Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ - ΜΑΘΗΜΑ 51


ΕΙΣΑΓΩΓΗ

1. Αρχίζοντας από σήμερα, θα έχουμε μια σειρά περιόδων ανακεφαλαίωσης. Η κάθε μία από αυτές θα καλύπτει πέντε από τις ιδέες που έχουν ήδη παρουσιαστεί, αρχίζοντας από την πρώτη και τελειώνοντας με την δέκατη πέμπτη. Θα υπάρχουν λίγα σύντομα σχόλια των ιδεών, τα οποία θα πρέπει να σκεφτείς σε αυτή την επανάληψη. Στις περιόδους πρακτικής, οι ασκήσεις θα πρέπει να γίνεται με αυτό τον τρόπο:
2. Άρχισε την ημέρα διαβάζοντας τις πέντε ιδέες, μαζί με τα σχόλια που περιλαμβάνονται. Έκτοτε, δεν είναι απαραίτητο να ακολουθήσεις κάποια συγκεκριμένη σειρά όσον αφορά το πώς θα τις σκέφτεσαι, παρόλο που θα πρέπει να ασκείς την κάθε μία τουλάχιστον μία φορά. Αφιέρωσε δύο ή περισσότερα λεπτά για κάθε περίοδο άσκησης, σκεφτόμενος την ιδέα και τα σχετικά σχόλια αφού τα διαβάσεις. Κάνε αυτό όσο πιο συχνά μπορείς κατά την διάρκεια της ημέρας. Αν κάποια από αυτές τις ιδέες σε ελκύει περισσότερο από τις άλλες, συγκεντρώσου σε αυτήν. Στο τέλος της ημέρας, όμως, βεβαιώσου ότι τις επαναλαμβάνεις όλες τους τουλάχιστον άλλη μια φορά.
3. Δεν είναι απαραίτητο να καλύπτεις τα σχόλια που ακολουθούν την κάθε ιδέα κατά λέξη ή διεξοδικά στις περιόδους άσκησης. Προσπάθησε, όμως, να δώσεις έμφαση στο κεντρικό σημείο, και σκέψου πάνω σε αυτό σαν κομμάτι της επανάληψης της ιδέας με την οποία σχετίζεται. Αφού διαβάσεις την ιδέα και τα σχετικά σχόλια, οι ασκήσεις θα πρέπει να γίνονται με τα μάτια κλειστά και όταν είσαι μόνος σε ένα ήσυχο μέρος, αν είναι δυνατόν.
4. Δίνεται έμφαση σε αυτό για τις περιόδους άσκησης για το δικό σου στάδιο μάθησης. Εν τούτοις, θα είναι απαραίτητο να μάθεις να μην χρειάζεσαι κάποιο συγκεκριμένο σκηνικό στο οποίο να εφαρμόζεις αυτά που έχεις μάθει. Θα χρειαστείς αυτά που έχεις μάθει σε καταστάσεις που φαίνονται ότι σε ταράζουν, παρά σε εκείνες που σου φαίνονται χαλαρές και ήρεμες. Ο σκοπός αυτών που μαθαίνεις είναι να σου δώσουν την ικανότητα να φέρνεις την ησυχία μαζί σου, και να θεραπεύεις την στενοχώρια και την ταραχή. Αυτό δεν γίνεται με το να τις αποφεύγεις και να αναζητείς ένα καταφύγιο απομόνωσης για τον εαυτό σου.
5. Θα μάθεις ότι η γαλήνη είναι κομμάτι δικό σου, και απαιτεί μόνο να είσαι σε αυτό για να αγκαλιάσεις όποια κατάσταση βρεθείς. Και στο τέλος θα μάθεις ότι δεν υπάρχει όριο ως προς το που βρίσκεσαι, εφόσον η ειρήνη βρίσκεται παντού, όπως κι εσύ.
6. Θα παρατηρήσεις ότι, για τους σκοπούς της επανάληψης, μερικές από τις ιδέες δεν δίνονται ακριβώς στην αρχική τους μορφή. Χρησιμοποίησέ τες έτσι όπως δίνονται εδώ. Δεν χρειάζεται να επιστρέψεις στις αρχικές δηλώσεις, ούτε να εφαρμόζεις τις ιδέες έτσι όπως σου είχε προταθεί τότε. Τώρα δίνουμε έμφαση στην σχέση ανάμεσα σε αυτές τις πενήντα πρώτες ιδέες που έχουμε καλύψει, και στην συνεκτικότητα του συστήματος σκέψης στο οποίο σε οδηγούν.

ΜΑΘΗΜΑ 51

Η σημερινή επανάληψη καλύπτει τις ακόλουθες ιδέες:

Μάθημα 1
Τίποτε από ό,τι βλέπω δεν σημαίνει κάτι.

Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι δεν βλέπω τίποτα, και τίποτα δεν έχει καμία σημασία. Είναι απαραίτητο να το αναγνωρίσω αυτό, για να μπορέσω να μάθω να βλέπω. Αυτό που νομίζω ότι βλέπω τώρα έχει πάρει την θέση της πραγματικής όρασης. Πρέπει να το απελευθερώσω και να το αφήσω να φύγει συνειδητοποιώντας ότι δεν έχει κανένα νόημα, έτσι ώστε η αληθινή όραση να το αντικαταστήσει.

Μάθημα 2
Έχω δώσει σε ό,τι βλέπω όλη τη σημασία που έχει για μένα.

Έχω κρίνει όλα όσα βλέπω, και αυτό είναι το μόνο που βλέπω. Αυτό δεν είναι πραγματική όραση. Είναι απλά μια ψευδαίσθηση της πραγματικότητας, επειδή οι κρίσεις μου έγιναν μακριά από την πραγματικότητα. Είμαι πρόθυμος να αναγνωρίσω την έλλειψη εγκυρότητας των κρίσεών μου, επειδή θέλω να δω πραγματικά. Οι κρίσεις μου με έχουν βλάψει, και δεν θέλω να βλέπω σύμφωνα με αυτές.

Μάθημα 3
Δεν καταλαβαίνω τίποτα από ό,τι βλέπω.

Πως θα μπορούσα να καταλάβω τι βλέπω αφού το έχω κρίνει λάθος; Αυτό που βλέπω είναι η προβολή των δικών μου σφαλμάτων σκέψης. Δεν καταλαβαίνω τι βλέπω επειδή δεν είναι κατανοητό. Δεν υπάρχει νόημα στο να προσπαθήσω να το καταλάβω. Αλλά υπάρχει κάθε λόγος να το απελευθερώσω, και να κάνω χώρο γι αυτό που μπορώ να δω, να καταλάβω και να αγαπήσω. Μπορώ να το ανταλλάξω με αυτό που βλέπω τώρα, απλά και μόνο με την προθυμία μου να το κάνω. Αυτό δεν είναι μια καλύτερη επιλογή από εκείνη που είχα κάνει πριν;

Μάθημα 4
Αυτές οι σκέψεις δεν σημαίνουν τίποτα.

Οι σκέψεις για τις οποίες έχω γνώση δεν σημαίνουν τίποτα επειδή προσπαθώ να σκεφτώ χωρίς τον Θεό. Αυτό που αποκαλώ «οι σκέψεις μου» δεν είναι οι πραγματικές μου σκέψεις. Οι πραγματικές μου σκέψεις είναι οι σκέψεις που σκέφτομαι με τον Θεό. Δεν είμαι γνώστης αυτών επειδή στην θέση τους έχω βάλει τις δικές μου σκέψεις. Είμαι πρόθυμος να αναγνωρίσω ότι οι σκέψεις μου δεν σημαίνουν τίποτα και να τις απελευθερώσω. Επιλέγω να τις αντικαταστήσω με αυτές που έπρεπε να είναι στην θέση τους. Οι δικές μου σκέψεις δεν έχουν νόημα, αλλά ολόκληρη η δημιουργία βρίσκεται στις σκέψεις που σκέφτομαι με τον Θεό.

Μάθημα 5
Ποτέ δεν είμαι ταραγμένος για το λόγο που νομίζω.

Ποτέ δεν είμαι ταραγμένος για το λόγο που νομίζω διότι πάντα προσπαθώ να δικαιώσω τις σκέψεις μου. Συνεχώς προσπαθώ να τις κάνω πραγματικότητα. Κάνω όλα τα πράγματα εχθρούς μου, έτσι ώστε ο θυμός μου να είναι δικαιολογημένος και οι επιθέσεις μου εγγυημένες. Δεν έχω συνειδητοποιήσει πόσο κακή χρήση έχω κάνει σε όλα όσα βλέπω αναθέτοντάς τους αυτό τον ρόλο. Το έχω κάνει αυτό για να υπερασπιστώ ένα σύστημα σκέψεις που με έχει βλάψει, και δεν το θέλω πια. Είμαι πρόθυμος να το αφήσω να φύγει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...