ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΚΑΙ ΚΟΜΠΟΡΡΗΜΟΣΥΝΗ

Μεγαλείο και Κομπορρημοσύνη

- Από το Κεφάλαιο 9, GRANDEUR VERSUS GRANDIOSITY -

1. Το μεγαλείο είναι από τον Θεό, και μόνο από Αυτόν. Επομένως είναι μέσα σε σένα. Όποτε αποκτάς επίγνωση αυτού, όσο αμυδρή και να είναι αυτή, εγκαταλείπεις το εγώ αυτόματα, διότι στην παρουσία του μεγαλείου του Θεού γίνεται απόλυτα προφανές πόσο ανούσιο είναι το εγώ. Όταν συμβαίνει αυτό, το εγώ, παρόλο που δεν το καταλαβαίνει, πιστεύει ότι έχει χτυπήσει ο «εχθρός» του, και επιχειρεί να προσφέρει δώρα για να σε παρακινήσει να επιστρέψεις στην δική του «προστασία». Το φούσκωμα της προσωπικότητάς σου είναι η μόνη προσφορά που μπορεί να κάνει. Η κομπορρημοσύνη του εγώ είναι η δική του εναλλακτική για το μεγαλείο του Θεού. Εσύ ποιο θα διαλέξεις;

2. Η κομπορρημοσύνη είναι πάντα μια συγκάλυψη της απελπισίας. Είναι χωρίς ελπίδα διότι δεν είναι αληθινή. Είναι μια προσπάθεια να εξισορροπήσεις την μικρότητά σου, βασισμένη στην πίστη ότι η μικρότητα είναι πραγματική. Χωρίς αυτή την πίστη η κομπορρημοσύνη δεν έχει νόημα, και δεν θα μπορούσες να την θέλεις. Η ουσία της κομπορρημοσύνης είναι ανταγωνιστική, διότι πάντα περιέχει επίθεση. Είναι μια απατηλή προσπάθεια να υπερισχύσει, όχι όμως και να ακυρώσει. Είπαμε και πριν ότι το εγώ ταλαντεύεται ανάμεσα στην καχυποψία και την μοχθηρότητα. Παραμένει καχύποπτο όσο εσύ απελπίζεσαι από τον εαυτό σου. Και μεταλλάσσεται σε μοχθηρότητα όταν εσύ αποφασίσεις να μην ανέχεσαι τον αυτό – υποβιβασμό και να αναζητήσεις ανακούφιση. Τότε σου προσφέρει την ψευδαίσθηση της επίθεσης ως «λύση».

3. Το εγώ δεν καταλαβαίνει την διαφορά ανάμεσα στο μεγαλείο και την κομπορρημοσύνη, διότι δεν βλέπει καμία διαφορά ανάμεσα στα κίνητρα των θαυμάτων και στις δικές του παράταιρες εγωικές πίστεις. Σου είπα ότι το εγώ έχει επίγνωση της απειλής προς την ύπαρξή του, αλλά δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε αυτά τα δύο πολύ διαφορετικά είδη απειλής. Η σοβαρότατη αίσθηση ευπάθειας του το καθιστά ανίκανο να κρίνει παρά μόνο σε σχέση με την επίθεση. Όταν το εγώ βιώνει απειλή, η μόνη του απόφαση είναι ή να επιτεθεί τώρα ή να αποσυρθεί για να επιτεθεί αργότερα. Αν δεχτείς την κομπορρημοσύνη που σου προσφέρει θα επιτεθεί αμέσως. Αν όχι, θα περιμένει.

4. Το εγώ ακινητοποιείται ενώπιον του μεγαλείου του Θεού, διότι το μεγαλείο Του διασφαλίζει την ελευθερία σου. Ακόμα και ο παραμικρός υπαινιγμός της πραγματικότητάς σου κυριολεκτικά οδηγεί το εγώ έξω από το νου σου, διότι παραιτείσαι από κάθε επένδυση σε αυτό. Το μεγαλείο είναι ολοκληρωτικά δίχως ψευδαισθήσεις, και εφόσον είναι αληθές είναι αναγκαστικά πειστικό. Όμως, η βεβαιότητα της πραγματικότητας δεν θα παραμείνει μαζί σου εκτός κι αν δεν επιτρέπεις στο εγώ να της επιτίθεται. Το εγώ θα κάνει κάθε προσπάθεια να συνέλθει και να κινητοποιήσει τις ενέργειες του ενάντια στην απελευθέρωσή σου. Θα σου λέει ότι είσαι παρανοϊκός, και θα ισχυρίζεται ότι το μεγαλείο δεν μπορεί να είναι μέρος δικό σου εξαιτίας της μικρότητας στην οποία πιστεύει αυτό. Παρόλα αυτά το μεγαλείο σου δεν είναι απατηλό διότι δεν το έφτιαξες εσύ. Εσύ έφτιαξες την κομπορρημοσύνη κα την φοβάσαι διότι είναι μια μορφή επίθεσης, αλλά το μεγαλείο είναι του Θεού, ο Οποίος το δημιούργησε από την Αγάπη Του.

5. Από το μεγαλείο σου μπορείς μόνο να ευλογείς, διότι το μεγαλείο σου είναι η αφθονία σου. Ευλογώντας το κρατάς μέσα στο νου σου, προστατεύοντάς το από τις ψευδαισθήσεις και κρατώντας τον εαυτό σου μέσα στο Νου του Θεού. Να θυμάσαι πάντα ότι δεν μπορείς να βρίσκεσαι πουθενά αλλού εκτός από το Νου του Θεού. Όταν το ξεχνάς αυτό, θα απελπίζεσαι και θα επιτίθεσαι.

6. Το εγώ εξαρτάται αποκλειστικά από την δική σου προθυμία να το ανεχτείς. Αν είσαι πρόθυμος να κοιτάξεις το μεγαλείο σου δεν μπορεί να απελπίζεσαι, κι επομένως δεν μπορεί να θέλεις το εγώ. Το μεγαλείο σου είναι η απάντηση του Θεού στο εγώ, διότι είναι αληθινό. Η μικρότητα και το μεγαλείο δεν μπορούν να συνυπάρξουν, ούτε είναι δυνατόν να εναλλάσσονται. Η μικρότητα και η κομπορρημοσύνη μπορούν και πρέπει να εναλλάσσονται, εφόσον και οι δύο είναι αναληθείς κι επομένως στο ίδιο επίπεδο. Όντας το επίπεδο της αλλαγής, βιώνεται ως αλλαγή και την χαρακτηρίζουν τα ακραία χαρακτηριστικά.

7. Η αλήθεια και η μικρότητα αρνούνται η μία την άλλη διότι το μεγαλείο είναι η αλήθεια. Η αλήθεια δεν ταλαντεύεται ∙ είναι πάντα αληθινή. Όταν το μεγαλείο σου διαφεύγει, το έχεις αντικαταστήσει με κάτι που έφτιαξες εσύ. Ίσως είναι η πίστη στην μικρότητα ∙ ίσως είναι η πίστη στην κομπορρημοσύνη. Εν τούτοις πρέπει να είναι παρανοϊκή διότι δεν είναι αληθινή. Το μεγαλείο σου ποτέ δεν θα σε εξαπατήσει, οι ψευδαισθήσεις σου όμως θα το κάνουν πάντα. Οι ψευδαισθήσεις είναι αυταπάτες. Δεν γίνεται να θριαμβεύεις, αλλά είσαι δοξασμένος. Και μέσα στην ένδοξη κατάστασή σου αναζητάς άλλους σαν εσένα και χαίρεσαι μαζί τους.

8. Είναι εύκολο να ξεχωρίσεις το μεγαλείο από την κομπορρημοσύνη, διότι η αγάπη ανταποδίδεται ενώ η υπερηφάνεια όχι. Η περηφάνια δεν θα προκαλέσει θαύματα, κι επομένως θα σου στερήσει την αληθινή απόδειξη της πραγματικότητάς σου. Η αλήθεια δεν είναι ούτε σκιώδης ούτε κρυμμένη, αλλά το προφανές της για σένα βρίσκεται στην χαρά που φέρνεις στους μάρτυρες που σου την δείχνουν. Αυτοί πιστοποιούν το μεγαλείο σου, αλλά δεν μπορούν να πιστοποιήσουν την περηφάνια σου διότι η υπερηφάνεια δεν μοιράζεται. Ο Θεός θέλει εσύ να βλέπεις ό,τι δημιούργησε διότι αυτή είναι η χαρά Του.

9. Μπορεί το μεγαλείο σου να είναι αλαζονικό όταν ο Ίδιος ο Θεός το αποδεικνύει; Και τι μπορεί να είναι αληθινό χωρίς αποδείξεις; Τι καλό μπορεί να βγει από αυτό; Και αν κανένα καλό δεν μπορεί να βγει από αυτό το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να το χρησιμοποιήσει. Αυτό που Αυτός δεν μπορεί να το μεταμορφώσει σε Θέληση του Θεού δεν υπάρχει καθόλου. Η κομπορρημοσύνη είναι απατηλή, διότι χρησιμοποιείται για να αντικαταστήσει το μεγαλείο σου. Εν τούτοις, αυτό που έχει δημιουργήσει ο Θεός δεν μπορεί να αντικατασταθεί. Ο Θεός δεν είναι ολοκληρωμένος χωρίς εσένα διότι το μεγαλείο Του είναι ολοκληρωτικό, και εσύ δεν μπορεί να λείπεις από αυτό.

10. Είσαι εντελώς αναντικατάστατος μέσα στο Νου του Θεού. Κανένας άλλος δεν μπορεί να γεμίσει το δικό σου μέρος, και όσο αφήνεις το δικό σου μέρος άδειο, η αιώνια θέση σου απλά περιμένει την επιστροφή σου. Ο Θεός, μέσα από την Φωνή Του, σου την θυμίζει, και ο Θεός ο Ίδιος κρατά τις επεκτάσεις σου ασφαλείς μέσα σε αυτήν. Όμως δεν θα τις γνωρίζεις μέχρι να επιστρέψεις σε αυτές. Δεν μπορείς να αντικαταστήσεις την Βασιλεία των Ουρανών, και δεν μπορείς να αντικαταστήσεις τον εαυτό σου. Ο Θεός, ο Οποίος γνωρίζει την αξία σου, δεν θέλει να γίνει αυτό, άρα δεν γίνεται. Η αξία σου είναι μέσα στο Νου του Θεού, επομένως όχι μόνο στον δικό σου. Η αποδοχή του εαυτού σου έτσι όπως σε δημιούργησε ο Θεός δεν μπορεί να είναι αλαζονεία, διότι είναι η άρνηση της αλαζονείας. Η αποδοχή της μικρότητας είναι αλαζονική, διότι σημαίνει ότι πιστεύεις ότι η δική σου εκτίμηση για τον εαυτό σου είναι πιο αληθινή από ό,τι του Θεού.

11. Αν όμως η αλήθεια είναι αδιαίρετη, η δική σου εκτίμηση για τον εαυτό σου πρέπει να είναι του Θεού. Δεν καθιέρωσες εσύ την αξία σου και αυτή δεν χρειάζεται υπεράσπιση. Τίποτα δεν μπορεί να της επιτεθεί ή να επικρατήσει πάνω της. Δεν διαφοροποιείται. Απλά είναι. Ρώτα το Άγιο Πνεύμα ποια είναι και Αυτός θα σου πει, αλλά μην φοβηθείς την απάντησή Του, διότι αυτή προέρχεται από τον Θεό. Είναι μια απάντηση περιωπής εξαιτίας της Πηγής της, αλλά η Πηγή είναι αληθινή και το ίδιο και η απάντησή Της. Άκου και μην αμφισβητείς αυτό που ακούς, διότι ο Θεός δεν εξαπατά. Αυτός θέλει να αντικαταστήσεις την πίστη του εγώ στην μικρότητα με την δική Του τιμητική Απάντηση για το τι είσαι, έτσι ώστε να μπορέσεις να σταματήσεις να την αμφισβητείς και να γνωρίζεις γι αυτό που είναι.