ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ ΩΣ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Η ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ ΩΣ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

- Από το Κεφάλαιο 24, I. SPECIALNESS AS A SUBSTITUTE FOR LOVE -

1. Η αγάπη είναι επέκταση. Αν παρακρατείς έστω και το πιο μικρό δώρο σημαίνει ότι δεν γνωρίζεις τον σκοπό της αγάπης. Η αγάπη προσφέρει τα πάντα παντοτινά. Αν παρακρατείς έστω και μια πεποίθηση, μία προσφορά, τότε η αγάπη χάνεται, διότι ζήτησες σε ένα υποκατάστατο να πάρει την θέση της. Και τώρα πρέπει ο πόλεμος, ο αντικαταστάτης της ειρήνης, να έρθει με την μόνη εναλλακτική που μπορείς να διαλέξεις για την αγάπη. Το ότι την διάλεξες, της έχει δώσει όλη την πραγματικότητα που φαίνεται ότι έχει.

2. Οι πεποιθήσεις ποτέ δεν θα επιτίθενται η μία στην άλλη ανοιχτά, διότι είναι αδύνατον να έχουμε αποτελέσματα που να συγκρούονται αναμεταξύ τους. Αλλά μια μη αναγνωρισμένη πεποίθηση είναι μια απόφαση να πολεμήσεις κρυφά, όπου τα αποτελέσματα της σύγκρουσης κρατιούνται άγνωστα και δεν οδηγούνται ποτέ στην λογική, για να θεωρηθούν αν είναι λογικά ή όχι. Και πολλά παράλογα αποτελέσματα έχουν προκληθεί, και αποφάσεις δίχως νόημα έχουν παρθεί και κρατηθεί κρυφές, για να γίνουν τώρα πεποιθήσεις που τους έχει δοθεί δύναμη να κατευθύνουν όλες τις επόμενες αποφάσεις. Μην υποτιμάς την δύναμη που έχουν αυτοί οι κρυφοί πολεμιστές να διακόπτουν την ειρήνη σου. Διότι η ειρήνη βρίσκεται στο έλεος τους όσο αποφασίζεις να την αφήνεις εκεί. Οι μυστικοί εχθροί της ειρήνης, ακόμα και η παραμικρή σου απόφαση να διαλέξεις την επίθεση αντί για την αγάπη, μη αναγνωρίσιμοι και γρήγοροι στις προκλήσεις τους για μάχη και βία που περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από ό,τι νομίζεις, βρίσκονται εκεί από δική σου επιλογή. Μην αρνείσαι την παρουσία τους ούτε τα τρομερά αποτελέσματά τους. Το μόνο που μπορείς να αρνηθείς είναι η πραγματικότητά τους, αλλά όχι τα αποτελέσματά τους.

3. Όλα όσα έχεις διαφυλάξει με στοργή σαν κρυφές πεποιθήσεις, και που τα υπερασπίζεσαι αν και δεν τα αναγνωρίζεις, είναι πίστη στην ιδιαιτερότητα. Αυτή παίρνει πολλές μορφές, αλλά πάντα συγκρούεται με την πραγματικότητα της δημιουργίας του Θεού και με το μεγαλείο που Αυτός έδωσε στον Υιό Του. Τι άλλο θα μπορούσε να δικαιολογήσει την σύγκρουση; Γιατί ποιος θα μπορούσε να μισήσει κάποιον του οποίου ο Εαυτός είναι δικός του, και τον Οποίο γνωρίζει; Μόνο οι ιδιαίτεροι θα μπορούσαν να έχουν εχθρούς, διότι είναι διαφορετικοί και όχι οι ίδιοι. Και η διαφορά οιουδήποτε είδους επιβάλλει βαθμίδες πραγματικότητας, και την ανάγκη να κρίνεις από την οποία δεν θα μπορείς να ξεφύγεις.

4. Αυτό που δημιούργησε ο Θεός δεν μπορεί να υποστεί επίθεση, διότι δεν υπάρχει τίποτα στο σύμπαν που να είναι διαφορετικό από τον εαυτό του. Αλλά αυτό που είναι διαφορετικό επικαλείται την κρίση, και αυτή πρέπει να προέρχεται από κάποιον «καλύτερο», κάποιον που δεν είναι ικανός να είναι σαν αυτό που καταδικάζει, «υπεράνω» αυτού, αναμάρτητος σε σύγκριση με αυτό. Κι έτσι η ιδιαιτερότητα γίνεται και μέσο και σκοπός συγχρόνως. Διότι η ιδιαιτερότητα, όχι μόνο διαχωρίζει, αλλά εξυπηρετεί ως βάση από την οποία η επίθεση εναντίον αυτού που φαίνεται «κατώτερος» από τον ιδιαίτερο, είναι «φυσική» και «δίκαιη». Οι ιδιαίτεροι νιώθουν αδύναμοι και ευάλωτοι εξαιτίας των διαφορών, διότι αυτό που θα τους έκανε ιδιαίτερους είναι ο εχθρός τους. Ωστόσο προστατεύουν την εχθρότητά τους και την αποκαλούν «φίλο». Για χάρη του μάχονται ενάντια στο σύμπαν, διότι τίποτα στον κόσμο δεν έχει μεγαλύτερη αξία γι αυτούς.

5. Η ιδιαιτερότητα είναι ο μεγάλος δυνάστης που υπαγορεύει τις λανθασμένες αποφάσεις. Εδώ βρίσκεται η μεγάλη ψευδαίσθηση για το τι είσαι εσύ και τι είναι ο αδελφός σου. Κι εδώ είναι αυτό που κάνει το σώμα αγαπητό και άξιο διαφύλαξης. Την ιδιαιτερότητα πρέπει να την υπερασπιστείς. Οι ψευδαισθήσεις μπορούν να της επιτεθούν, και το κάνουν. Διότι αυτό που πρέπει να γίνει ο αδελφός σου για να κρατήσει την ιδιαιτερότητά σου είναι μια ψευδαίσθηση. Αυτός που είναι «χειρότερος» από σένα πρέπει να δεχτεί επίθεση, έτσι ώστε η ιδιαιτερότητα σου να μπορέσει να ζήσει από την δική του ήττα. Διότι η ιδιαιτερότητα σημαίνει θρίαμβος, και η νίκη της είναι η δική του ήττα και ντροπή. Πώς να ζήσει, με όλες σου τις αμαρτίες επάνω του; Και ποιος άλλος πρέπει να είναι ο κατακτητής του εκτός από σένα τον ίδιο;

6. Θα ήταν δυνατόν να μισείς τον αδελφό σου αν ήσουν σαν αυτόν; Θα μπορούσες να του επιτεθείς αν συνειδητοποιούσες ότι ταξιδεύεις μαζί του, προς έναν στόχο που είναι ο ίδιος; Δεν θα τον βοηθούσες να τον φτάσει με κάθε δυνατό τρόπο, αν η δική του επίτευξη γινόταν αντιληπτή ως δική σου; Είσαι εχθρός του στην ιδιαιτερότητα ∙ φίλος του σε ένα κοινό σκοπό. Η ιδιαιτερότητα δεν μπορεί ποτέ να μοιραστεί, διότι βασίζεται σε στόχους που μόνο εσύ μπορείς να φτάσεις. Και αυτός δεν πρέπει ποτέ να τους φτάσει, ειδάλλως ο στόχος σου κινδυνεύει. Μπορεί η αγάπη να έχει νόημα εκεί όπου ο στόχος είναι ο θρίαμβος; Και τι απόφαση μπορεί να παρθεί γι αυτό που να μην σε βλάψει;

7. Ο αδελφός σου είναι φίλος σου διότι ο Πατέρας του τον δημιούργησε σαν εσένα. Δεν υπάρχει καμία διαφορά. Έχεις δοθεί στον αδελφό σου έτσι ώστε η αγάπη να μπορέσει να επεκταθεί, και όχι να αποκοπεί από αυτόν. Αυτό που παρακρατάς χάνεται και για σένα. Ο Θεός έδωσε τον Εαυτό Του σε σένα, και η ενθύμηση αυτού είναι ο μόνος σκοπός που μοιράζεσαι. Άρα είναι ο μόνος σκοπός που έχεις. Θα μπορούσες να επιτεθείς στον αδελφό σου αν διάλεγες να μην βλέπεις καμία ιδιαιτερότητα κανενός είδους ανάμεσα σε σένα και αυτόν; Κοίταξε χωρίς προκατάληψη ό,τι σε κάνει να καλωσορίζεις τον αδελφό σου μόνο εν μέρει, ή που σε αφήνει να νομίζεις ότι είσαι καλύτερα χωριστά από αυτόν. Δεν είναι πάντα η πεποίθηση σου ότι η ιδιαιτερότητά σου περιορίζεται από την σχέση σας; Και δεν είναι αυτός ο «εχθρός» που κάνει εσένα και τον αδελφό σου ψευδαισθήσεις τον έναν για τον άλλο;

8. Ο φόβος για τον Θεό και για τον αδελφό σου προέρχεται από κάθε μη αναγνωρισμένη πίστη στην ιδιαιτερότητα. Διότι απαιτείς ο αδελφός σου να υποκλιθεί σε αυτή παρά την θέλησή του. Και ο Θεός ο Ίδιος πρέπει να την τιμά ή να υποστεί εκδίκηση. Κάθε τσίμπημα μοχθηρίας, ή μαχαιριά μίσους ή ευχή διαχωρισμού προκύπτει από εδώ. Διότι εδώ ο σκοπός που μοιράζεστε εσύ και ο αδελφός σου κρύβεται και από τους δυο σας. Αντιστέκεσαι σε αυτά τα μαθήματα διότι σε διδάσκουν ότι εσύ και ο αδελφός σου είστε όμοιοι. Δεν έχετε κανένα σκοπό που να μην είναι ο ίδιος, και που να μην μοιράζεται και ο Πατέρας σας μαζί σας. Διότι η σχέση σας έχει εξαγνιστεί από ιδιαίτερους στόχους. Θα ήθελες τώρα να κατανικήσεις τον στόχο της ιερότητας που της έδωσε ο Ουρανός; Τι προοπτική μπορεί να έχει ο ιδιαίτερος που να μην αλλάζει με κάθε φαινομενικό χτύπημα, κάθε αβλεψία, ή φανταστική κρίση για τον εαυτό της;

9. Αυτοί που είναι ιδιαίτεροι πρέπει να υπερασπίζονται τις ψευδαισθήσεις ενάντια στην αλήθεια. Διότι τι άλλο είναι η ιδιαιτερότητα εκτός από μια επίθεση στην Θέληση του Θεού; Δεν αγαπάς τον αδελφό σου όσο υπερασπίζεσαι αυτό εναντίον του. Σε αυτό επιτίθεται αυτός, κι εσύ το προστατεύεις. Εδώ βρίσκεται η αιτία της μάχης την οποία εξαπολύεις εναντίον του. Εδώ πρέπει να βρίσκεται ο εχθρός σου και όχι ο φίλος σου. Ποτέ δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη ανάμεσα στους διαφορετικούς. Αυτός είναι φίλος σου διότι είστε οι ίδιοι.