Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Η Γενναιοδωρία, η Υπομονή, η Πίστη και ο Ανοιχτός Νους.



- Από τα Χαρακτηριστικά των Δασκάλων του Θεού -

VII. Η Γενναιοδωρία.

Ο όρος γενναιοδωρία έχει ιδιαίτερη σημασία για τον δάσκαλο του Θεού. Δεν είναι η συνηθισμένη έννοια της λέξης ∙ στην πραγματικότητα, είναι μια έννοια που πρέπει να μαθευτεί και να μαθευτεί πολύ προσεκτικά. Όπως όλες οι άλλες ιδιότητες των δασκάλων του Θεού και αυτή βασίζεται εν τέλει στην εμπιστοσύνη, γιατί δίχως εμπιστοσύνη κανένας δεν μπορεί να είναι γενναιόδωρος με την σωστή έννοια. Για τον κόσμο, γενναιοδωρία σημαίνει να «δίνεις» με την έννοια να «παρατάς». Για τους δασκάλους του Θεού, σημαίνει να δίνεις με τον σκοπό να κρατήσεις. Έχει δοθεί μεγάλη έμφαση σε αυτό, στο κείμενο και στο βιβλίο εργασιών, αλλά ίσως αυτό είναι πιο ξένο για τον τρόπο σκέψης του κόσμου από ότι πολλές άλλες ιδέες στα μαθήματά μας. Το πιο ασυνήθιστο χαρακτηριστικό του πρόσκειται στην προφανή ανατροπή του τρόπου σκέψης του κόσμου. Κατά τον πιο απλό δυνατό τρόπο, και στο πιο απλό επίπεδο, η λέξη σημαίνει κάτι ακριβώς αντίθετο για τους δασκάλους του Θεού, από ότι για τον κόσμο.
Ο δάσκαλος του Θεού είναι γενναιόδωρος από συμφέρον για τον Εαυτό του. Αυτό, βέβαια, δεν αναφέρεται στον εαυτό για τον οποίο μιλά ο κόσμος. Ο δάσκαλος του Θεού δεν θέλει τίποτα που να μην μπορεί να το δώσει, διότι συνειδητοποιεί ότι θα ήταν άνευ αξίας σε αυτόν εξ ορισμού. Για ποιο λόγο θα το ήθελε; Από κάτι τέτοιο, μόνο να χάσει θα μπορούσε. Δεν θα μπορούσε να κερδίσει. Άρα δεν αναζητά αυτό που μόνο αυτός θα μπορούσε να κρατήσει, διότι αυτό είναι χάσιμο εγγυημένο. Δεν θέλει να υποφέρει. Γιατί να εξασφαλίσει πόνο για τον εαυτό του; Θέλει, όμως, να κρατήσει για τον εαυτό του όλα τα πράγματα που είναι του Θεού, άρα και του Υιού Του. Αυτά είναι τα πράγματα που του ανήκουν. Αυτά μπορεί να τα δίνει με πραγματική γενναιοδωρία, προστατεύοντας τα για πάντα για τον εαυτό του.

VIII. Η Υπομονή.
Αυτοί που είναι σίγουροι για το αποτέλεσμα μπορούν να περιμένουν, και περιμένουν χωρίς άγχος. Η υπομονή είναι φυσική για τον δάσκαλο του Θεού. το μόνο που βλέπει είναι σίγουρο αποτέλεσμα, σε κάποια στιγμή ίσως άγνωστη γι αυτόν ακόμα, αλλά χωρίς καμιά αμφιβολία. Ο χρόνος θα είναι εξίσου κατάλληλος όσο και η απάντηση. Και αυτό ισχύει για όλα όσα συμβαίνουν τώρα ή στο μέλλον. Και το παρελθόν δεν κρατά καθόλου λάθη ∙ τίποτα που να μην ωφέλησε τον κόσμο, όπως κι εκείνον στον οποίο φάνηκε ότι συνέβη. Ίσως εκείνη την στιγμή δεν έγινε κατανοητό. Ακόμα κι έτσι, ο δάσκαλος του Θεού είναι πρόθυμος να αναθεωρήσει όλες τις παλιές αποφάσεις του, αν προκαλούν πόνο σε κάποιον. Η υπομονή είναι φυσική σε εκείνους που έχουν εμπιστοσύνη. Σίγουροι για την τελική διασαφήνιση όλων των πραγμάτων μέσα στον χρόνο, κανένα αποτέλεσμα ήδη ορατό ή μελλοντικό δεν μπορεί να τους προκαλέσει φόβο.

IX. Η Πίστη

Το μέγεθος της πίστης του δασκάλου του Θεού είναι το μέτρο της προόδου του στα μαθήματα. Μήπως επιλέγει ακόμα κάποιες πλευρές της ζωής του για να εφαρμόσει αυτά που έχει μάθει, ενώ άλλες τις αφήνει χωριστά; Αν είναι έτσι, η πρόοδός του είναι περιορισμένη, και η εμπιστοσύνη του δεν έχει σταθεροποιηθεί ακόμα. Πίστη είναι η εμπιστοσύνη του δασκάλου του Θεού στο Λόγο του Θεού να καταστήσει όλα τα πράγματα σωστά ∙ όχι μερικά, όλα. Γενικά, η πίστη του αρχίζει όταν την εφαρμόζει μερικά μόνο προβλήματα, ενώ σε άλλα την περιορίζει ακόμα, για κάποιο διάστημα. Όταν αποδώσεις σε όλα τα προβλήματα μια Απάντηση, τότε αναιρείς ολοκληρωτικά τον τρόπο σκέψης αυτού του κόσμου. Και αυτό μόνο είναι πίστη. Τίποτα άλλο εκτός από αυτό δεν αξίζει αυτή την λέξη. Και όμως, κάθε βαθμίδα, όσο μικρή και να είναι, αξίζει τον κόπο. Η ετοιμότητα, όπως αναφέρεται στο κείμενο, δεν είναι τέλεια γνώση.
Η αληθινή πίστη, όμως, δεν παρεκκλίνει. Το να είσαι συνεπής, είναι απόλυτα έντιμο. Το να είσαι σταθερός, είναι γεμάτο εμπιστοσύνη. Το να βασίζεσαι στην αφοβία, είναι ευγενικό. Το να είσαι βέβαιος, είναι χαρούμενο. Και το να έχεις αυτοπεποίθηση, είναι ανεκτικό. Η πίστη, λοιπόν, συνδυάζει από μόνη της τις ιδιότητες των δασκάλων του Θεού. Υποδηλώνει αποδοχή του Λόγου του Θεού και του δικού Του ορισμού για τον Υιό Του. Γι Αυτούς προορίζεται πάντα η πίστη με την σωστή έννοια.. Προς Αυτούς προσβλέπει, αναζητώντας, μέχρις ότου βρει. Η απουσία άμυνας την συνοδεύει με φυσικό τρόπο, και η χαρά είναι η κατάσταση της. Και έχοντας βρει αυτό που αναζητά, αναπαύεται με ήσυχη βεβαιότητα πάνω σε Αυτό μόνο στο Οποίο αρμόζει κάθε πίστη.

X. Ο Ανοιχτός Νους.

Η κεντρική θέση της ιδιότητας αυτής, ίσως της τελευταίας από όσες αποκτά ο δάσκαλος του Θεού, γίνεται εύκολα κατανοητή, όταν αναγνωριστεί η σχέση της με την συγχώρεση. Η ευρύτητα νου έρχεται με την απουσία κρίσης. Όπως η κρίση κλείνει το νου από τον Δάσκαλο του Θεού, έτσι η ευρύτητα νου Τον προσκαλεί να εισέλθει. Όπως η κατάκριση κρίνει τον Υιό του Θεού ως κακό, έτσι η ευρύτητα νου του επιτρέπει να κριθεί από την Φωνή που μιλά εκ μέρους του Θεού για λογαριασμό Του. Όπως η προβολή ενοχής πάνω σ’ αυτόν θα τον έστελνε στην κόλαση, έτσι η ευρύτητα νου αφήνει την εικόνα του Χριστού να επεκταθεί σε αυτόν. Μόνο αυτός που διαθέτει ευρύτητα νου μπορεί να βρίσκεται σε γαλήνη, γιατί μόνο αυτοί βλέπουν τον λόγο γι αυτό.
Πως συγχωρούν οι έχοντες ανοιχτό νου; Έχουν απελευθερώσει όλα όσα εμποδίζουν την συγχώρεση. Στ’ αλήθεια έχουν εγκαταλείψει τον κόσμο, και τον έχουν αφήσει να επανορθωθεί γι αυτούς ανανεωμένος και μέσα στην χαρά, τόσο δοξασμένος που ποτέ ο νους τους δεν θα μπορούσε να χωρέσει μια τέτοια αλλαγή. Τίποτα δεν είναι όπως ήταν παλιά. Δεν υπάρχει κάτι που να μην αστράφτει, αυτό που παλιά φάνταζε τόσο βαρετό και χωρίς ζωή. Και πάνω απ’ όλα τα πάντα είναι ευπρόσδεκτα, διότι η απειλή έχει φύγει. Κανένα σύννεφο δεν παραμένει που να κρύβει το πρόσωπο του Χριστού. Τώρα ο στόχος έχει επιτευχτεί. Η συγχώρεση είναι ο τελικός στόχος αυτών των μαθημάτων. Ετοιμάζει το δρόμο που οδηγεί πολύ πέρα από κάθε μάθηση. Αυτά τα μαθήματα δεν επιχειρούν να υπερβούν τον θεμιτό τους στόχο. Η συγχώρεση είναι ο μοναδικός τους σκοπός, στον οποίο συγκλίνει κάθε μάθηση. Είναι πραγματικά αρκετός.

Μπορεί να έχεις παρατηρήσει ότι ο κατάλογος των χαρακτηριστικών του δασκάλων του Θεού δεν περιλαμβάνει πράγματα που είναι κληρονομά του Υιού του Θεού. Όροι όπως αγάπη, αθωότητα, τελειότητα, γνώση και αιώνια αλήθεια δεν εμφανίζονται ανάμεσα σε αυτά. Θα ήταν ανάρμοστοι εδώ. Αυτό που έχει δώσει ο Θεός είναι τόσο πέρα από το περιεχόμενο αυτών των μαθημάτων που η μάθηση εξαφανίζεται στην παρουσία τους. Εν τούτοις, όσο η παρουσία τους είναι συγκαλυμμένη, η εστίαση ορθά ανήκει στα μαθήματα. Είναι η λειτουργία των δασκάλων του Θεού να φέρουν την σωστή μάθηση στον κόσμο. Ή καλύτερα φέρνουν ξε-μάθηση, γιατί αυτό είναι η ορθή μάθηση για τον κόσμο. Έχει δοθεί στους δασκάλους του Θεού να φέρουν τα χαρμόσυνα νέα της ολοκληρωτικής συγχώρεσης στον κόσμο. Ευλογημένοι είναι αυτοί πραγματικά, διότι είναι οι κομιστές της σωτηρίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μακριά από εμένα.

  ΜΑΘΗΜΑ 347 Ο θυμός προέρχεται από την κρίση. Η κρίση είναι το όπλο που χρησιμοποιώ εναντίον του εαυτού μου, για να κρατήσω τα θαύματα μα...