Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

ΜΑΘΗΜΑ 196 Μόνο τον εαυτό μου γίνεται να σταυρώνω

ΜΑΘΗΜΑ 196

Μόνο τον εαυτό μου γίνεται να σταυρώνω

1. Όταν αυτό σταθεροποιηθεί στην κατανόησή σου και το κρατήσεις στην πλήρη επίγνωσή σου, δεν θα επιχειρείς να βλάψεις τον εαυτό σου, ούτε να κάνεις το σώμα σου σκλάβο στην εκδίκηση. Δεν θα επιτίθεσαι στον εαυτό σου, και θα συνειδητοποιήσεις ότι το να επιτίθεσαι σε κάποιον άλλο σημαίνει ότι επιτίθεσαι στον εαυτό σου. Θα απελευθερωθείς από την παράλογη πεποίθηση ότι σώζεσαι όταν επιτίθεσαι σε κάποιον αδελφό. Και θα καταλάβεις ότι η ασφάλειά του είναι η δική σου, και ότι με την θεραπεία του θεραπεύεσαι κι εσύ.

2. Ίσως στην αρχή να μην καταλαβαίνεις το πώς το έλεος, απεριόριστο και με όλα τα πράγματα στην σίγουρη προστασία του, μπορεί να βρεθεί στην ιδέα που ασκούμαστε σήμερα. Μπορεί, μάλιστα, να φαίνεται σαν ένα σημάδι ότι ποτέ δεν μπορεί να υπάρξει διαφυγή από την αμαρτία διότι το εγώ, όταν καταλάβει ότι απειλείται, γρήγορα χρησιμοποιεί την αλήθεια σαν παράδειγμα για να σώσει τα ψέματά του. Εν τούτοις, δεν μπορεί να καταλάβει την αλήθεια που χρησιμοποιεί κατ’ αυτό τον τρόπο. Αλλά εσύ μπορείς να μάθεις να βλέπεις αυτές τις ανόητες εφαρμογές, και ν’ αρνηθείς την σημασία που φαίνεται πως έχουν.

3. Θα διδάξεις, λοιπόν, το νου σου ότι δεν είσαι ένα εγώ. Γιατί οι τρόποι με τους οποίους το εγώ επιχειρεί να διαστρεβλώνει την αλήθεια δεν θα σε εξαπατούν πια. Δεν θα πιστεύεις ότι είσαι ένα σώμα για να σταυρώνεσαι. Και θα δεις ξανά μέσα στην σημερινή ιδέα το φως της ανάστασης, προσπερνώντας όλες τις σκέψεις σταύρωσης και θανάτου, και θα κατευθυνθείς σε σκέψεις απελευθέρωσης και ζωής.

4. Η σημερινή ιδέα είναι ένα βήμα που μας οδηγεί από την δουλεία στην κατάσταση απόλυτης ελευθερίας. Ας κάνουμε αυτό το βήμα σήμερα, ώστε να πάμε γρήγορα προς τον δρόμο που μας δείχνει η σωτηρία, κάνοντας κάθε βήμα στην καθορισμένη στιγμή του, καθώς ο νους θα απελευθερώνει τα φορτία του ένα - ένα. Δεν χρειαζόμαστε χρόνο γι αυτό. Μόνο προθυμία. Γιατί αυτό που φαίνεται ότι χρειαζόταν χίλια χρόνια μπορεί εύκολα να γίνει με την χάρη του Θεού, μόνο σε μια στιγμή.

5. Η ζοφερή, απελπισμένη σκέψη ότι μπορείς να επιτίθεσαι στους άλλους και εσύ να ξεφεύγεις είναι αυτή που σε έχει καρφώσει στον σταυρό. Ίσως φαινόταν ότι ήταν η σωτηρία. Εν τούτοις , το μόνο που έκανε ήταν να αντιπροσωπεύει την πίστη ότι ο φόβος για τον Θεό είναι πραγματικός. Και αυτό τι άλλο είναι εκτός από κόλαση; Ποιος θα μπορούσε να πιστέψει ότι ο Πατέρας του είναι ο θανάσιμος εχθρός του, διαχωρισμένος από αυτόν, που καραδοκεί να του καταστρέψει την ζωή και να τον αποκλείσει από το σύμπαν και να μην έχει τον φόβο της κόλασης μέσα στην καρδιά του;

6. Τέτοια είναι η μορφή της τρέλας που πιστεύεις, αν δεχτείς την τρομακτική σκέψη ότι μπορείς να επιτίθεσαι σε κάποιον άλλο και εσύ να ελευθερώνεσαι. Μέχρι ν’ αλλάξεις αυτή την μορφή, δεν υπάρχει ελπίδα. Μέχρι που να δεις ότι αυτό, τουλάχιστον, είναι εντελώς αδύνατον, πως είναι δυνατόν να υπάρξει διαφυγή; Ο φόβος για τον Θεό είναι πραγματικός για όποιον θεωρεί αυτή την σκέψη αληθινή. Και δεν θα αντιλαμβάνεται την ανοησία της, ούτε καν θα βλέπει ότι είναι εκεί, έτσι ώστε να είναι δυνατόν να την αμφισβητήσει.

7. Για να την αμφισβητήσεις καθόλου, η μορφή της πρέπει να αλλάξει τόσο όσο να αφήνει τον φόβο της αντεκδίκησης να υποχωρήσει, και η ευθύνη να επιστρέψει ως ένα βαθμό σε σένα. Από εκεί μπορείς τουλάχιστον να σκεφτείς αν θέλεις να συνεχίσεις σε αυτό το οδυνηρό μονοπάτι. Μέχρι να εκπληρωθεί αυτή η αλλαγή δεν θα μπορείς να αντιληφθείς ότι μόνο οι σκέψεις σου σού προκαλούν φόβο, και η απαλλαγή σου από αυτόν εξαρτάται από σένα.

8. Τα επόμενα βήματά μας θα είναι εύκολα, αν κάνεις αυτό το βήμα σήμερα. Από εκεί και πέρα θα προχωράμε πιο γρήγορα. Γιατί μόλις καταλάβεις ότι είναι αδύνατον να πληγωθείς από κάτι άλλο εκτός από τις δικές σου σκέψεις, ο φόβος για τον Θεό πρέπει να εξαφανιστεί. Δεν θα είναι δυνατόν, τότε, να πιστεύεις ότι ο φόβος μπορεί να προκληθεί απέξω. Και ο Θεός, τον Οποίο είχες σκεφτεί να εξορίσεις, θα μπορεί να είναι πάλι ευπρόσδεκτος μέσα στον ιερό νου από τον οποίο ποτέ δεν έφυγε.

9. Το τραγούδι της σωτηρίας θα ακούγεται πια πολύ καθαρά μέσα στην ιδέα που ασκούμε σήμερα. Μόνο εσένα γίνεται να σταυρώσεις, δεν έβλαψες τον κόσμο, και δεν χρειάζεται να φοβάσαι την εκδίκηση και την καταδίωξη του. Ούτε είναι ανάγκη να κρύβεσαι με φόβο από τον τρόμο για τον Θεό, που κρύβει πίσω της η προβολή. Αυτό που τρέμεις περισσότερο είναι η σωτηρία σου. Είσαι δυνατός, και η δύναμη είναι αυτό που θέλεις. Και είσαι ελεύθερος, και χαρούμενος με την ελευθερία σου. Επεδίωξες να είσαι και αδύναμος και δέσμιος, διότι φοβόσουν την δύναμή σου και την ελευθερία. Και όμως, η σωτηρία βρίσκεται σε αυτές.

10. Υπάρχει μια στιγμή κατά την οποία ο τρόμος φαίνεται ότι σου αρπάζει το νου τόσο ολοκληρωτικά που μοιάζει απελπιστικό. Όταν συνειδητοποιήσεις μια για πάντα, ότι εσένα είναι που φοβάσαι, ο νους αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως διχασμένο. Και αυτό είχε παραμείνει συγκαλυμμένο όσο πίστευες ότι η επίθεση ήταν δυνατόν να κατευθυνθεί προς τα έξω, και να γυρίσει από τα έξω προς τα μέσα. Φαινόταν σαν να υπήρχε ένας εχθρός απέξω που έπρεπε να τον φοβάσαι. Κι έτσι ένας θεός έξω από σένα έγινε ο θανάσιμος εχθρός σου ∙ η πηγή του φόβου.

11. Τώρα, για μια στιγμή, αντιλαμβάνεσαι έναν δολοφόνο μέσα σου, ανυπόμονο για τον θάνατό σου, προσηλωμένος σε ραδιουργίες τιμωρίας για σένα μέχρι να έρθει η ώρα να σε σκοτώσει επιτέλους.. Όμως, αυτή είναι η στιγμή που έρχεται και η ώρα της σωτηρίας. Γιατί ο φόβος για τον Θεό έχει πια εξαφανιστεί. Και μπορείς να Τον καλέσεις να σε σώσει από τις ψευδαισθήσεις με την Αγάπη Του, αποκαλώντας Τον Πατέρα, και τον εαυτό σου Υιό Του. Προσευχήσου αυτή η στιγμή να έρθει σύντομα – σήμερα. Κάνε ένα βήμα πίσω από τον φόβο και προχώρησε προς την αγάπη.

12. Δεν υπάρχει Σκέψη του Θεού που να μην πηγαίνει μαζί σου για να σε βοηθήσει να φτάσεις αυτή την στιγμή, και να πας πέρα από αυτή γρήγορα, με βεβαιότητα και για πάντα. Όταν ο φόβος για τον Θεό φύγει, δεν υπάρχουν εμπόδια που να παραμένουν ανάμεσα σε σένα και την ιερή ειρήνη του Θεού. Πόσο αγαθή και ελεήμων είναι η ιδέα στην οποία ασκούμαστε σήμερα! Καλωσόρισέ την, έτσι όπως πρέπει, γιατί είναι η απελευθέρωσή σου. Πραγματικά μόνο εσένα μπορεί να προσπαθήσει ο νους σου να σταυρώσει. Όμως και η σωτηρία σου, θα έρθει από σένα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...