Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΚΟΣΜΟΥ



Η Επίτευξη του Αληθινού Κόσμου.

- Από το Κεφάλαιο 13, VII. THE ATTAINMENT OF THE REAL WORLD -

1. Κάθισε ήσυχα και κοίταξε τον κόσμο που βλέπεις, και πες στον εαυτό σου: «Ο αληθινός κόσμος δεν είναι έτσι. Δεν έχει κτίρια και δεν υπάρχουν δρόμοι όπου περπατούν άνθρωποι μόνοι και διαχωρισμένοι. Δεν υπάρχουν μαγαζιά όπου οι άνθρωποι αγοράζουν ατέλειωτες λίστες από πράγματα που δεν χρειάζονται. Δεν φωτίζεται από τεχνητό φως, ούτε η νύχτα τον σκεπάζει. Δεν υπάρχει μέρα που στην αρχή είναι φωτεινή και μετά σιγά – σιγά σκοτεινιάζει. Δεν υπάρχει απώλεια. Τίποτα δεν υπάρχει που να μην λάμπει, και αφού λάμπει, λάμπει για πάντα.»

2. Τον κόσμο που βλέπεις πρέπει να τον αρνηθείς, διότι η θέασή του σου κοστίζει ένα διαφορετικό είδος όρασης. Δεν μπορείς να βλέπεις και τους δύο κόσμους, διότι ο καθένας του συνεπάγεται ένα διαφορετικό είδος όρασης, και βασίζεται στο ποιο προτιμάς. Η θέαση του ενός είναι δυνατή επειδή έχεις αρνηθεί τον άλλο. Δεν είναι και οι δυο αληθινοί, όμως και ο ένας και ο άλλος θα σου φαίνονται αληθινοί στο μέτρο που εσύ κρίνεις αρεστό. Κι εν τούτοις η δύναμή τους δεν είναι η ίδια, διότι η αληθινή τους έλξη προς εσένα δεν είναι ίση.

3. Δεν θέλεις πραγματικά τον κόσμο που βλέπεις, διότι σε έχει απογοητεύσει από τότε που άρχισε ο χρόνος. Τα σπίτια που έκτισες ποτέ δεν σου παρείχαν καταφύγιο. Οι δρόμοι που έφτιαξες δεν σε έχουν οδηγήσει πουθενά, και καμία πόλη από αυτές που έκτισες δεν έχει αντέξει στην αμείλικτη φθορά του χρόνου. Τίποτα από ό,τι έφτιαξες εσύ δεν φέρει παρά το σημάδι του θανάτου. Μην το φυλάς με αγάπη, διότι είναι παλιό και κουρασμένο κι έτοιμο να επιστρέψει στο χώμα από το οποίο το έφτιαξες. Αυτός ο πονεμένος κόσμος δεν έχει την δύναμη να αγγίξει τον ζώντα κόσμο καθόλου. Δεν μπόρεσες να του το δώσεις αυτό, κι έτσι παρόλο που στρέφεσαι με λύπη από αυτόν, δεν μπορείς να βρεις μέσα σε αυτόν τον δρόμο που οδηγεί μακριά από αυτόν σε έναν άλλο κόσμο.

4. Εν τούτοις, ο αληθινός κόσμος έχει την δύναμη να σε αγγίζει ακόμα κι εδώ, διότι τον αγαπάς. Κι αυτό που καλείς με αγάπη, αυτό θα έρθει σε σένα. Η αγάπη πάντα απαντά, εφόσον είναι ανίκανη να αρνηθεί ένα κάλεσμα για βοήθεια, ή να μην ακούσει τις κραυγές του πόνου που υψώνονται προς αυτήν από κάθε πλευρά αυτού του παράξενου κόσμου που έφτιαξες αλλά δεν θέλεις. Το μόνο που χρειάζεσαι για να παραδώσεις αυτό τον κόσμο και στην θέση του να λάβεις με χαρά αυτό που δεν έφτιαξες εσύ, είναι η προθυμία να μάθεις ότι αυτός που έφτιαξες εσύ είναι ψευδής.

5. Έσφαλλες για τον κόσμο διότι έκρινες λανθασμένα τον εαυτό σου. Από ένα τόσο διαστρεβλωμένο σημείο αναφοράς, τι θα μπορούσες να δεις; Όλη η όραση αρχίζει από αυτόν που αντιλαμβάνεται, ο οποίος κρίνει τι είναι σωστό και τι λάθος. Και αυτό που κρίνει λάθος δεν το βλέπει. Εσύ που θέλησες να κρίνεις την πραγματικότητα δεν μπορείς να την δεις, διότι κάθε φορά που εισέρχεται η κρίση, η πραγματικότητα ξεγλιστρά και χάνεται από την επίγνωσή σου. Αυτός που είναι δίχως νου είναι και δίχως όραση, διότι αυτό που αρνείται βρίσκεται εκεί αλλά δεν το αναγνωρίζει. Ο Χριστός είναι ακόμα εκεί, παρόλο που δεν Τον γνωρίζεις. Η Ύπαρξή Του δεν εξαρτάται από την δική σου αναγνώριση. Αυτός μένει μέσα σου μέσα στο σιωπηλό παρόν, και σε περιμένει να αφήσεις το παρελθόν πίσω σου και να εισέλθεις μέσα στον κόσμο που Αυτός σου προσφέρει με αγάπη.

6. Δεν υπάρχει κανένας σε αυτόν τον αποσπασματικό κόσμο που να μην έχει δει κάποιες αναλαμπές του άλλου κόσμου γύρω του. Όμως, για όσο ακόμα αποδίδει αξία στον δικό του κόσμο, θα αρνείται το όραμα του άλλου, υποστηρίζοντας ότι αγαπά αυτό που δεν αγαπά, και μην ακολουθώντας τον δρόμο που του υποδεικνύει η αγάπη. Η αγάπη οδηγεί με τόση χαρά! Καθώς Τον ακολουθείς, θα χαίρεσαι που έχεις βρει την συντροφιά Του, και που έμαθες από Αυτόν το χαρούμενο ταξίδι του γυρισμού στο σπίτι σου. Δεν περιμένεις παρά τον εαυτό σου. Η παραίτησή σου από αυτό τον κόσμο και η ανταλλαγή των σφαλμάτων σου με την ειρήνη του Θεού δεν είναι παρά η δική σου θέληση. Και ο Χριστός πάντα θα σου προσφέρει την Θέληση του Θεού, σε αναγνώριση ότι την μοιράζεσαι μαζί Του.

7. Είναι το Θέλημα του Θεού τίποτα να μην αγγίζει τον Υιό Του εκτός από τον Ίδιον, και τίποτα άλλο να μην τον πλησιάζει. Αυτός είναι ασφαλής από τον πόνο όσο ο Θεός ο Ίδιος, ο Οποίος τον προστατεύει στο καθετί. Ο κόσμος γύρω του λάμπει με αγάπη διότι ο Θεός τον τοποθέτησε μέσα στον Εαυτό Του όπου δεν υπάρχει πόνος, και η αγάπη τον περιβάλλει δίχως τέλος και ψεγάδι. Ποτέ δεν μπορεί να υπάρξει διατάραξη της ειρήνης του. Κοιτάζει την αγάπη με τέλεια πνευματική υγεία, διότι είναι παντού γύρω του και μέσα του. Πρέπει να αρνηθεί τον κόσμο του πόνου την στιγμή που θ’ αντιληφθεί ότι βρίσκεται στην αγκαλιά της αγάπης. Και από αυτό το σημείο ασφάλειας κοιτάζει ήσυχα γύρω του και αναγνωρίζει ότι ο κόσμος είναι με αυτόν.

8. Η ειρήνη του Θεού υπερβαίνει την κατανόησή σου μόνο στο παρελθόν. Και όμως, είναι εδώ, και μπορείς να την καταλάβεις τώρα. Ο Θεός αγαπά τον Υιό Του παντοτινά, και ο Υιός Του επιστρέφει στην Αγάπη του Πατέρα του παντοτινά. Ο αληθινός κόσμος είναι η οδός που σε οδηγεί στην ενθύμηση αυτού του ενός πράγματος που είναι απόλυτα αληθινό και απόλυτα δικό σου. Διότι όλα τ’ άλλα τα έχεις δανείσει στον εαυτό σου μέσα στον χρόνο, και θα ξεθωριάσουν. Αλλά αυτό το ένα πράγμα είναι πάντα δικό σου, εφόσον είναι το δώρο του Θεού προς τον Υιό Του. Η μόνη σου πραγματικότητα σου δόθηκε, και από αυτή σε δημιούργησε ο Θεός ένα μαζί Του.

9. Πρώτα θα ονειρευτείς την ειρήνη, κι έπειτα θα ξυπνήσεις μέσα σ’ αυτήν. Η πρώτη σου ανταλλαγή αυτού που έφτιαξες εσύ με αυτό που θέλεις είναι η ανταλλαγή των εφιαλτών με τα χαρούμενα όνειρα αγάπης. Σε αυτά βρίσκονται οι ορθές αντιλήψεις σου, διότι το Άγιο Πνεύμα διορθώνει τον κόσμο των ονείρων, εκεί όπου βρίσκεται όλη η αντίληψη. Η γνώση δεν χρειάζεται καμιά διόρθωση. Όμως τα όνειρα της αγάπης οδηγούν στην γνώση. Μέσα σε αυτά δεν βλέπεις τίποτα τρομακτικό, και χάρη σ’ αυτό, αυτά είναι το καλωσόρισμα που προσφέρεις στη γνώση. Η αγάπη περιμένει το καλωσόρισμα, όχι στον χρόνο, και ο αληθινός κόσμος δεν είναι παρά το καλωσόρισμά σου σε αυτό που πάντα υπήρχε. Επομένως το κάλεσμα της χαράς βρίσκεται μέσα σε αυτόν, και η χαρούμενη ανταπόκρισή σου είναι η αφύπνισή σου σε αυτό που δεν έχεις χάσει.

10. Να υμνείς, λοιπόν, τον Πατέρα για την τέλεια πνευματική υγεία του ιερότατου Υιού Του. Ο Πατέρας σου γνωρίζει ότι δεν έχεις ανάγκη από τίποτα. Στον Ουρανό έτσι είναι, διότι τι θα μπορούσες να χρειαστείς στην αιωνιότητα; Στον δικό σου κόσμο, όντως χρειάζεσαι πράγματα. Είναι ένας κόσμος ένδειας στην οποία βρίσκεις τον εαυτό σου διότι λείπεις εσύ. Μπορείς όμως να βρίσκεσαι σε ένα τέτοιο κόσμο; Δίχως το Άγιο Πνεύμα η απάντηση θα ήταν όχι. Εν τούτοις, χάρη σε Αυτόν η απάντηση είναι ένα χαρμόσυνο ναι! Σαν Μεσολαβητής ανάμεσα στους δύο κόσμους, Αυτός γνωρίζει τι έχεις ανάγκη και τι δεν θα σε βλάψει. Η ιδιοκτησία είναι μια επικίνδυνη αντίληψη αν μείνει σε σένα. Το εγώ θέλει να έχει πράγματα για την σωτηρία, διότι η ιδιοκτησία είναι δικός του νόμος. Η ιδιοκτησία για λογαριασμό του είναι το θεμελιώδες δόγμα του εγώ, μια βασική θεμέλια λίθος στις εκκλησίες που κτίζει στον εαυτό του. Και ως βωμό του απαιτεί να αποθέσεις όλα τα πράγματα που σε προστάζει να αποκτήσεις, μην αφήνοντάς σου καμιά χαρά σε αυτά.

11. Όλα όσα σου λέει το εγώ σου ότι χρειάζεσαι, θα σε πληγώσουν. Διότι παρόλο που το εγώ σε παροτρύνει επανειλημμένα να αποκτάς, δεν σου αφήνει τίποτα, διότι αυτό που αποκτάς θα σου το απαιτήσει. Κι ακόμα και από τα ίδια τα χέρια που το άρπαξε, θα είναι διαστρεβλωμένο και εκσφενδονισμένο στο χώμα. Διότι το εγώ εκεί που βλέπει την σωτηρία βλέπει τον διαχωρισμό, κι έτσι χάνεις ό,τι και να έχεις αποκτήσει στο όνομά του. Επομένως μην ρωτάς τον εαυτό σου τι χρειάζεσαι, διότι εσύ δεν γνωρίζεις, και η συμβουλή σου προς τον εαυτό σου θα σε πληγώσει. Διότι αυτό που νομίζεις ότι χρειάζεσαι απλά θα χρησιμεύσει για να σε δέσει στον κόσμο σου εναντίον του φωτός, και να σε καταστήσει απρόθυμο να αμφισβητήσεις την αξία που μπορεί να έχει αυτός ο κόσμος για σένα.

12. Μόνο το Άγιο Πνεύμα γνωρίζει τι χρειάζεσαι. Διότι Αυτός θα σου δώσει όλα τα πράγματα που δεν θα γίνουν εμπόδια στον δρόμο προς το φως. Και τι άλλο θα μπορούσες να χρειάζεσαι; Μέσα στον χρόνο, Αυτός σου δίνει όλα τα πράγματα που χρειάζεται να έχεις, και θα τα ανανεώνει όσο τα χρειάζεσαι. Αυτός δεν θα σου πάρει τίποτα όσο το χρειάζεσαι. Εν τούτοις, Αυτός γνωρίζει ότι όλα όσα χρειάζεσαι είναι προσωρινά, και ότι θα διαρκέσουν μόνο μέχρι να παραιτηθείς από όλες σου τις ανάγκες και να συνειδητοποιήσεις ότι αυτές έχουν εκπληρωθεί. Επομένως, Αυτός δεν κάνει καμιά επένδυση στα πράγματα που σου παρέχει, παρά μόνο διασφαλίζει ότι δεν θα τα χρησιμοποιήσεις για να καθυστερήσεις μέσα στον χρόνο. Αυτός γνωρίζει ότι εδώ δεν βρίσκεσαι σπίτι σου, και δεν επιθυμεί καμία καθυστέρηση στην χαρμόσυνη επιστροφή σου.

13. Άφησε, λοιπόν, όλες σου τις ανάγκες σε Αυτόν. Αυτός θα φροντίσει γι αυτές χωρίς να δώσει καμία απολύτως έμφαση σε αυτές. Αυτό που έρχεται σε σένα από Αυτόν έρχεται με ασφάλεια, διότι Αυτός θα διασφαλίζει ότι ποτέ δεν θα μπορεί να γίνει μια σκοτεινή κηλίδα, κρυμμένη μέσα στο νου σου και φυλαγμένη εκεί για να σε πληγώσει. Κάτω από την δική Του καθοδήγηση θα ταξιδεύεις ανάλαφρος και θα οδηγείσαι στο φως, διότι η δική Του ματιά είναι πάντα εστιασμένη στο τέλος του ταξιδιού, το οποίο είναι και ο στόχος Του. Ο Υιός του Θεού δεν είναι ένας ταξιδιώτης μέσα από εξωτερικούς κόσμους. Όσο ιερή και να γίνει η αντίληψή του, κανένας κόσμος έξω από τον ίδιον δεν κρατά την κληρονομιά του. Μέσα του δεν έχει ανάγκες, διότι το φως δεν χρειάζεται τίποτα παρά μόνο να λάμπει ειρηνικά, και ν’ αφήνει από μέσα του τις αχτίδες να επεκτείνονται σιωπηλά στην αιωνιότητα.

14. Όποτε μπαίνεις στον πειρασμό να καταπιαστείς με ένα άχρηστο ταξίδι που θα σε οδηγούσε μακριά από το φως, θυμήσου τι θέλεις πραγματικά, και πες:

Το Άγιο Πνεύμα με οδηγεί στον Χριστό, κι εγώ που αλλού θα ήθελα να πάω; Τι ανάγκη έχω εκτός από το να αφυπνιστώ μέσα σε Αυτόν;

15. Έπειτα, ακολούθησέ Τον με χαρά, με πίστη κι Αυτός θα σε οδηγήσει με ασφάλεια μέσα από όλους τους κινδύνους που μπορεί να έχει στήσει μπροστά σου αυτός ο κόσμος, προς την γαλήνη του νου σου. Μην γονατίζεις μπροστά στους βωμούς θυσίας, και μην αναζητάς αυτό που σίγουρα θα χάσεις. Να είσαι ικανοποιημένος με αυτό που θα κρατήσεις στα σίγουρα, και να μην είσαι ανήσυχος, διότι κάνεις ένα ήσυχο ταξίδι προς την ειρήνη του Θεού, εκεί όπου Αυτός θέλει να είσαι μέσα στην γαλήνη.

16. Σε μένα έχεις ήδη ξεπεράσει κάθε πειρασμό που θα μπορούσε να σε καθυστερήσει. Βαδίζουμε μαζί στον δρόμο προς την γαλήνη που είναι το δώρο του Θεού. Κράτησέ με, με αγάπη, διότι τι άλλο εκτός από τους αδελφούς σου μπορεί να χρειάζεσαι; Θα σου επαναφέρουμε την ειρήνη του νου που πρέπει να βρούμε μαζί. Το Άγιο Πνεύμα θα σε διδάξει να αφυπνιστείς σε εμάς και στον εαυτό σου. Αυτή είναι η μόνη πραγματική ανάγκη που πρέπει να ικανοποιηθεί μέσα στον χρόνο. Η σωτηρία από τον κόσμο βρίσκεται μόνο εκεί. Την δική μου ειρήνη σου την δίνω. Πάρε την από μένα ανταλλάσσοντας με χαρά όλα όσα σου έχει προσφέρει αυτός ο κόσμος μόνο και μόνο για να σου τα πάρει. Και θα απλωθούμε σαν ένα πέπλο φωτός στο πρόσωπο του κόσμου, μέσα στο οποίο κρύβουμε τους αδελφούς μας από τον κόσμο, και αυτόν από αυτούς.

17. Δεν μπορούμε να τραγουδήσουμε τον ύμνο της λύτρωσης μόνοι μας. Το έργο μου δεν θα είναι ολοκληρωμένο μέχρι να έχω σηκώσει κάθε φωνή μαζί με την δική μου. Κι εν τούτοις, δεν είναι δική μου, διότι εφόσον είναι το δώρο μου σε σένα, έτσι ήταν και το δώρο του Πατέρα σε μένα, δοσμένο μέσα από το Πνεύμα Του. Ο ήχος από αυτό θα εξορίσει την θλίψη από το νου του ιερότατου Υιού του Θεού, όπου δεν γίνεται να διαμένει. Η θεραπεία μέσα στον χρόνο χρειάζεται, διότι η χαρά δεν μπορεί να εξασφαλίσει το αιώνιο βασίλειό της εκεί όπου διαμένει η θλίψη. Εσύ δεν διαμένεις εδώ, αλλά στην αιωνιότητα. Δεν ταξιδεύεις παρά μόνο στα όνειρά σου ενώσω είσαι ασφαλής στο σπίτι σου. Δώσε τις ευχαριστίες σου σε κάθε μέρος δικό σου που έχεις διδάξει πώς να θυμηθεί εσένα. Έτσι δίνει ο Υιός του Θεού τις ευχαριστίες του στον Πατέρα του για την αγνότητά του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...