Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 213 Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός



ΜΑΘΗΜΑ 213

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (193) Όλα τα πράγματα είναι μαθήματα που ο Θεός θα ήθελε να μάθω.

Ένα μάθημα είναι ένα θαύμα που μου προσφέρει ο Θεός, στην θέση των σκέψεων που έφτιαξα εγώ για να με πληγώνουν. Αυτό που μαθαίνω από Αυτόν γίνεται ο τρόπος που απελευθερώνομαι. Κι έτσι επιλέγω να μάθω τα δικά Του μαθήματα και να ξεχάσω τα δικά μου.

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός




------------ και για να θυμόμαστε τον τρόπο που πρέπει να ασκούμαστε-----

Η μέρα αρχίζει και τελειώνει με αυτό (Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός).  Και το επαναλαμβάνομε κάθε ώρα, ή θυμόμαστε, ανάμεσα, ότι έχουμε μια λειτουργία που υπερβαίνει τον κόσμο που βλέπουμε. Πέρα από αυτό, και από την επανάληψη της συγκεκριμένης σκέψης που έχουμε για σήμερα. Όλα τα πράγματα είναι μαθήματα που ο Θεός θα ήθελε να μάθω. Δεν χρειάζεται καμιά άλλη μορφή άσκησης, εκτός από μια βαθιά παράδοση του καθετί που ταράζει το μυαλό, και το κάνει κουφό στην λογική, την σωφροσύνη  και την απλή αλήθεια.
Απλά κλείνουμε τα μάτια μας, και έπειτα ξεχνάμε όλα όσα νομίζαμε ότι ξέραμε και καταλαβαίναμε. Γιατί έτσι μας δίδεται ελευθερία από όλα όσα δεν ξέραμε και δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε.
Μην επιτρέπεις σε καμία νωθρή σκέψη να περάσει αναμφισβήτητη. Αν παρατηρήσεις κάποια, μην δεχτείς να σε κρατήσει και σπεύσε να διαβεβαιώσεις το νου σου ότι αυτό δεν είναι εκείνο που επιθυμεί να έχει. Τότε, απαλά, άφησε την σκέψη που αρνήθηκες να παραιτηθεί, με βέβαιη και γρήγορη ανταλλαγή της με την ιδέα που ασκούμε σήμερα.

Όλα τα πράγματα είναι μαθήματα που ο Θεός θα ήθελε να μάθω.

Όταν μπαίνεις σε πειρασμό, σπεύσε να διακηρύξεις την ελευθερία σου από τον πειρασμό, καθώς λες:

Αυτή την σκέψη δεν την θέλω. Στην θέση της διαλέγω:

Όλα τα πράγματα είναι μαθήματα που ο Θεός θα ήθελε να μάθω.
Θα δώσουμε, όμως, αυτές τις στιγμές ησυχίας στον Δάσκαλο που μας διδάσκει με ησυχία, μας μιλά για ειρήνη, και δίνει στις σκέψεις μας το όποιο νόημα μπορεί να έχουν.
Σε Αυτόν πρόσφερε αυτή την σκέψη. Τοποθέτησε τον εαυτό σου στην ευθύνη Του, και άφησέ Τον να σε διδάξει τι να κάνεις, να πεις και να σκεφτείς, κάθε φορά που στρέφεσαι προς Αυτόν. Αυτός πάντα θα είναι στην διάθεσή σου, κάθε φορά που Τον καλείς να σε βοηθήσει.

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 212 Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός


ΜΑΘΗΜΑ 212

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (192) Έχω μια λειτουργία που ο Θεός θέλει να εκπληρώσω
.
Αναζητώ την λειτουργία που θα με απελευθερώσει από όλες τις μάταιες ψευδαισθήσεις του κόσμου. Μόνο η λειτουργία που μου έχει δώσει ο Θεός μπορεί να προσφέρει ελευθερία. Μόνο αυτή αναζητώ, και μόνο αυτή θα δέχομαι ως δική μου.

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός



------------ και για να θυμόμαστε τον τρόπο που πρέπει να ασκούμαστε-----

Η μέρα αρχίζει και τελειώνει με αυτό (Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός).  Και το επαναλαμβάνομε κάθε ώρα, ή θυμόμαστε, ανάμεσα, ότι έχουμε μια λειτουργία που υπερβαίνει τον κόσμο που βλέπουμε. Πέρα από αυτό, και από την επανάληψη της συγκεκριμένης σκέψης που έχουμε για σήμερα Έχω μια λειτουργία που ο Θεός θέλει να εκπληρώσω.. Δεν χρειάζεται καμιά άλλη μορφή άσκησης, εκτός από μια βαθιά παράδοση του καθετί που ταράζει το μυαλό, και το κάνει κουφό στην λογική, την σωφροσύνη  και την απλή αλήθεια.
Απλά κλείνουμε τα μάτια μας, και έπειτα ξεχνάμε όλα όσα νομίζαμε ότι ξέραμε και καταλαβαίναμε. Γιατί έτσι μας δίδεται ελευθερία από όλα όσα δεν ξέραμε και δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε.
Μην επιτρέπεις σε καμία νωθρή σκέψη να περάσει αναμφισβήτητη. Αν παρατηρήσεις κάποια, μην δεχτείς να σε κρατήσει και σπεύσε να διαβεβαιώσεις το νου σου ότι αυτό δεν είναι εκείνο που επιθυμεί να έχει. Τότε, απαλά, άφησε την σκέψη που αρνήθηκες να παραιτηθεί, με βέβαιη και γρήγορη ανταλλαγή της με την ιδέα που ασκούμε σήμερα.

Έχω μια λειτουργία που ο Θεός θέλει να εκπληρώσω.

Όταν μπαίνεις σε πειρασμό, σπεύσε να διακηρύξεις την ελευθερία σου από τον πειρασμό, καθώς λες:

Αυτή την σκέψη δεν την θέλω. Στην θέση της διαλέγω:

Έχω μια λειτουργία που ο Θεός θέλει να εκπληρώσω.
Θα δώσουμε, όμως, αυτές τις στιγμές ησυχίας στον Δάσκαλο που μας διδάσκει με ησυχία, μας μιλά για ειρήνη, και δίνει στις σκέψεις μας το όποιο νόημα μπορεί να έχουν.
Σε Αυτόν πρόσφερε αυτή την σκέψη. Τοποθέτησε τον εαυτό σου στην ευθύνη Του, και άφησέ Τον να σε διδάξει τι να κάνεις, να πεις και να σκεφτείς, κάθε φορά που στρέφεσαι προς Αυτόν. Αυτός πάντα θα είναι στην διάθεσή σου, κάθε φορά που Τον καλείς να σε βοηθήσει.

Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 211 Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός


ΜΑΘΗΜΑ 211

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (191) Είμαι ο άγιος Υιός του Θεού του Ίδιου.

Μέσα σε ησυχία και αληθινή ταπεινότητα αναζητώ των δόξα του Θεού, να την δω στον Υιό που Αυτός δημιούργησε ως Εαυτό μου.

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός




------------ και για να θυμόμαστε τον τρόπο που πρέπει να ασκούμαστε-----
Η μέρα αρχίζει και τελειώνει με αυτό (Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός).  Και το επαναλαμβάνομε κάθε ώρα, ή θυμόμαστε, ανάμεσα, ότι έχουμε μια λειτουργία που υπερβαίνει τον κόσμο που βλέπουμε. Πέρα από αυτό, και από την επανάληψη της συγκεκριμένης σκέψης που έχουμε για σήμερα Είμαι ο άγιος Υιός του Θεού του Ίδιου. Δεν χρειάζεται καμιά άλλη μορφή άσκησης, εκτός από μια βαθιά παράδοση του καθετί που ταράζει το μυαλό, και το κάνει κουφό στην λογική, την σωφροσύνη  και την απλή αλήθεια.
Απλά κλείνουμε τα μάτια μας, και έπειτα ξεχνάμε όλα όσα νομίζαμε ότι ξέραμε και καταλαβαίναμε. Γιατί έτσι μας δίδεται ελευθερία από όλα όσα δεν ξέραμε και δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε.
Μην επιτρέπεις σε καμία νωθρή σκέψη να περάσει αναμφισβήτητη. Αν παρατηρήσεις κάποια, μην δεχτείς να σε κρατήσει και σπεύσε να διαβεβαιώσεις το νου σου ότι αυτό δεν είναι εκείνο που επιθυμεί να έχει. Τότε, απαλά, άφησε την σκέψη που αρνήθηκες να παραιτηθεί, με βέβαιη και γρήγορη ανταλλαγή της με την ιδέα που ασκούμε σήμερα.

Είμαι ο άγιος Υιός του Θεού του Ίδιου

Όταν μπαίνεις σε πειρασμό, σπεύσε να διακηρύξεις την ελευθερία σου από τον πειρασμό, καθώς λες:

Αυτή την σκέψη δεν την θέλω. Στην θέση της διαλέγω:

Είμαι ο άγιος Υιός του Θεού του Ίδιου
Θα δώσουμε, όμως, αυτές τις στιγμές ησυχίας στον Δάσκαλο που μας διδάσκει με ησυχία, μας μιλά για ειρήνη, και δίνει στις σκέψεις μας το όποιο νόημα μπορεί να έχουν.
Σε Αυτόν πρόσφερε αυτή την σκέψη. Τοποθέτησε τον εαυτό σου στην ευθύνη Του, και άφησέ Τον να σε διδάξει τι να κάνεις, να πεις και να σκεφτείς, κάθε φορά που στρέφεσαι προς Αυτόν. Αυτός πάντα θα είναι στην διάθεσή σου, κάθε φορά που Τον καλείς να σε βοηθήσει.

Σάββατο 28 Ιουλίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 210 Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός


ΜΑΘΗΜΑ 210

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (190) Διαλέγω την χαρά του Θεού αντί για τον πόνο.

Ο πόνος είναι δική μου ιδέα. Δεν είναι Σκέψη του Θεού, παρά είναι μία σκέψη ξέχωρη από Αυτόν και την Θέλησή Του. Η Θέλησή Του είναι χαρά, και μόνο χαρά για τον αγαπημένο Του Υιό. Και αυτήν επιλέγω, αντί για ό,τι έφτιαξα εγώ.

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός



------------ και για να θυμόμαστε τον τρόπο που πρέπει να ασκούμαστε-----

Η μέρα αρχίζει και τελειώνει με αυτό (Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός).  Και το επαναλαμβάνομε κάθε ώρα, ή θυμόμαστε, ανάμεσα, ότι έχουμε μια λειτουργία που υπερβαίνει τον κόσμο που βλέπουμε. Πέρα από αυτό, και από την επανάληψη της συγκεκριμένης σκέψης που έχουμε για σήμερα Διαλέγω την χαρά του Θεού αντί για τον πόνο.Δεν χρειάζεται καμιά άλλη μορφή άσκησης, εκτός από μια βαθιά παράδοση του καθετί που ταράζει το μυαλό, και το κάνει κουφό στην λογική, την σωφροσύνη  και την απλή αλήθεια.
Απλά κλείνουμε τα μάτια μας, και έπειτα ξεχνάμε όλα όσα νομίζαμε ότι ξέραμε και καταλαβαίναμε. Γιατί έτσι μας δίδεται ελευθερία από όλα όσα δεν ξέραμε και δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε.
Μην επιτρέπεις σε καμία νωθρή σκέψη να περάσει αναμφισβήτητη. Αν παρατηρήσεις κάποια, μην δεχτείς να σε κρατήσει και σπεύσε να διαβεβαιώσεις το νου σου ότι αυτό δεν είναι εκείνο που επιθυμεί να έχει. Τότε, απαλά, άφησε την σκέψη που αρνήθηκες να παραιτηθεί, με βέβαιη και γρήγορη ανταλλαγή της με την ιδέα που ασκούμε σήμερα.

Διαλέγω την χαρά του Θεού αντί για τον πόνο.

Όταν μπαίνεις σε πειρασμό, σπεύσε να διακηρύξεις την ελευθερία σου από τον πειρασμό, καθώς λες:

Αυτή την σκέψη δεν την θέλω. Στην θέση της διαλέγω:

Διαλέγω την χαρά του Θεού αντί για τον πόνο.
Θα δώσουμε, όμως, αυτές τις στιγμές ησυχίας στον Δάσκαλο που μας διδάσκει με ησυχία, μας μιλά για ειρήνη, και δίνει στις σκέψεις μας το όποιο νόημα μπορεί να έχουν.
Σε Αυτόν πρόσφερε αυτή την σκέψη. Τοποθέτησε τον εαυτό σου στην ευθύνη Του, και άφησέ Τον να σε διδάξει τι να κάνεις, να πεις και να σκεφτείς, κάθε φορά που στρέφεσαι προς Αυτόν. Αυτός πάντα θα είναι στην διάθεσή σου, κάθε φορά που Τον καλείς να σε βοηθήσει.





Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 209 Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός



ΜΑΘΗΜΑ 209

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (189) Νιώθω την Αγάπη του Θεού μέσα μου τώρα.

Η Αγάπη του Θεού είναι αυτό που με δημιούργησε. Η Αγάπη του Θεού είναι όλα όσα είμαι. Η Αγάπη του Θεού με ανακήρυξε Υιό Του. Η Αγάπη του Θεού μέσα μου με απελευθερώνει.

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός




------------ και για να θυμόμαστε τον τρόπο που πρέπει να ασκούμαστε-----

Η μέρα αρχίζει και τελειώνει με αυτό (Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός).  Και το επαναλαμβάνομε κάθε ώρα, ή θυμόμαστε, ανάμεσα, ότι έχουμε μια λειτουργία που υπερβαίνει τον κόσμο που βλέπουμε. Πέρα από αυτό, και από την επανάληψη της συγκεκριμένης σκέψης που έχουμε για σήμερα Νιώθω την Αγάπη του Θεού μέσα μου τώρα.. Δεν χρειάζεται καμιά άλλη μορφή άσκησης, εκτός από μια βαθιά παράδοση του καθετί που ταράζει το μυαλό, και το κάνει κουφό στην λογική, την σωφροσύνη  και την απλή αλήθεια.
Απλά κλείνουμε τα μάτια μας, και έπειτα ξεχνάμε όλα όσα νομίζαμε ότι ξέραμε και καταλαβαίναμε. Γιατί έτσι μας δίδεται ελευθερία από όλα όσα δεν ξέραμε και δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε.
Μην επιτρέπεις σε καμία νωθρή σκέψη να περάσει αναμφισβήτητη. Αν παρατηρήσεις κάποια, μην δεχτείς να σε κρατήσει και σπεύσε να διαβεβαιώσεις το νου σου ότι αυτό δεν είναι εκείνο που επιθυμεί να έχει. Τότε, απαλά, άφησε την σκέψη που αρνήθηκες να παραιτηθεί, με βέβαιη και γρήγορη ανταλλαγή της με την ιδέα που ασκούμε σήμερα.

Νιώθω την Αγάπη του Θεού μέσα μου τώρα.

Όταν μπαίνεις σε πειρασμό, σπεύσε να διακηρύξεις την ελευθερία σου από τον πειρασμό, καθώς λες:

Αυτή την σκέψη δεν την θέλω. Στην θέση της διαλέγω:

Νιώθω την Αγάπη του Θεού μέσα μου τώρα.
Θα δώσουμε, όμως, αυτές τις στιγμές ησυχίας στον Δάσκαλο που μας διδάσκει με ησυχία, μας μιλά για ειρήνη, και δίνει στις σκέψεις μας το όποιο νόημα μπορεί να έχουν.
Σε Αυτόν πρόσφερε αυτή την σκέψη. Τοποθέτησε τον εαυτό σου στην ευθύνη Του, και άφησέ Τον να σε διδάξει τι να κάνεις, να πεις και να σκεφτείς, κάθε φορά που στρέφεσαι προς Αυτόν. Αυτός πάντα θα είναι στην διάθεσή σου, κάθε φορά που Τον καλείς να σε βοηθήσει.

ΜΑΘΗΜΑ 208 Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός



ΜΑΘΗΜΑ 208

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

 (188) Η ειρήνη του Θεού λάμπει μέσα μου τώρα.

Θα μείνω ήσυχος, και θα αφήσω την γη να ησυχάσει μαζί μου. Και μέσα σε αυτή την ησυχία θα βρούμε την ειρήνη του Θεού. Αυτή είναι μέσα στην καρδιά μου, που φέρει τα πειστήρια του Θεού του Ίδιου.

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός




------------ και για να θυμόμαστε τον τρόπο που πρέπει να ασκούμαστε-----

Η μέρα αρχίζει και τελειώνει με αυτό (Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός).  Και το επαναλαμβάνομε κάθε ώρα, ή θυμόμαστε, ανάμεσα, ότι έχουμε μια λειτουργία που υπερβαίνει τον κόσμο που βλέπουμε. Πέρα από αυτό, και από την επανάληψη της συγκεκριμένης σκέψης που έχουμε για σήμερα Η ειρήνη του Θεού λάμπει μέσα μου τώρα. Δεν χρειάζεται καμιά άλλη μορφή άσκησης, εκτός από μια βαθιά παράδοση του καθετί που ταράζει το μυαλό, και το κάνει κουφό στην λογική, την σωφροσύνη  και την απλή αλήθεια.
Απλά κλείνουμε τα μάτια μας, και έπειτα ξεχνάμε όλα όσα νομίζαμε ότι ξέραμε και καταλαβαίναμε. Γιατί έτσι μας δίδεται ελευθερία από όλα όσα δεν ξέραμε και δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε.
Μην επιτρέπεις σε καμία νωθρή σκέψη να περάσει αναμφισβήτητη. Αν παρατηρήσεις κάποια, μην δεχτείς να σε κρατήσει και σπεύσε να διαβεβαιώσεις το νου σου ότι αυτό δεν είναι εκείνο που επιθυμεί να έχει. Τότε, απαλά, άφησε την σκέψη που αρνήθηκες να παραιτηθεί, με βέβαιη και γρήγορη ανταλλαγή της με την ιδέα που ασκούμε σήμερα.

Η ειρήνη του Θεού λάμπει μέσα μου τώρα.

Όταν μπαίνεις σε πειρασμό, σπεύσε να διακηρύξεις την ελευθερία σου από τον πειρασμό, καθώς λες:

Αυτή την σκέψη δεν την θέλω. Στην θέση της διαλέγω:

Η ειρήνη του Θεού λάμπει μέσα μου τώρα.

Θα δώσουμε, όμως, αυτές τις στιγμές ησυχίας στον Δάσκαλο που μας διδάσκει με ησυχία, μας μιλά για ειρήνη, και δίνει στις σκέψεις μας το όποιο νόημα μπορεί να έχουν.
Σε Αυτόν πρόσφερε αυτή την σκέψη. Τοποθέτησε τον εαυτό σου στην ευθύνη Του, και άφησέ Τον να σε διδάξει τι να κάνεις, να πεις και να σκεφτείς, κάθε φορά που στρέφεσαι προς Αυτόν. Αυτός πάντα θα είναι στην διάθεσή σου, κάθε φορά που Τον καλείς να σε βοηθήσει.

Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 207 Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός


ΜΑΘΗΜΑ 207

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός

(187) Ευλογώ τον κόσμο διότι ευλογώ τον εαυτό μου.

Η ευλογία του Θεού λάμπει επάνω μου μέσα από την καρδιά μου, όπου Αυτός κατοικεί. Δεν χρειάζεται παρά να στραφώ προς Αυτόν, και κάθε θλίψη λιώνει και εξαφανίζεται, καθώς δέχομαι την απεριόριστη Αγάπη Του για μένα.

Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός




------------ και για να θυμόμαστε τον τρόπο που πρέπει να ασκούμαστε-----

Η μέρα αρχίζει και τελειώνει με αυτό (Δεν είμαι σώμα. Είμαι ελεύθερος. Γιατί είμαι ακόμα όπως με δημιούργησε ο Θεός).  Και το επαναλαμβάνομε κάθε ώρα, ή θυμόμαστε, ανάμεσα, ότι έχουμε μια λειτουργία που υπερβαίνει τον κόσμο που βλέπουμε. Πέρα από αυτό, και από την επανάληψη της συγκεκριμένης σκέψης που έχουμε για σήμερα («Θα ησυχάσω για μία στιγμή και θα πάω σπίτι μου»), δεν χρειάζεται καμιά άλλη μορφή άσκησης, εκτός από μια βαθιά παράδοση του καθετί που ταράζει το μυαλό, και το κάνει κουφό στην λογική, την σωφροσύνη  και την απλή αλήθεια.
Απλά κλείνουμε τα μάτια μας, και έπειτα ξεχνάμε όλα όσα νομίζαμε ότι ξέραμε και καταλαβαίναμε. Γιατί έτσι μας δίδεται ελευθερία από όλα όσα δεν ξέραμε και δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε.
Μην επιτρέπεις σε καμία νωθρή σκέψη να περάσει αναμφισβήτητη. Αν παρατηρήσεις κάποια, μην δεχτείς να σε κρατήσει και σπεύσε να διαβεβαιώσεις το νου σου ότι αυτό δεν είναι εκείνο που επιθυμεί να έχει. Τότε, απαλά, άφησε την σκέψη που αρνήθηκες να παραιτηθεί, με βέβαιη και γρήγορη ανταλλαγή της με την ιδέα που ασκούμε σήμερα.

Ευλογώ τον κόσμο διότι ευλογώ τον εαυτό μου

Όταν μπαίνεις σε πειρασμό, σπεύσε να διακηρύξεις την ελευθερία σου από τον πειρασμό, καθώς λες:

Αυτή την σκέψη δεν την θέλω. Στην θέση της διαλέγω:

Ευλογώ τον κόσμο διότι ευλογώ τον εαυτό μου
Θα δώσουμε, όμως, αυτές τις στιγμές ησυχίας στον Δάσκαλο που να μας διδάσκει με ησυχία, μας μιλά για ειρήνη, και δίνει στις σκέψεις μας το όποιο νόημα μπορεί να έχουν.
Σε Αυτόν πρόσφερε αυτή την σκέψη. Τοποθέτησε τον εαυτό σου στην ευθύνη Του, και άφησέ Τον να σε διδάξει τι να κάνεις, να πεις και να σκεφτείς, κάθε φορά που στρέφεσαι προς Αυτόν. Αυτός πάντα θα είναι στην διάθεσή σου, κάθε φορά που Τον καλείς να σε βοηθήσει.


Τρίτη 24 Ιουλίου 2012

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ



ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ
- Από το Κεφάλαιο 11, VIII. THE PROBLEM AND THE ANSWER -
1. Αυτά τα μαθήματα είναι πολύ απλά. Ίσως δεν νιώθεις ότι χρειάζεσαι μαθήματα τα οποία, τελικά, διδάσκουν ότι μόνο η πραγματικότητα είναι αληθινή. Το πιστεύεις αυτό όμως; Όταν αντιληφθείς τον αληθινό κόσμο, θα αναγνωρίσεις ότι δεν το πίστευες. Εν τούτοις, η ταχύτητα με την οποία η νέα σου και η μόνη αληθινή αντίληψη θα μεταφραστεί σε γνώση δεν θα σου αφήσει παρά μια στιγμή για να συνειδητοποιήσεις ότι μόνο αυτό είναι αλήθεια. Και τότε όλα όσα έφτιαξες εσύ θα ξεχαστούν ∙ τα καλά και τα κακά, τα εσφαλμένα και τα αληθινά. Διότι καθώς ο Ουρανός και η γη γίνονται ένα, ακόμα και ο αληθινός κόσμος θα εξαφανιστεί από τα μάτια σου. Το τέλος του κόσμου δεν είναι η καταστροφή του, αλλά η μετάφρασή του σε Ουρανό. Η εκ νέου ερμηνεία του κόσμου είναι η μεταφορά όλης της αντίληψης στην γνώση.
2. Η Βίβλος σας λέει να γίνετε σαν μικρά παιδιά. Τα μικρά παιδιά αναγνωρίζουν ότι δεν καταλαβαίνουν αυτό που αντιλαμβάνονται, κι έτσι ρωτούν τι σημαίνει. Μην κάνεις το λάθος να πιστεύεις ότι καταλαβαίνεις αυτό που αντιλαμβάνεσαι, διότι η σημασία του είναι χαμένη για σένα. Εν τούτοις, το Άγιο Πνεύμα έχει σώσει την σημασία του για σένα, και αν Τον αφήσεις να την ερμηνεύσει, Αυτός θα σου επαναφέρει αυτό που εσύ έχεις πετάξει. Όμως, όσο πιστεύεις ότι γνωρίζεις την σημασία του, δεν θα βλέπεις την ανάγκη να την ζητήσεις από Αυτόν.
3. Εσύ δεν γνωρίζεις το νόημα από τίποτα από ό,τι αντιλαμβάνεσαι. Ούτε μια σκέψη που έχεις δεν είναι απόλυτα αληθινή. Η αναγνώριση αυτού είναι η σταθερή σου αρχή. Δεν έλαβες παραπλανητική καθοδήγηση ∙ δεν έχεις δεχτεί καμία καθοδήγηση. Η μεγάλη σου ανάγκη είναι μαθήματα στην αντίληψη, διότι δεν καταλαβαίνεις τίποτα. Αναγνώρισε το αυτό, αλλά μην το δέχεσαι, διότι η κατανόηση είναι η κληρονομιά σου. Οι αντιλήψεις μαθαίνονται, κι εσύ δεν είσαι άνευ Διδασκάλου. Εν τούτοις, η προθυμία σου να μάθεις από Αυτόν εξαρτάται από την προθυμία σου να αμφισβητήσεις όλα όσα έχεις μάθει μόνος σου, διότι εσύ που έμαθες λάθος δεν θα πρέπει να είσαι ο δικός σου δάσκαλος.
4. Κανένας δεν μπορεί να παρακρατεί την αλήθεια από κανέναν άλλον εκτός από τον εαυτό του. Όμως, ο Θεός δεν θα σου αρνηθεί την Απάντηση που έδωσε Αυτός. Ζήτησε, λοιπόν, αυτό που είναι δικό σου, αλλά δεν το έφτιαξες εσύ, και μην αμύνεσαι ενάντια στην αλήθεια. Εσύ έφτιαξες το πρόβλημα στο οποίο ο Θεός έδωσε απάντηση. Επομένως, κάνε στον εαυτό σου μόνο αυτή την απλή ερώτηση:
Θέλω το πρόβλημα ή θέλω την απάντηση;
Αποφάσισε υπέρ της απάντησης και θα την έχεις, διότι θα την δεις έτσι όπως είναι, και είναι ήδη δική σου.
5. Μπορεί να παραπονιέσαι ότι αυτά τα μαθήματα δεν είναι αρκετά εξειδικευμένα για να τα κατανοήσεις και να τα χρησιμοποιήσεις. Όμως ίσως δεν έχεις κάνει αυτό που συγκεκριμένα εξαγγέλλουν. Αυτά δεν είναι μαθήματα στο παιχνίδι των ιδεών, αλλά στην πρακτική τους εφαρμογή. Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο συγκεκριμένο από το να σου λένε ότι αν ζητήσεις θα λάβεις. Το Άγιο Πνεύμα θα απαντήσει σε κάθε συγκεκριμένο πρόβλημα όσο εσύ πιστεύεις ότι τα προβλήματα είναι συγκεκριμένα. Η απάντησή Του είναι και πολλές και μία, για όσο διάστημα εσύ πιστεύεις ότι το ένα είναι πολλά. Μπορεί να φοβάσαι την εξειδίκευσή Του, από φόβο γι αυτό που νομίζεις ότι θα απαιτήσει από σένα. Εν τούτοις, μόνο όταν ρωτάς θα μάθεις ότι τίποτα από τον Θεό δεν απαιτεί κάτι από σένα. Ο Θεός δίδει ∙ δεν παίρνει. Όταν εσύ αρνείσαι να ζητήσεις, είναι επειδή πιστεύεις ότι το να ζητάς σημαίνει να παίρνεις και όχι να μοιράζεσαι.
6. Το Άγιο Πνεύμα θα σου δώσει μόνο ό,τι είναι δικό σου, και δεν θα πάρει τίποτα σε αντάλλαγμα. Διότι ό,τι είναι δικό σου είναι τα πάντα, κι εσύ το μοιράζεσαι με τον Θεό. Αυτή είναι η πραγματικότητά του. Θα ήταν ικανό το Άγιο Πνεύμα, το Οποίο επιθυμεί μόνο να επανορθώνει, να παρερμηνεύσει την ερώτηση που πρέπει να κάνεις για μάθεις την απάντησή Του; Εσύ έχεις ακούσει την απάντηση, αλλά έχεις παρεξηγήσει την ερώτηση. Πιστεύεις ότι το να ζητάς καθοδήγηση από το Άγιο Πνεύμα σημαίνει ότι ζητάς στέρηση.
7. Μικρό παιδί του Θεού, δεν καταλαβαίνεις τον Πατέρα σου. Πιστεύεις σε έναν κόσμο που παίρνει, διότι πιστεύεις ότι αποκτάς παίρνοντας. Και με αυτή την αντίληψη έχεις χάσει την θέαση του αληθινού κόσμου. Φοβάσαι τον κόσμο έτσι όπως τον βλέπεις, αλλά ο αληθινός κόσμος εξακολουθεί να είναι δικός σου φτάνει να τον ζητήσεις. Μην τον αρνείσαι στον εαυτό σου, διότι μόνο αυτός μπορεί να σε ελευθερώσει. Τίποτα που να είναι από τον Θεό δεν θα υποδουλώνει τον Υιό Του τον οποίον Αυτός δημιούργησε ελεύθερο και του οποίου η ελευθερία προστατεύεται από την Ύπαρξή Του. Ευλογημένοι είστε εσείς που είστε πρόθυμοι να ζητήσετε την αλήθεια δίχως φόβο, διότι μόνο έτσι μπορείς να μάθεις ότι η απάντησή Του είναι η απελευθέρωση από τον φόβο.
8. Όμορφο παιδί του Θεού, ζητάς μόνο αυτό που σου υποσχέθηκα. Πιστεύεις ότι θα σε εξαπατούσα; Η Βασιλεία των Ουρανών είναι μέσα σου. Πίστεψε ότι η αλήθεια είναι μέσα σε μένα, διότι εγώ γνωρίζω ότι είναι μέσα σε σένα. Οι Υιοί του Θεού δεν έχουν τίποτα που να μην το μοιράζονται. Ζήτησε την αλήθεια για κάθε Υιό του Θεού, και θα την έχεις ζητήσει από μένα. Ούτε ένας από εμάς δεν είναι που να μην έχει την απάντηση μέσα του, για να την δίδει σε όποιον του την ζητά.
9. Ζήτησε οτιδήποτε από τον Υιό του Θεού και ο Πατέρας του θα σου απαντήσει, διότι ο Χριστός δεν πλανάται για τον Πατέρα Του και ο Πατέρας Του δεν πλανάται γι Αυτόν. Μην πλανάσαι, λοιπόν, για τον αδελφό σου, και δες μόνο τις σκέψεις αγάπης του ως πραγματικότητά του, διότι με το να αρνηθείς ότι ο νους του είναι διχασμένος θα θεραπεύσεις τον δικό σου νου. Δέξου τον έτσι όπως τον δέχεται ο Πατέρας του και θεράπευσέ τον εν Χριστώ, διότι ο Χριστός είναι η δική του θεραπεία και η δική σου. Ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού ο Οποίος δεν είναι με κανένα τρόπο διαχωρισμένος από τον Πατέρα Του, του Οποίου κάθε σκέψη είσαι τόσο στοργική όσο η Σκέψη του Πατέρα Του από την οποία δημιουργήθηκε. Μην πλανάσαι για τον Υιό του Θεού, γιατί έτσι θα πλανάσαι και για τον εαυτό σου. Και όταν πλανάσαι για τον εαυτό σου, πλανάσαι και για τον Πατέρα σου, για τον Οποίον καμία πλάνη δεν είναι δυνατή.
10. Στον αληθινό κόσμο δεν υπάρχει ασθένεια, διότι δεν υπάρχει διαχωρισμός, ούτε διχασμός. Μόνο οι σκέψεις αγάπης αναγνωρίζονται, και επειδή κανένας δεν είναι δίχως την βοήθεια σου, η Βοήθεια του Θεού πηγαίνει μαζί σου παντού. Καθώς προθυμοποιείσαι να δεχτείς αυτή την Βοήθεια με το να Την ζητάς, θα Την δίδεις επειδή Την θέλεις. Τίποτα δεν θα είναι πέρα από την θεραπευτική σου δύναμη, διότι τίποτα δεν θα σου αρνηθεί απλά με το να ζητήσεις. Ποια προβλήματα δεν θα εξαφανιστούν στην Παρουσία της Απάντησης του Θεού; Ζήτα, λοιπόν, να μάθεις την πραγματικότητα του αδελφού σου, διότι αυτό θα αντιλαμβάνεσαι σε αυτόν, και θα βλέπεις την δική σου ομορφιά να αντανακλάται στην δική του.
11. Μην δέχεσαι την ασταθή αντίληψη που έχει ο αδελφός σου για τον εαυτό του διότι ο διχασμένος νους του είναι δικός σου, κι εσύ δεν θα δεχτείς την θεραπεία σου δίχως την δική του. Διότι μοιράζεστε τον αληθινό κόσμο όπως μοιράζεστε και τον Ουρανό, και η δική του θεραπεία είναι και δική σου. Το να αγαπάς τον εαυτό σου σημαίνει να θεραπεύεις τον εαυτό σου, και δεν μπορείς να αντιλαμβάνεσαι μέρος από σένα ως ασθενές και να επιτυγχάνεις τον στόχο σου. Αδελφέ, θεραπεύουμε μαζί, όπως ζούμε και μαζί και αγαπούμε μαζί. Μην πλανάσαι με τον Υιό του Θεού, διότι αυτός είναι ένα με τον εαυτό του και ένα με τον Πατέρα Του. Αγάπησε αυτόν που είναι ο αγαπημένος του Πατέρα του, και θα μάθεις για την Αγάπη του Πατέρα για σένα.
12. Αν αντιλαμβάνεσαι προσβολή σε έναν αδελφό αφαίρεσε την προσβολή από τον δικό σου νου, διότι προσβάλλεσαι από τον Χριστό και πλανάσαι γι Αυτόν. Θεράπευσε εν Χριστώ και μην προσβάλλεσαι από Αυτόν, διότι δεν υπάρχει προσβολή σε Αυτόν. Αν αυτό που αντιλαμβάνεσαι σε προσβάλλει, θίγεσαι από τον εαυτό σου και καταδικάζεις τον Υιό του Θεού τον οποίον ο Θεός δεν καταδίκασε. Άφησε το Άγιο Πνεύμα να απομακρύνει όλες τις προσβολές του Υιού του Θεού εναντίον του εαυτού του και μην αντιλαμβάνεσαι κανέναν παρά μόνο μέσα από την δική Του καθοδήγηση, διότι Αυτός θα σε σώσει από κάθε καταδίκη. Δέξου την θεραπευτική Του δύναμη και χρησιμοποίησέ την για όλους όσους σου στέλνει Αυτός, διότι Αυτός θέλει να θεραπεύσει τον Υιό του Θεού, για τον οποίον Αυτός δεν πλανάται.
13. Τα παιδιά αντιλαμβάνονται τρομακτικά φαντάσματα και τέρατα και δράκους, και τρομάζουν. Όμως, αν ρωτήσουν κάποιον που εμπιστεύονται για το νόημα αυτών που αντιλαμβάνονται, και είναι πρόθυμα να αφήσουν τις δικές τους ερμηνείες να φύγουν για χάρη της πραγματικότητας, ο φόβος τους φεύγει μαζί με αυτές. Όταν ένα παιδί βοηθηθεί να μεταφράσει το «φάντασμά» του σε κουρτίνα, το «τέρας» του σε σκιά, και τον «δράκο» του σε ένα όνειρο, τότε δεν φοβάται πια, και γελάει χαρούμενα με τον ίδιο του τον φόβο.
14. Εσύ, παιδί μου, φοβάσαι τους αδελφούς σου και τον Πατέρα σου και τον εαυτό σου. Αλλά απλά πλανάσαι γι αυτούς. Ρώτησε τι είναι αυτοί τον Δάσκαλο της πραγματικότητας, κι ακούγοντας την απάντησή Του, κι εσύ ο ίδιος θα γελάσεις με τους φόβους σου και θα τους αντικαταστήσεις με την γαλήνη. Διότι ο φόβος δεν βρίσκεται στην πραγματικότητα, αλλά στο νου τον παιδιών που δεν καταλαβαίνουν την πραγματικότητα. Είναι μόνο η έλλειψη κατανόησης που τους τρομάζει, κι όταν μάθουν να αντιλαμβάνονται αληθινά δεν θα φοβούνται. Και γι αυτό θα ζητούν την αλήθεια πάλι όταν τρομάζουν. Δεν είναι η πραγματικότητα των αδελφών σου ή του Πατέρα σου ή του εαυτού σου που σε τρομάζει. Εσύ δεν γνωρίζεις τι είναι αυτοί, κι έτσι τους αντιλαμβάνεσαι σαν φαντάσματα και τέρατα και δράκους. Ρώτα τι είναι η πραγματικότητά τους Αυτόν ο Οποίος την γνωρίζει, κι Αυτός θα σου πει τι είναι αυτοί. Διότι εσύ δεν τους καταλαβαίνεις, κι επειδή πλανάσαι από αυτό που βλέπεις χρειάζεσαι την πραγματικότητα για να διασκορπίσει τους φόβους σου.
15. Δεν θα ήθελες να ανταλλάξεις τους φόβους σου με την αλήθεια, αν αυτή η ανταλλαγή είναι δική σου φτάνει μόνο να την ζητήσεις; Διότι αν ο Θεός δεν πλανάται για σένα, εσύ μπορείς να πλανάσαι μόνο για τον εαυτό σου. Όμως μπορείς να μάθεις την αλήθεια για τον εαυτό σου από το Άγιο Πνεύμα, που θα σε διδάξει ότι, ως μέρος του Θεού, η πλάνη για σένα είναι αδύνατη. Όταν αντιληφθείς τον εαυτό σου δίχως πλάνη, θα δεχτείς τον πραγματικό κόσμο στην θέση του ψευδούς που έφτιαξες εσύ. Κι έπειτα ο Πατέρας σου θα σκύψει προς εσένα και θα κάνει το τελευταίο βήμα για σένα, υψώνοντάς σε προς τον Ίδιον.

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...