Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 120

Για την πρωινή και βραδινή άσκηση:

«Αναπαύομαι μέσα στο Θεό».

Μέσα στον Θεό αναπαύομαι σήμερα, και Τον αφήνω να εργαστεί μέσα μου και μέσα από μένα, ενώ εγώ αναπαύομαι μέσα σε Αυτόν με ήρεμη και απόλυτη βεβαιότητα.

«Είμαι έτσι όπως με δημιούργησε ο Θεός».

Είμαι Υιός του Θεού. σήμερα αφήνω κατά μέρος όλες τις αρρωστημένες ψευδαισθήσεις για τον εαυτό μου, και αφήνω τον Πατέρα μου να μου πει Ποιος πραγματικά είμαι.

Στην ώρα:

«Αναπαύομαι μέσα στο Θεό».

Στην μισή ώρα:

«Είμαι έτσι όπως με δημιούργησε ο Θεός».

- Και μερικά δικά μου σχόλια-

Σήμερα μπορείς να αναπαυθείς! Ν’ αναπαυτείς μέσα στο Θεό!!

Άφησε σε Αυτόν όλη την δουλειά! Αυτό μόνο χρειάζεται. Άφησέ Τον να εργαστεί μέσα σε σένα και μέσα από σένα και εσύ αναπαύσου.

Κάνε πίσω!

Μην ανακατεύεσαι!

Μην σπαταλάς την ενέργειά σου σε ανησυχίες για το μέλλον και μην αναλώνεσαι για να πείσεις τους άλλους πως έχεις δίκιο.

Προσευχήσου και ζήτα να γίνεις όχημα του Θεού, να κάνεις ό,τι Αυτός ορίζει και να βρίσκεσαι όπου χρειάζεται κάθε στιγμή.

Ζήτα να είσαι πραγματικά χρήσιμος και άφησε όλα τα υπόλοιπα σε Εκείνον.

Ζήτα την καθοδήγησή Του σε καθημερινή βάση και άκου την Φωνή Του μέσα σου. Θα σου πει τι να κάνεις, τι να πεις, που να πας.

Είσαι Υιός Του. Είσαι έτσι όπως σε δημιούργησε. Ζήτησε από το Άγιο Πνεύμα να πάρει όλες τις σκέψεις που δεν μοιράζεσαι με Αυτόν, να τις οδηγήσει στον ιερό βωμό της Αλήθειας και να τις καθαγιάσει.

Ζήτησε Του να σου δείξει Ποιος είσαι, με τρόπους που να τους καταλαβαίνεις.

Έπειτα, θα σου επιστρέψει μόνο θαύματα.

Με πολύ Αγάπη

Χριστίνα

Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ.



-Από το κεφάλαιο 4, VII. Creation and Communication-

1. Είναι ξεκάθαρο ότι ενώ το περιεχόμενο οιασδήποτε συγκεκριμένης ψευδαίσθησης του εγώ δεν έχει σημασία, η διόρθωσή της είναι πιο χρήσιμο να γίνεται σε συγκεκριμένο πλαίσιο. Οι ψευδαισθήσεις του εγώ είναι αρκετά εξειδικευμένες, παρόλο που ο νους είναι εκ φύσεως αφηρημένος . Όμως, μέρος του νου γίνεται συμπαγές όταν διασπάται. Το συμπαγές μέρος πιστεύει στο εγώ, διότι το εγώ βασίζεται στο συμπαγές. Το εγώ είναι κομμάτι του νου που πιστεύει ότι η ύπαρξή σου προσδιορίζεται από τον διαχωρισμό.

2. Όλα όσα αντιλαμβάνεται το εγώ είναι ένα διαχωρισμένο σύνολο, χωρίς τις σχέσεις που περιλαμβάνει το «είναι». Το εγώ είναι επομένως εναντίον της επικοινωνίας, εξαιρώντας τις περιπτώσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να διασφαλίσουν την κατάσταση διαχωρισμού παρά αυτές που τον καταργούν. Το επικοινωνιακό σύστημα του εγώ βασίζεται στο δικό του σύστημα σκέψης, όπως και κάθε τι άλλο που το υπαγορεύει. Η επικοινωνία του ελέγχεται από την ανάγκη του να προστατέψει τον εαυτό του, και θα διακόψει την επικοινωνία μόλις νιώσει απειλή. Αυτή η διακοπή είναι μία αντίδραση προς ένα συγκεκριμένο πρόσωπο ή πρόσωπα. Ο εξειδικευμένος τρόπος σκέψης του εγώ, λοιπόν, έχει ως αποτέλεσμα μία πλαστή γενίκευση η οποία δεν είναι καθόλου αφηρημένη. Απλά αντιδρά με κάποιους συγκεκριμένους τρόπους σε όλα όσα αντιλαμβάνεται ως σχετικά.

3. Αντίθετα, το πνεύμα αντιδρά με τον ίδιο τρόπο σε όλα όσα γνωρίζει ότι είναι αληθή, και δεν αντιδρά καθόλου σε οτιδήποτε άλλο. Ούτε κάνει καμιά προσπάθεια να καθιερώσει αυτό που δεν είναι αληθινό. Γνωρίζει ότι αυτό που είναι αληθινό είναι όλα όσα δημιούργησε ο Θεός. Βρίσκεται σε ολοκληρωμένη και άμεση επικοινωνία με κάθε πλευρά της δημιουργίας, διότι βρίσκεται σε ολοκληρωμένη και άμεση επικοινωνία με τον Δημιουργό του. Αυτή η επικοινωνία είναι η Θέληση του Θεού. Η δημιουργία και επικοινωνία είναι συνώνυμες. Ο Θεός δημιούργησε κάθε νου κοινωνώντας τον Νου Του σε αυτόν, καθιερώνοντάς τον έτσι για πάντα ως κανάλι για την υποδοχή του Νου Του και την Θέλησής Του. Εφόσον μόνο υπάρξεις όμοιας τάξης μπορούν να επικοινωνούν πραγματικά, οι δημιουργίες Του επικοινωνούν φυσικά με Αυτόν και σαν Αυτόν. Αυτή η επικοινωνία είναι τέλεια αφηρημένη, εφόσον η ποιότητά της είναι συμπαντική σε εφαρμογή και δεν υπόκειται σε καμία κρίση, καμία εξαίρεση, ούτε σε καμία μεταβολή. Ο Θεός σε δημιούργησε από αυτό και γι αυτό. Ο νους μπορεί να διαστρεβλώσει την λειτουργία του, αλλά δεν μπορεί να αποδώσει στον εαυτό του λειτουργίες που δεν του έχουν δοθεί. Γι αυτό το λόγο ο νους δεν μπορεί να χάσει ολοκληρωτικά την ικανότητα να επικοινωνεί, ακόμα κι αν μπορεί ν’ αρνείται να την χρησιμοποιήσει για χάρη του «είναι».

4. Η ύπαρξη όπως και το «είναι» βασίζεται στην επικοινωνία. Η ύπαρξη, όμως, είναι συγκεκριμένη ως προς το πώς, τι και με ποιον κρίνει ότι αξίζει να επικοινωνήσει. Το «είναι» δεν κάνει καθόλου τέτοιες διακρίσεις. Είναι μία κατάσταση στην οποία ο νους βρίσκεται σε επικοινωνία με όλα όσα είναι αληθινά. Σε όποιο βαθμό επιτρέπεις σε αυτή την κατάσταση να περικόπτεται περιορίζεις την αίσθηση της δικής σου πραγματικότητας, η οποία γίνεται καθολική μόνο με την αναγνώριση όλης της πραγματικότητας μέσα στο ένδοξο περιεχόμενο της αληθινής της σχέσης με σένα. Αυτή είναι η πραγματικότητα σου. Μην την βεβηλώνεις και οπισθοχωρείς από αυτή. Είναι η αληθινή σου κατοικία, ο αληθινός σου ναός και ο αληθινός σου Εαυτός.

5. Ο Θεός, ο Οποίος περιλαμβάνει ολόκληρο το «είναι», δημιούργησε υπάρξεις που έχουν τα πάντα ατομικά, αλλά που θέλουν να τα μοιράζονται για ν’ αυξήσουν την χαρά τους.. Τίποτα αληθινό δεν μπορεί να αυξηθεί παρά μόνο αν το μοιράζεσαι. Γι αυτό σε δημιούργησε ο Θεός. Η Θεία Αφαίρεση παίρνει χαρά με το να μοιράζεται. Αυτό σημαίνει η δημιουργία.. Το «πως», «τι» και το «σε ποιον» είναι άσχετα, διότι η αληθινή δημιουργία δίνει τα πάντα, εφόσον μπορεί να δημιουργεί μόνο σαν τον εαυτό της. Θυμήσου ότι στην Βασιλεία των Ουρανών δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο να έχεις και να είσαι όπως υπάρχει στην ύπαρξη. Στην κατάσταση του «είναι» ο νους δίνει τα πάντα, παντοτινά.

6. Η Βίβλος επανειλημμένα δηλώνει ότι πρέπει να υμνείς τον Θεό. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να Του λες πόσο θαυμάσιος είναι. Αυτός δεν έχει εγώ με το οποίο να δεχτεί τέτοιους επαίνους, ούτε αντίληψη με την οποία να τους κρίνει. Αλλά εκτός κι αν συμμετέχεις στην δημιουργία, η χαρά Του δεν είναι ολοκληρωμένη διότι και η δική σου είναι ατελής. Και αυτό Εκείνος το γνωρίζει. Το γνωρίζει μέσα στο δικό Του «Είναι» και στην εμπειρία του βιώματος του Υιού Του. Η συνεχής εκπομπή της Αγάπης Του εμποδίζεται όταν τα κανάλια Του είναι κλειστά, και Αυτός είναι μόνος όταν οι νόες που δημιούργησε δεν επικοινωνούν πλήρως μαζί Του.

7. Ο Θεός έχει κρατήσει την Βασιλεία των Ουρανών για σένα, αλλά δεν μπορεί να μοιραστεί την χαρά Του μαζί σου μέχρι εσύ να την γνωρίσεις με ολόκληρο το νου σου. Η αποκάλυψη δεν είναι επαρκής, διότι είναι επικοινωνία μόνο από τον Θεό. Ο Θεός δεν χρειάζεται να Του επιστραφεί αποκάλυψη, πράγμα το οποίο θα ήταν σίγουρα αδύνατον, αλλά πραγματικά θέλει η αποκάλυψη να πάει και σε άλλους. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με την πραγματική αποκάλυψη ∙ το περιεχόμενό της δεν μπορεί να εκφραστεί, διότι είναι έντονα προσωπικό προς το νου ο οποίος την λαμβάνει. Μπορεί, όμως, να επιστραφεί από το νου προς άλλους νόες, μέσω των ιδιοτήτων της γνώσης που φέρει η αποκάλυψη.

8. Ο Θεός υμνείται κάθε φορά που κάποιος νους μαθαίνει να είναι απόλυτα χρήσιμος. Αυτό είναι αδύνατον χωρίς να γίνει και απόλυτα ακίνδυνος, διότι οι δύο πίστεις πρέπει να συνυπάρχουν. Οι αληθινά χρήσιμοι είναι άτρωτοι, διότι δεν προστατεύουν το εγώ τους και επομένως τίποτα δεν μπορεί να τους βλάψει. Η χρησιμότητά τους είναι ο ύμνος τους προς τον Θεό. Και Αυτός θα επιστρέψει τους ύμνους τους προς Αυτόν διότι αυτοί είναι σαν Αυτόν, και μπορούν να χαίρονται και ν’ αγαλλιάζουν μαζί. Ο Θεός πηγαίνει προς αυτούς και μέσα από αυτούς, και υπάρχει μεγάλη χαρά σε όλη την Βασιλεία. Κάθε νους που αλλάζει προσθέτει σε αυτή την χαρά με την ατομική του προθυμία να την μοιραστεί. Οι πραγματικά χρήσιμοι είναι οι εργάτες των θαυμάτων του Θεού, τους οποίους καθοδηγώ εγώ μέχρι να ενωθούν όλοι μέσα στην χαρά της Βασιλείας των Ουρανών. Θα σε καθοδηγώ εκεί όπου μπορείς να βοηθήσεις αληθινά, και σε όποιον μπορεί ν’ ακολουθήσει την καθοδήγησή μου μέσα από σένα.

ΜΑΘΗΜΑ 119

Για την πρωινή και βραδινή άσκηση.

«Η αλήθεια θα διορθώσει όλα τα λάθη μέσα στο νου μου»

Κάνω λάθος όταν νομίζω ότι μπορώ να πληγωθώ με τον οποιοδήποτε τρόπο. Είμαι Υιός του Θεού, του οποίου ο Εαυτός αναπαύεται με ασφάλεια μέσα στο Νου του Θεού.

«Το να δίνεις και το να λαμβάνεις είναι ένα και το αυτό στην πραγματικότητα»

Θα συγχωρώ όλα τα πράγματα σήμερα, έτσι ώστε να μπορέσω να μάθω πώς να δέχομαι την αλήθεια μέσα μου, και να κατορθώσω να αναγνωρίζω την αθωότητά μου.

Στην ώρα:

«Η αλήθεια θα διορθώσει όλα τα λάθη μέσα στο νου μου»

Στην μισή ώρα:

«Το να δίνεις και το να λαμβάνεις είναι ένα και το αυτό στην πραγματικότητα»

- Και μερικές δικές μου σκέψεις-

“Κάνω λάθος όταν νομίζω ότι μπορώ να πληγωθώ με τον οποιοδήποτε τρόπο. Είμαι Υιός του Θεού, του οποίου ο Εαυτός αναπαύεται με ασφάλεια μέσα στο Νου του Θεού.”

Τι λες γι αυτό;

Έχεις την δύναμη να αλλάζεις την οπτική σου σε κάθε περίσταση. Αν κάποιος σε πληγώσει, ή αν προκύψει κάποια κατάσταση που σε φοβίζει ή σε βάζει σε ανησυχίες…..τότε θυμήσου: ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΔΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.

«Κάνω λάθος όταν νομίζω ότι μπορώ να πληγωθώ με τον οποιοδήποτε τρόπο»!!!

Τίποτα άλλο δεν μπορεί να σε επηρεάσει, παρά μόνο οι σκέψεις σου.

Πάντα κοιτάζεις τις σκέψεις σου, αυτές έχεις προβάλλει προς τα έξω. Και όλοι αυτοί οι άνθρωποι που βλέπεις; Δεν είναι εκεί!!. Είναι ιδέες που έχεις στο μυαλό σου, για τον εαυτό σου και τον κόσμο.

Σαν να κοιτάς στον καθρέφτη!!

Αντί, λοιπόν, να φοβάσαι (ή να είσαι επιφυλακτικός) ανθρώπους, μέρη και καταστάσεις, τώρα λέγε: ΚΑΛΩΣ ΝΑ ΟΡΙΣΕΤΕ!!

Τελικά μπορεί να έχει και πλάκα να τραβάς προς τα έξω όλη τη σαβούρα που είναι μέσα στο μυαλό σου, και να μην αντιδράς. Ωραίο παιχνίδι. Κατευθείαν μέσα!! Πήγαινε εκεί που είναι «τρομακτικά»!!

Τίποτα δεν μπορεί να σε βλάψει!!! Είσαι ο Υιός του Θεού και αναπαύεσαι στην Αγκαλιά Του!!

Όταν δεν αντιστέκεσαι, η κάθε δυσκολία εξαφανίζεται!!

Αναλαμβάνει Άλλος γι αυτό!!!

Δεν υπάρχει τίποτα έξω από σένα!!

Η αλήθεια θα διορθώσει όλα τα σφάλματα μέσα στο νου σου.

Το να δίνεις και να παίρνεις είναι το ίδιο στην πραγματικότητα.

«Θα συγχωρώ όλα τα πράγματα σήμερα, έτσι ώστε να μάθω πώς να δέχομαι την αλήθεια μέσα μου, και να κατορθώσω να αναγνωρίζω την αθωότητά μου.»

Συγχώρα τους πάντες και τα πάντα σήμερα.

Πολύ πρακτικό!

Δεν ξέρεις πως γίνεται αυτό;

Δεν πειράζει.

Ζήτησέ Του να σε διδάξει να συγχωρείς!!

Με πολύ Αγάπη

Χριστίνα ♥♥♥

Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 118

Για την πρωινή και βραδινή άσκηση:

«Η γαλήνη και η χαρά του Θεού είναι δικές μου».

Σήμερα θα δεχτώ την γαλήνη και την χαρά του Θεού, ανταλλάσοντας τες με χαρά με όλα τα υποκατάστατα για την γαλήνη και την ευτυχία, που έχω φτιάξει εγώ.

«Ας ησυχάσω και ας ακούσω την αλήθεια»

Ας ησυχάσει η δική μου αδύναμη φωνή, και ας ακούσω την ισχυρή Φωνή της Αλήθειας να με επιβεβαιώνει η Ίδια ότι είμαι ο τέλειος Υιός του Θεού.

Στην ώρα:

«Η γαλήνη και η χαρά του Θεού είναι δικές μου».

Στην μισή ώρα:

«Ας ησυχάσω και ας ακούσω την αλήθεια»

- και κάποια δικά μου σχόλια –

Όσο προχωράς στην ατραπό της αλήθειας, θα συνειδητοποιείς ότι είσαι μια ολόκληρη σειρά από συναισθήματα. Δεν είναι ούτε καλά ούτε κακά. Είναι απλά ενέργεια. Υπάρχει κύκλος για όλα. Αρχή και τέλος. Κάποια πράγματα που λειτουργούσαν στην ζωή σου μέχρι χτες σήμερα πια δεν λειτουργούν. Και όσο πιο βαθιά είσαι μέσα στην πνευματική ατραπό, θα διαπιστώνεις ότι τίποτα, μα τίποτα δεν θα μένει το ίδιο.

Αποχαιρέτησε την «σταθερότητα» έτσι όπως την εννοεί ο κόσμος. Ο Υιός του Θεού δεν γίνεται να βαριέται ούτε να τελματώνει.

Γι αυτό είναι πολύ σημαντικό να αποκτήσεις την συνήθεια να μιλάς με τον Θεό – συνεχώς και καθημερινά – γιατί η κάθε μέρα είναι ολοκαίνουργια και χρειάζεται να ρωτάς:

Τι να κάνω τώρα;

Και τώρα;

Και τώρα;

Τι να πω;

Που να πάω;

Βάλε αυτές τις ερωτήσεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου ώστε να βρίσκεσαι διαρκώς σε ετοιμότητα.

Μπορεί να διαπιστώσεις ότι οι άλλοι άνθρωποι γύρω σου θα προσπαθούν να σε κρατήσουν μέσα στο «κουτάκι». Μπορεί να νιώθεις ότι θέλουν να σε αιχμαλωτίσουν και να σου στερήσουν την ελευθερία σου. Οι άνθρωποι – και κυρίως οι πιο κοντινοί σου – τρομοκρατούνται όταν τα πράγματα αλλάζουν, όταν ΕΣΥ αρχίζεις ν’ αλλάζεις. Προσπαθούν να σε εμποδίσουν ώστε τα πράγματα να παραμείνουν τα ίδια. Θα προσπαθήσουν να σε κάνουν να νιώσεις ενοχές….γιατί όταν αλλάζεις, αλλάζουν όλα. Και συνειδητοποιούν ότι οι δικές σου αλλαγές θα επηρεάσουν κι αυτούς και μπορεί αυτοί να μην είναι έτοιμοι γι αλλαγές. Πιθανόν φοβούνται ότι θα απομακρυνθείς από κοντά τους.

Όμως, αυτό που πρέπει να έχεις πάντα κατά νου είναι: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΣΕΝΑ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΕΚΕΙ ΕΞΩ.

Αυτοί, οι άλλοι άνθρωποι, είναι οι δικές σου ιδέες, που αντανακλώνται πίσω σε σένα. Σαν να κοιτάς ένα καθρέφτη. Υπολείμματα ενοχών που έρχονται στην επιφάνεια. Απλά άκου – ησύχασε και άκου – μην υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου – μείνε σε κατάσταση ευγνωμοσύνης, και «Η γαλήνη και η χαρά του Θεού είναι δικές σου»

Να θυμάσαι ότι όπως αλλάζεις το νου σου, αλλάζει και ο κόσμος. Μην προσπαθείς να πιαστείς από πουθενά. Αναζήτησε νέες εμπειρίες. Συνέχισε να κατευθύνεσαι ακάθεκτος προς το φως με τα μάτια στραμμένα στον Ουρανό. Ζήτησες την πνευματική αφύπνιση. Ζήτησες μεταμόρφωση. Μην αφήνεις κανένα να σε περιορίσει. Ο περιορισμός είναι μόνο οι περασμένες δικές σου ιδέες.

Μην γίνεσαι σκλάβος παλιών ιδεών.

Άφησε το νου σου να επεκταθεί.

Δεν υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που σου κάνουν τίποτα, ή σου λένε πράγματα.

Είσαι ελεύθερος!!

Άρχισε να βασίζεσαι στον Θεό. Εμπιστέψου τον Λόγο Του. Μείνε σε επικοινωνία μαζί Του. Πήγαινε κει που θα ήθελε ο Θεός να πας. Λέγε ό,τι θα ήθελε Αυτός να πεις.

Αγάπα όπως αγαπά ο Θεός.

Δίνε όπως δίνει Εκείνος.

Ως εν ουρανώ και επί της γης.

«Ας ησυχάσει η δική μου αδύναμη φωνή, και ας ακούσω την ισχυρή Φωνή της Αλήθειας να με επιβεβαιώνει η Ίδια ότι είμαι ο τέλειος Υιός του Θεού.»

«Η γαλήνη και η χαρά του Θεού είναι δικές μου»

Με πολύ Αγάπη

Χριστίνα..♥♥♥

Τρίτη 27 Απριλίου 2010

ΜΑΘΗΜΑ 117

Για την πρωινή και την βραδινή άσκηση:

«Ο Θεός, εφόσον είναι Αγάπη, είναι και ευτυχία.»

Ας θυμηθώ ότι η αγάπη είναι ευτυχία, και τίποτα άλλο δεν φέρνει χαρά. Κι έτσι επιλέγω να μην δεχτώ κανένα υποκατάστατο για την αγάπη.

«Αναζητώ αυτό που μου ανήκει στ’ αλήθεια.»

Η αγάπη είναι κληρονομιά μου, και μαζί με αυτή και η χαρά. Αυτά είναι τα δώρα που μου έδωσε ο Πατέρας μου. Επιθυμώ να δεχτώ ό,τι είναι δικό μου πραγματικά.

Στην ώρα:

«Ο Θεός, εφόσον είναι Αγάπη, είναι και ευτυχία.»

Στην μισή ώρα:

«Αναζητώ αυτό που μου ανήκει στ’ αλήθεια.»

- Και μερικές δικές μου σκέψεις…-☺☼☼

Η ευτυχία είναι αυτό που ΕΙΣΑΙ!! Είναι δώρο του Θεού σε σένα!

Δεν είναι κάτι που κάνεις ή κάτι για το οποίο πρέπει να αγωνιστείς. Είναι αυτό που είσαι, πραγματικά, έτσι όπως σε δημιούργησε ο Θεός!

Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στο να ξέρεις τον εαυτό σου σαν ευτυχία από το να προσπαθείς να φτιάξεις μια ζωή που θα σε κάνει ευτυχισμένο. Αυτά τα δύο μπορεί στην αρχή ν’ ακούγονται τα ίδια, αλλά διαφέρουν όσο η νύχτα από την ημέρα.

Όταν ξέρεις τον εαυτό σου ως ευτυχία, νιώθεις πάντα εσωτερική χαρά. Νιώθεις χαρά, πάντα, έτσι, χωρίς κανένα απολύτως εξωτερικό λόγο. Νιώθεις την όρεξη να χορέψεις, ν’ αγκαλιάσεις, να χαμογελάσεις, να γελάσεις, να φιλήσεις και να πεις στους φίλους σου, στην οικογένειά σου και στους ξένους πως τους αγαπάς!

Μέσα σου είναι μια ενέργεια που δεν περιορίζεται ούτε περιέχεται πουθενά, σαν ένα ποτάμι που ξεχειλίζει!! Είναι η Αγάπη του Θεού και όταν το ξέρεις αυτό, θα θέλεις να τραγουδήσεις.

Όλοι το έχουν νιώσει αυτό κάποια στιγμή της ζωής τους. Ξαφνικά δεν έχεις έννοιες και ανησυχίες, κανένα άγχος και νιώθεις ευτυχισμένος. Μπορεί μάλιστα ν’ αναρωτιέσαι:

«ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ;»

Γιατί θα σου φαίνεται ότι η χαρά σου δεν έχει αιτία. Έτσι ξαφνικά, από το πουθενά λες:

«Τι όμορφη μέρα!! Νιώθω τόση ζωντάνια!!»

Όταν προσπαθείς να φτιάξεις μια ζωή που θα σε κάνει χαρούμενο, σημαίνει ότι δεν γνωρίζεις καθόλου τον εαυτό σου, και ότι πιστεύεις πως τα εξωτερικά πράγματα – τα χρήματα, οι σχέσεις, η δουλειά, ένα σπίτι, ένα αυτοκίνητο, οι διακοπές – μπορούν να σε κάνουν ευτυχισμένο.

ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ!

Τα εξωτερικά πράγματα δεν θα σε κάνουν ευτυχισμένο.

Μπορεί να σε κάνουν ευτυχισμένο για μια ώρα, μια μέρα, ή ένα μήνα ή ακόμα και για έξι μήνες (μάλλον απίθανο), αλλά οι άλλοι άνθρωποι, τα μέρη και τα πράγματα δεν θα σε κάνουν για πάντα ευτυχισμένο.

Όποτε θέλεις δοκίμασέ το.

Πάρε κάτι που πάντα ήθελες.

Κάνε κάτι που πάντα ήθελες να κάνεις.

Στην αρχή θα νιώσεις ενθουσιασμό, αλλά από κάποιο σημείο και μετά, ο παλιός φόβος ξανακάνει την ύπουλη εμφάνισή του. Αρχίζεις να νιώθεις πάλι αμφιβολία. Πάλι πνίγεσαι και δεν νιώθεις ευχαρίστηση πουθενά. Αρχίζεις να φοβάσαι πως θα χάσεις ό,τι απόκτησες.

Γιατί συμβαίνει αυτό;

Επειδή τίποτα από των κόσμο των μορφών δεν διαρκεί για πάντα. Το σώμα φθείρεται και πεθαίνει. Οι σχέσεις κι αυτές φθείρονται και τελειώνουν. Το ωραίο και καινούργιο σπίτι παλιώνει με το χρόνο. Οι δουλειές μπορεί να μην πάνε καλά. Έρχεται οικονομική κρίση. Οι τιμές της βενζίνης ανεβαίνουν. Τα τρόφιμα ακριβαίνουν.

Ξαφνικά, εκεί που ένιωθες τόσο ασφαλής, τώρα όλη η ασφάλειά σου γίνεται στάχτη.

Το μόνο πράγμα που θα σε κάνει πάντα ευτυχισμένο, συνέχεια, είναι να γνωρίσεις τον εαυτό σου έτσι όπως σε δημιούργησε ο Θεός. Η πραγματική ευτυχία που διαρκεί έρχεται όταν γνωρίζεις ότι είσαι Νους, Πνεύμα, Φως και Αιώνιος. Αμέσως γίνεσαι ευτυχισμένος την στιγμή που θα αρχίσεις να βλέπεις τον Θεό μέσα στον κάθε άνθρωπο, στο κάθε πράγμα, παντού.

Η ευτυχία είναι η φυσική σου κληρονομιά. Είναι αυτό που σου έδωσε ο Θεός όταν σε δημιούργησε.

Γι αυτό δεν χρειάζεται να πας να το ψάξεις. Βρίσκεται ήδη μέσα σου.. είναι αυτό που είσαι. Αυτός σου έχει δώσει ό,τι σου χρειάζεται για να είσαι ευτυχισμένος, ΤΩΡΑ!

Σήμερα, το μόνο που χρειάζεται να ΘΥΜΑΣΑΙ, είναι αυτό:

«Ο Θεός, εφόσον είναι Αγάπη, είναι και ευτυχία.»

Ας θυμηθώ ότι η αγάπη είναι ευτυχία, και τίποτα άλλο δεν φέρνει χαρά. Κι έτσι επιλέγω να μην δεχτώ κανένα υποκατάστατο για την αγάπη.

«Αναζητώ αυτό που μου ανήκει στ’ αλήθεια.»

Η αγάπη είναι κληρονομιά μου, και μαζί με αυτή και η χαρά. Αυτά είναι τα δώρα που μου έδωσε ο Πατέρας μου. Επιθυμώ να δεχτώ ό,τι είναι δικό μου πραγματικά.

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Δεν είναι υπέροχο;

Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΦΕΡΝΕΙ ΧΑΡΑ!!!!!

Με πολύ πολύ αγάπη

Χριστίνα..♥♥♥♪♫

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...