Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ 13 Ένας Κόσμος Χωρίς Νόημα Γεννά Φόβο.

ΜΑΘΗΜΑ 13

Ένας Κόσμος Χωρίς Νόημα Γεννά Φόβο.

Η σημερινή ιδέα είναι στην πραγματικότητα μια άλλη μορφή της προηγούμενης, εκτός από το ότι είναι πιο συγκεκριμένη στο συναίσθημα που προξενεί. Κανονικά ένας κόσμος χωρίς νόημα είναι αδύνατος. Τίποτα χωρίς νόημα δεν υπάρχει. Όμως , αυτό δεν συνεπάγεται ότι εσύ δεν νομίζεις ότι αντιλαμβάνεσαι κάτι που δεν έχει νόημα. Αντίθετα, είναι πολύ πιθανότερο να νομίζεις ότι πραγματικά το αντιλαμβάνεσαι.

Η αναγνώριση της έλλειψης νοήματος προξενεί έντονη ανησυχία σε όλους αυτούς που είναι χωρισμένοι. Αντιπροσωπεύει μια κατάσταση στην οποία ο Θεός και το εγώ «προκαλούν» ο ένας τον άλλο ως προς το τίνος το νόημα θα γραφεί στο κενό που παρέχει η έλλειψη νοήματος. Το εγώ σπεύδει εδώ μανιωδώς να εγκαταστήσει εκεί τις δικές του ιδέες, φοβούμενο ότι αν δεν το κάνει, το κενό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δηλώσει την δική του αδυναμία και μη πραγματικότητα. Και σε αυτό μόνο έχει δίκιο.

Επομένως, είναι βασικό να μάθεις να αναγνωρίζεις αυτό που είναι χωρίς νόημα, και να το αποδέχεσαι χωρίς φόβο. Αν φοβάσαι, είναι σίγουρο ότι θα αποδώσεις στον κόσμο ιδιότητες τις οποίες δεν έχει, και θα τον γεμίσεις με εικόνες που δεν υπάρχουν. Για το εγώ οι ψευδαισθήσεις είναι μηχανισμοί ασφάλειας, όπως πρέπει να είναι και για σένα που ταυτίζεις τον εαυτό σου με το εγώ.

Οι σημερινές ασκήσεις, οι οποίες θα πρέπει να γίνουν τρεις ή τέσσερις φορές για όχι περισσότερο από ένα περίπου λεπτό κάθε φορά, πρέπει να γίνουν με κάπως διαφορετικό τρόπο από τις προηγούμενες. Με μάτια κλειστά, επανέλαβε τη σημερινή ιδέα στον εαυτό σου. Έπειτα άνοιξε τα μάτια σου, και κοίταξε γύρω σου αργά, λέγοντας

Κοιτάζω ένα κόσμο χωρίς νόημα.

Επαναλάμβανε αυτή τη δήλωση στον εαυτό σου καθώς κοιτάς γύρω σου. Έπειτα κλείσε τα μάτια σου, και τελείωσε την άσκηση έτσι:

Ένας κόσμος χωρίς νόημα γεννά φόβο επειδή νομίζω ότι βρίσκομαι σε ανταγωνισμό με τον Θεό.

Μπορεί να δυσκολευτείς στο να μην αντισραθείς, με την μία ή την άλλη μορφή, σε αυτή την καταληκτική δήλωση. Όποια μορφή και να πάρει αυτή η αντίσταση, να θυμίσεις στον εαυτό σου ότι στην πραγματικότητα φοβάσαι μια τέτοια σκέψη εξαιτίας της «εκδίκησης» του «εχθρού». Δεν περιμένουμε να πιστέψεις αυτή την δήλωση αυτή την στιγμή, και μπορεί να την απορρίπτεις σαν παράλογη. Παρόλα αυτά, σημείωσε προσεκτικά, όποια σημάδια ανοιχτού ή συγκαλυμμένου φόβου μπορεί να παρουσιαστούν.

Αυτή είναι η πρώτη μας προσπάθεια να εκθέσουμε μια ρητή σχέση αιτίας και αποτελέσματος ενός είδους στο οποίο δεν έχεις εμπειρία στην αναγνώρισή του. Μην παραμείνεις στην καταληκτική δήλωση, και μην προσπαθήσεις ούτε να την σκέφτεσαι εκτός από τις περιόδους πρακτικής. Αυτό είναι αρκετό προς το παρόν.

Ημερολόγιο

Τι θα συνέβαινε αν αναγνώριζες ότι αυτός ο κόσμος είναι μια παραίσθηση; Τι θα γινόταν αν καταλάβαινες ότι εσύ τον επινόησες; Πως θα σου φαινόταν αν συνειδητοποιούσες ότι αυτοί που βλέπεις να περπατούν γύρω σου, να αμαρτάνουν και να πεθαίνουν, να επιτίθενται και να δολοφονούν και να αυτοκαταστρέφονται, είναι εξ ολοκλήρου μη πραγματικοί;

- Κείμενο, Κεφάλαιο 20.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...