Τρίτη 11 Μαΐου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 131

Κανένας που αναζητά την αλήθεια δεν μπορεί να αποτύχει

1. Η αποτυχία είναι σίγουρη ενώσω αναζητάς στόχους που δεν είναι δυνατόν να επιτευχθούν. Ψάχνεις για μονιμότητα στο προσωρινό, για αγάπη εκεί που δεν υπάρχει καθόλου, για ασφάλεια αναμεσίς του κινδύνου, για αθανασία μέσα στην σκοτεινιά του ονείρου του θανάτου. Ποιος θα μπορούσε να πετύχει εκεί όπου το σκηνικό της αναζήτησης του είναι η εναντίωση, και ο τόπος όπου έρχεται να βρει την σταθερότητά;

2. Στόχοι που δεν έχουν νόημα δεν είναι δυνατόν να επιτευχθούν. Δεν υπάρχει τρόπος να τους φτάσεις, γιατί τα μέσα τα οποία χρησιμοποιείς για να τους βρεις είναι το ίδιο ανούσια όσο και οι ίδιοι. Ποιος είναι δυνατόν να ελπίζει ότι θα ωφεληθεί σε κάτι ενώ χρησιμοποιεί ανόητα μέσα; Που μπορούν να οδηγούν; Και τι μπορούν να πετύχουν που να προσφέρει ελπίδα αληθινή; Η αναζήτηση φαντασιοπληξιών οδηγεί στον θάνατο διότι είναι η αναζήτηση για το τίποτα, και ενώ αναζητάς την ζωή, στην πραγματικότητα ζητάς τον θάνατο. Ψάχνεις για ασφάλεια και προστασία, ενώ μέσα στην καρδιά σου προσεύχεσαι για κίνδυνο και προστασία του μικρού ονείρου που εσύ έχεις φτιάξει.

3. Και όμως η αναζήτηση είναι αναπόφευκτη εδώ. Γι αυτό ήρθες, και σίγουρα θα κάνεις αυτό για το οποίο ήρθες. Αλλά ο κόσμος δεν μπορεί να σου υπαγορέψει τον στόχο τον οποίο αναζητάς, εκτός κι αν του δώσεις την δύναμη να το κάνει. Ειδάλλως, είσαι ακόμα ελεύθερος να επιλέξεις ένα στόχο που βρίσκεται πέρα από αυτό τον κόσμο και κάθε εγκόσμια σκέψη, και έναν που έρχεται σε σένα από μια ιδέα που από καιρό είχες εγκαταλείψει αλλά την θυμάσαι ακόμα, παλιά αλλά και καινούργια ∙ ένας απόηχος μιας κληρονομιάς ξεχασμένης, που όμως κρατά όλα όσα θέλεις πραγματικά.

4. Να χαίρεσαι που πρέπει να αναζητάς. Να χαίρεσαι ακόμα που μαθαίνεις ότι αναζητάς τον Ουρανό, και πρέπει να βρεις τον στόχο που θέλεις πραγματικά. Κανένας δεν μπορεί να αποτύχει ν’ αναζητήσει αυτό τον στόχο και να τον φτάσει στο τέλος. Ο Υιός του Θεού δεν αναζητά μάταια, παρόλο που προσπαθεί να επιβάλει καθυστέρηση, να εξαπατήσει τον εαυτό του και να νομίζει ότι αναζητά την κόλαση. Όταν σφάλλει, βρίσκει διόρθωση. Όταν περιπλανιέται για λίγο μακριά από τον διαδρομή του, οδηγείται πίσω στο ορισμένο έργο του.

5. Κανένας δεν παραμένει στην κόλαση, διότι κανένας δεν μπορεί να εγκαταλείψει τον Δημιουργό του, ούτε να επηρεάσει την τέλεια, αιώνια και αμετάβλητη Αγάπη Του. Θα βρεις τον Ουρανό. Όλα όσα ψάχνεις θα αποτύχουν εκτός από αυτό. Όχι όμως επειδή θα σου τα πάρουν. Θα φύγουν επειδή δεν τα θέλεις. Θα φτάσεις τον στόχο που θέλεις πραγματικά τόσο σίγουρα όσο ο Θεός σε δημιούργησε αναμάρτητο.

6. Γιατί να χρειάζεται να περιμένεις για τον Ουρανό; Είναι εδώ σήμερα. Ο χρόνος είναι η μεγάλη ψευδαίσθηση ότι είναι στο παρελθόν ή στο μέλλον. Όμως αυτό δεν γίνεται, αν είναι εκεί όπου ο Θεός επιθυμεί να βρίσκεται ο Υιός Του. Πως είναι δυνατόν η Θέληση του Θεού να βρίσκεται στο παρελθόν, ή να μην έχει συμβεί ακόμα; Αυτό που θέλει Αυτός συμβαίνει τώρα, χωρίς παρελθόν και ολοκληρωτικά χωρίς μέλλον. Είναι τόσο μακριά από τον χρόνο όσο ένα μικροσκοπικό κερί από ένα μακρινό αστέρι, ή αυτό που επέλεξες από αυτό που θέλεις πραγματικά.

7. Ο Ουρανός παραμένει η μία εναλλακτική γι αυτό τον παράξενο κόσμο που έφτιαξες και όλους τους τρόπους του ∙ τα εναλλασσόμενα μοτίβα του και τους αβέβαιους στόχους, τις οδυνηρές ηδονές του και τις τραγικές χαρές του. Ο Θεός δεν έφτιαξε αντιφάσεις. Αυτό που αρνείται την ίδια του την ύπαρξη και επιτίθεται στον εαυτό του δεν είναι από Αυτόν. Αυτός δεν έφτιαξε δύο νόες, με τον Ουρανό ως χαρούμενο αποτέλεσμα τους ενός, και την γη την λυπηρή έκβαση του άλλου η οποία είναι το αντίθετο του Ουρανού από όλες τις απόψεις.

8. Ο Θεός δεν πάσχει από συγκρούσεις. Ούτε η δημιουργία Του είναι διαιρεμένη στα δύο. Πως είναι δυνατόν ο Υιός Του να βρίσκεται στην κόλαση, όταν ο Ίδιος τον εγκατέστησε στον Ουρανό; Θα μπορούσε να χάσει αυτό που η Αιώνια Θέληση του έχει δώσει ως παντοτινή του κατοικία; Ας μην προσπαθούμε πια να επιβάλλουμε μια ξένη θέληση πάνω στον μοναδικό σκοπό του Θεού. Αυτός είναι εδώ διότι Αυτός το θέλει, και ό,τι θέλει Αυτός είναι παρόν τώρα, πέρα από τα όρια του χρόνου.

9. Σήμερα δεν θα επιλέξουμε ένα παράδοξο στην θέση της αλήθειας. Πως θα μπορούσε ο Υιός του Θεού να κάνει τον χρόνο να απομακρύνει την Θέληση του Θεού; Έτσι αρνείται τον εαυτό του, και εναντιολογεί σε αυτό που δεν έχει αντίθετο. Νομίζει ότι έφτιαξε μία κόλαση που έρχεται σε αντίθεση με τον Ουρανό, και πιστεύει ότι κατοικεί σε κάτι που δεν υπάρχει, ενώ ο Ουρανός είναι ο τόπος που δεν μπορεί να βρει.

10. Σήμερα, άφησε τις ανόητες σκέψεις πίσω σου, και στρέψε το νου σου στις αληθινές ιδέες. Κανένας που αναζητεί την αλήθεια δεν γίνεται να αποτύχει, και σήμερα αναζητάς την αλήθεια. Θα αφιερώσουμε δέκα λεπτά γι αυτό το στόχο τρεις φορές σήμερα, και θα ζητήσουμε να δούμε την ανατολή του πραγματικού κόσμου που θα αντικαταστήσει τις ανόητες εικόνες που μας ήταν τόσο αγαπητές, με αληθινές ιδέες που θα παίρνουν την θέση των σκέψεων που δεν είχαν κανένα νόημα, καμία επίδραση, και καμία πηγή ή υπόσταση στην αλήθεια.

11. Αυτό αναγνωρίζουμε σήμερα καθώς ξεκινάμε την άσκησή μας. Αρχίζουμε έτσι:

- Ζητώ να δω ένα διαφορετικό κόσμο, και να κάνω διαφορετικές σκέψεις από αυτές που έκανα μέχρι σήμερα. Τον κόσμο που αναζητώ δεν τον έφτιαξα μόνος μου, και οι σκέψεις που θέλω να σκέφτομαι δεν είναι οι δικές μου.

Για αρκετά λεπτά παρατήρησε το νου σου και δες, παρόλο που τα μάτια σου είναι κλειστά, τον ανόητο κόσμο που νόμιζες ότι είναι αληθινός. Κάνε μια ανασκόπηση των σκέψεων που είναι συμβατές με αυτό τον κόσμο, και τις θεωρείς αληθινές. Έπειτα άφησέ τες να φύγουν, και βυθίσου κάτω από αυτές στο ιερό μέρος όπου δεν μπορούν να εισέλθουν. Υπάρχει μια πόρτα κάτω από αυτές μέσα στο νου σου, την οποία δεν μπόρεσες να κλειδώσεις ολοκληρωτικά για να κρύψεις αυτό που βρίσκεται πιο πέρα.

12. Αναζήτησε αυτή την πόρτα και βρες το. Αλλά πριν προσπαθήσεις να την ανοίξεις, υπενθύμισε στον εαυτό σου ότι κανένας που αναζητά την αλήθεια δεν είναι δυνατόν να αποτύχει. Και αυτό είναι το αίτημα σου σήμερα. Τίποτα άλλο δεν έχει καμιά σημασία τώρα ∙ σε κανένα άλλο στόχο δεν δίνουμε αξία ούτε ψάχνουμε κάτι άλλο, τίποτα μπροστά σε αυτή την πόρτα που θέλεις πραγματικά, και μόνο ό,τι βρίσκεται πέρα από αυτήν είναι αυτό που αναζητάς.

13. Άπλωσε το χέρι σου και δες πόσο εύκολα ανοίγει αυτή η πόρτα, μόνο και μόνο με την πρόθεσή σου να την περάσεις. Άγγελοι φωτίζουν τον δρόμο, έτσι ώστε όλο το σκοτάδι εξαφανίζεται, και στέκεσαι μέσα σε ένα φως τόσο έντονο και καθαρό που καταλαβαίνεις όλα όσα βλέπεις. Μόνο μία μικρή στιγμή έκπληξης, ίσως, σε κάνει να σταματήσεις πριν συνειδητοποιήσεις ότι ο κόσμος που βλέπεις μπροστά σου μέσα το φως αντανακλά την αλήθεια που ήδη γνώριζες, και δεν είχες ξεχάσει εντελώς όταν περιπλανιόσουν μακριά μέσα σε όνειρα.

14. Σήμερα δεν γίνεται να αποτύχεις. Δίπλα σου περπατά το Πνεύμα που σου έστειλε ο Ουρανός, ώστε να μπορέσεις να προσεγγίσεις αυτήν την πόρτα μια μέρα, και με την βοήθειά Του να την περάσεις χωρίς προσπάθεια, προς το φως. Σήμερα, η μέρα αυτή έχει έρθει. Σήμερα ο Θεός κρατά την αρχαία υπόσχεση Του στον ιερό Του Υιό, όπως και ο Υιός Του τώρα θυμάται την δική του υπόσχεση προς Αυτόν. Αυτή είναι μία μέρα χαράς, διότι ερχόμαστε στον ορισμένο χρόνο και τόπο όπου θα βρούμε τον στόχο όλων μας των αναζητήσεων, και όλων των αναζητήσεων του κόσμου, οι οποίες τελειώνουν μαζί καθώς περνάς πέρα από την πόρτα.

15. Να θυμάσαι συχνά ότι σήμερα θα πρέπει να είναι μια μέρα ιδιαίτερης χαράς, και κρατήσου μακριά από σκέψεις ζοφερές και ανούσια μοιρολόγια. Η ώρα της σωτηρίας έχει έρθει. Η σημερινή μέρα είναι καθορισμένη από τον ίδιο τον Ουρανό να είναι χρόνος χάριτος για σένα και τον κόσμο. Αν ξεχνάς αυτό το ευτυχές γεγονός, υπενθύμιζε το στον εαυτό σου έτσι:

- Σήμερα αναζητώ και βρίσκω όλα όσα θέλω.

- Ο μοναδικός σκοπός μου μού τα προσφέρει.

- Κανένας που αναζητά την αλήθεια, δεν είναι δυνατόν να αποτύχει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...