρδιάς μου, τα βαθιά άδυτα του νου μου, περιμένω ν’ ακούσω την Φωνή Σου. Πατέρα μου, μίλησέ μου σήμερα. Έρχομαι για ν’ ακούσω την Φωνή Σου μέσα στην σιωπή, την βεβαιότητα και την αγάπη, βέβαιος ότι Εσύ θ’ ακούσεις το κάλεσμά μου και θα μου απαντήσεις.


Τώρα περιμένουμε σιωπηλά. Ο Θεός είναι εδώ, διότι περιμένουμε μαζί. Είμαι σίγουρος ότι θα σου μιλήσει, και ότι θ’ ακούσεις. Δέξου την βεβαιότητά μου, διότι είναι δική σου. Ο νους μας είναι ενωμένος. Περιμένουμε με μία πρόθεση, ν’ ακούσουμε την απάντηση του Πατέρα μας στο κάλεσμά μας, ν’ αφήσουμε τις σκέψεις μας να ησυχάσουν και να βρούμε την ειρήνη Του, να Τον ακούσουμε να μας μιλά για το τι είμαστε, και να αποκαλυφθεί στον Υιό Του.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ;

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ;

1. Η συγχώρεση αναγνωρίζει ότι αυτό που νόμιζες ότι σου έκανε ο αδελφός σου, δεν έχει συμβεί. Δεν συγχωρεί τις αμαρτίες ώστε να τις κάνει αληθινές. Βλέπει ότι δεν υπάρχει αμαρτία. Και με αυτή την οπτική όλες σου οι αμαρτίες συγχωρούνται. Τι άλλο είναι η αμαρτία, εκτός από μία λανθασμένη ιδέα για τον Υιό του Θεού; Η συγχώρεση απλά βλέπει το σφάλμα της, κι επομένως την αφήνει να φύγει. Και αυτό που είναι ελεύθερο να πάρει την θέση της είναι τώρα η Θέληση του Θεού.
2. Μία σκέψη μη συγχώρεσης είναι κάποια σκέψη που κάνει μία κρίση και δεν την αμφισβητεί παρόλο που δεν είναι αληθινή. Ο νους είναι κλειστός, και δεν επιθυμεί να  απελευθερωθεί. Η σκέψη αυτή προστατεύει την προβολή, σφίγγει τις αλυσίδες της, έτσι ώστε οι παραμορφώσεις να είναι πιο κρυφές και συγκαλυμμένες ∙ λιγότερο προσιτές σε αμφισβήτηση, και μακριά από κάθε λογική. Τι είναι αυτό που μπορεί να μπει ανάμεσα σε μία σταθερή προβολή και τον στόχο που αυτή έχει διαλέξει ως επιθυμητό;
3. Μία σκέψη μη συγχώρεσης κάνει πολλά πράγματα. Αναζητά ξέφρενα τον στόχο της, αναποδογυρίζοντας και αποφεύγοντας στο διάβα της ό,τι παρεμβάλλεται ανάμεσα σε αυτή και τον στόχο της. Η διαστρέβλωση είναι ο σκοπός της, αλλά και το μέσο με το οποίο επιδιώκει να τον εκπληρώσει. Καταπιάνεται με τις έξαλλες προσπάθειές της να συντρίψει την πραγματικότητα, χωρίς να νοιάζεται για τίποτα που μπορεί να φαίνεται ότι αντιτίθεται στην άποψή της.
4. Η συγχώρεση, από την άλλη, είναι ήρεμη, και σιωπηλά δεν κάνει τίποτα. Δεν προσβάλλει καμία πλευρά της πραγματικότητας, ούτε αναζητά να την παραμορφώσει σε μορφές που προτιμά. Απλά κοιτά, και περιμένει, και δεν κρίνει. Αυτός που δεν θέλει να συγχωρεί κρίνει, διότι πρέπει να δικαιολογήσει την αποτυχία του να συγχωρέσει. Αλλά αυτός που θέλει να συγχωρήσει τον εαυτό του πρέπει να μάθει να καλωσορίζει την αλήθεια ακριβώς έτσι όπως είναι.

5. Μην κάνεις τίποτα, λοιπόν, και άφησε την συγχώρεση να σου δείξει τι να κάνεις, μέσω Αυτού που είναι ο Οδηγός σου, ο Σωτήρας σου και ο Προστάτης, ισχυρός σε ελπίδα, και βέβαιος για την τελική επιτυχία σου. Σε έχει ήδη συγχωρέσει, διότι αυτή είναι η λειτουργία Του, που Του έχει δοθεί από τον Θεό. Τώρα πρέπει να μοιραστείς την λειτουργία Του, και να συγχωρέσεις αυτόν που Εκείνος έχει σώσει, του οποίου την αθωότητα βλέπει, και τιμά ως Υιό του Θεού.

ΜΕΡΟΣ ΙΙ. Εισαγωγή.

ΜΕΡΟΣ 2Ο

Εισαγωγή.

1. Οι λέξεις θα σημαίνουν πολύ λίγα τώρα. Τις χρησιμοποιούμε μόνο σαν οδηγούς, από τους οποίους δεν εξαρτιόμαστε τώρα πια. Διότι τώρα αναζητούμε μόνο άμεση εμπειρία της αλήθειας. Τα μαθήματα που  απομένουν είναι απλά εισαγωγή στις ώρες που αφήνουμε τον κόσμο του πόνου, και πηγαίνουμε να εισέλθουμε στην ειρήνη. Τώρα αρχίζουμε να φτάνουμε τον στόχο που έχουν θέσει αυτά τα μαθήματα, και να βρίσκουμε το σκοπό προς τον οποίο έχει κινητοποιηθεί η εξάσκησή μας.
2. Τώρα επιχειρούμε να αφήσουμε την άσκηση να είναι απλά μία αρχή. Διότι περιμένουμε με ήσυχη προσμονή τον Θεό και Πατέρα μας. Αυτός έχει υποσχεθεί να κάνει το τελικό βήμα ο Ίδιος. Και είμαστε σίγουροι ότι τηρεί τις υποσχέσεις Του. Έχουμε διανύσει αρκετά μεγάλη απόσταση στην διαδρομή μας, και τώρα περιμένουμε Αυτόν. Θα συνεχίσουμε να περνούμε χρόνο μαζί Του κάθε πρωί και την νύχτα, για όσο μας δίνει χαρά. Δεν θα μας απασχολεί η διάρκεια του χρόνου τώρα. Χρησιμοποιούμε όσον χρειαζόμαστε για το αποτέλεσμα που επιθυμούμε. Ούτε θα ξεχάσουμε την ωριαία υπενθύμιση μας στο ενδιάμεσο, καλώντας τον Θεό όταν Τον χρειαζόμαστε όποτε μπαίνουμε σε πειρασμό να ξεχάσουμε τον στόχο μας.
3. Θα συνεχίσουμε με μία κεντρική σκέψη για όλες τις μέρες που ακολουθούν, και θα χρησιμοποιούμε αυτή την σκέψη για να εισέλθουμε στις ώρες ανάπαυσης μας, και για να ηρεμούμε το νου μας όποτε χρειαστεί. Ωστόσο, δεν θα αρκεστούμε με την σκέτη άσκηση στις εναπομείναντες άγιες στιγμές που ολοκληρώνουν τον χρόνο που έχουμε δώσει στον Θεό. Λέμε μερικά απλά λόγια καλωσορίσματος, και περιμένουμε ο Πατέρας μας να αποκαλυφθεί, όπως το έχει υποσχεθεί ο Ίδιος. Εμείς Τον έχουμε καλέσει, και Αυτός έχει υποσχεθεί ότι ο Υιός Του δεν θα μείνει δίχως απάντηση όταν επικαλείται το Όνομά Του.
4. Τώρα ερχόμαστε σε Αυτόν με τον δικό Του Λόγο μόνο στο νου και στην καρδιά μας, και Τον περιμένουμε να κάνει το βήμα προς εμάς που μας έχει πει ότι θα έκανε σίγουρα,  μέσω της Φωνής Του, όταν Τον καλέσαμε. Αυτός δεν έχει αφήσει τον Υιό Του μέσα σε όλη του την τρέλα, ούτε πρόδωσε την εμπιστοσύνη του σε Αυτόν. Η πίστη Του δεν είναι αυτή που Του έχει εξασφαλίσει την πρόσκληση που ζητά για να μας κάνει χαρούμενους; Εμείς θα την προσφέρουμε, και θα γίνει αποδεκτή. Έτσι λοιπόν, θα περνάμε τις ώρες μαζί με Αυτόν. Λέμε τα λόγια της πρόσκλησης που προτείνει η Φωνή Του, κι έπειτα Τον περιμένουμε να έρθει σε εμάς.
5. Τώρα είναι η ώρα που εκπληρώνεται η προφητεία. Τώρα αναδύονται και τηρούνται πλήρως όλες οι αρχαίες υποσχέσεις. Κανένα βήμα δεν απομένει πια που να διαχωρίζει τον  χρόνο από την εκπλήρωσή του. Διότι τώρα δεν γίνεται να αποτύχουμε. Κάθισε σιωπηλός και περίμενε τον Πατέρα σου. Αυτός έχει θελήσει να έρθει σε σένα όταν θα έχεις αναγνωρίσει ότι είναι η δική σου θέληση να έλθει. Και ποτέ δεν θα μπορούσες να έχεις φτάσει τόσο μακριά εκτός κι αν έβλεπες, έστω και αμυδρά, ότι αυτή είναι και η δική σου θέληση.
6. Εγώ είμαι τόσο κοντά σου που δεν γίνεται να αποτύχεις. Πατέρα, δίνουμε αυτές τις άγιες ώρες σε Σένα, με ευγνωμοσύνη προς Εκείνον που μας δίδαξε πώς να αφήσουμε τον κόσμο της θλίψης ανταλλάσσοντάς τον με αυτόν που μας δίνεις Εσύ στην θέση του. Δεν κοιτάμε πίσω τώρα. Κοιτάμε μπροστά, με την ματιά σταθερή στο τέλος του ταξιδιού. Δέξου αυτά τα μικρά δώρα ευχαριστίας από εμάς, καθώς μέσα από την ματιά του Χριστού βλέπουμε ένα κόσμο πέρα από αυτόν που φτιάξαμε εμείς, και παίρνουμε αυτόν τον κόσμο ως ολοκληρωτικό αντικαταστάτη του δικού μας.
7. Και τώρα περιμένουμε ήσυχα, χωρίς φόβο και σίγουροι για τον ερχομό Σου. Έχουμε αναζητήσει να βρούμε τον δρόμο ακολουθώντας τον Οδηγό που μας έστειλες Εσύ. Εμείς δεν γνωρίζαμε τον δρόμο, αλλά Εσύ δεν μας ξέχασες. Και γνωρίζουμε ότι δεν θα μας ξεχάσεις τώρα. Δεν ζητούμε παρά να τηρηθούν οι αρχαίες υποσχέσεις Σου που Θέλησή Σου είναι να κρατήσεις. Μαζί Σου ζητούμε αυτό. Ο Πατέρας και ο Υιός, των Οποίων η άγια Θέληση δημιούργησε όλα όσα υπάρχουν, δεν γίνεται να αποτύχουν σε τίποτα. Με αυτή την βεβαιότητα, αναλαμβάνουμε αυτά τα τελευταία λίγα βήματα προς Εσένα, και αναπαυόμαστε με εμπιστοσύνη στην Αγάπη Σου, που δεν θα απογοητεύσει τον Υιό Σου που Σε καλεί.
8. Κι έτσι ξεκινάμε το τελευταίο μέρος αυτής της άγιας χρονιάς, που περάσαμε μαζί σε αναζήτηση της αλήθειας και του Θεού, ο Οποίος είναι ο μοναδικός Δημιουργός της. Έχουμε βρει τον δρόμο που διάλεξε Αυτός για εμάς, και κάναμε την επιλογή να τον ακολουθήσουμε όπως επιθυμεί για εμάς Αυτός. Το Χέρι Του μας έχει σηκώσει. Οι Σκέψεις Του έχουν φωτίσει τα σκοτάδια του νου μας. Η Αγάπη Του μας καλεί ασταμάτητα από τότε που άρχισε ο χρόνος.
9. Ευχηθήκαμε ο Θεός να μην έχει τον Υιό που δημιούργησε για τον Εαυτό Του. Θελήσαμε ο Θεός να αλλάξει τον Εαυτό Του, και να γίνει έτσι όπως θα θέλαμε να Τον φτιάξουμε εμείς. Και πιστέψαμε ότι οι παράλογες επιθυμίες μας ήταν η αλήθεια. Τώρα χαιρόμαστε που όλα αυτά ακυρώνονται, και δεν θεωρούμε πια ότι οι ψευδαισθήσεις είναι αλήθεια. Η μνήμη του Θεού λαμπυρίζει στους πλατιούς ορίζοντες του νου μας. Ένα λεπτό ακόμα, και θα ανατείλει και πάλι. Μία στιγμή ακόμα, κι εμείς που είμαστε Υιοί του Θεού, θα είμαστε ασφαλείς στο σπίτι μας, εκεί όπου Αυτός θέλει να είμαστε.
 10. Τώρα έχει τελειώσει σχεδόν η ανάγκη για πρακτική εξάσκηση. Διότι σε αυτό το τελευταίο μέρος, θα καταλάβουμε ότι χρειάζεται μόνο να καλέσουμε τον Θεό, και όλοι οι πειρασμοί θα εξαφανιστούν. Αντί για τις λέξεις, δεν χρειάζεται παρά να νιώσουμε την Αγάπη Του. Αντί για τις προσευχές, δεν χρειάζεται παρά να καλέσουμε το Όνομά Του. Αντί να κρίνουμε, δεν χρειάζεται παρά να ησυχάσουμε και να αφήσουμε όλα τα πράγματα να θεραπευτούν. Θα δεχτούμε τον τρόπο που θα λήξει το σχέδιο του Θεού, όπως δεχτήκαμε και τον τρόπο που άρχισε. Τώρα αυτό ολοκληρώνεται. Αυτή η χρονιά μας έχει φέρει στην αιωνιότητα.
11. Κρατάμε ακόμα κάποια  χρήση των λέξεων. Από καιρού σε καιρό, θα μας δίδονται οδηγίες πάνω σε κάποιο θέμα σχετικό με τα καθημερινά μας μαθήματα και τις περιόδους  βαθιάς, δίχως λόγια εμπειρίας που επακολουθεί. Αυτές τις συγκεκριμένες σκέψεις θα πρέπει να τις ανακεφαλαιώνεις κάθε μέρα, συνεχώς, μέχρι να σου δοθεί η επόμενη. Θα πρέπει να τις διαβάζεις αργά και να τις σκέφτεσαι για λίγο, πριν από τις άγιες κι ευλογημένες στιγμές της ημέρας. Δίνουμε την πρώτη από αυτές τις οδηγίες τώρα.

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...