Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

Τα όρια στην ψυχοθεραπεία.



1. Τα όρια στην ψυχοθεραπεία.

1. Εν τούτοις το ιδανικό αποτέλεσμα σπάνια επιτυγχάνεται. Η ψυχοθεραπευτική διαδικασία ξεκινάει με την συνειδητοποίηση ότι η θεραπεία είναι του νου, και στην ψυχοθεραπεία συνεργάζονται αυτοί που ήδη πιστεύουν αυτό. Μπορεί να μην προχωρήσουν πολύ μαζί, διότι κανένας δεν μαθαίνει περισσότερο από ό,τι είναι διατεθειμένος. Εν τούτοις, τα επίπεδα της ετοιμότητας αλλάζουν, και όταν ο θεραπευτής ή ο ασθενής φτάσει στο επόμενο επίπεδο, θα υπάρξει η προοπτική μιας σχέσης που ν’ ανταποκρίνεται στην αλλαγή. Ίσως συναντηθούν ξανά και να προχωρήσουν στην ίδια σχέση κάνοντάς την ιερότερη. Ή πιθανόν ο καθένας τους να εισέλθει σε μία άλλη. Να είσαι βέβαιος γι αυτό ∙ και δυο τους θα προχωρήσουν. Η οπισθοχώρηση είναι προσωρινή. Η συνολική κατεύθυνση είναι προς την πρόοδο και την αλήθεια.
2. Η ψυχοθεραπεία από μόνη της δεν μπορεί να είναι δημιουργική. Αυτό είναι ένα από τα σφάλματα που προωθεί το εγώ ∙ ότι είναι ικανή για αληθινή αλλαγή, και επομένως για πραγματική δημιουργικότητα. Όταν μιλάμε για την «σωτήρια ψευδαίσθηση» ή το «τελικό όνειρο,» δεν εννοούμε κάτι τέτοιο, αλλά εδώ βρίσκεται η τελευταία άμυνα του εγώ. Η «αντίσταση» είναι ο τρόπος που βλέπει τα πράγματα ∙ η δική του ερμηνεία για την πρόοδο και την εξέλιξη. Αυτές οι ερμηνείες θα σφάλλουν ως προς τις αναγκαιότητες, διότι είναι πλάνες. Οι αλλαγές που επιδιώκει να φτιάξει το εγώ δεν είναι πραγματικά αλλαγές. Δεν είναι παρά βαθύτερες σκιές, ή ίσως διαφορετικές νεφελώδεις  σκεπτομορφές. Εν τούτοις, αυτό που βγαίνει από το τίποτα δεν μπορεί να αποκαλεστεί νέο ή διαφορετικό. Οι ψευδαισθήσεις είναι          ψευδαισθήσεις ∙  η αλήθεια είναι αλήθεια.
3. Η αντίσταση όπως προσδιορίζεται εδώ μπορεί να είναι χαρακτηριστικό του θεραπευτή όπως και του ασθενή. Και στις δύο περιπτώσεις, βάζει όριο στην ψυχοθεραπεία διότι περιορίζει τους στόχους της. Ούτε μπορεί το Άγιο Πνεύμα να πολεμά εναντίον των εισβολών του εγώ κατά την διάρκεια της θεραπευτικής διαδικασίας. Όμως, θα περιμένει, και η δική Του υπομονή είναι άπειρη. Ο στόχος Του είναι πάντα απόλυτα αδιαίρετος. Σε όποιες αποφάσεις και να φτάσουν ο ασθενής και ο θεραπευτής σε σχέση με τους δικούς τους αποκλίνοντες στόχους, δεν γίνεται να συμφιλιωθούν ολοκληρωτικά μέχρι να ενωθούν με τον δικό Του. Μόνο τότε κάθε σύγκρουση φτάνει στο τέλος της, διότι μόνο τότε μπορεί να υπάρξει βεβαιότητα.
4. Στην ιδανική περίπτωση, η ψυχοθεραπεία είναι μία σειρά ιερών συναντήσεων κατά τις οποίες γίνονται συναντήσεις αδελφών για να ευλογήσουν ο ένας τον άλλο και να λάβουν την ειρήνη του Θεού. Και αυτό μία μέρα θα έρθει για να περάσει για κάθε «ασθενή» πάνω στην γη, διότι ποιος άλλος εκτός από κάποιος ασθενής θα μπορούσε να έρθει εδώ; Ο θεραπευτής είναι μόνο κάποιος περισσότερο εξειδικευμένος δάσκαλος του Θεού. Μαθαίνει διδάσκοντας, και όσο πιο προχωρημένος είναι, τόσο περισσότερα διδάσκει και περισσότερα μαθαίνει. Αλλά σε όποιο στάδιο και να βρίσκεται, υπάρχουν ασθενείς που τον χρειάζονται ακριβώς έτσι όπως είναι τώρα. Δεν μπορούν να πάρουν περισσότερα από ό,τι μπορεί να δώσει αυτός τώρα. Εν τούτοις και οι δύο στο τέλος θα βρουν την πνευματική τους υγεία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...