Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ




ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

- Από το FINAL LESSONS – INTRODUCTION -

1. Τα τελευταία μας μαθήματα θα είναι όσο το δυνατόν πιο ελεύθερα από λόγια. Τα χρησιμοποιούμε μόνο στην αρχή της πρακτικής μας, μόνο και μόνο για να μας υπενθυμίζουν ότι αναζητούμε να πάμε πέρα από αυτά. Ας στραφούμε σ’ Αυτόν που μας δείχνει τον δρόμο και κάνει τα βηματά μας βέβαια. Σε Αυτόν αφήνουμε αυτά τα μαθήματα, όπως σε Αυτόν δίνουμε και την ζωή μας από τώρα και στο εξής. Διότι δεν επιθυμούμε να επανέλθουμε στην πίστη στην αμαρτία που έκανε τον κόσμο τόσο άσχημο και ανασφαλή, επιθετικό και καταστροφικό, επικίνδυνο σε όλους του τους τρόπους, και επίβουλος πέρα από κάθε ελπίδα εμπιστοσύνης και διαφυγής από τον πόνο.

2. Δικός Του είμαι ο μόνος δρόμος που μας έχει δώσει ο Θεός για να βρούμε την ειρήνη. Δικός Του είναι ο δρόμος που όλοι πρέπει να ταξιδέψουν στο τέλος, διότι αυτό είναι το τέλος που έχει ορίσει ο Θεός. Μέσα στο όνειρο του χρόνου αυτό φαίνεται πολύ μακρινό. Και όμως, στην πραγματικότητα, είναι ήδη εδώ · ήδη μας υπηρετεί ως ελεήμων καθοδήγηση στην διαδρομή μας. Ας ακολουθήσουμε μαζί τον δρόμο που μας δείχνει η αλήθεια. Και ας γίνουμε οι οδηγοί των πολλών αδελφών μας που ψάχνουν τον δρόμο αλλά δεν τον βρίσκουν.

3. Και σε αυτό τον σκοπό ας αφιερώσουμε το νου μας, κατευθύνοντας όλες μας τις σκέψεις να υπηρετούν τον σκοπό της σωτηρίας. Σε εμάς έχει δοθεί ο σκοπός να συγχωρέσουμε τον κόσμο.Αυτός είναι ο στόχος που μας έχει δώσει ο Θεός. Το δικό Του τέλος στο όνειρο είναι αυτό που αναζητούμε και όχι το δικό μας. Διότι όλα όσα συγχωρούμε θα τα αναγνωρίζουμε ως μέρος του Θεού του Ίδιου. Και έτσι η θήμησή Του επιστρέφει, ολοκληρωτικά και ολοκληρωμένη.

4. Είναι λειτουργία μας να Τον θυμηθούμε εδώ στην γη, όπως μας έχει δοθεί να είμαστε η ολοκλήρωσή Του στην πραγματικότητα. Ας μην ξεχνάμε ότι ο στόχος μας μοιράζεται, διότι αυτή είναι η θύμηση που περιέχει την μνήμη του Θεού, και δείχνει τον δρόμο προς Αυτόν και προς τον Παράδεισο της ειρήνης Του. Και δεν θα συγχωρέσουμε τον αδελφό μας, που μπορεί να μας προσφέρει αυτό; Αυτός είναι ο δρόμος, η αλήθεια και η ζωή που μας δείχνει τον δρόμο. Μέσα σ’ αυτόν ενοικεί η σωτηρία, και μας προσφέρεται μέσω της συγχώρεσής μας, που δίδεται σε αυτόν.

5. Δεν θα τελειώσουμε αυτή την χρονιά δίχως το δώρο που υποσχέθηκε ο Πατέρας στον ιερό Του Υιό. Έχουμε συγχωρεθεί τώρα. Έχουμε σωθεί από όλη την οργή που νομίζαμε ότι ανήκε στον Θεό, και βρήκαμε ότι αυτή ήταν απλά ένα όνειρο. Η πνευματική μας υγεία επανορθώνεται, με την οποία καταλαβαίνουμε ότι ο θυμός είναι παράλογος, η επίθεση είναι παρανοϊκή, και η εκδίκηση απλά ανόητη φαντασίωση. Σωθήκαμε από την οργή διότι μάθαμε ότι σφάλλαμε. Τίποτα περισσότερο από αυτό. Και είναι δυνατόν ένας πατέρας να θυμώνει επειδή ο υιός του δεν μπόρεσε να καταλάβει την αλήθεια;

6. Ερχόμαστε με ειλικρίνεια στον Θεό και λέμε ότι δεν καταλάβαμε, και Του ζητάμε να μας βοηθήσει να μαθαίνουμε τα μαθηματά Του, μέσω της Φωνής του δικού Του Δασκάλου. Μπορεί ποτέ Αυτός να έκανε κακό στον Υιό Του; Ή θα έσπευδε να του απαντήσει και να πει, «Αυτός είναι ο Υιός μου, και όλα όσα έχω είναι δικά του»; Να είσαι σίγουρος ότι έτσι θα απαντήσει, διότι αυτά είναι τα δικά Του λόγια προς εσένα. Και κάτι περισσότερο από αυτά κανένας δεν είναι δυνατόν να έχει ποτέ, διότι σε αυτά τα λόγια βρίσκονται τα πάντα όσα υπάρχουν, και θα υπάρξουν σε όλο τον χρόνο και την αιωνιότητα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...