ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΤΑ ΔΥΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Τα Δύο Συναισθήματα

- Από το Κεφάλαιο 13, V.THE TWO EMOTIONS -

1. Έχω πει ότι δεν έχεις παρά δύο συναισθήματα, την αγάπη και τον φόβο. Το ένα είναι αναλλοίωτο αλλά ανταλλάσσεται συνεχώς, εφόσον προσφέρεται από το αιώνιο στο αιώνιο. Με αυτή την ανταλλαγή επεκτείνεται, διότι αυξάνει καθώς δίδεται. Το άλλο έχει πολλές μορφές, διότι το περιεχόμενο των ατομικών ψευδαισθήσεων διαφέρει πολύ. Όμως έχουν ένα πράγμα κοινό ∙ είναι όλες παρανοϊκές. Είναι φτιαγμένες από θεάματα που δεν είναι ορατά, και από ήχους που δεν ακούγονται. Αυτές κατασκευάζουν έναν ιδιωτικό κόσμο που δεν μπορεί να μοιραστεί. Διότι έχουν νόημα μόνο για τον κατασκευαστή τους, άρα δεν έχουν κανένα απολύτως. Σε αυτό τον κόσμο ο κατασκευαστής τους κινείται μόνος του, διότι μόνο αυτός τις αντιλαμβάνεται.

2. Ο κάθε ένας τους γεμίζει τον κόσμο του με φιγούρες από το ατομικό του παρελθόν, και γι αυτό διαφέρουν οι ιδιωτικοί κόσμοι. Εν τούτοις, οι φιγούρες που βλέπει δεν ήταν ποτέ αληθινές, διότι είναι φτιαγμένες μόνο από τις δικές του αντιδράσεις προς τους αδελφούς του, και δεν περιλαμβάνουν τις δικές τους αντιδράσεις προς αυτόν. Επομένως, δεν καταλαβαίνει ότι αυτός τις έφτιαξε, και ότι δεν είναι ολοκληρωμένες. Διότι αυτές οι φιγούρες δεν έχουν μάρτυρες, εφόσον γίνονται αντιληπτές μόνο από έναν διαχωρισμένο νου.

3. Μέσα από αυτές τις παράξενες και θολές φιγούρες οι παράφρονες σχετίζονται με τον παρανοϊκό τους κόσμο. Διότι βλέπουν μόνο εκείνους που τους θυμίζουν αυτές τις εικόνες, και με αυτές σχετίζονται. Έτσι επικοινωνούν με κάποιους που δεν είναι εκεί, κι αυτοί είναι που τους απαντούν. Και κανένας δεν ακούει την απάντησή τους εκτός από αυτόν που τους επικαλέστηκε, και αυτός και μόνο πιστεύει ότι του απάντησαν. Η προβολή φτιάχνει την αντίληψη, και δεν μπορείς να δεις πέρα από αυτήν. Επανειλημμένα επιτίθεσαι στον αδελφό σου, διότι είδες σε αυτόν μια θολή φιγούρα στον ιδιωτικό σου κόσμο. Κι έτσι πρέπει να επιτεθείς πρώτα στον εαυτό σου, διότι αυτό εναντίον του οποίου επιτίθεσαι δεν βρίσκεται στους άλλους. Η μόνη του πραγματικότητα βρίσκεται στο νου σου, και όταν επιτίθεσαι στους άλλους, στην κυριολεξία επιτίθεσαι σε κάτι που δεν είναι εκεί.

4. Αυτοί που έχουν αυταπάτες μπορεί να γίνουν πολύ καταστροφικοί, διότι δεν αναγνωρίζουν ότι έχουν καταδικάσει τον εαυτό τους. Δεν επιθυμούν να πεθάνουν, όμως δεν αφήνουν την κατάκριση να φύγει. Κι έτσι απομονώνονται τους ιδιωτικούς τους κόσμους, όπου τα πάντα είναι διαταραγμένα, και όπου ό,τι είναι μέσα φαίνεται ότι είναι έξω. Όμως αυτό που είναι μέσα δεν το βλέπουν, διότι δεν μπορούν ν’ αναγνωρίσουν την πραγματικότητα των αδελφών τους.

5. Δεν έχεις παρά δύο συναισθήματα, όμως στον ιδιωτικό σου κόσμο αντιδράς στο κάθε ένα από αυτά σαν να ήταν το άλλο. Διότι η αγάπη δεν μπορεί να κατοικήσει σε έναν κόσμο διαχωρισμένο, όπου όταν έρχεται δεν αναγνωρίζεται. Αν νομίζεις ότι το δικό σου μίσος είναι ο αδελφός σου, τότε δεν βλέπεις αυτόν. Ο κάθε ένας έλκεται κοντά σε αυτό που αγαπά, και οπισθοχωρεί από αυτό που φοβάται. Και αντιδράς με φόβο στην αγάπη, και απομακρύνεσαι από αυτήν. Εν τούτοις, ο φόβος σε ελκύει, και πιστεύοντας ότι αυτός είναι αγάπη, τον καλείς σε σένα. Ο ιδιωτικός σου κόσμος είναι γεμάτος φιγούρες φόβου που εσύ έχεις προσκαλέσει σε αυτόν, και όλη την αγάπη που σου προσφέρουν οι αδελφοί σου, δεν την βλέπεις.

6. Καθώς κοιτάζεις με μάτια ανοιχτά τον κόσμο σου, πρέπει να σου έχει περάσει από το νου ότι έχεις οδηγηθεί στην τρέλα. Βλέπεις αυτό που δεν είναι εκεί, κι ακούς αυτό που δεν κάνει κανέναν ήχο. Οι εκδηλώσεις των συναισθημάτων σου είναι αντίθετες από τα ίδια τα συναισθήματα. Επικοινωνείς με τον κανένα, και είσαι απομονωμένος από την πραγματικότητα σαν να ήσουν μόνος μέσα σε ολόκληρο το σύμπαν. Μέσα στην τρέλα σου παραβλέπεις εντελώς την πραγματικότητα, και βλέπεις μόνο τον δικό σου διχασμένο νου όπου και να κοιτάξεις. Ο Θεός σε καλεί κι εσύ δεν ακούς, διότι είσαι υπεραπασχολημένος με την δική σου φωνή. Και δεν βλέπεις με την όραση του Χριστού, διότι βλέπεις μόνο τον εαυτό σου.

7. Μικρό παιδί, αυτό θέλεις να προσφέρεις στον Πατέρα σου; Διότι αν το προσφέρεις στον εαυτό σου, το προσφέρεις σε Αυτόν. Κι Αυτός δεν θα στο επιστρέψει, διότι είναι ανάξιό σου διότι είναι ανάξιο Εκείνου. Όμως, θα ήθελε να σε απελευθερώσει από αυτό και να σου δώσει την ελευθερία σου. Η υγιής Απάντησή Του σου λέει ότι αυτό που πρόσφερες στον εαυτό σου δεν είναι αληθινό, αλλά η δική Του προσφορά σε σένα ποτέ δεν έχει αλλάξει. Εσύ που δεν γνωρίζεις τι κάνεις μπορείς να μάθεις τι είναι η παράνοια, και να κοιτάξεις πέρα από αυτή. Σου έχει δοθεί να μάθεις το πώς να αρνείσαι την παράνοια, και να αποχωρήσεις από τον ιδιωτικό σου κόσμο ειρηνικά. Θα βλέπεις όλα όσα αρνήθηκες στους αδελφούς σου διότι τα αρνήθηκες στον εαυτό σου. Διότι θα τους αγαπάς, και πλησιάζοντάς τους θα τους τραβάς και προς το μέρος σου, και θα τους αντιλαμβάνεσαι ως μάρτυρες στην πραγματικότητα που μοιράζεσαι με τον Θεό. Εγώ είμαι μαζί με αυτούς όπως είμαι και μαζί σου, και θα τους τραβήξουμε από τους ιδιωτικούς κόσμους τους, διότι έτσι όπως είμαστε ενωμένοι εμείς έτσι θέλουμε να ενωθούμε και μ’ αυτούς. Ο Πατέρας μας καλωσορίζει όλους με χαρά, και χαρά είναι αυτό που θα έπρεπε να Του προσφέρουμε κι εμείς. Διότι κάθε Υιός του Θεού έχει δοθεί σε σένα που ο Θεός έδωσε τον Εαυτό Του. Και τον Θεό είναι που πρέπει να τους προσφέρεις κι εσύ, για να αναγνωρίσεις το δώρο Του σε σένα.

8. Η όραση βασίζεται στο φως. Δεν μπορείς να δεις στο σκοτάδι. Όμως στο σκοτάδι, στον ιδιαίτερο κόσμο του ύπνου, βλέπεις όνειρα παρόλο που τα μάτια σου είναι κλειστά. Κι εδώ που είναι που αυτό που βλέπεις το έχεις φτιάξει εσύ. Αλλά άφησε το σκοτάδι να φύγει και δεν θα βλέπεις πια όλα όσα έφτιαξες εσύ, διότι η θέαση αυτών βασίζεται στην άρνηση της όρασης. Όμως, με το να αρνείσαι την όραση δεν έπεται ότι δεν μπορείς να βλέπεις. Όμως αυτό κάνει η άρνηση, διότι έτσι δέχεσαι την παράνοια, πιστεύοντας ότι μπορείς να φτιάξεις έναν ιδιωτικό κόσμο και να τον κυβερνάς με την δική σου αντίληψη. Και γι αυτό και μόνο, το φως πρέπει να αποκλειστεί. Τα όνειρα εξαφανίζονται όταν το φως έχει έρθει και μπορείς να δεις.

9. Μην αναζητάς την όραση μέσω των ματιών σου, διότι έφτιαξες έτσι τον τρόπο που βλέπεις, ώστε να μπορείς να βλέπεις μέσα στο σκοτάδι, κι έτσι έχεις πέσει σε πλάνη. Πέρα από αυτό το σκοτάδι, κι όμως μέσα σου, βρίσκεται η όραση του Χριστού, ο Οποίος κοιτάξει τα πάντα μέσα στο φως. Η δική σου «όραση» προέρχεται από τον φόβο, όπως η δική Του από την αγάπη. Κι Αυτός βλέπει για λογαριασμό σου, ως μάρτυρας για τον αληθινό κόσμο. Αυτός είναι η εκδήλωση του Αγίου Πνεύματος, κοιτώντας πάντα τον αληθινό κόσμο, καλώντας τους μάρτυρές του και τραβώντας τους προς τα σένα. Αυτός αγαπά αυτό που βλέπει μέσα σου, και θέλει να το επεκτείνει. Και δεν θα επιστρέψει στον Πατέρα μέχρι να έχει επεκτείνει την αντίληψη σου ακόμα και προς Αυτόν. Κι εκεί δεν υπάρχει πια αντίληψη, διότι Αυτός σε έχει επιστρέψει στον Πατέρα μαζί Του.

10. Δεν έχεις παρά δύο συναισθήματα, και το ένα το έφτιαξες εσύ και το άλλο σου δόθηκε. Το κάθε ένα είναι ένας τρόπος οπτικής, και διαφορετικοί κόσμοι προκύπτουν από την διαφορετική τους θέαση. Δες μέσα από την όραση που σου δίδεται, διότι μέσα από την όραση του Χριστού Αυτός βλέπει τον Εαυτό Του. Και βλέποντας αυτό που είναι, Αυτός γνωρίζει τον Πατέρα Του. Πέρα από τα πιο σκοτεινά σου όνειρα Αυτός βλέπει τον αθώο Υιό του Θεού μέσα σου, να λάμπει με τέλεια ακτινοβολία που δεν θολώνει από τα δικά σου όνειρα. Κι αυτό θα βλέπεις εσύ καθώς Τον κοιτάς, διότι η όρασή Του είναι το δικό Του δώρο αγάπης σε σένα, που Του έχει δοθεί από τον Πατέρα για σένα.

11. Το Άγιο Πνεύμα είναι το φως μέσα στο οποίο ο Χριστός αποκαλύπτεται. Και όλοι όσοι θέλουν να Τον αντικρύσουν μπορούν να Τον δουν, διότι έχουν ζητήσει το φως. Ούτε θα Τον βλέπουν μόνοι, διότι Αυτός δεν είναι περισσότερο μόνος από ό,τι αυτοί. Επειδή είδαν τον Υιό, έχουν αναστηθεί μέσα σε Αυτόν στον Πατέρα. Και όλα αυτά θα τα καταλαβαίνουν, διότι κοίταξαν μέσα τους και είδαν πέρα από το σκοτάδι τον Χριστό μέσα τους, και Τον αναγνώρισαν. Με την πνευματική υγεία της δικής Του όρασης κοίταξαν τον εαυτό τους με αγάπη, βλέποντας τον έτσι όπως τον βλέπει το Άγιο Πνεύμα. Και με αυτή την όραση της αλήθειας ήρθε μέσα τους όλη η ομορφιά του κόσμου για να λάμψει επάνω τους.