Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ



Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

- Από το Κεφάλαιο 25, VIII. Justice Returned to Love -

1. Το Άγιο Πνεύμα μπορεί να χρησιμοποιήσει για την σωτηρία σου όλα όσα Του δίνεις. Αλλά δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτό που κατακρατάς, γιατί το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να το πάρει από εσένα χωρίς την θέλησή σου. Γιατί εάν το έκανε, θα πίστευες ότι σου το άρπαξε παρά την θέλησή σου. Κι έτσι δεν θα μάθαινες ότι είναι η θέλησή σου να το αφήσεις. Δεν χρειάζεται να Του το δώσεις απόλυτα πρόθυμα, γιατί εάν μπορούσες να το κάνεις δεν θα Το είχες καμία ανάγκη. Αλλά το μόνο που χρειάζεται το Άγιο Πνεύμα είναι αυτό ∙ να προτιμάς να το πάρει Εκείνο από το να το κρατήσεις μόνο για τον εαυτό σου, και να αναγνωρίσεις ότι αυτό που δεν φέρνει απώλεια σε κανέναν εσύ δεν θα το γνώριζες. Τόσο μόνο είναι αρκετό για να προστεθεί στην ιδέα ότι κανείς δεν χάνει για να κερδίσεις εσύ. Και τίποτα περισσότερο.

2. Εδώ βρίσκεται η μόνη αρχή που χρειάζεται η σωτηρία. Ούτε είναι απαραίτητο η πίστη σου σε αυτή να είναι δυνατή, ακράδαντη, και χωρίς επίθεση από όλες τις πεποιθήσεις που της αντιτάσσονται. Δεν έχεις σταθερότητα στην πίστη. Αλλά να θυμάσαι ότι τη σωτηρία δεν τη χρειάζονται αυτοί που έχουν ήδη σωθεί. Δεν καλείσαι να κάνεις κάτι που κάποιος που εξακολουθεί να είναι διχασμένος με τον εαυτό του θα το εύρισκε αδύνατο. Μην πιστεύεις ότι θα μπορούσε να βρεθεί σοφία σε μια τέτοια νοητική κατάσταση. Αλλά να είσαι ευγνώμων που μόνο λίγη πίστη ζητείται από εσένα. Τι άλλο εκτός από λίγη πίστη απομένει σε εκείνους που ακόμα πιστεύουν στην αμαρτία; Τι θα μπορούσαν να γνωρίζουν για τον Ουρανό και την δικαιοσύνη αυτών που έχουν σωθεί;

3. Υπάρχει ένα είδος δικαιοσύνης στην σωτηρία για την οποία ο κόσμος δεν γνωρίζει τίποτα. Για τον κόσμο, δικαιοσύνη και εκδίκηση είναι το ίδιο, γιατί οι αμαρτωλοί βλέπουν την δικαιοσύνη μόνο σαν τιμωρία τους, που ίσως στηρίζεται από κάποιον άλλο, αλλά που δεν μπορεί να αποφευχθεί. Οι νόμοι της αμαρτίας απαιτούν ένα θύμα. Ποιό μπορεί να είναι έχει μικρή σημασία. Αλλά ο θάνατος πρέπει να είναι το τίμημα και πρέπει να πληρωθεί. Αυτό δεν είναι δικαιοσύνη αλλά παράνοια. Όμως πώς μπορεί η δικαιοσύνη να οριστεί χωρίς την παράνοια εκεί όπου η αγάπη σημαίνει μίσος, και ο θάνατος θεωρείται νίκη και θρίαμβος έναντι της αιωνιότητας, του άχρονου και της ζωής;

4. Εσύ που δεν γνωρίζεις από δικαιοσύνη μπορείς ακόμα να ρωτάς, και να μάθεις την απάντηση. Η δικαιοσύνη τα κοιτάζει όλα με τον ίδιο τρόπο. Δεν είναι δίκαιο κάποιος να στερείται κάτι που έχει κάποιος άλλος. Γιατί αυτό είναι εκδίκηση όποια μορφή και να πάρει. Η δικαιοσύνη δεν απαιτεί θυσία, γιατί κάθε θυσία γίνεται ώστε η αμαρτία να μπορεί να συντηρηθεί και να κρατηθεί. Είναι μια πληρωμή που προσφέρεται για το τίμημα της αμαρτίας, αλλά όχι για το συνολικό χρέος. Το υπόλοιπο λαμβάνεται από κάποιον άλλον, για να τοποθετηθεί δίπλα στη μικρή σου πληρωμή, για να «εξιλεωθείς» για όλα όσα θα ήθελες να κρατήσεις, και να μην εγκαταλείψεις. Έτσι το θύμα φαίνεται σαν να είσαι εν μέρει εσύ, ενώ κάποιος άλλος πρέπει να πληρώσει σαφώς πολύ περισσότερο από σένα. Και στο συνολικό τίμημα, όσο περισσότερο πληρώσει ο άλλος τόσο λιγότερο θα χρειαστεί να πληρώσεις εσύ. Και η δικαιοσύνη, όντας τυφλή, είναι ικανοποιημένη που πληρώθηκε, χωρίς να έχει σημασία από ποιόν.

5. Μπορεί αυτό να είναι δικαιοσύνη; Ο Θεός δεν γνωρίζει τέτοια δικαιοσύνη. Αλλά την δικαιοσύνη όντως Αυτός την γνωρίζει, και την γνωρίζει καλά. Γιατί Αυτός είναι απόλυτα δίκαιος με όλους. Η εκδίκηση είναι ξένη για το Νου του Θεού επειδή Αυτός γνωρίζει τη δικαιοσύνη. Το να είσαι δίκαιος σημαίνει να είσαι σωστός και καλοπροαίρετος, και όχι εκδικητικός. Δικαιοσύνη κι εκδίκηση είναι αδύνατες, γιατί η κάθε μία αντιτίθεται στην άλλη και αρνείται ότι είναι πραγματική. Είναι αδύνατον να μοιράζεσαι την δικαιοσύνη του Αγίου Πνεύματος με ένα νου που μπορεί έστω και να διανοηθεί την ιδιαιτερότητα. Ωστόσο πως θα μπορούσε Αυτός να είναι δίκαιος εάν καταδικάζει έναν αμαρτωλό για εγκλήματα που δεν έκανε, αλλά νομίζει ότι έκανε; Και πού μπορεί να είναι η δικαιοσύνη εάν Αυτό απαιτούσε από αυτούς που έχουν εμμονή με την ιδέα της τιμωρίας να την βάλουν στην άκρη, αβοήθητοι, και να αντιληφθούν ότι δεν είναι αληθινή;

6. Είναι εξαιρετικά δύσκολο για εκείνους που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η αμαρτία έχει νόημα να καταλάβουν την δικαιοσύνη του Αγίου Πνεύματος. Πρέπει να πιστεύουν ότι Αυτό μοιράζεται την δική τους σύγχυση, και δεν μπορεί να αποφύγει την εκδίκηση που η δική τους πίστη στην δικαιοσύνη πρέπει να περιέχει. Και έτσι φοβούνται το Άγιο Πνεύμα, και αντιλαμβάνονται την «οργή» του Θεού σε Αυτό. Ούτε μπορούν να εμπιστεύονται ότι Αυτό δεν θα τους χτυπήσει θανάσιμα με αστροπελέκια βγαλμένα από τις «φωτιές» του Ουρανού από του Θεού του Ίδιου το θυμωμένο Χέρι. Πράγματι πιστεύουν ότι ο Ουρανός είναι η κόλαση, και φοβούνται την αγάπη. Και η βαθιά υποψία και η ανατριχίλα του φόβου έρχεται καταπάνω τους όταν τους πουν ότι δεν έχουν αμαρτήσει ποτέ . Ο κόσμος τους στηρίζεται στη σταθερότητα της αμαρτίας. Και αντιλαμβάνονται την «απειλή» αυτού που ο Θεός γνωρίζει σαν δικαιοσύνη να είναι πιο καταστροφική για τους ίδιους και για τον κόσμο τους από ό,τι είναι η εκδίκηση, την οποία καταλαβαίνουν και αγαπούν.

7. Έτσι νομίζουν ότι η απώλεια της αμαρτίας είναι κατάρα. Και τρέχουν να φύγουν από το Άγιο Πνεύμα σαν να ήταν ένας αγγελιοφόρος από την κόλαση, σταλμένος εξ άνωθεν, με προδοσία και δόλο, για να ασκήσει την εκδίκηση του Θεού επάνω τους μεταμφιεσμένος σε λυτρωτή και φίλο. Τι άλλο θα μπορούσε να ήταν το Άγιο Πνεύμα γι αυτούς εκτός από διάβολος, ντυμένος με αγγελικό μανδύα για να τους ξεγελάσει. Και τι διαφυγή έχει Αυτό να τους προσφέρει εκτός από μια πόρτα προς την κόλαση που φαίνεται να μοιάζει με την πύλη του Ουρανού;

8. Ωστόσο η δικαιοσύνη δεν μπορεί να τιμωρήσει αυτούς που ζητούν την τιμωρία, αλλά έχουν ένα Δικαστή ο Οποίος γνωρίζει ότι στην πραγματικότητα είναι εντελώς αθώοι. Αυτός έχει δεσμευτεί στην δικαιοσύνη να τους ελευθερώσει, και να τους δώσει όλη τη τιμή που τους αξίζει και οι ίδιοι έχουν αρνηθεί στον εαυτό τους γιατί δεν είναι δίκαιοι, και δεν μπορούν να καταλάβουν ότι είναι αθώοι. Η Αγάπη δεν είναι κατανοητή για τους αμαρτωλούς επειδή νομίζουν ότι η δικαιοσύνη έχει αποσχιστεί από την αγάπη, και αντιπροσωπεύει κάτι άλλο. Και έτσι η αγάπη γίνεται αντιληπτή ως αδύναμη, και η εκδίκηση δυνατή. Γιατί η αγάπη έχει χάσει όταν η κρίση έχει φύγει από το πλευρό της, και είναι πολύ αδύναμη για να σώσει από την τιμωρία. Αλλά η εκδίκηση χωρίς αγάπη έχει κερδίσει σε δύναμη με το να είναι διαχωρισμένη και μακριά από την αγάπη. Και τι μπορεί τώρα να βοηθά και να σώζει εκτός από την εκδίκηση, ενώσω η αγάπη στέκεται εξασθενημένη με τα χέρια αβοήθητα, στερημένη από δικαιοσύνη και ζωτικότητα, και δίχως δύναμη να σώσει;

9. Τι μπορεί να ζητήσει η Αγάπη από εσένα που νομίζεις ότι όλο αυτό είναι αληθινό; Θα μπορούσε το Άγιο Πνεύμα, με δικαιοσύνη και αγάπη, να πιστέψει στην σύγχυσή σου ότι έχεις πολλά να δώσεις; Δεν σου ζητείται να Το εμπιστεύεσαι πάρα πολύ. Όχι περισσότερο από το ότι αυτό που βλέπεις σου το προσφέρει το Άγιο Πνεύμα, και αυτό που αναγνωρίζεις δεν θα μπορούσες να το δώσεις εσύ στον εαυτό σου. Με την δικαιοσύνη του Ίδιου του Θεού το Άγιο Πνεύμα αναγνωρίζει όλα όσα σου αξίζουν, αλλά καταλαβαίνει επίσης ότι εσύ δεν μπορείς να τα αποδεχτείς για τον εαυτό σου. Είναι η δική Του ιδιαίτερη λειτουργία να σου προσφέρει τα δώρα που αξίζουν οι αθώοι. Και ο καθένας που αποδέχεσαι φέρνει χαρά σε Εκείνοι όπως και σε σένα. Αυτό γνωρίζει ότι ο Ουρανός γίνεται πλουσιότερος με κάθε έναν που αποδέχεσαι. Και ο Θεός χαίρεται καθώς ο Υιός Του λαμβάνει αυτό που η στοργική δικαιοσύνη γνωρίζει ότι του ανήκει. Γιατί η αγάπη και η δικαιοσύνη δεν είναι διαφορετικές. Επειδή είναι το ίδιο το έλεος στέκεται στο δεξί Χέρι του Θεού, και δίνει στον Υιό του Θεού τη δύναμη να συγχωρέσει τον εαυτό του από την αμαρτία.

10. Αυτός που αξίζει τα πάντα, πως μπορεί να στερηθεί από οτιδήποτε; Γιατί αυτό θα ήταν αδικία, και ανάξιο πράγματι όλης της ιερότητας που είναι μέσα του, άσχετα με το πόσο αυτός δεν το αναγνωρίζει. Ο Θεός δεν γνωρίζει από αδικία. Αυτός δεν θα άφηνε τον Υιό Του να κριθεί από εκείνους που επιζητούν τον θάνατό του, και δεν μπόρεσαν να δουν καθόλου την αξία του. Ποιους τίμιους μάρτυρες θα μπορούσε να καλέσει για να μιλήσουν για λογαριασμό του; Και ποιος θα μπορούσε να έλθει να συνηγορήσει υπέρ του, και όχι εναντίον της ζωής του; Καμία δικαιοσύνη δεν θα του αποδιδόταν από σένα. Ωστόσο ο Θεός εξασφάλισε ότι η δικαιοσύνη θα αποδοθεί στον Υιό που αγαπά, και θέλει να προστατέψει από όλη την αδικία που μπορεί εσύ να επιδίωξες να προσφέρεις, πιστεύοντας ότι η εκδίκηση είναι η κατάλληλη αμοιβή του.

11. Όπως η ιδιαιτερότητα δεν ενδιαφέρεται για το ποιος πληρώνει το τίμημα της αμαρτίας, αρκεί να πληρωθεί, έτσι και το Άγιο Πνεύμα δεν προσέχει ποιος κοιτάζει προς την αθωότητα στο τέλος, αρκεί να την δεις και να την αναγνωρίσεις. Γιατί ένας μόνο μάρτυρας είναι αρκετός, εάν αυτός βλέπει αληθινά. Η απλή δικαιοσύνη δεν ζητάει τίποτα περισσότερο. Από τον κάθε ένα το Άγιο Πνεύμα ζητάει να είναι αυτός ο ένας μάρτυρας, έτσι ίσως η δικαιοσύνη να επιστρέψει στην αγάπη κι εκεί να είναι ικανοποιημένη. Κάθε ιδιαίτερη λειτουργία που Αυτός απονέμει δεν είναι παρά μόνο γι αυτό ∙ ο κάθε ένας να μάθει ότι η αγάπη και η δικαιοσύνη δεν είναι διαχωρισμένες. Και οι δύο ενδυναμώνονται από την ένωσή τους η μία με την άλλη. Χωρίς την αγάπη η δικαιοσύνη είναι προκατειλημμένη και αδύναμη. Και η αγάπη χωρίς την δικαιοσύνη είναι αδύνατη. Γιατί η αγάπη είναι δίκαιη, και δεν μπορεί να τιμωρεί χωρίς αιτία. Τι αιτία μπορεί να υπάρχει που να δικαιολογεί την επίθεση στον αθώο; Με την δικαιοσύνη λοιπόν, η αγάπη διορθώνει λάθη, αλλά όχι με την εκδίκηση. Γιατί αυτό θα ήταν άδικο για την αθωότητα.

12. Μπορείς να γίνεις τέλειος μάρτυρας για την δύναμη της αγάπης και της δικαιοσύνης, εάν καταλάβεις ότι είναι αδύνατον ο Υιός του Θεού να μπορούσε να αξίζει την εκδίκηση. Δεν χρειάζεται να αντιλαμβάνεσαι, σε κάθε περίσταση, ότι αυτό είναι αλήθεια. Ούτε χρειάζεται να κοιτάξεις στις εμπειρίες σου μέσα στον κόσμο, οι οποίες δεν είναι παρά σκιές όλων αυτών που πράγματι συμβαίνουν μέσα στον εαυτό σου. Η κατανόηση που χρειάζεσαι δεν έρχεται από εσένα, αλλά από έναν μεγαλύτερο Εαυτό, τόσο σπουδαίο και ιερό που Αυτός δεν θα μπορούσε να αμφιβάλει για την αθωότητά Του. Η ιδιαίτερη λειτουργία σου είναι ένα κάλεσμα γι Αυτόν, ώστε να μπορέσει να χαμογελάσει σε σένα με τον οποίο μοιράζεται την αθωότητα σου. Η κατανόησή Του θα γίνει δική σου. Και έτσι η ιδιαίτερη λειτουργία του Αγίου Πνεύματος έχει εκπληρωθεί. Ο Υιός του Θεού έχει βρει έναν μάρτυρα για την αθωότητά του και όχι για την αμαρτία του. Πόσο λίγα χρειάζεται να δώσεις στο Άγιο Πνεύμα ώστε να μπορέσει να σου δοθεί απλή δικαιοσύνη.

13. Χωρίς αμεροληψία δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Πως μπορεί η ιδιαιτερότητα να είναι δίκαιη; Μην κρίνεις επειδή δεν μπορείς, όχι επειδή είσαι κι εσύ ένας άθλιος αμαρτωλός. Πώς μπορεί το ιδιαίτερο να καταλάβει πραγματικά ότι η δικαιοσύνη είναι ίδια για όλους; Το να πάρεις από τον ένα για να δώσεις στον άλλον, πρέπει να είναι αδικία και για τους δυο, αφού και οι δυο είναι ίσοι στα μάτια του Αγίου Πνεύματος. Ο Πατέρας τους έδωσε την ίδια κληρονομιά και στους δυο. Αυτός που θα ήθελε να έχει περισσότερα ή λιγότερα δεν γνωρίζει ότι έχει τα πάντα. Αυτός δεν είναι ο κριτής αυτού που αρμόζει σε κάποιον άλλον, επειδή ο ίδιος νομίζει ότι στερείται. Και έτσι θα πρέπει να είναι ζηλόφθονος, και να προσπαθεί να αποσπάσει από αυτόν τον οποίο κρίνει. Αυτός δεν είναι αμερόληπτος, και δεν μπορεί να δει δίκαια τα δικαιώματα κάποιου άλλου επειδή δεν μπορεί να δει ούτε τα δικά του.

14. Δικαιούσαι ολόκληρο το σύμπαν ∙ την τέλεια ειρήνη, την πλήρη απαλλαγή από όλες τις επιδράσεις της αμαρτίας, και την αιώνια ζωή, χαρούμενος και ολοκληρωμένος από κάθε άποψη, έτσι όπως ο Θεός όρισε για τον ιερό Υιό Του. Αυτή είναι η μόνη δικαιοσύνη που ο Ουρανός γνωρίζει, και όλη αυτή που το Άγιο Πνεύμα φέρνει στη γη. Η ιδιαίτερη λειτουργία σου δεν σου δείχνει τίποτα άλλο εκτός από το ότι η τέλεια δικαιοσύνη μπορεί να επικρατήσει για σένα. Και εσύ είσαι ασφαλής από την εκδίκηση σε όλες τις μορφές. Ο κόσμος εξαπατά, αλλά δεν μπορεί να αντικαταστήσει την δικαιοσύνη του Θεού με μια δική του εκδοχή. Γιατί μόνο η αγάπη είναι δίκαιη, και μπορεί να αντιλαμβάνεται αυτό που η δικαιοσύνη πρέπει να παρέχει στον Υιό του Θεού. Άφησε την αγάπη να αποφασίσει, και ποτέ μην φοβηθείς ότι εσύ, με την αδικία σου, θα στερήσεις τον εαυτό σου από αυτό που έχει ορίσει για σένα η δικαιοσύνη του Θεού.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...