Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΕΝΩΣΗ.


III. Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΕΝΩΣΗ.

- Από το Κεφάλαιο 28, III. The Agreement to Join-

1. Αυτό που περιμένει με τέλεια βεβαιότητα πέρα από την σωτηρία δεν είναι δικό μας μέλημα. Γιατί μόλις έχεις αρχίσει να επιτρέπεις τα πρώτα σου, αβέβαια βήματα να καθοδηγηθούν προς τα επάνω στη κλίμακα που ο διαχωρισμός σε είχε παρασύρει να κατέβεις. Προς το παρόν μόνο το θαύμα είναι το μέλημά σου. Από εδώ πρέπει να αρχίσουμε. Και έχοντας αρχίσει, ο δρόμος θα γίνει γαλήνιος και απλός στην ανύψωση προς την αφύπνιση και το τέλος του ονείρου. Όταν αποδεχτείς ένα θαύμα, δεν προσθέτεις το όνειρο του φόβο σου σε αυτό που έχεις ήδη ονειρευτεί. Χωρίς υποστήριξη, το όνειρο θα ξεθωριάσει χωρίς επιπτώσεις. Γιατί η υποστήριξή σου είναι που το ενδυναμώνει.

2. Κανένας νους δεν αρρωσταίνει μέχρι κάποιος άλλος νους να συμφωνήσει ότι είναι διαχωρισμένοι. Άρα είναι κοινή τους απόφαση να είναι άρρωστοι. Εάν αρνηθείς να συμφωνήσεις και αποδεχτείς τον ρόλο που παίζεις στο να κάνεις την ασθένεια πραγματική, ο άλλος νους δεν μπορεί να προβάλλει την ενοχή του χωρίς την δική σου βοήθεια να τον αφήσεις να αντιληφθεί τον εαυτό του σαν διαχωρισμένο και χωριστά από εσένα. Έτσι το σώμα δεν γίνεται αντιληπτό σαν άρρωστο από τους νόες και των δύο σας από διαφορετικές οπτικές. Η ένωση με το νου κάποιου αδελφού σου εμποδίζει την αιτία της αρρώστιας και τις επιπτώσεις που γίνονται αντιληπτά. Η θεραπεία είναι το αποτέλεσμα νοών που ενώνονται, όπως η ασθένεια προέρχεται από νόες που διαχωρίζονται.

3. Το θαύμα δεν κάνει τίποτα ακριβώς επειδή οι νόες είναι ενωμένοι, και δεν μπορούν να χωριστούν. Ωστόσο στο όνειρο αυτό έχει αντιστραφεί, και οι διαχωρισμένοι νόες γίνονται ορατοί σαν σώματα, που είναι διαχωρισμένα και δεν μπορούν να ενωθούν. Μην επιτρέπεις στον αδελφό σου να είναι άρρωστος, γιατί εάν είναι, τον έχεις εγκαταλείψει στο δικό του όνειρο συμμετέχοντας σε αυτό μαζί του. Αυτός δεν έχει δει την αιτία της αρρώστιας εκεί που είναι, κι εσύ έχεις παραβλέψει το χάσμα μεταξύ σας, εκεί όπου η αρρώστια αναπτύχθηκε. Έτσι ενώνεστε στην ασθένεια, για να διατηρήσεις το μικρό χάσμα αθεράπευτο, εκεί όπου η αρρώστια διαφυλάσσεται προσεχτικά προστατευμένη, αγαπητή, και υποστηριγμένη από σταθερή πίστη, από φόβο μήπως κι έλθει ο Θεός για να γεφυρώσει το μικρό χάσμα που οδηγεί σε Αυτόν. Μην πολεμάς τον ερχομό Του με ψευδαισθήσεις, γιατί είναι ο ερχομός Του που θέλεις πάνω από όλα τα πράγματα που φαίνονται να λαμπυρίζουν μέσα στο όνειρο.

4. Το τέλος του ονειρέματος είναι το τέλος του φόβου, και η αγάπη ποτέ δεν ήταν στον κόσμο των ονείρων. Το χάσμα είναι μικρό. Ωστόσο κρατάει τους σπόρους της μόλυνσης και κάθε μορφή ασθένειας, γιατί είναι μια επιθυμία να κρατά τον διαχωρισμό και να μην ενώνει. Κι έτσι φαίνεται να δίνει μια αιτία στην αρρώστια που δεν είναι η αιτία της. Ο σκοπός του χάσματος είναι η όλη αιτία που έχει η ασθένεια. Γιατί έγινε για να σε κρατήσει διαχωρισμένο, μέσα σε ένα σώμα το οποίο βλέπεις σαν να ήταν αυτό η αιτία του πόνου.

5. Η αιτία του πόνου είναι ο διαχωρισμός, όχι το σώμα, το οποίο είναι μόνο το αποτέλεσμά του. Ωστόσο ο διαχωρισμός δεν είναι παρά κενός χώρος, που δεν περιλαμβάνει τίποτα, δεν κάνει τίποτα, και είναι τόσο επουσιώδης όσο το κενό διάστημα μεταξύ των κυματισμών που προκάλεσε ένα πλοίο περνώντας. Και καλύπτεται τόσο γρήγορα, όσο γρήγορα σπεύδει το νερό για να κλείσει το κενό, και τα κύματα ενώνονται για να το καλύψουν. Που είναι το χάσμα μεταξύ των κυμάτων όταν αυτά έχουν ενωθεί, κι έχουν καλύψει τον χώρο ο οποίος φάνηκε να τα κρατάει διαχωρισμένα για λίγο; Που είναι το έδαφος για ασθένεια όταν οι νόες έχουν ενωθεί για να κλείσουν το μικρό χάσμα μεταξύ τους, εκεί που φαινόταν ότι μεγάλωναν οι σπόροι της ασθένειας;

6. Ο Θεός χτίζει την γέφυρα, αλλά μόνο στο χώρο που το θαύμα άφησε καθαρό και κενό. Αυτός δεν μπορεί να γεφυρώσει τους σπόρους της αρρώστιας και την ντροπή της ενοχής, γιατί δεν μπορεί να καταστρέψει την ξένη θέληση που δεν δημιούργησε Αυτός. Άφησε τα αποτελέσματά της να φύγουν και μην τα σφίγγεις ανυπόμονα, για να τα κρατήσεις για τον εαυτό σου. Το θαύμα θα τα σαρώσει όλα στην άκρη, κι έτσι θα κάνει χώρο για Αυτόν ο Οποίος θέλει να έλθει και να κτίσει την γέφυρα της επιστροφής του Υιού Του προς Αυτόν.

7. Αρίθμησε, λοιπόν, τα αργυρά θαύματα και τα χρυσά όνειρα της ευτυχίας σαν όλους τους θησαυρούς που θα ήθελες να κρατήσεις μέσα στην αποθήκη του κόσμου. Η θύρα είναι ανοιχτή, όχι για τους κλέφτες, αλλά για τους πεινασμένους αδελφούς σου, οι οποίοι νόμισαν ότι η λάμψη ενός βότσαλου ήταν χρυσός, και αποθήκευσαν ένα σωρό από χιόνι που έλαμπε όπως το ασήμι. Δεν έχουν αφήσει τίποτα πίσω από την ανοιχτή θύρα. Τι είναι ο κόσμος εκτός από ένα μικρό χάσμα που γίνεται αντιληπτό για να σκίσει στα δύο την αιωνιότητα, και να τη διασπάσει σε ημέρες και μήνες και χρόνια; Και τι είσαι εσύ που ζεις μέσα στον κόσμο εκτός από μια εικόνα του Υιού του Θεού κατακερματισμένη σε κομμάτια, το καθένα κρυμμένο μέσα σε ένα διαχωρισμένο και αβέβαιο κομματάκι από πηλό;

8. Μην φοβάσαι, παιδί μου, παρά άφησε τον κόσμο σου να φωτιστεί απαλά από τα θαύματα. Και ενώσου με αυτόν εκεί όπου το μικρό χάσμα φαίνεται να στέκεται ανάμεσα σε σένα και τον αδελφό σου. Και έτσι η αρρώστια τώρα θα φαίνεται χωρίς αιτία. Το όνειρο της θεραπείας βρίσκεται στην συγχώρεση, και σου δείχνει ευγενικά ότι ποτέ δεν αμάρτησες. Το θαύμα δεν θα άφηνε καμία απόδειξη της ενοχής να σου φέρνει μαρτυρίες για κάτι που ποτέ δεν υπήρξε. Και στον αποθηκευτικό σου χώρο θα φτιάξει ένα μέρος καλωσορίσματος για τον Πατέρα σου και τον Εαυτό σου. Η θύρα είναι ανοιχτή, για όλους εκείνους που μπορεί να έλθουν και δεν θέλουν θα πεινάνε πια, μόνο να χαρούν την γιορτή της αφθονίας στημένη εκεί μπροστά τους. Και θα συναντηθούν με όλους τους Προσκεκλημένους σου που το θαύμα έχει ζητήσει να έλθουν σε σένα.

9. Αυτή είναι μια γιορτή πράγματι διαφορετική από κείνες που έχει επιδείξει το ονείρεμα του κόσμου. Γιατί εδώ, όσο περισσότερο λαμβάνει κάποιος, τόσο περισσότερο μένει για όλους τους υπόλοιπους για να το μοιραστούν. Οι Καλεσμένοι έχουν φέρει απεριόριστες προμήθειες μαζί Τους. Και κανείς δεν στερείται τίποτα ούτε και μπορεί να στερήσει τους άλλους. Εδώ είναι μια γιορτή που ο Πατέρας απλώνει μπροστά στον Υιό Του, και την μοιράζεται εξίσου μαζί του. Και στο μοίρασμά Τους δεν μπορεί να υπάρχει κανένα κενό μέσα στο οποίο η αφθονία να είναι διστακτική και αδύναμη. Εδώ δεν μπορούν να εισέλθουν τα ισχνά χρόνια, γιατί ο χρόνος δεν βρίσκεται στην υπηρεσία αυτής της γιορτής, που δεν έχει τέλος. Γιατί η αγάπη έχει στρώσει το τραπέζι της στο χώρο που φαινόταν ότι κρατούσε τους Καλεσμένους σου μακριά από σένα.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΑΝΤΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑ



II. Αντιστρέφοντας το Αποτέλεσμα και την Αιτία.

- Από το Κεφάλαιο 28, II. Reversing Effect and Cause -

1. Χωρίς αιτία δεν μπορεί να υπάρξουν αποτελέσματα, όπως και χωρίς αποτελέσματα δεν υπάρχει αιτία. Η αιτία γίνεται αιτία από τα αποτελέσματά της ∙ ο Πατέρας είναι Πατέρας από τον Υιό Του. Τα αποτελέσματα δεν δημιουργούν την αιτία τους, αλλά εδραιώνουν την αιτιολογία τους. Επομένως, ο Υιός δίνει Πατρότητα στον Δημιουργό του, και δέχεται το δώρο που Του έχει δώσει. Κι επειδή είναι Υιός του Θεού πρέπει επίσης να είναι πατέρας, ο οποίος δημιουργεί όπως ο Θεός δημιούργησε αυτόν. Ο κύκλος της δημιουργίας δεν έχει τέλος. Η αρχή της και το τέλος της είναι το ίδιο. Αλλά μέσα του κρατάει το σύμπαν όλης της δημιουργίας, χωρίς αρχή και χωρίς τέλος.

2. Η Πατρότητα είναι δημιουργία. Η Αγάπη πρέπει να επεκτείνεται. Η αγνότητα δεν περιορίζεται. Είναι η φύση του αθώου να είναι παντοτινά απεριόριστος, χωρίς φραγμό ή όρια. Ως εκ τούτου η αγνότητα δεν είναι του σώματος. Ούτε μπορεί να βρεθεί εκεί όπου είναι ο περιορισμός. Οι επιδράσεις της, που είναι τόσο απεριόριστες όσο και η ίδια, μπορούν να θεραπεύσουν το σώμα. Ωστόσο όλη η θεραπεία πρέπει να συμβαίνει επειδή ο νους αναγνωρίζεται ότι δεν είναι μέσα στο σώμα, και η αθωότητά του είναι εντελώς ξέχωρη από αυτό, κι εκεί όπου είναι όλη η θεραπεία. Που είναι, λοιπόν, η θεραπεία; Μόνο εκεί όπου τα αποτελέσματά της δίνονται στην αιτία της. Γιατί η ασθένεια είναι μια χωρίς νόημα προσπάθεια να δώσει αποτελέσματα στο αναίτιο, και να το κάνει αιτία.

3. Πάντοτε στην ασθένεια ο Υιός του θεού προσπαθεί να κάνει τον εαυτό του αιτία του εαυτού του, και δεν επιτρέπει στον εαυτό του να είναι ο Υιός του Πατέρα του. Λόγω αυτής της αδύνατης επιθυμίας, δεν πιστεύει ότι είναι το Αποτέλεσμα της Αγάπης, και ότι πρέπει να είναι αιτία εξαιτίας αυτού που είναι. Η αιτία της θεραπείας είναι η μόνη Αιτία των πάντων. Δεν έχει παρά μόνο ένα Αποτέλεσμα. Και με αυτή την αναγνώριση, το αναίτιο δεν δίνει κανένα αποτέλεσμα και κανένα δεν είναι ορατό. Ένας νους μέσα σε ένα σώμα και ένας κόσμος από άλλα σώματα, το κάθε ένα με ξεχωριστό νου, είναι οι δικές σου «δημιουργίες», κι εσύ ο «άλλος» νους, που δημιουργείς αποτελέσματα ανόμοια με τον εαυτό σου. Και ως «πατέρας» τους, πρέπει να είσαι σαν αυτά.

4. Τίποτα απολύτως δεν έχει συμβεί εκτός από το ότι έχεις βάλει τον εαυτό σου να κοιμηθεί, και ονειρεύτηκες ένα όνειρο στο οποίο ήσουν ένας ξένος για τον εαυτό σου, και μόνο ένα μέρος από κάποιου άλλου το όνειρο. Το θαύμα δεν σε ξυπνά, αλλά απλά σου δείχνει ποιος είναι ο ονειρευτής. Σε διδάσκει ότι υπάρχει μια επιλογή από όνειρα ενώ είσαι ακόμα κοιμισμένος, ανάλογα με τον σκοπό του ονειρέματός σου. Επιθυμείς όνειρα θεραπείας, ή όνειρα θανάτου; Ένα όνειρο είναι όπως μια θύμηση στο ότι απεικονίζει αυτό που θέλεις να σου δείξει.

5. Μια άδεια αποθήκη, με ανοιχτή την πόρτα, κρατάει όλα τα κομμάτια των αναμνήσεων και των ονείρων σου. Ωστόσο εάν εσύ είσαι ο ονειρευτής, αντιλαμβάνεσαι τουλάχιστον αυτό: ότι έχεις προκαλέσει το όνειρο, και μπορείς να αποδεχτείς επίσης ένα άλλο όνειρο. Αλλά για αυτή την αλλαγή στο περιεχόμενο του ονείρου, πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι είσαι εσύ ο οποίος ονειρεύτηκε το όνειρο που δεν σου αρέσει. Αυτό είναι μόνο ένα αποτέλεσμα που εσύ έχεις προκαλέσει, και δεν θέλεις να είσαι η αιτία αυτού του αποτελέσματος. Στα όνειρα φόνου και επίθεσης είσαι το θύμα στη σφαγή ενός σώματος που πεθαίνει. Αλλά στα όνειρα συγχώρεσης δεν ζητείται από κανένα να είναι το θύμα και αυτός που υποφέρει. Αυτά είναι τα χαρούμενα όνειρα που το θαύμα ανταλλάσει με τα δικά σου. Δεν σου ζητάει να φτιάξεις κάποιο άλλο ∙ μόνο να δεις ότι εσύ έφτιαξες το όνειρο που θέλεις να ανταλλάξεις με αυτό.

6. Αυτός ο κόσμος είναι αναίτιος, όπως κάθε όνειρο που ο καθένας έχει ονειρευτεί μέσα στον κόσμο. Κανένα σχέδιο δεν είναι δυνατό, και δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός που να μπορούσε να βρεθεί και να κατανοηθεί. Τι άλλο θα μπορούσε να περιμένεις από κάτι που δεν έχει αίτιο; Όμως αν δεν έχει αιτία, δεν έχει και σκοπό. Μπορεί να προκαλέσεις ένα όνειρο, αλλά αυτό ποτέ δεν θα σου δώσει πραγματικά αποτελέσματα. Γιατί αυτό θα άλλαζε την αιτία του, και αυτό είναι που δεν μπορείς να κάνεις. Ο ονειρευτής ενός ονείρου δεν είναι ξύπνιος, αλλά δεν γνωρίζει ότι κοιμάται. Βλέπει ψευδαισθήσεις του εαυτού του σαν άρρωστο ή σαν υγιή, θλιμμένο ή ευτυχισμένο, αλλά χωρίς μια σταθερή αιτία με εγγυημένα αποτελέσματα.

7. Το θαύμα αποδεικνύει ότι ονειρεύεσαι ένα όνειρο, και ότι το περιεχόμενό του δεν είναι αληθινό. Αυτό είναι ένα κρίσιμο βήμα στην διαχείριση των ψευδαισθήσεων. Κανείς δεν τις φοβάται όταν αντιλαμβάνεται ότι ο ίδιος τις επινόησε. Ο φόβος διατηρήθηκε επειδή αυτός δεν είδε ότι ήταν ο ίδιος ο συγγραφέας του ονείρου, και όχι μια φιγούρα στο όνειρο. Αυτός καταλογίζει στον εαυτό του τις συνέπειες που ονειρεύεται ότι έδωσε στον αδελφό του. Και είναι μόνο αυτό που το όνειρο έχει συνθέσει και του έχει προσφέρει, για να του δείξει ότι οι επιθυμίες του έχουν γίνει. Έτσι αυτός φοβάται την δική του την επίθεση, αλλά την βλέπει στα χέρια κάποιου άλλου. Σαν θύμα, υποφέρει από τα αποτελέσματά της, αλλά όχι από την αιτία της. Δεν είναι αυτός ο συγγραφέας την δικής του επίθεσης, και είναι αθώος από αυτό που προκάλεσε. Το θαύμα δεν κάνει τίποτα άλλο εκτός από να του δείχνει ότι αυτός δεν έχει κάνει τίποτα. Αυτό που φοβάται είναι αιτία χωρίς τις επιπτώσεις που θα την έκανε αιτία. Και έτσι ποτέ δεν υπήρξε.

8. Ο διαχωρισμός άρχισε με το όνειρο ότι ο Πατέρας στερήθηκε τα Αποτελέσματά Του, και ήταν αδύναμος να τα κρατήσει αφού δεν ήταν πια ο Δημιουργός τους. Στο όνειρο, ο ονειρευτής κατασκεύασε τον εαυτό του. Αλλά αυτό που έφτιαξε γύρισε εναντίον του, παίρνοντας τον ρόλο του δημιουργού του, όπως είχε κάνει ο ονειρευτής. Και όπως αυτός μισούσε τον Δημιουργό του, έτσι και η φιγούρες στο όνειρο έχουν μισήσει αυτόν. Το σώμα του είναι ο σκλάβος τους, το οποίο και κακομεταχειρίζονται επειδή τα κίνητρα που του έχει δώσει τα έχουν υιοθετήσει σαν δικά τους. Και το μισούν για την εκδίκηση που θέλει να τους προσφέρει. Είναι η εκδίκησή τους πάνω στο σώμα που φαίνεται να αποδεικνύει ότι ο ονειρευτής δεν θα μπορούσε να είναι ο κατασκευαστής του ονείρου. Αποτέλεσμα και αιτία πρώτα διαχωρίζονται, και μετά αντιστρέφονται, έτσι το αποτέλεσμα γίνεται αιτία ∙ και η αιτία αποτέλεσμα.

9. Αυτό είναι το τελικό βήμα του διαχωρισμού, με το οποίο η σωτηρία, η οποία προχωράει για να ακολουθήσει τον άλλο δρόμο, αρχίζει. Αυτό το τελικό βήμα είναι ένα αποτέλεσμα αυτού που έχει φύγει από πριν, και παρουσιάζεται σαν αιτία. Το θαύμα είναι το πρώτο βήμα που επιστρέφει στην αιτία την λειτουργία της αιτιότητας, όχι του αποτελέσματος. Γιατί αυτή τη σύγχυση έχει προκαλέσει το όνειρο, και όσο κρατάει, θα φοβάσαι να ξυπνήσεις. Ούτε το κάλεσμα για ξύπνημα θα ακουστεί, επειδή θα φαίνεται πως είναι το κάλεσμα στον φόβο.

10. Όπως κάθε μάθημα που σου ζητάει το Άγιο Πνεύμα να μάθεις, το θαύμα είναι ξεκάθαρο. Παρουσιάζει ό,τι Αυτό θα ήθελε να μάθεις, και σου δείχνει ότι τα αποτελέσματα του είναι αυτά που θέλεις. Στα όνειρά Του που συγχωρούν τα δικά σου αποτελέσματά καταργούνται και οι μισητοί εχθροί γίνονται αντιληπτοί σαν φίλοι με φιλεύσπλαχνη διάθεση. Η εχθρότητά τους φαίνεται αναίτια τώρα, επειδή δεν ήταν αυτοί που την έφτιαξαν. Και μπορείς να αποδεχτείς τον ρόλο του κατασκευαστή του μίσους τους, επειδή βλέπεις ότι δεν έχει καμιά επίπτωση. Τώρα έχεις ελευθερωθεί αρκετά από το όνειρο ∙ ο κόσμος είναι ουδέτερος, και τα σώματα που εξακολουθούν να φαίνονται ότι κινούνται σαν διαχωρισμένα δεν χρειάζεται να σου προκαλούν φόβο. Κι έτσι δεν είναι άρρωστα.

11. Το θαύμα επιστρέφει την αιτία του φόβου σε σένα που την έφτιαξες. Αλλά επίσης δείχνει ότι, μην έχοντας επιπτώσεις, δεν είναι αιτία, γιατί η λειτουργία της αιτίας είναι να έχει αποτελέσματα. Και όπου τα αποτελέσματα φεύγουν, δεν υπάρχει αιτία. Έτσι τα θαύματα θεραπεύουν το σώμα επειδή δείχνουν ότι ο νους έφτιαξε την αρρώστια, και επιστράτευσε το σώμα να είναι το θύμα, ή το αποτέλεσμα, αυτού που έφτιαξε. Ωστόσο το μισό μάθημα δεν θα διδάξει το ολόκληρο. Το θαύμα είναι άχρηστο αν μάθεις μόνο ότι το σώμα μπορεί να θεραπευτεί, γιατί δεν είναι αυτό το μάθημα που στάλθηκε για να διδάξει. Το μάθημα είναι ότι ο νους ήταν ασθενής που σκέφτηκε ότι το σώμα μπορούσε να αρρωστήσει ∙ προβάλλοντας έξω την ενοχή του δεν προκάλεσε τίποτα, και δεν είχε καμία επίπτωση.

12. Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος θαύματα. Στέκονται με λαμπρή σιωπή δίπλα σε κάθε όνειρο πόνου και βασάνου, αμαρτίας και ενοχής. Είναι η εναλλακτική του ονείρου, η επιλογή να είσαι ο ονειρευτής, αντί να αρνείσαι τον ενεργό ρόλο στην κατασκευή του ονείρου. Είναι τα ευχάριστα αποτελέσματα της επιστροφής των συμπτωμάτων της ασθένειας στην αιτία τους. Το σώμα απελευθερώνεται διότι ο νους αναγνωρίζει ότι «αυτό δεν γίνεται σε μένα, αλλά εγώ είμαι αυτός που το κάνει.» Έτσι ο νους είναι ελεύθερος να κάνει μιαν άλλη επιλογή. Αρχίζοντας εδώ, η σωτηρία θα προχωρήσει για να αλλάξει την πορεία κάθε βήματος της καθόδου προς τον διαχωρισμό, μέχρι όλα τα βήματα να έχουν ανιχνευτεί, η σκάλα να εξαφανιστεί, και όλο το ονείρεμα του κόσμου να καταργηθεί.

ΜΑΘΗΜΑ 335 Σήμερα επιλέγω να βλέπω την αθωότητα του αδελφού μου.

ΜΑΘΗΜΑ 335

Σήμερα επιλέγω να βλέπω την αθωότητα του αδελφού μου.

Η συγχώρεση είναι μια επιλογή. Ποτέ δεν βλέπω τον αδελφό μου έτσι όπως είναι, διότι αυτό υπερβαίνει κατά πολύ τα όρια της αντίληψης. Αυτό που βλέπω σε αυτόν είναι απλά αυτό που επιθυμώ να δω, διότι αυτό συμβολίζει αυτό που θέλω να είναι η αλήθεια. Μόνο σε αυτό ανταποκρίνομαι, όσο και να μου φαίνεται ότι εξαναγκάζομαι από εξωτερικά συμβάντα. Επιλέγω να δω αυτό που θέλω, και αυτό και μόνο βλέπω. Η αθωότητα του αδελφού μου, δείχνει σε μένα ότι επιθυμώ να δω και την δική μου. Και θα την δω, εφόσον έχω επιλέξει να βλέπω τον αδελφό μου μέσα στο ιερό της φως.

Τι άλλο θα μπορούσε να επαναφέρει την θύμησή Σου σε μένα, εκτός από το να βλέπω την αθωότητα του αδελφού μου; Η αθωότητά του μου θυμίζει ότι αυτός δημιουργήθηκε ένα μαζί μου, όμοιος με μένα. Σε αυτόν βρίσκω τον Εαυτό μου, και στον Υιό Σου βρίσκω και την δική Σου θύμηση.

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...