Κυριακή 12 Μαΐου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 132 Ελευθερώνω τον κόσμο από όλα όσα νόμιζα ότι ήταν



ΜΑΘΗΜΑ 132

Ελευθερώνω τον κόσμο από όλα όσα νόμιζα ότι ήταν

1. Τι άλλο κρατά τον κόσμο αλυσοδεμένο εκτός από τις πεποιθήσεις σου; Και τι άλλο μπορεί να σώσει τον κόσμο εκτός από τον Εαυτό σου; Η πίστη είναι πραγματικά ισχυρή. Οι σκέψεις που κρατάς είναι ισχυρές, και οι ψευδαισθήσεις είναι εξίσου δυνατές σε επιδράσεις όσο και η αλήθεια. Ένας τρελός νομίζει ότι ο κόσμος που βλέπει είναι αληθινός, και δεν αμφιβάλλει γι αυτό. Ούτε μπορεί να ταλαντευτεί αμφισβητώντας τις επιδράσεις των σκέψεών του. Μόνο όταν αρχίσει να αμφισβητεί την πηγή τους, αρχίζει να υπάρχει ελπίδα ελευθερίας.
2. Και όμως η σωτηρία επιτυγχάνεται εύκολα, γιατί ο καθένας είναι ελεύθερος να αλλάξει το νου του, και όλες οι σκέψεις του αλλάζουν μαζί με αυτόν. Τώρα η πηγή της σκέψης άλλαξε, διότι αλλαγή του νου σημαίνει ότι αλλάζεις την πηγή όλων των ιδεών που σκέφτεσαι ή σκέφτηκες ποτέ ή πρόκειται να σκεφτείς. Απελευθερώνεις το παρελθόν από όλα όσα σκεφτόσουν πριν. Απελευθερώνεις το μέλλον από όλες τις αρχαίες σκέψεις αναζήτησης αυτού που δεν θέλεις να βρεις.
3. Το παρόν τώρα παραμένει ο μόνος χρόνος. Εδώ στο παρόν ο κόσμος απελευθερώνεται. Γιατί καθώς αφήνεις το παρελθόν να ανασηκωθεί και απελευθερώνεις το μέλλον από τους αρχαίους φόβους σου, βρίσκεις διαφυγή και την δίνεις και στον κόσμο. Έχεις υποδουλώσει τον κόσμο με όλους σου τους φόβους, τις αμφιβολίες και τις δυστυχίες, τον πόνο και τα δάκρυά σου ∙ και όλες σου οι θλίψεις τον πιέζουν, και κρατούν τον κόσμο αιχμάλωτο στις δοξασίες σου. Ο θάνατος τον χτυπά από παντού διότι εσύ κρατάς τις πικρές σκέψεις του θανάτου μέσα στο νου σου.
4. Ο κόσμος από μόνος του δεν είναι τίποτα. Ο νους σου είναι που πρέπει να του δώσει κάποιο νόημα. Και αυτό που βλέπεις σε αυτόν είναι οι επιθυμίες σου, εκδηλωμένες με τέτοιο τρόπο ώστε να τις θεωρείς αληθινές. Ίσως να νομίζεις ότι δεν έφτιαξες εσύ τον κόσμο, αλλά ότι ήρθες χωρίς την θέληση σου σε κάτι που είχε ήδη φτιαχτεί, και δεν περίμενε τις δικές σου σκέψεις για να αποκτήσει κάποιο νόημα. Όμως, η αλήθεια είναι ότι βρήκες ακριβώς αυτό που έψαχνες όταν ήρθες.
5. Δεν υπάρχει κανένας κόσμος ξέχωρα από αυτό που επιθυμείς, και εδώ βρίσκεται η ύστατη απελευθέρωσή σου. Άλλαξε το νου σου γι αυτό που θέλεις να βλέπεις, και όλος ο κόσμος θα αλλάξει ανάλογα. Οι ιδέες δεν αφήνουν την πηγή τους. Αυτό το κεντρικό θέμα τονίζεται συχνά στο κείμενο και πρέπει να το βάλεις καλά στο νου σου αν θέλεις να καταλάβεις το σημερινό μάθημα. Δεν είναι η έπαρση που σου λέει ότι εσύ έφτιαξες τον κόσμο που βλέπεις, και ότι αυτός αλλάζει καθώς εσύ αλλάζεις το νου σου.
6. Έπαρση είναι όμως αυτή που διαφωνεί και ισχυρίζεται ότι έχεις έρθει σε ένα κόσμο ξέχωρο από σένα, ανεπηρέαστο από το τι σκέφτεσαι, και εντελώς ξέχωρο από ό,τι νομίζεις ότι είναι. Δεν υπάρχει κόσμος! Αυτή είναι η κεντρική σκέψη που τα μαθήματα επιχειρούν να διδάξουν. Δεν είναι όλοι έτοιμοι να το δεχτούν αυτό, και ο κάθε ένας πρέπει να πάει όσο επιτρέπει στον εαυτό του να φτάσει στο μονοπάτι της αλήθειας. Θα επιστρέψει και θα πάει ακόμα μακρύτερα, ή μπορεί να κάνει πίσω για λίγο και έπειτα να ξαναγυρίσει.
7. Αλλά η θεραπεία είναι το δώρο εκείνων που είναι προετοιμασμένοι να μάθουν ότι δεν υπάρχει κόσμος, και μπορούν να δεχτούν το μάθημα τώρα. Η ετοιμότητά τους θα φέρει το μάθημα σε αυτούς σε κάποια μορφή που να μπορούν να καταλάβουν και ν’ αναγνωρίσουν. Μερικοί το βλέπουν ξαφνικά την στιγμή του θανάτου, και σηκώνονται για να το διδάξουν. Άλλοι το βρίσκουν σε εμπειρίες που δεν είναι αυτού του κόσμου, που τους  δείχνουν ότι ο κόσμος δεν υπάρχει διότι αυτό που βλέπουν πρέπει να είναι η αλήθεια, ενώ έρχεται σε ξεκάθαρη αντίθεση με τον κόσμο.
8. Και μερικοί θα το βρουν σε αυτά τα μαθήματα, και στις ασκήσεις που κάνουμε σήμερα. Η σημερινή μέρα είναι αληθινή διότι ο κόσμος δεν υπάρχει. Και αν είναι πραγματικά δική σου φαντασία, τότε μπορείς να την απελευθερώσεις από όλα τα πράγματα που νόμισες ποτέ ότι ήταν απλά αλλάζοντας όλες τις σκέψεις που του έδωσαν αυτές τις μορφές. Οι ασθενείς θεραπεύονται καθώς εσύ αφήνεις να φύγουν όλες οι σκέψεις της ασθένειας, και οι νεκροί ανασταίνονται όταν αφήνεις σκέψεις ζωής να αντικαταστήσουν όλες τις σκέψεις θανάτου που έκανες ποτέ.
9. Ένα μάθημα το οποίο επαναλάβαμε μία φορά τώρα πρέπει να το τονίσουμε και πάλι, διότι περιέχει την σταθερή βάση της σημερινής ιδέας. Είσαι έτσι όπως σε δημιούργησε ο Θεός. Δεν υπάρχει μέρος όπου να μπορείς να υποφέρεις, ούτε χρόνος που να μπορεί να επιφέρει αλλαγή στην αιώνια κατάστασή σου. Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει ο κόσμος του χωροχρόνου, αν παραμένεις έτσι όπως σε δημιούργησε ο Θεός;
10. Τι άλλο είναι το σημερινό μάθημα εκτός από άλλος ένας τρόπος να πούμε ότι το να γνωρίσεις τον Εαυτό σου είναι η σωτηρία του κόσμου; Το να ελευθερώσεις τον κόσμο από κάθε είδους πόνο σημαίνει ότι αλλάζεις το νου σου για τον εαυτό σου. Δεν υπάρχει κόσμος ξέχωρος από τις ιδέες σου διότι οι ιδέες δεν αφήνουν την πηγή τους, και στηρίζεις τον κόσμο μέσα στο νου σου με την σκέψη σου.
11. Όμως, αν είσαι έτσι όπως σε δημιούργησε ο Θεός, δεν μπορείς να σκέφτεσαι ξέχωρα από Αυτόν, ούτε να φτιάχνεις κάτι που δεν μοιράζεται την αιωνιότητα και την Αγάπη Του. Αυτά τα στοιχεία είναι έμφυτα στον κόσμο που βλέπεις; Δημιουργεί αυτός ο κόσμος όπως δημιουργεί Εκείνος; Εκτός κι αν συμβαίνει αυτό, δεν είναι αληθινός, και ούτε μπορεί να είναι στο ελάχιστο. Αν εσύ είσαι αληθινός, ο κόσμος που βλέπεις είναι ψεύτικος, γιατί η δημιουργία του Θεού δεν μοιάζει καθόλου με τον κόσμο, με κανένα τρόπο. Και όπως εσύ δημιουργήθηκες από την δική Του Σκέψη, έτσι και οι δικές σου σκέψεις είναι αυτές που τον έφτιαξαν και αυτές πρέπει να τον απελευθερώσουν, έτσι ώστε να μπορέσεις να γνωρίσεις τις Σκέψεις που μοιράζεσαι με τον Θεό.
12. Απελευθέρωσε τον κόσμο! Οι αληθινές σου δημιουργίες περιμένουν αυτή την απελευθέρωση για να σου δώσουν την πατρική σου ιδιότητα, όχι των ψευδαισθήσεων, αλλά όπως ο Θεός στην αλήθεια. Ο Θεός μοιράζεται την Πατρότητά Του μαζί με σένα που είσαι ο Υιός Του, διότι δεν κάνει διακρίσεις σε αυτό που είναι ο Ίδιος και αυτό που ακόμα είναι ο Εαυτός Του. Ό,τι δημιουργεί  δεν είναι ξέχωρο από τον Ίδιο, και πουθενά δεν τελειώνει ο Πατέρας, ώστε ο Υιός να αρχίζει ως κάτι ξέχωρο από Αυτόν.
13. Δεν υπάρχει κόσμος διότι είναι μια σκέψη ξέχωρη από τον θεό, φτιαγμένη για να χωρίσει τον Πατέρα από τον Υιό, και να αποκόψει ένα μέρος του Θεού του Ίδιου κι έτσι να καταστρέψει την Ολότητά Του. Είναι δυνατόν ένας κόσμος που προέρχεται από μια τέτοια ιδέα να είναι αληθινός; Μπορεί να βρίσκεται πουθενά; Αρνήσου τις ψευδαισθήσεις, και δέξου την αλήθεια. Αρνήσου ότι είσαι μια σκιά τοποθετημένη για λίγο σε ένα κόσμο που πεθαίνει. Απελευθέρωσε το νου σου, και θα δεις ένα κόσμο απελευθερωμένο.
14. Σήμερα σκοπός μας είναι να ελευθερώσουμε τον κόσμο από όλες τις άσκοπες σκέψεις που είχαμε ποτέ γι αυτόν, και για όλα τα ζωντανά πράγματα που βλέπουμε πάνω του. Δεν μπορεί να βρίσκονται εδώ. Ούτε κι εμείς. Γιατί βρισκόμαστε στην  κατοικία που ο Πατέρας μας ίδρυσε για εμάς, μαζί με αυτά. Κι εμείς που είμαστε έτσι όπως μας δημιούργησε Αυτός θέλουμε να απελευθερώσουμε τον κόσμο από όλες τις ψευδαισθήσεις μας, σήμερα, ώστε να ελευθερωθούμε κι εμείς.
15. Άρχισε τις δεκαπεντάλεπτες περιόδους πρακτικής, δύο φορές την ημέρα, έτσι:

Εγώ που παραμένω έτσι όπως με δημιούργησε ο Θεός θέλω να ελευθερώσω τον κόσμο από όλα όσα νόμιζα ότι ήταν. Διότι είμαι αληθινός επειδή ο κόσμος δεν είναι, και θέλω να γνωρίσω την δική μου πραγματικότητα.

Έπειτα απλά αναπαύσου, σε εγρήγορση αλλά χωρίς ένταση, και άφησε το νου σου μέσα στην ησυχία ν’ αλλάξει έτσι ώστε ο κόσμος να ελευθερωθεί, μαζί με σένα.
16. Δεν χρειάζεται να συνειδητοποιήσεις ότι η θεραπεία έρχεται σε πολλούς αδελφούς στα πέρατα του κόσμου, όπως και σε εκείνους που βλέπεις κοντά, καθώς στέλνεις αυτές τις σκέψεις για να ευλογήσουν τον κόσμο. Αλλά θα νιώσεις την δική σου απελευθέρωση, παρόλο που μπορεί να μην καταλαβαίνεις απόλυτα ακόμα ότι ποτέ δεν θα μπορούσες να απελευθερωθείς μόνος σου.
17. Όλη την ημέρα, να αυξάνεις την ελευθερία που στέλνεις με αυτές τις ιδέες σε όλο τον κόσμο, και να λες όποτε μπαίνεις στον πειρασμό να αρνηθείς την δύναμη της απλής αλλαγής του νου σου:

Ελευθερώνω τον κόσμο από όλα όσα νόμιζα ότι ήταν, και επιλέγω την δική μου πραγματικότητα στην θέση τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...