Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΠΟΣΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ;



- Από το Εγχειρίδιο για Διδασκάλους, "HOW MANY TEACHERS OF GOD ARE NEEDED TO SAVE THE WORLD?"-

1. Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι – ένας. Ένας απόλυτα τέλειος δάσκαλος, του οποίου η μάθηση να είναι πλήρης, αρκεί. Αυτός ο ένας, εξαγνισμένος και λυτρωμένος, γίνεται ο Εαυτός ο Οποίος είναι ο Υιός του Θεού. Αυτός που ήταν πάντα εξ ολοκλήρου πνεύμα τώρα δεν βλέπει πια τον εαυτό του σαν σώμα, ούτε καν μέσα σε ένα σώμα. Επομένως είναι απεριόριστος. Και όντας απεριόριστος, οι σκέψεις του ενώνονται με του Θεού για πάντα. Η αντίληψη που έχει για τον εαυτό του βασίζεται στην Κρίση του Θεού, και όχι στην δική του. Άρα μοιράζεται την Θέληση του Θεού, και φέρει τις Σκέψεις Του στους νόες που εξακολουθούν να είναι παραπλανημένοι. Αυτός είναι για πάντα ένα, διότι είναι έτσι όπως τον δημιούργησε ο Θεός. Έχει δεχτεί τον Χριστό, και έχει σωθεί.

2. Και έτσι ο υιός του ανθρώπου γίνεται ο Υιός του Θεού. Αυτό, στην πραγματικότητα, δεν είναι αλλαγή ∙ είναι αλλαγή του νου/μετάνοια. Τίποτα εξωτερικό δεν αλλάζει, αλλά κάθε τι εσώτερο αντανακλά τώρα μόνο την Αγάπη του Θεού. Ο Θεός, τώρα πια, δεν γίνεται να προκαλεί φόβο, διότι ο νους δεν βλέπει καμία αιτία για τιμωρία. Οι δάσκαλοι του Θεού φαίνονται σαν να είναι πολλοί, διότι αυτή είναι η ανάγκη του κόσμου. Όμως, όντας ενωμένοι σε ένα σκοπό, έναν που μοιράζονται με τον Θεό, πως θα μπορούσαν να είναι διαχωρισμένοι ο ένας από τον άλλο; Και τι σημασία έχει τότε αν εμφανίζονται σε πολλές μορφές; Οι νόες τους είναι ένα ∙ η ένωσή τους είναι ολοκληρωτική. Και ο Θεός εργάζεται μέσα από αυτούς τώρα σαν ένα, διότι αυτό είναι πραγματικά.

3. Γιατί χρειάζεται η ψευδαίσθηση των πολλών; Μόνο επειδή η πραγματικότητα δεν είναι κατανοητή στους παραπλανημένους. Μόνο πολύ λίγοι μπορούν ν’ ακούσουν την Φωνή του Θεού, και ακόμα και αυτοί δεν μπορούν να επικοινωνήσουν τα μηνύματά Του κατευθείαν δια μέσου του Πνεύματος που τους τα έδωσε. Χρειάζονται ένα μέσον – ενδιάμεσο, μέσα από το οποίο η επικοινωνία μπορεί να γίνει εφικτή σε εκείνους που δεν συνειδητοποιούν ότι είναι πνεύμα. Ένα σώμα μπορούν να το δουν. Μια φωνή που να την καταλαβαίνουν και να την ακούν, χωρίς τον φόβο που θα συναντούσε η αλήθεια. Μην ξεχνάς ότι η αλήθεια μπορεί να έρθει μόνο εκεί όπου είναι ευπρόσδεκτη χωρίς φόβο. Γι αυτό, οι δάσκαλοι του Θεού χρειάζονται ένα σώμα, διότι η ενότητά τους δεν θα μπορούσε να γίνει άμεσα αναγνωρίσιμη.

4. Όμως, αυτό που χαρακτηρίζει τους δασκάλους του Θεού είναι η αναγνώριση του σωστού σκοπού του σώματος. Καθώς προχωρούν στο έργο τους, αποκτούν όλο και μεγαλύτερη βεβαιότητα ότι η λειτουργία του σώματος δεν είναι άλλη από το να αφήσει την Φωνή του Θεού να μιλήσει στα ανθρώπινα αυτιά. Και αυτά τα αυτιά θα μεταφέρουν στο νου αυτού που ακούει, μηνύματα που δεν είναι από αυτόν τον κόσμο, και ο νους θα καταλάβει εξαιτίας της Πηγής τους. Από αυτή την κατανόηση θα έρθει η αναγνώριση, σε αυτόν τον νέο δάσκαλο του Θεού, για το ποιος πραγματικά είναι ο σκοπός του σώματος ∙ η μοναδική πραγματική χρήση που υπάρχει γι αυτό. Αυτό το μάθημα είναι αρκετό για να επιτρέψει στην σκέψη της ενότητας να εισέλθει, και αυτό που είναι ένα να αναγνωρίζεται ως ένα. Οι δάσκαλοι του Θεού φαίνονται σαν να μοιράζονται την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού, αλλά χάρη στο σκοπό για τον οποίο χρησιμοποιούν το σώμα, δεν πιστεύουν στην ψευδαίσθηση παρά τα φαινόμενα.

5. Το κεντρικό μάθημα είναι πάντα αυτό ∙ ότι αυτό για το οποίο χρησιμοποιείς το σώμα, αυτό θα γίνει για σένα. Χρησιμοποίησέ το για την αμαρτία και την επίθεση, πράγμα που είναι το ίδιο με την αμαρτία, και θα το βλέπεις ως αμαρτωλό. Αφού είναι αμαρτωλό, θα είναι αδύναμο, και όντας αδύναμο, υποφέρει και πεθαίνει. Χρησιμοποίησε το για να φέρεις τον Λόγο του Θεού σε εκείνους που δεν τον έχουν, και το σώμα καθίσταται ιερό. Εφόσον είναι ιερό δεν γίνεται να ασθενεί, ούτε να πεθάνει. Όταν η χρήση του τελειώσει, παραμερίζεται, και αυτό είναι όλο. Ο νους παίρνει αυτή την απόφαση, όπως παίρνει όλες τις αποφάσεις που είναι υπεύθυνες για την κατάσταση του σώματος. Και όμως, ο δάσκαλος του Θεού δεν παίρνει μόνος του αυτή την απόφαση. Αν κάνει κάτι τέτοιο σημαίνει πως δίνει στο σώμα έναν άλλο σκοπό από αυτόν που το κρατά ιερό. Η Φωνή του Θεού θα του πει πότε έχει εκπληρώσει τον ρόλο του, ακριβώς όπως του λέει ποια είναι η λειτουργία του. Δεν υποφέρει ούτε όταν φεύγει, ούτε όταν παραμένει. Η ασθένεια είναι τώρα αδύνατη γι αυτόν.

6. Η ενότητα και η ασθένεια δεν γίνεται να συνυπάρχουν. Οι δάσκαλοι του Θεού επιλέγουν να κοιτούν για λίγο τα όνειρα. Είναι μια συνειδητή επιλογή. Διότι έχουν μάθει ότι όλες οι επιλογές παίρνονται συνειδητά, με πλήρη επίγνωση των συνεπειών τους. Το όνειρο, βέβαια, δεν παραδέχεται κάτι τέτοιο, αλλά ποιος θα έδινε πίστη στα όνειρα μόλις αναγνωριστούν γι αυτό που είναι; Η επίγνωση ότι ονειρεύονται είναι η αληθινή λειτουργία των δασκάλων του Θεού. Παρακολουθούν τις φιγούρες του ονείρου να πηγαινοέρχονται, να μεταβάλλονται και να εναλλάσσονται, να υποφέρουν και να πεθαίνουν. Εν τούτοις, δεν έχουν αυταπάτες γι αυτό που βλέπουν. Αναγνωρίζουν ότι το να βλέπουν μια φιγούρα του ονείρου ως ασθενή και διαχωρισμένη δεν είναι πιο αληθινό από το να την βλέπουν ως υγιή και όμορφη. Η ενότητα μόνο δεν είναι ένα πράγμα του ονείρου. Και αυτό είναι που αναγνωρίζουν οι δάσκαλοι του Θεού πίσω από το όνειρο, πέρα από κάθε φαινόμενο, όμως σίγουρα δική τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...