- Από το Κεφάλαιο 6 THE LESSONS OF LOVE, Introduction -
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6
ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Εισαγωγή.
1. Η σχέση του θυμού με την επίθεση είναι προφανής, αλλά η σχέση του θυμού με τον φόβο δεν είναι πάντα τόσο φανερή. Ο θυμός έχει να κάνει πάντα με προβολή διαχωρισμού, ο οποίος τελικά πρέπει να γίνει αποδεκτός ως ευθύνη δική σου, παρά να κατηγορείς άλλους. Ο θυμός δεν μπορεί να συμβεί εκτός κι αν πιστεύεις ότι έχεις δεχτεί επίθεση, ότι η ανταπόδοσή της είναι δικαιολογημένη, και ότι εσύ δεν είσαι με κανένα τρόπο υπεύθυνος γι αυτήν. Με αυτούς τους εντελώς παράλογους ισχυρισμούς, πρέπει να ακολουθεί και το εξίσου παράλογο συμπέρασμα ότι κάποιος αδελφός αξίζει την επίθεση περισσότερο από την αγάπη. Τι άλλο μπορείς να περιμένεις από παράλογους ισχυρισμούς εκτός από παράλογο συμπέρασμα; Ο τρόπος να ακυρώσεις ένα παράλογο συμπέρασμα είναι να αναλογιστείς την πνευματική υγεία του ισχυρισμού στον οποίο βασίζεται. Δεν γίνεται να δεχτείς επίθεση, η επίθεση δεν έχει καμία δικαιολογία, και εσύ είσαι υπεύθυνος γι αυτό που πιστεύεις.
2. Σου έχει ζητηθεί να πάρεις εμένα ως πρότυπο για μάθηση, εφόσον ένα ακραίο παράδειγμα είναι ιδιαίτερα χρήσιμο μαθησιακό εργαλείο. Όλοι διδάσκουν, και διδάσκουν όλη την ώρα. Αυτή είναι μία ευθύνη που αναλαμβάνεις απαρέγκλιτα την στιγμή που δέχεσαι οποιοδήποτε ισχυρισμό σε οιοδήποτε βαθμό, και κανένας δεν μπορεί να οργανώσει την ζωή του χωρίς κάποιο σύστημα σκέψης. Μόλις έχεις αναπτύξει οιοδήποτε σύστημα σκέψης, ζεις σύμφωνα με αυτό και το διδάσκεις. Η ικανότητά σου για υπακοή σε κάποιο σύστημα σκέψης μπορεί να τοποθετηθεί εσφαλμένα, αλλά εξακολουθεί να είναι μία μορφή πίστης και μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση.
Από ΤΟ Κεφάλαιο 6, THE MESSAGE OF THE CRUCIFIXION-
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΩΣΗΣ
1. Ας αναλογιστούμε πάλι την σταύρωση για μαθησιακούς σκοπούς. Δεν επέμεινα σε αυτή εξαιτίας των τρομακτικών συνειρμών με τους οποίους μπορεί να την συνδέσεις. Η μόνη έμφαση που έχει δοθεί μέχρι τώρα ήταν η διευκρίνιση ότι δεν ήταν κάποια μορφή τιμωρίας. Όμως, τίποτα δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο με αρνητικούς όρους. Υπάρχει μία θετική ερμηνεία της σταύρωσης που είναι εξ ολοκλήρου δίχως φόβο, κι επομένως απόλυτα καλοσυνάτη στο μήνυμα που διδάσκει, αν γίνει σωστά κατανοητή.
2. Η σταύρωση δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ακραίο παράδειγμα. Η αξία της, σαν την αξία οιουδήποτε διδακτικού εργαλείου, βρίσκεται μόνο στο είδος μάθησης που διευκολύνει. Μπορεί να παρεξηγηθεί, όπως και παρεξηγήθηκε. Αυτό συμβαίνει μόνο επειδή οι φοβισμένοι έχουν την τάση να αντιλαμβάνονται φοβισμένα. Σου έχω ήδη πει ότι πάντα μπορείς να με επικαλείσαι για να μοιραστείς την απόφαση μου, κι έτσι να την κάνεις ισχυρότερη. Σου έχω επίσης πει ότι η σταύρωση ήταν το τελευταίο άχρηστο ταξίδι που χρειάστηκε να κάνει η Αδελφότητα των Υιών, και ότι αντιπροσωπεύει την απελευθέρωση από τον φόβο σε όσους την καταλαβαίνουν. Ενώ πριν έδωσα έμφαση μόνο στην ανάσταση, ο σκοπός της σταύρωσης και το πώς οδήγησε στην ανάσταση δεν ξεκαθαρίστηκε. Παρόλα αυτά, έχει να κάνει μία καθοριστική συμβολή στην δική σου ζωή, και αν την αναλογιστείς χωρίς φόβο, θα σε βοηθήσει να καταλάβεις τον ρόλο σου ως δάσκαλος.
3. Πιθανόν για χρόνια αντιδρούσες σαν να σταυρωνόσουν. Αυτή είναι μια χαρακτηριστική τάση των διαχωρισμένων, που πάντα αρνούνται να αναλογιστούν τι έχουν κάνει στον εαυτό τους. Η προβολή σημαίνει θυμός, ο θυμός υποδαυλίζει την επίθεση, και η επίθεση προωθεί τον φόβο. Η αληθινή σημασία της σταύρωσης βρίσκεται στην φαινομενική ένταση της επίθεσης κάποιων Υιών του Θεού εναντίον κάποιων άλλων. Αυτό, φυσικά είναι αδύνατον, και πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητό ως αδύνατον. Ειδάλλως, δεν μπορώ να υπηρετήσω ως μοντέλο για μάθηση.
4. Η επίθεση, σε τελική ανάλυση, μπορεί να γίνει μόνο πάνω στο σώμα. Λίγες αμφιβολίες υπάρχουν για το ότι ένα σώμα μπορεί να επιτεθεί σε ένα άλλο, και μπορεί ακόμα και να το καταστρέψει. Εν τούτοις, αν η καταστροφή η ίδια είναι αδύνατη, οτιδήποτε είναι καταστροφικό δεν μπορεί να είναι αληθινό. Επομένως, η καταστροφή του δεν δικαιολογεί θυμό. Στο βαθμό που πιστεύεις ότι ο θυμός είναι δικαιολογημένος, δέχεσαι ψευδείς ισχυρισμούς και τους διδάσκεις και σε άλλους. Το μήνυμα της σταύρωσης είχε την πρόθεση να σε διδάξει ότι δεν είναι απαραίτητο να αντιλαμβάνεσαι καμία μορφή επίθεσης στην καταδίωξη, διότι δεν είναι δυνατόν να καταδιώκεσαι. Αν ανταποκριθείς με θυμό, τότε εξισώνεις τον εαυτό σου με αυτό που είναι δυνατόν να καταστραφεί, και επομένως βλέπεις τον εαυτό σου μέσα από παρανοϊκή οπτική.
5. Έχω ξεκαθαρίσει απόλυτα ότι κι εγώ είμαι σαν εσένα κι εσύ είσαι σαν εμένα, αλλά η θεμελιώδης ομοιότητά μας μπορεί να εκδηλωθεί μόνο μέσω της κοινής μας απόφασης. Είσαι ελεύθερος να αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου ως διωκόμενο αν αυτό επιλέγεις. Όταν κάνεις αυτό επιλέγεις να αντιδράς με αυτό τον τρόπο, όμως, μπορεί να θυμάσαι ότι κι εγώ καταδιώχτηκα σύμφωνα με την κρίση του κόσμου, κι ότι εγώ ο ίδιος δεν μοιράστηκα αυτή την κρίση για μένα. Και επειδή δεν την μοιράστηκα, δεν την ενδυνάμωσα. Επομένως πρόσφερα μία διαφορετική ερμηνεία της επίθεσης, αυτή που θέλω να μοιραστώ και μαζί σου. Αν την πιστέψεις, θα με βοηθήσεις να την διδάξω.
6. Όπως έχω πει και παλαιότερα, «Αυτό που διδάσκεις, θα μαθαίνεις.» Αν αντιδράς σαν να έχεις διωχθεί, τότε διδάσκεις την καταδίωξη. Αυτό δεν είναι ένα μάθημα που θα ήθελε να διδάξει ένας Υιός του Θεού αν πρόκειται να συνειδητοποιήσει την δική του σωτηρία. Αντί γι αυτό, δίδασκε την δική σου απόλυτη ασυλία, η οποία είναι αλήθεια μέσα σε σένα, και να συνειδητοποιήσεις ότι δεν είναι δυνατόν να υποστείς δίωξη. Μην προσπαθείς να την προστατέψεις ο ίδιος, γιατί θα πιστεύεις ότι είναι δυνατόν να υποστεί επίθεση. Δεν σου ζητείται να σταυρωθείς, πράγμα το οποίο ήταν μέρος της δικής μου διδακτικής προσφοράς. Απλά σου ζητείται να ακολουθήσεις το παράδειγμά μου σε πολύ λιγότερο ακραίους πειρασμούς να αντιληφθείς εσφαλμένα, και να μην τους δεχτείς ως ψευδείς δικαιολογίες για θυμό. Δεν γίνεται να υπάρχει δικαιολογία για το αδικαιολόγητο. Μην πιστεύεις ότι υπάρχει, και μην διδάσκεις ότι υπάρχει. Να θυμάσαι πάντα ότι θα διδάσκεις αυτό που πιστεύεις. Πίστευε μαζί με μένα, και θα γίνουμε ίσοι ως διδάσκαλοι.
7. Η ανάστασή σου είναι η αφύπνισή σου. Εγώ είμαι το πρότυπο για την αναγέννηση, αλλά η ίδια η αναγέννηση είναι απλά η αυγή μέσα στο νου σου αυτού που ήδη βρίσκεται εκεί. Ο Θεός το τοποθέτησε εκεί ο Ίδιος, άρα είναι αλήθεια για πάντα. Εγώ πίστεψα σε αυτό, και επομένως το δέχτηκα ως αληθές για τον εαυτό μου. Βοήθησέ με να το διδάξω στους αδελφούς μας στο όνομα της Βασιλείας του Θεού, αλλά πρώτα πίστεψε ότι είναι αλήθεια και για σένα, αλλιώς η διδασκαλία σου θα είναι λανθασμένη. Οι αδελφοί μου κοιμόντουσαν κατά την διάρκεια της επονομαζόμενης «αγωνίας στον κήπο», αλλά εγώ δεν μπορούσα να θυμώσω μαζί τους διότι ήξερα ότι δεν γινόταν να είμαι εγκαταλειμμένος.
8. Λυπάμαι όταν οι αδελφοί μου δεν μοιράζονται την απόφασή μου να ακούν μόνο μία Φωνή, διότι αυτό τους εξασθενεί ως διδασκάλους και ως μαθητές. Εν τούτοις, γνωρίζω ότι δεν γίνεται να προδώσουν πραγματικά τους εαυτούς τους ή εμένα, και ότι σε αυτούς πρέπει ακόμα να κτίσω τη εκκλησία μου. Δεν υπάρχει επιλογή σε αυτό, διότι μόνο εσύ μπορείς να είσαι το θεμέλιο της εκκλησίας του Θεού. Μια εκκλησία βρίσκεται εκεί που βρίσκεται ένα ιερό άδυτο, και η παρουσία του ιερού άδυτου είναι αυτό που κάνει την εκκλησία ιερή. Μία εκκλησία που δεν εμπνέει αγάπη έχει ένα κρυφό άδυτο που δεν υπηρετεί τον σκοπό για τον οποίο το προόρισε ο Θεός. Πρέπει να ιδρύσω την εκκλησία του πάνω σε σένα, διότι εκείνοι που με δέχονται ως πρότυπο είναι στην κυριολεξία μαθητές μου. Οι μαθητές είναι οπαδοί, και αν το πρότυπο που ακολουθούν έχει επιλέξει να τους σώσει από τον πόνο από κάθε άποψη, τότε δεν είναι συνετό να μην τον ακολουθούν.
9. Εγώ επέλεξα, για χάρη δική σου και δική μου, να αποδείξω ότι η πιο εξωφρενική επίθεση, σύμφωνα με την κρίση του εγώ, δεν έχει σημασία. Έτσι όπως κρίνει αυτά τα πράγματα ο κόσμος, αλλά όχι έτσι όπως τα γνωρίζει ο Θεός, προδόθηκα, εγκαταλείφτηκα, χτυπήθηκα, τρυπήθηκα, και τελικά σκοτώθηκα. Ήταν ξεκάθαρο ότι αυτό έγινε μόνο εξαιτίας της προβολής των άλλων πάνω σε μένα, εφόσον δεν είχα βλάψει κανέναν και είχα θεραπεύσει πολλούς.
10. Ακόμα είμαστε ίσοι ως μαθητές, παρόλο που δεν χρειάζεται να έχουμε ίσες εμπειρίες. Το Άγιο Πνεύμα χαίρεται όταν μαθαίνεις από τις δικές μου εμπειρίες, και όταν αφυπνίζεσαι ξανά από αυτές. Αυτός είναι και ο μοναδικός τους σκοπός, και αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούν να γίνουν αντιληπτές ως ο τρόπος, η αλήθεια και η ζωή. Όταν ακούς μόνο μία Φωνή ποτέ δεν καλείσαι να κάνεις θυσίες. Αντίθετα, όταν μπορείς ν’ ακούς το Άγιο Πνεύμα σε άλλους μπορείς να μαθαίνεις από τις εμπειρίες τους, και μπορείς να ωφελείσαι από αυτές χωρίς να τις βιώνεις άμεσα ο ίδιος. Αυτό συμβαίνει διότι το Άγιο Πνεύμα είναι Ένα, και όποιος ακούει αναπόφευκτα οδηγείται να εκδηλώνει τον δικό Του τρόπο για όλους.
11. Δεν καταδιώκεσαι, όπως ούτε κι εγώ καταδιώχτηκα. Δεν σου ζητείται να επαναλάβεις τις δικές μου εμπειρίες διότι το Άγιο Πνεύμα, τον Οποίο μοιραζόμαστε, καθιστά αυτό μη αναγκαίο. Για να χρησιμοποιήσεις όμως τις δικές μου εμπειρίες δημιουργικά, πρέπει ακόμα να ακολουθήσεις το παράδειγμά μου στο πώς να τις αντιληφθείς. Οι αδελφοί μου και οι δικοί σου είναι συνεχώς απασχολημένοι στο να δικαιολογούν το αδικαιολόγητο. Το ένα μάθημα, που πρέπει να διδάσκω όπως το έμαθα, είναι ότι καμία αντίληψη που δεν είναι σε συμφωνία με την κρίση του Αγίου Πνεύματος δεν μπορεί να είναι δικαιολογημένη. Εγώ ανέλαβα να δείξω ότι αυτό ήταν αλήθεια σε μια ακραία περίπτωση, απλά για να υπηρετήσει σαν ένα καλό διδακτικό βοήθημα σε εκείνους τους οποίους ο πειρασμός να ενδώσουν στον θυμό και την επίθεση δεν θα ήταν τόσο ακραίος. Εγώ, όπως και ο Θεός, θέλουμε να μην υποφέρει κανένας από τους Υιούς Του.
12. Η σταύρωση δεν μπορεί να μοιραστεί διότι είναι ένα σύμβολο προβολής, αλλά η ανάσταση είναι το σύμβολο του μοιράσματος διότι η αφύπνιση κάθε Υιού του Θεού είναι αναγκαία ώστε η Αδελφότητά των Υιών να γνωρίσει την Ολότητά της. Αυτό και μόνο είναι γνώση.
13. Το μήνυμα της σταύρωσης είναι απόλυτα ξεκάθαρο:
Δίδασκε μόνο αγάπη, γιατί αυτό είσαι.
14. Αν ερμηνεύσεις την σταύρωση με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, την χρησιμοποιείς σαν όπλο για επίθεση παρά σαν κάλεσμα για ειρήνη που ήταν ο προορισμός της. Οι Απόστολοι συχνά την παρεξήγησαν, για τον ίδιο λόγο που την παρεξηγούν όλοι. Η δική τους ατελής αγάπη τους έκανε ευάλωτους σε προβολή, και μίλησαν για την «οργή του Θεού» ως δικό Του όπλο εκδίκησης, λόγω του δικού τους φόβου. Ούτε μπόρεσαν να μιλήσουν για την σταύρωση χωρίς καθόλου θυμό, διότι η δική τους αίσθηση ενοχής τους έκανε να θυμώνουν.
15. Αυτά είναι μερικά από τα παραδείγματα ανάποδης σκέψης στην Καινή Διαθήκη, παρόλο που το ευαγγέλιό της είναι μόνο το μήνυμα της αγάπης. Αν οι Απόστολοι δεν είχαν νιώσει ένοχοι, ποτέ δεν θα μπορούσαν να είχαν αναφέρει ότι είπα, «Δεν έρχομαι για να φέρω ειρήνη παρά ένα σπαθί.» Αυτό είναι ξεκάθαρα το αντίθετο όλων όσων δίδαξα. Ούτε θα μπορούσαν να έχουν περιγράψει τις αντιδράσεις μου προς τον Ιούδα έτσι όπως έκαναν, αν με είχαν πραγματικά καταλάβει. Δεν θα μπορούσα να είχα πει, «Προδίδεις εσύ τον Υιό του ανθρώπου με ένα φιλί;» εκτός κι αν πίστευα στην προδοσία. Ολόκληρο το μήνυμα της σταύρωσης ήταν απλά ότι δεν το πίστευα. Η «τιμωρία» που λέχτηκε ότι επικαλέστηκα για τον Ιούδα ήταν ένα παρόμοιο λάθος. Ο Ιούδας ήταν αδελφός μου και ένας Υιός του Θεού, μέρος της Αδελφότητας των Υιών όσο και εγώ ο ίδιος. Ήταν ποτέ δυνατόν να τον καταδικάσω όταν ήμουν έτοιμος να αποδείξω ότι η καταδίκη είναι αδύνατη;
16. Όταν διαβάζεις τους Αποστόλους, να θυμάσαι ότι εγώ ο ίδιος τους είπα ότι υπήρχαν πολλά που θα τα καταλάβαιναν αργότερα, διότι δεν ήταν απόλυτα έτοιμοι να με ακολουθήσουν εκείνο τον καιρό. Δεν θέλω να επιτρέψω κα εισέλθει καθόλου φόβος στο σύστημα σκέψης προς το οποίο σε καθοδηγώ. Δεν καλώ μάρτυρες, μόνο δασκάλους. Κανένας δεν τιμωρείται για αμαρτίες, και οι Υιοί του Θεού δεν είναι αμαρτωλοί. Οιαδήποτε ιδέα τιμωρίας έχει να κάνει με την προβολή μομφής, και ενισχύει την ιδέα ότι οι μομφές είναι δικαιολογημένες. Το αποτέλεσμα είναι ένα μάθημα πάνω στην μομφή, διότι όλη η συμπεριφορά διδάσκει τις πεποιθήσεις που την κινητοποιούν. Η σταύρωση ήταν το αποτέλεσμα ξεκάθαρα αντιτιθέμενων συστημάτων σκέψης ∙ το τέλειο σύμβολο της σύγκρουσης ανάμεσα στο εγώ και τον Υιό του Θεού. Αυτή η σύγκρουση φαίνεται το ίδιο αληθινή τώρα, και τα μαθήματά της πρέπει να μαθευτούν το ίδιο καλά όσο τότε.
17. Εγώ δεν χρειάζομαι ευγνωμοσύνη, αλλά εσύ χρειάζεται να αναπτύξεις την εξασθενημένη σου ικανότητα να είσαι ευγνώμων, αλλιώς δεν θα μπορείς να εκτιμάς τον Θεό. Αυτός δεν χρειάζεται την δική σου εκτίμηση, αλλά εσύ την χρειάζεσαι. Δεν μπορείς να αγαπάς αυτό που δεν εκτιμάς, διότι ο φόβος κάνει την εκτίμηση αδύνατη. Όταν φοβάσαι αυτό που είσαι δεν το εκτιμάς, και επομένως θα το απορρίπτεις. Και το αποτέλεσμα θα είναι να διδάσκεις την απόρριψη.
18. Η δύναμη των Υιών του Θεού είναι παρούσα όλη την ώρα, διότι δημιουργήθηκαν ως δημιουργοί. Η επίδραση που έχουν ο ένας στον άλλο είναι δίχως όρια, και πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την κοινή σωτηρία τους. Ο κάθε ένας πρέπει να μάθει να διδάσκει ότι όλες οι μορφές απόρριψης δεν έχουν νόημα. Ο διαχωρισμός είναι η ιδέα της απόρριψης. Όσο το διδάσκεις θα το πιστεύεις. Αυτός δεν είναι ο τρόπος που σκέφτεται ο Θεός, και εσύ πρέπει να σκέφτεσαι όπως Αυτός αν θέλεις να Τον γνωρίσεις ξανά.
19. Να θυμάσαι ότι το Άγιο Πνεύμα είναι ο Σύνδεσμος Επικοινωνίας ανάμεσα στον Θεό τον Πατέρα και τους διαχωρισμένους Υιούς Του. Αν θέλεις να ακούς την Φωνή Του θα γνωρίζεις ότι δεν μπορείς ούτε να πάθεις κακό ούτε να προκαλέσεις κακό, και ότι πολλοί χρειάζονται την ευλογία σου για να τους βοηθήσει να το ακούσουν αυτό για τον εαυτό τους. Όταν αντιλαμβάνεσαι μόνο αυτή την ανάγκη σε αυτούς, και δεν ανταποκρίνεσαι σε καμία άλλη, θα έχεις μάθει από εμένα και θα είσαι εξίσου έτοιμος να μοιραστείς την μάθησή σου όπως κι εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου