Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Διάλεξε Άλλη μια Φορά.



VIII.. Διάλεξε Άλλη μια Φορά.

- Από το Κεφάλαιο 31, VIII. Choose Once Again -

1. Ο πειρασμός έχει ένα μάθημα που θέλει να σου διδάξει, σε όλες τις μορφές του, όποτε και αν συμβαίνει. Θέλει να πείσει τον ιερό Υιό του Θεού ότι είναι ένα σώμα, γεννημένος μέσα σε κάτι που πρέπει να πεθάνει, ανίκανος να ξεφύγει από την αδυναμία του, και δέσμιος από ό,τι τον διατάζει να αισθάνεται. Αυτό θέτει τα όρια στο τι μπορεί αυτός να κάνει ∙ η ισχύς του είναι η μόνη δύναμη που έχει ∙ αυτό που μπορεί να φτάσει δεν μπορεί να υπερβαίνει την μικρή του εμβέλεια. Θα ήθελες να είσαι αυτό, εάν ο Χριστός παρουσιαζόταν σε σένα σε όλο Του το μεγαλείο, ζητώντας σου παρά αυτό:

Επέλεξε για μια ακόμα φορά εάν θέλεις να πάρεις την θέση σου ανάμεσα στους σωτήρες του κόσμου, ή θέλεις να παραμείνεις στην κόλαση, και να κρατήσεις και τους αδελφούς σου εκεί.

Γιατί Αυτός έχει έλθει, και σου ζητάει αυτό.

2. Πώς κάνεις την επιλογή; Πόσο εύκολα εξηγείται αυτό! Πάντοτε επιλέγεις ανάμεσα στην αδυναμία σου και στην δύναμη του Χριστού μέσα σου. Και αυτό που επιλέγεις είναι αυτό που νομίζεις ότι είναι πραγματικό. Απλά με το να μην χρησιμοποιείς ποτέ την αδυναμία για να κατευθύνει τις πράξεις σου, δεν θα της έχεις δώσει καμία δύναμη. Και το φως του Χριστού μέσα σου, αναλαμβάνει τη επίβλεψη σε ό,τι κάνεις. Γιατί έχεις φέρει την αδυναμία σου σε Αυτόν, και Αυτός σου έχει δώσει την δύναμή Του στην θέση της.

3. Οι δοκιμασίες δεν είναι παρά μαθήματα που απέτυχες να μάθεις και παρουσιάζονται για μια ακόμα φορά, έτσι εκεί που έκανες μια λανθασμένη επιλογή πριν τώρα μπορείς να κάνεις μια καλύτερη, και έτσι να ξεφύγεις από όλο τον πόνο που σου έχει φέρει. αυτό που διάλεξες πριν. Σε κάθε δυσκολία, σε κάθε στενοχώρια, και σε κάθε περιπλοκή ο Χριστός σε καλεί και σου λέει απαλά, «Αδελφέ μου, διάλεξε πάλι.» Αυτός δεν θέλει να αφήσει ούτε μια πηγή πόνου αθεράπευτη, ούτε μια εικόνα που να καλύπτει την αλήθεια. Αυτός θέλει να αφαιρέσει κάθε δυστυχία από σένα τον οποίο ο Θεός δημιούργησε βωμό στη χαρά. Αυτός δεν θα σε αφήσει χωρίς υποστήριξη, μόνος σου σε όνειρα της κόλασης, αλλά θέλει να απελευθερώσει το νου σου από το καθετί που κρύβει το πρόσωπό Του από σένα. Η Ιερότητά Του είναι δική σου επειδή Αυτός είναι η μόνη δύναμη που είναι πραγματική μέσα σε σένα. Η δύναμή Του είναι δική σου επειδή Αυτός είναι ο Εαυτός που ο Θεός δημιούργησε ως τον μοναδικό Υιό Του.

4. Οι εικόνες που φτιάχνεις δεν μπορούν να επικρατήσουν ενάντια σε αυτό που ο Θεός ο Ίδιος θέλει να είσαι. Ποτέ, λοιπόν, μην φοβάσαι τον πειρασμό, παρά δες τον όπως είναι ∙ άλλη μια ευκαιρία για να διαλέξεις ξανά, και να αφήσεις την δύναμη του Χριστού να επικρατήσει σε κάθε περίσταση και σε κάθε μέρος στο οποίο, προηγουμένως, ύψωνες μιαν εικόνα του εαυτού σου. Διότι αυτό που φαίνεται πως κρύβει το πρόσωπο του Χριστού είναι αδύναμο μπροστά στην μεγαλειότητά Του, και εξαφανίζεται μπροστά στην ιερή Του ματιά. Οι σωτήρες του κόσμου, που βλέπουν όπως Αυτός, είναι απλά εκείνοι που επιλέγουν την δύναμή Του αντί για την δική τους αδυναμία, που φαίνεται χωριστά από Αυτόν. Αυτοί θα λυτρώσουν τον κόσμο, γιατί είναι ενωμένοι μέσα σε όλη την δύναμη της Θέλησης του Θεού. Και αυτό που θέλουν είναι μόνο αυτό που θέλει Αυτός.

5. Μάθε, λοιπόν, την χαρούμενη συνήθεια της αντίδρασης σε κάθε πειρασμό να αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου ως αδύναμο και δυστυχή με αυτά τα λόγια:

Είμαι όπως με δημιούργησε ο Θεός.

Ο Υιός Του δεν μπορεί να υποφέρει τίποτα.

Κι εγώ είμαι ο Υιός Του

Με αυτό τον τρόπο η δύναμη του Χριστού καλείται να επικρατήσει, αντικαθιστώντας όλη την αδυναμία σου με την δύναμη που προέρχεται από τον Θεό και ποτέ δεν μπορεί να αποτύχει. Και έτσι τα θαύματα είναι τόσο φυσικά όσο ο φόβος και η αγωνία φαίνονταν να είναι πριν γίνει η επιλογή για την ιερότητα. Γιατί με αυτή την επιλογή οι λανθασμένες διακρίσεις φεύγουν, οι πλανερές εναλλακτικές αφήνονται παράμερα, και τίποτα δεν απομένει που να παρεμβάλλεται στην αλήθεια.

6. Είσαι όπως ο Θεός σε δημιούργησε, και το ίδιο είναι κάθε ζώσα ύπαρξη που κοιτάς, άσχετα με τις εικόνες που βλέπεις. Αυτό που βλέπεις σαν ασθένεια και πόνο, σαν αδυναμία και σαν δεινά και απώλεια, είναι μόνο ο πειρασμός να αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου ανυπεράσπιστο στην κόλαση. Μην ενδώσεις σε αυτόν, και θα δεις όλο τον πόνο, σε κάθε μορφή, όπου κι αν συμβαίνει, να εξαφανίζεται όπως η ομίχλη μπροστά στον ήλιο. Το θαύμα έχει έλθει να θεραπεύσει τον Υιό του Θεού, και να κλείσει την πόρτα στα όνειρα της αδυναμίας, ανοίγοντας τον δρόμο προς την σωτηρία και την απελευθέρωσή του. Διάλεξε για άλλη μια φορά αυτό που θα ήθελες να είναι, ενθυμούμενος ότι κάθε επιλογή που κάνεις εδραιώνει την δική σου ταυτότητα όπως θέλεις να την βλέπεις και να πιστεύεις ότι είναι.

7. Μην μου αρνείσαι το μικρό δώρο που ζητώ, όταν σε αντάλλαγμα αφήνω στα πόδια σου την ειρήνη του Θεού, και την δύναμη να φέρεις αυτή την ειρήνη στον καθένα που περιπλανιέται στον κόσμο αβέβαιος, μόνος, και σε συνεχή φόβο. Γιατί σου δίδεται να ενωθείς μαζί του, και μέσω του Χριστού μέσα σου να βγάλεις το πέπλο από τα μάτια του, και να του επιτρέψεις να δει τον Χριστό μέσα του.

8. Αδελφοί μου στη σωτηρία, μην αποτύχετε να ακούσετε τη φωνή μου και να προσέξετε τα λόγια μου. Δεν ζητάω τίποτα άλλο εκτός από την δική σας απελευθέρωση. Δεν υπάρχει θέση για την κόλαση μέσα σε ένα κόσμο του οποίου η ωραιότητα μπορεί να γίνει τόσο έντονη και τόσο περιεκτική που ο Ουρανός να μην απέχει από εκεί περισσότερο από ένα βήμα. Στα κουρασμένα μάτια σου φέρω ένα όραμα ενός διαφορετικού κόσμου, τόσο νέου και καθαρού και δροσερού που θα ξεχάσεις τον πόνο και την λύπη που έβλεπες πριν. Ωστόσο αυτό είναι ένα όραμα το οποίο πρέπει να μοιράζεσαι με τον καθένα που βλέπεις, ειδάλλως δεν θα το βλέπεις. Και δίνοντας αυτό το δώρο είναι ο τρόπος που το κάνεις δικό σου. Και ο Θεός πρόσταξε, με στοργική αγαθότητα, αυτό το δώρο να είναι για σένα.

9. Ας είμαστε χαρούμενοι που μπορούμε και περπατάμε στον κόσμο, και να βρίσκουμε τόσο πολλές ευκαιρίες να αντιληφθούμε μια άλλη κατάσταση όπου το δώρο του Θεού μπορεί για μια ακόμα φορά να αναγνωριστεί σαν δικό μας! Και με αυτό τον τρόπο όλα τα υπολείμματα της κόλασης, οι μυστικές αμαρτίες και τα κρυμμένα μίση εξαφανίζονται. Και όλες οι ομορφιές που έκρυβαν παρουσιάζονται σαν λιβάδια του Ουρανού στην όρασή μας, για να μας ανυψώσουν πάνω από τους αγκαθωτούς δρόμους που ταξιδεύαμε πριν παρουσιαστεί ο Χριστός. Ακούστε με αδελφοί μου, ακούστε και ενωθείτε μαζί μου. Ο Θεός έχει ορίσει ότι δεν γίνεται να καλώ εις μάτην, και μέσα στην βεβαιότητά Του αναπαύομαι ικανοποιημένος. Γιατί θα ακούσεις, και θα επιλέξεις ξανά. Και με αυτή την επιλογή οι πάντες ελευθερώνονται.

10. Σε ευχαριστώ, Πατέρα, γι’ αυτούς τους ιερούς που είναι οι αδελφοί μου όπως είναι και Υιοί Σου. Η πίστη μου σε αυτούς είναι Δική Σου. Είμαι τόσο σίγουρος ότι θα έλθουν σε μένα όσο Εσύ είσαι βέβαιος για το τι είναι αυτοί, και θα είναι παντοτινά. Θα αποδεχτούν το δώρο που τους προσφέρω, γιατί Εσύ μου το έδωσες για χάρη τους. Και όπως εγώ δεν θέλω να κάνω παρά μόνο την ιερή Σου Θέληση, το ίδιο θα επιλέξουν κι αυτοί. Και δίνω ευχαριστίες για αυτούς. Το τραγούδι της σωτηρίας θα αντηχήσει μέσα από τον κόσμο με κάθε επιλογή που κάνουν. Γιατί είμαστε ένα σε σκοπό, και το τέλος της κόλασης είναι κοντά.

11. Σε χαρούμενο καλωσόρισμα το χέρι μου απλώνεται σε κάθε αδελφό που θέλει να ενωθεί μαζί μου για να προσπεράσει τον πειρασμό, και σε αυτόν που κοιτάζει με σταθερή αποφασιστικότητα προς το φως που λάμπει πιο πέρα με απόλυτη συνέπεια. Δώσε μου αυτά που μου ανήκουν, γιατί ανήκουν σε Σένα. Και μπορεί Εσύ να αποτύχεις σε ό, τι είναι μόνο η Θέλησή Σου; Σε ευχαριστώ για αυτό που είναι οι αδελφοί μου. Και καθώς ο κάθε ένας επιλέγει να ενωθεί με μένα, το τραγούδι των ευχαριστιών από τη γη στον Ουρανό αυξάνει από μικρά σκόρπια κομμάτια μελωδίας σε μια περιεκτική χορωδία από ένα κόσμο λυτρωμένο από την κόλαση, και δίνει ευχαριστίες σε Σένα.

12. Και τώρα λέμε «Αμήν.» Γιατί ο Χριστός έχει έλθει να διαμείνει στην κατοικία που Εσύ ίδρυσες γι Αυτόν πριν τον χρόνο, μέσα στην ήρεμη αιωνιότητα. Το ταξίδι ολοκληρώνεται, καταλήγοντας στο μέρος όπου άρχισε. Κανένα ίχνος του δεν απομένει. Σε καμία ψευδαίσθηση δεν αποδίδεται πίστη, και ούτε ένα σημάδι σκότους δεν απομένει για να κρύψει το πρόσωπο του Χριστού από κανέναν. Το Θέλημά Σου γίνεται, ολοκληρωμένο και τέλεια, και όλη η δημιουργία Σε αναγνωρίζει, και σε γνωρίζει σαν τη μόνη Πηγή της. Καθάριο κατ εικόνα Σου το φως λαμπρό εκπέμπεται από το καθετί που ζει και κινείται μέσα σε Σένα. Γιατί έχουμε φτάσει εκεί όπου όλοι μας είμαστε ένα, και είμαστε σπίτι μας, εκεί όπου Εσύ θέλεις να είμαστε.

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ Εισαγωγή

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Εισαγωγή

1. Τα τελευταία μας μαθήματα θα είναι όσο το δυνατόν ελεύθερα από λέξεις. Τα χρησιμοποιούμε μόνο στην αρχή της πρακτικής μας, και μόνο για να μας υπενθυμίζουν ότι αναζητούμε να πάμε πέρα από αυτά. Ας στραφούμε προς Αυτόν που μας δείχνει τον δρόμο και κάνει βέβαια τα βήματα μας. Σε Αυτόν αφήνομε αυτά τα μαθήματα, όπως σε Αυτόν αφήνομε και την ζωή μας από τώρα και στο εξής. Διότι δεν θέλομε να επανέλθουμε στην πίστη της αμαρτίας που έκανε τον κόσμο να μοιάζει άσχημος και ανασφαλής, επιθετικός και καταστροφικός σε όλους του τους δρόμους, και προδοτικός πέρα από ελπίδα εμπιστοσύνης και διαφυγής από τον πόνο.

2. Δικός Του είναι ο μόνος τρόπος για να βρούμε την ειρήνη που μας έχει δώσει ο Θεός. Δικός Του είναι ο δρόμος που ο καθένας πρέπει να ταξιδέψει στο τέλος, διότι αυτό είναι το τέλος που όρισε ο Ίδιος ο Θεός. Μέσα στο όνειρο του χρόνου φαίνεται πως είναι μακριά. Ωστόσο, στην πραγματικότητα είναι ήδη εδώ ∙ ήδη μας υπηρετεί ως ευσπλαχνική καθοδήγηση στην πορεία μας. Ας ακολουθήσουμε μαζί τον δρόμο που μας δείχνει η αλήθεια. Και ας είμαστε εμείς οι οδηγοί πολλών αδελφών μας που αναζητούν τον δρόμο αλλά δεν τον βρίσκουν.

3. Και σε αυτό τον σκοπό ας αφιερώσουμε το νου μας, κατευθύνοντας τις σκέψεις μας έτσι ώστε να υπηρετούν την λειτουργία της σωτηρίας. Σ’ εμάς δίδεται ο στόχος να συγχωρέσουμε τον κόσμο. Είναι ο στόχος που μας έχει δώσει ο Θεός. Το δικό Του τέλος στο όνειρο είναι που αναζητούμε, και όχι το δικό μας. Γιατί όλα όσα συγχωρούμε δεν θα αποτύχουμε να τα αναγνωρίσουμε ως μέρος του Θεού του Ίδιου. Κι έτσι η θύμηση Του επιστρέφει, ολοκληρωμένη και πλήρης.

4. Η δική μας λειτουργία είναι να Τον θυμηθούμε εδώ στην γη, όπως μας δίδεται να είμαστε η ολοκλήρωση Του στην πραγματικότητα. Γι αυτό ας μην ξεχνάμε ότι ο στόχος μας μοιράζεται, διότι αυτή η ενθύμηση είναι που περιέχει την μνήμη του Θεού, και δείχνει τον δρόμο προς Αυτόν και προς τον Ουρανό και την ειρήνη Του. Και δεν θα συγχωρέσουμε τον αδελφό μας, που μπορεί να μας το προσφέρει αυτό; Αυτός είναι η οδός, η αλήθεια και η ζωή που μας δείχνει τον δρόμο. Εντός Αυτού κατοικεί η σωτηρία, που μας προσφέρεται μέσω της δικής μας συγχώρεσης, που δίδεται σε αυτόν.

5. Δεν θα φτάσουμε στο τέλος αυτής της χρονιάς δίχως το δώρο που ο Πατέρας μας υποσχέθηκε στον ιερό Του Υιό. Είμαστε συγχωρεμένοι τώρα. Και σωζόμαστε από όλη την οργή που νομίζαμε ότι ανήκε στον Θεό, και μάθαμε ότι ήταν ένα όνειρο. Επανερχόμαστε στα λογικά μας, όπου καταλαβαίνομε ότι ο θυμός είναι παράλογος, η επίθεση παρανοϊκή, και η εκδίκηση μόνο μια ανόητη φαντασίωση. Έχουμε σωθεί από την οργή διότι μάθαμε ότι κάναμε λάθος. Τίποτα περισσότερο από αυτό. Και είναι ένας πατέρας θυμωμένος με τον γιο του επειδή αυτός δεν μπόρεσε να καταλάβει την αλήθεια;

6. Ερχόμαστε στον Θεό με ειλικρίνεια και λέμε ότι δεν καταλάβαμε, και Του ζητούμε να μας βοηθήσει να μάθουμε τα μαθήματα Του, μέσω της Φωνής του δικού Του Δάσκαλου. Θα ήθελε Αυτός να βλάψει τον Υιό Του; Ή θα έσπευδε να του απαντήσει και να πει, «Αυτός είναι ο Υιός μου, και όλα όσα έχω είναι δικά του»; Να είσαι βέβαιος ότι Αυτός θα απαντήσει έτσι, διότι αυτά είναι τα δικά Του λόγια προς εσένα. Και κανένας δεν μπορεί να έχει κάτι περισσότερο από αυτό, διότι σε αυτά τα λόγια βρίσκονται όλα όσα υπάρχουν, και όλα όσα θα υπάρχουν σε όλο τον χρόνο και στην αιωνιότητα.

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η Όραση του Σωτήρα



VII. Η Όραση του Σωτήρα

- Από το Κεφάλαιο 31, VI. The Savior's Vision -

1. Η μάθηση είναι αλλαγή. Η σωτηρία δεν ζητάει να χρησιμοποιήσει ένα μέσον τόσο υπερβολικά ξένο ακόμα στον τρόπο σκέψης σου για να είναι χρήσιμη, ούτε να κάνει τα είδη της αλλαγής που δεν θα μπορούσες να αναγνωρίσεις. Οι ιδέες χρειάζονται όσο η αντίληψη διαρκεί, και η αλλαγή των αντιλήψεων είναι το έργο της σωτηρίας. Γιατί πρέπει να ασχολείται με αντιθέσεις, όχι με την αλήθεια, η οποία δεν έχει αντίθετο και δεν μπορεί να αλλάξει. Στις αντιλήψεις αυτού του κόσμου οι ένοχοι είναι «κακοί» ∙ οι «καλοί» είναι οι αθώοι. Και ο καθένας εδώ δεν κρατάει παρά μια αντίληψη του εαυτού του στην οποία υπολογίζει στο «καλό» για να του συγχωρήσει το «κακό.» Ούτε εμπιστεύεται το «καλό» σε κανέναν, πιστεύοντας ότι το «κακό» πρέπει να καραδοκεί κάπου από πίσω. Αυτή η ιδέα δίνει έμφαση στην προδοσία, και η εμπιστοσύνη γίνεται αδύνατη. Δεν θα μπορούσε να αλλάξει όσο αντιλαμβάνεσαι το «κακό» μέσα σου.

2. Δεν θα μπορούσες να αναγνωρίσεις τις «κακές» σου σκέψεις όσο βλέπεις αξία στην επίθεση. Μερικές φορές θα τις αντιλαμβάνεσαι, αλλά δεν θα τις βλέπεις ως χωρίς νόημα Και έτσι έρχονται με τρομακτική μορφή, με περιεχόμενο ακόμα καλυμμένο, για να κλονίσουν την θλιβερή σου αντίληψη για τον εαυτό σου και να την αμαυρώσουν με ακόμα ένα «έγκλημα.» Δεν μπορείς να δώσεις στον εαυτό σου την αθωότητά σου, γιατί βρίσκεσαι σε μεγάλη σύγχυση για τον εαυτό σου. Αλλά αν ένας αδελφός αναδυόταν στην ματιά σου ως ολοκληρωτικά άξιος της συγχώρεσης, τότε η ιδέα σου για τον εαυτό σου αλλάζει εντελώς. Οι «κακές» σου σκέψεις έχουν συγχωρεθεί μαζί με τις δικές του, γιατί δεν άφησες καμιά τους να σε επηρεάσει. Δεν επιλέγεις πια να είσαι το σύμβολο του κακού και της ενοχής σε αυτόν. Και καθώς δίνεις την εμπιστοσύνη σου σε ό,τι είναι καλό μέσα του, το δίνεις και στο καλό που είναι μέσα σε σένα.

3. Όσον αφορά τις αντιλήψεις, έτσι είναι που τον βλέπεις κάτι περισσότερο από μόνο ένα σώμα, γιατί το καλό δεν είναι ποτέ αυτό που φαίνεται να είναι το σώμα. Οι πράξεις του σώματος γίνονται αντιληπτές σαν να προέρχονται από το «χαμηλότερο» μέρος του εαυτού σου, επομένως και του δικού του. Εστιάζοντας στο καλό σε αυτόν, η αξία του σώματος γίνεται όλο και λιγότερο επίμονη στα μάτια σου, και μετά από κάποιο καιρό θα φαίνεται ως κάτι περισσότερο από μια σκιά που περικυκλώνει το καλό. Και αυτή θα είναι η αντίληψή σου για τον εαυτό σου, όταν έχεις φτάσει στον κόσμο πέρα από την οπτική που θα μπορούσαν τα μάτια από μόνα τους να σου προσφέρουν. Διότι δεν θα ερμηνεύεις αυτό που βλέπεις χωρίς την Βοήθεια που σου έχει δώσει ο Θεός. Και στην δική Του όραση υπάρχει ένας άλλος κόσμος

4. Ζεις σε εκείνον τον κόσμο τόσο όσο ζεις και σε αυτόν. Γιατί και οι δυο είναι αντιλήψεις για τον εαυτό σου, οι οποίες μπορούν να εναλλάσσονται αλλά ποτέ να είναι ενωμένες. Η αντίθεση είναι πολύ μεγαλύτερη από όσο νομίζεις, γιατί θα αγαπήσεις αυτή την αντίληψη για τον εαυτό σου, επειδή δεν έγινε για σένα μόνο. Γεννημένη σα δώρο για κάποιον που δεν γίνεται αντιληπτός ότι είναι ο εαυτός σου, έχει δοθεί σε σένα. Διότι η συγχώρεσή σου, που προσφέρεται σε αυτόν, έχει γίνει αποδεκτή τώρα και για τους δυο σας.

5. Έχε πίστη σε αυτόν που πορεύεται μαζί σου, έτσι ώστε η τρομακτική σου αντίληψη για τον εαυτό σου να μπορέσει να αλλάξει. Και κοίταζε το καλό σε αυτόν, για να μην τρομάζεις από τις «κακές» σου σκέψεις γιατί δεν θολώνουν την θέασή σου για αυτόν. Και το μόνο που χρειάζεται αυτή η μεταβολή είναι να είσαι πρόθυμος να συμβεί αυτή η χαρμόσυνη αλλαγή. Τίποτα περισσότερο από αυτό δεν σου ζητείται. Για χάρη της, θυμήσου τι σου έχει φέρει η αντίληψη για τον εαυτό που έχεις τώρα, και καλωσόρισε την χαρούμενη αντίθεση που σου προσφέρεται. Συνέχισε να απλώνεις το χέρι σου, ώστε να μπορέσεις να έχεις το δώρο της ευγενικής συγχώρεσης που προσφέρεις σε κάποιον του οποίου η ανάγκη γι’ αυτό είναι ακριβώς ίδια με την δική σου. Και άφησε την σκληρή αντίληψη για τον εαυτό σου να αλλάξει σε κάτι που φέρνει την ειρήνη του Θεού.

6. Η αντίληψη του εαυτού σου που έχεις τώρα θα εγγυείται ότι η λειτουργία σου εδώ παραμένει για πάντα ανεκπλήρωτη και ακυρωμένη. Και έτσι σε καταδικάζει σε μια πικρή αίσθηση βαθιάς θλίψης και ματαιότητας. Ωστόσο αυτή η αντίληψη δεν χρειάζεται να αποκρυσταλλωθεί, εκτός και αν επιλέξεις να την κρατάς χωρίς ελπίδα αλλαγής και να την διατηρείς στατική και καλυμμένη μέσα στον νου σου. Δώσε τη καλύτερα σε Αυτόν ο Οποίος καταλαβαίνει τις αλλαγές που χρειάζεται για να την αφήσει να υπηρετήσει την λειτουργία που σου δόθηκε για να σου φέρει ειρήνη, ώστε κι εσύ να μπορείς να προσφέρεις ειρήνη για να την έχεις δική σου. Εναλλακτικές υπάρχουν στο νου σου για να τις χρησιμοποιήσεις, και συ μπορείς να δεις τον εαυτό σου με έναν άλλο τρόπο. Δεν θα ήταν καλύτερο να έβλεπες τον εαυτό σου ως απαραίτητο για την σωτηρία του κόσμου, αντί ως εχθρός της σωτηρίας;

7. Η αντίληψη του εαυτού στέκεται σαν μια ασπίδα, ένα σιωπηλό φράγμα μπροστά από την αλήθεια, και την κρύβει από την όρασή σου. Όλα τα πράγματα που βλέπεις είναι εικόνες, επειδή τα βλέπεις σαν μέσα από ένα φράγμα που θολώνει την όρασή σου και διαστρεβλώνει την οπτική σου, έτσι ώστε να μην βλέπεις τίποτα με καθαρότητα. Το φως παρακρατείται από όλα όσα βλέπεις. Στην καλύτερη περίπτωση, ρίχνεις μια γρήγορη ματιά στη σκιά αυτού που βρίσκεται πιο πέρα. Στην χειρότερη, απλά κοιτάζεις προς το σκοτάδι, και αντιλαμβάνεσαι τις τρομοκρατημένες φαντασιώσεις που προέρχονται από ένοχες σκέψεις και αντιλήψεις γεννημένες από τον φόβο. Και αυτό που βλέπεις είναι η κόλαση, γιατί ο φόβος είναι η κόλαση. Όλο αυτό που σου δίνεται είναι για την απελευθέρωσή σου ∙ η θέαση, η όραση και ο εσωτερικός Οδηγός όλα σε οδηγούν έξω από την κόλαση μαζί με κείνους που αγαπάς στο πλάι σου, και το σύμπαν μαζί τους.

8. Δες το ρόλο σου μέσα στο σύμπαν! Σε κάθε μέρος της αληθινής δημιουργίας έχει ο Κύριος της Αγάπης και της ζωής εμπιστευτεί όλη τη σωτηρία από την αθλιότητα της κόλασης. Και στο καθένα έχει επιτρέψει Αυτός την χάρη να είναι ένας σωτήρας σε όλους τους ιερούς αδελφούς που έχουν ιδιαίτερα ανατεθεί στην φροντίδα του. Και αυτό μαθαίνει όταν κοιτάξει πρώτα τον αδελφό του όπως κοιτάζει τον εαυτό του, και δει τον εαυτό του να καθρεπτίζεται σε αυτόν. Με αυτό τον τρόπο η αντίληψη του εαυτού του αφήνεται παράμερα, γιατί τίποτα δεν στέκει ανάμεσα στην ματιά του και σε αυτό που κοιτάζει, ώστε να κρίνει αυτό που βλέπει. Και με αυτή την μοναδική όραση βλέπει το πρόσωπο του Χριστού, και καταλαβαίνει ότι βλέπει τον καθένα όπως βλέπει αυτόν εδώ. Γιατί υπάρχει φως εκεί όπου ήταν πριν το σκοτάδι, και τώρα το πέπλο ανασηκώνεται από τα μάτια του.

9. Το πέπλο μπροστά στο πρόσωπο του Χριστού, ο φόβος για τον Θεό και την σωτηρία, και η αγάπη για την ενοχή και τον θάνατο, όλα είναι διαφορετικά ονόματα για ένα μόνο λάθος ∙ ότι υπάρχει ένας κενός χώρος ανάμεσα σε σένα και στον αδελφό σου, που κρατιέται χωριστός από μια ψευδαίσθηση του εαυτού σου που κρατά τον αδελφό σου μακριά από εσένα, και σένα μακριά από αυτόν. Το σπαθί της κρίσης είναι το όπλο που δίνεις στην ψευδαίσθηση του εαυτού σου, για να μπορέσει να πολεμήσει και να κρατήσει αυτό τον χώρο που κρατάει τον αδελφό σου απέξω κενό από αγάπη. Ωστόσο, ενώσω κρατάς αυτό το σπαθί, πρέπει να αντιλαμβάνεσαι το σώμα ως εαυτό σου, γιατί είσαι δέσμιος στο διαχωρισμό από την θέαση εκείνου ο οποίος κρατάει τον καθρέφτη σε μια άλλη θέαση αυτού που είναι, άρα αυτού που πρέπει να κι εσύ να είσαι..

10. Τι άλλο είναι ο πειρασμός εκτός από την επιθυμία να μείνεις στην κόλαση και στην δυστυχία; Και τι άλλο θα μπορούσε αυτό να προκαλέσει εκτός από μια εικόνα του εαυτού σου που μπορεί να είναι δυστυχισμένη, και να παραμένει στην κόλαση και στην αγωνία; Όποιος έχει μάθει να μην βλέπει τον αδελφό του έτσι έχει σωθεί, επομένως έχει γίνει ένας σωτήρας για τους υπόλοιπους. Στον καθένα έχει ο Θεός εμπιστευτεί τους πάντες, γιατί ένας μεροληπτικός σωτήρας θα είναι κάποιος που έχει σωθεί μόνο εν μέρει. Οι ιεροί αδελφοί τους οποίους ο Θεός σου έχει δώσει για να σώσεις δεν είναι παρά ο κάθε ένας που συναντάς ή βλέπεις, χωρίς να γνωρίζεις ποιος είναι ∙ όλοι εκείνοι που είδες για μια στιγμή και τους ξέχασες, και εκείνοι που τους ήξερες πολύ καιρό πριν, και αυτούς που δεν έχεις ακόμα συναντήσει ∙ οι ξεχασμένοι και αυτοί που δεν έχουν ακόμα γεννηθεί. Γιατί ο Θεός σου έχει δώσει τον Υιό Του να τον σώσεις από κάθε αντίληψη που είχε ποτέ.

11. Ωστόσο, ενώσω θέλεις να μένεις στην κόλαση, πώς μπορείς να γίνεις ο σωτήρας του Υιού του Θεού; Πως θέλεις να γνωρίζεις την ιερότητά του όσο τον βλέπεις χωριστά από την δική σου; Γιατί η ιερότητα γίνεται ορατή μέσα από ιερά μάτια που κοιτούν την αθωότητα μέσα σου, κι έτσι προσδοκούν να την βλέπουν παντού. Και έτσι την καλούν να φανεί στον κάθε ένα που κοιτούν, έτσι ώστε αυτός να μπορέσει να είναι αυτό που προσδοκούν από αυτόν. Αυτή είναι η όραση του σωτήρα ∙ να βλέπει την αθωότητά του σε όλα όσα κοιτάζει, και να βλέπει την δική του σωτηρία παντού. Αυτός δεν κρατά καμία αντίληψη του εαυτού του ανάμεσα στα ήρεμα και ανοιχτά του μάτια και σε αυτό που βλέπει. Αυτός φέρνει το φως σε ό,τι κοιτάζει, έτσι ώστε να μπορέσει να το δει όπως πράγματι είναι.

12. Όποια μορφή και να φαίνεται πως παίρνει ο πειρασμός, πάντοτε αντανακλά μόνο μια επιθυμία να είσαι ένας εαυτός που δεν είσαι. Και από αυτή την επιθυμία αναδύεται μια αντίληψη, που διδάσκει ότι είσαι αυτό που επιθυμείς να είσαι. Αυτή θα παραμένει η αντίληψη για τον εαυτό σου μέχρι που η επιθυμία που την γέννησε να μην σου είναι πια αγαπητή. Αλλά όσο την περιθάλπεις, θα βλέπεις τον αδελφό σου κατ’ εικόνα του εαυτού του οποίου η εικόνα έχει την επιθυμία γεννημένη από σένα. Γιατί η όραση μπορεί να αντιπροσωπεύει μόνο μια επιθυμία, γιατί δεν έχει την δύναμη να δημιουργεί. Ωστόσο μπορεί να κοιτάζει με αγάπη ή μπορεί να κοιτάζει με μίσος, βασισμένη μόνο στην απλή επιλογή του εάν θέλεις να ενωθείς με αυτό που βλέπεις, ή να κρατήσεις τον εαυτό σου μακριά και διαχωρισμένο.

13. Η όραση του σωτήρα είναι τόσο αθώα γι αυτό που είναι ο αδελφός σου όσο είναι και ελεύθερη από κάθε κρίση που έγινε στον εαυτό σου. Δεν βλέπει καθόλου παρελθόν σε κανέναν. Κι έτσι υπηρετεί έναν εντελώς ανοιχτό νου, ασυννέφιαστο από παλαιές αντιλήψεις, και προετοιμασμένο να βλέπει μόνο ό,τι κρατά το παρόν. Δεν μπορεί να κρίνει διότι δεν γνωρίζει. Και αναγνωρίζοντας το αυτό, απλά ρωτάει, «Ποια είναι η σημασία αυτού που βλέπω;» Μετά δίνεται η απάντηση. Και η θύρα κρατείται ανοιχτή ώστε το πρόσωπο του Χριστού να λάμψει επάνω σε αυτόν που ρωτάει, με αθωότητα, για να δει πέρα από το πέπλο των παλαιών ιδεών και των αρχαίων αντιλήψεων που κρατούσε τόσο καιρό με τόση φροντίδα εναντίον της όρασης του Χριστού μέσα σε σένα.

14. Να επαγρυπνείς ενάντια στον πειρασμό, λοιπόν, ενθυμούμενος ότι δεν είναι παρά μια επιθυμία, παράλογη και χωρίς νόημα, να κάνεις τον εαυτό σου κάτι που δεν είσαι. Και αντί αυτού σκέψου καλύτερα αυτό που θα ήθελες να είσαι. Είναι ένα πράγμα τρέλας, πόνου και θανάτου ∙ ένα πράγμα προδοσίας και μαύρης απελπισίας, από όνειρα που καταρρέουν και δίχως καμία ελπίδα να απομένει εκτός από τον θάνατο, και το τέλος του ονείρου του φόβου. Αυτό είναι ο πειρασμός, και τίποτα περισσότερο. Μπορεί να είναι δύσκολο να επιλέξεις εναντίον του; Αναλογίσου τι είναι ο πειρασμός, και δες τις πραγματικές εναλλακτικές για να επιλέξεις ανάμεσά τους. Υπάρχουν μόνο δυο. Μην σε ξεγελά αυτό που παρουσιάζεται σαν πολλές επιλογές. Υπάρχει η κόλαση ή ο Ουρανός, και από αυτά επιλέγεις μόνο ένα.

15. Μην αφήσεις το φως του κόσμου, το δοσμένο σε σένα, να είναι κρυφό από τον κόσμο. Χρειάζεται το φως, γιατί είναι πράγματι σκοτεινός, και οι άνθρωποι απελπίζονται γιατί η όραση του σωτήρα παρακρατείται και αυτό που βλέπουν είναι ο θάνατος. Ο σωτήρας τους στέκεται, άγνωστος και μη γνωρίζοντας, κοιτώντας τους με μάτια κλειστά. Και δεν μπορούν να δουν μέχρι αυτός να τους κοιτάξει με μάτια που βλέπουν, και να τους προσφέρει την συγχώρεση μαζί με τη δική του. Μπορείς εσύ στον οποίον ο Θεός λέει «Απελευθέρωσε τον Υιό Μου!» να μπεις στον πειρασμό να μην ακούσεις, όταν μαθαίνεις ότι είσαι εσύ αυτός για τον οποίο Αυτός ζητάει απελευθέρωση; Και τι άλλο εκτός από αυτό είναι που θέλει να διδάξει αυτή η διδασκαλία; Και τι άλλο εκτός από αυτό υπάρχει για να μάθεις;

ΜΑΘΗΜΑΤΑ 361 – 365 Αυτή την ιερή στιγμή δίνω σε Σένα. Ας είσαι Εσύ ο υπεύθυνος. Διότι εγώ επιθυμώ να Σε ακολουθώ. Βέβαιος ότι η καθοδήγησή Σου μ

ΜΑΘΗΜΑΤΑ 361 – 365

Αυτή την ιερή στιγμή δίνω σε Σένα.

Ας είσαι Εσύ ο υπεύθυνος. Διότι εγώ επιθυμώ να Σε ακολουθώ.

Βέβαιος ότι η καθοδήγησή Σου μου δίνει ειρήνη.

Και αν χρειαστώ ένα λόγο να με βοηθήσει, Αυτός θα μου τον δώσει. Αν χρειαστώ μια σκέψη, και αυτή θα μου την δώσει. Και αν χρειάζομαι μόνο ησυχία και ένα γαλήνιο, ανοιχτό νου, αυτά θα είναι τα δώρα που θα λάβω από Αυτόν. Αυτός είναι υπεύθυνος μετά από δικό μου αίτημα. Και θα ακούει και θα μου απαντά, διότι μιλά εκ μέρους του Θεού του Πατέρα μου και του ιερού Του Υιού.

Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑ 360 Ειρήνη σε μένα, τον ιερό Υιό του θεού. Ειρήνη στους αδελφούς μου, που είναι ένα μαζί μου. Ας είναι όλος ο κόσμος ευλογημένος με ειρήν

ΜΑΘΗΜΑ 360

Ειρήνη σε μένα, τον ιερό Υιό του θεού.

Ειρήνη στους αδελφούς μου, που είναι ένα μαζί μου.

Ας είναι όλος ο κόσμος ευλογημένος με ειρήνη μέσα από εμάς.

Πατέρα, την δική Σου ειρήνη επιθυμώ να δίνω, λαμβάνοντάς την από Σένα. Είμαι ο Υιός Σου, για πάντα ακριβώς όπως με δημιούργησες Εσύ, διότι οι Μεγάλες Αχτίδες παραμένουν για πάντα ακλόνητες και ατάραχες μέσα μου. Επιθυμώ να τις φτάσω με ησυχία και βεβαιότητα, διότι πουθενά αλλού δεν μπορεί να βρεθεί η βεβαιότητα. Ειρήνη σε μένα, και ειρήνη σε όλο τον κόσμο. Μέσα στην ιερότητα δημιουργηθήκαμε, και μέσα στην ιερότητα παραμένουμε. Ο Υιός Σου είναι όμοιος με Σένα στην τέλεια αθωότητα. Και με αυτή την σκέψη με χαρά λέμε Αμήν.

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...