Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΙΕΡΗΣ ΣΧΕΣΗΣ



ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΙΕΡΗΣ ΣΧΕΣΗΣ

- Από το Κεφάλαιο 22, VI. THE LIGHT OF THE HOLY RELATIONSHIP -

1. Θέλεις ελευθερία του σώματος ή του νου; Γιατί δεν μπορείς να έχεις και τα δύο. Σε ποιο δίνεις αξία; Ποιος είναι ο στόχος σου; Διότι το ένα το βλέπεις ως μέσον ∙ το άλλο ως σκοπό. Και το ένα πρέπει να υπηρετεί το άλλο και να οδηγεί στην επικράτησή του, αυξάνοντας την σημαντικότητά του μειώνοντας την δική του. Το μέσον υπηρετεί τον σκοπό, και καθώς φτάνεις στον σκοπό η αξία του μέσου μειώνεται, μέχρι να εκλείψει εντελώς όταν αναγνωρίζεται ότι δεν έχει λειτουργία πια. Δεν υπάρχει κανείς που να μην λαχταρά για την ελευθερία και να μην προσπαθεί να την βρει. Όμως, θα την αναζητήσει εκεί που πιστεύει ότι βρίσκεται και που μπορεί να βρεθεί. Θα πιστεύει ότι είναι δυνατή είτε η ελευθερία του νου, ή η ελευθερία του σώματος, και θα κάνει το άλλο να υπηρετεί την επιλογή του ως μέσον εύρεσής της.

2. Εκεί όπου έχει επιλεγεί η ελευθερία του σώματος, ο νους χρησιμοποιείται ως μέσον του οποίο η αξία βρίσκεται στην ικανότητά του να επινοεί τρόπους για να πετύχει την ελευθερία του σώματος. Όμως, η ελευθερία του σώματος δεν έχει νόημα, άρα ο νους είναι αφοσιωμένος στην υπηρεσία των ψευδαισθήσεων. Αυτή είναι μια κατάσταση τόσο αντιφατική και τόσο αδύνατη που όποιος διαλέξει αυτό δεν έχει ιδέα για το τι έχει αξία. Ωστόσο, ακόμα και μέσα σε αυτή την σύγχυση, την τόσο έντονη που δεν μπορεί να περιγραφεί, το Άγιο Πνεύμα περιμένει με ευγενική υπομονή, τόσο σίγουρο για το αποτέλεσμα όσο είναι σίγουρο είναι και για την Αγάπη του Δημιουργού Του. Αυτό γνωρίζει ότι αυτή η παρανοϊκή απόφαση επάρθηκε από κάποιον που είναι τόσο αγαπητός στον Δημιουργό Του όσο η αγάπη στον εαυτό της.

3. Μην σε απασχολεί καθόλου το πώς Αυτό μπορεί να αλλάξει το ρόλο του μέσου και του σκοπού τόσο εύκολα σε αυτό που αγαπά ο Θεός, και θα ήθελε να είναι ελεύθερο για πάντα. Αλλά να νιώθεις ευγνωμοσύνη που μπορείς να είσαι το μέσον για να υπηρετήσεις τον σκοπό Του. Αυτή είναι η μόνη υπηρεσία που οδηγεί στην ελευθερία. Για να υπηρετήσεις αυτό τον σκοπό το σώμα πρέπει να γίνει αντιληπτό ως αναμάρτητο, διότι ο στόχος είναι η αθωότητα. Η έλλειψη της αντίθεσης κάνει την απαλή μετάβαση από μέσον σε σκοπό τόσο εύκολη όσο είναι και η μεταβολή από μίσος σε ευγνωμοσύνη μπροστά στα μάτια που συγχωρούν. Θα εξαγνιστείς από τον αδελφό σου, χρησιμοποιώντας το σώμα σου μόνο για να υπηρετείς την αθωότητα. Και θα σου είναι αδύνατον να μισείς αυτό που υπηρετεί αυτόν που θέλεις να θεραπεύσεις.

4. Αυτή η ιερή σχέση, όμορφη μέσα στην αθωότητά της, ισχυρή σε δύναμη, και λάμποντας με ένα φως κατά πολύ φωτεινότερο του ήλιου που φωτίζει τον ουρανό που βλέπεις, είναι επιλεγμένη από τον Πατέρα σου ως μέσον για το δικό Του σχέδιο. Να είσαι ευγνώμων που δεν υπηρετεί το δικό σου καθόλου. Τίποτα που να το έχεις εμπιστευτεί σε αυτό δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί εσφαλμένα, και τίποτα που να μείνει αχρησιμοποίητο. Αυτή η ιερή σχέση έχει την δύναμη να θεραπεύει κάθε πόνο, άσχετα με την μορφή του. Ούτε εσύ ούτε ο αδελφός σου, μόνοι σας, δεν μπορείτε να υπηρετήσετε καθόλου. Μόνο στην κοινή σας θέληση βρίσκεται η θεραπεία. Διότι εδώ είναι η θεραπεία σου, κι εδώ θα δεχτείς την Επανόρθωση. Και με την δική σου θεραπεία θεραπεύεται η Υιότητα διότι ο θέλησή σου είναι ενωμένη με του αδελφού σου.

5. Μπροστά σε μια ιερή σχέση δεν υπάρχει αμαρτία. Η μορφή του σφάλματος δεν είναι πια ορατή, και η λογική, ενωμένη με την αγάπη, κοιτάζει σιωπηλά κάθε σύγχυση, και απλά παρατηρεί, «Αυτό ήταν λάθος.» Και έπειτα η ίδια η Επανόρθωση που αποδέχτηκες στην σχέση σου διορθώνει το σφάλμα, και βάζει ένα τμήμα του Ουρανού στην θέση του. Πόσο ευλογημένοι είστε εσείς που αφήσατε να δοθεί αυτό το δώρο! Κάθε τμήμα του Ουρανού που φέρνεις σου δίδεται. Και κάθε κενό μέρος που γεμίζεις ξανά στον Ουρανό με το αιώνιο φως που φέρεις, λάμπει τώρα πάνω σε σένα. Τα μέσα της αθωότητας δεν μπορούν να γνωρίζουν καθόλου φόβο διότι φέρουν μαζί τους μόνο την αγάπη.

6. Παιδί της ειρήνης, το φως έχει έρθει σε σένα. Το φως που φέρεις δεν το αναγνωρίζεις, και όμως θα το θυμηθείς. Ποιος μπορεί να αρνείται στον εαυτό του το όραμα που φέρνει στους άλλους; Και ποιος δεν θα μπορούσε να αναγνωρίσει ένα δώρο που άφησε να τεθεί στον Ουρανό μέσω του εαυτού του; Η ευγενική υπηρεσία που προσφέρεις στο Άγιο Πνεύμα είναι υπηρεσία προς τον εαυτό σου. Εσύ που τώρα είσαι το δικό Του μέσο πρέπει να αγαπάς όλα όσα αγαπά Αυτό. Και αυτό που φέρνεις είναι η ενθύμησή σου για το καθετί που είναι αιώνιο. Δεν μπορεί να παραμείνει ούτε ίχνος από κάτι μέσα στον χρόνο μέσα σε ένα νου που υπηρετεί το αιώνιο. Και καμιά ψευδαίσθηση δεν μπορεί να διαταράξει την ειρήνη μιας σχέσης που έχει γίνει το μέσον της ειρήνης.

7. Όταν έχεις κοιτάξει τον αδελφό σου με πλήρη συγχώρεση, από την οποία κανένα σφάλμα δεν εξαιρείται και τίποτα δεν κρατιέται κρυφό, τι λάθος μπορεί να υπάρχει που να μην μπορείς να παραβλέψεις; Ποια μορφή πόνου θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο στην όρασή σου, που να σε εμποδίσει να δεις πέρα από αυτήν; Και ποια ψευδαίσθηση θα μπορούσε να υπάρχει που να μην αναγνωρίσεις σαν λάθος ∙ μια σκιά μέσα από την οποία περπατάς εντελώς απτόητος; Ο Θεός δεν θα άφηνε τίποτα να παρέμβει σε εκείνους που η θέλησή τους είναι η δική Του, και θα αναγνωρίσουν ότι η θέλησή τους είναι δική Του, διότι υπηρετούν την Θέλησή Του. Και την υπηρετούν πρόθυμα. Και θα μπορούσαν να καθυστερήσουν για πολύ να θυμηθούν ποιοι είναι πραγματικά;

8. Θα βλέπεις την αξία σου μέσα από τα μάτια του αδελφού σου, και ο κάθε ένας απελευθερώνεται καθώς βλέπει τον σωτήρα του στην θέση αυτού που πίστευε ότι του επιτίθεται. Μέσα από αυτή την απελευθέρωση απελευθερώνεται ο κόσμος. Αυτός είναι ο ρόλος σου ως φορέας της ειρήνης. Διότι έχεις ρωτήσει ποια είναι η λειτουργία σου εδώ, και έχεις πάρει απάντηση. Μην επιδιώκεις να την αλλάξεις, ούτε να αντικαταστήσεις τον στόχο με έναν άλλον. Αυτή σου δόθηκε και μόνο αυτή. Δέξου αυτήν και μόνο και υπηρέτησέ την πρόθυμα, διότι αυτό που κάνει το Άγιο Πνεύμα με τα δώρα που δίνεις στον εαυτό σου, σε ποιόν τα προσφέρει, και πού και πότε, εξαρτάται από Αυτό. Εσύ θα τα χαρίζεις όπου γίνονται δεκτά και καλωσορίζονται. Αυτό θα χρησιμοποιεί το κάθε ένα από αυτά για την ειρήνη. Ούτε το παραμικρό χαμόγελο προθυμίας να παραβλέψεις έστω και το πιο μικρό λάθος δεν θα πάει χαμένο για κανέναν.

9. Τι άλλο από συμπαντική ευλογία μπορεί να είναι το να κοιτάς με ευσπλαχνία αυτό που ο Πατέρας σου αγαπά; Η επέκταση της συγχώρεσης είναι η λειτουργία του Αγίου Πνεύματος. Άφησέ την σε Αυτό. Ας σε απασχολεί μόνο να Του δίνεις αυτό που μπορεί να επεκταθεί. Μην κρατάς κανένα σκοτεινό μυστικό που να μην μπορεί Αυτό να χρησιμοποιήσει, παρά πρόσφερέ Του τα μικρά δωράκια που Αυτό μπορεί να επεκτείνει παντοτινά. Θα πάρει το κάθε ένα ξεχωριστά και θα το κάνει μια ισχυρή δύναμη για την ειρήνη. Δεν θα παρακρατήσει ούτε μια ευλογία από αυτό, ούτε θα το περιορίσει με κανένα τρόπο. Θα προσθέσει σε αυτό όλη την δύναμη που Του έχει δώσει ο Θεός, για να κάνει κάθε μικρό δώρο αγάπης πηγή θεραπείας για τους πάντες. Κάθε μικρό δώρο που δίνεις στον αδελφό σου φωτίζει τον κόσμο. Μην σε απασχολεί το σκοτάδι ∙ απομάκρυνε το βλέμμα σου από αυτό και στρέψε το στον αδελφό σου. Και άφησε το σκοτάδι να διασκορπιστεί από το Άγιο Πνεύμα που γνωρίζει το φως, και το τοποθετεί ευγενικά μέσα σε κάθε σιωπηλό χαμόγελο πίστης και εμπιστοσύνης με το οποίο ευλογείς τον αδελφό σου.

10. Στην δική σου μάθηση βασίζεται η ευημερία του κόσμου. Και μόνο η αλαζονεία θα αρνιόταν την δύναμη της θέλησής σου. Νομίζεις ότι η Θέληση του Θεού είναι ανίσχυρη; Είναι αυτό ταπεινοφροσύνη; Δεν καταλαβαίνεις τι έχει κάνει αυτή η πεποίθηση. Βλέπεις τον εαυτό σου ως ευάλωτο, εύθραυστο με μεγάλο κίνδυνο να καταστραφεί εύκολα, και στο έλεος αμέτρητων εισβολέων πιο ισχυρών από σένα. Ας δούμε κατάματα το πώς προήλθε αυτό το σφάλμα, διότι εδώ βρίσκεται θαμμένη η βαριά άγκυρα που φαίνεται πως κρατά στην θέση του το φόβο του Θεού, ακλόνητο και στέρεο σαν βράχο. Όσο αυτό παραμένει, έτσι θα φαίνεται πως είναι.

11. Ποιος μπορεί να επιτεθεί στον Υιό του Θεού και να μην επιτεθεί στον Πατέρα του; Πως μπορεί ο Υιός του Θεού να είναι αδύναμος και εύθραυστος με συνεχή κίνδυνο καταστροφής αν δεν είναι και ο Πατέρας του έτσι; Δεν βλέπεις ότι κάθε αμαρτία και κάθε καταδίκη που αντιλαμβάνεσαι και δικαιολογείς είναι μια επίθεση ενάντια στον Πατέρα σου. Και αυτός είναι ο λόγος που δεν έχει συμβεί, ούτε θα μπορούσε να είναι αληθινή. Δεν καταλαβαίνεις ότι αυτό επιχειρείς διότι νομίζεις ότι ο Πατέρας και ο Υιός είναι διαχωρισμένοι. Και πρέπει να νομίζεις ότι Αυτοί είναι διαχωρισμένοι, εξαιτίας του φόβου. Διότι σου φαίνεται πιο ασφαλές να επιτίθεσαι σε έναν άλλον ή στον εαυτό σου από το να επιτίθεσαι στον μεγάλο Δημιουργό του σύμπαντος, του Οποίου την δύναμη γνωρίζεις.

12. Αν ήσουν ένα με τον Θεό και αναγνώριζες αυτή την ενότητα, τότε θα γνώριζες ότι η δύναμή Του είναι δική σου. Αλλά αυτό δεν θα το θυμάσαι ενώσω πιστεύεις ότι η επίθεση οιουδήποτε είδους έχει κάποιο νόημα. Δεν δικαιολογείται σε καμιά μορφή, διότι δεν έχει κανένα νόημα. Ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσε να είναι δικαιολογημένη είναι αν εσύ και ο αδελφός σου ήσασταν διαχωρισμένοι ο ένας από τον άλλον, και όλοι ήσασταν διαχωρισμένοι από τον Δημιουργό σας. Διότι μόνο τότε θα ήταν δυνατόν να επιτίθεσαι σε ένα μέρος της δημιουργίας χωρίς να επιτίθεσαι σε ολόκληρη, ο Υιός χωρίς τον Πατέρα ∙ και να επιτίθεσαι σε κάποιον άλλον χωρίς να επιτίθεσαι στον εαυτό σου, ή να πληγώνεσαι χωρίς ο άλλος να νιώθει πόνο. Και αυτή την πεποίθηση θέλεις. Όμως που βρίσκεται η αξία της, εκτός από την επιθυμία να επιτίθεσαι στην ασφάλεια; Η επίθεση δεν είναι ούτε ασφαλής ούτε επικίνδυνη. Είναι αδύνατη. Και έτσι είναι διότι το σύμπαν είναι ένα. Δεν θα επέλεγες την επίθεση εναντίον της πραγματικότητάς του αν δεν ήταν σημαντικό να επιτίθεσαι για να το δεις διαχωρισμένο από τον κατασκευαστή του. Κι έτσι φαίνεται σαν να μπορούσε η αγάπη να επιτεθεί και να γίνει τρομακτική.

13. Μόνο οι διαφορετικοί μπορούν να επιτίθενται. Άρα καταλήγεις ότι εφόσον μπορείτε να επιτίθεστε, εσύ και ο αδελφός σου πρέπει να είστε διαφορετικοί. Εν τούτοις, το Άγιο Πνεύμα το εξηγεί αυτό διαφορετικά. Εφόσον εσύ και ο αδελφός σου δεν είστε διαφορετικοί, δεν θα μπορούσατε να επιτίθεστε. Και οι δύο θέσεις είναι λογικά συμπεράσματα. Θα μπορούσες να υιοθετήσεις την μία, αλλά ποτέ και τις δύο. Το μόνο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί για να αποφασίσεις ποια πρέπει να είναι αληθινή είναι το αν εσύ και ο αδελφός σου είστε διαφορετικοί. Από την θέση όσων κατανοείς φαίνεται πως είστε, επομένως μπορείτε να επιτίθεστε. Από τις δύο εναλλακτικές, αυτό φαίνεται πως είναι πιο φυσικό και πιο σύμφωνο με την εμπειρία σου. Επομένως, είναι απαραίτητο να έχεις άλλες εμπειρίες, πιο εναρμονισμένες με την αλήθεια, για να σε διδάξουν τι είναι φυσικό κι αληθινό.

14. Αυτή είναι η λειτουργία της ιερής σχέσης. Διότι αυτό που σκέφτεται ο ένας, ο άλλος θα το βιώνει μαζί του. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό εκτός από το ότι ο δικός σου νους και του αδελφού σου είναι ένα; Αυτό το ευτυχές γεγονός μην το κοιτάς με φόβο, και μην νομίζεις ότι σου εναποθέτει ένα βαρύ φορτίο. Διότι όταν το έχεις δεχτεί με χαρά, θα συνειδητοποιήσεις ότι η σχέση σου είναι μια αντανάκλαση της ένωσης του Δημιουργού και του Υιού Του. Δεν υπάρχει διαχωρισμός από νόες που αγαπούν. Και κάθε σκέψη του ενός φέρνει χαρά στον άλλον διότι είναι το ίδιο. Η χαρά είναι απεριόριστη, διότι κάθε λαμπερή σκέψη αγάπης επεκτείνει την ύπαρξή της και δημιουργεί περισσότερες σαν αυτήν. Δεν υπάρχει καμιά διαφορά πουθενά μέσα σε αυτή, διότι κάθε σκέψη είναι σαν την ίδια.

15. Το φως που ενώνει εσένα και τον αδελφό σου λάμπει σε όλο το σύμπαν, κι επειδή ενώνει εσένα και αυτόν, έτσι κάνει εσένα και αυτόν ένα με τον Δημιουργό σας. Και μέσα σε Αυτόν ενώνεται όλη η δημιουργία. Θα μετάνιωνες που δεν μπορείς να φοβάσαι μόνος, όταν η σχέση σου μπορεί επίσης να διδάξει ότι η δύναμη της αγάπης είναι εκεί, και κάνει τον φόβο αδύνατο; Μην επιχειρείς να κρατήσεις λιγάκι από το εγώ μαζί με αυτό το δώρο. Διότι σου δόθηκε για να χρησιμοποιηθεί, και όχι για να κρατηθεί κρυφό. Ό,τι σε διδάσκει ότι δεν μπορείς να διαχωρίζεις αρνείται το εγώ. Άφησε την αλήθεια να αποφασίσει αν εσύ και ο αδελφός σου είστε διαφορετικοί ή οι ίδιοι, και να σε διδάξει τι είναι αληθινό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...