ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12
Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
1. Η Κρίση του Αγίου Πνεύματος
Chapter 12.
THE HOLY SPIRIT'S CURRICULUM
I. The Judgment of the Holy Spirit
1. Σου έχει ειπωθεί να μην κάνεις το σφάλμα αλήθεια, και ο τρόπος να το κάνεις αυτό είναι πολύ απλός. Αν θέλεις να πιστεύεις στο σφάλμα, τότε θα πρέπει να το κάνεις εσύ αλήθεια διότι δεν είναι. Αλλά η αλήθεια είναι αληθινή από μόνη της, και για να πιστεύεις στην αλήθεια δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα. Κατανόησε ότι δεν ανταποκρίνεσαι άμεσα σε τίποτα, παρά μόνο στην δική σου ερμηνεία γι αυτό. Η ερμηνεία σου, λοιπόν, γίνεται η δικαίωση για την ανταπόκριση. Γι αυτό το να αναλύεις τα κίνητρα των άλλων είναι επικίνδυνο για σένα. Αν αποφασίσεις ότι κάποιος πραγματικά προσπαθεί να σου επιτεθεί ή να σε εγκαταλείψει ή να σε υποδουλώσει, τότε θα ανταποκριθείς σαν να το κάνει πραγματικά, έχοντας κάνει αυτό το σφάλμα αλήθεια για σένα. Όταν ερμηνεύεις το σφάλμα του δίνεις δύναμη, και κάνοντας αυτό θα παραβλέπεις την αλήθεια.
2. Η ανάλυση του κίνητρου του εγώ είναι πολύ περίπλοκη, πολύ σκοταδιστική, και ποτέ δίχως την ανάμειξη του δικού σου εγώ. Η όλη διαδικασία αναπαριστά μια σαφή προσπάθεια να αποδείξεις την δική σου ικανότητα να καταλαβαίνεις αυτό που αντιλαμβάνεσαι. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι αντιδράς στις ερμηνείες σαν να ήταν σωστές. Μπορεί, τότε, να ελέγχεις τις αντιδράσεις σου στον τομέα της συμπεριφοράς, αλλά όχι στο επίπεδο των συναισθημάτων. Αυτό θα ήταν προφανώς ένας διχασμός ή μια επίθεση στην ακεραιότητα του νου σου, στοιβάζοντας μέσα σε αυτόν δύο επίπεδα που βρίσκονται σε αντίθεση μεταξύ τους.
3. Υπάρχει μόνο μια ερμηνεία κινήτρου που έχει νόημα. Κι επειδή είναι η κρίση του Αγίου Πνεύματος δεν απαιτεί καθόλου προσπάθεια από μέρους σου. Κάθε σκέψη αγάπης είναι αληθινή. Όλα τα άλλα είναι μια έκκληση για θεραπεία και βοήθεια, άσχετα με την μορφή που παίρνουν. Μπορεί κάποιος να είναι δικαιολογημένος όταν ανταποκριθεί με θυμό στην έκκληση ενός αδελφού για βοήθεια; Καμία αντίδραση δεν είναι κατάλληλη εκτός από την προθυμία να του την δώσεις, διότι αυτό και μόνο είναι που ζητά. Αν του προσφέρεις οτιδήποτε άλλο αναλαμβάνεις το δικαίωμα να επιτεθείς στην πραγματικότητά του ερμηνεύοντάς την έτσι όπως την βλέπεις εσύ. Ίσως ο κίνδυνος αυτής της ενέργειας να μην είναι προφανής μέσα στο νου σου. Αν πιστεύεις ότι μια έκκληση για θεραπεία και βοήθεια είναι κάτι άλλο από αυτό που είναι, τότε θα αντιδράσεις σε κάτι άλλο. Άρα η ανταπόκρισή σου θα είναι ακατάλληλη για την πραγματικότητα έτσι όπως είναι, αλλά όχι και για την δική σου αντίληψη γι αυτήν.
4. Δεν υπάρχει τίποτα που να σε εμποδίζει να αναγνωρίζεις όλα τα καλέσματα για βοήθεια έτσι όπως είναι ακριβώς εκτός από την δική σου φανταστική ανάγκη να επιτίθεσαι. Μόνο αυτό είναι που σε κάνει πρόθυμο να ασχολείσαι με ατέλειωτες «μάχες» με την πραγματικότητα, στις οποίες αρνείσαι την πραγματικότητα της ανάγκης για θεραπεία κάνοντάς την μη πραγματική. Δεν θα το έκανες αυτό αν δεν ήσουν τόσο απρόθυμος να δεχτείς την πραγματικότητα έτσι όπως είναι, στερώντας την έτσι και από τον εαυτό σου.
5. Σίγουρα μια καλή συμβουλή είναι να σου πούμε να μην κρίνεις αυτό που δεν καταλαβαίνεις. Κανένας ο οποίος έχει κάνει μια προσωπική επένδυση δεν είναι αξιόπιστος μάρτυρας, διότι η αλήθεια γι αυτόν έχει γίνει αυτό που θέλει αυτός να είναι. Αν δεν είσαι πρόθυμος να αντιληφθείς μια έκκληση για βοήθεια γι αυτό που είναι, αυτό συμβαίνει διότι είσαι απρόθυμος να δώσεις βοήθεια και να την λάβεις. Όταν αποτυγχάνεις να αναγνωρίσεις ένα κάλεσμα για βοήθεια σημαίνει πως αρνείσαι την βοήθεια. Θα υποστήριζες ότι δεν την χρειάζεσαι; Εν τούτοις αυτό υποστηρίζεις όταν αρνείσαι να αναγνωρίσεις την έκκληση ενός αδελφού για βοήθεια, διότι μόνο απαντώντας στην δική του έκκληση μπορείς να βοηθηθείς κι εσύ. Αν του αρνηθείς την βοήθειά σου δεν θα αναγνωρίσεις την Απάντηση του Θεού σε σένα. Το Άγιο Πνεύμα δεν χρειάζεται την βοήθειά σου για να ερμηνεύσει το κίνητρο, όμως εσύ χρειάζεσαι την δική Του.
6. Μόνο η εκτίμηση είναι η κατάλληλη ανταπόκριση προς τον αδελφό σου. Του οφείλεις ευγνωμοσύνη και για τις σκέψεις αγάπης του και για την έκκλησή του για βοήθεια, διότι και τα δύο αυτά είναι ικανά να φέρουν την αγάπη στην επίγνωσή σου αν τα αντιληφθείς σωστά. Και όλη η αίσθηση έντασης που νιώθεις προέρχεται από τις προσπάθειές σου να μην κάνεις ακριβώς αυτό. Πόσο απλό, λοιπόν, είναι το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία. Δεν υπάρχει παρά μια ανταπόκριση στην πραγματικότητα, διότι η πραγματικότητα δεν εμπεριέχει καθόλου σύγκρουση. Δεν υπάρχει παρά ένας Δάσκαλος της πραγματικότητας, ο Οποίος καταλαβαίνει τι είναι. Αυτός δεν αλλάζει του Νου Του για την πραγματικότητα διότι η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Παρόλο που οι δικές σου ερμηνείες για την πραγματικότητα είναι δίχως νόημα μέσα στην διχασμένη σου κατάσταση, οι δικές Του παραμένουν αληθινές με συνέπεια. Αυτός τις δίνει σε σένα διότι είναι για σένα. Μην επιχειρείς να «βοηθήσεις» έναν αδελφό με τον δικό σου τρόπο, διότι εσύ δεν μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Αλλά άκουσε το κάλεσμά του για την Βοήθεια του Θεού, και θα αναγνωρίσεις και την δική σου ανάγκη για τον Πατέρα.
7. Οι ερμηνείες που δίνεις για τις ανάγκες του αδελφού σου είναι η δική σου ερμηνεία για τις δικές σου ανάγκες. Με το να δίνεις βοήθεια την ζητάς, κι αν αντιληφθείς μόνο μια ανάγκη στον εαυτό σου θα θεραπευτείς. Διότι θα αναγνωρίσεις την Απάντηση του Θεού έτσι όπως Την θέλεις να είναι, και αν Την θέλεις αληθινά, θα γίνει δική σου αληθινά. Κάθε έκκληση που απαντάς στο Όνομα του Χριστού φέρνει την ενθύμηση του Πατέρα σου πιο κοντά στην επίγνωσή σου. Για χάρη της δικής σου ανάγκης, λοιπόν, άκου κάθε κάλεσμα για βοήθεια έτσι όπως είναι, για να μπορέσει ο Θεός να απαντήσει σε σένα.
8. Εφαρμόζοντας την ερμηνεία του Αγίου Πνεύματος για τις αντιδράσεις των άλλων με όλο και μεγαλύτερη συνέπεια, θα αποκτήσεις μια ολοένα αυξανόμενη επίγνωση ότι τα δικά Του κριτήρια είναι εξίσου εφαρμόσιμα σε σένα. Διότι η αναγνώριση του φόβου δεν αρκεί για να ξεφύγεις από αυτόν, παρόλο που η αναγνώριση είναι απαραίτητη για να δηλώσει την ανάγκη για διαφυγή. Το Άγιο Πνεύμα πρέπει ακόμα να μεταφράζει τον φόβο σε αλήθεια. Αν έμενες με τον φόβο, μόλις τον αναγνώριζες, θα έκανες ένα βήμα μακριά από την πραγματικότητα, και όχι προς αυτήν. Εν τούτοις, έχουμε επανειλημμένα τονίσει την ανάγκη να αναγνωρίσεις τον φόβο ως βασικό βήμα στην κατάργηση του εγώ, και να τον αντιμετωπίσεις χωρίς συγκάλυψη. Αναλογίσου πόσο καλά θα σε υπηρετήσει τότε η ερμηνεία του Αγίου Πνεύματος για τα κίνητρα των άλλων. Έχοντας διδάξει εσένα να δέχεσαι μόνο τις σκέψεις αγάπης στους άλλους και όλα τα άλλα να τα θεωρείς ως έκκληση για βοήθεια, σε διδάσκει έτσι ότι ο φόβος ο ίδιος είναι μια έκκληση για βοήθεια. Αυτό είναι η πραγματική αναγνώριση του φόβου. Αν δεν τον προστατεύεις, Αυτός θα τον ερμηνεύσει εκ νέου. Αυτή είναι η υπέρτατη αξία του να μάθεις να αντιλαμβάνεσαι την επίθεση ως κάλεσμα για βοήθεια. Έχουμε ήδη μάθει ότι ο φόβος και η επίθεση είναι αναπόφευκτα συνδεμένοι. Αν μόνο η επίθεση παράγει φόβο, κι αν εσύ βλέπεις την επίθεση ως κάλεσμα για βοήθεια που είναι, τότε η επίγνωση της μη πραγματικότητας του φόβου πρέπει να ανατείλει μέσα σου. Διότι ο φόβος είναι ένα κάλεσμα γι αγάπη, αναγνωρίζοντας ασυνείδητα αυτό που έχεις αρνηθεί.
9. Ο φόβος είναι ένα σύμπτωμα της δικής σου βαθιάς αίσθησης απώλειας. Αν όταν τον αντιλαμβάνεσαι στους άλλους μάθεις να καλύπτεις την απώλεια, τότε η βασική αιτία του φόβου απομακρύνεται. Έτσι διδάσκεις τον εαυτό σου ότι ο φόβος δεν υπάρχει σε σένα. Τα μέσα για την απομάκρυνσή του είναι μέσα σε σένα, κι εσύ το διαδηλώνεις αυτό δίνοντάς το. Ο φόβος και η αγάπη είναι τα μόνα συναισθήματα για τα οποία είσαι ικανός. Το ένα είναι εσφαλμένο, διότι είναι φτιαγμένο από την άρνηση ∙ και η άρνηση εξαρτάται από την πίστη στο αντικείμενο της άρνησης για την ίδια της την ύπαρξη. Ερμηνεύοντας τον φόβο σωστά ως θετική δήλωση της υποκείμενης πίστης που καλύπτει, μειώνεις την χρησιμότητά του στην αντίληψή σου καθιστώντας τον άχρηστο. Οι άμυνες που δεν λειτουργούν καθόλου άμεσα αποβάλλονται. Αν υψώσεις αυτό που κρύβει ο φόβος σε επίπεδο ξεκάθαρης αναμφίβολης υπερίσχυσης, τότε ο φόβος χάνει το νόημά του. Του αρνείσαι την δύναμη να κρύβει την αγάπη, πράγμα το οποίο είναι και ο μοναδικός του σκοπός. Το πέπλο που έχεις τραβήξει μπροστά από το πρόσωπο της αγάπης εξαφανίζεται.
10. Αν θελήσεις να κοιτάξεις την αγάπη, η οποία είναι η πραγματικότητα του κόσμου, τι άλλο καλύτερο θα μπορούσες να κάνεις από το να αναγνωρίζεις σε κάθε άμυνα εναντίον της, την υποκείμενη έκκληση για αυτήν; Και πως αλλιώς θα μπορούσες να μάθεις καλύτερα για την πραγματικότητά της από το να απαντήσεις στην έκκληση γι αυτήν δίνοντάς την; Η ερμηνεία του Αγίου Πνεύματος για τον φόβο πραγματικά τον διασκορπίζει, διότι δεν μπορείς να αρνηθείς την επίγνωση της αλήθειας. Έτσι αντικαθιστά το Άγιο Πνεύμα τον φόβο με την αγάπη και μεταφράζει το σφάλμα σε αλήθεια. Κι έτσι θα μάθεις από Αυτόν πώς να αντικαθιστάς το όνειρο του διαχωρισμού σου με την πραγματικότητα της ενότητας. Διότι ο διαχωρισμός είναι η μόνη άρνηση της ενότητας, κι αν ερμηνευτεί σωστά, πιστοποιεί την αιώνια γνώση σου ότι η ενότητα είναι αληθινή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου