Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 274 Η σημερινή μέρα ανήκει στην αγάπη. Ας μην φοβάμαι.


ΜΑΘΗΜΑ 274

Η σημερινή μέρα ανήκει στην αγάπη. Ας μην φοβάμαι.

Σήμερα, θέλω να αφήσω όλα τα πράγματα να είναι έτσι όπως Εσύ τα δημιούργησες, και να δώσω στον Υιό Σου την τιμή που αρμόζει στην αθωότητά του ∙ την αγάπη αδερφού προς τον αδελφό και τον Φίλο του. Μέσα από αυτό απελευθερώνομαι. Και μέσα από αυτό η αλήθεια θα εισέλθει εκεί που ήταν οι ψευδαισθήσεις, το φως θα αντικαταστήσει όλο το σκοτάδι, και ο Υιός Σου θα γνωρίζει ότι είναι έτσι όπως Εσύ τον δημιούργησες.

Μια ιδιαίτερη ευλογία έρχεται σε μας σήμερα, από Εκείνον που είναι ο Πατέρας μας. Δώσε αυτή την ημέρα σε Αυτόν, και δεν θα υπάρξει καθόλου φόβος σήμερα, διότι αυτή η μέρα δίδεται στην αγάπη.

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 273 Η ηρεμία της ειρήνης του Θεού είναι δική μου.


ΜΑΘΗΜΑ 273

Η ηρεμία της ειρήνης του Θεού είναι δική μου.

Ίσως είμαστε έτοιμοι τώρα για μια μέρα ανενόχλητης γαλήνης. Αν αυτό δεν είναι ακόμα εφικτό, είμαστε ικανοποιημένοι και ακόμα περισσότερο ευχαριστημένοι να μάθουμε πώς μπορούμε να πετύχουμε μια τέτοια μέρα. Αν ενδώσουμε σε κάποια ενόχληση, ας μάθουμε πώς να την διώχνουμε και να επιστρέφουμε στην γαλήνη. Δεν χρειάζεται παρά να πούμε στο νου μας, με βεβαιότητα. Η ηρεμία της ειρήνης του Θεού είναι δική μου, και τίποτα δεν θα μπορεί να παρεισφρήσει στην ειρήνη που ο Θεός ο Ίδιος έχει δώσει στον Υιό Του.

Πατέρα, η ειρήνη Σου είναι δική μου. Τι ανάγκη έχω να φοβάμαι ότι κάτι μπορεί να μου στερήσει αυτό που Εσύ θέλεις να κρατήσω; Δεν γίνεται να χάσω τα δώρα Σου προς εμένα. Άρα η ειρήνη που Εσύ έδωσες στον Υιό Σου βρίσκεται ακόμα μαζί μου, μέσα στην ησυχία και την αιώνια αγάπη μου για Σένα.

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 272 Πως μπορούν οι ψευδαισθήσεις να ικανοποιήσουν τον Υιό του Θεού;


ΜΑΘΗΜΑ 272

Πως μπορούν οι ψευδαισθήσεις να ικανοποιήσουν τον Υιό του Θεού;

Πατέρα, η αλήθεια μου ανήκει. Το σπίτι μου είναι εγκατεστημένο στον Ουρανό από την δική Σου Θέληση και την δική μου. Μπορούν τα όνειρα να με ικανοποιήσουν; Μπορούν οι ψευδαισθήσεις να μου φέρουν ευτυχία; Τι άλλο από την θύμησή Σου μπορεί να ικανοποιήσει τον Υιό Σου; Δεν θα δεχτώ τίποτα λιγότερο από ό,τι μου έχεις δώσει Εσύ. Περιβάλλομαι από την Αγάπη Σου, για πάντα ακλόνητος, παντοτινά γαλήνιος  και ασφαλής. Ο Υιός του Θεού πρέπει να είναι έτσι όπως τον δημιούργησες.

Σήμερα προσπερνάμε τις ψευδαισθήσεις. Και αν ακούσουμε τον πειρασμό να μας καλεί να μείνουμε και να αργοπορήσουμε μέσα στο όνειρο, στρεφόμαστε και ρωτάμε τον εαυτό μας αν εμείς, οι Υιοί του Θεού, μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι με όνειρα, όταν μπορούμε να επιλέξουμε τον Ουρανό τόσο εύκολα όσο και την κόλαση, και η αγάπη να αντικαταστήσει κάθε φόβο.

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 271 Την όραση του Χριστού θα χρησιμοποιήσω σήμερα.


ΜΑΘΗΜΑ 271

Την όραση του Χριστού θα χρησιμοποιήσω σήμερα.

Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή, επιλέγω τι θέλω να δω, τους ήχους που θέλω ν’ ακούσω, τις μαρτυρίες για το ποια είναι για μένα η αλήθεια. Σήμερα επιλέγω να δω αυτό που θα ήθελε ο Χριστός να δω, ν’ ακούσω την Φωνή του Θεού, και ν’ αναζητήσω τις μαρτυρίες της αλήθειας στην δημιουργία του Θεού. Στην ματιά του Χριστού συναντιούνται ο κόσμος και η δημιουργία του Θεού, και καθώς ενώνονται όλη η αντίληψη εξαφανίζεται. Η ευγενική του όραση λυτρώνει τον κόσμο από τον θάνατο, γιατί όλα όσα κοιτά πρέπει να ζουν, φέρνοντας στην μνήμη τους τον Πατέρα και τον Υιό, Δημιουργό και δημιουργία ενωμένους.

Πατέρα, η όραση του Χριστού είναι ο δρόμος προς τα Σένα. Ό,τι βλέπει Αυτός προσκαλεί την θύμησή Σου να επανέλθει σε μένα. Και αυτό επιλέγω, να είναι αυτό που βλέπω σήμερα.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ;


ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ;

1. Ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού έτσι όπως Τον δημιούργησε Αυτός. Είναι ο Εαυτός που μοιραζόμαστε, που μας ενώνει τον ένα με τον άλλο, και με τον Θεό. Αυτός είναι η Σκέψη που ενοικεί ακόμα στο Νου που είναι η Πηγή Του. Δεν έχει αφήσει την ιερή Του οικία, ούτε έχασε την αθωότητα με την οποία δημιουργήθηκε. Ενοικεί για πάντα αναλλοίωτος μέσα στο Νου του Θεού.

2.Ο Χριστός είναι ο σύνδεσμος που σε κρατά ένα με τον Θεό, και εγγυάται ότι ο διαχωρισμός δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία ψευδαίσθηση απελπισίας, διότι η ελπίδα πάντα θα ενοικεί σε Αυτόν. Ο νους σου είναι μέρος δικό Του, και ο δικός Του μέρος δικό σου. Αυτός είναι το μέρος στο οποίο βρίσκεται η Απάντηση του Θεού ∙ όπου όλες οι αποφάσεις έχουν ήδη παρθεί, και τα όνειρα έχουν τελειώσει. Αυτός παραμένει ανέπαφος από οτιδήποτε αντιλαμβάνονται τα μάτια του σώματος. Διότι παρόλο που μέσα σε Αυτόν ο Πατέρας Του τοποθέτησε το μέσον για την σωτηρία σου, εν τούτοις Αυτός παραμένει ο Εαυτός ο Οποίος, σαν τον Πατέρα Του, δεν γνωρίζει καμία αμαρτία.

3.Οίκος του Αγίου Πνεύματος, και στο σπίτι Του μόνο μέσα στον Θεό, ο Χριστός παραμένει σε ειρήνη μέσα στον Ουρανό του αγίου νου σου. Αυτό είναι το μόνο μέρος σου που έχει στ’ αλήθεια πραγματικότητα. Το υπόλοιπο είναι όνειρα. Ωστόσο, αυτά τα όνειρα θα δοθούν στον Χριστό, για να ξεθωριάσουν μπροστά στην δόξα Του και εν τέλει να αποκαλύψουν σε σένα τον ιερό σου Εαυτό, τον Χριστό.

4. Το Άγιο Πνεύμα απλώνει το χέρι Του από τον Χριστό μέσα σου προς όλα σου τα όνειρα, και τα προσκαλεί να έρθουν σε Αυτόν, για να μετουσιωθούν σε αλήθεια. Αυτός θα τα ανταλλάξει με το τελικό όνειρο που ο Θεός όρισε να είναι το τέλος των ονείρων. Διότι όταν η συγχώρεση αναπαυτεί πάνω στον κόσμο και έχει έρθει η ειρήνη σε κάθε Υιό του Θεού, τι θα μπορούσε να υπάρξει που να κρατά τα πράγματα διαχωρισμένα, διότι τι απομένει πια να δεις εκτός από το πρόσωπο του Χριστού;

5. Και για πόσο θα είναι ορατό αυτό το άγιο πρόσωπο, όταν δεν είναι παρά το σύμβολο ότι ο χρόνος για μάθηση τώρα έχει λήξει, και ότι ο στόχος της Επανόρθωσης έχει επιτέλους επιτευχθεί; Επομένως ας αναζητούμε να βρούμε το πρόσωπο του Χριστού και να μην κοιτάμε τίποτα άλλο. Καθώς βλέπουμε την δόξα Του, θα γνωρίζουμε ότι δεν έχουμε ανάγκη για μάθηση ή αντίληψη του χρόνου, ή οτιδήποτε άλλο εκτός από τον ιερό Εαυτό, τον Χριστό τον Οποίον ο Θεός δημιούργησε ως Υιό Του.


Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 270 Σήμερα, δεν θα χρησιμοποιήσω τα μάτια του σώματος.


ΜΑΘΗΜΑ 270

Σήμερα, δεν θα χρησιμοποιήσω τα μάτια του σώματος.

Πατέρα, η όραση του Χριστού είναι το δώρο Σου σε μένα, και έχει την δύναμη να μετουσιώνει όλα όσα βλέπουν τα μάτια του σώματός μου σε  θέαση ενός κόσμου συγχωρεμένου. Πόσο σπουδαίος και γεμάτος χάρη είναι αυτός ο κόσμος! Και όμως, πόσα ακόμα έχω να αντιληφθώ που η όραση δεν μπορεί να μου δείξει. Ο συγχωρεμένος κόσμος σηματοδοτεί ότι ο Υιός Σου αναγνωρίζει τον Πατέρα του, αφήνει τα όνειρά του να έρθουν στην αλήθεια, και περιμένει με προσδοκία την μόνη στιγμή του χρόνου που έχει απομείνει, του χρόνου που για πάντα τελειώνει, καθώς η μνήμη Σου επιστρέφει σε αυτόν. Και τώρα η θέλησή του είναι ένα με την δική Σου. Η λειτουργία του δεν είναι άλλη από την δική Σου, και κάθε σκέψη άλλη εκτός από την δική Σου χάνεται.

Η σιγαλιά της σημερινής ημέρα θα ευλογεί τις καρδιές μας, και μέσα από αυτές η ειρήνη θα έρθει σε όλους. Ο Χριστός είναι τα μάτια μας σήμερα. Και μέσα από την όρασή Του προσφέρουμε θεραπεία στον κόσμο μέσω Αυτού, του αγίου Υιού του Θεού τον οποίον ο Θεός δημιούργησε ολοκληρωμένο ∙ τον άγιο Υιό του Θεού τον οποίο ο Θεός δημιούργησε ένα.

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 269 Η όρασή μου προχωρά και βλέπει το πρόσωπο του Χριστού.


ΜΑΘΗΜΑ 269

Η όρασή μου προχωρά και  βλέπει το πρόσωπο του Χριστού.

Ζητώ την ευλογία Σου στην όρασή μου σήμερα. Αυτή είναι το μέσον που έχεις διαλέξει να γίνει ο τρόπος να μου δείχνεις τα λάθη μου, και να κοιτάξω πέρα από αυτά. Μου έχει δοθεί να βρω μια νέα οπτική μέσα από τον Οδηγό που μου έδωσες Εσύ, και μέσα από τα μαθήματά Του να υπερβώ την αντίληψη και να επιστρέψω στην αλήθεια. Ζητώ την ψευδαίσθηση που υπερβαίνει όλες αυτές που έχω φτιάξει εγώ. Σήμερα επιλέγω να βλέπω ένα κόσμο μέσα στο φως της συγχώρεσης, μέσα στον οποίο όλοι μου δείχνουν το πρόσωπο του Χριστού, και με διδάσκουν ότι αυτό που βλέπω μου ανήκει ∙ ότι τίποτα δεν υπάρχει, εκτός από τον άγιο Υιό Σου.

Σήμερα η όρασή μας είναι πραγματικά ευλογημένη. Μοιραζόμαστε μια θέαση, καθώς κοιτάζουμε το πρόσωπο Εκείνου του οποίου ο Εαυτός είναι δικός μας. Είμαστε ένα χάρη σε Εκείνον ο Οποίος είναι ο Υιός του Θεού ∙ Εκείνον που είναι η δική μας Ταυτότητα.

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 268 Όλα τα πράγματα ας είναι ακριβώς έτσι όπως είναι.


ΜΑΘΗΜΑ 268

Όλα τα πράγματα ας είναι ακριβώς έτσι όπως είναι.

Δεν θέλω να είμαι κριτής Σου σήμερα, Κύριε, και να κρίνω εναντίον Σου.  Ας μην επιχειρήσω ν’ αναμειχθώ με την Δημιουργία Σου, και να την παραμορφώσω σε αρρωστημένες μορφές. Ας είμαι πρόθυμος να αποσύρω τις επιθυμίες μου από την ενότητά της, και ας την αφήσω να είναι έτσι όπως την δημιούργησες Εσύ. Γιατί έτσι, θα μπορέσω και ν’ αναγνωρίσω τον Εαυτό μου έτσι όπως με δημιούργησες Εσύ. Μέσα στην αγάπη δημιουργήθηκα, και μέσα στην αγάπη θα παραμένω για πάντα. Τι μπορεί να με φοβίσει, όταν αφήνω όλα τα πράγματα να είναι ακριβώς έτσι όπως είναι;

Η όρασή μας ας μην είναι βλάσφημη σήμερα, και τα αυτιά μας ας μην δίνουν προσοχή σε γλώσσες που ψεύδονται. Μόνο η πραγματικότητα είναι ελεύθερη από πόνο. Μόνο η πραγματικότητα είναι ελεύθερη από απώλεια. Μόνο η πραγματικότητα είναι απόλυτα ασφαλής. Και μόνο αυτή αναζητώ σήμερα.

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 267 Η καρδιά μου κτυπά με την ειρήνη του Θεού.


ΜΑΘΗΜΑ 267

Η καρδιά μου κτυπά με την ειρήνη του Θεού.

Γύρω μου βρίσκεται όλη η ζωή που ο Θεός δημιούργησε με την Αγάπη Του. Με καλεί με κάθε καρδιοχτύπι και με κάθε ανάσα ∙ με κάθε πράξη και κάθε σκέψη. Ειρήνη γεμίζει την καρδιά μου, και πλημμυρίζει το σώμα μου με τον σκοπό της συγχώρεσης. Τώρα ο νους μου θεραπεύεται, και μου δίνονται όλα όσα χρειάζομαι για να σώσω τον κόσμο. Κάθε χτύπος της καρδιάς μου φέρνει γαλήνη ∙ κάθε αναπνοή μου εμφυσά δύναμη. Είμαι ένα αγγελιαφόρος του Θεού, που καθοδηγείται από την Φωνή Του, στηρίζεται από Αυτόν με αγάπη, και βρίσκεται πάντα γαλήνιος μέσα στην στοργική Αγκαλιά Του. Κάθε χτύπος της καρδιάς καλεί το Όνομά Του, και η Φωνή Του απαντά σε όλους, βεβαιώνοντάς με ότι βρίσκομαι στην κατοικία μου μέσα σε Αυτόν.

Ας δώσω προσοχή στην απάντησή Σου, και όχι την δική μου. Πατέρα, η καρδιά μου χτυπά με την ειρήνη που δημιούργησε η Καρδιά της Αγάπης. Βρίσκεται εκεί και μόνο εκεί μπορώ να βρίσκομαι σπίτι μου.

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 266 Ο ιερός μου Εαυτός κατοικεί μέσα σε σένα, Υιέ του Θεού.


ΜΑΘΗΜΑ 266

Ο ιερός μου Εαυτός κατοικεί μέσα σε σένα, Υιέ του Θεού.

Πατέρα, Εσύ μου έδωσες όλους τους Υιούς Σου, να είναι σωτήρες μου και σύμβουλοί μου στην όραση ∙ οι κομιστές της Αγίας Φωνής Σου σε μένα. Μέσα σ’ αυτούς αντανακλάσαι Εσύ, και μέσα σ’ αυτούς ο Χριστός με κοιτάζει από τον Εαυτό μου. Ο Υιός σου ας μην ξεχνά το άγιο Όνομα Σου. Ο Υιός Σου ας μην ξεχνά την άγια Πηγή του. Ο Υιός Σου ας μην ξεχνά ότι το Όνομά του είναι δικό Σου.

Αυτή την ημέρα εισερχόμαστε στον Ουρανό, επικαλούμενοι το Όνομα του Θεού και το δικό μας, αναγνωρίζοντας τον Εαυτό μας στον κάθε ένα από εμάς ∙ ενωμένοι μέσα στην άγια Αγάπη του θεού. Πόσους σωτήρες μας έχει δώσει ο Θεός! Πώς είναι δυνατόν να χάσουμε τον δρόμο προς Εκείνον, όταν Αυτός έχει γεμίσει τον κόσμο με εκείνους που δείχνουν προς Αυτόν, και μας έδωσε την όραση να τους δούμε;


Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 265 Το μόνο που βλέπω είναι η ευγένεια της δημιουργίας.


ΜΑΘΗΜΑ 265

Το μόνο που βλέπω είναι η ευγένεια της δημιουργίας.

Πραγματικά έχω παρεξηγήσει τον κόσμο, διότι έθεσα τις αμαρτίες πάνω σ’ αυτόν και τις είδα να μου ανταποδίδουν το βλέμμα μου. Πόσο άγριες φαινόντουσαν! Και πόσο λάθος έκανα όταν νόμιζα ότι αυτό που φοβόμουν βρισκόταν στον κόσμο, αντί μέσα στο νου μου και μόνο. Σήμερα βλέπω τον κόσμο μέσα στην ουράνια ευγένεια με την οποία λάμπει η δημιουργία. Δεν υπάρχει φόβος μέσα σ’ αυτόν. Καμία φαινομενική αμαρτία του ας μην επισκιάζει το φως του Ουρανού που λάμπει πάνω στον κόσμο. Αυτό που αντανακλάται εκεί βρίσκεται μέσα στο Νου του Θεού. Οι εικόνες που βλέπω αντανακλούν τις σκέψεις μου. Όμως ο νους μου είναι ένα με του Θεού. Επομένως μπορώ να αντιληφθώ την ευγένεια της δημιουργίας.

Μέσα στην σιωπή θέλω να δω τον κόσμο, ο οποίος δεν κάνει τίποτα άλλο εκτός  από το να αντανακλά τις Σκέψεις Σου, όπως και τις δικές μου. Ας θυμηθώ ότι αυτές είναι οι ίδιες, και θα δω την ευγένεια της δημιουργίας.

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 264 Περιβάλλομαι από την Αγάπη του Θεού.


ΜΑΘΗΜΑ 264

Περιβάλλομαι από την Αγάπη του Θεού.

Πατέρα, Εσύ στέκεις μπρος μου και πίσω μου, δίπλα μου, στην θέση που βλέπω τον εαυτό μου, και όπου πηγαίνω. Βρίσκεσαι σε όλα τα πράγματα που βλέπω, στους ήχους που ακούω, και σε κάθε χέρι που ζητά το δικό μου. Μέσα σε Σένα ο χρόνος εξαφανίζεται, και ο χώρος γίνεται μια πεποίθηση χωρίς νόημα. Διότι αυτό που περιβάλλει τον Υιό Σου και τον κρατά ασφαλή είναι η ίδια η Αγάπη. Δεν υπάρχει πηγή άλλη από αυτή, και τίποτα που να μην μοιράζεται την αγιότητά της ∙ τίποτα που να στέκεται πέρα από την δική Σου μια δημιουργία, ή χωρίς την Αγάπη που κρατά όλα τα πράγματα μέσα της. Πατέρα, ο Υιός Σου είναι σαν Εσένα. Ερχόμαστε σε Σένα με το δικό Σου Όνομα σήμερα, για να είμαστε σε ειρήνη μέσα στην παντοτινή Σου Αγάπη.

  Αδελφοί μου, ενωθείτε μαζί μου σε αυτό σήμερα. Αυτή είναι η προσευχή της σωτηρίας. Δεν πρέπει να ενωθούμε σε αυτό που θα σώσει τον κόσμο, μαζί με μας;

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 263 Η άγια όραση μου βλέπει όλα τα πράγματα άγια.


ΜΑΘΗΜΑ 263

Η άγια όραση μου βλέπει όλα τα πράγματα άγια.

Πατέρα, ο Νους Σου δημιούργησε όλα όσα υπάρχουν, το Πνεύμα Σου εισήλθε σε αυτά, η Αγάπη Σου τους έδωσε ζωή. Και εγώ θα κοιτάζω ό,τι δημιούργησες Εσύ σαν να μπορούσε να είναι αμαρτωλό; Δεν θέλω να αντιλαμβάνομαι τέτοιες σκοτεινές και τρομακτικές εικόνες. Το όνειρο ενός τρελού δεν είναι καθόλου αυτό που επιλέγω αντί για την ομορφιά με την οποία Εσύ  ευλόγησες την δημιουργία ∙ αντί για όλη της την ομορφιά, την χαρά, και την αιώνια, ήρεμη εστία της μέσα σε Σένα.

Και όσο παραμένουμε ακόμα έξω από την πύλη του Ουρανού, ας κοιτάζουμε όλα όσα βλέπουμε μέσα από την αγία όραση και τα μάτια του Χριστού. Όλα τα φαινόμενα ας μας φαίνονται αγνά, έτσι ώστε να μπορέσουμε να τα προσπεράσουμε με αθωότητα, και να πορευτούμε μαζί προς την οικία του Πατέρα μας ως αδελφοί και άγιοι Υιοί του Θεού.  


Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 262 Ας μην αντιλαμβάνομαι καθόλου διαφορές σήμερα.


ΜΑΘΗΜΑ 262

Ας μην αντιλαμβάνομαι καθόλου διαφορές σήμερα.

Πατέρα, έχεις έναν Υιό. Και αυτόν θέλω να δω σήμερα. Αυτός είναι η δική Σου δημιουργία. Για ποιο λόγο να αντιλαμβάνομαι χιλιάδες μορφές σε αυτό που παραμένει ως ένα; Γιατί θα πρέπει να δίνω σε αυτό το ένα χίλια ονόματα, όταν μόνο ένα αρκεί; Διότι ο Υιός Σου πρέπει να φέρει το Όνομά Σου, διότι Εσύ τον δημιούργησες. Ας μην τον βλέπω σαν ξένο προς τον Πατέρα του, ούτε σαν ξένο προς εμένα. Διότι είναι μέρος από μένα και εγώ μέρος από αυτόν, και οι δυο μας είμαστε μέρος από Σένα που είσαι η Πηγή μας, αιώνια ενωμένοι μέσα στην Αγάπη Σου ∙ για πάντα ο άγιος Υιός του Θεού.

Εμείς που είμαστε ένα θέλουμε την σημερινή ημέρα να αναγνωρίσουμε την αλήθεια για τον εαυτό μας. θέλουμε να έρθουμε σπίτι μας, και να αναπαυτούμε μέσα στην ενότητα. Διότι εκεί είναι η ειρήνη, και πουθενά αλλού δεν μπορούμε να αναζητήσουμε και να βρούμε την ειρήνη.

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 261 Ο Θεός είναι το καταφύγιο και η ασφάλειά μου.


ΜΑΘΗΜΑ 261

Ο Θεός είναι το καταφύγιο και η ασφάλειά μου.

Θα ταυτιστώ με αυτό που νομίζω ότι είναι το καταφύγιο και η ασφάλειά μου. Θα βλέπω τον εαυτό μου εκεί που αντιλαμβάνομαι την δύναμή μου, και νομίζω ότι ζω μέσα στο κάστρο όπου είμαι ασφαλής και δεν γίνεται να δεχτώ επίθεση. Σήμερα, ας μην αναζητώ την ασφάλεια στον κίνδυνο, ούτε να επιχειρώ να βρω την ειρήνη μου σε δολοφονικές επιθέσεις. Ζω μέσα στον Θεό. Μέσα σε Αυτόν βρίσκω το καταφύγιο και την δύναμή μου. Μέσα σε Αυτόν βρίσκεται η Ταυτότητά μου. Μέσα σε Αυτόν βρίσκεται η παντοτινή ειρήνη. Και μόνο εκεί θα θυμηθώ Ποιος πραγματικά είμαι.

Ας μην αναζητώ είδωλα. Πατέρα μου, θέλω να έρθω σπίτι σε Σένα, σήμερα. Επιλέγω να είμαι έτσι όπως Εσύ  με δημιούργησες, και να βρω τον Υιό που Εσύ δημιούργησες ως Εαυτό μου.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ;


ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ;
1.Το σώμα είναι μια περίφραξη που ο Υιός του Θεού φαντάζεται πως έχει χτίσει, για να διαχωρίσει κάποια κομμάτια του Εαυτού του από άλλα. Μέσα σε αυτή την περίφραξη νομίζει ότι ζει, για να πεθάνει κάποια στιγμή καθώς αυτή θα παλιώνει και θα φθείρεται. Γιατί μέσα σε αυτή την περίφραξη νομίζει ότι είναι ασφαλής από την αγάπη. Ταυτίζεται με την ασφάλειά του, και θεωρεί τον εαυτό του αυτό που είναι ασφάλεια. Πως αλλιώς θα μπορούσε να είναι βέβαιος ότι παραμένει μέσα σε ένα σώμα, κρατώντας την αγάπη απέξω;

2. Το σώμα δεν θα μείνει. Και όμως, αυτό το βλέπει σαν διπλή ασφάλεια. Γιατί η προσωρινότητα του Υιού του Θεού είναι η «απόδειξη» ότι οι περίφραξή του λειτουργεί, και κάνει το έργο που της αναθέτει ο νους του. Γιατί αν η ενότητά παράμενε ακόμα ανέπαφη, ποιος θα μπορούσε να επιτεθεί ή να υποστεί επίθεση; Ποιος θα μπορούσε να είναι ο νικητής; Ποιος θα μπορούσε να είναι το θήραμά του; Ποιος θα μπορούσε να είναι το θύμα; Ποιος ο δολοφόνος; Και αν δεν πέθαινε, τι «απόδειξη» θα υπήρχε ότι ο αιώνιος Υιός του Θεού μπορεί να καταστραφεί;

3. Το σώμα είναι ένα όνειρο. Όπως τα άλλα όνειρα μερικές φορές φαίνεται πως απεικονίζει την ευτυχία, αλλά μπορεί εντελώς ξαφνικά να γυρίσει σε φόβο, εκεί όπου γεννιέται κάθε όνειρο. Γιατί μόνο η αγάπη δημιουργεί στην αλήθεια, και η αλήθεια ποτέ δεν μπορεί να φοβάται. Φτιαγμένο για να είναι τρομακτικό, το σώμα πρέπει υπηρετεί τον σκοπό που του έχει δοθεί. Αλλά μπορούμε να αλλάξουμε τον σκοπό που θα υπακούει το σώμα αλλάζοντας αυτό που θεωρούμε ότι είναι ο σκοπός του.

4. Το σώμα είναι το μέσον με το οποίο ο Υιός του Θεού επιστρέφει στην νοητική του διαύγεια. Παρόλο που φτιάχτηκε για να τον περιφράξει μέσα στην κόλαση δίχως διαφυγή, εν τούτοις ο στόχος του Ουρανού έχει αντικαταστήσει τον στόχο της αναζήτησης της κόλασης. Ο Υιός του Θεού απλώνει το χέρι του για να φτάσει τον αδερφό του, και να τον βοηθήσει να περπατήσει στον δρόμο μαζί του. Τώρα το σώμα είναι ιερό. Τώρα υπηρετεί για να θεραπεύσει το νου τον οποίο φτιάχτηκε για να σκοτώσει.

5. Θα ταυτίζεσαι με αυτό που θεωρείς ότι θα σε κάνει ασφαλή. Ό,τι και να είναι αυτό, εσύ θα πιστεύεις ότι είναι ένα μαζί σου. Η ασφάλειά σου βρίσκεται στην αλήθεια, και όχι στα ψέματα. Ταυτίσου με την αγάπη, και βρίσκεσαι στο σπίτι σου. Ταυτίσου με την αγάπη, και βρες τον Εαυτό σου.

ΜΑΘΗΜΑ 260 Ας θυμάμαι ότι με δημιούργησε ο Θεός.


ΜΑΘΗΜΑ 260

Ας θυμάμαι ότι με δημιούργησε ο Θεός.

Πατέρα, δεν έφτιαξα εγώ τον εαυτό μου, παρόλο που μέσα στην τρέλα μου πίστεψα ότι το έκανα. Όμως, σαν δική Σου Σκέψη, δεν έχω αφήσει την Πηγή μου, και παραμένω μέρος Αυτού που με δημιούργησε. Ο Υιός Σου, Πατέρα μου, σε καλεί σήμερα. Ας θυμηθώ ότι με δημιούργησες Εσύ. Ας θυμηθώ την Ταυτότητά μου. Και ας αφήσω την αθωότητά μου να ανυψωθεί ξανά ενώπιον της όρασης του Χριστού, μέσα από την οποία θα ήθελα να βλέπω τους αδελφούς μου και τον εαυτό μου σήμερα.

Τώρα θυμόμαστε την Πηγή μας, και Εκεί μέσα βρίσκουμε την αληθινή μας Ταυτότητα επιτέλους. Πραγματικά είμαστε άγιοι , διότι η Πηγή μας δεν είναι δυνατόν να γνωρίζει αμαρτία. Και εμείς που είμαστε οι Υιοί Του είμαστε ο ένας σαν τον άλλο, και όμοιοι με Αυτόν.

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 259 Ας θυμηθώ ότι δεν υπάρχει αμαρτία.


ΜΑΘΗΜΑ 259

Ας θυμηθώ ότι δεν υπάρχει αμαρτία.

Η αμαρτία είναι η μόνη σκέψη που κάνει τον στόχο του Θεού να μοιάζει ανέφικτος. Τι άλλο θα μπορούσε να μας τυφλώσει στο προφανές, και να κάνει το παράξενο και το παραμορφωμένο να φαντάζει πιο καθαρό; Τι άλλο εκτός από την αμαρτία γεννά τις επιθέσεις μας; Τι άλλο εκτός από την αμαρτία θα μπορούσε να είναι η πηγή της ενοχής, που απαιτεί τιμωρία και πόνο; Και τι άλλο εκτός από την αμαρτία θα μπορούσε να είναι η πηγή του φόβου, αποκρύπτοντας την δημιουργία του Θεού ∙ δίνοντας στην αγάπη τις ιδιότητες του φόβου και της επίθεσης;

Πατέρα, σήμερα δεν θέλω να είμαι παράφρων. Δεν θέλω να φοβάμαι την αγάπη, ούτε ν’ αναζητώ καταφύγιο στο αντίθετό της. Γιατί η αγάπη δεν έχει αντίθετο. Εσύ είσαι η Πηγή όλων όσων υπάρχουν. Και όλα όσα υπάρχουν παραμένουν μαζί Σου, και Εσύ μαζί τους.

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 258 Ας θυμάμαι ότι στόχος μου είναι ο Θεός.


ΜΑΘΗΜΑ 258

Ας θυμάμαι ότι στόχος μου είναι ο Θεός.

Το μόνο που χρειάζεται είναι να εκπαιδεύσουμε το νου μας να παραβλέπει όλους τους μικρούς ανόητους στόχους, και να θυμόμαστε ότι στόχος μας είναι ο Θεός. Η μνήμη Του είναι κρυμμένη μέσα στο νου μας, καλυμμένη πίσω από τους ανούσιους μικρούς στόχους μας που δεν μας προσφέρουν τίποτα, και δεν υπάρχουν. Θα συνεχίσουμε να αφήνουμε την χάρη του Θεού να λάμπει στην αφάνεια, ενώ στην θέση Του αναζητούμε τα παιχνίδια και τα μπιχλιμπίδια του κόσμου; Ο Θεός είναι ο μόνος μας στόχος, η μόνη μας Αγάπη. Δεν έχουμε άλλο στόχο από το να Τον θυμηθούμε.

Στόχος μας είναι μόνο να ακολουθούμε τον δρόμο που οδηγεί σε Σένα. Δεν έχουμε άλλο στόχο από αυτόν. Τι άλλο θα μπορούσαμε να θέλουμε από το να Σε θυμηθούμε; Τι άλλο θα μπορούσαμε να αναζητήσουμε από την Ταυτότητά μας;

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 257 Ας θυμάμαι ποιος είναι ο σκοπός μου.


ΜΑΘΗΜΑ 257

Ας θυμάμαι ποιος είναι ο σκοπός μου.

Αν ξεχνάω τον στόχο μου το μόνο που γίνεται είναι να μπερδεύομαι, αβέβαιος για το τι είμαι, άρα οι πράξεις μου είναι αντιμαχόμενες. Κανένας δεν μπορεί να υπηρετεί αντιμαχόμενους στόχους και να τους υπηρετεί καλά.  Ούτε μπορεί να λειτουργεί χωρίς βαθιά θλίψη και μεγάλη απογοήτευση. Άρα ας είμαστε αποφασισμένοι να θυμόμαστε τι θέλουμε σήμερα, ώστε να μπορέσουμε να ενοποιήσουμε τις σκέψεις και τις πράξεις μας ουσιαστικά, και να πετύχουμε μόνο αυτό που θα ήθελε ο Θεός να κάνουμε σήμερα.

Πατέρα, η συγχώρεση είναι το μέσο για την σωτηρία μας, το οποίο έχεις επιλέξει Εσύ. Σήμερα, ας μην ξεχνούμε ότι δεν γίνεται να έχουμε άλλη θέληση από την δική Σου. Άρα και ο σκοπός μας πρέπει να είναι δικός Σου επίσης, αν θέλουμε να φτάσουμε την ειρήνη που Εσύ βούλεσαι για εμάς.

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 256 Ο Θεός είναι ο μόνος στόχος που έχω σήμερα.


ΜΑΘΗΜΑ 256

Ο Θεός είναι ο μόνος στόχος που έχω σήμερα.

Ο δρόμος προς τον Θεό εδώ, είναι μέσω της συγχώρεσης. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Αν ο νους δεν είχε ενστερνιστεί με τόση φροντίδα την αμαρτία, τι ανάγκη θα υπήρχε να βρεις τον δρόμο για εκεί που ήδη βρίσκεσαι; Ποιος θα ήταν ακόμα αβέβαιος; Ποιος είναι δυνατόν να μην είναι σίγουρος για το τι είναι; Και ποιος ακόμα θα παρέμενε κοιμισμένος, μέσα σε βαριά σύννεφα αμφιβολίας για την αγιότητά του, αυτός που ο Θεός δημιούργησε αναμάρτητο; Εδώ μόνο ονειρευόμαστε. Αλλά μπορούμε να ονειρευτούμε ότι έχουμε συγχωρήσει αυτόν στον οποίον κάθε αμαρτία παραμένει αδύνατη, και αυτό επιλέγουμε να ονειρευτούμε σήμερα. Ο Θεός είναι ο στόχος μας ∙ η συγχώρεση είναι το μέσο με το οποίο ο νους μας επιστρέφει επιτέλους σε Αυτόν.

Κι έτσι, Πατέρα μας, ερχόμαστε σε Σένα με τον τρόπο που Εσύ έχεις ορίσει. Δεν έχουμε κανένα άλλο στόχο από το ν’ ακούσουμε την Φωνή Σου, και να βρούμε τον δρόμο που μας έχει δείξει ο άγιος Λόγος Σου.

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 255 Αυτή την ημέρα επιλέγω να την περάσω μέσα σε απόλυτη ειρήνη.


ΜΑΘΗΜΑ 255

Αυτή την ημέρα επιλέγω να την περάσω μέσα σε απόλυτη ειρήνη.

Δεν μου φαίνεται πως μπορώ να επιλέξω να έχω μόνο ειρήνη σήμερα. Και όμως, ο Θεός μου με διαβεβαιώνει ότι ο Υιός Του είναι σαν Αυτόν. Αυτή την ημέρα ας έχω πίστη σε Αυτόν ο Οποίος λέει ότι είμαι ο Υιός του Θεού. Και ας αφήσω την ειρήνη που επιλέγω να είναι δική μου σήμερα να φέρει μαρτυρίες της αλήθειας γι αυτό που λέει Εκείνος. Ο Υιός του Θεού δεν γίνεται να έχει έννοιες, και πρέπει να παραμένει πάντα στην ειρήνη του Ουρανού. Στο Όνομά Του, αφιερώνω την σημερινή μέρα στο να βρω τι θέλει ο Πατέρας μου για μένα, το δέχομαι ως δικό μου, και το δίνω σε όλους του Υιούς του Πατέρα μου, μαζί με μένα.

Κι έτσι, Πατέρα μου, θα ήθελα να περάσω αυτή την ημέρα μαζί Σου. Ο Υιός Σου δεν Σε έχει ξεχάσει. Η ειρήνη που του έδωσες βρίσκεται ακόμα μέσα στο νου του, και εκεί επιλέγω να περάσω την σημερινή μέρα.

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 254 Ας ησυχάσει κάθε φωνή μέσα μου, εκτός από του Θεού.


ΜΑΘΗΜΑ 254

Ας ησυχάσει κάθε φωνή μέσα μου, εκτός από του Θεού.

Πατέρα, σήμερα θέλω να ακούσω μόνο την Φωνή Σου. Έρχομαι σε Σένα μέσα σε βαθύτατη σιωπή, για ν’ ακούσω την Φωνή Σου και να λάβω τον Λόγο Σου. Δεν έχω άλλη προσευχή από αυτή: Έρχομαι σε Σένα για να Σου ζητήσω την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι μόνο η Θέλησή Σου, την οποία μοιράζομαι μαζί Σου σήμερα.

Σήμερα δεν αφήνουμε τις σκέψεις του εγώ να κατευθύνουν τα λόγια και τις πράξεις μας. Όταν τέτοιες σκέψεις συμβαίνουν, αποσυρόμαστε ήσυχα και τις κοιτάμε, και έπειτα τις αφήνουμε να φύγουν. Δεν θέλουμε αυτό που φέρνουν μαζί τους. Κι έτσι δεν επιλέγουμε να τις κρατήσουμε. Είναι σιωπηλές τώρα. Και μέσα στην σιγαλιά, την καθαγιασμένη από την Αγάπη Του, ο Θεός μας μιλά και μας λέει την θέλησή μας, εφόσον έχουμε επιλέξει να Τον θυμηθούμε.

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 253 Ο Εαυτός μου είναι κυβερνήτης του σύμπαντος.


ΜΑΘΗΜΑ 253

Ο Εαυτός μου είναι κυβερνήτης του σύμπαντος.

Είναι αδύνατον  να μου συμβεί οτιδήποτε ακάλεστο από μένα. Ακόμα και σ’ αυτόν τον κόσμο, εγώ είμαι αυτός που κυβερνώ το πεπρωμένο μου. Αυτό που συμβαίνει είναι αυτό που επιθυμώ. Αυτό που δεν συμβαίνει είναι αυτό που δεν θέλω να γίνει. Αυτό πρέπει να το δεχτώ. Γιατί έτσι οδηγούμαι πέρα από αυτόν τον κόσμο, προς τις δημιουργίες μου, τα παιδιά της θέλησής μου, στον Ουρανό όπου ο ιερός μου Εαυτός κατοικεί μαζί με αυτές και Αυτόν που με δημιούργησε.

Εσύ είσαι ο Εαυτός τον Οποίο δημιούργησες Υιό, για να δημιουργεί σαν Εσένα και Ένα μαζί Σου. Ο Εαυτός μου, που κυβερνά το σύμπαν, δεν είναι παρά η Θέλησή Σου σε τέλεια ένωση με την δική μου, η οποία δεν μπορεί παρά να προσφέρει την χαρούμενη συναίνεσή της στην δική Σου, ώστε να μπορεί να επεκταθεί προς τον Εαυτό της.

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 252 Ο Υιός του Θεού είναι η Ταυτότητά μου.


ΜΑΘΗΜΑ 252

Ο Υιός του Θεού είναι η Ταυτότητά μου.

Ο Εαυτός μου είναι άγιος πέρα από κάθε σκέψη αγιότητας που μπορώ να συλλάβω. Η λαμπρή και τέλεια αγνότητά του είναι πολύ πιο λαμπερή από κάθε φως που έχουν αντικρύσει ποτέ τα μάτια μου. Η αγάπη του είναι απεριόριστη, με μια ένταση που κρατά όλα τα πράγματα μέσα της, μέσα σε μια ήρεμη και ήσυχη βεβαιότητα. Η δύναμή της δεν προέρχεται από φλογερά ένστικτα που κινούν τον κόσμο, αλλά από την απεριόριστη Αγάπη του Θεού του Ίδιου. Αλήθεια, πόσο πέρα από αυτόν τον κόσμο πρέπει να βρίσκεται ο Εαυτός μου, και συνάμα πόσο κοντά σε μένα και πλησίον του Θεού!

Πατέρα, Εσύ γνωρίζεις την αληθινή μου Ταυτότητα. Αποκάλυψέ Την τώρα σε μένα που είμαι ο Υιός Σου, ώστε να μπορέσω να αφυπνιστώ στην αλήθεια μέσα σε Σένα, και να γνωρίσω ότι ο Ουρανός έχει αποκατασταθεί σε μένα.

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 251 Δεν χρειάζομαι τίποτα, παρά μόνο την αλήθεια.


ΜΑΘΗΜΑ 251

Δεν χρειάζομαι τίποτα, παρά μόνο την αλήθεια.

Έψαξα για πολλά πράγματα και βρήκα απελπισία. Τώρα αναζητώ μόνο ένα, γιατί σε αυτό το ένα βρίσκονται όλα όσα χρειάζομαι. Όλα όσα αναζητούσα πριν δεν τα χρειαζόμουν, ούτε καν τα ήθελα. Την μοναδική μου ανάγκη δεν την αναγνώριζα. Αλλά τώρα βλέπω ότι χρειάζομαι μόνο την αλήθεια. Με αυτή όλες οι ανάγκες ικανοποιούνται, όλες οι λαχτάρες τελειώνουν, όλες οι ελπίδες τελικά εκπληρώνονται και τα όνειρα φεύγουν. Τώρα έχω όλα όσα θα μπορούσα να χρειάζομαι. Τώρα έχω όλα όσα θα μπορούσα να θέλω. Και τώρα επιτέλους βρίσκομαι σε γαλήνη.

Και γι αυτή την γαλήνη, Πατέρα μας, προσφέρουμε τις ευχαριστίες μας. Αυτό που αρνηθήκαμε στον εαυτό μας Εσύ το επανέφερες, και μόνο αυτό είναι που πραγματικά θέλουμε.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΜΑΡΤΙΑ;


ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΜΑΡΤΙΑ;


1. Η αμαρτία είναι παράνοια. Είναι ένα μέσο με το οποίο ο νους οδηγείται στην τρέλα, και επιδιώκει να αφήσει τις ψευδαισθήσεις να πάρουν την θέση της αλήθειας. Και όντας τρελός, βλέπει ψευδαισθήσεις εκεί όπου θα έπρεπε να είναι η αλήθεια, και εκεί όπου βρίσκεται πραγματικά. Η αμαρτία έδωσε μάτια στο σώμα, γιατί τι υπάρχει που θα ήθελαν να δουν οι αναμάρτητοι; Τι ανάγκη έχουν αυτοί από θεάματα, ήχους ή άγγιγμα; Τι θα ήθελαν ν’ ακούσουν ή να πιάσουν; Τι θα ένιωθαν; Το να νιώθεις σημαίνει ότι δεν  γνωρίζεις. Και η αλήθεια μπορεί να πληρωθεί με την γνώση, και με τίποτα άλλο.

2. Το σώμα είναι το όργανο που έφτιαξε ο νους στην προσπάθειά του να εξαπατήσει τον εαυτό του. Σκοπός του είναι να κοπιάζει. Ωστόσο, ο στόχος των κόπων του μπορεί ν’ αλλάξει. Και τώρα το σώμα υπηρετεί ένα διαφορετικό στόχο αγώνα. Αυτό που επιζητά τώρα επιλέγεται από τον στόχο που έχει πάρει ο νους στην θέση του στόχου της αυταπάτης. Η αλήθεια μπορεί να γίνει ο στόχος του όπως και τα ψέματα. Τότε οι αισθήσεις θα αναζητούν μαρτυρίες της αλήθειας και όχι των ψευδαισθήσεων.

3. Η αμαρτία είναι ο οίκος όλων των ψευδαισθήσεων, οι οποίες το μόνο που κάνουν είναι να αντιπροσωπεύουν πράγματα φανταστικά, προερχόμενα από σκέψεις αναληθείς. Είναι οι «αποδείξεις» ότι αυτό που δεν έχει πραγματικότητα είναι πραγματικό. Η αμαρτία «αποδεικνύει» ότι ο Υιός του Θεού είναι κακός ∙ ότι η αιωνιότητα είναι πεπερασμένη∙ και ότι η αιώνια ζωή πρέπει να πεθάνει. Και ο Θεός ο Ίδιος έχει χάσει τον Υιό που αγαπά, και αυτό που έχει απομείνει για να Τον ολοκληρώνει είναι η φθορά, ότι η Θέλησή Του έχει ξεπεραστεί για πάντα από τον θάνατο, η αγάπη έχει σφαγιαστεί από τα μίσος, και δεν υπάρχει πια ειρήνη.

4. Τα όνειρα ενός τρελού είναι τρομακτικά, και η αμαρτία πραγματικά μοιάζει να τρομοκρατεί. Ωστόσο, αυτό που αντιλαμβάνεται η αμαρτία δεν είναι παρά ένα παιδικό παιχνίδι. Ο Υιός του Θεού μπορεί να παίζει ότι έχει γίνει σώμα, θήραμα του κακού και της ενοχής, με μια μικρή ζωή που λήγει με τον θάνατο. Αλλά όλο αυτό το διάστημα ο Πατέρας του εξακολουθεί να λάμπει επάνω του, και τον αγαπά με αιώνια Αγάπη που οι μυθοπλασίες του δεν μπορούν καθόλου ν’ αλλάξουν.

5. Ω Υιέ του Θεού, για πόσο ακόμα θα παίζεις το παιχνίδι της αμαρτίας; Μήπως πρέπει να αφήσουμε κατά μέρος αυτά τα αιχμηρά παιδικά παιχνίδια; Πόσο σύντομα θα είσαι έτοιμος να έρθεις στο σπίτι σου; Μήπως σήμερα; Δεν υπάρχει αμαρτία. Η δημιουργία είναι αμετάβλητη. Ακόμα θέλεις να καθυστερείς την επιστροφή σου στον Ουρανό; Για πόσο ακόμα, ω Υιέ του Θεού, για πόσο ακόμα;


Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 250 Ας μην βλέπω τον εαυτό μου περιορισμένο


ΜΑΘΗΜΑ 250

Ας μην βλέπω τον εαυτό μου περιορισμένο

Σήμερα, ας κοιτάξω τον Υιό του Θεού, και ας γίνω μάρτυρας της δόξας του. Ας μην προσπαθήσω να κρύψω το άγιο φως μέσα σ’ αυτόν, ούτε να δω την δύναμή του μειωμένη και υποβαθμισμένη σε αδυναμία ∙ ούτε να αντιληφθώ σε αυτόν ελλείψεις με τις οποίες να επιτεθώ στην υπέρτατη κυριαρχία του.

Αυτός είναι ο Υιός Σου, Πατέρα μου. Και σήμερα θέλω να δω την ευγένειά του αντί για τις ψευδαισθήσεις μου. Αυτός είναι ό,τι είμαι, και έτσι όπως τον βλέπω, έτσι βλέπω και τον εαυτό μου. Σήμερα θέλω να δω αληθινά, έτσι ώστε αυτή την ημέρα να μπορέσω επιτέλους να ταυτιστώ μαζί του.

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 249 Η συγχώρεση δίνει τέλος σε κάθε βάσανο και απώλεια.


ΜΑΘΗΜΑ 249

Η συγχώρεση δίνει τέλος σε κάθε βάσανο και απώλεια.

Η συγχώρεση ζωγραφίζει μια εικόνα ενός κόσμου όπου κάθε βάσανο έχει τελειώσει. Κάθε απώλεια καθίσταται αδύνατη και ο θυμός δεν έχει κανένα νόημα. Η επίθεση τελειώνει, και η τρέλα φτάνει στο τέλος της. Ποιο βάσανο τώρα είναι δυνατόν να διανοηθείς; Ποια απώλεια είναι δυνατόν να βρει κάποιο στήριγμα; Ο κόσμος γίνεται ένας τόπος χαράς, αφθονίας, φιλευσπλαχνίας και ατέλειωτης προσφοράς. Τώρα μοιάζει τόσο με τον Ουρανό που πολύ γρήγορα μεταμορφώνεται στο φως το οποίο αντανακλά. Κι έτσι το ταξίδι που άρχισε ο Υιός του Θεού έχει καταλήξει στο φως από το οποίο προήλθε.

Πατέρα, θέλουμε να επιστρέψουμε το νου μας σε Σένα. Τον έχουμε προδώσει, κρατώντας τον στην μέγγενη της πικρίας, και τον τρομοκρατήσαμε με σκέψεις βίας και θανάτου. Τώρα ας αναπαυτούμε πάλι μέσα σε Σένα, έτσι όπως μας δημιούργησες.

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 248 Ό,τι υποφέρει δεν είναι μέρος από μένα.


ΜΑΘΗΜΑ 248

Ό,τι υποφέρει δεν είναι μέρος από μένα.

Έχω απαρνηθεί την αλήθεια. Τώρα, με την ίδια πίστη, ας απαρνηθώ το ψέμα. Ό,τι υποφέρει δεν είναι μέρος από μένα. Ό,τι θλίβεται δεν είναι ο εαυτός μου. Ό,τι πονά δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση μέσα στο νου μου. Ό,τι πεθαίνει ποτέ δεν ζούσε στην πραγματικότητα, παρά μόνο περιγελούσε την αλήθεια για τον εαυτό μου. Τώρα αποκηρύσσω την εικόνα που έχω για τον εαυτό μου και τις αυταπάτες και τα ψέματα για τον άγιο Υιό του Θεού. Τώρα είμαι έτοιμος να τον δεχτώ πίσω όπως ο Θεός τον δημιούργησε, και έτσι όπως είναι.

Πατέρα, η αρχαία αγάπη για Σένα επιστρέφει, και με αφήνει να αγαπώ και τον Υιό Σου ξανά. Πατέρα, είμαι όπως με δημιούργησες. Τώρα θυμάμαι την Αγάπη Σου, και την δική μου. Τώρα καταλαβαίνω ότι είναι ένα.

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 247 Χωρίς συγχώρεση θα παραμείνω τυφλός.


ΜΑΘΗΜΑ 247

Χωρίς συγχώρεση θα παραμείνω  τυφλός.

Η αμαρτία είναι ένα σύμβολο επίθεσης. Όπου και να την βλέπω θα υποφέρω. Γιατί η συγχώρεση είναι το μόνο μέσο με το οποίο έρχεται σε μένα η όραση του Χριστού. Ας δεχτώ αυτό που μου δείχνει η όρασή Του ως απλή αλήθεια, και θεραπεύομαι ολοκληρωτικά. Αδερφέ, έλα και άσε με να σε κοιτάξω. Η ομορφιά σου αντανακλά την δική μου. Η αθωότητά σου είναι δική μου. Στέκεις μέσα στο φως της συγχώρεσης, και εγώ στέκομαι μαζί σου.

Έτσι θέλω να τους βλέπω όλους σήμερα. Οι αδελφοί μου είναι Υιοί Σου. Η Πατρότητά Σου τους δημιούργησε, και τους έδωσε όλους σε μένα σαν μέρος δικό Σου, και του δικού μου Εαυτού. Σήμερα Σε τιμώ μέσω αυτών, κι έτσι ελπίζω αυτή την ημέρα ν’ αναγνωρίσω τον Εαυτό μου.

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...