Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 212

ΜΑΘΗΜΑ 212

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (192) Έχω μια λειτουργία που ο Θεός θα ήθελε να εκπληρώσω.

Αναζητώ την λειτουργία που θα με απελευθερώσει από όλες τις μάταιες ψευδαισθήσεις του κόσμου. Μόνο η λειτουργία που μου έχει δώσει ο Θεός μπορεί να προσφέρει ελευθερία. Μόνο αυτήν αναζητώ, και μόνο αυτή θα δέχομαι ως δική μου.


Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 211

ΜΑΘΗΜΑ 211

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (191) Είμαι ο άγιος Υιός του Θεού του Ίδιου.

Μέσα σε ησυχία και αληθινή ταπεινότητα αναζητώ την δόξα του Θεού, να την δω στον Υιό που Αυτός δημιούργησε ως Εαυτό μου.


Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 210

ΜΑΘΗΜΑ 210

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (190) Διαλέγω την χαρά του Θεού αντί για τον πόνο.

Ο πόνος είναι δική μου ιδέα. Δεν είναι Σκέψη του Θεού, παρά είναι μία σκέψη ξέχωρη από Αυτόν και την Θέλησή Του. Η Θέλησή Του είναι χαρά, και μόνο χαρά για τον αγαπημένο Του Υιό. Και αυτήν επιλέγω, αντί για ό,τι έφτιαξα εγώ.


Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Κυριακή 28 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 209

ΜΑΘΗΜΑ 209

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (189) Νιώθω την Αγάπη του Θεού μέσα μου τώρα.

Η Αγάπη του Θεού είναι αυτό που με δημιούργησε. Η Αγάπη του Θεού είναι όλα όσα είμαι. Η Αγάπη του Θεού με ανακήρυξε Υιό Του. Η Αγάπη του Θεού μέσα μου με απελευθερώνει.


Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Σάββατο 27 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 208

ΜΑΘΗΜΑ 208

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (188) Η ειρήνη του Θεού λάμπει μέσα μου τώρα.

Θα μείνω ήσυχος, και θα αφήσω την γη να ησυχάσει μαζί μου. Και μέσα σε αυτή την ησυχία θα βρούμε την ειρήνη του Θεού. Αυτή είναι μέσα στην καρδιά μου, που φέρει τα πειστήρια του Θεού του Ίδιου.


Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 207

ΜΑΘΗΜΑ 207

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

(187) Ευλογώ τον κόσμο διότι ευλογώ τον εαυτό μου.

Η ευλογία του Θεού λάμπει επάνω μου μέσα από την καρδιά μου, όπου Αυτός κατοικεί. Δεν χρειάζεται παρά να στραφώ προς Αυτόν, και κάθε θλίψη λιώνει και εξαφανίζεται, καθώς δέχομαι την απεριόριστη Αγάπη Του για μένα.


Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 206

ΜΑΘΗΜΑ 206

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (186) Η σωτηρία του κόσμου εξαρτάται από εμένα.

Ο Θεός μου έχει εμπιστευτεί τα δώρα Του, διότι είμαι ο Υιός Του. Και εγώ θα δίνω τα δώρα Του εκεί όπου τα προορίζει Αυτός.


Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Τετάρτη 24 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 205

ΜΑΘΗΜΑ 205

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (185) Θέλω την ειρήνη του Θεού
.
Η ειρήνη του Θεού είναι όλα όσα θέλω. Η ειρήνη του Θεού είναι ο ένας μου στόχος ∙ ο σκοπός όλης της ζωής μου εδώ, το τέλος που αναζητώ, ο σκοπός και η λειτουργία μου και η ζωή μου, όσο κατοικώ εκεί όπου δεν είμαι στο σπίτι μου.


Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Τρίτη 23 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 204

ΜΑΘΗΜΑ 204

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (184) Το Όνομα του Θεού είναι η κληρονομιά μου.

Το Όνομα του Θεού μου θυμίζει ότι είμαι ακόμα ο Υιός Του, και όχι δούλος του χρόνου, αδέσμευτος από νόμους που κυβερνούν τον κόσμο των αρρωστημένων ψευδαισθήσεων, ελεύθερος μέσα στον Θεό, για πάντα μαζί μ’ Αυτόν.


Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 203

ΜΑΘΗΜΑ 203
.
Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (183) Επικαλούμαι το Όνομα του Θεού και το δικό μου

Το Όνομα του Θεού είναι η απελευθέρωσή μου από κάθε σκέψη κακού και αμαρτίας, διότι είναι δικό μου, όπως και δικό Του.


Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Κυριακή 21 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 202

ΜΑΘΗΜΑ 202

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (182) Θα ησυχάσω για μία στιγμή και θα πάω σπίτι μου.

Γιατί να επιλέξω να μείνω έστω για μία στιγμή ακόμα εκεί όπου δεν ανήκω, όταν ο Θεός ο Ίδιος μου έχει δώσει την Φωνή Του για να με καλέσει σπίτι μου;


Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

Σάββατο 20 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 201

ΜΑΘΗΜΑ 201

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός.

 (181) Εμπιστεύομαι τους αδερφούς μου, που είναι ένα με μένα.

Όλοι είναι αδελφοί μου. Είμαι ευλογημένος με την ενότητα με το σύμπαν και τον Θεό, τον Πατέρα μου, τον ένα Δημιουργό του όλου που είναι ο Εαυτός μου, για πάντα Ένα μαζί μου.


Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός.

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ VI

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ VI

Εισαγωγή.

1. Γι αυτή την επανάληψη παίρνουμε μόνο μία ιδέα κάθε μέρα, και την ασκούμε όσο πιο συχνά είναι δυνατόν. Εκτός από τον χρόνο που δίνεις πρωί και βράδυ, που δεν πρέπει να είναι λιγότερος από δεκαπέντε λεπτά, και τις ωριαίες υπενθυμίσεις όλη την ημέρα, χρησιμοποίησε την ιδέα όσο πιο συχνά μπορείς ανάμεσα σε αυτές. Η κάθε μία από αυτές τις ιδέες μόνη της είναι επαρκής για την σωτηρία, αν μαθευτεί αληθινά. Η κάθε μία θα ήταν αρκετή για να δώσει απελευθέρωση σε σένα και στον κόσμο από κάθε μορφή δεσμών, και να προσκαλέσει την μνήμη του Θεού να επανέλθει.
2. Με αυτό κατά νου αρχίζουμε την πρακτική μας, κατά την οποία ανακεφαλαιώνουμε τις σκέψεις που μας έχει χαρίσει το Άγιο Πνεύμα στα τελευταία είκοσι μαθήματα. Η κάθε μία περιέχει όλη την διδακτέα ύλη αν γίνει κατανοητή, αποδεκτή, και εφαρμοστεί σε όλα τα φαινομενικά συμβάντα κατά την διάρκεια της ημέρας. Μία είναι αρκετή. Αλλά από αυτή την μία, δεν θα πρέπει να γίνει καμία εξαίρεση. Επομένως χρειάζεται να τις χρησιμοποιήσουμε όλες και να τις αφήσουμε να αναμειχθούν σαν μία, εφόσον η κάθε μία συνεισφέρει στο σύνολο που μαθαίνουμε.
3. Αυτές οι ασκήσεις, όπως και στην προηγούμενη ανακεφαλαίωση, επικεντρώνονται γύρω από ένα κεντρικό θέμα με το οποίο αρχίζουμε και τελειώνουμε κάθε μάθημα. Είναι αυτό:

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 Η μέρα αρχίζει και τελειώνει με αυτό. Και το επαναλαμβάνομε κάθε ώρα, ή θυμόμαστε, ανάμεσα, ότι έχουμε μια λειτουργία που υπερβαίνει τον κόσμο που βλέπουμε. Πέρα από αυτό, και από την επανάληψη της συγκεκριμένης σκέψης που έχουμε για σήμερα, δεν χρειάζεται καμιά άλλη μορφή άσκησης, εκτός από μια βαθιά παράδοση του καθετί που ταράζει το νου, και τον κάνει κουφό στην λογική, την σωφροσύνη και την απλή αλήθεια.

4. Θα επιχειρήσουμε να πάμε πέρα από τις λέξεις και τις εξειδικευμένες μορφές άσκησης γι αυτή την ανακεφαλαίωση. Διότι, αυτή την φορά, επιχειρούμε, να πετύχουμε ένα γρήγορο βήμα σε ένα πιο σύντομο μονοπάτι προς την γαλήνη και τη ειρήνη του Θεού. Απλά κλείνουμε τα μάτια μας, και έπειτα ξεχνάμε όλα όσα νομίζαμε ότι ξέραμε και καταλαβαίναμε. Γιατί έτσι μας δίδεται ελευθερία από όλα όσα δεν ξέραμε και δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε.

5. Υπάρχει μόνο μια εξαίρεση σε αυτή την απουσία δομής στις ασκήσεις μας. Μην επιτρέψεις σε καμία νωθρή σκέψη να περάσει αναμφισβήτητη. Αν παρατηρήσεις κάποια, μην δεχτείς να σε κρατήσει και σπεύσε να διαβεβαιώσεις το νου σου ότι αυτό δεν είναι εκείνο που θέλει να έχει. Τότε, ευγενικά, άφησε το νου σου να παραιτηθεί από την σκέψη που αρνήθηκες, γρήγορα ανταλλάσσοντάς την με βεβαιότητα με την ιδέα που ασκούμε σήμερα.
6. Όταν μπαίνεις σε πειρασμό, σπεύσε να διακηρύξεις την ελευθερία σου από τον πειρασμό, καθώς λες:

-         Αυτή την σκέψη δεν την θέλω. Στην θέση της διαλέγω _________.

Και έπειτα επαναλαμβάνεις την σκέψη της ημέρας, και την αφήνεις να πάρει την θέση αυτής που σκέφτηκες εσύ. Πέρα από αυτές τις εφαρμογές της κάθε ιδέας για την ημέρα, θα προσθέσουμε μόνο μερικές τυπικές εκφράσεις ή συγκεκριμένες σκέψεις για να βοηθήσουν στην άσκησή μας. Θα δώσουμε, όμως, αυτές τις στιγμές ησυχίας στον Δάσκαλο που μας διδάσκει με ησυχία, μας μιλά για ειρήνη, και δίνει στις σκέψεις μας όποιο νόημα μπορεί να έχουν.

7. Σε Αυτόν προσφέρω αυτή την επανάληψη εκ μέρους σου. Σε εναποθέτω στην ευθύνη Του, και Τον αφήνω να σε διδάξει τι να κάνεις, να πεις και να σκεφτείς, κάθε φορά που στρέφεσαι προς Αυτόν. Αυτός πάντα θα είναι στην διάθεσή σου, κάθε φορά που Τον καλείς να σε βοηθήσει. Ας Του προσφέρουμε όλη την ανακεφαλαίωση που αρχίζουμε τώρα, και ας μην ξεχνάμε σε Ποιον την δίνουμε, καθώς ασκούμαστε μέρα με την ημέρα, προχωρώντας προς τον στόχο που Αυτός θέτει για εμάς ∙ επιτρέποντάς Του να μας διδάσκει πώς να πορευόμαστε, και να Τον εμπιστευόμαστε απόλυτα για τον τρόπο που η κάθε περίοδος άσκησης μπορεί να γίνει ένα δώρο αγάπης και ελευθερίας για τον κόσμο.

Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 200 Δεν υπάρχει άλλη ειρήνη εκτός από την ειρήνη του Θεού

ΜΑΘΗΜΑ 200

Δεν υπάρχει άλλη ειρήνη εκτός από την ειρήνη του Θεού

1. Μην ψάχνεις άλλο. Δεν θα βρεις άλλη ειρήνη εκτός από την ειρήνη του Θεού. Αποδέξου αυτό το γεγονός, και σώσε τον εαυτό σου από την αγωνία και από τις ακόμα πιο πικρές απογοητεύσεις, την ψυχρή απελπισία, και την αίσθηση της παγωμένης απόγνωσης και αμφιβολίας. Μην αναζητάς άλλο. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο για να βρεις εκτός από την ειρήνη του Θεού, εκτός κι αν αναζητάς την δυστυχία και τον πόνο.

2. Αυτό είναι το τελικό σημείο στο οποίο πρέπει να φτάσουν όλοι στο τέλος, για να παρατήσουν κάθε ελπίδα ότι θα βρουν ευτυχία εκεί όπου δεν υπάρχει καθόλου, ότι μπορεί να τους σώσει αυτό που γίνεται μόνο να προκαλεί πόνο ∙ ότι θα φτιάξουν ειρήνη από το χάος, χαρά από τον πόνο, και τον Ουρανό από την κόλαση. Μην επιχειρείς πια να κερδίσεις χάνοντας, ούτε να πεθαίνεις για να ζήσεις. Δεν γίνεται παρά να ζητάς την ήττα.

3. Και όμως, το ίδιο εύκολα μπορείς να ζητήσεις αγάπη, ευτυχία, αιώνια ζωή μέσα σε ειρήνη που δεν έχει τέλος. Ζήτα αυτό, και μπορείς μόνο να κερδίσεις. Όταν ζητάς αυτό που ήδη έχεις, η επιτυχία είναι σίγουρη. Όταν ζητάς αυτό που είναι εσφαλμένο να γίνει αληθινό, τότε  η αποτυχία είναι εξασφαλισμένη. Συγχώρεσε τον εαυτό σου για τις μάταιες φαντασιώσεις του, και μην αναζητάς πια, αυτό που δεν μπορείς να βρεις. Γιατί τι θα ήταν πιο ανόητο από το να ψάχνεις και να ξαναψάχνεις για την κόλαση, όταν δεν έχεις παρά να κοιτάξεις με ανοιχτά μάτια για να δεις ότι ο Ουρανός βρίσκεται ακριβώς μπροστά σου, μέσα από μία πόρτα που ανοίγει εύκολα για να σε καλωσορίσει;

4. Γύρισε στην εστία σου. Δεν έχεις βρει την ευτυχία σε ξένα μέρη και σε αλλογενείς μορφές που δεν έχουν κανένα νόημα για σένα., παρόλο που προσπάθησες να τους αποδώσεις νόημα. Αυτός ο κόσμος δεν είναι ο τόπος που ανήκεις. Είσαι ξένος εδώ. Αλλά σου έχει δοθεί να βρεις το μέσον με το οποίο ο κόσμος δεν θα φαντάζει πια σαν φυλακή ή κρατητήριο για κανέναν.

5. Η ελευθερία σου δίδεται εκεί όπου πριν έβλεπες μόνο αλυσίδες και σιδερένιες πόρτες. Αλλά πρέπει ν’ αλλάξεις το νου σου για τον  σκοπό του κόσμου, αν θέλεις πραγματικά να βρεις διαφυγή. Θα είσαι δέσμιος μέχρι να δεις όλο τον κόσμο ως ευλογημένο, και όλους απελευθερωμένους από τα λάθη σου και με τις τιμές που τους αρμόζουν έτσι όπως είναι. Δεν τους έφτιαξες εσύ ∙ ούτε και τον εαυτό σου. Και καθώς ελευθερώνεις τον ένα, ο άλλος γίνεται δεκτός έτσι όπως είναι.

6. Τι κάνει η συγχώρεση; Στην αλήθεια, δεν έχει καμία λειτουργία, και δεν κάνει τίποτα. Διότι είναι άγνωστη στον Ουρανό. Μόνο στην κόλαση χρειάζεται, και εκεί έχει να υπηρετήσει μια ισχυρή λειτουργία. Δεν είναι άξιος σκοπός η απόδραση του αγαπημένου Υιού του Θεού από τα κακά όνειρα που φαντάζεται, και όμως θεωρεί αληθινά; Ποιος θα μπορούσε να ελπίζει για περισσότερα, ενώ φαίνεται πως υπάρχει επιλογή ανάμεσα στην επιτυχία και την αποτυχία ∙ την αγάπη και τον φόβο;

7. Δεν υπάρχει άλλη ειρήνη εκτός από την ειρήνη του Θεού, διότι Αυτός έχει έναν Υιό που δεν μπορεί να φτιάξει ένα κόσμο αντίθετο με το Θέλημα του Θεού και το δικό του, που είναι ίδιο με Εκείνου. Τι θα μπορούσε να ελπίζει ότι θα βρει σε ένα τέτοιο κόσμο; Δεν μπορεί να έχει πραγματικότητα, διότι δεν δημιουργήθηκε ποτέ. Εδώ θα πρέπει να αναζητήσει την ειρήνη; Ή πρέπει να καταλάβει ότι, έτσι όπως τον βλέπει, ο κόσμος το μόνο που κάνει είναι να εξαπατά; Ωστόσο μπορεί να μάθει να τον βλέπει με έναν άλλο τρόπο, και να βρει την ειρήνη του Θεού.

8. Η ειρήνη είναι η γέφυρα που όλοι πρέπει να διασχίσουν, για να αφήσουν πίσω τους αυτό τον κόσμο. Αλλά η ειρήνη αρχίζει μέσα στον κόσμο όταν γίνει αντιληπτός διαφορετικά, και οδηγεί από αυτή την νέα αντίληψη στην πύλη του Ουρανού και στον δρόμο πέρα από αυτή. Η ειρήνη είναι η απάντηση σε συγκρουόμενους στόχους, σε παράλογα ταξίδια, μανιώδεις, μάταιες αναζητήσεις, και ανούσιες προσπάθειες. Τώρα ο δρόμος είναι εύκολος, γέρνοντας απαλά προς την γέφυρα όπου η ελευθερία βρίσκεται μέσα στην ειρήνη του Θεού.

9. Ας μην χάσουμε ξανά τον δρόμο μας σήμερα. Πηγαίνουμε προς τον Ουρανό, και το μονοπάτι είναι ευθύ. Μόνο αν επιχειρήσουμε να παρεκτραπούμε μπορεί να υπάρξει καθυστέρηση, και αχρείαστη σπατάλη χρόνου σε παράδρομους γεμάτους αγκάθια. Μόνο ο Θεός είναι σίγουρος, και Αυτός θα καθοδηγήσει τα βήματά μας. Δεν θα εγκαταλείψει τον Υιό Του όταν Τον χρειάζεται, ούτε θα τον αφήσει να περιπλανιέται για πάντα μακριά από το σπίτι του. Ο Πατέρας καλεί, ο Υιός ακούει. Και μόνο αυτό υπάρχει σε αυτό που φαίνεται ότι είναι ένας κόσμος διαχωρισμένος από τον Θεό, όπου τα σώματα έχουν πραγματικότητα.

10. Τώρα υπάρχει ησυχία. Μην αναζητάς άλλο. Έχεις φτάσει εκεί όπου ο δρόμος είναι στρωμένος με φύλλα λανθασμένων επιθυμιών, που έχουν πέσει από τα δέντρα της απελπισίας που έψαχνες πριν. Τώρα βρίσκονται κάτω από τα πόδια σου. Και εσύ κοιτάς επάνω προς τον Ουρανό, με τα μάτια του σώματος να υπηρετούν μόνο για μια ακόμα στιγμή. Αναγνωρίζεις την ειρήνη επιτέλους, και μπορείς να νιώσεις το απαλό της αγκάλιασμα να περιβάλλει την καρδιά σου και τον νου σου με θαλπωρή και αγάπη.

11. Σήμερα δεν αναζητούμε είδωλα. Η ειρήνη δεν μπορεί να βρεθεί σ’ αυτά. Η ειρήνη του Θεού είναι δική μας, και μόνο αυτό θα δεχόμαστε και θέλουμε. Ειρήνη σ’ εμάς, σήμερα. Γιατί έχουμε βρει ένα απλό, χαρούμενο δρόμο για να αφήσουμε τον κόσμο της αμφιβολίας, και ν’ αντικαταστήσουμε όλους τους εναλλασσόμενους στόχους μας και τα μοναχικά μας όνειρα με ένα και μοναδικό σκοπό και συντροφικότητα. Γιατί η ειρήνη είναι ένωση, αν είναι από τον Θεό. Δεν αναζητούμε άλλο. Είμαστε κοντά στην εστία μας, και ερχόμαστε όλο και πιο κοντά κάθε φορά που λέμε:

Δεν υπάρχει άλλη ειρήνη από την ειρήνη του Θεού.
Και χαίρομαι που έτσι είναι.





Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 199 Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος.

ΜΑΘΗΜΑ 199

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος.

1. Η ελευθερία πρέπει να είναι αδύνατη όσο αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου σαν σώμα. Το σώμα είναι ένας περιορισμός. Όποιος αναζητά την ελευθερία  μέσα σε ένα σώμα, την ψάχνει εκεί που δεν μπορεί να βρεθεί. Ο νους μπορεί να ελευθερωθεί όταν δεν βλέπει πια τον εαυτό του μέσα σε ένα σώμα, στενά δεμένο με αυτό και προστατευμένο από την παρουσία του.. Αν αυτή ήταν η αλήθεια, ο νους θα ήταν πραγματικά πολύ ευάλωτος!
2. Ο νους που υπηρετεί το Άγιο Πνεύμα είναι για πάντα απεριόριστος, από όλες τις απόψεις, πέρα από τους νόμους του χώρου και του χρόνου, αδέσμευτος από οποιεσδήποτε λάθος αντιλήψεις, και με δύναμη και ισχύ να κάνει ό,τι του ζητείται. Σκέψεις επίθεσης δεν μπορούν να εισέρθουν σε ένα τέτοιο νου, διότι έχει δοθεί στην Πηγή της αγάπης, και ο φόβος ποτέ δεν μπορεί να εισέλθει σε ένα νου που έχει ενωθεί με την αγάπη. Αναπαύεται μέσα στον Θεό. Και ποιος είναι δυνατόν να φοβάται όταν ζει μέσα στην Αθωότητα, και το μόνο που κάνει είναι ν’ αγαπά;
3.  Είναι βασικό για την πρόοδό σου σε αυτά τα μαθήματα να αποδεχτείς την σημερινή ιδέα, και να την κρατήσεις με πολύ αγάπη. Μην σε απασχολεί που σύμφωνα με το εγώ είναι εντελώς παράλογη. Το εγώ κρατά το σώμα με μεγάλη στοργή διότι κατοικεί μέσα σε αυτό, και ζει ενωμένο με το σπίτι που έχει φτιάξει. Είναι ένα μέρος της ψευδαίσθησης που το έχει προφυλάξει από το να ανακαλυφθεί ότι είναι απατηλό το ίδιο.
4. Εδώ είναι που κρύβεται, και εδώ μπορεί να γίνει ορατό ως αυτό που είναι. Δήλωσε την αθωότητά σου και είσαι ελεύθερος. Το σώμα εξαφανίζεται, διότι δεν το έχεις ανάγκη άλλη εκτός από αυτή που βλέπει το Άγιο Πνεύμα. Γι αυτό, το σώμα θα παρουσιάζεται σαν μία χρήσιμη μορφή γι αυτό που πρέπει να κάνει ο νους. Γίνεται, λοιπόν, ένα όχημα που βοηθά την συγχώρεση να επεκτείνεται προς τον στόχο που πρέπει να φτάσει και περιλαμβάνει τα πάντα, σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού.
5. Αγάπησε την σημερινή ιδέα, και ασκήσου σε αυτή σήμερα και κάθε μέρα. Κάνε την μέρος κάθε περιόδου άσκησης σου. Δεν υπάρχει σκέψη που δεν θα ωφεληθεί σε δύναμη να βοηθήσει τον κόσμο, και καμία που δεν θα ωφεληθεί με πρόσθετα δώρα για σένα. Ηχούμε το κάλεσμα της ελευθερίας σε όλο τον κόσμο με αυτή την ιδέα. Θα ήθελες να εξαιρεθείς από την αποδοχή των  δώρων που δίνεις;
6. Το Άγιο Πνεύμα είναι η εστία του νου που αναζητεί την ελευθερία. Μέσα σ’ Αυτό έχει βρει αυτό που αναζητεί. Ο σκοπός του σώματος τώρα είναι πλέον αναμφίβολος. Και αυτό γίνεται τέλειο με την ικανότητα να υπηρετεί ένα αδιαίρετο στόχο. Με ξεκάθαρη και απαλλαγμένη από επίθεση ανταπόκριση στο νου με σκέψεις ελευθερίας και μόνο σαν στόχο του, το σώμα υπηρετεί τον σκοπό του καλά. Χωρίς την δύναμη να υποδουλώνει, είναι άξιος υπηρέτης της ελευθερίας που αναζητεί ο νους μέσα στο Άγιο Πνεύμα.
7. Να είσαι ελεύθερος σήμερα. Και φέρε την ελευθερία σαν δώρο δικό σου για εκείνους που ακόμα πιστεύουν ότι είναι υποδουλωμένοι μέσα σε ένα σώμα. Να είσαι εσύ ελεύθερος, έτσι ώστε το Άγιο Πνεύμα να μπορεί να κάνει χρήση της διαφυγής σου από τα δεσμά, για να ελευθερώσει τους πολλούς που αντιλαμβάνονται ακόμα τους εαυτούς τους σαν δέσμιους και αβοήθητους και φοβισμένους. Άφησε την αγάπη να αντικαταστήσει τους φόβους τους μέσα από σένα. Δέξου την σωτηρία τώρα, και δώσε το νου σου σε Αυτό που σε καλεί να Του κάνεις αυτό το δώρο. Διότι επιθυμεί να σου παρέχει απόλυτη ελευθερία, τέλεια χαρά, και ελπίδα που βρίσκει την πλήρη εκπλήρωση της μέσα στον Θεό.
8. Είσαι Υιός του Θεού. Στην αιωνιότητα ζεις για πάντα. Δεν θα ήθελες να επιστρέψεις το νου σου σ’ αυτή; Τότε ασκήσου καλά στην σκέψη που σου δίνει το Άγιο Πνεύμα για σήμερα. Οι αδερφοί σου στέκουν απελευθερωμένοι μαζί σου∙  ο κόσμος είναι ευλογημένος μαζί σου, ο Υιός του Θεού δεν θρηνεί πια, και ο Ουρανός προσφέρει ευχαριστίες για την αύξηση της χαράς που του φέρνει η άσκησή σου. Και ο Θεός ο Ίδιος επεκτείνει την Αγάπη Του και την ευτυχία κάθε φορά που λες:

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Ακούω την Φωνή που μου έχει δώσει ο Θεός, και σε αυτή μόνο ο νους μου υπακούει.


Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 198 Μόνο η δική μου κατάκριση με πληγώνει

ΜΑΘΗΜΑ 198

Μόνο η δική μου κατάκριση με πληγώνει

1. Είναι αδύνατον να πληγωθείς. Και όμως η ψευδαίσθηση φτιάχνει ψευδαισθήσεις. Αν μπορείς να κατακρίνεις, μπορείς και να πληγώνεσαι.. Γιατί έχεις πιστέψει ότι μπορείς να πληγώσεις, και το δικαίωμα που έχεις εξασφαλίσει για τον εαυτό σου τώρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σου, μέχρι να το παρατήσεις ως άνευ αξίας, ανεπιθύμητο και μη πραγματικό. Τότε πια οι ψευδαισθήσεις παύουν να έχουν επίδραση, και αυτές που φαινόντουσαν πως είχαν ακυρώνονται. Τότε είσαι ελεύθερος, γιατί η ελευθερία είναι το δώρο σου, και τώρα εσύ μπορείς να παραλάβεις το δώρο που έδωσες.
2. Καταδίκασε και γίνεσαι αιχμάλωτος. Συγχώρεσε και απελευθερώνεσαι. Αυτός είναι ο νόμος που κυβερνά την αντίληψη. Δεν είναι ένας νόμος που η γνώση καταλαβαίνει, διότι η ελευθερία είναι μέρος της γνώσης. Η καταδίκη είναι επομένως αδύνατη στην πραγματικότητα.  Αυτά που φαίνονται ότι είναι η επιρροή και τα αποτελέσματά της δεν έχουν συμβεί καθόλου. Ωστόσο, πρέπει να ασχοληθούμε με αυτά σαν να είχαν συμβεί. Οι ψευδαισθήσεις φτιάχνουν ψευδαισθήσεις. Όλες εκτός από μία. Η συγχώρεση είναι μία ψευδαίσθηση που είναι η απάντηση σε όλες τις υπόλοιπες.
3. Η συγχώρεση καθαρίζει όλα τα άλλα όνειρα, και παρόλο που και η ίδια είναι όνειρο, δεν δίνει τροφή για άλλα. Όλες οι ψευδαισθήσεις εκτός από αυτή πολλαπλασιάζονται στο χιλιαπλάσιο. Αλλά αυτή είναι εκεί που τελειώνουν οι ψευδαισθήσεις. Η συγχώρεση είναι το τέλος των ονείρων, διότι είναι όνειρο ξυπνήματος. Η ίδια δεν είναι η αλήθεια. Και όμως δείχνει προς τα εκεί που πρέπει να βρίσκεται η αλήθεια, και δίνει κατευθύνσεις με την βεβαιότητά του Ίδιου του Θεού. Είναι ένα όνειρο κατά το οποίο ο Υιός του Θεού ξυπνά μέσα στον Εαυτό του και στον Πατέρα του, γνωρίζοντας ότι Αυτοί οι δύο είναι ένα.
4. Η συγχώρεση είναι ο μόνος δρόμος που οδηγεί έξω από την καταστροφή, προσπερνώντας όλα τα βάσανα, και τελικά απομακρύνεται από τον θάνατο. Πώς θα μπορούσε να υπάρχει άλλος τρόπος, όταν αυτός εδώ είναι το σχέδιο του Θεού του Ίδιου; Κι εσύ γιατί να αντιτεθείς σε αυτόν, να λογομαχήσεις μαζί του, και να αναζητάς να βρεις χίλιους τρόπους με τους οποίους να αποδείξεις ότι είναι λάθος ∙ χίλιες άλλες πιθανότητες;
5. Δεν είναι πιο σοφό να χαίρεσαι που κρατάς στα χέρια σου την απάντηση στα προβλήματά σου; Δεν είναι πιο έξυπνο να ευχαριστείς τον Ένα που δίνει την σωτηρία, και να δεχτείς το δώρο Του με ευγνωμοσύνη; Και δεν είναι καλοσύνη προς τον εαυτό σου ν’ ακούς την Φωνή Του και να μαθαίνεις τα απλά μαθήματα που θέλει να σε διδάξει, αντί να προσπαθείς να εκδιώξεις τα λόγια Του, και να τα αντικαταστήσεις με τα δικά σου;
6. Τα λόγια Του θα λειτουργήσουν. Τα λόγια Του θα σώσουν. Τα λόγια Του περιέχουν όλη την ελπίδα, όλες τις ευλογίες και όλη την χαρά που μπορεί ποτέ να βρεθεί πάνω σε αυτή την γη. Τα λόγια Του είναι γεννημένα μέσα στον Θεό, και έρχονται σε σένα με την αγάπη του Θεού πάνω σ’ αυτά. Εκείνοι που ακούνε τα λόγια Του έχουν ακούσει το τραγούδι του Ουρανού. Διότι αυτά είναι τα λόγια με τα οποία όλα τα λόγια γίνονται επιτέλους ένα. Και καθώς αυτό το ένα σιγά – σιγά ξεθωριάσει, ο Λόγος του Θεού θα έρθει να πάρει την θέση του, διότι τότε θα επανέλθει στην μνήμη και θα γίνει δεκτός με αγάπη.
7. Αυτός ο κόσμος έχει πολλές φαινομενικά ξεχωριστές  επικίνδυνες καταστάσεις όπου το έλεος δεν έχει κανένα νόημα, και η επίθεση φαίνεται δικαιολογημένη. Και όμως όλες αυτές είναι ένα ∙ ένας τόπος όπου ο θάνατος προσφέρεται στον Υιό του Θεού και στον Πατέρα του. Μπορεί να νομίζεις ότι Αυτοί τον δέχτηκαν. Αλλά αν κοιτάξεις πάλι στον μέρος που έβλεπες το αίμα τους, θα αντιληφθείς στην θέση του ένα θαύμα. Τι ανόητο που ήταν να πιστεύεις ότι Αυτοί ήταν δυνατόν να πεθάνουν! Πόσο ανόητο ήταν που πίστεψες ότι εσύ μπορείς  να επιτεθείς! Πόσο τρελό ήταν που νόμιζες ότι μπορούσες να καταδικαστείς, και ότι ο άγιος Υιός του Θεού είναι δυνατόν να πεθάνει!
8. Η ηρεμία του Εαυτού σου παραμένει ακλόνητη, ανέγγιχτη από τέτοιες σκέψεις, και δεν έχει ιδέα για καμία καταδίκη που θα μπορούσε να χρειάζεται συγχώρεση. Τα όνειρα οποιουδήποτε είδους είναι ξένα και άγνωστα προς την αλήθεια. Και τι άλλο εκτός από την αλήθεια θα μπορούσε να είχε μία Σκέψη που κτίζει μία γέφυρα προς αυτήν που φέρνει τις ψευδαισθήσεις στην άλλη πλευρά;
9. Σήμερα ασκούμαστε αφήνοντας την ελευθερία να έρθει να κατοικήσει μαζί σου. Η αλήθεια χαρίζει αυτά τα λόγια μέσα στο νου σου, ώστε να μπορέσεις να βρεις το κλειδί προς το φως και ν’ αφήσεις το σκοτάδι να τελειώσει:
Μόνο η δική μου καταδίκη με πληγώνει. Μόνο η δική μου συγχώρεση με απελευθερώνει
Μην ξεχνάς σήμερα ότι δεν μπορεί να υπάρξει καμία μορφή ταλαιπωρίας που να μην κρύβει μια σκέψη μη συγχώρεσης. Ούτε μπορεί να υπάρξει κάποια μορφή πόνου που να μην μπορεί να θεραπεύσει η συγχώρεση.
10. Δέξου την μία ψευδαίσθηση που διακηρύσσει ότι δεν υπάρχει καμία καταδίκη στον Υιό του Θεού, και θα θυμηθείς αμέσως τον Ουρανό ∙ ο κόσμος θα ξεχαστεί, όλες οι παράδοξες πεποιθήσεις του θα ξεχαστούν κι αυτές μαζί του, καθώς το πρόσωπο του Χριστού θα εμφανιστεί αποκεκαλυμμένο επιτέλους σε αυτό το ένα όνειρο. Αυτό είναι το δώρο που κρατά το Άγιο Πνεύμα για σένα από τον Θεό τον Πατέρα σου. Η σημερινή ημέρα ας γίνει δεκτή με γιορτές στην γη, αλλά και στον ιερό σου οίκο. Να είσαι καλός και με τους Δύο, καθώς θα συγχωρείς τα παραπτώματα για τα οποία Τους θεωρούσες ενόχους, και δες την αθωότητά σου να λάμπει πάνω σου από το πρόσωπο του Χριστού.
11. Τώρα επικρατεί σιωπή σε όλο τον κόσμο. Τώρα υπάρχει ηρεμία εκεί που πριν υπήρχαν ξέφρενες σκέψεις που δεν έβγαζαν κανένα νόημα. Τώρα υπάρχει γαλήνιο φως που διασχίζει το πρόσωπο της γης, που ησυχάζει σε έναν ύπνο χωρίς όνειρα. Και τώρα ο Λόγος του Θεού μόνο, παραμένει πάνω στην γη. Μόνο αυτό θα μπορεί να γίνεται αντιληπτό για ακόμα μια στιγμή. Έπειτα τα σύμβολα τελειώνουν, και όλα όσα νόμιζες ότι έφτιαξες εξαφανίζονται εντελώς από το νου που ο Θεός γνωρίζει πάντα ότι είναι ο μοναδικός Του Υιός.
12. Δεν υπάρχει καταδίκη σε αυτόν. Είναι τέλειος μέσα στην αγιότητά του. Δεν χρειάζεται σκέψεις ελέους. Ποιος θα μπορούσε να του δώσει δώρα όταν τα πάντα είναι δικά του; Και ποιος θα μπορούσε να ονειρευτεί ότι προσφέρει συγχώρεση στον Υιό της Αθωότητας της Ίδιας, τόσο όμοιος με Αυτόν του Οποίου είναι Υιός, ώστε το να βλέπεις τον Υιό σημαίνει ότι πια δεν χρησιμοποιείς την αντίληψη, και ότι μόνο γνωρίζεις τον Πατέρα; Με αυτή την όραση του Υιού, τόσο σύντομη που ούτε μία στιγμή δεν στέκει ανάμεσα σε αυτό το μοναδικό θέαμα και την ίδια την αιωνιότητα, βλέπεις την θέαση του εαυτού σου, και έπειτα εξαφανίζεσαι για πάντα μέσα στον Θεό.

13. Σήμερα πλησιάζεις και άλλο στο τέλος όλων όσων παρεμβάλλονται ακόμα ανάμεσα σε αυτή την όραση και την δική μας. Και χαιρόμαστε  που έχουμε έρθει τόσο μακριά, και αναγνωρίζουμε ότι Αυτός που μας έφερε εδώ δεν θα μας εγκαταλείψει τώρα. Διότι Αυτός θέλει να μας δώσει το δώρο που μας έχει δώσει ο Θεός μέσω Αυτού σήμερα. Τώρα είναι η ώρα της απελευθέρωσής σου. Η ώρα έφτασε. Η ώρα ήρθε σήμερα.

Τρίτη 16 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 197 . Μόνο την δική μου ευγνωμοσύνη γίνεται να κερδίσω

ΜΑΘΗΜΑ 197
.
Μόνο την δική μου ευγνωμοσύνη γίνεται να κερδίσω

1. Εδώ βρίσκεται το δεύτερο βήμα που κάνουμε για να ελευθερώσουμε το νου σου από την πίστη σε κάποια εξωτερική δύναμη που είναι δήθεν στραμμένη εναντίον σου. Κάνεις προσπάθειες προς την κατεύθυνση της καλοσύνης και της συγχώρεσης. Και όμως, γυρίζεις πάλι πίσω για να επιτεθείς, εκτός κι αν βρεις εξωτερική ευγνωμοσύνη και αφειδείς ευχαριστίες. Τα δώρα σου πρέπει να γίνονται δεκτά με ευγνωμοσύνη και  τιμές, αλλιώς τα παίρνεις πίσω. Κι έτσι νομίζεις ότι στην καλύτερη περίπτωση τα δώρα του Θεού δεν είναι παρά δανεικά ∙ και στην χειρότερη περίπτωση, αυταπάτες που θα σε ξεγελάσουν για να παρατήσεις τις άμυνες σου, για να είναι έτσι σίγουρο ότι όταν Εκείνος χτυπήσει δεν θα αποτύχει να σκοτώσει.
2. Πόσο εύκολα συγχέονται ο Θεός και η ενοχή από εκείνους που δεν γνωρίζουν τι μπορούν να κάνουν οι σκέψεις τους. Αρνήσου την δύναμή σου, και η αδυναμία θα είναι η σωτηρία για σένα. Δες τον εαυτό σου δέσμιο, και τα κάγκελα γίνονται το σπίτι σου. Ούτε θα αφήσεις την φυλακή σου, ούτε θα διεκδικήσεις την δύναμή σου, μέχρι να πάψεις να βλέπεις την ενοχή και την σωτηρία σαν ένα και το αυτό, και αποδεχτείς ότι ελευθερία και η σωτηρία είναι ενωμένες, με την δύναμη δίπλα τους, να την αναζητήσεις και να την διεκδικήσεις, να την βρεις και να την αναγνωρίσεις πλήρως.
3. Ο κόσμος σε ευχαριστεί όταν του προσφέρεις απελευθέρωση από τις ψευδαισθήσεις του. Και όμως οι ευχαριστίες σου ανήκουν και σε σένα, γιατί η απελευθέρωσή του μπορεί μόνο να αντανακλά την δική σου. Την δική σου ευγνωμοσύνη είναι το μόνο που χρειάζονται όλα σου τα δώρα, ώστε να γίνουν μια διαρκής προσφορά μιας καρδιάς γεμάτης ευγνωμοσύνη, απελευθερωμένη από την κόλαση για πάντα. Αυτήν θέλεις ν’ ακυρώσεις με το να παίρνεις πίσω τα δώρα σου, διότι δεν έγιναν αποδεκτά με τιμές; Εσύ είσαι που τα τιμάς και τους δίνεις τις αρμόζουσες ευχαριστίες, διότι εσύ είσαι που έχεις λάβει τα δώρα.
4. Δεν έχει σημασία αν κάποιος θεωρεί τα δώρα σου άνευ αξίας. Μέσα στο νου του υπάρχει ένα κομμάτι που ενώνεται με το δικό σου ευχαριστώντας σε. Δεν έχει σημασία αν τα δώρα σου φαίνονται χαμένα και αναποτελεσματικά. Λαμβάνονται εκεί όπου δίνονται. Με την ευγνωμοσύνη σου γίνονται δεκτά σε ολόκληρο το σύμπαν, και αναγνωρίζονται με ευχαριστίες από την Καρδιά του Θεού του Ίδιου. Θα ήθελες να τα πάρεις ποτέ πίσω, όταν Αυτός τα έχει δεχθεί με τόση ευγνωμοσύνη;
5. Ο Θεός ευλογεί κάθε δώρο που Του δίνεις, και κάθε δώρο δίνεται σε Αυτόν, διότι μπορεί να δοθεί μόνο στον εαυτό σου. Και ό,τι ανήκει στον Θεό πρέπει να είναι δικό Του. Ωστόσο, ποτέ δεν θα συνειδητοποιήσεις ότι τα δώρα Του είναι βέβαια, αιώνια, αναλλοίωτα, απεριόριστα, πάντα δίνοντας προς τα έξω, επεκτείνοντας αγάπη και προσθέτοντας στην δίχως τέλος χαρά σου όσο συγχωρείς μόνο και μόνο για να επιτεθείς ξανά.
6. Απόσυρε τα δώρα που δίνεις, και θα νομίζεις πως ό,τι σου έχει δοθεί, έχει αποσυρθεί. Αλλά μάθε να αφήνεις την συγχώρεση να αφαιρεί τις αμαρτίες που νομίζεις ότι βλέπεις έξω από σένα, και ποτέ δεν θα είναι δυνατόν να πιστέψεις ότι τα δώρα του Θεού είναι δανεικά μόνο για πολύ λίγο, πριν Αυτός τα αρπάξει ξανά από σένα, την ώρα του θανάτου. Γιατί τότε ο θάνατος δεν θα έχει κανένα νόημα για σένα, πια.
7. Και με το τέλος αυτής της πίστης ο φόβος λήγει για πάντα. Ευχαρίστησε τον Εαυτό σου γι αυτό, διότι Αυτός είναι ευγνώμων μόνο προς τον Θεό, και δίνει ευχαριστίες για σένα σε Αυτόν. Σε όλους όσους ζουν θα έρθει ο Χριστός, διότι όλοι πρέπει να ζουν και να κινούνται μέσα σ’ Αυτόν. Η Ύπαρξή Του μέσα στον Πατέρα Του είναι ασφαλής, διότι η Θέλησή Τους είναι Μία. Η ευγνωμοσύνη Τους προς όλους όσους δημιούργησαν δεν έχει τέλος, διότι η ευγνωμοσύνη παραμένει μέρος της αγάπης.
8. Ευχαριστίες αρμόζουν  σε σένα, τον άγιο Υιό του Θεού. Γιατί έτσι όπως δημιουργήθηκες, περιέχεις όλα τα πράγματα μέσα στον Εαυτό σου. Και είσαι ακόμα έτσι όπως σε δημιούργησε ο Θεός. Και δεν μπορείς να θαμπώσεις το φως της τελειότητάς σου. Μέσα στην καρδιά σου βρίσκεται η Καρδιά του Θεού. Σε κρατά με αγάπη, διότι είσαι ο Εαυτός Του ο Ίδιος . Όλη η ευγνωμοσύνη ανήκει σε σένα, χάρη σε αυτό που είσαι.

9. Δίνε ευχαριστίες, καθώς την λαμβάνεις. Ελευθερώσου από κάθε αχαριστία προς οποιονδήποτε κάνει τον Εαυτό σου ολοκληρωμένο. Και από αυτόν τον Εαυτό δεν μένει κανένας έξω. Δίνε ευχαριστίες για τα αμέτρητα κανάλια με τα οποία προεκτείνεται αυτός ο Εαυτός. Όλα όσα δίνεις δίνονται σε Αυτόν. Όλα όσα σκέφτεσαι μπορεί να είναι μόνο οι Σκέψεις Του, και μοιράζεσαι μαζί Του τις άγιες Σκέψεις του Θεού. Κέρδισε τώρα την ευγνωμοσύνη που έχεις αρνηθεί στον εαυτό σου όταν ξέχασες την λειτουργία που σου έδωσε ο Θεός.. Αλλά ποτέ μην πιστέψεις ότι Αυτός έχει πάψει να σου προσφέρει τις ευχαριστίες Του.

Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 196 Μόνο τον εαυτό μου γίνεται να σταυρώσω

ΜΑΘΗΜΑ 196

Μόνο τον εαυτό μου γίνεται να σταυρώσω

1. Όταν αυτό σταθεροποιηθεί στην κατανόησή σου και το κρατήσεις στην πλήρη επίγνωσή σου, δεν θα επιχειρείς να βλάψεις τον εαυτό σου, ούτε να κάνεις το σώμα σου σκλάβο στην εκδίκηση. Δεν θα επιτίθεσαι στον εαυτό σου, και θα συνειδητοποιήσεις ότι το να επιτίθεσαι σε κάποιον άλλο σημαίνει ότι επιτίθεσαι στον εαυτό σου. Θα απελευθερωθείς από την παράλογη πεποίθηση ότι σώζεσαι όταν επιτίθεσαι σε κάποιον αδελφό. Και θα καταλάβεις ότι η ασφάλειά του είναι η δική σου, και ότι με την θεραπεία του θεραπεύεσαι κι εσύ.
2. Ίσως στην αρχή να μην καταλαβαίνεις το πώς το έλεος, απεριόριστο και με όλα τα πράγματα στην σίγουρη προστασία του, μπορεί να βρίσκεται στην ιδέα που ασκούμαστε σήμερα. Μπορεί, μάλιστα, να φαίνεται σαν ένα σημάδι ότι ποτέ δεν μπορεί να υπάρξει διαφυγή από την αμαρτία διότι το εγώ, όταν καταλάβει ότι απειλείται, γρήγορα χρησιμοποιεί την αλήθεια σαν παράδειγμα για να σώσει τα ψέματά του. Ωστόσο, δεν μπορεί να καταλάβει την αλήθεια που χρησιμοποιεί κατ’ αυτό τον τρόπο. Αλλά εσύ μπορείς να μάθεις να βλέπεις αυτές τις ανόητες εφαρμογές, και ν’ αρνηθείς την σημασία που φαίνεται πως έχουν.
3. Θα διδάξεις, λοιπόν, το νου σου ότι δεν είσαι ένα εγώ. Γιατί οι τρόποι με τους οποίους το εγώ επιχειρεί να διαστρεβλώνει την αλήθεια δεν θα σε εξαπατούν πια. Δεν θα πιστεύεις ότι είσαι ένα σώμα για να σταυρώνεσαι. Και θα δεις και πάλι στην σημερινή ιδέα το φως της ανάστασης, προσπερνώντας όλες τις σκέψεις σταύρωσης και θανάτου, και θα κατευθυνθείς σε σκέψεις απελευθέρωσης και ζωής.
4. Η σημερινή ιδέα είναι ένα βήμα που μας οδηγεί από την δουλεία στην κατάσταση απόλυτης ελευθερίας. Ας κάνουμε αυτό το βήμα σήμερα, ώστε να πάμε γρήγορα προς τον δρόμο που μας δείχνει η σωτηρία, κάνοντας κάθε βήμα στην καθορισμένη στιγμή του, καθώς ο νους θα απελευθερώνει τα φορτία του ένα - ένα. Δεν χρειαζόμαστε χρόνο γι αυτό. Μόνο προθυμία. Γιατί αυτό που φαίνεται ότι χρειαζόταν χίλια χρόνια μπορεί εύκολα να γίνει με την χάρη του Θεού, μόνο σε μια στιγμή.
5. Η ζοφερή, απελπισμένη σκέψη ότι μπορείς να επιτίθεσαι στους άλλους και εσύ να ξεφεύγεις είναι αυτή που σε έχει καρφώσει στον σταυρό. Ίσως φαινόταν ότι ήταν η σωτηρία. Ωστόσο , το μόνο που έκανε ήταν να αντιπροσωπεύει την πίστη ότι ο φόβος για τον Θεό είναι πραγματικός. Και αυτό τι άλλο είναι εκτός από κόλαση; Ποιος θα μπορούσε να πιστέψει ότι ο Πατέρας του είναι ο θανάσιμος εχθρός του, διαχωρισμένος από αυτόν, που καραδοκεί να του καταστρέψει την ζωή και να τον αποκλείσει από το σύμπαν και να μην έχει τον φόβο της κόλασης μέσα στην καρδιά του;
6. Τέτοια είναι η μορφή της τρέλας που πιστεύεις, αν δεχτείς την τρομακτική σκέψη ότι μπορείς να επιτεθείς σε κάποιον άλλο και εσύ να ελευθερωθείς. Μέχρι ν’ αλλάξεις αυτή την μορφή, δεν υπάρχει ελπίδα. Μέχρι που να δεις ότι αυτό, τουλάχιστον, είναι εντελώς αδύνατον, πώς είναι δυνατόν να υπάρξει διαφυγή; Ο φόβος για τον Θεό είναι πραγματικός για όποιον θεωρεί αυτή την σκέψη αληθινή. Και δεν θα αντιλαμβάνεται την ανοησία της, ούτε καν θα βλέπει ότι είναι εκεί, έτσι ώστε να είναι δυνατόν να την αμφισβητήσει.
7.  Για να την αμφισβητήσεις καθόλου, η μορφή της πρέπει να αλλάξει τόσο όσο να αφήσει τον φόβο της αντεκδίκησης να υποχωρήσει, και η ευθύνη να επιστρέψει ως ένα βαθμό σε σένα. Από εκεί μπορείς τουλάχιστον να σκεφτείς αν θέλεις να συνεχίσεις σε αυτό το οδυνηρό μονοπάτι. Μέχρι να εκπληρωθεί αυτή η αλλαγή δεν θα μπορείς να αντιληφθείς ότι μόνο οι δικές σου σκέψεις σου προκαλούν φόβο, και η απαλλαγή σου από αυτόν εξαρτάται από σένα.
8. Τα επόμενα βήματά μας θα είναι εύκολα, αν κάνεις αυτό το βήμα σήμερα. Από εκεί και πέρα θα προχωράμε πιο γρήγορα. Γιατί μόλις καταλάβεις ότι είναι αδύνατον να πληγωθείς από κάτι άλλο εκτός από τις δικές σου σκέψεις, ο φόβος για τον Θεό θα εξαφανιστεί. Δεν θα είναι δυνατόν, τότε, να πιστεύεις ότι ο φόβος μπορεί να προκληθεί απέξω. Και ο Θεός, τον Οποίο είχες σκεφτεί να εξορίσεις, θα μπορέσει να είναι και πάλι ευπρόσδεκτος μέσα στον άγιο νου από τον οποίο ποτέ δεν έφυγε.
9. Το τραγούδι της σωτηρίας θα ακουστεί πια πολύ καθαρά μέσα στην ιδέα που ασκούμε σήμερα. Μόνο εσένα γίνεται να σταυρώσεις, δεν έβλαψες τον κόσμο, και δεν χρειάζεται να φοβάσαι την εκδίκηση και την καταδίωξη του. Ούτε είναι ανάγκη να κρύβεσαι με φόβο από τον τρόμο για τον Θεό, που κρύβει πίσω της η προβολή. Αυτό που τρέμεις περισσότερο είναι η σωτηρία σου. Είσαι δυνατός, και η δύναμη είναι αυτό που θέλεις. Και είσαι ελεύθερος, και χαρούμενος με την ελευθερία σου. Επιδίωξες να είσαι και αδύναμος και δέσμιος, διότι φοβόσουν την δύναμή σου και την ελευθερία. Και όμως, η σωτηρία βρίσκεται σε αυτές.
10. Υπάρχει μια στιγμή κατά την οποία ο τρόμος φαίνεται ότι σου αρπάζει το νου τόσο ολοκληρωτικά που μοιάζει απελπιστικό. Όταν συνειδητοποιήσεις μια για πάντα, ότι εσένα είναι που φοβάσαι, ο νους αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως διχασμένο. Και αυτό είχε παραμείνει συγκαλυμμένο όσο πίστευες ότι η επίθεση ήταν δυνατόν να κατευθυνθεί προς τα έξω, και να γυρίσει από τα έξω προς τα μέσα. Φαινόταν σαν να υπήρχε ένας εχθρός απέξω που έπρεπε να τον φοβάσαι. Κι έτσι ένας θεός έξω από σένα έγινε ο θανάσιμος εχθρός σου ∙ η πηγή του φόβου.
11. Τώρα, για μια στιγμή, αντιλαμβάνεσαι έναν δολοφόνο μέσα σου, ανυπόμονο για τον θάνατό σου, προσηλωμένος σε ραδιουργίες τιμωρίας για σένα μέχρι να έρθει η ώρα να σε σκοτώσει επιτέλους.. Όμως, αυτή είναι η στιγμή που έρχεται και η ώρα της σωτηρίας. Γιατί ο φόβος για τον Θεό έχει πια εξαφανιστεί. Και μπορείς να Τον καλέσεις να σε σώσει από τις ψευδαισθήσεις με την Αγάπη Του, αποκαλώντας Τον Πατέρα, και τον εαυτό σου Υιό Του. Προσευχήσου αυτή η στιγμή να έρθει σύντομα – σήμερα. Κάνε ένα βήμα πίσω από τον φόβο και προχώρησε προς την αγάπη.

12. Δεν υπάρχει Σκέψη του Θεού που να μην πηγαίνει μαζί σου για να σε βοηθήσει να φτάσεις αυτή την στιγμή, και να πας πέρα από αυτή γρήγορα, με βεβαιότητα και για πάντα. Όταν ο φόβος για τον Θεό φύγει, δεν υπάρχουν εμπόδια που να παραμένουν ανάμεσα σε σένα και την άγια ειρήνη του Θεού. Πόσο αγαθή και ελεήμων είναι η ιδέα στην οποία ασκούμαστε σήμερα! Καλωσόρισέ την, έτσι όπως πρέπει, γιατί είναι η απελευθέρωσή σου. Πραγματικά μόνο εσένα μπορεί να προσπαθήσει ο νους σου να σταυρώσει. Όμως και η σωτηρία σου, θα έρθει από σένα.

Κυριακή 14 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 195 Πορεύομαι με ευγνωμοσύνη στον δρόμο της αγάπης.

ΜΑΘΗΜΑ 195

Πορεύομαι με ευγνωμοσύνη στον δρόμο της αγάπης.

1. Η ευγνωμοσύνη είναι ένα μάθημα δύσκολο να μαθευτεί για κείνους που βλέπουν τον κόσμο εσφαλμένα. Το περισσότερο που μπορούν να κάνουν είναι να βλέπουν τον εαυτό τους  να είναι καλύτερα από άλλους. Και προσπαθούν να είναι ικανοποιημένοι διότι κάποιος άλλος φαίνεται πως υποφέρει περισσότερο από αυτούς. Πόσο αξιολύπητες και υποτιμητικές είναι τέτοιες σκέψεις! Γιατί ποιος έχει λόγο να ευχαριστεί επειδή οι άλλοι έχουν λιγότερα; Και ποιος υποφέρει λιγότερο επειδή βλέπει κάποιον άλλο να υποφέρει περισσότερο; Την ευγνωμοσύνη σου την οφείλεις μόνο σε Αυτόν που έκανε κάθε αιτία για θλίψη να εξαφανιστεί από όλο τον κόσμο.
2.  Είναι παρανοϊκό να προσφέρεις ευχαριστίες για τα βάσανα. Αλλά είναι εξίσου παρανοϊκό να μην μπορείς να δείξεις ευγνωμοσύνη σε Έναν ο Οποίος σου προσφέρει τα σίγουρα μέσα όπου όλος ο πόνος θεραπεύεται, και τα βάσανα αντικαθίστανται με γέλιο και ευτυχία.  Ούτε οι έστω εν μέρει σώφρονες θα μπορούσαν ν’ αρνηθούν να κάνουν τα βήματα που καθοδηγεί Αυτός, και ν’ ακολουθήσουν με τον τρόπο που τους ορίζει Αυτός, για να διαφύγουν από μία φυλακή που νόμιζαν ότι δεν περιείχε καμία πόρτα προς την ελευθερία που τώρα αντιλαμβάνονται .
3. Ο αδελφός σου είναι «εχθρός» σου διότι σ’ αυτόν βλέπεις τον αντίπαλο για την ειρήνη σου ∙ έναν ληστή που σου παίρνει την χαρά, και δεν σου αφήνει τίποτα παρά μαύρη απελπισία τόσο πικρή και αδυσώπητη που δεν απομένει πια καμιά ελπίδα. Τώρα είναι η εκδίκηση το μόνο που υπάρχει για να ευχηθείς. Τώρα το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να τον ρίξεις κάτω να κείτεται νεκρός μαζί σου, το ίδιο άχρηστος όσο κι εσύ ∙ με τόσο λίγα μέσα στα άπληστα δάχτυλά του όπως και στα δικά σου.
4. Δεν προσφέρεις στον Θεό την ευγνωμοσύνη σου επειδή ο αδελφός σου είναι περισσότερο σκλάβος από σένα, ούτε μπορεί να εξαγριώνεσαι δίκαια αν φαίνεται πιο ελεύθερος. Η αγάπη δεν κάνει συγκρίσεις. Και η ευγνωμοσύνη μπορεί να είναι ειλικρινής μόνο αν είναι ενωμένη με την αγάπη. Προσφέρουμε τις ευχαριστίες μας στον Θεό τον Πατέρα μας που όλα τα πράγματα θα βρουν την ελευθερία τους μέσα σε εμάς. Ποτέ δεν θα συμβεί μερικά να αποδεσμευτούν ενώ άλλα θα είναι ακόμα δέσμια. Γιατί ποιος μπορεί να παζαρεύει στο όνομα της αγάπης;
5. Επομένως δίνε τις ευχαριστίες σου, αλλά με ειλικρίνεια. Και άφησε την ευγνωμοσύνη σου να κάνει χώρο σε όλους όσους επιθυμούν να αποδράσουν μαζί σου∙ τους ασθενείς, τους αδύναμους, τους ενδεείς και τους φοβισμένους, και εκείνους που θρηνούν κάποια φαινομενική απώλεια ή νιώθουν φαινομενικό πόνο, που βασανίζονται από κρύο ή πείνα, ή περπατούν τον δρόμο του μίσους και το μονοπάτι του θανάτου. Όλοι αυτοί έρχονται μαζί σου. Ας μην συγκρίνουμε τον εαυτό μας με αυτούς, γιατί έτσι τους διχάζουμε από την επίγνωση ενότητας που μοιραζόμαστε μαζί τους, όπως και αυτοί την μοιράζονται μαζί μας.
6. Ευχαριστούμε τον Πατέρα μας μόνο για ένα πράγμα ∙ για το ότι δεν είμαστε διαχωρισμένοι από κανένα ζωντανό πράγμα, άρα είμαστε ένα μαζί Του. Και χαιρόμαστε που δεν μπορούν ποτέ να γίνουν εξαιρέσεις που να μειώσουν την ολότητά μας, ούτε να τραυματίσουν ή ν’ αλλάξουν την λειτουργία μας να ολοκληρώνουμε τον Ένα ο Οποίος είναι ο Ίδιος ολοκλήρωση. Δίνουμε τις ευχαριστίες μας για κάθε ζωντανό πράγμα, ειδάλλως δεν προσφέρουμε ευχαριστίες για τίποτα, και δεν θα μπορούμε ν’ αναγνωρίσουμε τα δώρα του Θεού προς εμάς.
7. Ας αφήσουμε, λοιπόν, τους αδελφούς μας να στηρίξουν τα κουρασμένα τους κεφάλια πάνω στους ώμους μας για να αναπαυθούν για λίγο. Προσφέρουμε ευχαριστίες γι αυτούς. Διότι αν μπορούμε να τους καθοδηγήσουμε προς την ειρήνη που θέλουμε να βρούμε, ο δρόμος ανοίγει επιτέλους για εμάς. Μία αρχαία πόρτα ταλαντεύεται ανοιχτή και πάλι ∙ ένας Λόγος από παλιά ξεχασμένος ηχεί και πάλι στην μνήμη μας, και αποκτά ξανά καθαρότητα καθώς εμείς είμαστε και πάλι πρόθυμοι ν’ ακούσουμε.
8. Περπάτα, λοιπόν, με ευγνωμοσύνη στον δρόμο της αγάπης. Γιατί το μίσος ξεχνιέται όταν αφήσουμε κατά μέρος τις συγκρίσεις. Τι άλλο εμπόδιο προς την ειρήνη παραμένει; Ο φόβος για τον Θεό επιτέλους ακυρώνεται, και συγχωρούμε χωρίς να συγκρίνουμε. Έτσι δεν μπορούμε να παραβλέψουμε κάποια πράγματα, ενώ άλλα να τα κρατήσουμε ακόμα κλειδωμένα ως «αμαρτίες». Όταν η συγχώρεσή σου είναι ολοκληρωτική θα έχεις και απόλυτη ευγνωμοσύνη , διότι θα βλέπεις ότι τα πάντα έχουν κερδίσει το δικαίωμά τους στην αγάπη με το να είναι γεμάτα αγάπη, όπως ο Εαυτός σου.
9. Σήμερα μαθαίνουμε να σκεφτόμαστε την ευγνωμοσύνη αντί για τον θυμό, την κακία και την εκδίκηση. Μας έχουν δοθεί τα πάντα. Αν αρνηθούμε να το αναγνωρίσουμε, τότε δεν έχουμε δικαίωμα να είμαστε πικραμένοι, και με μία αντίληψη για τον εαυτό μας που θεωρεί ότι είμαστε σε ένα τόπο ανηλεούς καταδίωξης, όπου καταδιωκόμαστε ασταμάτητα, και σπρωχνόμαστε από εδώ και από εκεί δίχως μία σκέψη φροντίδας για εμάς ή το μέλλον μας. Η ευγνωμοσύνη γίνεται η μοναδική σκέψη με την οποία αντικαθιστούμε αυτές τις παρανοϊκές αντιλήψεις. Ο Θεός έχει νοιαστεί για μας, και μας αποκαλεί Υιό. Τι άλλο μπορεί να είναι σπουδαιότερο από αυτό;
10. Η ευγνωμοσύνη μας θα προετοιμάσει τον δρόμο γι Αυτόν, και θα συντομεύσει τον χρόνο μάθησής μας περισσότερο από ό,τι ονειρεύτηκες ποτέ. Η ευγνωμοσύνη πάει χέρι - χέρι με την αγάπη, και εκεί όπου είναι η μία βρίσκεται και η άλλη. Γιατί η ευγνωμοσύνη δεν είναι παρά μια πλευρά της Αγάπης που είναι η Πηγή όλης της δημιουργίας. Ο Θεός δίνει τις ευχαριστίες Του σε σένα, τον Υιό Του, γιατί είσαι αυτό που είσαι ∙ η δική Του ολοκλήρωση και η Πηγή της αγάπης, μαζί με Αυτόν. Η ευγνωμοσύνη σου προς Αυτόν είναι ένα με την δική Του προς εσένα. Γιατί η αγάπη δεν μπορεί να περπατά σε κανένα δρόμο άλλο εκτός από τον  δρόμο της ευγνωμοσύνης, και έτσι πορευόμαστε κι εμείς που περπατάμε στον δρόμο που οδηγεί τον Θεό.



Σάββατο 13 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 194 Εναποθέτω το μέλλον στα Χέρια του Θεού.

ΜΑΘΗΜΑ 194

Εναποθέτω το μέλλον στα Χέρια του Θεού.

1. Η σημερινή ιδέα κάνει άλλο ένα βήμα προς την γρήγορη σωτηρία, και πραγματικά είναι ένα άλμα γιγαντιαίο! Τόσο μεγάλη είναι η απόσταση που καλύπτει, που σε αφήνει μόλις λίγο έξω από τον Ουρανό, με τον προορισμό μπροστά στα μάτια σου και τα εμπόδια πίσω σου. Το πόδι σου πατά  στις πρασιές που σε καλωσορίζουν στην θύρα του Ουρανού ∙ στον ήσυχο τόπο της ειρήνης, όπου αναμένεις με βεβαιότητα  το τελευταίο βήμα που κάνει ο Θεός. Πόσο έχουμε προχωρήσει αλήθεια από την γη! Πόσο κοντά πλησιάζουμε στον στόχο μας! Πόσο μικρό είναι το ταξίδι που έχουμε ακόμα να κάνουμε!
2. Αποδέξου την σημερινή ιδέα, και έχεις προσπεράσει όλο το άγχος, όλους τους λάκκους της κόλασης, όλη την μαυρίλα της κατάθλιψης, τις σκέψεις της αμαρτίας, και τον όλεθρο που προκαλεί η ενοχή. Δέξου την σημερινή ιδέα, και απελευθερώνεις τον κόσμο από την αιχμαλωσία λύνοντας τις βαριές αλυσίδες  που κλείδωναν την πόρτα προς την ελευθερία του. Σώζεσαι, και η σωτηρία σου γίνεται έτσι το δώρο που δίνεις στον κόσμο, διότι εσύ το έχεις λάβει.
3. Ούτε μία στιγμή δεν νιώθεις θλίψη, δεν βιώνεις πια πόνο ούτε αντιλαμβάνεσαι απώλεια. Ούτε για μία στιγμή δεν δίνεις θρόνο στην λύπη, όπου να λατρεύεται με πίστη. Ούτε μια στιγμή δεν μπορεί να πεθάνει κανένας. Κι επομένως η κάθε στιγμή που δίδεται στον Θεό καθώς περνά,  και η επόμενη που Του έχει ήδη δοθεί, γίνεται τώρα η ώρα της απελευθέρωσης σου από την δυστυχία, τον πόνο και από τον ίδιο τον θάνατο ακόμα.
4. Ο Θεός κρατά το μέλλον σου όπως κρατά και το παρελθόν και το παρόν. Είναι ένα γι Αυτόν, άρα θα πρέπει να είναι ένα και για σένα. Όμως, σε αυτό τον κόσμο, η προσωρινή ακολουθία φαίνεται ακόμα αληθινή. Επομένως δεν σου ζητείται να καταλάβεις την έλλειψη ακολουθίας που βρίσκεται πραγματικά στον χρόνο. Σου ζητείται, απλά, να απελευθερώσεις το μέλλον, και να το εναποθέσεις στα Χέρια του Θεού. Και θα νιώσεις ότι έχεις αφήσει και το παρελθόν και το παρόν στα Χέρια Του, διότι το παρελθόν δεν θα σε τιμωρεί πια, και ο τρόμος για το μέλλον θα είναι πια χωρίς νόημα.
5. Απελευθέρωσε το μέλλον. Γιατί το παρελθόν έχει φύγει, και αυτό που είναι παρόν, ελευθερωμένο από το κληροδότημα θλίψης και δυστυχίας, του πόνου και της απώλειας, γίνεται η στιγμή κατά την οποία ο χρόνος ξεφεύγει από τα δεσμά των ψευδαισθήσεων όπου μέχρι τώρα διένυε την αξιολύπητη αναπόφευκτη πορεία του. Τότε, κάθε στιγμή που ήταν μέχρι τώρα σκλάβα στον χρόνο μεταμορφώνεται σε άγια στιγμή, όπου το φως που υπήρχε κρυμμένο μέσα στον Υιό του Θεού ελευθερώνεται για να ευλογήσει τον κόσμο. Τώρα αυτός είναι ελεύθερος, και όλη του η δόξα λάμπει πάνω σε ένα κόσμο που έχει απελευθερωθεί μαζί του, για να μοιραστεί την αγιότητά του.
6. Αν μπορέσεις να δεις το σημερινό μάθημα ως την απελευθέρωση που είναι πραγματικά, δεν θα διστάσεις να του αφιερώσεις όση συνεπή προσπάθεια μπορείς, για να το κάνεις μέρος δικό σου. Καθώς αυτό θα γίνεται η σκέψη που κυβερνά το νου σου, μία συνήθεια στο ρεπερτόριο της επίλυσης των προβλημάτων σου, ένας τρόπος γρήγορης αντίδρασης στον πειρασμό, επεκτείνεις την μάθησή σου στον κόσμο. Και καθώς μαθαίνεις να βλέπεις την σωτηρία σε όλα τα πράγματα, έτσι και ο κόσμος θα αντιλαμβάνεται ότι σώζεται.
7. Ποια ανησυχία μπορεί να καταπονήσει τώρα αυτόν που παραδίδει το μέλλον του στα στοργικά Χέρια του Θεού; Τι είναι δυνατόν να υποφέρει; Τι μπορεί να του προξενήσει πόνο, ή να του φέρει εμπειρία απώλειας; Τι είναι δυνατόν να φοβηθεί; Και τι άλλο είναι δυνατόν να βλέπει εκτός από αγάπη; Γιατί αυτός που έχει ξεφύγει από τον φόβο για τον μελλοντικό πόνο έχει βρει τον δρόμο του προς την τωρινή ειρήνη, και την βεβαιότητα ότι απολαμβάνει μια φροντίδα που ο κόσμος δεν είναι δυνατόν να απειλήσει.. Είναι  σίγουρος ότι η αντίληψή του μπορεί να είναι εσφαλμένη, αλλά δεν θα του λείψει η διόρθωση. Είναι ελεύθερος να διαλέξει ξανά όταν πέφτει σε πλάνη ∙ ν’αλλάξει γνώμη όταν κάνει λάθος.
8. Εναπόθεσε, λοιπόν, το μέλλον σου στα Χέρια του Θεού. Γιατί έτσι καλείς την μνήμη Εκείνου να γυρίσει, αντικαθιστώντας όλες τις σκέψεις αμαρτίας, και κακού με την αλήθεια της αγάπης. Νομίζεις ότι ο κόσμος δεν θα κερδίσει από αυτό, και κάθε ζωντανό πλάσμα δεν θα ανταποκριθεί με θεραπευμένη αντίληψη; Όποιος εμπιστεύεται τον εαυτό του στον Θεό έχει επίσης εναποθέσει και τον κόσμο μέσα σε Χέρια τα οποία ο ίδιος έχει επικαλεστεί για παρηγοριά και ασφάλεια. Αφήνει κατά μέρος τις αρρωστημένες ψευδαισθήσεις του κόσμου μαζί με τις δικές του, και προσφέρει γαλήνη και στους δύο.
9. Τώρα σωζόμαστε πραγματικά. Γιατί στα Χέρια του Θεού αναπαυόμαστε ξέγνοιαστοι, σίγουροι ότι μόνο καλό μπορεί να έρθει σε μας. Αν ξεχαστούμε, θα ενθαρρυνθούμε ξανά, ευγενικά.. Αν δεχτούμε μια σκέψη μη συγχώρεσης, αυτή γρήγορα θα αντικατασταθεί με την αντανάκλαση της αγάπης. Και αν πέσουμε στον πειρασμό να επιτεθούμε, θα επικαλεστούμε Αυτόν που φρουρεί την ανάπαυσή μας να κάνει την επιλογή για λογαριασμό μας και ν’ αφήσει τον πειρασμό μακριά πίσω μας. Τώρα πια ο κόσμος δεν είναι εχθρός μας. γιατί έχουμε επιλέξει να είμαστε φίλοι του.

Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 193 Όλα τα πράγματα είναι μαθήματα που ο Θεός θα ήθελε να μάθω

ΜΑΘΗΜΑ 193

Όλα τα πράγματα είναι μαθήματα που ο Θεός θα ήθελε να μάθω

1. Ο Θεός δεν γνωρίζει για την μάθηση. Και όμως, η Θέλησή Του επεκτείνεται σε κάτι που Αυτός δεν καταλαβαίνει, διότι επιθυμεί η ευτυχία που έχει κληροδοτήσει στον Υιό Του, να μην διαταράσσεται από τίποτα ∙ να παραμένει αιώνια και η εμβέλειά της να αυξάνει παντοτινά, αιώνια επεκτεινόμενη μέσα στην χαρά της ολοκληρωμένης δημιουργίας, και αιώνια ανοιχτή και απόλυτα απεριόριστη μέσα σ’ Αυτόν. Αυτή είναι η Θέλησή Του. Και επομένως η Θέλησή Του παρέχει τα μέσα για να εγγυηθεί ότι θα γίνει.
2. Ο Θεός δεν βλέπει αντιθέσεις. Όμως, ο Υιός Του πιστεύει ότι τις βλέπει. Άρα χρειάζεται Έναν που να μπορεί να διορθώσει την εσφαλμένη όρασή του, και να του δώσει την όραση που θα τον οδηγήσει πίσω, εκεί όπου τελειώνει η αντίληψη. Ο Θεός δεν αντιλαμβάνεται καθόλου. Και όμως, είναι Αυτός που παρέχει το μέσον με το οποίο η αντίληψη να γίνει αρκετά όμορφη και ορθή, ώστε να αφήσει το φως του Ουρανού να λάμψει επάνω της. Αυτός είναι που απαντά σε αυτό που ο Υιός Του θέλει να αντικρούσει, και κρατά την αθωότητά του για πάντα ασφαλή.
3. Αυτά είναι τα μαθήματα που θα ήθελε να μάθεις ο Θεός. Η Θέλησή Του αντανακλά όλα αυτά, και αυτά αντανακλούν την στοργική Του καλοσύνη προς τον Υιό που αγαπά. Κάθε μάθημα έχει μια κεντρική σκέψη, που είναι η ίδια σε όλα. Μόνο η μορφή αλλάζει, με διαφορετικές περιστάσεις και γεγονότα ∙ με διαφορετικούς χαρακτήρες και διαφορετικά θέματα, φαινομενικά προφανή, αλλά όχι αληθινά. Είναι τα ίδια στο βασικό τους περιεχόμενο. Αυτό είναι:
-          Συγχώρεσε, και θα δεις αυτό διαφορετικά.
4. Είναι βέβαιο ότι κάθε στενοχώρια δεν φαίνεται πως δεν είναι τίποτα άλλο από έλλειψη συγχώρεσης. Ωστόσο, αυτό είναι το περιεχόμενο κάτω από την μορφή. Αυτή η ομοιότητα είναι που διασφαλίζει την μάθηση, διότι το μάθημα είναι τόσο απλό που στο τέλος είναι αδύνατον να μην γίνει αποδεκτό. Κανένας δεν μπορεί να κρυφτεί από μια αλήθεια που είναι τόσο προφανής που ενώ εμφανίζεται σε αμέτρητες μορφές, αναγνωρίζεται το ίδιο εύκολα σε όλες αυτές, φτάνει κάποιος να θέλει απλά να δει το ίδιο μάθημα εκεί:
-          Συγχώρεσε, και θα δεις αυτό διαφορετικά.
5. Αυτά είναι τα λόγια που λέει το Άγιο Πνεύμα σε όλες τις δοκιμασίες σου, όλους σου τους πόνους, όλα τα βάσανα, άσχετα με την μορφή τους. Αυτές είναι οι λέξεις με τις οποίες τελειώνει ο πειρασμός, και η ενοχή, εγκαταλελειμμένη πλέον, δεν δέχεται πια τον σεβασμό σου. Αυτά είναι τα λόγια με τα οποία λήγει το όνειρο της αμαρτίας, και ο νους απαλλάσσεται από τον φόβο. Αυτά είναι τα λόγια με τα οποία η σωτηρία έρχεται σε όλο τον κόσμο.
6. Δεν θα μάθουμε να λέμε αυτά τα λόγια όταν μπαίνουμε στον πειρασμό να πιστέψουμε ότι ο πόνος είναι αληθινός, και ο θάνατος γίνεται η επιλογή μας αντί για την ζωή; Δεν θα μάθουμε να λέμε αυτά τα λόγια όταν έχουμε καταλάβει την δύναμή τους να απελευθερώνουν κάθε νου από τα δεσμά; Αυτά είναι τα λόγια που σου δίνουν δύναμη πάνω σε όλα τα γεγονότα που φαινομενικά έχουν αποκτήσει δύναμη επάνω σου. Τα βλέπεις σωστά όταν κρατάς αυτά τα λόγια στην πλήρη επίγνωσή σου, και δεν ξεχνάς ότι αυτά τα λόγια ισχύουν και εφαρμόζονται σε καθετί που βλέπεις ή σε όποιον αδελφό έχεις κρίνει εσφαλμένα.
7. Πώς θα καταλαβαίνεις ότι δεν βλέπεις σωστά, ή ότι κάποιος άλλος δεν αντιλαμβάνεται το μάθημα που θα έπρεπε να μάθει; Ο πόνος εξακολουθεί να φαίνεται αληθινός στην αντίληψη; Αν ναι, να είσαι σίγουρος ότι το μάθημα δεν έχει μαθευτεί. Και ότι παραμένει κάτι που δεν έχει συγχωρεθεί κρυμμένο μέσα στο νου που βλέπει τον πόνο μέσα από τα μάτια που καθοδηγούνται από το νου.
8. Ο Θεός δεν θέλει να υποφέρεις έτσι. Θέλει να σε βοηθήσει να συγχωρέσεις τον εαυτό σου. Ο Υιός Του δεν θυμάται ποιος είναι. Και ο Θεός δεν θέλει να τον αφήσει να ξεχνά την Αγάπη Του, και όλα τα δώρα που η Αγάπη Του φέρει μαζί της. Θα ήθελες να αποκηρύξεις τώρα την δική σου σωτηρία; Θα ήθελες να μην μπορέσεις να μάθεις τα απλά μαθήματα που έχει θέσει ενώπιον σου ο Δάσκαλος του Ουρανού, έτσι ώστε κάθε πόνος να εξαφανιστεί και ο Θεός να μπορέσει να επανέλθει στην μνήμη του Υιού Του;
9. Όλα τα πράγματα είναι μαθήματα που ο Θεός θα ήθελε να μάθεις. Αυτός δεν θέλει να αφήσει ούτε μία σκέψη μη συγχώρεσης δίχως διόρθωση, ούτε ένα αγκάθι ή καρφί που να πονά τον άγιο Του Υιό με οποιοδήποτε τρόπο. Αυτός θα ήθελε να διασφαλίσει ότι η ιερή ανάπαυσή του παραμένει ανενόχλητη και γαλήνια, χωρίς φροντίδα, μέσα σε μία αιώνια κατοικία που φροντίζει γι αυτόν. Και Αυτός θα ήθελε να στεγνώσουν όλα τα δάκρυα, και να μην παραμένει ούτε ένα που να χρειαστεί να κυλήσει, και κανένα που να περιμένει την σειρά του για να πέσει. Διότι ο Θεός έχει θελήσει το κάθε ένα από αυτά να αντικατασταθεί με γέλιο, και ο Υιός Του να είναι πάλι ελεύθερος.
10. Σήμερα θα επιχειρήσουμε να ξεπεράσουμε χίλια φαινομενικά εμπόδια προς την ειρήνη μέσα σε μια μόνο μέρα. Άφησε το έλεος να έρθει σε σένα πιο γρήγορα. Μην προσπαθείς να το καθυστερήσεις άλλη μια μέρα, ούτε ένα λεπτό ή μια στιγμή. Ο χρόνος φτιάχτηκε γι αυτό το σκοπό. Χρησιμοποίησέ τον σήμερα γι αυτό που είναι ο σκοπός του. Πρωί και βράδυ, αφιέρωσε όσο χρόνο μπορείς για να υπηρετήσεις τον σωστό στόχο του, και μην αφήνεις αυτό το χρόνο να είναι λιγότερος από όσο χρειάζεσαι.
11. Δώσε όλα όσα μπορείς, και δώσε και λίγο ακόμα. Γιατί τώρα θα σηκωθούμε και θα σπεύσουμε για το σπίτι του Πατέρα μας. Λείπουμε πολύ καιρό, και δεν θέλουμε να χρονοτριβήσουμε άλλο. Και καθώς ασκούμαστε, ας σκεφτούμε όλα τα πράγματα που κρατήσαμε για τον  εαυτό μας, μακριά από την θεραπεία. Ας τα δώσουμε όλα σε Αυτόν που γνωρίζει τον τρόπο να τα κοιτάξει έτσι ώστε να εξαφανιστούν. Η αλήθεια είναι το μήνυμά Του ∙ η αλήθεια είναι η διδασκαλία Του. Δικά Του είναι τα μαθήματα που ο Θεός θα ήθελε να μάθεις.
12. Κάθε ώρα, πέρνα λίγο χρόνο σήμερα, αλλά και τις επόμενες μέρες, ασκώντας το μάθημα στην συγχώρεση με την μορφή που σου δίνεται κάθε μέρα. Και προσπάθησε να το εφαρμόσεις σε όλα τα γεγονότα που σου έφερε η ώρα, έτσι ώστε η επόμενη ώρα να είναι ελεύθερη από την προηγούμενη. Οι αλυσίδες του χρόνου εύκολα χαλαρώνουν με αυτό τον τρόπο. Μην αφήνεις καμιά ώρα να ρίξει την σκιά της σε αυτή που ακολουθεί, και όταν και αυτή φύγει, ας πάρει μαζί της και ό,τι συνέβη στην πορεία της. Έτσι θα μείνεις αδέσμευτος, μέσα σε ειρήνη αιώνια, κι ας βρίσκεσαι μέσα στον κόσμο του χρόνου.
13. Αυτό είναι το μάθημα που θα ήθελε να μάθεις ο Θεός: Υπάρχει ένας τρόπος να βλέπεις τα πάντα ώστε αυτά να γίνονται άλλο ένα βήμα προς Αυτόν, και την σωτηρία του κόσμου. Σε όλα όσα μιλούν για τρόμο, απάντησε έτσι:
Θα συγχωρήσω, και αυτό θα εξαφανιστεί

4. Σε κάθε έγνοια και σκοτούρα, και σε κάθε μορφή πόνου, επανάλαβε αυτές τις λέξεις. Και τότε θα κρατάς το κλειδί που ανοίγει την θύρα του Ουρανού, και φέρνει την Αγάπη του Θεού Πατέρα κάτω στην γη επιτέλους, για να την ανυψώσει στους Ουρανούς. Ο Θεός ο Ίδιος θα κάνει το τελευταίο βήμα. Μην αρνείσαι τα μικρά βήματα που σου ζητά να κάνεις προς Αυτόν.

Πέμπτη 11 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 192 Έχω μια λειτουργία που ο Θεός θα ήθελε να εκπληρώσω

ΜΑΘΗΜΑ 192

Έχω μια λειτουργία που ο Θεός θα ήθελε να εκπληρώσω

1. Είναι το Άγιο Θέλημα του Πατέρα σου να ολοκληρώσεις Αυτόν, και ο Εαυτός σου να είναι ο ιερός Του Υιός, για πάντα αγνός όπως Εκείνος, δημιουργημένος από αγάπη και προστατευμένος μέσα στην αγάπη, επεκτείνοντας αγάπη, δημιουργώντας στο όνομά της, για πάντα ένα με τον Θεό και με τον εαυτό σου. Και όμως, τι θα μπορούσε να σημαίνει μια τέτοια λειτουργία μέσα σε ένα κόσμο φθόνου, μίσους και επίθεσης;
2. Επομένως έχεις μια λειτουργία σύμφωνα με τους όρους αυτού του κόσμου. Γιατί ποιος μπορεί να καταλάβει μια άγνωστη σε αυτόν γλώσσα; Η συγχώρεση αντιπροσωπεύει την λειτουργία σου εδώ. Δεν είναι δημιουργία του Θεού, διότι είναι το μέσον με το οποίο μπορεί να ακυρωθεί το αναληθές. Και ποιος θα ήταν δυνατόν να συγχωρήσει τον Ουρανό; Ωστόσο στην γη, χρειάζεσαι το μέσον για να αφήσεις τις ψευδαισθήσεις να φύγουν. Η δημιουργία απλά περιμένει την επιστροφή σου για να αναγνωριστεί, όχι για να ολοκληρωθεί.
3. Αυτός ο κόσμος δεν μπορεί ούτε καν να συλλάβει με το νου του την δημιουργία. Δεν έχει κανένα νόημα εδώ. Η συγχώρεση είναι ό,τι πλησιέστερο σε αυτήν που  μπορεί να έρθει στην γη. Γιατί όντας γεννημένη στον Ουρανό, δεν έχει καθόλου μορφή. Όμως ο Θεός δημιούργησε Έναν ο Οποίος έχει την δύναμη να μεταφράζει σε μορφή το άμορφο. Αυτά που φτιάχνει είναι μεν όνειρα, αλλά ενός είδους που βρίσκονται τόσο κοντά στην αφύπνιση ώστε το φως της ημέρας λάμπει ήδη σε αυτά, και μάτια ήδη ανοίγουν για να δουν τα χαρμόσυνα θεάματα που περιέχουν οι προσφορές τους.
4. Η συγχώρεση ρίχνει την ματιά της πάνω σε όλα τα πράγματα που είναι άγνωστα στον Ουρανό, τα βλέπει να εξαφανίζονται, και αφήνει στον κόσμο ένα καθαρό και άσπιλο πινάκιο πάνω στο οποίο ο Λόγος του Θεού μπορεί τώρα να αντικαταστήσει τα ανούσια σύμβολα που ήταν γραμμένα εκεί πριν. Η συγχώρεση είναι το μέσο με το οποίο ξεπερνιούνται ο φόβος του θανάτου, διότι τώρα πια δεν ασκεί καμία μοιραία έλξη και η ενοχή έχει φύγει. Η συγχώρεση αφήνει το σώμα να γίνει αντιληπτό ως αυτό που είναι ∙ ένα απλό βοήθημα διδασκαλίας, το οποίο θα αφεθεί κατά μέρος όταν η μάθηση έχει ολοκληρωθεί, χωρίς ν’ αλλάξει καθόλου αυτός που μαθαίνει.
5.  Ο νους χωρίς το σώμα δεν μπορεί να κάνει λάθη. Δεν μπορεί να νομίζει ότι θα πεθάνει, ούτε ότι θα γίνει το θύμα ανηλεούς επίθεσης. Ο θυμός γίνεται αδύνατος, και πού είναι τότε ο τρόμος; Ποιοι φόβοι θα μπορούσαν ακόμα να επιτεθούν σε εκείνους που έχουν χάσει την πηγή κάθε επίθεσης, τον πυρήνα του άγχους και την έδρα του φόβου; Μόνο η συγχώρεση μπορεί να απαλλάξει το νου από την σκέψη ότι το σώμα είναι η κατοικία του. Μόνο η συγχώρεση μπορεί να επανορθώσει την ειρήνη που ο Θεός προόριζε για τον άγιο Του Υιό. Μόνο η συγχώρεση μπορεί να πείσει τον Υιό του Θεού να δει και πάλι την αγιότητά του.
6. Όταν έχει φύγει ο θυμός, τότε πραγματικά θα αντιληφθείς ότι δεν απαιτείται καμία θυσία για την θέαση του Χριστού και το δώρο της όρασης., και ότι μόνο ο πόνος είναι αυτός που αφαιρείται από έναν αρρωστημένο και βασανισμένο νου. Αυτό δεν είναι ευπρόσδεκτο; Μήπως πρέπει να το φοβάσαι; Ή μήπως πρέπει να το ελπίζεις, και να το δέχεσαι με χαρά και ευγνωμοσύνη; Είμαστε ένα, άρα δεν χάνουμε τίποτα. Μάλλον μας έχουν δοθεί τα πάντα από τον Θεό.
7. Ωστόσο, χρειαζόμαστε την συγχώρεση για να μπορέσουμε ν’ αντιληφθούμε ότι έτσι είναι. Χωρίς το απαλό της φως ψάχνουμε στα τυφλά μέσα στο σκοτάδι, χρησιμοποιώντας την λογική  για να δικαιολογήσουμε την οργή και την επίθεσή μας. Η κατανόησή μας είναι τόσο περιορισμένη ώστε αυτό που νομίζουμε ότι καταλαβαίνουμε δεν είναι παρά σύγχυση γεννημένη από το σφάλμα. Είμαστε χαμένοι μέσα σε ομίχλες εναλλασσόμενων ονείρων και τρομακτικών σκέψεων, με τα μάτια μας ερμητικά κλειστά προς το φως ∙ ενώ ο νους μας είναι απασχολημένος λατρεύοντας κάτι που δεν βρίσκεται εκεί.
8. Ποιος άλλος μπορεί να αναγεννηθεί μέσα στον Χριστό εκτός από αυτόν που έχει συγχωρέσει όλους όσους βλέπει, σκέφτεται ή φαντάζεται; Ποιος θα μπορούσε να απελευθερωθεί ο ίδιος όσο κρατά ακόμα αιχμαλώτους; Ένας δεσμοφύλακας δεν είναι ελεύθερος, διότι είναι δεμένος μαζί με τον φυλακισμένο του. Πρέπει να βεβαιωθεί ότι αυτός δεν θα διαφύγει, έτσι περνάει τον χρόνο του προσέχοντάς τον. Τα σίδερα που τον περιορίζουν γίνονται ο κόσμος στον οποίο ζει και ο δεσμοφύλακας μαζί με τον φυλακισμένο του. Και μόνο με την απελευθέρωσή του ανοίγει ο δρόμος για την ελευθερία και των δύο.
9. Γι αυτό, μην κρατάς κανέναν αιχμάλωτο. Απελευθέρωνε και μην δεσμεύεις, γιατί έτσι απελευθερώνεσαι. Ο τρόπος είναι απλός. Κάθε φορά που νιώθεις την μαχαιριά του θυμού, συνειδητοποίησε ότι κρατάς ένα σπαθί πάνω από το κεφάλι σου. Και αυτό είτε θα πέσει ή θα απομακρυνθεί, ανάλογα με το αν διαλέξεις να καταδικαστείς ή να απελευθερωθείς. Άρα όποιος φαίνεται ότι σε βάζει σε πειρασμό να θυμώσεις εκπροσωπεί τον σωτήρα σου από την φυλακή του θανάτου. Επομένως του χρωστάς ευγνωμοσύνη αντί για πόνο.

10. Να είσαι ελεήμων σήμερα. Ο Υιός του Θεού αξίζει το έλεός σου. Αυτός είναι τώρα που ζητά να δεχτείς τον δρόμο προς την ελευθερία. Μην του το αρνηθείς. Η Αγάπη του Πατέρα του γι αυτόν ανήκει σε σένα. Η λειτουργία σου πάνω στην γη είναι μόνο να τον συγχωρέσεις, ώστε να μπορέσεις να τον δεχτείς πίσω ως Ταυτότητα σου. Αυτός είναι έτσι όπως τον δημιούργησε ο Θεός. Και εσύ είσαι αυτό που είναι αυτός. Συγχώρεσε του τώρα τις αμαρτίες του, και θα δεις ότι είσαι ένα μαζί του.

Τετάρτη 10 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 191 Είμαι ο άγιος Υιός του Θεού του Ίδιου

ΜΑΘΗΜΑ 191

Είμαι ο άγιος Υιός του Θεού του Ίδιου

1. Εδώ βρίσκεται η διακήρυξη της απελευθέρωσής σου από τα δεσμά αυτού του κόσμου. Κι εδώ, επίσης, απελευθερώνεται και όλος ο κόσμος. Δεν καταλαβαίνεις τι έχεις κάνει δίνοντας στον κόσμο τον  ρόλο του δεσμοφύλακα του Υιού του Θεού. Τι άλλο θα μπορούσε να είναι εκτός από μοχθηρός και φοβισμένος, τρομοκρατημένος από τις σκιές, εκδικητικός και άγριος, χωρίς καμία λογική, τυφλός, παράφρων από μίσος;
2. Τι έχεις κάνει ώστε να είναι αυτός ο κόσμος σου; Τι έχεις κάνει ώστε να βλέπεις κάτι τέτοιο; Αρνήσου την Ταυτότητά σου, και αυτό είναι που απομένει. Βλέπεις το χάος και το ανακηρύσσεις εαυτό σου. Δεν θα υπάρχει θέαμα που δεν θα σου αποδείξει αυτό. Δεν υπάρχει ήχος που να μην σου μιλά για το πόσο εύθραυστος είσαι μέσα σου αλλά και έξω ∙ ούτε μία ανάσα που να μην σε φέρνει όλο και πιο κοντά στο θάνατο ∙ καμία ελπίδα που να μην διαλύεται σε δάκρυα.
3. Αρνήσου την Ταυτότητά σου, και δεν θα ξεφύγεις από την τρέλα που προκάλεσε αυτή την αλλόκοτη, αφύσικη και στοιχειωμένη σκέψη που περιγελά την δημιουργία και γελά με τον Θεό. Αρνήσου την Ταυτότητά σου, και επιτίθεσαι μόνος σου σε όλο το σύμπαν, χωρίς ούτε έναν φίλο, ένα μικροσκοπικό μόριο από χώμα ενάντια στις λεγεώνες των εχθρών σου. Αρνήσου την Ταυτότητά σου, και κοιτάς το κακό, την αμαρτία και τον θάνατο, και παρατηρείς την απελπισία να αρπάζει από τα δάχτυλά σου κάθε θρύψαλο ελπίδας, μην αφήνοντάς σου τίποτα άλλο εκτός από την επιθυμία να πεθάνεις.
4. Ωστόσο, τι άλλο είναι αυτό εκτός από ένα παιχνίδι που παίζεις στο οποίο μπορείς να αρνείσαι την Ταυτότητά σου; Είσαι έτσι όπως σε δημιούργησε ο Θεός. Αν πιστεύεις οτιδήποτε άλλο, είναι αυταπάτη. Με αυτή την μοναδική σκέψη οι πάντες απελευθερώνονται. Με αυτή την μοναδική αλήθεια φεύγουν οι ψευδαισθήσεις. Με αυτό το γεγονός και μόνο η αθωότητά όλων διακηρύσσεται αιώνια, ο κεντρικός πυρήνας της ύπαρξής της και η εγγύηση της αθανασίας της.
5. Άφησε την σημερινή ιδέα να βρει μια θέση ανάμεσα στις σκέψεις σου και θα ανυψωθείς ψηλά, πάνω από τον κόσμο, και όλες τις εγκόσμιες σκέψεις που σε κρατούν αιχμάλωτο. Και από αυτή την θέση της ασφάλειας και διεξόδου θα επιστρέψεις και θα τον απελευθερώσεις. Διότι αυτός που δέχεται την πραγματική του Ταυτότητα σώζεται πραγματικά. Και η σωτηρία του είναι το δώρο που δίνει σε όλους, με ευγνωμοσύνη προς Εκείνον που του έδειξε τον δρόμο προς την ευτυχία που του άλλαξε ολόκληρη την οπτική αυτού του κόσμου.
6. Μόνο μια άγια σκέψη σαν αυτή και είσαι ελεύθερος. Είσαι ο άγιος Υιός του Θεού του Ίδιου. Και με αυτή την άγια σκέψη μαθαίνεις ότι έχεις απελευθερώσει και τον κόσμο. Δεν χρειάζεται να τον χρησιμοποιήσεις με σκληρότητα, κι έπειτα ν’ αντιληφθείς αυτή την άγρια ανάγκη μέσα σ’ αυτόν. Τον απελευθέρωσες από την αιχμαλωσία του. Δεν θα βλέπεις μία ολέθρια εικόνα του εαυτού σου να περπατά στον κόσμο τρομαγμένη, με τον κόσμο να σφίγγεται από αγωνία επειδή οι δικοί σου φόβοι έχουν θέσει το σημάδι του θανάτου πάνω στην καρδιά του.
7. Σήμερα να είσαι χαρούμενος που η κόλαση ακυρώνεται τόσο εύκολα. Δεν χρειάζεται παρά να πεις στον εαυτό σου:
Είμαι ο άγιος Υιός του Θεού του Ίδιου. Δεν γίνεται να υποφέρω, ούτε να πονάω∙ δεν γίνεται να υποφέρω από απώλειες, ούτε να μην μπορέσω να κάνω αυτό που ζητά η σωτηρία.
Και με αυτή την σκέψη όλα όσα βλέπεις αλλάζουν ολοκληρωτικά.
8. Ένα θαύμα έχει φωτίσει όλα τα σκοτεινά και αρχαία λαγούμια, όπου οι τελετουργίες του θανάτου ηχούσαν από τότε που άρχισε ο χρόνος. Διότι ο χρόνος έχει χάσει την κυριαρχία του πάνω στον κόσμο. Ο Υιός του Θεού έχει έρθει με δόξα να λυτρώσει τους χαμένους, να σώσει τους αβοήθητους, και να δώσει στον κόσμο το δώρο τους συγχώρεσής του. Ποιος θα μπορούσε να βλέπει τον κόσμο σκοτεινό και αμαρτωλό, όταν ο Υιός του Θεού έχει έρθει ξανά για να τον απελευθερώσει;
9. Εσύ που αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου ως αδύναμο και εύθραυστο, με μάταιες ελπίδες και κατεστραμμένα όνειρα, γεννημένος για να πεθάνεις, να θρηνήσεις και να πονέσεις άκου αυτό: Όλη η δύναμη στην γη και στον Ουρανό σου έχει δοθεί. Δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορείς να κάνεις. Παίζεις το παιχνίδι του θανάτου, και ότι είσαι αβοήθητος, και αξιοθρήνητα καταδικασμένος σε αποσύνθεση μέσα σε ένα κόσμο που δεν σου δείχνει κανένα έλεος. Και όμως, όταν εσύ του αποδώσεις έλεος, τότε το έλεός του θα λάμψει επάνω σου.
10. Άφησε, λοιπόν, τον Υιό του Θεού να ξυπνήσει από τον ύπνο του, και ανοίγοντας τα άγια του μάτια, να επιστρέψει και να ευλογήσει τον κόσμο που έφτιαξε. Άρχισε εσφαλμένα, αλλά θα τελειώσει με την αντανάκλαση της αγιότητάς του.. Και δεν θα κοιμάται πια και δεν θα ονειρεύεται τον θάνατο. Έλα, λοιπόν, μαζί μου σήμερα. Η δόξα σου είναι το φως που σώζει τον κόσμο. Μην αναχαιτίζεις την σωτηρία άλλο πια. Κοίταξε γύρω σου στον κόσμο, και δες αυτούς που υποφέρουν εκεί. Η καρδιά σου δεν είναι πρόθυμη να φέρει την ανάπαυση στους εξαντλημένους αδερφούς σου;
11. Αυτοί περιμένουν την δική σου απελευθέρωση. Μένουν αλυσοδεμένοι μέχρι να ελευθερωθείς εσύ. Δεν μπορούν να δουν το έλεος του κόσμου μέχρι να το βρεις εσύ μέσα σου. Αυτοί πονούν μέχρι να αρνηθείς εσύ την αιχμαλωσία σου σ’ αυτόν. Πεθαίνουν μέχρι να δεχτείς εσύ την αιώνια ζωή σου. Είσαι ο άγιος Υιός του Θεού του Ίδιου. Να το θυμάσαι αυτό, και όλος ο κόσμος απελευθερώνεται. Να το θυμάσαι αυτό, και η γη και ο Ουρανός γίνονται ένα.

Τρίτη 9 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 190 Επιλέγω την χαρά του Θεού αντί για τον πόνο

ΜΑΘΗΜΑ 190

Επιλέγω την χαρά του Θεού αντί για τον πόνο

1. Ο πόνος είναι λάθος οπτική. Όταν βιώνεται σε οιαδήποτε μορφή, είναι απόδειξη αυταπάτης. Δεν είναι καθόλου πραγματικότητα. Δεν υπάρχει μορφή που παίρνει που να μην εξαφανιστεί αν ειδωθεί ορθά. Γιατί ο πόνος ανακηρύσσει τον Θεό σκληρό. Πώς θα μπορούσε να είναι αληθινός σε οποιαδήποτε μορφή; Αποδεικνύει το μίσος του Θεού Πατέρα προς τον Υιό Του, την αμαρτία που βλέπει σ’ αυτόν, και την παρανοϊκή επιθυμία Του για εκδίκηση και θάνατο.
2. Πώς γίνεται να επιβεβαιωθούν τέτοιες προβολές; Τι άλλο μπορεί να είναι εκτός από ολοκληρωτικά λανθασμένες; Ο πόνος δεν είναι παρά μια απόδειξη των σφαλμάτων του Υιού ως προς το τι νομίζει ότι είναι. Είναι ένα όνειρο βίαιης εκδίκησης για ένα έγκλημα που δεν θα μπορούσε να έχει διαπραχθεί ποτέ ∙ μίας επίθεσης σε κάτι που είναι απόλυτα απρόσβλητο. Είναι ένας εφιάλτης εγκατάλειψης από μία Αιώνια Αγάπη, που δεν θα μπορούσε να εγκαταλείψει τον Υιό που Αυτή δημιούργησε από αγάπη.
3. Ο πόνος είναι ένα σημάδι ότι οι ψευδαισθήσεις κυριαρχούν εκτοπίζοντας την αλήθεια. Διαδηλώνει ότι αρνείσαι τον Θεό,  συγχέοντάς Τον με τον φόβο , θεωρώντας Τον τρελό και προδότη προς τον Εαυτό Του. Αν ο Θεός είναι αληθινός, δεν υπάρχει πόνος. Αν ο πόνος είναι αληθινός, δεν υπάρχει Θεός. Διότι η εκδίκηση δεν είναι μέρος της αγάπης. Και ο φόβος, αρνούμενος την αγάπη και χρησιμοποιώντας τον πόνο για να αποδείξει ότι ο Θεός είναι νεκρός, έχει δείξει ότι ο θάνατος είναι ο νικητής της ζωής. Το σώμα είναι ο Υιός του Θεού, φθαρτό στον θάνατο, τόσο θνητό όσο ο Πατέρας που έχει δολοφονήσει.
4. Ας ειρηνέψουν πια αυτές οι ανοησίες! Η ώρα έχει έρθει να γελάσουμε με τέτοιες παρανοϊκές ιδέες. Δεν χρειάζεται να τις θεωρούμε σοβαρά αδικήματα, ή μυστικές αμαρτίες με βαριές συνέπειες. Ποιος άλλος εκτός από ένα τρελό θα μπορούσε να τις θεωρεί ως την αιτία για οτιδήποτε; Ο μάρτυράς τους, ο πόνος, είναι τρελός όπως αυτές, και δεν προκαλεί περισσότερο φόβο από τις παρανοϊκές ψευδαισθήσεις που προστατεύει, και προσπαθεί να αποδείξει ότι είναι ακόμα αληθινές.
5. Μόνο οι σκέψεις σου προκαλούν πόνο. Τίποτα έξω από το νου σου δεν μπορεί να σε βλάψει ή να σε πληγώσει με οποιοδήποτε τρόπο. Δεν υπάρχει αιτία πέρα από σένα που να μπορεί να σε φτάσει και να σε τυραννήσει. Κανένας άλλος εκτός από σένα τον ίδιο δεν μπορεί να έχει επίδραση επάνω σου. Δεν υπάρχει τίποτα στον κόσμο που να έχει την δύναμη να σε καταστήσει ασθενή ή λυπημένο, αδύναμο ή εύθραυστο. Αλλά εσύ είσαι που έχεις την δύναμη να κυριαρχείς σε όλα τα πράγματα που βλέπεις απλά με το ν’ αναγνωρίσεις τι είσαι. Έτσι όπως αντιλαμβάνεσαι ότι είναι ακίνδυνα, αυτά θα δέχονται την άγια σου θέληση ως δική τους. Και αυτό που πριν το έβλεπες ως τρομακτικό τώρα γίνεται πηγή αθωότητας και αγιότητας.
6. Άγιε μου αδελφέ, σκέψου αυτό για λίγο: Ο κόσμος που βλέπεις δεν κάνει τίποτα. Δεν έχει καθόλου επιδράσεις. Απλά αντιπροσωπεύει τις σκέψεις σου. Και θ’ αλλάξει ολοκληρωτικά καθώς επιλέγεις ν’ αλλάξεις το νου σου, και διαλέξεις την χαρά του Θεού ως αυτό που πραγματικά θέλεις. Ο Εαυτός σου ακτινοβολεί με αυτή την άγια χαρά, αναλλοίωτος μέσα στην αιωνιότητα. Θα ήθελες, λοιπόν, να αρνηθείς έστω και σε μία μικρή γωνιά του νου σου την δική της κληρονομιά, και να την διατηρήσεις σαν ένα νοσοκομείο για τον πόνο ∙ ένα αρρωστημένο μέρος όπου τα ζώντα πράγματα πρέπει να έρθουν τελικά για να πεθάνουν;
7. Ο κόσμος μπορεί να φαίνεται ότι σου προκαλεί πόνο. Και όμως ο κόσμος, ως άνευ αιτίας, δεν έχει καμία δύναμη να προκαλεί οτιδήποτε. Σαν αποτέλεσμα δεν μπορεί να έχει επιδράσεις. Σαν ψευδαίσθηση, είναι αυτό που εσύ επιθυμείς. Οι αργόσχολες ευχές σου εκπροσωπούν τους πόνους του. Οι παράξενες επιθυμίες σου του φέρνουν τα άσχημα όνειρά του. Οι σκέψεις θανάτου τον τυλίγουν με φόβο, ενώ με την ευγενική σου συγχώρεση, ζει.
8. Ο πόνος είναι η σκέψη του κακού που παίρνει μορφή, και δημιουργεί όλεθρο στον άγιο νου σου. Ο πόνος είναι τα λύτρα που έχεις πληρώσει με ευχαρίστηση για να μην είσαι ελεύθερος. Με τον πόνο ο Θεός αρνείται τον Υιό που αγαπά. Με τον πόνο ο φόβος φαίνεται πως θριαμβεύει πάνω στην αγάπη, και ο χρόνος αντικαθιστά την αιωνιότητα και τον Ουρανό. Και ο κόσμος γίνεται ένα σκληρό και δυσάρεστο μέρος, όπου κυβερνά η θλίψη και οι μικρές χαρές υποχωρούν μπροστά στην σφοδρότατη επίθεση του άγριου πόνου που περιμένει να δώσει τέλος σε όλη την χαρά με την δυστυχία.
9. Άφησε τα όπλα σου, και έλα χωρίς άμυνες μέσα στον ήσυχο τόπο όπου η ειρήνη του Ουρανού κρατά όλα τα πράγματα γαλήνια επιτέλους. Άφησε όλες τις σκέψεις κινδύνου και φόβου. Μην αφήσεις καμία επίθεση να εισέλθει μαζί σου. Άφησε το ανελέητο σπαθί της κρίσης που κρατάς απειλητικά προς τον λαιμό σου, και άφησε κατά μέρος όλες τις αξιολύπητες προσβολές με τις οποίες αναζητάς να κρύψεις την αγιότητά σου.
10. Εδώ θα καταλάβεις ότι δεν υπάρχει πόνος. Εδώ σου ανήκει η χαρά του Θεού. Αυτή είναι η μέρα που σου δίνεται να συνειδητοποιήσεις το μάθημα που περιέχει όλη την δύναμη της σωτηρίας. Είναι αυτό: ο πόνος είναι ψευδαίσθηση ∙ η χαρά πραγματικότητα. Ο πόνος δεν είναι παρά ύπνος ∙ η χαρά είναι αφύπνιση. Ο πόνος είναι αυταπάτη ∙ η χαρά μόνο είναι αλήθεια.

11. Κι έτσι κάνουμε πάλι την μόνη επιλογή που θα μπορούσαμε ποτέ να κάνουμε∙  διαλέγουμε ανάμεσα στις ψευδαισθήσεις και την αλήθεια, ή τον πόνο και την χαρά, ή την κόλαση και τον Ουρανό. Ας αφήσουμε την ευγνωμοσύνη προς τον Δάσκαλό μας να πλημμυρίσει την καρδιά μας, διότι είμαστε ελεύθεροι να διαλέξουμε την χαρά αντί για τον πόνο, την αγιότητά μας στην θέση της αμαρτίας, την ειρήνη του Θεού αντί για την σύγκρουση, και το φως του Ουρανού αντί για το σκοτάδι του κόσμου. 

Κυριακή 7 Ιουλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 189 Νιώθω την Αγάπη του Θεού μέσα μου, τώρα.

(Αυτό είναι το μάθημα για την Δευτέρα 8 Ιουλίου)

ΜΑΘΗΜΑ 189

Νιώθω την Αγάπη του Θεού μέσα μου, τώρα.

1. Υπάρχει ένα φως μέσα σου που ο κόσμος δεν μπορεί να αντιληφθεί. Και με τα μάτια του δεν θα μπορείς να δεις αυτό το φως, γιατί είσαι τυφλωμένος από τον κόσμο. Και όμως, έχεις μάτια για να το δεις. Βρίσκεται εκεί για να το βλέπεις. Δεν τοποθετήθηκε μέσα σου για να κρατηθεί κρυμμένο από την θέασή σου. Αυτό το φως είναι μια αντανάκλαση της σκέψης στην οποία ασκούμαστε τώρα. Το να νιώσεις την Αγάπη του Θεού μέσα σου σημαίνει να δεις τον κόσμο εκ νέου, να λάμπει μέσα στην αθωότητα, ζωντανό με ελπίδα, και ευλογημένο με απόλυτη ευσπλαχνία και αγάπη.
2. Ποιος θα μπορούσε να νιώσει φόβο μέσα σε ένα τέτοιο κόσμο; Σε καλωσορίζει, αγαλλιάζει με τον ερχομό σου, και σου τραγουδά ύμνους κρατώντας σε ασφαλή από κάθε μορφή κινδύνου και πόνου. Σου προσφέρει μια ζεστή και όμορφη κατοικία για να μείνεις για λίγο. Σε ευλογεί όλη την ημέρα, και σε προσέχει την νύχτα σαν σιωπηλός φρουρός του ιερού σου ύπνου. Βλέπει την σωτηρία μέσα σε σένα, και προστατεύει το φως μέσα σου. Σου προσφέρει τα λουλούδια και το χιόνι του, ευγνωμονώντας σε για την ευεργεσία σου.
3. Αυτός είναι ο κόσμος που αποκαλύπτει η Αγάπη του Θεού. Είναι τόσο διοφορετικός από τον κόσμο που βλέπεις μέσα από τα σκοτεινιασμένα μάτια της κακίας και του φόβου, ώστε ο ένας διαψεύδει τον άλλον. Μόνο ο ένας μπορεί να γίνει αντιληπτός. Ο άλλος είναι εξ ολοκλήρου χωρίς νόημα. Ένας κόσμος στον οποίο η συγχώρεση λάμπει πάνω στο καθετί, και η ειρήνη προσφέρει το ευγενικό της φως στους πάντες, είναι ασύλληπτος για εκείνους που βλέπουν έναν κόσμο μίσους να σηκώνεται έτοιμος για επίθεση, σε θέση εκδίκησης, για να δολοφονήσει και να καταστρέψει.
4. Όμως αυτός ο κόσμος του μίσους είναι εξίσου αόρατος και αδιανόητος για εκείνους που νιώθουν την Αγάπη του θεού μέσα στους. Ο δικός τους κόσμος αντανακλά την ησυχία και την γαλήνη που λάμπει μέσα τους ∙ την ευγένεια και την αθωότητα που βλέπουν να τους περιβάλλει ∙ την χαρά με την οποία κοιτάζουν μέσα από τις ανεξάντλητες πηγές χαράς μέσα τους. Ό,τι έχουν νιώσει μέσα τους το κοιτάζουν, και βλέπουν την βέβαιη αντανάκλασή του παντού.
5. Εσύ τι θα ήθελες να δεις; Σου έχει δοθεί η επιλογή. Αλλά μάθε και μην αφήνεις το νου σου να ξεχάσει τον νόμο της όρασης: Θα βλέπεις αυτό που νιώθεις μέσα σου. Αν το μίσος βρίσκει θέση μέσα στην καρδιά σου, θα αντιλαμβάνεσαι ένα κόσμο τρομακτικό, που ο θάνατος τον κρατά με σκληρότητα με τα μυτερά, κοκαλιάρικα δάχτυλά του. Αν νιώθεις την Αγάπη του Θεού μέσα σου, θα βλέπεις ένα κόσμο ελέους και αγάπης.
6. Σήμερα προσπερνάμε τις ψευδαισθήσεις, καθώς αναζητούμε να φτάσουμε σε αυτό που είναι αληθινό μέσα μας, και να νιώσουμε την τρυφερή αγκαλιά του που περιλαμβάνει τα πάντα, την Αγάπη του που μας γνωρίζει τέλεια όπως και τον εαυτό της, την όρασή του που είναι το δώρο που μας χαρίζει η Αγάπη του. Μαθαίνουμε τον τρόπο σήμερα. Είναι τόσο βέβαιος όσο και η Αγάπη η ίδια, προς την οποία μας πηγαίνει. Διότι η απλότητά του αποφεύγει τις παγίδες που οι περίπλοκοι ελιγμοί της φαινομενικής λογικής του κόσμου το μόνο που καταφέρνουν είναι να κρύβουν.
7. Απλά κάνε αυτό: Ησύχασε, και άφησε κατά μέρος όλες τις σκέψεις για το τι είσαι και το τι είναι ο Θεός ∙ όλες τις αντιλήψεις που έχεις μάθει για τον κόσμο ∙ όλες τις εικόνες που αποδίδεις στον εαυτό σου. Άδειασε το νου στο από όλα όσα θεωρεί ότι είναι σωστά ή λανθασμένα, καλά ή κακά, από κάθε σκέψη που κρίνεις άξια, και από όλες τις ιδέες για τις οποίες ντρέπεσαι. Μην κρατιέσαι από τίποτα. Μην φέρνεις μαζί σου ούτε μια σκέψη που έχει διδάξει το παρελθόν, ούτε μια πεποίθηση που έχεις μάθει από παλιά για οτιδήποτε. Ξέχνα αυτόν τον κόσμο, ξέχνα αυτά τα μαθήματα, και έλα με εντελώς άδεια χέρια στον Θεό σου.
8. Αυτός δεν είναι που ξέρει τον δρόμο για σένα; Εσύ δεν χρειάζεται να ξέρεις τον δρόμο προς Αυτόν. Ο δικός σου ρόλος είναι απλά να αφήσεις όλα τα εμπόδια που έχεις παρεμβάλλει ανάμεσα στον Υιό και τον Θεό τον Πατέρα να αφαιρεθούν ήσυχα μια για πάντα. Ο Θεός θα αναλάβει τον δικό του ρόλο με χαρμόσυνη και άμεση ανταπόκριση. Ζήτησε και θα λάβεις. Αλλά μην έχεις απαιτήσεις, ούτε να δείχνεις τον δρόμο στον Θεό από τον οποίο θα πρέπει να σου εμφανιστεί. Ο τρόπος για να Τον φτάσεις είναι απλά να Τον αφήσεις να είναι. Γιατί με αυτόν τον τρόπο διακηρύσσεις και την δική σου πραγματικότητά.
9. Γι αυτό σήμερα δεν διαλέγουμε εμείς τον τρόπο με τον οποίο πηγαίνουμε προς Εκείνον. Αλλά διαλέγουμε να Τον αφήσουμε να έρθει. Και με αυτή την επιλογή αναπαυόμαστε. Και μέσα στις ήσυχες καρδιές μας και στον ανοιχτό νου μας, η Αγάπη Του θα φωτίσει από μόνη της το πέρασμα της. Αυτό που δεν σου έχει αρνηθεί βρίσκεται σίγουρα εκεί, αν είναι σίγουρα αληθινό και μπορείς σίγουρα να το φτάσεις. Ο Θεός γνωρίζει τον Υιό Του, και ξέρει τον δρόμο προς αυτόν. Δεν χρειάζεται ο Υιός Του να Του δείξει πώς να βρει τον δρόμο Του. Μέσα από κάθε ανοιχτή πόρτα η Αγάπη Του λάμπει προς τα έξω από την εστία της εκ των ένδον, και φωτίζει τον κόσμο με αθωότητα.

10. Πατέρα, εμείς δεν γνωρίζουμε τον δρόμο προς τα Σένα. Αλλά έχουμε καλέσει, και Εσύ μας απάντησες. Δεν θα αναμειχθούμε. Οι τρόποι της σωτηρίας δεν είναι δικοί μας, διότι ανήκουν σε Σένα. Και σε Σένα τους αναζητούμε. Τα χέρια μας είναι ανοιχτά για να λάβουν τα δώρα Σου. Δεν έχουμε σκέψεις που να σκεφτόμαστε ξέχωρα από Σένα, και δεν περιθάλπουμε καμία πεποίθηση για το τι είμαστε, ή Ποιος μας δημιούργησε. Δικός σου είναι ο δρόμος που θα θέλαμε να βρούμε και ν’ ακολουθήσουμε. Και δεν ζητούμε παρά το Θέλημά Σου, το οποίο είναι και δικό μας, να γίνει σε μας και στον κόσμο, ώστε αυτός να γίνει ένα κομμάτι του Ουρανού τώρα. Αμήν.

ΜΑΘΗΜΑ 188 Η ειρήνη του Θεού λάμπει μέσα μου τώρα


ΜΑΘΗΜΑ 188

Η ειρήνη του Θεού λάμπει μέσα μου τώρα

1.  Γιατί να περιμένεις για τον Ουρανό; Αυτοί που ψάχνουν το φως απλά σκεπάζουν τα μάτια τους. Το φως βρίσκεται μέσα τους τώρα. Η φώτιση δεν είναι παρά μια αναγνώριση, καθόλου μια αλλαγή. Το φως δεν είναι του κόσμου, κι εσύ που φέρεις το φως μέσα σου είσαι κι εσύ ξένος εδώ. Το φως ήρθε μαζί σου από την πατρική σου οικία, και έμεινε μαζί σου διότι είναι δικό σου. Είναι το μόνο πράγμα που φέρνεις μαζί σου από Αυτόν που είναι η Πηγή σου. Λάμπει μέσα σου επειδή φωτίζει την κατοικία σου, και σε οδηγεί πίσω από εκεί που προήλθε και είσαι σπίτι σου.
2. Αυτό το φως δεν γίνεται να χαθεί. Γιατί να περιμένεις να το βρεις στο μέλλον, ή να πιστεύεις ότι έχει χαθεί ήδη, ή ότι δεν ήταν ποτέ εκεί; Είναι τόσο εύκολο να το δεις που τα επιχειρήματα που προσπαθούν να αποδείξουν ότι δεν βρίσκεται εκεί καταντούν γελοία. Ποιος μπορεί να αρνηθεί την παρουσία αυτού που βλέπει μέσα του; Δεν είναι δύσκολο να κοιτάξεις μέσα σου, διότι εκεί ξεκινά όλη η όραση. Δεν υπάρχει όραση, είτε είναι από όνειρα ή από μια πιο αληθινή Πηγή, που να μην είναι παρά η σκιά αυτών που βλέπει μέσω της εσωτερικής όρασης. Εκεί ξεκινά η αντίληψη, κι εκεί τελειώνει. Δεν έχει άλλη πηγή από αυτή.
3. Η ειρήνη του Θεού λάμπει μέσα σου τώρα, και από την καρδιά σου επεκτείνεται σε όλο τον κόσμο. Σταματά για να χαρίσει ένα χάδι σε κάθε ζωντανό πράγμα, και αφήνει στο κάθε ένα μια ευλογία που παραμένει στους αιώνες των αιώνων. Ό,τι δίνει πρέπει να είναι αιώνιο. Αφαιρεί όλες τις εφήμερες και ανάξιες σκέψεις. Φέρνει την ανανέωση σε όλες τις κουρασμένες καρδιές, και φωτίζει όλη την όραση καθώς περνά. Όλα του τα δώρα δίνονται σε όλους, και όλοι ενώνονται σε ευχαριστίες προς εσένα που δίνεις, και σε σένα που έχεις λάβει.
4. Η λάμψη μέσα στο νου σου υπενθυμίζει στον κόσμο αυτό που έχει ξεχάσει, και ο κόσμος επανορθώνει την μνήμη και σε σένα. Από εσένα ακτινοβολεί η σωτηρία με δώρα ασύλληπτα, που δίνονται και επιστρέφονται. Σε σένα, τον δότη του δώρου, και ο Θεός ο Ίδιος δίνει τις ευχαριστίες Του. Και με την ευλογία Του το φως μέσα σου λάμπει φωτεινότερο, προσθέτοντας στα δώρα που έχεις να δώσεις στον κόσμο.
5. Η ειρήνη του Θεού δεν γίνεται να περιοριστεί πουθενά. Όποιος την αναγνωρίζει μέσα του πρέπει να την δίνει. Και τα μέσα για να την δώσει θα είναι κατανοητά γι αυτόν. Συγχωρεί διότι αναγνώρισε την αλήθεια μέσα του. Η ειρήνη του Θεού λάμπει μέσα σου τώρα, και σε όλα τα ζωντανά πράγματα. Μέσα στην σιωπή αναγνωρίζεται σε όλο το σύμπαν. Διότι αυτό που κοιτά οι εσώτερη όρασή σου είναι η αντίληψή σου για το σύμπαν.
6. Κάθισε ήσυχα και κλείσε τα μάτια σου. Το φως μέσα σου είναι αρκετό. Από μόνο του έχει την δύναμη να σου δώσει το δώρο της όρασης. Απόκλεισε τον έξω κόσμο, και άφησε τις σκέψεις σου να πετάξουν προς την ειρήνη μέσα σου. Αυτές ξέρουν τον δρόμο. Διότι οι ειλικρινείς σκέψεις, οι αμόλυντες από το όνειρο των εγκόσμιων πραγμάτων έξω από σένα, γίνονται οι άγιοι αγγελιαφόροι του Θεού του Ίδιου.
7. Αυτές τις σκέψεις τις κάνεις μαζί με Εκείνον. Αναγνωρίζουν την κατοικία τους. Και δείχνουν με ασφάλεια προς την Πηγή τους, εκεί Όπου ο Πατέρας και ο Υιός είναι ένα. Η ειρήνη του Θεού λάμπει σε αυτές, αλλά πρέπει να παραμείνουν και μαζί σου, διότι γεννήθηκαν μέσα στο νου σου, όπως και οι δικές σου γεννήθηκαν μέσα στο Νου του Θεού. Σε οδηγούν πίσω  στην ειρήνη, από την οποία προήλθαν μόνο και μόνο για να σου υπενθυμίσουν το πώς πρέπει να επιστρέψεις.
8. Προσέχουν την Φωνή του Πατέρα σου όταν εσύ αρνείσαι ν’ ακούσεις. Και σε προτρέπουν γλυκά να δεχτείς τον Λόγο Του γι αυτό που είσαι, αντί για τις φαντασιώσεις και τις σκιές. Σου υπενθυμίζουν ότι είσαι συν-δημιουργός όλων των ζώντων πραγμάτων. Διότι έτσι όπως η ειρήνη του Θεού λάμπει μέσα σε σένα, πρέπει να λάμπει και σε αυτά.
9. Σήμερα ασκούμαστε στο να πλησιάσουμε το φως μέσα μας. Παίρνουμε τις περιπλανώμενες σκέψεις μας, και απαλά τις φέρνουμε πίσω εκεί όπου ευθυγραμμίζονται με όλες τις σκέψεις που μοιραζόμαστε με τον Θεό. Δεν θα τις αφήσουμε να παραστρατήσουν. Αφήνουμε το φως μέσα στο νου μας να τις καθοδηγήσει να επιστρέψουν στην κατοικία τους.. Τις έχουμε προδώσει, διατάζοντάς τις να αποχωριστούν από εμάς. Και τώρα τις καλούμε πίσω, και τις καθαρίζουμε από τις παράξενες επιθυμίες και τις παραπλανημένες ευχές. Τις επαναφέρουμε στην αγιότητα της κληρονομιάς τους.
10. Κι έτσι επαναφέρεται και ο νους μας μαζί τους, και αναγνωρίζουμε ότι η ειρήνη του Θεού λάμπει ακόμα μέσα μας, και από εμάς σε όλα τα ζωντανά πλάσματα που μοιράζονται την ζωή μας. Θα τα συγχωρέσουμε όλα, απαλλάσσοντας όλο τον κόσμο από ό,τι νομίζαμε ότι μας έκανε. Διότι εμείς είμαστε αυτοί που φτιάχνουμε τον κόσμο έτσι όπως τον θέλουμε. Τώρα επιλέγουμε να είναι αθώος, χωρίς αμαρτία και ανοιχτός στην σωτηρία. Και αποθέτουμε την σωτήρια ευλογία μας πάνω σε αυτόν, καθώς λέμε:
-                                 Η ειρήνη του Θεού λάμπει μέσα μου τώρα.
-                                 Όλα τα πράγματα ας λάμπουν πάνω μου με αυτή την ειρήνη,

-                                 Και ας τα ευλογώ με το φως μέσα μου.

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...