Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

ΜΑΘΗΜΑ 243

ΜΑΘΗΜΑ 243

Σήμερα δεν θα κρίνω τίποτα από ό,τι συμβαίνει.

Θα είμαι ειλικρινής με το εαυτό μου σήμερα. Δεν θα θεωρώ ότι ήδη γνωρίζω αυτό που πρέπει να μείνει πέρα από την παρούσα κατανόησή μου. Δεν θα θεωρώ ότι μπορώ να καταλάβω το όλον από κομμάτια της αντίληψής μου, τα οποία είναι το μόνο που μπορώ να δω. Σήμερα αναγνωρίζω ότι έτσι είναι. Κι έτσι απαλλάσσομαι από κρίσεις που δεν μπορώ να κάνω. Έτσι ελευθερώνω τον εαυτό μου και όλα όσα βλέπω, και τα αφήνω να είναι σε ειρήνη έτσι όπως μας δημιούργησε ο Θεός.

Πατέρα, σήμερα αφήνω την δημιουργία να είναι ο εαυτός της. Τιμώ όλα της τα μέρη, στα οποία συμπεριλαμβάνομαι κι εγώ. Είμαστε ένα διότι το κάθε μέρος περιέχει την μνήμη Σου, και η αλήθεια πρέπει να λάμψει σε όλους μας σαν ένα.

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

ΜΑΘΗΜΑ 242 Αυτή η μέρα είναι του Θεού. Είναι το δώρο μου προς Αυτόν.

Αυτό είναι το Μάθημα για τις 30 Αυγούστου


ΜΑΘΗΜΑ 242

Αυτή η μέρα είναι του Θεού. Είναι το δώρο μου προς Αυτόν.

Δεν θα ζω την ζωή μου μόνος μου σήμερα. Δεν καταλαβαίνω τον κόσμο, άρα το να προσπαθώ να ζήσω την ζωή μου μόνος δεν μπορεί να είναι παρά ανοησία. Αλλά υπάρχει Ένας ο Οποίος γνωρίζει ποιο είναι το καλύτερο για μένα. Και Αυτός χαίρεται να μην κάνει για μένα άλλες επιλογές εκτός από αυτές που με οδηγούν στον Θεό. Δίνω αυτή την μέρα σε Αυτόν, διότι δεν επιθυμώ να καθυστερήσω την επιστροφή μου στο σπίτι μου, και Αυτός είναι που γνωρίζει τον δρόμο για τον Θεό.

Έτσι δίνουμε την σημερινή μέρα σε Σένα. Ερχόμαστε με απόλυτα ανοιχτό νου. Δεν ζητούμε τίποτα που μπορεί να νομίζουμε ότι θέλουμε. Δώσε μας αυτό που Εσύ θα ήθελες να λάβουμε. Γνωρίζεις όλες τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας. Και θα μας δώσεις όλα όσα χρειαζόμαστε για να μας βοηθήσουν να βρούμε τον δρόμο προς τα Σένα.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΜΙΚΡΗ ΠΡΟΘΥΜΙΑ



Η ΜΙΚΡΗ ΠΡΟΘΥΜΙΑ

- Από το Κεφάλαιο 18, IV. THE LITTLE WILLINGNESS -

1. Η ιερή στιγμή είναι το αποτέλεσμα της απόφασης σου να είσαι ιερός. Είναι η απάντηση. Η επιθυμία σου γι αυτή και η προθυμία να της επιτρέψεις να έρθει προηγούνται του ερχομού της. Εσύ προετοιμάζεις το νου σου γι αυτήν μόνο στο βαθμό της αναγνώρισης ότι την θέλεις περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Δεν είναι απαραίτητο να κάνεις κάτι περισσότερο ∙ μάλιστα, είναι απαραίτητο να συνειδητοποιήσεις ότι δεν μπορείς να κάνεις περισσότερα. Μην επιχειρείς να δώσεις στο Άγιο Πνεύμα αυτό που δεν σου ζητά, ειδάλλως θα προσθέσεις σε Αυτό το εγώ, και θα προκαλέσεις σύγχυση αυτών των δύο. Το Άγιο Πνεύμα δεν ζητά παρά μόνο λίγα. Αυτό προσθέτει το μεγαλείο και την δύναμη. Ενώνεται μαζί σου, για να κάνει την ιερή στιγμή πολύ σπουδαιότερη από ό,τι μπορείς να καταλάβεις. Η συνειδητοποίηση σου ότι χρειάζεται να κάνεις τόσο λίγα, είναι που Του δίνει την δυνατότητα να δώσει τόσο πολλά.

2. Μην εμπιστεύεσαι τις καλές σου προθέσεις. Δεν είναι αρκετές. Αλλά εμπιστεύσου αναμφίβολα την προθυμία σου, οτιδήποτε άλλο και να εισχωρήσει . Συγκεντρώσου μόνο σε αυτήν, και μην ενοχλείσαι που την περιβάλλουν σκιές. Γι αυτό ήρθες. Αν μπορούσες να έρθεις χωρίς αυτές δεν θα χρειαζόσουν την ιερή στιγμή. Έλα σε αυτήν όχι με αλαζονεία, υποθέτοντας ότι εσύ πρέπει να πετύχεις την κατάσταση που φέρνει ο ερχομός της. Το θαύμα της ιερής στιγμής βρίσκεται στην προθυμία σου να την αφήσεις να είναι αυτό που είναι. Και μέσα σε αυτή την προθυμία σου γι αυτήν βρίσκεται επίσης και η αποδοχή του εαυτού σου έτσι όπως ήταν προορισμένος να είναι.

3. Η ταπεινότητα ποτέ δεν θα σου ζητήσει να παραμείνεις ικανοποιημένος με την μικρότητα. Αυτό που σου ζητά όμως είναι να μην είσαι ικανοποιημένος με οτιδήποτε λιγότερο από το μεγαλείο που δεν προέρχεται από εσένα. Η δυσκολία σου με την ιερή στιγμή προκύπτει από την έμμονη πεποίθησή σου ότι δεν την αξίζεις. Και αυτό τι άλλο μπορεί να είναι εκτός από την απόφαση να είσαι έτσι όπως θέλεις να κάνεις εσύ τον εαυτό σου; Ο Θεός δεν δημιούργησε την κατοικία Του ανάξιά Του. Και αν εσύ πιστεύεις ότι Αυτός δεν μπορεί να εισέλθει εκεί όπου επιθυμεί, τότε παρεμβαίνεις στην Θέλησή Του. Δεν χρειάζεται η δύναμη της προθυμίας να προέρχεται από σένα, παρά μόνο από την δική Του Θέληση.

4. Η ιερή στιγμή δεν προέρχεται μόνο από την μικρή σου προθυμία. Είναι πάντα το αποτέλεσμα της μικρής σου προθυμίας σε συνδυασμό με την απεριόριστη δύναμη της Θέλησης του Θεού. Έκανες λάθος όταν νόμιζες ότι είναι απαραίτητο να προετοιμάσεις εσύ τον εαυτό σου γι Αυτόν. Είναι αδύνατον να κάνεις αλαζονικές προετοιμασίες για ιερότητα, και να μην πιστεύεις ότι εξαρτάται από εσένα να εξασφαλίσεις τις προϋποθέσεις για την ειρήνη. Ο Θεός τις έχει εξασφαλίσει. Δεν βασίζονται στην δική σου προθυμία για να είναι αυτό που είναι. Η προθυμία σου χρειάζεται μόνο για να μπορέσεις να διδαχθείς τι είναι αυτές. Αν υποστηρίζεις ότι είσαι ανάξιος να τις μάθεις, τότε παρεμβαίνεις στο μάθημα πιστεύοντας ότι πρέπει να κάνεις τον μαθητή διαφορετικό. Δεν έφτιαξες εσύ τον μαθητή, ούτε μπορείς να τον κάνεις διαφορετικό. Πρώτα θα έκανες από μόνος σου ένα θαύμα, και έπειτα θα περίμενες να γίνει ένα για λογαριασμό σου;

5. Εσύ απλά κάνεις την ερώτηση. Η απάντηση δίδεται. Μην αναζητάς να απαντήσεις, απλά δέξου την απάντηση έτσι όπως δίδεται. Όταν προετοιμάζεσαι για την ιερή στιγμή, μην επιχειρείς να κάνεις τον εαυτό σου ιερό για να είσαι έτοιμος να την λάβεις. Γιατί έτσι συγχέεις τον δικό σου ρόλο με του Θεού. Η Επανόρθωση δεν μπορεί να έρθει σε εκείνους που νομίζουν ότι πρέπει πρώτα να επανορθώσουν, παρά μόνο σε εκείνους που δεν προσφέρουν τίποτα περισσότερο από απλή προθυμία για να κάνουν χώρο γι αυτή. Ο εξαγνισμός είναι μόνο από τον Θεό, επομένως είναι για σένα. Από το να αναζητάς να προετοιμάσεις εσύ τον εαυτό σου γι Αυτόν, καλύτερα προσπάθησε να σκέφτεσαι έτσι:

Εγώ, που είμαι οικοδεσπότης του Θεού, είμαι αντάξιός Του. Αυτός που ίδρυσε την κατοικία Του εντός μου, την δημιούργησε έτσι όπως θα ήθελε να είναι. Δεν χρειάζεται εγώ να την ετοιμάσω γι Αυτόν, παρά μόνο να μην ανακατεύομαι στο σχέδιό Του να επαναφέρει σε μένα την επίγνωση της ετοιμότητάς μου, η οποία είναι αιώνια. Εγώ δεν χρειάζεται να προσθέσω τίποτα στο σχέδιό Του. Αλλά για να το δεχτώ, πρέπει να είμαι πρόθυμος να μην προσπαθήσω να το αντικαταστήσω με κάποιο δικό μου.

6. Και αυτό είναι όλο. Αν προσθέσεις κάτι περισσότερο, τότε απλά θα αφαιρέσεις το λίγο που σου ζητείται. Να θυμάσαι ότι εσύ έφτιαξες την ενοχή, και ότι το δικό σου σχέδιο για απόδραση από την ενοχή είναι να φέρεις την Επανόρθωση σε αυτό, και να κάνεις την σωτηρία τρομακτική. Και μόνο φόβο θα προσθέσεις, αν ετοιμάσεις εσύ τον εαυτό σου για αγάπη. Η προετοιμασία για την ιερή στιγμή ανήκει σε Αυτόν που την δίνει. Ανάθεσε τον εαυτό σου σε Αυτόν του Οποίου η λειτουργία είναι η απελευθέρωση. Μην αναλαμβάνεις την δική Του λειτουργία αντί γι Αυτόν. Δώσε Του μόνο αυτό που ζητά, ώστε να μπορέσεις να μάθεις πόσο μικρός είναι ο δικός σου ρόλος, και πόσο μεγάλος ο δικός Του.

7. Αυτό είναι που κάνει την ιερή στιγμή τόσο εύκολη και τόσο φυσική. Εσύ την κάνεις δύσκολη, επειδή επιμένεις ότι πρέπει να υπάρχει κάτι περισσότερο που χρειάζεται να κάνεις. Το βρίσκεις δύσκολο να δεχτείς την ιδέα ότι χρειάζεται να δώσεις τόσο λίγα, για να λάβεις τόσα πολλά. Και σου είναι πολύ δύσκολο να συνειδητοποιήσεις ότι δεν είναι προσωπικά προσβλητικό που η δική σου συνεισφορά και του Αγίου Πνεύματος είναι τόσο υπερβολικά δυσανάλογες. Είσαι ακόμα πεπεισμένος ότι η κατανόησή σου είναι μια ισχυρή συνεισφορά προς την αλήθεια, και ότι αυτή την κάνει αυτό που είναι. Εν τούτοις, έχουμε τονίσει ότι δεν χρειάζεται να καταλάβεις τίποτα. Η σωτηρία είναι εύκολη ακριβώς επειδή δεν ζητά τίποτα που να μην μπορείς να δώσεις αυτή την στιγμή.

8. Μην ξεχνάς ότι ήταν δική σου απόφαση να κάνεις αδύνατα όλα όσα είναι φυσικά και εύκολα για σένα. Αν πιστεύεις ότι η ιερή στιγμή είναι δύσκολη για σένα, αυτό συμβαίνει διότι έχεις εσύ γίνει αυτός που καθορίζει τι είναι δυνατόν για σένα, και παραμένεις απρόθυμος να δώσεις χώρο σε Έναν που γνωρίζει. Η όλη πεποίθηση σε βαθμούς δυσκολίας στα θαύματα επικεντρώνεται σ’ αυτό. Όλα όσα θέλει ο Θεός δεν είναι μόνο δυνατά, αλλά έχουν ήδη συμβεί. Και αυτός είναι ο λόγος που το παρελθόν έχει τελειώσει. Ποτέ δεν συνέβη στην πραγματικότητα. Μόνο στο νου σου, που νόμισε ότι συνέβη, χρειάζεται να γίνει η ακύρωσή του.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ; - ΜΑΘΗΜΑ 241

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ;

1. Ο κόσμος είναι μια εσφαλμένη αντίληψη. Είναι γεννημένος από το σφάλμα, και δεν έχει αφήσει την πηγή του. Θα παραμείνει από όσο εσύ συνεχίζεις να ασπάζεσαι την σκέψη που τoν γέννησε. Όταν η σκέψη του διαχωρισμού έχει αλλάξει σε σκέψη αληθινής συγχώρεσης, τότε ο κόσμος θα γίνει ορατός μέσα σε ένα πολύ διαφορετικό φως ∙ κάποιο που οδηγεί στην αλήθεια, όπου όλος ο κόσμος εξαφανίζεται και όλα του τα σφάλματα εξαλείφονται. Τώρα η πηγή του έχει φύγει, οπότε φεύγουν και οι επιδράσεις του.

2. Ο κόσμος φτιάχτηκε σαν μια επίθεση εναντίον του Θεού. Συμβολίζει τον φόβο. Και τι άλλο είναι ο φόβος εκτός από απουσία αγάπης; Επομένως ο κόσμος ήταν προορισμένος να είναι ένας τόπος όπου ο Θεός δεν θα μπορούσε να εισέλθει, και όπου ο Υιός Του θα μπορούσε να είναι χωριστά από Αυτόν. Εδώ γεννήθηκε η αντίληψη, διότι η γνώση δεν θα μπορούσε να προκαλέσει τέτοιες παρανοϊκές σκέψεις. Αλλά τα μάτια εξαπατούν, και τα αυτιά ακούν λανθασμένα. Τώρα τα σφάλματα γίνονται πολύ πιθανά, διότι η βεβαιότητα έχει φύγει.

3. Στην θέση της έχουν γεννηθεί οι μηχανισμοί της ψευδαίσθησης. Και τώρα πηγαίνουν να βρουν αυτό που τους έχει δοθεί να αναζητούν. Σκοπεύουν να εκπληρώσουν τον σκοπό για τον οποίο φτιάχτηκε να αποδείξει ο κόσμος και να τον πραγματοποιήσουν. Μέσα στις ψευδαισθήσεις του βλέπουν μόνο μία γερή βάση όπου υπάρχει η αλήθεια, διατηρημένη μακριά από τα ψέματα. Εν τούτοις, όλα όσα αναφέρουν δεν είναι παρά ψευδαίσθηση που παραμένει μακριά από την αλήθεια.

4. Η όραση αν και φτιάχτηκε για να σε οδηγήσει μακριά από την αλήθεια, μπορεί να αποκτήσει νέα κατεύθυνση. Οι ήχοι μπορούν να γίνουν το κάλεσμα για τον Θεό, και όλη η αντίληψη μπορεί να πάρει ένα νέο σκοπό από Αυτόν που ο Θεός όρισε ως Σωτήρα στον κόσμο. Ακολούθησε το φως Του, και δες τον κόσμο έτσι όπως τον βλέπει Αυτός. Άκου μόνο την Φωνή Του σε όλα όσα σου λέει. Και άφησε Αυτόν να σου δίνει την ειρήνη και την βεβαιότητα που έχεις πετάξει μακριά σου, αλλά ο Ουρανός έχει διατηρήσει μέσα σε Αυτόν για σένα.

5. Ας μην αναπαυόμαστε ικανοποιημένοι μέχρι όλος ο κόσμος να ενωθεί με την αλλαγμένη αντίληψή μας. Ας μην ικανοποιηθούμε έως ότου η συγχώρεση να ολοκληρωθεί.
Και ας μην επιχειρήσουμε να αλλάξουμε την λειτουργία μας. Πρέπει να σώσουμε τον κόσμο. Διότι εμείς που τον φτιάξαμε πρέπει να τον δούμε μέσα από τα μάτια του Χριστού, έτσι ώστε αυτό που φτιάχτηκε για να πεθάνει να μπορεί να επανορθωθεί στην αιώνια ζωή.

ΜΑΘΗΜΑ 241

Αυτή την ιερή στιγμή έρχεται η σωτηρία.

Πόση χαρά έχουμε σήμερα! Είναι μια ώρα ξεχωριστού εορτασμού. Γιατί η σημερινή μέρα φέρει την στιγμή της απελευθέρωσης στον σκοτεινιασμένο κόσμο. Η μέρα ήρθε που οι λύπες φεύγουν και ο πόνος τελειώνει. Η δόξα της σωτηρίας ανατέλλει σήμερα σε ένα κόσμο απελευθερωμένο. Αυτή είναι μια ώρα ελπίδας για αμέτρητα εκατομμύρια ανθρώπων. Θα ενώνονται μαζί σου καθώς τους συγχωρείς όλους. Διότι εγώ συγχωρούμαι από εσένα σήμερα.

Έχουμε συγχωρέσει ο ένας τον άλλο τώρα, και επιτέλους έχουμε έρθει σε Σένα πάλι. Πατέρα, ο Υιός Σου, που ποτέ δεν έφυγε, επιστρέφει στον Ουρανό και στο σπίτι του. Πόσο χαρούμενοι είμαστε που η πνευματική μας υγεία επανορθώνεται, και που θυμόμαστε ότι όλοι είμαστε ένα.

Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΤΟ ΦΩΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ



ΤΟ ΦΩΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

- Από το Κεφάλαιο 18, III. LIGHT IN THE DREAM -

1. Εσύ που έχεις περάσει την ζωή σου φέρνοντας την αλήθεια στην ψευδαίσθηση, την πραγματικότητα στην φαντασία, περπατούσες στον δρόμο των ονείρων. Διότι έχεις περάσει από την αφυπνισμένη κατάσταση στον ύπνο, που γίνεται συνεχώς όλο και βαθύτερος. Το κάθε όνειρο οδηγούσε σε άλλα όνειρα, και κάθε φαντασίωση που φαινόταν πως θα έφερνε κάποιο φως στο σκοτάδι έκανε μόνο το σκοτάδι πιο βαθύ. Ο στόχος σου ήταν το σκοτάδι, μέσα στο οποίο καμία αχτίδα φωτός δεν θα μπορούσε να εισέλθει. Και αναζητούσες ένα σκοτάδι τόσο ολοκληρωτικό έτσι ώστε να μπορείς να κρύψεις την αλήθεια για πάντα, μέσα στην ολοκληρωτική παράνοια. Αυτό που ξέχασες είναι ότι ο Θεός δεν γίνεται να καταστρέψει τον Εαυτό Του. Το φως είναι μέσα σου. Το σκοτάδι μπορεί να το καλύπτει, αλλά δεν μπορεί να το σβήσει.

2. Καθώς το φως πλησιάζει, εσύ θα σπεύδεις προς το σκοτάδι, οπισθοχωρώντας από την αλήθεια, μερικές φορές καταφεύγοντας σε δευτερεύουσες μορφές φόβου, και άλλες φορές τον απόλυτο τρόμο. Αλλά θα προχωρείς, διότι ο στόχος σου είναι να προχωρήσεις από τον φόβο στην αλήθεια. Ο στόχος που δέχτηκες είναι ο στόχος της γνώσης, για την οποία εκδήλωσες την προθυμία σου. Ο φόβος φαίνεται πως ζει στο σκοτάδι και όταν φοβάσαι, έχεις οπισθοχωρήσει. Ας ενωθούμε, λοιπόν, γρήγορα σε μια στιγμή φωτός, και αυτό θα είναι αρκετό για να σου θυμίζει ότι ο στόχος σου είναι το φως.

3. Η αλήθεια έχει σπεύσει να σε συναντήσει, εφόσον εσύ την επικαλέστηκες.
Αν ήξερες Ποιος περπατά δίπλα σου στον δρόμο που έχεις διαλέξει, ο φόβος θα ήταν αδύνατος. Δεν γνωρίζεις διότι το ταξίδι μέσα στο σκοτάδι υπήρξε μακρόχρονο και ανελέητο, και έχεις μπει βαθιά μέσα σ’ αυτό. Ένα μικρό τρεμόπαιγμα των ματιών, που είναι τόσο καιρό κλειστά, δεν είναι ακόμα αρκετό για να σου δώσει εμπιστοσύνη στον εαυτό σου, αυτόν που τόσο καιρό περιφρονούσες. Πηγαίνεις προς την αγάπη μισώντας την ακόμη, και τρομερά φοβισμένος για την κρίση της σε σένα. Και δεν συνειδητοποιείς ότι δεν φοβάσαι την αγάπη, παρά μόνο αυτό που έφτιαξες εσύ από αυτήν.
Προχωρείς προς το νόημα της αγάπης, και απομακρύνεσαι από όλες τις ψευδαισθήσεις με τις οποίες την είχες περικυκλώσει. Όταν οπισθοχωρείς στις ψευδαισθήσεις, ο φόβος σου αυξάνει, γιατί δίχως αμφιβολία, αυτό που εσύ νομίζεις ότι είναι το νόημά της είναι τρομακτικό. Αλλά τι είναι αυτό για εμάς που απομακρυνόμαστε με ασφάλεια και γρηγοράδα από τον φόβο;

4. Εσύ που κρατάς το χέρι του αδελφού σου κρατάς και το δικό μου, γιατί όταν ενωθήκατε ο ένας με τον άλλο, δεν ήσασταν μόνοι. Πιστεύεις ότι θα σε άφηνα στο σκοτάδι που συμφώνησες να εγκαταλείψεις μαζί μου; Μέσα στην σχέση σου βρίσκεται το φως αυτού του κόσμου. Και ο φόβος πρέπει να εξαφανιστεί από μπροστά σου τώρα. Μην μπαίνεις στον πειρασμό να αρπάξεις από τον αδελφό σου το δώρο της πίστης που του προσέφερες. Το μόνο που θα πετύχεις είναι να τρομοκρατηθείς. Το δώρο δίδεται για πάντα, διότι ο Θεός ο Ίδιος το έλαβε. Δεν μπορείς να το πάρεις πίσω. Έχεις δεχτεί τον Θεό. Η ιερότητα της σχέσης σου έχει εδραιωθεί στον Ουρανό. Δεν συνειδητοποιείς τι δέχτηκες, αλλά να θυμάσαι ότι η κατανόησή σου δεν είναι απαραίτητη. Το μόνο που ήταν απαραίτητο ήταν απλά η επιθυμία σου να καταλάβεις. Αυτή η ευχή ήταν η επιθυμία να είσαι ιερός. Το Θέλημα του Θεού είναι να εισακουστείς. Διότι επιθυμείς το μόνο πράγμα που είχες, ή ήσουν ποτέ.

5. Κάθε στιγμή που θα περνάμε μαζί θα σε διδάσκει ότι αυτός ο στόχος είναι εφικτός, και θα ενδυναμώνει τον πόθο σου να τον φτάσεις. Και μέσα στην επιθυμία σου βρίσκεται και η επίτευξή της. Η επιθυμία σου τώρα είναι ολοκληρωμένη εναρμονισμένη με όλη την δύναμη της Θέλησης του Αγίου Πνεύματος. Κανένα μικρό ολίσθημα στο οποίο μπορεί να περιπέσεις δεν μπορεί να διαχωρίσει την επιθυμία σου από την Θέλησή Του και από την δύναμή Του. Εγώ κρατώ το χέρι σου τόσο βέβαια όσο κι εσύ συμφώνησες να πάρεις το χέρι του αδελφού σου. Δεν θα χωριστείτε, γιατί στέκομαι μαζί σας και περπατώ μαζί σας καθώς προχωράτε προς την αλήθεια. Και όπου πηγαίνουμε έχουμε και τον Θεό μαζί μας.

6. Μέσα στην σχέση σου έχεις ενωθεί μαζί μου στο να φέρουμε τον Ουρανό στον Υιό του Θεού, που κρύφτηκε στο σκοτάδι. Έδειξες προθυμία να φέρεις το σκοτάδι στο φως, και αυτή η προθυμία έχει δώσει δύναμη σε όλους όσους προτίμησαν να παραμείνουν στο σκοτάδι. Εκείνοι που θα θελήσουν να δουν, θα δουν. Και θα ενωθούν μαζί μου στο να φέρουν το φως τους στο σκοτάδι, όταν προσφέρουν το σκοτάδι που είναι μέσα τους στο φως, και απομακρυνθεί για πάντα. Η ανάγκη μου για σένα, ενωμένη μαζί μου στο ιερό φως της σχέσης σου, είναι η ανάγκη σου για την σωτηρία. Είναι δυνατόν να μην δώσω σε σένα αυτό που μου έδωσες εσύ; Διότι όταν ενώθηκες με τον αδελφό σου, μου απάντησες.

7. Εσύ που τώρα είσαι ο κομιστής της σωτηρίας έχεις την λειτουργία να φέρεις φως στο σκοτάδι. Το σκοτάδι μέσα σου έχει οδηγηθεί στο φως. Πήγαινέ το πίσω προς το σκοτάδι, από την ιερή στιγμή από την οποία το έφερες. Ολοκληρωνόμαστε με την επιθυμία να ολοκληρώνουμε. Ο χρόνος ας μην σε ανησυχεί, γιατί όλος ο φόβος που βιώνετε εσύ και ο αδελφός σου είναι πραγματικά παρελθόν. Ο χρόνος έχει αναπροσαρμοστεί για να μας βοηθά να κάνουμε μαζί αυτό που το διαχωρισμένο παρελθόν σας εμπόδιζε. Έχεις περάσει πέρα από τον φόβο, διότι δεν γίνεται δύο νόες να ενωθούν στην επιθυμία γι αγάπη, και η αγάπη να μην ενωθεί μαζί τους.

8. Δεν υπάρχει ούτε ένα φως στον Ουρανό που να μην πηγαίνει μαζί σου. Κάθε Αχτίδα που λάμπει για πάντα μέσα στο Νου του Θεού, λάμπει κι επάνω σου. Ο Ουρανός ενώνεται μαζί σου στην πορεία σου προς τον Ουρανό. Όταν τέτοια σπουδαία φώτα έχουν ενωθεί μαζί σου για να δώσεις στον μικρό σπινθήρα της επιθυμίας σου την δύναμη του Ίδιου του Θεού, είναι δυνατόν εσύ να παραμένεις στο σκοτάδι; Εσύ και ο αδελφός σου έρχεστε σπίτι σας μαζί, μετά από ένα μακροχρόνιο ταξίδι δίχως νόημα που κάνατε χωριστά, και δεν οδηγούσε πουθενά. Έχεις βρει τον αδελφό σου, και θα φωτίζετε ο ένας τον δρόμο του άλλου. Και από αυτό το φως οι Μεγάλες Αχτίδες θα επεκτείνονται πίσω προς το σκοτάδι και μπροστά προς τον Θεό, για να διώξουν με την λάμψη τους μακριά το παρελθόν, και να κάνουν έτσι χώρο για την Αιώνια Παρουσία Του, μέσα στην οποία τα πάντα ακτινοβολούν στο φως.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ



Η ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ

- Από το Κεφάλαιο 18, II. THE BASIS OF THE DREAM -

1. Μήπως στα όνειρα δεν παρουσιάζεται ένας κόσμος που φαίνεται πολύ αληθινός; Όμως, σκέψου τι είναι αυτός ο κόσμος. Σίγουρα δεν είναι ο κόσμος που έβλεπες πριν κοιμηθείς. Είναι μάλλον μια παραμόρφωση του κόσμου, σχεδιασμένη αποκλειστικά γύρω από αυτό που θα προτιμούσες. Εδώ, είσαι «ελεύθερος» να φτιάξεις ότι φαίνεται ότι σου επιτίθεται, και να το μετατρέψεις σε ένα εγκώμιο για το εγώ, που εξαγριώθηκε από την «επίθεση». Δεν θα ήταν αυτή η ευχή σου αν δεν έβλεπες τον εαυτό σου ως ένα με το εγώ, που πάντα κοίταζε τον εαυτό του, άρα κι εσένα, σαν να βρίσκεται κάτω από την απειλή επίθεσης και πολύ ευάλωτο σε αυτή.

2. Τα όνειρα είναι χαοτικά διότι κυβερνώνται από τις συγκρουόμενες επιθυμίες σου, κι επομένως δεν νοιάζονται για το τι είναι αλήθεια. Είναι το καλύτερο παράδειγμα που θα μπορούσες να έχεις για το πώς θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η αντίληψη για να υποκαταστήσει την αλήθεια με ψευδαισθήσεις. Δεν τις παίρνεις σοβαρά όταν ξυπνάς διότι το γεγονός ότι η πραγματικότητα παραβιάζεται κατάφορα σε αυτές γίνεται προφανές. Εν τούτοις, είναι ένας τρόπος να κοιτάς τον κόσμο, και να τον μετατρέπεις για να εξυπηρετείς καλύτερα τα γούστα του εγώ. Παρέχουν τρανταχτά παραδείγματα, και για την ανικανότητα του εγώ να αντέξει την πραγματικότητα, και για την δική σου προθυμία να αλλάξεις την πραγματικότητα για χάρη του.

3. Δεν βρίσκεις ενοχλητικές τις διαφορές ανάμεσα στο τι βλέπεις στον ύπνο σου και στο τι βλέπεις όταν ξυπνάς. Αναγνωρίζεις ότι αυτό που βλέπεις όταν είσαι ξύπνιος χάνεται στα όνειρα. Όμως, όταν ξυπνάς, δεν περιμένεις να μην είναι εκεί. Στα όνειρα εσύ κανονίζεις τα πάντα. Οι άνθρωποι γίνονται αυτό που θα ήθελες εσύ να είναι, και κάνουν αυτό που τους προστάζεις. Κανείς δεν σου θέτει κάποιο όριο στην υποκατάσταση. Για κάποιο διάστημα φαίνεται σαν να σου έχει δοθεί ο κόσμος, για να τον φτιάξεις όπως εσύ επιθυμείς. Δεν συνειδητοποιείς ότι του επιτίθεσαι, προσπαθώντας να θριαμβεύσεις επάνω του και να τον κάνεις να σε εξυπηρετεί.

4. Τα όνειρα είναι ξεσπάσματα θυμού, στα οποία κυριολεκτικά ουρλιάζεις, «Έτσι το θέλω!». Και έτσι φαίνεται πως γίνεται. Και όμως το όνειρο δεν μπορεί να ξεφύγει από την προέλευσή του. Ο θυμός και ο φόβος επικρατούν σε αυτό, και σε μια στιγμή η ψευδαίσθηση της ικανοποίησης πέφτει θύμα της εισβολής της ψευδαίσθησης του φόβου. Διότι το όνειρο της ικανότητας σου να ελέγχεις την πραγματικότητα υποκαθιστώντας την με ένα κόσμο που προτιμάς είναι τρομακτικό. Οι προσπάθειές σου να εξαλείψεις την πραγματικότητα είναι πολύ τρομακτικές, αλλά αυτό δεν είσαι πρόθυμος να το δεχτείς. Κι έτσι χρησιμοποιείς ως υποκατάστατο την φαντασίωση ότι η πραγματικότητα είναι τρομακτική, και όχι αυτό που θέλεις να κάνεις εσύ σε αυτή. Κι έτσι η ενοχή γίνεται πραγματική.

5. Τα όνειρα σου δείχνουν ότι έχεις τη δύναμη να φτιάξεις έναν κόσμο έτσι όπως θα τον ήθελες να είναι, και ότι επειδή τον θέλεις τον βλέπεις. Και όσο τον βλέπεις δεν αμφιβάλλεις ότι είναι αληθινός. Εν τούτοις, εδώ είναι ένας κόσμος, ξεκάθαρα μέσα στο νου σου, που φαινομενικά βρίσκεται έξω από σένα. Δεν αντιδράς σε αυτόν σαν να τον έφτιαξες εσύ, ούτε συνειδητοποιείς ότι τα συναισθήματα που προκαλούνται στο όνειρο πρέπει να προέρχονται κι αυτά από σένα. Σου φαίνεται πως το όνειρο το φτιάχνουν οι φιγούρες στο όνειρο και αυτό που κάνουν. Δεν συνειδητοποιείς ότι εσύ τις κάνεις να εκτελούν αυτό που τους ζητάς, διότι αν το συνειδητοποιούσες η ενοχή δεν θα ήταν δική τους, και η ψευδαίσθηση της ικανοποίησης θα εξαφανιζόταν. Στα όνειρα αυτά τα χαρακτηριστικά είναι συγκαλυμμένα. Σου φαίνεται πως ξυπνάς, και το όνειρο έχει φύγει. Όμως αυτό που δεν μπορείς ν’ αναγνωρίσεις είναι ότι αυτό που προκάλεσε το όνειρο δεν έφυγε μαζί με αυτό. Η επιθυμία σου να φτιάξεις έναν κόσμο που δεν είναι αληθινός ακόμα παραμένει μαζί σου. Και αυτό στο οποίο σου φαίνεται πως ξυπνάς δεν είναι παρά μια άλλη μορφή του ίδιου κόσμου που έβλεπες στο όνειρό σου. Όλο σου τον χρόνο τον περνάς βλέποντας όνειρα. Στον ύπνο σου και στο ξύπνιο σου τα όνειρα έχουν διαφορετικές μορφές, και αυτό είναι όλο. Το περιεχόμενό τους είναι το ίδιο. Είναι η διαμαρτυρία σου ενάντια στην πραγματικότητα, και η αποκρυσταλλωμένη και παρανοϊκή ιδέα σου ότι μπορείς να την αλλάξεις. Στα όνειρα που βλέπεις όταν είσαι ξύπνιος, η ιδιαίτερη σχέση έχει ιδιαίτερη θέση. Είναι το μέσον με το οποίο προσπαθείς να επαληθεύσεις τα όνειρα που βλέπεις όταν κοιμάσαι. Από αυτή, δεν ξυπνάς. Η ιδιαίτερη σχέση είναι η απόφασή σου να κρατήσεις την προσκόλλησή σου στην μη πραγματικότητα, και να εμποδίσεις τον εαυτό σου από το να ξυπνήσει. Και όσο βλέπεις μεγαλύτερη αξία στο να κοιμάσαι από το να ξυπνάς, τότε δεν θα αφήνεις την ψευδαίσθηση να φύγει.

6. Το Άγιο Πνεύμα, πάντα πρακτικό μέσα στην σοφία Του, δέχεται τα όνειρά σου και τα χρησιμοποιεί ως μέσον αφύπνισης. Εσύ θέλησες να τα χρησιμοποιήσεις για να παραμείνεις κοιμισμένος. Είπα προηγουμένως ότι η πρώτη αλλαγή, πριν εξαφανιστεί το όνειρο, είναι ότι τα όνειρα φόβου μεταμορφώνονται σε χαρούμενα όνειρα. Αυτό κάνει το Άγιο Πνεύμα στην ιδιαίτερη σχέση. Δεν την καταστρέφει, ούτε σου την αρπάζει. Αλλά όντως την χρησιμοποιεί διαφορετικά, σαν βοήθεια για να κάνει τον σκοπό Του αληθινό σε σένα. Η ιδιαίτερη σχέση θα παραμείνει, όχι ως πηγή πόνου και ενοχής, αλλά σαν πηγή χαράς κι ελευθερίας. Δεν θα είναι για σένα μόνο, διότι εκεί βρίσκεται η δυστυχία της. Έτσι όπως η ανιερότητα της την κρατούσε ως κάτι διαχωρισμένο, η ιερότητά της θα γίνει μια προσφορά σε όλους.

7. Η ιδιαίτερη σχέση σου θα είναι ένα μέσο κατάργησης της ενοχής τον καθένα που ευλογείται μέσω της ιερής σου σχέσης. Θα είναι ένα χαρούμενο όνειρο, κάποιο που θα το μοιράζεσαι με όλους όσους βλέπεις. Μέσω αυτής, η ευλογία που έχει θέσει το Άγιο Πνεύμα επάνω της θα επεκτείνεται. Μην νομίζεις ότι Αυτό έχει λησμονήσει κάποιον στον σκοπό που σου έχει δώσει. Και μην νομίζεις ότι Αυτό έχει ξεχάσει εσένα στον οποίο έδωσε το δώρο. Αυτό χρησιμοποιεί τον καθένα που Το καλεί ως μέσον για την σωτηρία όλων. Και Αυτό θα ξυπνήσει τους πάντες μέσα από σένα που πρόσφερες την σχέση σου σε Αυτό. Αν μπορούσες να αναγνωρίσεις την ευγνωμοσύνη Του! Ή την δική μου μέσα από την δική Του! Διότι είμαστε ενωμένοι σε ένα σκοπό, εφόσον μοιραζόμαστε τον ένα Νου μαζί με Αυτό.

8. Μην αφήνεις το όνειρο να σου κρατά κλειστά τα μάτια. Δεν είναι παράξενο που τα όνειρα μπορούν να φτιάχνουν ένα κόσμο που δεν είναι πραγματικός. Η επιθυμία να τον φτιάξεις είναι αυτή που είναι απίστευτη. Η σχέση σου με τον αδελφό σου έχει γίνει τώρα σχέση από την οποία έχει απομακρυνθεί αυτή η επιθυμία, διότι ο σκοπός της έχει αλλάξει από σκοπός των ονείρων σε σκοπό της αλήθειας. Δεν είσαι σίγουρος γι αυτό διότι νομίζεις ότι αυτός είναι στ’ αλήθεια το όνειρο. Είσαι τόσο συνηθισμένος να επιλέγεις ανάμεσα σε όνειρα που δεν βλέπεις ότι, επιτέλους, έχεις κάνει την επιλογή ανάμεσα στην αλήθεια και όλες τις ψευδαισθήσεις.

9. Όμως, ο Ουρανός είναι βέβαιος. Αυτό δεν είναι όνειρο. Ο ερχομός του σημαίνει ότι έχεις επιλέξει την αλήθεια, και ότι αυτή έχει έρθει διότι ήσουν πρόθυμος να αφήσεις την ιδιαίτερη σχέση σου να εκπληρώσει τις προϋποθέσεις του. Στην σχέση σου το Άγιο Πνεύμα έχει ευγενικά εναποθέσει τον αληθινό κόσμο ∙ τον κόσμο των ευτυχισμένων ονείρων, από τον οποίο το ξύπνημα είναι τόσο εύκολο και τόσο φυσικό. Διότι όπως τα όνειρα που βλέπεις όταν κοιμάσαι και όταν ξυπνάς αναπαριστούν τις ίδιες επιθυμίες μέσα στο νου σου, έτσι και ο αληθινός κόσμος και η αλήθεια του Ουρανού ενώνονται μέσα στην Θέληση του Θεού. Το όνειρο της αφύπνισης μεταφέρεται εύκολα στην πραγματικότητά του. Διότι αυτό το όνειρο αντανακλά την δική σου θέληση ενωμένη με την Θέληση του Θεού. Και αυτό που θέλει αυτή η Θέληση να εκπληρώσει ποτέ δεν έχει μείνει ανεκπλήρωτο.

ΜΑΘΗΜΑ 240 Ο φόβος δεν δικαιολογείται σε καμία μορφή.

ΜΑΘΗΜΑ 240

Ο φόβος δεν δικαιολογείται σε καμία μορφή.

Ο φόβος είναι αυταπάτη. Επιμαρτυρεί ότι βλέπεις τον εαυτό σου έτσι όπως ποτέ δεν γίνεται να είναι, άρα βλέπεις ένα κόσμο που είναι αδύνατον να υπάρχει. Ούτε ένα πράγμα σε αυτό τον κόσμο δεν είναι αληθινό. Δεν έχει σημασία η μορφή με την οποία μπορεί να εμφανίζεται. Απλά φέρει μαρτυρίες των ψευδαισθήσεων που έχεις για τον εαυτό σου. Σήμερα ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Είμαστε οι Υιοί του Θεού. δεν υπάρχει φόβος μέσα μας, γιατί ο κάθε ένας από εμάς είναι μέρος της Ίδιας της Αγάπης.

Πόσο ανόητοι είναι οι φόβοι μας! Θα άφηνες Εσύ ποτέ τον Υιό Σου να υποφέρει; Δώσε μας πίστη σήμερα να αναγνωρίσουμε τον Υιό Σου, και να τον απελευθερώσουμε. Ας τον συγχωρήσουμε στο Όνομά Σου, ώστε να μπορέσουμε να καταλάβουμε την ιερότητά μας, και να νιώσουμε την αγάπη γι αυτόν που είναι και Δικός Σου.

Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ - ΤΟ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ



Κεφάλαιο 18

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ

1. Το Υποκατάστατο της Πραγματικότητας

- Από το Κεφάλαιο 18, THE PASSING OF THE DREAM, I. The Substitute Reality -

1. Το να υποκαθιστάς σημαίνει ότι δέχεσαι κάτι στην θέση κάποιου άλλου. Αν ήθελες να αναλογιστείς μόνο το τι περιλαμβάνει ακριβώς αυτό, τότε θα αντιλαμβανόσουν αμέσως πόσο αυτό έρχεται σε αντίθεση με τον στόχο που σου έχει δώσει το Άγιο Πνεύμα, και θα ήθελε να τον εκπληρώσει για λογαριασμό σου. Το να υποκαθιστάς σημαίνει ότι διαλέγεις ανάμεσα σε δύο, αποκηρύσσοντας έτσι μια πλευρά της Υιότητας προς όφελος την άλλης. Γι αυτό τον ειδικό σκοπό, η μία πλευρά κρίνεται ως πιο πολύτιμη και αντικαθιστά την άλλη. Επομένως, η σχέση μέσα στην οποία συνέβη η αντικατάσταση κατακερματίζεται, και ο σκοπός της διασπάται ανάλογα. Το να κατακερματίζεις σημαίνει ότι εξαιρείς, και η αντικατάσταση είναι η πιο ισχυρή άμυνα του εγώ για τον διαχωρισμό.

2. Το Άγιο Πνεύμα ποτέ δεν χρησιμοποιεί υποκατάστατα. Εκεί όπου το εγώ αντιλαμβάνεται κάποιο άτομο ως αντικατάσταση κάποιου άλλου, το Άγιο Πνεύμα τους βλέπει και του δύο ενωμένους και αδιαίρετους. Αυτό δεν κρίνει ανάμεσά τους, γνωρίζοντας ότι είναι ένα. Εφόσον είναι ενωμένα, είναι ένα διότι είναι το ίδιο. Η υποκατάσταση είναι ξεκάθαρα μια διαδικασία στην οποία αυτά γίνονται αντιληπτά ως διαφορετικά. Η μία θέλει να ενώνει ∙ και η άλλη να διαχωρίζει. Τίποτα δεν μπορεί να μπει ανάμεσα σε αυτά που ο Θεός έχει ενώσει και το Άγιο Πνεύμα βλέπει ως ένα. Αλλά τα πάντα φαίνεται πως μπαίνουν ανάμεσα στις κατακερματισμένες σχέσεις που το εγώ προωθεί προς την καταστροφή.

3. Το μόνο συναίσθημα στο οποίο η υποκατάσταση είναι αδύνατη είναι η αγάπη. Ο φόβος περιέχει την υποκατάσταση εξ ορισμού, διότι είναι η αντικατάσταση της αγάπης. Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που όντας το ίδιο κατακερματισμένο, κατακερματίζει επίσης. Φαίνεται πως παίρνει πολλές μορφές, και η κάθε μία φαίνεται πως απαιτεί μια διαφορετική μορφή εκδήλωσης για να ικανοποιηθεί. Ενώ αυτό φαινομενικά εισάγει αρκετά ασταθή συμπεριφορά, ένα πολύ σοβαρότερο αποτέλεσμα βρίσκεται στην αποσπασματική αντίληψη από την οποία προκύπτει η συμπεριφορά. Κανένας δεν γίνεται ορατός ολοκληρωμένα. Τονίζεται το σώμα, με ιδιαίτερη έμφαση σε συγκεκριμένα μέρη του, και χρησιμοποιείται ως αρχή για σύγκριση αποδοχής ή απόρριψης για την εκδήλωση κάποιας ιδιαίτερης μορφής φόβου.

4. Εσύ που πιστεύεις ότι ο Θεός είναι φόβος έφτιαξες μόνο ένα υποκατάστατο. Έχει πάρει πολλές μορφές, διότι ήταν το υποκατάστατο της ψευδαίσθησης για την αλήθεια ∙ της διάσπασης στην θέση της ολότητας. Έχει κατακερματιστεί τόσο πολύ και έχει υποδιαιρεθεί επανειλημμένα, που τώρα είναι σχεδόν αδύνατον να αντιληφθείς ότι κάποτε ήταν ένα, και ότι ακόμα είναι αυτό που ήταν. Αυτό το ένα σφάλμα, που έφερε την αλήθεια στην ψευδαίσθηση, το άπειρο στον χρόνο, και την ζωή στον θάνατο, ήταν το μόνο που έφτιαξες. Ολόκληρος ο κόσμος σου βασίζεται πάνω σε αυτό. Όλα όσα βλέπεις αυτό αντανακλούν, και κάθε ιδιαίτερη σχέση που έκανες ποτέ είναι μέρος αυτού.

5. Μπορεί να εκπλαγείς αν ακούσεις το πόσο διαφορετική είναι η πραγματικότητα από αυτό που βλέπεις. Δεν συνειδητοποιείς το μέγεθος αυτού του ενός σφάλματος. Ήταν τόσο τεράστιο και τόσο απόλυτα απίστευτο που από αυτό έπρεπε να αναδυθεί ένα κόσμος όλως διόλου μη πραγματικός. Τι άλλο θα μπορούσε να προκύψει από αυτό; Οι διασπασμένες όψεις του είναι αρκετά τρομακτικές, καθώς αρχίζεις να τις κοιτάς. Αλλά τίποτα από ό,τι βλέπεις δεν αρχίζει να σου δείχνει το τεράστιο μέγεθος του αρχικού σφάλματος, το οποίο φάνηκε πως σε εξόρισε από τον Παράδεισο, για να συνθλίψεις την γνώση σε ανούσια μικρά κομματάκια διαιρεμένων αντιλήψεων, και να σε εξαναγκάσει να κάνεις ακόμα περισσότερα υποκατάστατα.

6. Αυτή ήταν η πρώτη προβολή του σφάλματος προς τα έξω. Ο κόσμος προέκυψε για να το κρύψει, κι έγινε η οθόνη πάνω στην οποία προβλήθηκε και παρεμβλήθηκε ανάμεσα σε σένα και την αλήθεια. Διότι η αλήθεια επεκτείνεται προς τα μέσα, εκεί όπου η ιδέα της απώλειας δεν έχει νόημα και μόνο την αύξηση μπορείς να διανοηθείς. Στ’ αλήθεια το θεωρείς παράξενο που ένας κόσμος στον οποίον τα πάντα πηγαίνουν προς τα πίσω και ανάποδα προέκυψε από αυτή την προβολή του σφάλματος; Ήταν αναπόφευκτο. Διότι η αλήθεια φερμένη σε αυτόν θα μπορούσε μόνο να παραμείνει μέσα σιωπηλή, και να μην λάβει μέρος σε όλη την τρελή προβολή από την οποία φτιάχτηκε αυτός ο κόσμος. Μην το λες αμαρτία, αλλά τρέλα, διότι αυτό ήταν και αυτό παραμένει. Μην τον επενδύεις με ενοχή, διότι η ενοχή υπονοεί ότι έγινε στην πραγματικότητα. Και πάνω απ όλα, μην τον φοβάσαι.

7. Όταν σου φανεί πως βλέπεις κάποια διαστρεβλωμένη μορφή φόβου που ξεπροβάλει για να σε τρομάξει, πες μόνο, «Ο Θεός δεν είναι φόβος, αλλά Αγάπη,» και θα εξαφανιστεί. Η αλήθεια θα σε σώσει. Δεν σε έχει εγκαταλείψει, για να βγεις στον τρελό κόσμο κι έτσι να σε αποχωριστεί. Μέσα σου είναι η διαύγεια ∙ η παράνοια είναι έξω από σένα. Εσύ μόνο πιστεύεις ότι είναι αντίστροφα ∙ ότι η αλήθεια είναι απέξω, και ότι το σφάλμα και η ενοχή είναι μέσα σου. Τα μικρά σου, ανούσια υποκατάστατα, παρασυρμένα από το άγγιγμα της παράνοιας και χορεύοντας ανάλαφρα σε μια τρελή πορεία όπως τα πούπουλα που χορεύουν τρελά στον άνεμο, δεν έχουν καμιά υπόσταση. Συγχωνεύονται και ανακατεύονται για να διαχωριστούν μετά από λίγο, σε εναλλασσόμενα και εντελώς ανούσια σχέδια που δεν χρειάζεται να κριθούν καθόλου. Δεν έχει κανένα νόημα να τα κρίνεις το κάθε ένα ξεχωριστά. Οι ασήμαντες διαφορές τους στην μορφή δεν είναι καθόλου πραγματικές διαφορές. Καμία από αυτές δεν έχει σημασία. Αυτό έχουν κοινό και τίποτα άλλο. Εν τούτοις, τι άλλο χρειάζεται που να τα κάνει όλα τα ίδια;

8. Άφησέ τα όλα να φύγουν, χορεύοντας στον άνεμο, στριφογυρίζοντας μέχρι να χαθούν από τα μάτια σου, όλο και πιο μακριά, έξω από σένα. Και στρέψου στην μεγαλοπρεπή ειρήνη μέσα σου, εκεί όπου ενοικεί μέσα στην ιερή σιωπή ο ζων Θεός που ποτέ δεν εγκατέλειψες, και ο Οποίος ποτέ δεν εγκατέλειψε εσένα. Το Άγιο Πνεύμα σε παίρνει γλυκά από το χέρι, και αναπολεί μαζί σου το τρελό σου ταξίδι έξω από τον εαυτό σου, οδηγώντας σε ευγενικά πίσω στην αλήθεια και την ασφάλεια μέσα σου. Αυτός φέρνει όλες τις παρανοϊκές προβολές σου και τα τρελά υποκατάστατα που έχεις τοποθετήσει έξω ανάμεσα σε σένα και την αλήθεια. Έτσι ακυρώνει την πορεία της παράνοιας και σε επαναφέρει στην λογική.

9. Στην σχέση με τον αδελφό σου, όπου το Άγιο Πνεύμα έχει αναλάβει τα πάντα μετά από αίτημά σου, Αυτό έχει ξεκινήσει την εσωτερική πορεία προς την αλήθεια που μοιράζεστε. Στον τρελό κόσμο έξω από σένα τίποτα δεν μπορεί να μοιραστεί παρά μόνο να υποκατασταθεί, και το να μοιράζεσαι και το να υποκαθιστάς δεν έχουν τίποτα κοινό στην πραγματικότητα. Μέσα σου αγαπάς τον αδελφό σου με τέλεια αγάπη. Εδώ υπάρχει ιερό έδαφος, στο οποίο δεν μπορεί να εισχωρήσει καμία υποκατάσταση, και όπου μπορεί να ενοικήσει μόνο η αλήθεια μέσα στον αδελφό σου. Εδώ είστε ενωμένοι μέσα στον Θεό, τόσο μαζί όσο είστε και μαζί Του. Το αρχικό σφάλμα δεν έχει εισχωρήσει εδώ, ούτε θα το κάνει ποτέ. Εδώ βρίσκεται η ακτινοβόλα αλήθεια, στην οποία έχει αφιερώσει την σχέση σας το Άγιο Πνεύμα. Επίτρεψέ Του να την φέρει εδώ, όπου εσύ θέλεις να βρίσκεται. Δώσε Του μόνο λίγη πίστη στον αδελφό σου, για να Το βοηθήσεις να σου δείξει ότι κανένα υποκατάστατο που έφτιαξες εσύ για τον Ουρανό δεν μπορεί να σε κρατήσει μακριά από αυτόν.

10. Μέσα σου δεν υπάρχει διαχωρισμός, και κανένα υποκατάστατο δεν μπορεί να σε κρατήσει μακριά από τον αδελφό σου. Η πραγματικότητά σου ήταν η δημιουργία του Θεού, και δεν έχει κανένα υποκατάστατο. Είστε τόσο σταθερά ενωμένοι μέσα στην αλήθεια που μόνο ο Θεός είναι εκεί. Και Αυτός δεν θα δεχόταν ποτέ κάτι άλλο αντί για σας. Σας αγαπά και τους δύο, εξίσου σαν ένα. Και έτσι όπως σας αγαπά, έτσι είστε. Δεν είστε ενωμένοι μέσα στις ψευδαισθήσεις, αλλά μέσα σε μια Σκέψη τόσο ιερή και τόσο τέλεια που οι ψευδαισθήσεις δεν θα μπορούν να παραμείνουν για να σκοτεινιάζουν τον ιερό τόπο μέσα στον οποίο στέκεστε μαζί. Ο Θεός είναι μαζί σου, αδελφέ μου. Ας ενωθούμε μέσα σε Αυτόν με ειρήνη και ευγνωμοσύνη, και ας δεχτούμε το δώρο Του ως την πιο ιερή και τέλεια πραγματικότητά μας, την οποία μοιραζόμαστε μαζί Του.

11. Ο Ουρανός επανορθώνεται σε όλη την Υιότητα μέσω της σχέσης σου, διότι μέσα σε αυτόν βρίσκεται η Υιότητα, ολόκληρη και όμορφη, ασφαλής μέσα στην αγάπη σου. Ο Ουρανός έχει εισέλθει σιωπηλά, διότι όλες οι ψευδαισθήσεις έχουν οδηγηθεί ευγενικά στην αλήθεια μέσα σου, και η αγάπη έχει λάμψει επάνω σου, ευλογώντας την σχέση σου με την αλήθεια. Ο Θεός και ολόκληρη η δημιουργία Του έχουν εισέλθει μαζί σε αυτήν. Πόσο όμορφη και ιερή είναι η σχέση σου, με την αλήθεια να λάμπει επάνω της! Ο Ουρανός την κοιτάζει και αγαλλιάζει που την έχεις αφήσει να έρθει σε σένα. Και ο Θεός ο Ίδιος είναι χαρούμενος που η σχέση σου είναι έτσι όπως δημιουργήθηκε. Το σύμπαν μέσα σου στέκει μαζί με σένα και τον αδελφό σου. Και ο Ουρανός κοιτά με αγάπη αυτό που είναι ενωμένο μέσα σε αυτόν, μαζί με τον Δημιουργό του.

12. Αυτός που ο Θεός έχει καλέσει δεν θα πρέπει να ακούει κανένα υποκατάστατο. Το κάλεσμά τους δεν είναι παρά μια ηχώ του αρχικού σφάλματος που κατακερμάτισε τον Ουρανό. Και τι έγινε η ειρήνη σε όλους εκείνους που άκουσαν; Επέστρεψε μαζί με μένα στον Ουρανό, περπατώντας μαζί με τον αδελφό σου βγαίνοντας από αυτό τον κόσμο και περνώντας μέσα από έναν άλλο, προς την ομορφιά και την χαρά που κρατά ο άλλος κόσμος μέσα του. Θέλεις ακόμα να εξασθενήσεις κι άλλο και να διασπάσεις αυτό που ήδη είναι διασπασμένο και ανέλπιδο; Εδώ θα ήθελες να ψάξεις για την ευτυχία; Ή θα προτιμούσες να θεραπεύσεις ό,τι είναι κατεστραμμένο, και να ενώσεις κάνοντάς το πάλι ολόκληρο αυτό που είχε φθαρεί από τον διαχωρισμό και την ασθένεια;

13. Έχεις κληθεί, μαζί με τον αδελφό σου, για την πιο ιερή λειτουργία που περιέχει αυτός ο κόσμος. Είναι η μόνη που δεν έχει όρια, και φτάνει σε κάθε θραύσμα της Υιότητας με θεραπευτική και ενωτική παρηγοριά. Αυτό σου προσφέρεται, στην ιερή σου σχέση. Αποδέξου το εδώ, και θα δίνεις έτσι όπως δέχτηκες. Η ειρήνη του Θεού σου δίδεται μαζί με τον λαμπρό σκοπό μέσα στον οποίο ενώνεσαι μαζί με τον αδελφό σου. Το ιερό φως που έφερε εσένα και αυτόν μαζί πρέπει να επεκταθεί, έτσι όπως το δεχτήκατε.

ΜΑΘΗΜΑ 239 Η δόξα του Πατέρα μου είναι δική μου.

ΜΑΘΗΜΑ 239

Η δόξα του Πατέρα μου είναι δική μου.

Σήμερα η αλήθεια ας μην μείνει κρυμμένη πίσω από μια ψεύτικη ταπεινότητα. Αντί γι αυτό ας είμαστε ευγνώμονες για τα δώρα που μας έδωσε ο Πατέρας μας. Είναι δυνατόν να βλέπουμε σε εκείνους που Αυτός μοιράζεται την δόξα Του μαζί τους κανένα ίχνος αμαρτίας και ενοχής; Και είναι δυνατόν να μην βρισκόμαστε κι εμείς ανάμεσά τους, όταν Αυτός αγαπά τον Υιό Του για πάντα και με τέλεια συνέπεια, γνωρίζοντας ότι είναι έτσι όπως Αυτός τον δημιούργησε;

Σε ευχαριστούμε, Πατέρα, για το φως που λάμπει μέσα μας. Και το τιμούμε, διότι Εσύ το μοιράζεσαι μαζί μας. Μέσα σε αυτό το φως είμαστε ένα, ενωμένοι και ένα μαζί Σου, σε ειρήνη με όλη την δημιουργία και με τον εαυτό μας.

Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΟΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ



ΟΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ.

- Από το Κεφάλαιο 17, VIII. THE CONDITIONS OF PEACE -

1. Η ιερή στιγμή δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια ειδική περίπτωση, ή ένα ακραίο παράδειγμα, για το ποιο πρέπει να είναι το νόημα κάθε κατάστασης. Το νόημα που της έχει δώσει το Άγιο Πνεύμα δίδεται και σε κάθε κατάσταση. Κάνει έκκληση ακριβώς στην ίδια παύση της απιστίας, από την οποία πρέπει να παραιτηθείς και να την αφήσεις σε αχρηστία, έτσι ώστε η πίστη να μπορέσει να απαντήσει στο κάλεσμα της αλήθειας. Η ιερή στιγμή είναι το λαμπρό παράδειγμα, η καθαρή και αμετάκλητη απόδειξη του νοήματος κάθε σχέσης και κάθε κατάστασης, ιδωμένης συνολικά. Η πίστη έχει δεχτεί κάθε όψη της κατάστασης, και η απιστία δεν έχει επιβάλλει καμία εξαίρεση πάνω σε αυτή. Είναι μια κατάσταση τέλειας ειρήνης, απλά και μόνο επειδή την έχεις αφήσει να είναι αυτό που είναι.

2. Αυτή την απλή αβροφροσύνη είναι το μόνο που ζητά από σένα το Άγιο Πνεύμα. Άφησε την αλήθεια να είναι αυτό που είναι. Μην εισβάλλεις σε αυτή, μην της επιτίθεσαι, μην διακόπτεις τον ερχομό της. Άφησέ την να συμπεριλάβει κάθε κατάσταση και να σου φέρει ειρήνη. Δεν σου ζητείται ούτε καν πίστη, διότι η αλήθεια δεν ζητά τίποτα. Άφησέ την να εισέλθει, και αυτή θα καλέσει και θα εξασφαλίσει για σένα την πίστη που χρειάζεσαι για την ειρήνη. Αλλά μην της αντιστέκεσαι, διότι δεν μπορεί να έρθει αν είσαι αντίθετος σε αυτή.

3. Δεν θα ήθελες να κάνεις κάθε κατάσταση μια ιερή στιγμή; Διότι αυτό είναι το δώρο της πίστης, που δίδεται ελεύθερα κάθε φορά που παραμερίζεις την απιστία, αχρησιμοποίητη. Και τότε η δύναμη του Αγίου Πνεύματος είναι ελεύθερη για να την χρησιμοποιήσεις στη θέση της. Αυτή η δύναμη μεταμορφώνει άμεσα όλες τις καταστάσεις σε ένα ασφαλές και συνεχές μέσον εδραίωσης του σκοπού Του, και απόδειξης της πραγματικότητάς του. Αυτό που παρουσιάζεται κάνει έκκληση για πίστη και του δίδεται. Τώρα γίνεται ένα γεγονός, από το οποίο δεν μπορεί να μείνει μακριά πια η πίστη. Η ένταση που προκαλείται από την άρνηση της πίστης προς την αλήθεια είναι τεράστια, και κατά πολύ μεγαλύτερη από ό,τι συνειδητοποιείς. Αλλά το να απαντάς στην αλήθεια με πίστη δεν εμπεριέχει καθόλου ένταση.

4. Για σένα που έχεις αναγνωρίσει το Κάλεσμα του Λυτρωτή σου, η ένταση που προκαλείται αν δεν ανταποκριθείς σε αυτό το Κάλεσμα θα φαίνεται πως είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από πριν. Δεν είναι έτσι. Η ένταση βρισκόταν εκεί και πριν, αλλά εσύ την απέδιδες σε κάτι άλλο, πιστεύοντας ότι αυτό το «κάτι άλλο» την προκαλούσε. Αυτό δεν ήταν ποτέ αλήθεια. Διότι αυτό «το κάτι άλλο» προκαλούσε θλίψη και απελπισία, ασθένεια και πόνο, σκοτάδι και θολές φαντασιώσεις τρόμου, ρίγη φόβου και άγρια όνειρα κόλασης. Και αυτό δεν ήταν τίποτα άλλο εκτός από την ανυπόφορη ένταση της άρνησης να δώσεις πίστη στην αλήθεια, και να δεις την προφανή πραγματικότητα της.

5. Αυτή ήταν η σταύρωση του Υιού του Θεού. Η απιστία του το έκανε αυτό. Σκέψου προσεκτικά πριν αφήσεις τον εαυτό σου να χρησιμοποιήσει την απιστία εναντίον του. Διότι αυτός αναστήθηκε, κι εσύ έχεις δεχτεί την Αιτία της αφύπνισής του ως δική σου. Έχεις αναλάβει τον ρόλο σου στην λύτρωσή του, και τώρα είσαι απόλυτα υπεύθυνος σε αυτόν. Μην τον απογοητεύσεις τώρα, διότι σου έχει δοθεί να συνειδητοποιήσεις τι μπορεί να σημαίνει για σένα η έλλειψη πίστης σου σε αυτόν. Η σωτηρία του είναι ο μοναδικός σου σκοπός. Βλέπε αυτό μόνο σε κάθε κατάσταση, και αυτή θα γίνει ένα μέσο που θα φέρνει μόνο αυτό.

6. Όταν δέχτηκες την αλήθεια ως στόχο για την σχέση σου, έγινες με τόση βεβαιότητα ένας κομιστής της ειρήνης όσο και ο Πατέρας έδωσε την ειρήνη σε σένα. Διότι ο στόχος της ειρήνης δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός ξέχωρα από τις προϋποθέσεις του, κι εσύ είχες πίστη σε αυτόν εφόσον κανένας δεν δέχεται κάτι που δεν πιστεύει ότι είναι αλήθεια. Ο σκοπός δεν έχει αλλάξει, και δεν θα αλλάξει, διότι δέχτηκες αυτό που ποτέ δεν μπορεί να αλλάξει. Και δεν μπορείς τώρα να του στερήσεις τίποτα από ό,τι χρειάζεται για να είναι παντοτινά αναλλοίωτος. Η απελευθέρωσή σου είναι βέβαιη. Δίνε όπως έλαβες. Και να αποδεικνύεις ότι έχεις ανυψωθεί πέρα από κάθε κατάσταση που θα μπορούσε να σε καθυστερήσει, και να σε κρατήσει διαχωρισμένο από Αυτόν στου Οποίου το Κάλεσμα απάντησες.

ΜΑΘΗΜΑ 238 Στην απόφασή μου βασίζεται ολόκληρη η σωτηρία.

ΜΑΘΗΜΑ 238

Στην απόφασή μου βασίζεται ολόκληρη η σωτηρία.

Πατέρα, η εμπιστοσύνη σου προς εμένα είναι τόσο μεγάλη, που πρέπει να είμαι άξιος. Εσύ με δημιούργησες, και με γνωρίζεις έτσι όπως είμαι. Και όμως ανέθεσες την σωτηρία του Υιού Σου στα χέρια μου, και την άφησες να βασίζεται στην απόφασή μου. Πρέπει να με αγαπάς πραγματικά. Και η ιερότητά μου πρέπει να είναι ακλόνητη κι αυτή, εφόσον μου έδωσες τον Υιό Σου με την βεβαιότητα ότι είναι ασφαλής, Αυτός που είναι μέρος δικό Σου, αλλά είναι και δικς μου, διότι Αυτός είναι ο Εαυτός μου.

Κι έτσι, γι άλλη μια φορά σήμερα, σταματούμε για να αναλογιστούμε πόσο μας αγαπά ο Πατέρας μας. Και πόσο αγαπητός παραμένει σε Αυτόν ο Υιός Του, ο δημιουργημένος από την Αγάπη Του και του Οποίου η Αγάπη ολοκληρώνεται μέσα σ’ αυτόν.

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

ΜΑΘΗΜΑ 237 Τώρα θέλω να είμαι έτσι όπως με δημιούργησε ο Θεός.

ΜΑΘΗΜΑ 237

Τώρα θέλω να είμαι έτσι όπως με δημιούργησε ο Θεός.

Σήμερα θα δεχτώ την αλήθεια για μένα. Θα ανυψωθώ με μεγαλείο, και θα αφήσω το φως μέσα μου να λάμπει πάνω στον κόσμο, όλη την ημέρα. Φέρνω στον κόσμο τα νέα της σωτηρίας τα οποία ακούω καθώς ο Πατέρας μου μού μιλά. Και βλέπω τον κόσμο που ο Χριστός θέλει να βλέπω, γνωρίζοντας ότι το πικρό όνειρο του θανάτου φτάνει στο τέλος του ∙ γνωρίζοντας ότι αυτό είναι το Κάλεσμα του Πατέρα μου προς εμένα.

Ο Χριστός είναι τα μάτια μου σήμερα, και Αυτός είναι τα αυτιά με τα οποία ακούω την Φωνή του Θεού σήμερα. Πατέρα, έρχομαι σε Σένα μέσω Εκείνου ο Οποίος είναι ο Υιός Σου, και ο αληθινός μου Εαυτός. Αμήν.

Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΠΙΣΤΗ



ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΠΙΣΤΗ

- Από το Κεφάλαιο 17, VII. THE CALL FOR FAITH -

1. Τα υποκατάστατα στα οποία καταφεύγεις για να αντιμετωπίσεις κάποιες πλευρές της κατάστασης είναι οι μάρτυρες για την έλλειψη πίστης σου. Αποδεικνύουν ότι δεν πίστεψες ότι η κατάσταση και το πρόβλημα ήταν στο ίδιο μέρος. Το πρόβλημα ήταν η έλλειψη πίστης, και αυτό αποδεικνύεις όταν το μεταθέτεις από την πηγή της και το τοποθετείς κάπου αλλού. Το αποτέλεσμα είναι να μην βλέπεις το πρόβλημα. Αν δεν σου έλειπε η πίστη ότι μπορούσε να λυθεί, το πρόβλημα θα είχε εξαφανιστεί. Και η κατάσταση θα είχε νόημα για σένα, διότι το εμπόδιο στην κατανόηση σου θα είχε απομακρυνθεί. Όταν απομακρύνεις το πρόβλημα για να το τοποθετήσεις κάπου αλλού σημαίνει ότι το κρατάς, διότι απομακρύνεις τον εαυτό σου από αυτό και το κάνεις άλυτο.

2. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα σε καμία κατάσταση που η πίστη δεν θα επιλύσει. Δεν υπάρχει μετακίνηση σε κάποια πλευρά του προβλήματος που να μην κάνει την λύση αδύνατη. Διότι αν μετατοπίσεις μέρος του προβλήματος κάπου αλλού το νόημα του προβλήματος χάνεται, και η λύση στο πρόβλημα είναι εγγενής στο νόημά της. Δεν είναι πιθανόν όλα σου τα προβλήματα να έχουν λυθεί, αλλά εσύ να έχεις απομακρύνει τον εαυτό σου από την λύση; Εν τούτοις, η πίστη πρέπει να βρίσκεται εκεί όπου κάτι έχει γίνει, κι εκεί όπου το βλέπεις να γίνεται.

3. Η κατάσταση είναι μια σχέση, εφόσον είναι η ένωση σκέψεων. Αν γίνονται αντιληπτά προβλήματα, αυτό συμβαίνει διότι οι σκέψεις κρίνονται ότι είναι σε σύγκρουση. Αλλά αν ο στόχος είναι η αλήθεια, αυτό είναι αδύνατον. Κάποιες ιδέα για το σώμα πρέπει να έχει εισχωρήσει, διότι οι νόες δεν μπορούν να επιτεθούν. Η σκέψη για τα σώματα είναι ένδειξη απιστίας, διότι τα σώματα δεν μπορούν να επιλύσουν τίποτα. Είναι η εισβολή τους στην σχέση, ένα σφάλμα στις σκέψεις σου για την κατάσταση, που γίνεται η δικαιολογία για την έλλειψη πίστης σου. Θα κάνεις αυτό το σφάλμα, αλλά μην σε απασχολεί καθόλου αυτό. Το σφάλμα δεν έχει σημασία. Η απιστία που οδηγείται στην πίστη ποτέ δεν θα παρέμβει στην αλήθεια. Αλλά η απιστία που χρησιμοποιείται εναντίον της αλήθειας πάντα θα καταστρέφει την πίστη. Αν σου λείπει η πίστη, ζήτησε να σου επανορθωθεί εκεί όπου χάθηκε, και μην επιζητάς να επιδιορθωθεί κάπου αλλού, σαν να σου άξιζε να την στερηθείς.

4. Σε κάθε κατάσταση μπορεί να σου λείπει μόνο αυτό που εσύ δεν έχεις δώσει. Αλλά να θυμάσαι αυτό ∙ ο στόχος της ιερότητας τέθηκε για την σχέση σου, και όχι από σένα. Δεν τον έθεσες εσύ διότι η ιερότητα δεν μπορεί να ειδωθεί παρά μόνο μέσω της πίστης, και η σχέση σου δεν ήταν ιερή διότι η πίστη σου στον αδελφό σου ήταν τόσο μικρή και περιορισμένη. Η πίστη σου πρέπει να αυξηθεί για να εκπληρώσεις τον στόχο που έχει τεθεί. Η πραγματικότητα του στόχου θα προκαλέσει αυτό να συμβεί, διότι θα καταλάβεις ότι η ειρήνη και η πίστη δεν θα έρθουν ξεχωριστά. Σε ποια κατάσταση μπορείς να βρίσκεσαι δίχως πίστη, και να παραμένεις πιστός στον αδελφό σου;

5. Κάθε κατάσταση που βρίσκεσαι δεν είναι παρά ένα μέσο να εκπληρώσεις τον σκοπό που τέθηκε για την σχέση σου. Αν την δεις ως οτιδήποτε άλλο είσαι άπιστος. Μην χρησιμοποιείς την απιστία σου. Άφησέ την να εισέλθει και κοίταξέ την ήρεμα, αλλά μην την χρησιμοποιείς. Η απιστία είναι ο υπηρέτης της ψευδαίσθησης, και απόλυτα πιστός στο αφεντικό της. Αν την χρησιμοποιήσεις, θα σε οδηγήσει κατευθείαν στις ψευδαισθήσεις. Μην σε βάζουν σε πειρασμό αυτά που σου προσφέρει. Αυτά παρεμβάλλονται, όχι στον στόχο, αλλά στην αξία του στόχου για σένα. Μην αποδέχεσαι την ψευδαίσθηση ειρήνης που σου προσφέρει, παρά κοίταξε την προσφορά της και αναγνώρισε ότι είναι ψευδαίσθηση.

6. Ο στόχος της ψευδαίσθησης είναι τόσο στενά συνδεδεμένος με την απιστία όπως η πίστη είναι συνδεδεμένη με την αλήθεια. Αν σου λείπει η πίστη ότι κάποιος θα εκπληρώσει τέλεια τον ρόλο του σε οποιαδήποτε κατάσταση αφιερωμένη προκαταβολικά στην αλήθεια, τότε η αφοσίωση σου είναι διαιρεμένη. Άρα υπήρξες άπιστος στον αδελφό σου, και χρησιμοποίησες την απιστία σου εναντίον του. Καμιά σχέση δεν είναι ιερή εκτός κι αν η ιερότητά της πηγαίνει μαζί της παντού. Όπως η ιερότητα και η πίστη πηγαίνουν χέρι – χέρι, έτσι και η πίστη της πηγαίνει παντού μαζί της. Η πραγματικότητα του στόχου θα προκαλέσει και θα εκπληρώσει κάθε θαύμα που χρειάζεται για την εκπλήρωσή του. Το καθετί, πολύ μικρό ή πολύ μεγάλο, πολύ αδύναμο ή πολύ δυνατό, θα στραφεί γλυκά προς όφελος της χρήσης και του σκοπού του. Το σύμπαν θα το υπηρετήσει με χαρά, όπως και αυτός υπηρετεί το σύμπαν. Αλλά εσύ μην αναμειχθείς.

7. Η δύναμη που έχει τεθεί μέσα σε σένα στον οποίο ο στόχος του Αγίου Πνεύματος έχει εδραιωθεί, είναι τόσο πέρα από ό,τι μπορεί να συλλάβει ο νους σου για το άπειρο, που δεν έχεις ιδέα πόσο σπουδαία είναι η δύναμη που έρχεται μαζί σου. Και αυτήν μπορείς να την χρησιμοποιείς με απόλυτη ασφάλεια. Εν τούτοις, παρά το σθένος της, το τόσο μεγάλο που φτάνει πέρα από τα αστέρια προς το σύμπαν, η μικρή σου απιστία μπορεί να την κάνει άχρηστη, αν εσύ προτιμήσεις την απιστία αντί γι αυτήν.

8. Όμως σκέψου αυτό, και μάθε την αιτία της απιστίας: Νομίζεις ότι κρατάς εναντίον του αδελφού σου κάτι που αυτός σου έχει κάνει. Αλλά αυτό για το οποίο τον κατηγορείς είναι αυτό που εσύ έκανες σε αυτόν. Δεν είναι το δικό του παρελθόν αλλά το δικό σου που κρατάς εναντίον του. Και έχεις έλλειψη πίστης σε αυτόν εξαιτίας αυτού που ήσουν εσύ. Όμως, είσαι τόσο αθώος για αυτό που ήσουν όσο είναι κι αυτός. Αυτό που ποτέ δεν υπήρξε δεν έχει αιτία, και δεν υπάρχει ώστε να μπορεί να παρέμβει στην αλήθεια. Δεν υπάρχει καμιά αιτία για απιστία, αλλά υπάρχει Αιτία για πίστη. Αυτή η Αιτία έχει εισέλθει σε κάθε κατάσταση που μοιράζεται τον σκοπό Της. Το φως της αλήθειας λάμπει από το κέντρο της κατάστασης, και αγγίζει όλους όσους καλεί ο σκοπός της κατάστασης. Τους καλεί όλους. Δεν υπάρχει κατάσταση που να μην περικλείει ολόκληρη την σχέση σου, από κάθε άποψη και ολοκληρωμένη μέσα σε κάθε μέρος της. Δεν μπορείς να αφήσεις απέξω τίποτα από τον εαυτό σου και να κρατήσεις την κατάσταση ιερή. Διότι μοιράζεται τον σκοπό ολόκληρης της σχέσης σου, και αντλεί το νόημά της από αυτόν.

9. Είσελθε σε κάθε κατάσταση μαζί με την πίστη που δίνεις στον αδελφό σου, ειδάλλως είσαι άπιστος στην ίδια σου την σχέση. Η πίστη σου θα καλέσει και τους άλλους να μοιραστούν τον σκοπό σου, όπως ο ίδιος σκοπός κάλεσε και την πίστη μέσα σου. Και θα βλέπεις τα μέσα που κάποτε χρησιμοποιούσες για να σε οδηγούν σε ψευδαισθήσεις να μεταμορφώνονται σε μέσα για την αλήθεια. Η αλήθεια καλεί την πίστη, και η πίστη κάνει χώρο για την αλήθεια. Όταν το Άγιο Πνεύμα άλλαξε τον σκοπό της σχέσης σου ανταλλάσοντας τον δικό σου με τον δικό Του, ο στόχος που έθεσε Αυτό εκεί επεκτάθηκε σε κάθε κατάσταση στην οποία εισέρχεσαι, ή θα εισέλθεις ποτέ. Κι έτσι κάθε κατάσταση ελευθερώθηκε από το παρελθόν, το οποίο θα την έκανε άσκοπη.

10. Κι εσύ κάνεις έκκληση για πίστη για χάρη του Άγιου Πνεύματος που πορεύεται μαζί σου σε κάθε κατάσταση. Δεν είσαι πια εντελώς παρανοϊκός, ούτε πια μόνος. Διότι η μοναξιά μέσα στον Θεό είναι ένα όνειρο. Εσύ που η σχέση σου μοιράζεται τον σκοπό του Αγίου Πνεύματος αποχωρίζεσαι την μοναξιά διότι η αλήθεια έχει έρθει. Το κάλεσμά της για πίστη είναι ισχυρό. Μην χρησιμοποιείς την απιστία σου εναντίον της, διότι σε καλεί στην σωτηρία και στην ειρήνη.

ΜΑΘΗΜΑ 236 Κυβερνώ το νου μου, τον οποίο εγώ μόνο πρέπει να κυβερνώ.

ΜΑΘΗΜΑ 236

Κυβερνώ το νου μου, τον οποίο εγώ μόνο πρέπει να κυβερνώ.

Έχω ένα βασίλειο που πρέπει να κυβερνήσω. Κάποιες φορές, φαίνεται σαν να μην είμαι καθόλου ο βασιλιάς του. Φαίνεται σαν να θριαμβεύει αυτό επάνω μου, και να μου λέει τι να σκέφτομαι, τι να κάνω και τι να νιώθω. Και όμως, μου έχει δοθεί για να υπηρετεί όποιο σκοπό αντιλαμβάνομαι εγώ σε αυτό. Ο νους μου μπορεί μόνο να υπηρετεί. Σήμερα τον θέτω στην υπηρεσία του Αγίου Πνεύματος για να τον απασχολήσει όπως Αυτό θεωρεί κατάλληλο. Αυτή την οδηγία δίνω στο νου μου, που μόνο εγώ μπορώ να κυβερνήσω. Κι έτσι τον απελευθερώνω για να κάνει το Θέλημα του Θεού.

Πατέρα, ο νους μου είναι ανοιχτός στις Σκέψεις Σου, και κλειστός σήμερα σε κάθε άλλη σκέψη εκτός από τις δικές Σου. Κυβερνώ το νου μου, και τον προσφέρω σε Σένα. Δέξου το δώρο μου, γιατί είναι το δικό Σου δώρο προς εμένα.

Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΤΟΧΟ



ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΤΟΧΟ.

- Από το Κεφάλαιο 17, VI. SETTING THE GOAL -

1. Η πρακτική εφαρμογή του σκοπού του Αγίου Πνεύματος είναι εξαιρετικά απλή, αλλά ξεκάθαρη. Μάλιστα, για να είναι απλή πρέπει να είναι ξεκάθαρη. Απλό σημαίνει ότι είναι εύκολα κατανοητό, και γι αυτό είναι προφανές ότι πρέπει να είναι ξεκάθαρο. Η τοποθέτηση του σκοπού του Αγίου Πνεύματος είναι γενική. Τώρα Αυτό θα δουλέψει μαζί σου για να τον κάνει συγκεκριμένο, διότι η εφαρμογή είναι συγκεκριμένη. Υπάρχουν πολύ συγκεκριμένες κατευθυντήριες οδηγίες που σου παρέχει για κάθε κατάσταση, αλλά να θυμάσαι ότι εσύ δεν συνειδητοποιείς ακόμα την συμπαντική τους εφαρμογή. Επομένως, είναι βασικό σε αυτό το σημείο να τις χρησιμοποιείς σε κάθε κατάσταση ξεχωριστά, μέχρι να μπορείς να κοιτάζεις με μεγαλύτερη ασφάλεια πέρα από κάθε κατάσταση, με μια κατανόηση πολύ πιο ευρεία από αυτήν που έχεις τώρα.

2. Σε κάθε κατάσταση που είσαι αβέβαιος, το πρώτο πράγμα για να αναλογιστείς, πολύ απλά, είναι «Τι θέλω να προκύψει από αυτό; Ποιος είναι ο σκοπός του;» Η διευκρίνιση του στόχου ανήκει στην αρχή, διότι αυτός είναι που θα καθορίσει το αποτέλεσμα. Στην διαδικασία που ακολουθεί το εγώ αυτό γίνεται αντίστροφα. Η κατάσταση είναι αυτή που καθορίζει το αποτέλεσμα, το οποίο μπορεί να είναι οτιδήποτε. Ο λόγος για αυτή την αποδιοργανωμένη προσέγγιση είναι προφανής. Το εγώ δεν γνωρίζει τι θέλει να προκύψει από την κατάσταση. Γνωρίζει μόνο τι δεν θέλει, και μόνο αυτό. Δεν έχει κανένα απολύτως θετικό στόχο.

3. Χωρίς ξεκάθαρο, θετικό στόχο, ορισμένο από την αρχή, η κατάσταση απλά φαίνεται πως εκτυλίσσεται, και δεν βγάζει νόημα μέχρι να έχει ήδη συμβεί. Έπειτα κοιτάζεις πίσω προς αυτή, και προσπαθείς να καταλάβεις τι πρέπει να σήμαινε. Και θα κάνεις λάθος. Όχι μόνο η κρίση σου είναι βασισμένη στο παρελθόν, αλλά δεν έχεις ιδέα για το τι θα έπρεπε να συμβεί. Κανένας στόχος δεν τέθηκε με τον οποίο να μπορέσεις να ευθυγραμμίσεις τα μέσα. Και τώρα η μόνη κρίση που απομένει είναι το αν θα αρέσει στο εγώ ∙ είναι αποδεκτό, ή καλεί για εκδίκηση; Η απουσία κριτηρίου για το αποτέλεσμα, που να έχει τεθεί προκαταβολικά, κάνει αμφίβολη την κατανόηση και την αξιολόγηση αδύνατη.

4. Η αξία του να αποφασίζεις από την αρχή τι θέλεις να συμβεί έγκειται απλά στο ότι έτσι θα αντιλαμβάνεσαι την κατάσταση ως μέσον ώστε να κάνεις να συμβεί αυτό που θέλεις. Επομένως, θα καταβάλεις κάθε προσπάθεια να παραβλέψεις τι παρεμβάλλεται στην επίτευξη του στόχου σου, και θα συγκεντρώνεσαι σε κάθε τι που σε βοηθά να τον διεκπεραιώσεις. Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτή η προσέγγιση σε έχει φέρει πιο κοντά στην διάκριση της αλήθειας από το ψεύδος που κάνει το Άγιο Πνεύμα. Το αληθές γίνεται αυτό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να πετύχεις τον στόχο σου. Το λανθασμένο γίνεται άχρηστο, από αυτή την άποψη. Η κατάσταση τώρα έχει νόημα, αλλά μόνο επειδή το νόημα της το έχει δώσει ο στόχος.

5. Ο στόχος της αλήθειας έχει και άλλα πρακτικά προτερήματα. Αν η κατάσταση χρησιμοποιείται για την αλήθεια και την διαύγεια, το αποτέλεσμά της πρέπει να είναι η ειρήνη. Και αυτό είναι εντελώς ξέχωρο από το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα. Αν η ειρήνη είναι η προϋπόθεση της αλήθειας και της διαύγειας, και δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς αυτές, τότε εκεί που είναι η ειρήνη πρέπει να βρίσκονται και αυτές. Η αλήθεια έρχεται από μόνη της. Αν βιώνεις ειρήνη, είναι επειδή η αλήθεια έχει έρθει σε σένα και θα βλέπεις το αποτέλεσμα αληθινά, διότι η πλάνη δεν θα μπορεί να υπερισχύσει σε σένα. Θα αναγνωρίσεις το αποτέλεσμα επειδή βρίσκεσαι σε ειρήνη. Εδώ βλέπεις και πάλι την αντίθετη οπτική από του εγώ, διότι το εγώ πιστεύει ότι η κατάσταση φέρνει την εμπειρία. Το Άγιο Πνεύμα γνωρίζει ότι η κατάσταση είναι έτσι όπως την καθορίζει ο στόχος, και βιώνεται ανάλογα με τον στόχο.

6. Ο στόχος της αλήθειας απαιτεί πίστη. Η πίστη εξυπακούεται στην αποδοχή του σκοπού του Αγίου Πνεύματος, και αυτή η πίστη περιλαμβάνει τα πάντα. Εκεί όπου τίθεται ο στόχος της αλήθειας, εκεί πρέπει να βρίσκεται και η πίστη. Το Άγιο Πνεύμα βλέπει την κατάσταση συνολικά. Ο στόχος διασφαλίζει το γεγονός ότι ο κάθε ένας που εμπλέκεται στην κατάσταση θα παίξει τον ρόλο του για την διεκπεραίωσή του. Αυτό είναι αναπόφευκτο. Κανένας δεν θα αποτύχει πουθενά. Αυτό φαίνεται πως ζητά πίστη πέρα από σένα, και πέρα από ό,τι μπορείς να δώσεις. Εν τούτοις, αυτό συμβαίνει από την άποψη του εγώ, διότι τα εγώ πιστεύει στην «επίλυση» της σύγκρουσης τμηματικά, και δεν αντιλαμβάνεται την κατάσταση σαν σύνολο. Επομένως, αναζητά να διαχωρίσει τμήματα της κατάστασης και να ασχοληθεί με αυτά ξεχωριστά, διότι έχει πίστη στον διαχωρισμό και όχι στην ολότητα.

7. Όταν αντιμετωπίζει κάποια πλευρά της κατάστασης που φαίνεται πως είναι δύσκολη, το εγώ θα επιχειρήσει να μεταθέσει αυτή την πλευρά κάπου αλλού, και να την επιλύσει εκεί. Και θα του φανεί πως το πετυχαίνει, εκτός από το ότι αυτή η προσπάθεια συγκρούεται με την ενότητα, και αποκρύπτει τον στόχο της αλήθειας. Και η ειρήνη δεν θα βιώνεται παρά μόνο σαν φαντασίωση. Η αλήθεια δεν ήρθε διότι η πίστη δεν έγινε δεκτή στην δικαιωματική της θέση. Έτσι χάνεις την κατανόηση της κατάστασης του στόχου που θα έφερνε η αλήθεια. Διότι οι φανταστικές λύσεις φέρνουν μόνο την ψευδαίσθηση της εμπειρίας, και η ψευδαίσθηση της ειρήνης δεν είναι η προϋπόθεση με την οποία μπορεί να εισέλθει η αλήθεια.

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...